@Peter: zo zou je het ook kunnen zeggen ja. Experimenteren is het, in plaats van fouten maken... laat ik het dan voorzichtig een denkfoutje tijdens het experimenteren noemen
@Marc: hartstikke lief meestal, maar niet zo handig dat als er een filmpje gemaakt wordt, ze daardoorheen komt klagen. Ze weet dat dat niet mag
Ik kan me voorstellen dat je altijd uitkijkt naar de komst van je kleindochter, dat is hier bij opa en oma ook zo... die kunnen ook niet wachten totdat we langs komen (of zij hier). Dat is hier een hele afstand, van Amsterdam naar noord-Limburg (bijna 2 uur rijden) dus het gebeurt niet alle dagen. Dat maakt het misschien ook wel leuker áls ze elkaar zien.
@The Bombus, @Bert65: ik zet er twee streepjes erbij, dan komt die inderdaad ruim op de eerste plek terecht. Ik moet zelf eens goed kijken of het nu een donkergroene of een donkerblauwe kleur was.
Tijd voor een grote update, omvattende 17 uur werk. Wie geen zin heeft in lezen, kijke de plaatjes
84. De achteras heb ik op elkaar geplakt. Goed uitlijnen en dan vastzetten met drie klemmen. Controleren of het nog steeds goed vast zit en laten drogen.
85. Het rekje voor de reserveband (is later overigens beweegbaar) moest van de nodige hoeveelheid gietnaden worden ontdaan en moest daarna rechtgebogen worden. Om de twee onderdelen tegen elkaar te lijmen, heb ik professionele drukpuntregelaars gebruikt.
86. Ik ben bezig met het maken van de kleine sub-assemblies en het gereed maken van de individuele onderdeeltjes. Er zijn diverse dwarsbalken die een beetje op elkaar lijken. Om ze van elkaar te onderscheiden, schreef ik met een kraspen bovenin de onderdeeltjes hun nummers.
87. Zoals in het nieuws te lezen, wordt er in Amsterdam witte heroïne verkocht als cocaïne en bij de vleet vallen er doden. Ik gebruik het spul handiger, namelijk voor het vullen van kiertjes.
In werkelijkheid is dit de schuurstof afkomstig van het plastic. Dit is te lijmen met de liquid poly... moet hier trouwens nog echt aan wennen.
88. De spatborden (zowel voor als achter) hebben elk vier ejector pin marks aan de onderkant. Hoewel alleen onder een bijzondere hoek zichtbaar, wilde ik deze wel wegwerken. Dit kan het beste door met een halfrond mesje de randen bij te werken en daarna te schuren.
89. Ik heb besloten om de grilles van de motorkap open te maken. Ergens had iemand dit geprobeerd met een Dremel. Het resultaat laat zich raden... er moesten nieuwe onderdeeltjes (ook nog bij alle plaatjes gedaan he... niet zo handig) worden besteld bij Revell. Op andere plekken had ik goed gelukte operaties gezien. Je kunt het beste heel langzaam en zorgvuldig te werk gaan. Dit is één opening:
90. Voorzichtig te werk gaan is een pre. Doe je dat niet, dan gebeurt er dit:
91. Het bovenste 'spijltje' is iets dunner dan de andere en bij het uitvijlen ging het zo moeizaam, dat het spijltje brak. Toen ik de achterkant van deze grille bekeek, zag ik waarom het zo moeizaam vijlde: er zitten op die plek bevestigingspunten voor de motorkappen.
Zo'n breuk is echter geen ramp. Met een druppeltje liquid poly krijg je weer een krachtige verbinding.
92. Hoe maak ik nu die kieren? Eerst vijl ik de groef uit met een halfrond vijltje. Zorg ervoor dat je de bolle kant bij elke spijl dezelfde kant uit hebt staan. Als je aan de achterkant van het onderdeel een vaag wit lijntje hebt staan, weet je dat je ver genoeg bent. Daarna zaag je de groef door met een microzaagje van RB Productions. Dat is een kwestie van een seconde en dan ben je erdoor. Als je hebt gezaagd, schraap je aan de achterkant een beetje weg met een scherp mesje, aan beide kanten van de groef. Daarna pak je een schuurpapiertje korrel 320, waarmee je eerst de ene kant schuurt en daarna de andere kant. Schraap dan aan de achterkant weer met een mesje het een en ander aan plastic weg. Daarna is het tijd om de uiteinden van de kier bij te werken met een scherp mesje, het halfronde vijltje en wat schuurpapier. Het moet een eenduidig resultaat worden.
Ten slotte vouw je een korrel 320 schuurpapiertje (nieuw) dubbel en stop je dat in de kier, je gaat net zo lang heen en weer totdat het spijltje even dik wordt als het bovenliggende. Ga ook diagonaal door de kier heen met je schuurpapier, dan krijg je een mooie bolling. Deze laatste actie zorgt ervoor dat je een rechte kier krijgt, anders zal het een beetje rommelig en onnet ogen. Check ook regelmatig de achterkant voor een effen resultaat.
93. Ga steeds verder naar beneden, maar pak op enig moment ook de andere kant van de grille (niet op de volgende foto te zien) om zo lang mogelijk op een sterk onderdeel grip te hebben.
94. De moddervangers zijn ultradik, die mogen worden uitgedund. Helaas op de foto niet goed te zien, maar het rechter exemplaar is al wat dunner gemaakt, later werd 'ie nog dunner.
95. Op naar de uitlaat (deel 2). Die is wel heel erg jammerlijk gegoten. De hoesringen worden onderbroken. Dit is niet op normale manier, door middel van wat schuren of zagen, te herstellen.
96. Het is echter niet moeilijk om dit goed te krijgen. Eerst het onderdeel volledig schoonmaken (=ontdoen van gietlijnen en ejector pin marks) door middel van achtereenvolgens een platte vijl, een halfronde vijl en een mesje, daarna een schuurpapiertje.
97. Daarna de hoes verwijderen, met hetzelfde materiaal (op het schuurpapiertje na) als hierboven gemeld.
98. Dan ziet het er zo uit.
99. Vervolgens met 0,4mm. koperdraad gaan wikkelen.
100. Afknippen op de achterzijde (tegen het blok aan), waar het niet zichtbaar is. Daar druppeltjes secondelijm leggen op beide uiteinden. Na een half uurtje zit de ring vast.
101. En voilà. Niet veel werk, mooi resultaat (vind ik).
102. Hee, een ongewenst kiertje! Dat krijg je als je de twee spatbordonderdelen voorzijde aan elkaar plakt.
103. Ik heb het kiertje gevuld met plastic snippertjes die als afval op de snijmat lagen. Vervolgens heb ik er liquid poly overheen gesmeerd. In theorie was het allemaal zo makkelijk en inderdaad ging het aan deze kant wel... de andere kant ging moeizamer. Het probleem is dat er een weekmaker in die lijm zit, dus het schuren gaat niet makkelijk. Uiteindelijk is het allemaal gelukt, maar ik ga dit voorbehouden tot andere, makkelijker bereikbare plekken. Omdat ik de verkeerde schuursticks heb, duurde het schoonmaken een eeuwigheid.
Voor de volledigheid, en opdat iemand er misschien iets van kan leren, toon ik de gemaakte foto's toch maar.
104. Dichtgemaakt met een likje lijm. Dit zag er fantastisch uit en ik was erg enthousiast op dat moment.
105. Droog... er hoefde niet veel te gebeuren leek het.
106. Achterkant was een ander verhaal. Daar heb ik gewerkt met grovere stukken plastic, gemaakt met een puntenslijper en een stuk sprue. Niet doen!!! Gewoon schuren of schrapen met een mesje. Dit kostte veel tijd. Let ook op de ejector pin marks die je hier nog ziet zitten, ten onrechte had ik die toen nog niet verwijderd. De achterkant van dit onderdeel blijft te zien.
107. Niet doen dus!!
108. Als je niet het juiste spul hebt (schuursticks in de juiste korrel) ga je dingen bedenken. Dit werkte eigenlijk behoorlijk goed! Stukje schuurpapier dubbel gevouwen, ezelsoor gemaakt als gripstuk voor het pincet. Met het pincet dan schuren.
109. Het gerede exemplaar aan de voorkant. Het is niet 100% glad, maar dat maakt niet uit want er komt een beetje vuil te zitten.
110. Met de lijmkwast heb ik, aan de andere kant, het plastic gemodelleerd.
110. Op de punten waar de onderdelen van de spatborden tegen elkaar zijn gelijmd, zitten kieren. Ik kreeg die met de sprue-methode niet goed gevuld. Dan maar het ouderwetse middel van secondenlijm en dat werkt altijd en snel. Druppel secondenlijm in de kier laten lopen, meteen accelerator erop (of dikkere secondenlijm gebruiken en gewoon laten zitten), als het hard is geworden vijlen met een platte vijl. Niet teveel druk zetten want dan loop je het risico dat je de lijm van het plastic duwt. Gewoon even je tijd voor nemen, en dan vult het prima.
111. En zo zie je het verschil tussen het deel dat met secondenlijm is gevuld (links) en dat welk nog niet is gevuld (rechts).
112. Ik kon mijn geluk niet op toen bleek dat het spatbord aan de linkerzijde gewoon goed was en geen kier had. Yes! Dat scheelt een hoop werk. Als er wel een kier had gezeten, had ik de aloude methode van een stukje Evergreen card inzetten, gebruikt. Toch is het schoonmaken van deze twee spatborden een van de tijdrovendste karweitjes van deze bouw tot nu toe gebleken.
Nu beide spatborden klaar waren, wilde ik een dryfit doen met de cabine. Die heb ik in elkaar geplakt weer en het bleek dat de gaatjes van de steunen echt naar buiten toe moesten worden uitgevijld.
113. Het past. Wel viel op, dat de treeplanken aan de spatborden niet evenwijdig aan het chassis lopen. Ik herinnerde me daarover al eens iets te hebben gelezen in andere bouwverslagen. Van voren ziet het er in elk geval goed uit:
114. Hier de zijkant: de treeplank loopt niet parallel aan het chassis. Aan de bovenkant heb ik links iets bijgevijld. Aan de andere kant van de truck was de situatie trouwens nog iets extremer. Aan beide kanten heb ik bovendien (belangrijker nog) het derde van de vier gaatjes voor de bevestiging van de spatborden, naar beneden bijgevijld. De pinnetjes heb ik verbogen. Zo zakten beide delen een millimeter of twee naar beneden aan de achterzijde. Dat maakt een groot visueel verschil. Nu het voorgefabriceerde gaatjes met voorgefabriceerde pinnen betreft is duidelijk dat dit een kitfout is. Let hier goed op als je deze vrachtwagen gaat bouwen!
115. Dit is het bij te vijlen gat, aan twee kanten:
Op dit punt aangekomen, ben ik eens goed gaan nadenken over de bouwvolgorde en het blijkt dat die anders moet. Eerst moeten de motor en het cabine-interieur worden gebouwd. Hierover valt zoveel te zeggen, dat het tot de volgende inhoudelijke post bewaar.
Totaal bestede tijd tot nu toe: 54 uur
)
ik mag die brullende 2-takt diesels graag horen...beestachtig gewoon 