Een woordje uitleg van ons aller vriend Wiki Pedia
Fokker Dr.I
Algemeen
Rol Jager/verkenner
Bemanning 1
Varianten V3, V4, V5, V6, V7, V8, V9, V10
Status
Aantal gebouwd 321
Gebruik Duitsland (1917)
Afmetingen
Lengte 5,77 m
Hoogte 2,95 m
Spanwijdte 7,20 m
Vleugeloppervlak 18,70 m²
Gewicht
Leeggewicht 406 kg
Max. gewicht 586 kg
Krachtbron
Motor(en) 1 x Oberursel Ur. II 9-cilinder rotatiemotor
Vermogen 82 kW
Prestaties
Topsnelheid Zeeniveau: 185 km/u, op 4000 m: 165 km/u
Klimsnelheid 5,7 m/s
Vliegbereik 300 km
Dienstplafond 6095 m
Bewapening
Boordgeschut 2× LMG08/15 (Spandau) 7.92 mm mitrailleurs
De Fokker Dr.I Dreidecker (driedekker) was een jachtvliegtuig uit de Eerste Wereldoorlog, gebouwd door Fokker. Het ontwerp kwam van Reinhold Platz. De Dr.I is vooral beroemd geworden als het toestel van de Rode Baron, Manfred von Richthofen.
In april 1917 werd door de RNAS de Sopwith Driedekker in gebruik genomen. Dit toestel bleek superieur tegenover de jachtvliegtuigen van Albatros en Halberstadt die op dat moment in dienst waren van de Duitse luchtmacht. Enkele vliegtuigfabrikanten waagden zich tot een driedekker ontwerp, waarvan alleen de Pfalz Dr. I tot bescheiden productie werd gebracht.
Fokker beantwoordde de vraag met de V.3, waarbij vooral de besturing erg zwaar bleek te zijn. Hierna probeerde Fokker een aangepast ontwerp, de V.4. Dit toestel bleek erg wendbaar en vooral beter dan de voorgestelde driedekkers van de andere fabrikanten. De rolroeren bleken licht in de bediening, maar waren niet erg effectief. Het richtingsroer en hoogteroer waren licht in de bediening én bleken goed te functioneren. Het toestel bleek uiteindelijk erg scherp te kunnen draaien (vooral naar rechts vanwege het gyroscopisch effect) en snel te klimmen. Het nadeel was dat duikvluchten traag gingen en ook de zweefeigenschappen waren matig. Na testen werd onmiddellijk gestart met de productie en de eerste toestellen werden in oktober 1917 opgeleverd als Dr.I.
De driedekker bleek ook behoorlijke nadelen te hebben. Hij was opmerkelijk veel trager dan de geallieerde jagers in kruisvlucht en tijdens duikvluchten. Het was zelfs trager dan de Albatros en Pfalz verkenners die het moest vervangen. De lage-compressie Oberursal rotatiemotor verloor veel vermogen op grote hoogte. Verder was het toestel moeilijk te landen waardoor veel piloten gewond raakten bij een mislukte landing. Manfred von Richthofen zou ooit gezegd hebben na een proefvlucht met de Dr.1: "Dit vliegtuig gaat veel piloten het leven kosten, en waarschijnlijk ook mij." Inderdaad is Manfred von Richthofen in een Dr.I om het leven gekomen; waarschijnlijk is hij vanaf de grond neergeschoten.
Door meer structurele tekortkomingen was er geen vooruitzicht op grootschalige productieorders, zodat de productie volledig werd beëindigd in mei 1918. Er zijn er uiteindelijk slechts 320 gemaakt. De Fokker D.VII werd in gebruik genomen, waardoor de overgebleven driedekkers werden teruggetrokken van het front en gebruikt als les- en verdedigingstoestel.
Eén van Manfred von Richthofens driedekkers, de 152/17, werd het pronkstuk van het nieuwe Duitse luchtvaartmuseum in Berlijn. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd dit exemplaar geëvacueerd naar Polen, maar is vermoedelijk tegen het eind van de oorlog verwoest. Er is geen enkel origineel exemplaar van de driedekker bekend.
(Bron: Wikipedia)
De kit
Ben geen echte liefhebber van vliegtuigen, maar deze gewonnen met de tombola op de ledendag, en met deze groepsbouw op het forum kan ik hem niet in de doos laten.
Ik heb wel nog niet beslist of ik deze in de uitvoering zal schilderen zoals op de boxart, of dat ik een andere kleurstelling zal kiezen.
Er zijn nog een aantal uitvoeringen die ik wel mooi vind, maar een keuze maken
Momenteel liggen de onderdelen in een badje met detergent om te ontvetten. Eens droog zal de bouw kunnen aanvatten.
Hopelijk heel binnenkort dus
Laatst bewerkt:
