Xavier merci, zelf vind ik ook dat het er net iets beter uit ziet. En als je er een stukje vanaf zit zie je het niet, dat vind ik wel een leuk detail (bonus voor diegenen die het model van dichtbij bekijken). Het is een duidelijk verhaal van kosten/baten in het voordeel van de baten: het kostte me een paar minuten om de puntjes te draaien.
Mini-workshop rondingen schuren
184. Het navolgende gedeelte van de bouw is soms wat saai. Er zitten veel staafjes in. Een kitmaker, zoals hier Revell, kan die staafjes alleen maar gieten tussen de twee matrijsdelen in. Een tekening ter verduidelijking:
Links in het midden van de tekening is de onderste matrijshelft. Dit is een stalen blok waarin het negatief van een gietraam is opengewerkt. Voor elk gietraam in elke kit zijn twee van dit soort matrijshelften (ofwel: malhelften) nodig. Zo'n mal kost ontzettend veel geld om te maken (denk aan tienduizenden euro's), een van de belangrijkste redenen waarom kitjes uit de jaren '80 en '90 nog steeds uitgegeven worden. De mallen worden vaak ook verkocht aan een andere kitproducent die ze in een nieuwe verpakking opnieuw uitgeeft. De BMW van deze kit is daar een voorbeeld van en is achtereenvolgens uitgegeven:
In 1991:
In 1992:
In 2000:
En in 2005:
(Source: Scalemates, reference and educational purposes only, pictures will be deleted upon first request[/url])
Deze kits hebben allemaal precies dezelfde sprues(vormen), eenvoudigweg omdat gebruik wordt gemaakt van precies dezelfde mallen ofwel matrijzen. Wel zijn er vaak andere decals aanwezig, of zijn de sprues in een andere basiskleur. Zo neem ik aan dat bij de rode BMW (2e uitgave) rood plastic is gebruikt.
Kijken we nog eens naar de tekening hierboven. Ik heb daar ingetekend hoe een mal werkt. Beide helften worden tegen elkaar aangeperst (de onderste helft en de bovenaan getekende bovenstel helft). Daarna wordt er heet plastic in geperst. Dit plastic volgt een tunnelstelsel en gaat al die tunneltjes en gaatjes in, totdat het niet meer verder kan. De tunnels zijn het latere gietraam, de gaatjes en vormpjes zijn de latere onderdelen die wij gebruiken om een model van te maken.
Op de tekening heb ik twee staafvormpjes getekend. Het is voor Revell niet mogelijk om een staafje te maken met behulp van slechts één matrijs, omdat het plastic er dan niet uit kan. Dus wordt elk staafje, elke cilindervorm, zelfs elk onderdeeltje, gevormd door elk van beide matrijzen. Dit betekent dat op de punten waar die matrijzen bij elkaar komen een heel precieze aansluiting moet zijn. Is die er niet, dan krijg je dat er heet plastic naar buiten kan ontsnappen, op plaatsen waar dat plastic niet thuis hoort.
De kwaliteit van de mallen wordt steeds beter, maar in de jaren '90 was het nog bijna onmogelijk (behalve voor echt geavanceerde kitfabrikanten zoals met name Tamiya) om zonder flash te gieten. Normaal gesproken is dat niet zo'n probleem, maar bij ronde vormen weten veel modelbouwers niet goed hoe ze die naden kunnen verwijderen en toch de mooie ronde vorm weten te behouden, of zelfs nog mooier rond te maken. Ik laat in deze post zien hoe ik het aanpak.
185. Hier zie je goed zitten wat ik bedoel: de gietnaden bij, in dit geval, een achterashuis.
186. In dit filmpje is toe zien hoe diep de gietnaad is (de helft van dit uitlaatstuk is hier schoongemaakt):
(videoduur: 18 seconden)
(wordt vervolgd, helaas kan ik maar één video per bericht tonen)
.
