1/35 5-uursbouw: Jeep [wip]
- Onderwerp starter Roy vd M.
- Startdatum
@Patje, @Pascal, @Frank, @Erwin, @Ivan, @Alain, @Erik, @Yves, @Bart, @Jim, @Aris: dank voor jullie reacties.
Geduld voor de ene bouw, uitdaging voor de andere bouw.
Deze gaat zeker niet verweerd worden, ik laat hem zoals hij nu is, zodat ik steeds kan zien hoe het resultaat was om iets binnen 8,5 uur af te werken. Het is eigenlijk ook erg leuk om een model zo te bouwen zoals we dat vroeger deden, als kind, zonder verwering.
Ik schreef al dat ik bij mijn bezoek aan de modelbouwwinkel gisteren mijn oog had laten vallen op een ander model, een guitig vrachtwagentje. Ik heb altijd een zwak voor tankers en Russisch lomp materieel, dus toen ik deze zag was het gedaan:
Vandaag ben ik teruggegaan naar de winkel, heb ik mijn Jeep geshowd (ze wisten van de uitdaging af en ik zou het resultaat laten zien) en nam dan toch maar deze doos mee. Ik ben van plan die rechtstreeks uit de doos te bouwen, zonder enige verwering (dat deed ik met mijn BMW 507 die 'rechtstreeks uit de doos' was, en toen kostte die bouw alsnog 120 uur of zoiets), dus precies zoals we zo'n doos als kind bouwden maar dan met verbeterde vaardigheden. Wat ik wel zal doen, is de onderdeeltjes mooi strak maken, dus geen gietnaden, geen ejector pin marks of andere littekens. En misschien nog een uitlaatje uitboren. That's it. Voor als ik eens zin heb om te bouwen, in plaats van alleen maar te meten en dingen uit te tekenen.
Misschien leuk idee voor een groepsbouw, ooit: out of the box, behoudens werkjes die maximaal 5 minuten tijd kosten (zoals een uitlaat uitboren). Dus geen bougiekabels, geen remleidingen et cetera want dat kost veel te veel tijd. Of snel snel doen, kan ook... dan zet ik een tijdslimiet van 5 minuten op één kabeltje, is het alsnog in (8x5) 40 minuten gebeurd in plaats van de week die ik er normaal gesproken voor zou uittrekken. Zo'n groepsbouw of alleenstaand project lijkt me wel wat... want het is echt wel leuk om vooruit te kunnen aan een model. Voor mij is afwisseling in modelbouw heel belangrijk. Zo ga ik me deze week weer volop concentreren aan het opmeten van de Grand Prix-auto die ik wil gaan bouwen.
Ben benieuwd of er liefhebbers zijn voor zo'n groepsbouw. Dus samengevat: alles rechtstreeks uit de doos, niet verweren, geen extra decals maar gewoon waar de kit in voorziet, extra werkzaamheden maximaal 5 minuten per onderdeel of werkzaamheid en anders achterwege laten. Volgens mij is dat een super-ervaring. Ik zal er zo eens een apart topic voor openen, eventuele reacties / gedachten / interesse zie ik hier of daar graag tegemoet.
Maar echt chapeau voor je resultaat op een goeie 8 uur , ik zou het niet kunnen
Geduld voor de ene bouw, uitdaging voor de andere bouw.
Deze gaat zeker niet verweerd worden, ik laat hem zoals hij nu is, zodat ik steeds kan zien hoe het resultaat was om iets binnen 8,5 uur af te werken. Het is eigenlijk ook erg leuk om een model zo te bouwen zoals we dat vroeger deden, als kind, zonder verwering.
Ik schreef al dat ik bij mijn bezoek aan de modelbouwwinkel gisteren mijn oog had laten vallen op een ander model, een guitig vrachtwagentje. Ik heb altijd een zwak voor tankers en Russisch lomp materieel, dus toen ik deze zag was het gedaan:
Vandaag ben ik teruggegaan naar de winkel, heb ik mijn Jeep geshowd (ze wisten van de uitdaging af en ik zou het resultaat laten zien) en nam dan toch maar deze doos mee. Ik ben van plan die rechtstreeks uit de doos te bouwen, zonder enige verwering (dat deed ik met mijn BMW 507 die 'rechtstreeks uit de doos' was, en toen kostte die bouw alsnog 120 uur of zoiets), dus precies zoals we zo'n doos als kind bouwden maar dan met verbeterde vaardigheden. Wat ik wel zal doen, is de onderdeeltjes mooi strak maken, dus geen gietnaden, geen ejector pin marks of andere littekens. En misschien nog een uitlaatje uitboren. That's it. Voor als ik eens zin heb om te bouwen, in plaats van alleen maar te meten en dingen uit te tekenen.
Misschien leuk idee voor een groepsbouw, ooit: out of the box, behoudens werkjes die maximaal 5 minuten tijd kosten (zoals een uitlaat uitboren). Dus geen bougiekabels, geen remleidingen et cetera want dat kost veel te veel tijd. Of snel snel doen, kan ook... dan zet ik een tijdslimiet van 5 minuten op één kabeltje, is het alsnog in (8x5) 40 minuten gebeurd in plaats van de week die ik er normaal gesproken voor zou uittrekken. Zo'n groepsbouw of alleenstaand project lijkt me wel wat... want het is echt wel leuk om vooruit te kunnen aan een model. Voor mij is afwisseling in modelbouw heel belangrijk. Zo ga ik me deze week weer volop concentreren aan het opmeten van de Grand Prix-auto die ik wil gaan bouwen.
Ben benieuwd of er liefhebbers zijn voor zo'n groepsbouw. Dus samengevat: alles rechtstreeks uit de doos, niet verweren, geen extra decals maar gewoon waar de kit in voorziet, extra werkzaamheden maximaal 5 minuten per onderdeel of werkzaamheid en anders achterwege laten. Volgens mij is dat een super-ervaring. Ik zal er zo eens een apart topic voor openen, eventuele reacties / gedachten / interesse zie ik hier of daar graag tegemoet.
Laatst bewerkt:
Ik was helemaal vergeten Gunit te beantwoorden... alsnog: ja ik werd daar wel wat paranoïde van inderdaad 
Het was een kwestie van voortploeteren, inderdaad zoals Alain zegt totaal geen afleiding want elke minuut is er weer één. De pauze tussendoor was natuurlijk een verademing. Op het moment dat de deadline een uur van je af zit en je ziet wat er nog allemaal moet gebeuren, realiseer je je dat het niet gaat lukken en valt één deel van de tweeledige last van je schouders. Het resterende is, zo werkte het althans bij mij, dat ik me had voorgenomen wel zo snel mogelijk te blijven werken. Dus er blijft druk op staan tot het einde.
Ik ben wel blij dat ik dit kitje gekozen heb, want het dryfitten ging onderdeeltje per onderdeeltje. Paste het? Druppel secondenlijm erop en vastdrukken, pogend de soms nog natte verf elders op het onderdeeltje niet aan te raken. Op een tweetal stukjes had ik de bevestigingspunten weggesneden / geschuurd. Gelukkig is deze kit wat dat betreft redelijk vergevingsgezind. In de haast had ik het bijltje, dat eigenlijk gemonteerd moet zitten aan de linkerkant, in tweeën gebroken. Geen tijd om het te herstellen, dus uit de bouw. Mitrailleur + stand... geen optie want geen tijd. Tweede brandblussertje (of wat het ook moge zijn)? Geen idee in welke spelonk van deze woongrot dat zich momenteel bevindt. En dat komt goed uit, want dan bevestig ik 'm niet en kan ik de daarvoor bestemde decal gebruiken voor de andere brandblusser, want die decal probeerde ik in al mijn wijsheid op te brengen voordat de gele verf droog was. In de haast niet aan gedacht hem in het water te plaatsen voor een tweede poging, dus de volgende dag trof ik hem verpulverd aan in de groene woestijn die snijmat heet.
Achterlichten? Druppel rode verf en verder. Dashboardklokjes? Druppel zwarte verf en verder. Ik had me veel tijd kunnen besparen als ik 10 maskertjes had gehad voor de wielen; die had ik tevoren vrij simpel kunnen maken en printen, ware het niet dat ik geen stickerpapier meer had. Nu moest ik handmatig en zonder afplakken het zwart aanbrengen, wat een aanslag is op de beschikbare tijd. Ik wilde ook weer geen broddelwerk afleveren.
Erg relaxt was het dus inderdaad niet. Maar het was wel een nuttige ervaring en ik ben eigenlijk best tevreden met het resultaat. Bovendien heeft het me tot het idee van de voorgestelde groepsbouw (zie hierboven en hier) gebracht.
Als je me de vraag zou stellen 'doe je dit nog ooit?' dan is het antwoord duidelijk 'nee'. De twaalfuursbouw was een stuk toegankelijker, binnen die tijd krijg je nog eens wat voor elkaar. Maar onderhavige was interessant om de grenzen op te zoeken van wat voor mij mogelijk is.
Het was een kwestie van voortploeteren, inderdaad zoals Alain zegt totaal geen afleiding want elke minuut is er weer één. De pauze tussendoor was natuurlijk een verademing. Op het moment dat de deadline een uur van je af zit en je ziet wat er nog allemaal moet gebeuren, realiseer je je dat het niet gaat lukken en valt één deel van de tweeledige last van je schouders. Het resterende is, zo werkte het althans bij mij, dat ik me had voorgenomen wel zo snel mogelijk te blijven werken. Dus er blijft druk op staan tot het einde.
Ik ben wel blij dat ik dit kitje gekozen heb, want het dryfitten ging onderdeeltje per onderdeeltje. Paste het? Druppel secondenlijm erop en vastdrukken, pogend de soms nog natte verf elders op het onderdeeltje niet aan te raken. Op een tweetal stukjes had ik de bevestigingspunten weggesneden / geschuurd. Gelukkig is deze kit wat dat betreft redelijk vergevingsgezind. In de haast had ik het bijltje, dat eigenlijk gemonteerd moet zitten aan de linkerkant, in tweeën gebroken. Geen tijd om het te herstellen, dus uit de bouw. Mitrailleur + stand... geen optie want geen tijd. Tweede brandblussertje (of wat het ook moge zijn)? Geen idee in welke spelonk van deze woongrot dat zich momenteel bevindt. En dat komt goed uit, want dan bevestig ik 'm niet en kan ik de daarvoor bestemde decal gebruiken voor de andere brandblusser, want die decal probeerde ik in al mijn wijsheid op te brengen voordat de gele verf droog was. In de haast niet aan gedacht hem in het water te plaatsen voor een tweede poging, dus de volgende dag trof ik hem verpulverd aan in de groene woestijn die snijmat heet.
Achterlichten? Druppel rode verf en verder. Dashboardklokjes? Druppel zwarte verf en verder. Ik had me veel tijd kunnen besparen als ik 10 maskertjes had gehad voor de wielen; die had ik tevoren vrij simpel kunnen maken en printen, ware het niet dat ik geen stickerpapier meer had. Nu moest ik handmatig en zonder afplakken het zwart aanbrengen, wat een aanslag is op de beschikbare tijd. Ik wilde ook weer geen broddelwerk afleveren.
Erg relaxt was het dus inderdaad niet. Maar het was wel een nuttige ervaring en ik ben eigenlijk best tevreden met het resultaat. Bovendien heeft het me tot het idee van de voorgestelde groepsbouw (zie hierboven en hier) gebracht.
Als je me de vraag zou stellen 'doe je dit nog ooit?' dan is het antwoord duidelijk 'nee'. De twaalfuursbouw was een stuk toegankelijker, binnen die tijd krijg je nog eens wat voor elkaar. Maar onderhavige was interessant om de grenzen op te zoeken van wat voor mij mogelijk is.