1/350 CV-9 Essex en CV-19 Hancock
- Onderwerp starter StevenVD
- Startdatum
- Lid geworden
- 12 jul 2012
- Berichten
- 4.322
Thanks everybody, let's check out my airwing changes today.
De vleugels van de vliegtuigjes zijn nu allemaal uit de sprue gehaald. Een aanhechtingspunt zit op de leading edge, dat moet dus voorzichtig bijgeschuurd worden.
Bij de Helldivers worden alle binnenste trailing edge flaps weggehaald, zowel op de vleugelaanzet als aan de vleugels zelf.
Ik bedacht dat ik dit ook moest doen voor de Helldivers die geen cockpit gekregen hebben. Deze upgrade is namelijk niet van de WEM-set maar van Pontos, waar ik voor elk toestel voorzieningen heb.
( foto uit https://www.britmodeller.com/forums/index.php?/topic/234984031-curtiss-sb2c-helldiver/ )
( foto uit https://www.britmodeller.com/forums/index.php?/topic/234984031-curtiss-sb2c-helldiver/ )
De luchtremmen van de SB2C Helldiver zijn geperforeerd, maar dit is in plastic met een fout schema gedaan, dat meer lijkt op de binnenkant van de remmen. De PE-set bootst dit beter na, al zijn er geen echte perforaties in. Je krijgt een onderdeel dat voor beide kanten bruikbaar is, zowel voor gestrekte als geplooide vleugels. Omdat ik de meeste van de Helldivers opgeplooid wil laten, worden deze stukjes over de etslijn gebroken. Ik dacht eerst dat dat met een mes (onder) zou moeten omdat de lijn niet recht is, maar ze breken heel mooi af, zie het bovenste exemplaar.
Dit was fout gemonteerd, de etslijn zit aan de foute kant.
Dit is een van de twee die ik gestrekt maak. De vleugels van deze kit zijn hier vreemd genoeg niet geschikt voor, ze zijn te dik om te doen aansluiten op de vleugelaanzet en er is een enorme naad onderaan rechts. Ik heb materiaal weggevijld op het contactvlak om te zorgen dat de vleugel tenminste bovenaan geen knik vertoont, nu zit die onderaan. De vorm van het PE-stuk past niet perfect in de verwijderde rem, ik laat secondelijm lopen in de openingen.
Vooraleer ik de remmen bevestig, moet ik eerst de wielbakken openboren, want hier komt wat geweld aan te pas. De luiken worden eerst opengeboord en dan met een ruimer met de hand een paar slagen leeggemaakt.
Het stukje van het luik waar de wielpoot in past, wordt met een kleiner boortje moeizaam leeggemaakt. Dit heeft me na 15 vliegtuigjes wel dat boortje gekost.
Dit is nog maar een deel van de wielkasten, de andere types moeten ook nog...
Daarna gingen de remmen redelijk snel en ze zullen ook niet zomaar loskomen.
Nu moesten de wielpoten er onder, maar het viel me op dat het zwarte styreen uit de sets enorm vettig leek, meer dan het grijze. Ik heb de wieltjes dus even in de wasbenzine gestopt.
Dit is wel een prima systeem van Trumpeter, de wieltjes blijven na een paar minuten meestal goed in de houding staan.
Nu dat uitgehard is, kan het PE van de wieldeksels gemonteerd worden.
Over naar de Hellcats, daar valt op te merken dat de cowling niet helemaal klopt.
Bij Trumpeter zit de propeller iets onder het midden en is er 1 centraal gat in de cowling. Als we er even een museumexemplaar bij halen uit het Princeton-project, dan zien we dat er een tweede opening onder de eerste hoort te zijn, waardoor alles naar boven opschuift. De as van de Double Wasp motor is daarbinnen zichtbaar. Er zijn veel Hellcats in dit project betrokken, dus kan ik deze onvolkomenheid niet ongemoeid laten.
Eerst moet de oude opening in de cowling dichtgemaakt worden zonder zwakke punten open te laten. Het blijkt dat mijn verzameling gietrestjes hier weer van pas komt, ze passen haast perfect en een druppel secondelijm dicht alles goed af.
De gietresten worden dan met een kniptang weggenomen.
De cowling wordt vlak geschuurd.
Een nieuw center wordt voorgeboord, dat later met een grotere diameter op maat gebracht wordt.
Onder dit grote gat wordt nog een klein gaatje geboord, dat met een scherp mes uitgesneden wordt.
De huidige stand, het gaat aan zo'n drie vliegtuigjes per vijf minuten.
De vleugels van de vliegtuigjes zijn nu allemaal uit de sprue gehaald. Een aanhechtingspunt zit op de leading edge, dat moet dus voorzichtig bijgeschuurd worden.
Bij de Helldivers worden alle binnenste trailing edge flaps weggehaald, zowel op de vleugelaanzet als aan de vleugels zelf.
Ik bedacht dat ik dit ook moest doen voor de Helldivers die geen cockpit gekregen hebben. Deze upgrade is namelijk niet van de WEM-set maar van Pontos, waar ik voor elk toestel voorzieningen heb.
( foto uit https://www.britmodeller.com/forums/index.php?/topic/234984031-curtiss-sb2c-helldiver/ )
( foto uit https://www.britmodeller.com/forums/index.php?/topic/234984031-curtiss-sb2c-helldiver/ )
De luchtremmen van de SB2C Helldiver zijn geperforeerd, maar dit is in plastic met een fout schema gedaan, dat meer lijkt op de binnenkant van de remmen. De PE-set bootst dit beter na, al zijn er geen echte perforaties in. Je krijgt een onderdeel dat voor beide kanten bruikbaar is, zowel voor gestrekte als geplooide vleugels. Omdat ik de meeste van de Helldivers opgeplooid wil laten, worden deze stukjes over de etslijn gebroken. Ik dacht eerst dat dat met een mes (onder) zou moeten omdat de lijn niet recht is, maar ze breken heel mooi af, zie het bovenste exemplaar.
Dit was fout gemonteerd, de etslijn zit aan de foute kant.
Dit is een van de twee die ik gestrekt maak. De vleugels van deze kit zijn hier vreemd genoeg niet geschikt voor, ze zijn te dik om te doen aansluiten op de vleugelaanzet en er is een enorme naad onderaan rechts. Ik heb materiaal weggevijld op het contactvlak om te zorgen dat de vleugel tenminste bovenaan geen knik vertoont, nu zit die onderaan. De vorm van het PE-stuk past niet perfect in de verwijderde rem, ik laat secondelijm lopen in de openingen.
Vooraleer ik de remmen bevestig, moet ik eerst de wielbakken openboren, want hier komt wat geweld aan te pas. De luiken worden eerst opengeboord en dan met een ruimer met de hand een paar slagen leeggemaakt.
Het stukje van het luik waar de wielpoot in past, wordt met een kleiner boortje moeizaam leeggemaakt. Dit heeft me na 15 vliegtuigjes wel dat boortje gekost.
Dit is nog maar een deel van de wielkasten, de andere types moeten ook nog...
Daarna gingen de remmen redelijk snel en ze zullen ook niet zomaar loskomen.
Nu moesten de wielpoten er onder, maar het viel me op dat het zwarte styreen uit de sets enorm vettig leek, meer dan het grijze. Ik heb de wieltjes dus even in de wasbenzine gestopt.
Dit is wel een prima systeem van Trumpeter, de wieltjes blijven na een paar minuten meestal goed in de houding staan.
Nu dat uitgehard is, kan het PE van de wieldeksels gemonteerd worden.
Over naar de Hellcats, daar valt op te merken dat de cowling niet helemaal klopt.
Bij Trumpeter zit de propeller iets onder het midden en is er 1 centraal gat in de cowling. Als we er even een museumexemplaar bij halen uit het Princeton-project, dan zien we dat er een tweede opening onder de eerste hoort te zijn, waardoor alles naar boven opschuift. De as van de Double Wasp motor is daarbinnen zichtbaar. Er zijn veel Hellcats in dit project betrokken, dus kan ik deze onvolkomenheid niet ongemoeid laten.
Eerst moet de oude opening in de cowling dichtgemaakt worden zonder zwakke punten open te laten. Het blijkt dat mijn verzameling gietrestjes hier weer van pas komt, ze passen haast perfect en een druppel secondelijm dicht alles goed af.
De gietresten worden dan met een kniptang weggenomen.
De cowling wordt vlak geschuurd.
Een nieuw center wordt voorgeboord, dat later met een grotere diameter op maat gebracht wordt.
Onder dit grote gat wordt nog een klein gaatje geboord, dat met een scherp mes uitgesneden wordt.
De huidige stand, het gaat aan zo'n drie vliegtuigjes per vijf minuten.
- Lid geworden
- 12 jul 2012
- Berichten
- 4.322
And there is more of the same, probably for a few days still before the painting can begin. I did go buy the paint! No magnification needed.
De Hellcats hebben allemaal hun uitsnijding in de cowling gekregen, plus een stukje messingbuis waar de propeller straks in geplaatst kan worden.
De gaten voor de wielpootjes moesten nog uit de beplating gesneden worden. Dit viel wel mee maar elke bewerking moest nu 84 keer gebeuren (42 Hellcats x2).
Ze staan allemaal op hun wielen.
Ik had in de twee Pontos-sets samen 32 paar wieldeksels, dus ik moest er nog een tiental schratchen. Ik heb ze overgetrokken op metaalfolie. Daardoor zijn ze iets te groot, maar deze kisten zullen in de hangar geplaatst gaan worden.
Uitsnijden gebeurt met een scherpe scalpel om rechte randen te behouden.
De stukjes zijn op een steen platgedrukt. Ik heb er meer dan voldoende gemaakt.
Nu worden de deksels op de wielpoten gekleefd.
Ook de staartwieltjes zijn hier in PE, toch van degene die niet in de hangar zullen komen. Ik had er nog 6 over van WEM. Let op de geboorde wielkasten, in het begin was het gokken hoe diep dit kon en heb ik er tweemaal door de vleugel geboord. Daarna werd het routine om steeds net niet te diep te boren.
De Corsairs zullen met dit PE gedetailleerd worden. De wielbakken zijn hier een echte klus, omdat ze rechthoekig leeggeschraapt moeten worden. Ik boor dus eerst een rond gat en haal de hoeken er uit met een scherp mes. Spijtig dat hier geen staartwieltjes bij het PE zitten. De twee rechthoekige panelen zijn voor de wielbakken, terwijl het ovale paneel aan de vleugelvoorrand komt en samen met de wielpoot meebeweegt.
Hiermee zijn ook deze zes afgehandeld.
De Avengers van dragon hadden een heel mooi landingsgestel met een schokdemper en hydraulische zuiger er aan, en een apart wiel. Dit ontbreekt bij Trumpeter en het zal moeilijk worden om links en rechts van elkaar te onderscheiden met die flauwe hoek er in.
De staartwieltjes hadden een eigen dekseltje dat erg stevig zit. In elke vleugelbasis is reeds een gat voor de wielpoot uitgesneden. Er zullen nog wel gaten in de vleugels geboord moeten worden.
De Hellcats hebben allemaal hun uitsnijding in de cowling gekregen, plus een stukje messingbuis waar de propeller straks in geplaatst kan worden.
De gaten voor de wielpootjes moesten nog uit de beplating gesneden worden. Dit viel wel mee maar elke bewerking moest nu 84 keer gebeuren (42 Hellcats x2).
Ze staan allemaal op hun wielen.
Ik had in de twee Pontos-sets samen 32 paar wieldeksels, dus ik moest er nog een tiental schratchen. Ik heb ze overgetrokken op metaalfolie. Daardoor zijn ze iets te groot, maar deze kisten zullen in de hangar geplaatst gaan worden.
Uitsnijden gebeurt met een scherpe scalpel om rechte randen te behouden.
De stukjes zijn op een steen platgedrukt. Ik heb er meer dan voldoende gemaakt.
Nu worden de deksels op de wielpoten gekleefd.
Ook de staartwieltjes zijn hier in PE, toch van degene die niet in de hangar zullen komen. Ik had er nog 6 over van WEM. Let op de geboorde wielkasten, in het begin was het gokken hoe diep dit kon en heb ik er tweemaal door de vleugel geboord. Daarna werd het routine om steeds net niet te diep te boren.
De Corsairs zullen met dit PE gedetailleerd worden. De wielbakken zijn hier een echte klus, omdat ze rechthoekig leeggeschraapt moeten worden. Ik boor dus eerst een rond gat en haal de hoeken er uit met een scherp mes. Spijtig dat hier geen staartwieltjes bij het PE zitten. De twee rechthoekige panelen zijn voor de wielbakken, terwijl het ovale paneel aan de vleugelvoorrand komt en samen met de wielpoot meebeweegt.
Hiermee zijn ook deze zes afgehandeld.
De Avengers van dragon hadden een heel mooi landingsgestel met een schokdemper en hydraulische zuiger er aan, en een apart wiel. Dit ontbreekt bij Trumpeter en het zal moeilijk worden om links en rechts van elkaar te onderscheiden met die flauwe hoek er in.
De staartwieltjes hadden een eigen dekseltje dat erg stevig zit. In elke vleugelbasis is reeds een gat voor de wielpoot uitgesneden. Er zullen nog wel gaten in de vleugels geboord moeten worden.
