De reden waarom ik deelneem aan deze groepsbouw, is omdat ik deze kit een goed jaar geleden gekocht had bij Timms in Oostende. Niet omdat de verjaardag van WO1 er zat aan te komen, maar omdat ik nog wel eens een stringbag wilde maken met mijn huidige bouwtechnieken, dat was alweer een tiental jaar geleden. Ik maakte mijn keuze omwille van de elegante lijnen van het model, in een tijd waarin vliegtuigen nog samengetimmerd leken uit waspoederdozen en molenwieken. Het doet me terugdenken aan de vermakelijke Hanna-Barbera-reeks "Catch The Pigeon!" uit mijn jeugdjaren, waar elke mof een ander opmerkelijk misvormd toestel bestuurde. Het ontwerp van de Albatros lijkt daar al een stap op vooruit geweest te zijn.
Eduard heeft de gewoonte om zijn kits goed te voorzien van multimedia en dit kleine doosje zit dan ook mooi opgevuld met sprues, decals, masking, PE-set en kleurenhandleiding met vijf mogelijke versies. Ik heb ook het boek van Kagero gekocht, om genoeg referentie te hebben, want zelfs Eduard betrouw ik niet helemaal.
Er is een begin gemaakt met de cockpit, waar al een vijftal PE onderdelen in komen te zitten. De romp past aan de uiteinden niet helemaal perfect, maar met wat aandrukken tijdens het lijmen komt dat in orde. De onderdeeltjes moesten ook wat geschuurd worden aan de gietnaden.
Nu eens kijken of we aan houtkleurige verf kunnen komen.
Eduard heeft de gewoonte om zijn kits goed te voorzien van multimedia en dit kleine doosje zit dan ook mooi opgevuld met sprues, decals, masking, PE-set en kleurenhandleiding met vijf mogelijke versies. Ik heb ook het boek van Kagero gekocht, om genoeg referentie te hebben, want zelfs Eduard betrouw ik niet helemaal.
Er is een begin gemaakt met de cockpit, waar al een vijftal PE onderdelen in komen te zitten. De romp past aan de uiteinden niet helemaal perfect, maar met wat aandrukken tijdens het lijmen komt dat in orde. De onderdeeltjes moesten ook wat geschuurd worden aan de gietnaden.
Nu eens kijken of we aan houtkleurige verf kunnen komen.