Na de M-ATV had ik in mijn stash snel het volgende project gevonden, ik was de zandkleuren even moe dus wat zou er beter verpozing bieden dan een Scandinavische splintercamo die snel in elkaar zou zitten zo zonder binnenkant.
Een AFV van Zweedse origine die al door veel landen aangekocht is, het Combat Vehicle 90 met een 40 mm Bofors kanon en plaats voor een dozijn infanteristen. Onze Noorderburen hebben hem al in dienst, getuige daarvan de cover van mijn Tankograd referentieboekje.
De doos is mooi opgevuld met onderdelen, die uiteindelijk toch grotendeels opgebruikt worden ook. Je krijgt de keuze tussen vinyltracks en aparte schakeltjes en ook tussen een aluminium of plastic loop. Ik vond op een beurs een bijpassende figuur van Blast Models. Er zijn ook verbouwingskits te vinden, maar die vond ik te duur en er zit al een velletje PE bij.
Het model zit eenvoudig in elkaar en al snel staat de hull afgewerkt te wachten op toegevoegde details. Een van de weinige problemen aan de kit duikt hier op.
Dit opplooibare rekje heeft 3 beugels gekregen, maar op de foto's zijn er duidelijk 4 te tellen. Een merkwaardige vergissing. Ik heb er dus eentje nagemaakt uit koperdraad.
De aluminium loop van het Bofors kanon is de blikvanger van het model, met zijn opvallende trechtervormige monding. Sommige uitvoeringen van de CV90 hebben een optische installatie aan het eind van de loop die de snelheid meet van het projectiel om het op een vooraf bepaalde afstand in zijn baan te triggeren.
Na het rekje werden ook de beugels voor de sneeuwschep aangepast. De hengsels voor deur horen wat scheef te staan.
De passing is goed en de naden zitten verborgen. De uitlaat moet wel uitgeboord worden.
De figuren die erbij horen hebben een levendige uitdrukking maar zijn niet even ver uitgewerkt als de resin tanker van Blast. Ze zijn ook opvallend kleiner dan bijvoorbeeld een figuur van Black Dog rechts op de foto. Het mannetje van Blast heeft een kogelvrij vest en communicatieapparatuur aan zijn helm, die hij ook hoger op het hoofd draagt.
Een primer van Armypainter zorgde meteen voor de eerste camokleur. De wielen kregen een papieren maskering om een witte rand te kunnen opspuiten.
De tracks werden in Tamiya metallic grey gespoten en op elk deeltje werd een apart rubberblokje gekleefd. Dit leverde volgens mij scherpere details op dan een volledige vinyltrack. Het is wel even doorbijten om een 170-tal stukjes track op vier plaatsen te strippen ter bevestiging.
De eerste verfresultaten na het afplakken waren een zoektocht naar het benaderen van de juiste kleur. Ik had hiervoor alleen Mr.Hobby geelgroen ter beschikking, dat ik later wilde afzwakken door een donker filter. Het donkergroen werd echter te grijsgroen en zou achteraf opnieuw afgeplakt en groeniger gemaakt moeten worden. Elke kleurfase zou ook een eigen post-shade krijgen.
De wielen moesten er onder om de sideskirts te kunnen plaatsen, dus die kregen al een zandige verwering mee. Het aantal tracks bleek niet helemaal te kloppen en sloot ook niet perfect rond de wielen, maar dit is achteraf niet meer te zien.
Ook op de figuren is veel geëxperimenteerd, uiteindelijk werd het me duidelijk dat ook die een splintercamo nodig hadden en dus volgden er weer een paar zenuwslopende uurtjes met de pincet in de aanslag.
Ik besloot om de zwarte camovlekken achteraf met de hand toe te voegen. Je ziet een voorbeeld van een echte Zweedse legerjas.
Na de nodige wijzigingen in het kleurenspectrum kwam er toch meer harmonie in, geholpen door post-shade, een groen filter en een wash van AK die voor NAVO-kleuren bedoeld is. De clearparts zorgen wel voor meer realisme dan de gewoonlijke plastic lichtjes die je tegenkomt.
Een ondergrondje zou nog wel nodig zijn om de tank op een beurs te kunnen plaatsen. Dit was mijn eerste avontuur met static gras en ik kreeg al veel tips hoe ik het beter zou moeten krijgen. Er zijn ook wat veldbloemen toegevoegd met gekleurde spons.
Een typisch Scandinavisch hekwerk gaf wel wat contrast aan het diorama. Ik had een boom gemaakt maar die is al zijn bladeren verloren bij het spuiten, dus is het een struikgewas geworden.
Hier was ik aanbeland, de luiken zijn nog groen overgeschilderd en er zitten nu antennes op de koepel. De tank gaat nog in een matte laklaag en er komen nog voorwerpen op het diorama te staan.
Een AFV van Zweedse origine die al door veel landen aangekocht is, het Combat Vehicle 90 met een 40 mm Bofors kanon en plaats voor een dozijn infanteristen. Onze Noorderburen hebben hem al in dienst, getuige daarvan de cover van mijn Tankograd referentieboekje.
De doos is mooi opgevuld met onderdelen, die uiteindelijk toch grotendeels opgebruikt worden ook. Je krijgt de keuze tussen vinyltracks en aparte schakeltjes en ook tussen een aluminium of plastic loop. Ik vond op een beurs een bijpassende figuur van Blast Models. Er zijn ook verbouwingskits te vinden, maar die vond ik te duur en er zit al een velletje PE bij.
Het model zit eenvoudig in elkaar en al snel staat de hull afgewerkt te wachten op toegevoegde details. Een van de weinige problemen aan de kit duikt hier op.
Dit opplooibare rekje heeft 3 beugels gekregen, maar op de foto's zijn er duidelijk 4 te tellen. Een merkwaardige vergissing. Ik heb er dus eentje nagemaakt uit koperdraad.
De aluminium loop van het Bofors kanon is de blikvanger van het model, met zijn opvallende trechtervormige monding. Sommige uitvoeringen van de CV90 hebben een optische installatie aan het eind van de loop die de snelheid meet van het projectiel om het op een vooraf bepaalde afstand in zijn baan te triggeren.
Na het rekje werden ook de beugels voor de sneeuwschep aangepast. De hengsels voor deur horen wat scheef te staan.
De passing is goed en de naden zitten verborgen. De uitlaat moet wel uitgeboord worden.
De figuren die erbij horen hebben een levendige uitdrukking maar zijn niet even ver uitgewerkt als de resin tanker van Blast. Ze zijn ook opvallend kleiner dan bijvoorbeeld een figuur van Black Dog rechts op de foto. Het mannetje van Blast heeft een kogelvrij vest en communicatieapparatuur aan zijn helm, die hij ook hoger op het hoofd draagt.
Een primer van Armypainter zorgde meteen voor de eerste camokleur. De wielen kregen een papieren maskering om een witte rand te kunnen opspuiten.
De tracks werden in Tamiya metallic grey gespoten en op elk deeltje werd een apart rubberblokje gekleefd. Dit leverde volgens mij scherpere details op dan een volledige vinyltrack. Het is wel even doorbijten om een 170-tal stukjes track op vier plaatsen te strippen ter bevestiging.
De eerste verfresultaten na het afplakken waren een zoektocht naar het benaderen van de juiste kleur. Ik had hiervoor alleen Mr.Hobby geelgroen ter beschikking, dat ik later wilde afzwakken door een donker filter. Het donkergroen werd echter te grijsgroen en zou achteraf opnieuw afgeplakt en groeniger gemaakt moeten worden. Elke kleurfase zou ook een eigen post-shade krijgen.
De wielen moesten er onder om de sideskirts te kunnen plaatsen, dus die kregen al een zandige verwering mee. Het aantal tracks bleek niet helemaal te kloppen en sloot ook niet perfect rond de wielen, maar dit is achteraf niet meer te zien.
Ook op de figuren is veel geëxperimenteerd, uiteindelijk werd het me duidelijk dat ook die een splintercamo nodig hadden en dus volgden er weer een paar zenuwslopende uurtjes met de pincet in de aanslag.
Ik besloot om de zwarte camovlekken achteraf met de hand toe te voegen. Je ziet een voorbeeld van een echte Zweedse legerjas.
Na de nodige wijzigingen in het kleurenspectrum kwam er toch meer harmonie in, geholpen door post-shade, een groen filter en een wash van AK die voor NAVO-kleuren bedoeld is. De clearparts zorgen wel voor meer realisme dan de gewoonlijke plastic lichtjes die je tegenkomt.
Een ondergrondje zou nog wel nodig zijn om de tank op een beurs te kunnen plaatsen. Dit was mijn eerste avontuur met static gras en ik kreeg al veel tips hoe ik het beter zou moeten krijgen. Er zijn ook wat veldbloemen toegevoegd met gekleurde spons.
Een typisch Scandinavisch hekwerk gaf wel wat contrast aan het diorama. Ik had een boom gemaakt maar die is al zijn bladeren verloren bij het spuiten, dus is het een struikgewas geworden.
Hier was ik aanbeland, de luiken zijn nog groen overgeschilderd en er zitten nu antennes op de koepel. De tank gaat nog in een matte laklaag en er komen nog voorwerpen op het diorama te staan.
