Bij deze het voorstel van de bouw van een apart vliegtuig:
De Rutan voyager is een uniek vliegtuig, waarvan er slechts 1 exemplaar gebouwd werd met als enige doel een non-stop vlucht rond de wereld. In 1981 werd het plan opgevat door Burt Rutan, Dick Rutan en Yenna Yeager (de 2 laatste zouden de vlucht uitvoeren) en werd de eerste schets op een servetje getekend. Gedurende 5 jaar werd het vliegtuig gebouwd door vrijwilligers van Burts bedrijf (Rutan aircraft company) en de Voyager Aircraft organisation die ook de fondsenwerving deed.
De vorm was deze van zwever met een centrale romp, twee staartbomen, canards en airfoil vleugels werden zelf ontworpen, later werden nog vortex generatoren toegevoegd op de canards om gevoeligheid door vervuiling tegen te gaan.
De romp bestond bijna volledig uit glasvezel, koolstofvezel en kevlar. Hierdoor woog deze leeg 426kg. Met de motoren erbij ging dit naar 1020.6kg. Vlak voor de start met alle brandstof en de piloten erbij was het startgewicht maar liefst 4,397 kg... vooral door de brandstof die nodig was voor de vlucht (voor het geval iemand dacht dat de piloten zoveel wogen).
Na een eerste roll-out in '85 werden de motoren gewisseld, en een 2de testvlucht op 15 juli 1985 werd verkort door het falen van een motor die de pitch van de propellor diende te regelen. Na een tweede falen, waarbij een propellor brak werden de propellors gewijzigd.
De officiele vlucht vond startte op 14 december 1986, en eindigde 9 dagen, 3minuten en 44 seconden later op 23 december. Hierbij werden alle bestaande records verbroken van afstand (42.432km op een hoogte van gemiddeld 3350m... Bij de start braken de winglets af door het slepen over de grond door het grote gewicht. Ook dachten ze in het begin om de piloten een beurtrol te geven en steeds in periodes van 3h te vliegen. Mede door het gewicht en de slechte handeling daardoor bleeft Dirk de eerste 3 dagen onafgebroken vliegen. Bij het landen bleef nog 48kg brandstof over (1.5% van het startgewicht van de brandstof)
De kit heeft nogal wat extra kunststof, net als de F-82, dus genoeg schuurstof voor een hele poos:
Momenteel gewoon gestart met het assembleren en schuren van de buitensecties en de vleugels, foto's volgen later. Ook moeten er nog wat aanpassingen gedaan worden, zoals het toevoegen van bepaalde elementen (trim aan de vleugels, staartantenne, vorm rond de motoren, positie van de uitlaten, ...) we zien wel...
De Rutan voyager is een uniek vliegtuig, waarvan er slechts 1 exemplaar gebouwd werd met als enige doel een non-stop vlucht rond de wereld. In 1981 werd het plan opgevat door Burt Rutan, Dick Rutan en Yenna Yeager (de 2 laatste zouden de vlucht uitvoeren) en werd de eerste schets op een servetje getekend. Gedurende 5 jaar werd het vliegtuig gebouwd door vrijwilligers van Burts bedrijf (Rutan aircraft company) en de Voyager Aircraft organisation die ook de fondsenwerving deed.
De vorm was deze van zwever met een centrale romp, twee staartbomen, canards en airfoil vleugels werden zelf ontworpen, later werden nog vortex generatoren toegevoegd op de canards om gevoeligheid door vervuiling tegen te gaan.
De romp bestond bijna volledig uit glasvezel, koolstofvezel en kevlar. Hierdoor woog deze leeg 426kg. Met de motoren erbij ging dit naar 1020.6kg. Vlak voor de start met alle brandstof en de piloten erbij was het startgewicht maar liefst 4,397 kg... vooral door de brandstof die nodig was voor de vlucht (voor het geval iemand dacht dat de piloten zoveel wogen).
Na een eerste roll-out in '85 werden de motoren gewisseld, en een 2de testvlucht op 15 juli 1985 werd verkort door het falen van een motor die de pitch van de propellor diende te regelen. Na een tweede falen, waarbij een propellor brak werden de propellors gewijzigd.
De officiele vlucht vond startte op 14 december 1986, en eindigde 9 dagen, 3minuten en 44 seconden later op 23 december. Hierbij werden alle bestaande records verbroken van afstand (42.432km op een hoogte van gemiddeld 3350m... Bij de start braken de winglets af door het slepen over de grond door het grote gewicht. Ook dachten ze in het begin om de piloten een beurtrol te geven en steeds in periodes van 3h te vliegen. Mede door het gewicht en de slechte handeling daardoor bleeft Dirk de eerste 3 dagen onafgebroken vliegen. Bij het landen bleef nog 48kg brandstof over (1.5% van het startgewicht van de brandstof)
De kit heeft nogal wat extra kunststof, net als de F-82, dus genoeg schuurstof voor een hele poos:
Momenteel gewoon gestart met het assembleren en schuren van de buitensecties en de vleugels, foto's volgen later. Ook moeten er nog wat aanpassingen gedaan worden, zoals het toevoegen van bepaalde elementen (trim aan de vleugels, staartantenne, vorm rond de motoren, positie van de uitlaten, ...) we zien wel...
Laatst bewerkt door een moderator:
