Ik weet niet of ik deze nu al heb geaccepteerd.
1/100 Neuschwabenland [DONE]
- Onderwerp starter homeghost
- Startdatum
Ik weet niet of ik deze nu al heb geaccepteerd.
jaja is gebeurt
En we zitten alweer op een van de laatste updates in dit project. In deze update is de omlijning aangebracht over en rondom de drie dekken voor de kooi van farraday. Het doel hiervan was om bij een eventuele blikseminslag de kostbare aan boord zijnde installatie hiertegen te beschermen. Ook werd hiermee de aan boord opgewekte energie van de beamer niet aan alle zijden uitgezonden tijdens een vuurstoot hiervan. De bedoeling was/is om alleen de energie van de beamer gericht via de mast op een doel uit te zenden. Doch zoals ook uit het verhaal blijkt lukte dit nauwelijks. Want voordat er bij een uitstoot van de energie plaatsvond schoot er eerst altijd een kringvormige drukgolf van het schip af. Dit was het zwakke punt in dit schip. Dit kon worden opgemerkt door de vijand bijvoorbeeld. Deze drukgolf ging niet alleen over het water oppervlak maar ging ook de hoogte in. Dit was te zien als een soort ballon van water en lucht.
En nu dan de plaatjes van de kabel gemonteerd op diverse palen en geleiders.
Bovenop de palen en geleiders zijn isolatie bussen te zien. Ik heb deze gemaakt van kralen.
Volg de draden vanaf het voordek tot aan het achterdek.
We zien aan de bovenzijde in de foto een soort input zitten. Waarschijnlijk werd een eventuele lading via deze geisoleerde paal naar het water geleid. Deze liep denk ik wel recht door het schip naar beneden.
En de start is gemaakt met het voorlaatste constructie deel van het schip....de vier schoorstenen.
Ze staan hier in de primer.
En nu dan de plaatjes van de kabel gemonteerd op diverse palen en geleiders.
Bovenop de palen en geleiders zijn isolatie bussen te zien. Ik heb deze gemaakt van kralen.
Volg de draden vanaf het voordek tot aan het achterdek.
We zien aan de bovenzijde in de foto een soort input zitten. Waarschijnlijk werd een eventuele lading via deze geisoleerde paal naar het water geleid. Deze liep denk ik wel recht door het schip naar beneden.
En de start is gemaakt met het voorlaatste constructie deel van het schip....de vier schoorstenen.
Ze staan hier in de primer.
Het zijn "maar" draden maar er zit heel wat werk in, dat zal ook niet op een uurtje of twee gedaan zijn.
Misschien toch een kleine opmerking: ik veronderstel dat deze draden/ touwen toch stalen kabels moeten voorstellen maar je ziet ze hier en daar pluizen. Zou het niet beter zijn om ze te behandelen met parafine ten einde de kleine vezels weg te werken. Is een truukje in gebruik bij breien met een breimachine.
Je zou ze ook kunnen inwrijven met Klir, is misschien gemakkelijker.
Blij te zien dat de eindafwerking van dit schip steeds dichter komt maar het blijft spannend om volgen.
Misschien toch een kleine opmerking: ik veronderstel dat deze draden/ touwen toch stalen kabels moeten voorstellen maar je ziet ze hier en daar pluizen. Zou het niet beter zijn om ze te behandelen met parafine ten einde de kleine vezels weg te werken. Is een truukje in gebruik bij breien met een breimachine.
Je zou ze ook kunnen inwrijven met Klir, is misschien gemakkelijker.
Blij te zien dat de eindafwerking van dit schip steeds dichter komt maar het blijft spannend om volgen.
Ik weet niet of het nog mogelijk is om ze in te wrijven alhoewel het dunne touwen zijn. Maar wel een goede tip om te onthouden.
En zo komen we nu aan de voorlaatste update in dit project. Het laatste onderdeel hierin is nog de constructie van de standaard welke nog hierna volgt. Wel loopt het verhaal achter dit project vandaag helaas af. Maar zoals in het leven komt nu eenmaal aan alles een einde.
De schoorstenen zijn gemaakt uit versleten slijthulsen welke gebruikt worden bij poedercaten in de automotive industrie. Dat is mijn werk ik ben namelijk proces operator in poedercoating. Maar dat even terzijde..
We zien in totaal vier schoorstenen uitsteken. De twee dikste zijn van de aandrijving. De twee dunnere zijn van aggregaten.
We zien duidelijk de behuizingen onder de schoorstenen. Dit waren de ruimtes waar de experimenten werden gemonteerd met dodelijke afloop.
En alweer de laatste foto van het schip voor de eindfoto`s. Maar niet getreurd het is nu nog niet afgelopen. Er komt nog een update van de standaard delen binnenkort.
Wat wel vandaag afloopt is het bijbehorende verhaal. Zoals bekend is het verhaal behoorlijk ingekort om passend te zijn met het aflopen van dit project. Het is wel een open einde dus wie weet ooit?............
Epiloog....
Ik stond op en keek om mij heen. Buiten de glazen bol zag ik verder niets bijzonders. Gewoon een kamer met meubels erin en kasten. Het was stil en rustig hier. Ik liep naar het raam en keek naar buiten en zag dat er veel huizen gewoon kapot waren geschoten. Ook stonden er een paar in brand. Ik zag ook een enkeling over straat lopen. Wat moest ik doen?. Er bleef mij maar een ding over en dat was om naar buiten te gaan. Ik keek om mij heen en zag een deur. Ik opende deze en achter deze deur was een gang met aan het einde een trap naar beneden. terwijl ik naar de trap liep kraakte de vloer en ik stapte naar beneden. Aan het einde van de trap moest ik linksom gaan lopen en opende de enigste deur die er was. In deze kamer rook ik de geur van een sigaar. Er zat een man in een dikke oude stoel van leer. Hij had een zwarte bolhoed op en in zijn rechter hand hield hij een sigaar vast waar de rook langzaam naar boven draaide. " Waar is de bol ?" ,vroeg hij met een donkere stem. Ik fronste mijn wenkbrauwen en antwoordde met een tegenvraag " welke bol ?,vroeg ik. Hij bewoog zijn hand naar boven en strekte de wijsvinger uit naar het plafond. Ik keek automatisch naar boven en toen viel mij in dat er inderdaad een glazen bol boven lag. Ik vroeg " moet ik de bol halen?. De hand ging naar beneden en hij antwoordde volmondig " ja!". Waarom antwoordde ik en wilde hem vragen wie hij was en wat ik hier deed. Maar nog voordat ik deze woorden kon uitspreken stond hij op en draaide zich naar om naar mij toe. Weer wees hij naar boven en liep naar mij toe. " Haal de bol op en doe het nu!". waarom weet ik nu nog niet maar alsof ik niet anders kon ging ik de trap op en liep de kamer weer binnen waar de glazen bol lag. Ik raapte de bol op en keek ernaar. Ik zag niets bijzonders erin. Ik hoorde hoe deze man mij riep met de woorden " nu naar beneden komen ". ja wilde ik anders dan doen wat hij riep en ik liep dus weer naar beneden naar deze onbekende man toe. " Ga in deze stoel zitten en houd de bal met twee handen vast gebaarde de man. Weer wilde ik hem vragen wie hij was en wat de bedoeling verder was van dit vertoon. Maar hij gebaarde mij om te gaan zitten en te doen wat hij zei. Ik zag dat er ineens mensen door de buiten ramen naar binnen keken. Volwassen mensen..Mannen en vrouwen. Ik hoorde hoe er vele voet stappen van de trap naar beneden kwamen en er mensen in de deur opening naar binnen keken. in de deur opening stond een vrouw met een soort wapen inde handen. Deze was zilver van kleur en glansde alsof hij lichtgevend was. De vrouw richtte deze op mij en ik zag een rood lichtje uit de loop schijnen. De man met de bolle hoed sprak mij aan maar nu met een zachte stem. " Neem de glazen bol vast met beide handen en strek deze uit naar boven ". Hij vervolgde " doe het nu maar ". Ik nam de bol vast met mijn beide handen en bewoog deze langzaam naar boven. Terwijl ik mijn handen naar boven bewoog begon de bol licht uit te stralen. Net alsof er een vlam in begon te branden. Mijn handen leken wel vast gelijmd want ik kon mijn vingers er niet meer vanaf bewegen. De bol werd langzaam aangenaam warm en ik hoorde weer het gezoem geluid verschijnen. Onder de bol kwamen blauwe stralen tevoorschijn en de bol ging steeds hoger naar het plafond toe. Mijn armen werden meegenomen naar boven en net toen ik dacht dat ik mee werd opgetrokken naar het plafond werden de stralen breder en wilder, Er verschenen lange blauwe stralen uit en ik hoorde gesis erbij komen. En toen zag ik de gehele omgeving om mij heen bewegen zoals ik al eerder had meegemaakt. Langzaam begon alles te draaien om mij heen en ik zag dat het raam zich naar mij toe bewoog. " Oh ik zweef,riep ik uit!". Doch het raam werd wit en ik kon niets meer zien van buiten. Door mijn armen heen voelde ik een soort golven vloeien,dit gevoel was lekker en aangenaam. Ik zag in het raam beelden verschijnen. Ik zag paarden en witte gebouwen alsof ik in Griekenland was. Ik zag een man zitten op een troon met een wit gewaad om en omringd door vele mannen met bruine gewaden. Dit beeld vervaagde en er verschenen kastelen en ridders te paard. Ik zag hoe er mensen werden opgehangen en zag straten vol met modder en mensen die hooi en manden op hun rug droegen. Ik weet niet meer wat ik toen allemaal heb gezien maar kan mij nog wel enkele beelden herinneren. Ik zag Hitler lopen te midden van een groep mensen in een soort parade. Zeppelins in de lucht en vliegtuigen. En zag weer die grote paddenstoel wolk. Ik zag mensen lopen met fel gekleurde kledingen aan. Ik zag een groot gebouw omringd door smalle strakke bomen. En ineens verdween alles. Nu was ik weer alleen met deze man. " ga in de stoel zitten "gebaarde deze vreemde man mij weer. Wat wilde ik anders dan toe te geven en in de stoel te gaan zitten. " Nu luisteren " zei hij. Hij draaide zich met de rug naar mij toe, Nam een teug van de sigaar en blies de rook omhoog naar het plafond. " Wat jij nu hebt gezien is slechts een heel klein deel van wat wij allemaal mogelijk hebben gemaakt. Ver heel ver hier vandaan leven wij in een ander universum. Heel lang geleden hebben wij jullie planeet gekozen om een nieuw superieur ras te kweken. Wij hebben jullie planeet vol met leven gemaakt. Alles wat er gebeurt in jullie leven en op de aarde wordt door ons bepaald. Er is niets wat gebeurt zonder dat het door ons wordt bepaald. Bekende wereld leiders welke nu regeren....en hij nam weer een teug.......zijn wij!. Rampen welke jullie treffen en nog gaan treffen worden door ons in werking gezet. Als wij vinden dat er teveel mensen op of in een bepaald gebied zijn dat grijpen wij in. Er zijn piloten overal over de wereld welke wij zijn en die stoffen loslaten in de lucht wat jullie leven beïnvloed.
Hij draaide zich om en keek mij recht in de ogen aan. In de toekomst gaan wij ervoor zorgen dat er mensen zijn die andere mensen veel leed en dood zullen gaan geven. Wij zullen jullie ooit gaan bezoeken en dat zal niet zo lang meer duren. Dan nemen wij dus jullie kinderen mee om ze in het universum uit te zaaien en de rest van jullie mensheid zal uit sterven zodat de aarde weer van jullie bevrijd zal worden om een nieuw experiment te gaan starten op deze planeet. Jij zult dat gaan zien en wanneer dat is?.....je zult het zien aan deze glazen bol. Bewaar deze goed en houd de bol altijd bij je want deze bol zijn wij. Wanneer deze oplicht en jou roept dan is het tijd om de aarde te gaan bevrijden. Tot die tijd ga je in rust en ga je dolen in de mensheid. Wanneer de bol jou aanroept zul je weten wat te doen en wanneer.
" Ga nu heen en mengt u onder de mensen".
Hij draaide zich om en nam een teug en blies de rook uit richting het raam. De rook verdween langzaam uit het raam en toen ik weer naar hem keek zag ik dat hij verdween in een blauwe gloed...stil als de nacht.......
Nu ik hierop terugkijk en erover nadenk wat ik allemaal heb meegemaakt weet ik nog steeds niet wat ik moet doen. De mensheid waarschuwen of niets doen?. Inmiddels zijn er vele jaren verstreken en nu ik hier zit op een van de belangrijkste positie van de wereld leiders . Ik kijk uit over een wereld welke wellicht in de komende jaren zal verdwijnen en ik besef dat ik aan het einde van de mensheid zal gaan mee werken. Ik kan niet sterven want ik ben al dood en daarom weet ik dat ik wellicht de opdracht zal gaan geven om de mensheid te gaan laten uitsterven. Maar ik kan het niet tegenhouden. Met mijn rechterhand op het hoofd van onze hond open ik met mijn linkerhand de onderste la om de glazen bol te bekijken. Ooit ga jij oplichten en zal ik de mensheid uitschakelen want dat is mijn taak. Mijn taak in deze ovaal gevormde kamer..................
Of kan ik het tegenhouden?.
Uit; " neuschwabenland : Die Erzählung"
De schoorstenen zijn gemaakt uit versleten slijthulsen welke gebruikt worden bij poedercaten in de automotive industrie. Dat is mijn werk ik ben namelijk proces operator in poedercoating. Maar dat even terzijde..
We zien in totaal vier schoorstenen uitsteken. De twee dikste zijn van de aandrijving. De twee dunnere zijn van aggregaten.
We zien duidelijk de behuizingen onder de schoorstenen. Dit waren de ruimtes waar de experimenten werden gemonteerd met dodelijke afloop.
En alweer de laatste foto van het schip voor de eindfoto`s. Maar niet getreurd het is nu nog niet afgelopen. Er komt nog een update van de standaard delen binnenkort.
Wat wel vandaag afloopt is het bijbehorende verhaal. Zoals bekend is het verhaal behoorlijk ingekort om passend te zijn met het aflopen van dit project. Het is wel een open einde dus wie weet ooit?............
Epiloog....
Ik stond op en keek om mij heen. Buiten de glazen bol zag ik verder niets bijzonders. Gewoon een kamer met meubels erin en kasten. Het was stil en rustig hier. Ik liep naar het raam en keek naar buiten en zag dat er veel huizen gewoon kapot waren geschoten. Ook stonden er een paar in brand. Ik zag ook een enkeling over straat lopen. Wat moest ik doen?. Er bleef mij maar een ding over en dat was om naar buiten te gaan. Ik keek om mij heen en zag een deur. Ik opende deze en achter deze deur was een gang met aan het einde een trap naar beneden. terwijl ik naar de trap liep kraakte de vloer en ik stapte naar beneden. Aan het einde van de trap moest ik linksom gaan lopen en opende de enigste deur die er was. In deze kamer rook ik de geur van een sigaar. Er zat een man in een dikke oude stoel van leer. Hij had een zwarte bolhoed op en in zijn rechter hand hield hij een sigaar vast waar de rook langzaam naar boven draaide. " Waar is de bol ?" ,vroeg hij met een donkere stem. Ik fronste mijn wenkbrauwen en antwoordde met een tegenvraag " welke bol ?,vroeg ik. Hij bewoog zijn hand naar boven en strekte de wijsvinger uit naar het plafond. Ik keek automatisch naar boven en toen viel mij in dat er inderdaad een glazen bol boven lag. Ik vroeg " moet ik de bol halen?. De hand ging naar beneden en hij antwoordde volmondig " ja!". Waarom antwoordde ik en wilde hem vragen wie hij was en wat ik hier deed. Maar nog voordat ik deze woorden kon uitspreken stond hij op en draaide zich naar om naar mij toe. Weer wees hij naar boven en liep naar mij toe. " Haal de bol op en doe het nu!". waarom weet ik nu nog niet maar alsof ik niet anders kon ging ik de trap op en liep de kamer weer binnen waar de glazen bol lag. Ik raapte de bol op en keek ernaar. Ik zag niets bijzonders erin. Ik hoorde hoe deze man mij riep met de woorden " nu naar beneden komen ". ja wilde ik anders dan doen wat hij riep en ik liep dus weer naar beneden naar deze onbekende man toe. " Ga in deze stoel zitten en houd de bal met twee handen vast gebaarde de man. Weer wilde ik hem vragen wie hij was en wat de bedoeling verder was van dit vertoon. Maar hij gebaarde mij om te gaan zitten en te doen wat hij zei. Ik zag dat er ineens mensen door de buiten ramen naar binnen keken. Volwassen mensen..Mannen en vrouwen. Ik hoorde hoe er vele voet stappen van de trap naar beneden kwamen en er mensen in de deur opening naar binnen keken. in de deur opening stond een vrouw met een soort wapen inde handen. Deze was zilver van kleur en glansde alsof hij lichtgevend was. De vrouw richtte deze op mij en ik zag een rood lichtje uit de loop schijnen. De man met de bolle hoed sprak mij aan maar nu met een zachte stem. " Neem de glazen bol vast met beide handen en strek deze uit naar boven ". Hij vervolgde " doe het nu maar ". Ik nam de bol vast met mijn beide handen en bewoog deze langzaam naar boven. Terwijl ik mijn handen naar boven bewoog begon de bol licht uit te stralen. Net alsof er een vlam in begon te branden. Mijn handen leken wel vast gelijmd want ik kon mijn vingers er niet meer vanaf bewegen. De bol werd langzaam aangenaam warm en ik hoorde weer het gezoem geluid verschijnen. Onder de bol kwamen blauwe stralen tevoorschijn en de bol ging steeds hoger naar het plafond toe. Mijn armen werden meegenomen naar boven en net toen ik dacht dat ik mee werd opgetrokken naar het plafond werden de stralen breder en wilder, Er verschenen lange blauwe stralen uit en ik hoorde gesis erbij komen. En toen zag ik de gehele omgeving om mij heen bewegen zoals ik al eerder had meegemaakt. Langzaam begon alles te draaien om mij heen en ik zag dat het raam zich naar mij toe bewoog. " Oh ik zweef,riep ik uit!". Doch het raam werd wit en ik kon niets meer zien van buiten. Door mijn armen heen voelde ik een soort golven vloeien,dit gevoel was lekker en aangenaam. Ik zag in het raam beelden verschijnen. Ik zag paarden en witte gebouwen alsof ik in Griekenland was. Ik zag een man zitten op een troon met een wit gewaad om en omringd door vele mannen met bruine gewaden. Dit beeld vervaagde en er verschenen kastelen en ridders te paard. Ik zag hoe er mensen werden opgehangen en zag straten vol met modder en mensen die hooi en manden op hun rug droegen. Ik weet niet meer wat ik toen allemaal heb gezien maar kan mij nog wel enkele beelden herinneren. Ik zag Hitler lopen te midden van een groep mensen in een soort parade. Zeppelins in de lucht en vliegtuigen. En zag weer die grote paddenstoel wolk. Ik zag mensen lopen met fel gekleurde kledingen aan. Ik zag een groot gebouw omringd door smalle strakke bomen. En ineens verdween alles. Nu was ik weer alleen met deze man. " ga in de stoel zitten "gebaarde deze vreemde man mij weer. Wat wilde ik anders dan toe te geven en in de stoel te gaan zitten. " Nu luisteren " zei hij. Hij draaide zich met de rug naar mij toe, Nam een teug van de sigaar en blies de rook omhoog naar het plafond. " Wat jij nu hebt gezien is slechts een heel klein deel van wat wij allemaal mogelijk hebben gemaakt. Ver heel ver hier vandaan leven wij in een ander universum. Heel lang geleden hebben wij jullie planeet gekozen om een nieuw superieur ras te kweken. Wij hebben jullie planeet vol met leven gemaakt. Alles wat er gebeurt in jullie leven en op de aarde wordt door ons bepaald. Er is niets wat gebeurt zonder dat het door ons wordt bepaald. Bekende wereld leiders welke nu regeren....en hij nam weer een teug.......zijn wij!. Rampen welke jullie treffen en nog gaan treffen worden door ons in werking gezet. Als wij vinden dat er teveel mensen op of in een bepaald gebied zijn dat grijpen wij in. Er zijn piloten overal over de wereld welke wij zijn en die stoffen loslaten in de lucht wat jullie leven beïnvloed.
Hij draaide zich om en keek mij recht in de ogen aan. In de toekomst gaan wij ervoor zorgen dat er mensen zijn die andere mensen veel leed en dood zullen gaan geven. Wij zullen jullie ooit gaan bezoeken en dat zal niet zo lang meer duren. Dan nemen wij dus jullie kinderen mee om ze in het universum uit te zaaien en de rest van jullie mensheid zal uit sterven zodat de aarde weer van jullie bevrijd zal worden om een nieuw experiment te gaan starten op deze planeet. Jij zult dat gaan zien en wanneer dat is?.....je zult het zien aan deze glazen bol. Bewaar deze goed en houd de bol altijd bij je want deze bol zijn wij. Wanneer deze oplicht en jou roept dan is het tijd om de aarde te gaan bevrijden. Tot die tijd ga je in rust en ga je dolen in de mensheid. Wanneer de bol jou aanroept zul je weten wat te doen en wanneer.
" Ga nu heen en mengt u onder de mensen".
Hij draaide zich om en nam een teug en blies de rook uit richting het raam. De rook verdween langzaam uit het raam en toen ik weer naar hem keek zag ik dat hij verdween in een blauwe gloed...stil als de nacht.......
Nu ik hierop terugkijk en erover nadenk wat ik allemaal heb meegemaakt weet ik nog steeds niet wat ik moet doen. De mensheid waarschuwen of niets doen?. Inmiddels zijn er vele jaren verstreken en nu ik hier zit op een van de belangrijkste positie van de wereld leiders . Ik kijk uit over een wereld welke wellicht in de komende jaren zal verdwijnen en ik besef dat ik aan het einde van de mensheid zal gaan mee werken. Ik kan niet sterven want ik ben al dood en daarom weet ik dat ik wellicht de opdracht zal gaan geven om de mensheid te gaan laten uitsterven. Maar ik kan het niet tegenhouden. Met mijn rechterhand op het hoofd van onze hond open ik met mijn linkerhand de onderste la om de glazen bol te bekijken. Ooit ga jij oplichten en zal ik de mensheid uitschakelen want dat is mijn taak. Mijn taak in deze ovaal gevormde kamer..................
Of kan ik het tegenhouden?.
Uit; " neuschwabenland : Die Erzählung"
Laatst bewerkt:
En als laatste update in dit project plaats ik de constructie van de standaard. ik heb voor deze methode gekozen om net als bij mijn vorige projecten er geen standaard onder te maken waar je de steunen duidelijk ziet. Toegegeven bij veel scheeps projecten is deze manier een juiste keuze maar voor mij is het zien van een standaard onder een modelschip niet wat ik persoonlijk mooi vind. Ik heb twee blokken onder het schip gemaakt waar je maar net kunt zien dat er iets onder staat. De basis is wederom styropor ( piepschuim ). Hierom heen heb ik balsahout gelijmd van 1,5 mm dik en dat ziet er dan zo uit.
De zijkanten zijn voorzien van dezelfde kleur als gedeeltes van de romp. En aan de bovenzijde waar het schip op rust heb ik blauw vilt gelijmd. Zo wordt de romp niet beschadigd en geeft ook de romp een steun plaats die voorkomt dat ze kan schuiven.
De onderzijde is voorzien van zwart schuurpapier zodat de standaard nooit kan schuiven op een tafel bijvoorbeeld. Al met al een stabiel geheel.
Er hoort ook een naamplaat bij over haar naam en waar ze was gestationeerd. Het bijbehorend verhaal is begonnen in 1938 en daarom dat ik dit als startpunt heb genomen voor haar geschiedenis. Een beetje vervuiling door de jaren heen hoort er ook bij.
En zo komt er nu een definitief einde aan dit project van de neuschwabenland. ik heb er veel plezier in gehad omdat er veel geheimzinnigheid ligt in dit schip. Ook de bouw ervan was leuk en niet moeilijk. Wel was het wat lastiger om de camo aan te brengen maar uiteindelijk is het goed gekomen. Ik hoop dat jullie ook dit project leuk hebben gevonden om te volgen.
Bedankt voor het volgen en nu op naar het binnenkort te starten nieuwe project.
EINDE
Ron.
De zijkanten zijn voorzien van dezelfde kleur als gedeeltes van de romp. En aan de bovenzijde waar het schip op rust heb ik blauw vilt gelijmd. Zo wordt de romp niet beschadigd en geeft ook de romp een steun plaats die voorkomt dat ze kan schuiven.
De onderzijde is voorzien van zwart schuurpapier zodat de standaard nooit kan schuiven op een tafel bijvoorbeeld. Al met al een stabiel geheel.
Er hoort ook een naamplaat bij over haar naam en waar ze was gestationeerd. Het bijbehorend verhaal is begonnen in 1938 en daarom dat ik dit als startpunt heb genomen voor haar geschiedenis. Een beetje vervuiling door de jaren heen hoort er ook bij.
En zo komt er nu een definitief einde aan dit project van de neuschwabenland. ik heb er veel plezier in gehad omdat er veel geheimzinnigheid ligt in dit schip. Ook de bouw ervan was leuk en niet moeilijk. Wel was het wat lastiger om de camo aan te brengen maar uiteindelijk is het goed gekomen. Ik hoop dat jullie ook dit project leuk hebben gevonden om te volgen.
Bedankt voor het volgen en nu op naar het binnenkort te starten nieuwe project.
EINDE
Ron.
Homeghost, je kan antarctica alleen zo schrijven in het Spaans: https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Antartica. Gelukkig staat het er maar klein op... Voor de rest een mooie presentatie.
Ach...nu ja het is maar een kleine aanvulling. Het wordt toch begrepen.
wauw ron dat was weer een mooi project ik wil gerust bij u in leer komen,heel prachtig gedaan
Dank je wel. het volgend project is een plastic kit. Ik had daar gewoon zin in om te gaan doen. Alleen het wordt geen schip maar een apart voertuig uit WWII. Bedankt voor je reactie.