2/1 Okamakiri (T. aridifolia) [wip]
- Onderwerp starter StevenVD
- Startdatum
Ik heb nu de vleugels gebouwd met behulp van inpakplastic en een flesje glansvernis van Vallejo.
De plooien worden met een fijn penseel gevolgd, het vernis is onverdund omdat er een ophoping nodig is.
Dit geeft een organisch uitzicht aan de anders te strakke plooien die er eerder in geduwd waren met een vingernagel.
Dit ziet er volgens mij een pak realistischer uit dan de kitvleugels. Er moet nog wel een patroon op gespoten worden. Nu nog wat plaatjes van de echte bidsprinkhaan, met ook een zicht op de vleugels.
www.youtube.com/watch?v=YyyGOc8vax0
www.youtube.com/watch?v=15_sjzJUOXg
De plooien worden met een fijn penseel gevolgd, het vernis is onverdund omdat er een ophoping nodig is.
Dit geeft een organisch uitzicht aan de anders te strakke plooien die er eerder in geduwd waren met een vingernagel.
Dit ziet er volgens mij een pak realistischer uit dan de kitvleugels. Er moet nog wel een patroon op gespoten worden. Nu nog wat plaatjes van de echte bidsprinkhaan, met ook een zicht op de vleugels.
www.youtube.com/watch?v=YyyGOc8vax0
www.youtube.com/watch?v=15_sjzJUOXg
Ik had al een jaar geleden besloten dat ik de tibiae (lange uiteinden van de looppoten) van de bidsprinkhaan in staal wilde uitvoeren. Ze moesten namelijk veel slanker worden en toch zouden ze stevig moeten blijven als je op het insect drukt. Het heeft tot nu geduurd voor ik het zag zitten hier een poging te doen die poten te bouwen. Ik had wel staafjes in roestvrij staal maar ik was me er terdege van bewust dat dit zowat het hardste materiaal was dat ik in huis had. Ik kon ze dus alleen met de zware middelen bewerken. De eerste stap was dat ik de staaf platsloeg met een zware hamer zodat hij er meer biologisch zou uitzien. Het was ook de bedoeling het achterste eind van de staaf dunner te maken dan bij het gewricht, dus sloeg ik vooral op die kant.
Het staafje werd doorgeslepen een centimeter voorbij het gewricht, zodat er een angel geplooid kon worden die in de poot kon bevestigd worden. Dat uiteinde werd met de minislijpschijf bewerkt. Daarmee werd het staafje ook verder in vorm geslepen.
Op deze manier zou het moeten passen.
Ook de voorste poten krijgen staafjes, die iets korter zijn.
Met een polijststeen worden alle oneffenheden van het staafje gehaald.
Er is ook nog wat met de diamantvijl gewerkt, maar daarmee kan je door de hardheid alleen uitsteeksels weg krijgen.
De pootjes worden geregeld vergeleken om links en rechts hetzelfde te houden.
Nu moesten wel de voeten aan het smalle uiteinde vastgemaakt kunnen worden. Dat is een probleem met zulk glad afgewerkt materiaal dat nauwelijks te bewerken is. Een poging om er met de Proxxon op een draaitafel een gat in te boren, is mislukt omdat de boor steeds afweek op het ronde staafje en geel begon te gloeien. Ik kon er alleen een kras op maken. Maar het was voldoende als er een insnijding in het uiteinde kwam. Ik herinnerde me een handiger werktuig uit de koffer van mijn Black&Decker tool. Dit zijn dunne stenen slijpschijfjes. Door de poten vast te zetten in de machineklem kon ik er een groef in uitslijpen.
Ik dacht deze dicht te kunnen knijpen rond een draad, maar er kwam nog weinig beweging in.
Er kon een draadje in gelegd worden, maar er was nog steeds een hechtmiddel nodig.
Solderen loopt bij mij altijd op een sisser af, na verschillende pogingen kon ik steeds de draad terug los trekken.
Zap deed de klus ook prima.
Hier zijn de uiteinden van de draadjes bijgevijld.
Even de korte pijn, ik heb er een poot uitgevezen en die doorgeknipt.
Een gat boren waar de angel in past.
Met wat secondelijm zit dat snel muurvast.
Misschien vind ik een methode om de voetjes ook zo realistisch te maken, want de bestaande exemplaren zijn nu wat overscale.
Bedankt voor de aansporingen. De voetjes moesten nog wel gerecupereerd worden van de poten uit de kit.
Er is een messing buisje gebruikt voor de bovenste tarsus, dit ging over het draadje uit de vorige update. Dan werd de voet van de kit wat bijgevijld, doorboord en er aan gelijmd. Nog enkele doorns werden gebruikt voor uitsteeksels. Bij al die bewerkingen heb ik wel een antenne gebroken, dus heb ik die gedemonteerd en er een nieuwe in de plaats gezet. Ik was dit weekend op de WME 2022 in Veldhoven en ik zag daar een afgewerkte Okamakiri in de wedstrijd. Ik meende er ook een foto van gemaakt te hebben maar vind die nu niet terug. Op het eerste zicht was die wel uit de doos gebouwd.
Er is een messing buisje gebruikt voor de bovenste tarsus, dit ging over het draadje uit de vorige update. Dan werd de voet van de kit wat bijgevijld, doorboord en er aan gelijmd. Nog enkele doorns werden gebruikt voor uitsteeksels. Bij al die bewerkingen heb ik wel een antenne gebroken, dus heb ik die gedemonteerd en er een nieuwe in de plaats gezet. Ik was dit weekend op de WME 2022 in Veldhoven en ik zag daar een afgewerkte Okamakiri in de wedstrijd. Ik meende er ook een foto van gemaakt te hebben maar vind die nu niet terug. Op het eerste zicht was die wel uit de doos gebouwd.
Dat ben ik gewend van andere dieren die ik geregeld moet vastnemen, woestijnsprinkhanen. Door de pinnetjes aan hun springpoten voelt het aan of ze soms bijten.
Ik besloot om van deze gesnoeide tak een zitplaats te maken.
Ik zocht een plek uit waar alle poten contact konden maken.
Green Stuff was het aangewezen hulpmiddel door de kleur, tot hiertoe had ik altijd Milliput gebruikt. Alle gewrichten zijn nu vastgezet en er kan geplamuurd worden. In de openingen voor de vleugels wordt eerst Green Stuff gestopt en dan worden de vleugels er even in geduwd. Ze worden wel afzonderlijk geschilderd.
De manier om het insect op de tak vast te maken, is waarschijnlijk om in het plastic van de voeten een gaatje te maken voor een pinnetje. Dit was beter gebeurd toen ze nog niet bevestigd waren.
Ik besloot om van deze gesnoeide tak een zitplaats te maken.
Ik zocht een plek uit waar alle poten contact konden maken.
Green Stuff was het aangewezen hulpmiddel door de kleur, tot hiertoe had ik altijd Milliput gebruikt. Alle gewrichten zijn nu vastgezet en er kan geplamuurd worden. In de openingen voor de vleugels wordt eerst Green Stuff gestopt en dan worden de vleugels er even in geduwd. Ze worden wel afzonderlijk geschilderd.
De manier om het insect op de tak vast te maken, is waarschijnlijk om in het plastic van de voeten een gaatje te maken voor een pinnetje. Dit was beter gebeurd toen ze nog niet bevestigd waren.
Bedankt, de primer kon nu aangebracht worden met een spuitbus Kawasaki groen.
Dit was wat lastiger om te schaduwen, want helemaal glossy.
Ik wilde toch meer contrast, dus ging ik voor IJN donkergroen.
Daarna werd met Gunze lichtgroen de boel terug lichter gemaakt. De Okamakiri wou deze keer niet goed op de foto.
De vleugels hadden ook een band groen nodig, maar het was moeilijk te maskeren door de kromming. Er ontstond wat overspray op beide vleugels. Ik zou dit met isopropyl moeten proberen weg te halen, of ik kan het zo laten.
Nu wilde het beest wel meewerken.
Dit was wat lastiger om te schaduwen, want helemaal glossy.
Ik wilde toch meer contrast, dus ging ik voor IJN donkergroen.
Daarna werd met Gunze lichtgroen de boel terug lichter gemaakt. De Okamakiri wou deze keer niet goed op de foto.
De vleugels hadden ook een band groen nodig, maar het was moeilijk te maskeren door de kromming. Er ontstond wat overspray op beide vleugels. Ik zou dit met isopropyl moeten proberen weg te halen, of ik kan het zo laten.
Nu wilde het beest wel meewerken.
maar de overspray op de vleugels zou ik laten zoals het nu is .
Nog bedankt voor de reactie, Dj. Ik heb me wel even schrap moeten zetten voor de volgende stap, het was een van de moeilijkere maskingjobs die ik al gedaan heb.
De vleugels die bij de kit geleverd waren, werden eerst volledig met tape beplakt. Dan werd die aangedrukt tussen de nerven en er werd met een swivel knife langs gelopen. Alleen wat tussen de nerven zat, mocht blijven.
Zo werden de vier vleugels volledig gemaskeerd. Maar dit zou uiteindelijk niet gebruikt gaan worden voor het model, want de vleugels zijn te dik en ze hebben foute kleuren.
Er waren wel eerder kopieën gemaakt van deze vleugels in doorschijnend plastic. De maskings moesten nu een voor een hierop overgezet worden.
Een stuk helemaal gemaskeerd. Uiteraard heb ik ok het spiegelbeeld nodig, want het zou opvallen als ik van de twee vleugels niet dezelfde zijde zou maskeren. Dan zou de glans zeker verschillen en dan zou aan een kant de verf niet gemoduleerd kunnen worden.
Twee vleugels gedaan.
De lange vleugels hadden al een streepje groen, dit wordt wel overgemaskeerd. Helaas komen de reeds met klare lak gemodelleerde nerven niet overeen met deze maskering, hopelijk valt dat niet meer op als de verf er op zit.
Alles ligt klaar voor de verfspuit. Nu eens denken over een schema dat je niet met een penseel zou kunnen uitgevoerd hebben.
De vleugels die bij de kit geleverd waren, werden eerst volledig met tape beplakt. Dan werd die aangedrukt tussen de nerven en er werd met een swivel knife langs gelopen. Alleen wat tussen de nerven zat, mocht blijven.
Zo werden de vier vleugels volledig gemaskeerd. Maar dit zou uiteindelijk niet gebruikt gaan worden voor het model, want de vleugels zijn te dik en ze hebben foute kleuren.
Er waren wel eerder kopieën gemaakt van deze vleugels in doorschijnend plastic. De maskings moesten nu een voor een hierop overgezet worden.
Een stuk helemaal gemaskeerd. Uiteraard heb ik ok het spiegelbeeld nodig, want het zou opvallen als ik van de twee vleugels niet dezelfde zijde zou maskeren. Dan zou de glans zeker verschillen en dan zou aan een kant de verf niet gemoduleerd kunnen worden.
Twee vleugels gedaan.
De lange vleugels hadden al een streepje groen, dit wordt wel overgemaskeerd. Helaas komen de reeds met klare lak gemodelleerde nerven niet overeen met deze maskering, hopelijk valt dat niet meer op als de verf er op zit.
Alles ligt klaar voor de verfspuit. Nu eens denken over een schema dat je niet met een penseel zou kunnen uitgevoerd hebben.
