Tijd om eens een vliegerke van mijn makelij te posten.
Ik doe niet vaak aan vliegtuigmodelbouw maar de gevleugelde ridders van WWII hebben toch ook altijd een aantrekkingskracht op me gehad.
Elders op het immense wereldwijde web is er momenteel een groepsbouw gaande over het Pacific Theatre zoals dat in mooi Nederlands heet. De groepsbouw duurt drie maanden, wat wil zeggen dat ik een model moet afkrijgen binnen die tijd. Voor zij die me een beetje kennen is dat gigantisch snel
.
Anyway, de kit is van Tamiya, uit het jaar 2003 als ik me niet vergis.
Typisch Tamiya kwaliteit, niet te gecompliceerd, maar wel mooi gemaakt. En het leuke is dat je er 4 figuurtjes bij krijgt, gratis en voor niks. Ik heb besloten om de piloot in de cockpit te gebruiken, geeft toch iets meer karakter aan het model.
De cockpit is ondertussen al klaar en geverfd. Ik heb verfjes uit voorraad gebruikt, en daar zat geen bij dat het typische groen van de Japanners is. Dus maar een mengeling gemaakt.
Ondertussen heb ik op smoelenboek al de 'correctheidspolitie' over me heen gehad wat betreft het groen. Het zou niet 'historisch correct' zijn, whatever dat ook mag betekenen eigenlijk. Een kleur kan ontzettend varieren, en ook al weet ik dat dit groen niet het typische groen is dat Mitsubishi gebruikte (Nakajima had een lichtjes andere tint) blijkt uit foto's dat er toch ontzettend veel variaties bleken te zijn.
Enfin, genoeg getetterd, foto's:
Alhoewel je de cockpit nog wat extra detail zou kunnen geven met aftermarket setjes ben ik toch onder de indruk van het werk van Tamiya.
De piloot is ondertussen ook wat opgekuist en geverfd met Vallejo verfjes. De Japanse emblemen zijn decals die in de kit zaten, leuk detail!
Eenmaal de cockpit af was mocht de piloot zijn stoeltje innemen en konden de twee helften aan elkaar gelijmd worden
De wielkasten, binnenkant flaps en de wieldeuren werden in de typisch Japanse primer 'aotake' gespoten: eerst een laagje gloss black, gevolgd door Alclad Aluminium, en uiteindelijk afgewerkt met Tamiya Clear Blue. Het blijkt dat de primer die je Japanners gebruikten superieur was aan de zink chromaat primers die bv de Amerikanen gebruikten, en het was nog mooi ook.
Ondertussen ben ik er op gewezen dat - aangezien mijn zero door Mitsubishi gebouwd is - de wielkasten en deuren dezelfde kleur als de onderzijde hadden, en niet het aotake. Enkel de door Nakajima gebouwde zero's hadden die nog zichtbare groen/blauwe primer.
Ik zit ondertussen een beetje verder in de bouw, maar dit is het voor vandaag
Ik doe niet vaak aan vliegtuigmodelbouw maar de gevleugelde ridders van WWII hebben toch ook altijd een aantrekkingskracht op me gehad.
Elders op het immense wereldwijde web is er momenteel een groepsbouw gaande over het Pacific Theatre zoals dat in mooi Nederlands heet. De groepsbouw duurt drie maanden, wat wil zeggen dat ik een model moet afkrijgen binnen die tijd. Voor zij die me een beetje kennen is dat gigantisch snel
.Anyway, de kit is van Tamiya, uit het jaar 2003 als ik me niet vergis.
Typisch Tamiya kwaliteit, niet te gecompliceerd, maar wel mooi gemaakt. En het leuke is dat je er 4 figuurtjes bij krijgt, gratis en voor niks. Ik heb besloten om de piloot in de cockpit te gebruiken, geeft toch iets meer karakter aan het model.
De cockpit is ondertussen al klaar en geverfd. Ik heb verfjes uit voorraad gebruikt, en daar zat geen bij dat het typische groen van de Japanners is. Dus maar een mengeling gemaakt.
Ondertussen heb ik op smoelenboek al de 'correctheidspolitie' over me heen gehad wat betreft het groen. Het zou niet 'historisch correct' zijn, whatever dat ook mag betekenen eigenlijk. Een kleur kan ontzettend varieren, en ook al weet ik dat dit groen niet het typische groen is dat Mitsubishi gebruikte (Nakajima had een lichtjes andere tint) blijkt uit foto's dat er toch ontzettend veel variaties bleken te zijn.
Enfin, genoeg getetterd, foto's:
Alhoewel je de cockpit nog wat extra detail zou kunnen geven met aftermarket setjes ben ik toch onder de indruk van het werk van Tamiya.
De piloot is ondertussen ook wat opgekuist en geverfd met Vallejo verfjes. De Japanse emblemen zijn decals die in de kit zaten, leuk detail!
Eenmaal de cockpit af was mocht de piloot zijn stoeltje innemen en konden de twee helften aan elkaar gelijmd worden
De wielkasten, binnenkant flaps en de wieldeuren werden in de typisch Japanse primer 'aotake' gespoten: eerst een laagje gloss black, gevolgd door Alclad Aluminium, en uiteindelijk afgewerkt met Tamiya Clear Blue. Het blijkt dat de primer die je Japanners gebruikten superieur was aan de zink chromaat primers die bv de Amerikanen gebruikten, en het was nog mooi ook.
Ondertussen ben ik er op gewezen dat - aangezien mijn zero door Mitsubishi gebouwd is - de wielkasten en deuren dezelfde kleur als de onderzijde hadden, en niet het aotake. Enkel de door Nakajima gebouwde zero's hadden die nog zichtbare groen/blauwe primer.
Ik zit ondertussen een beetje verder in de bouw, maar dit is het voor vandaag
.
.
(sarcasme).
