En om te bewijzen dat het scratchen niet altijd gemakkelijk is,en je altijd heel ver voorruit moet denken en ook vooral werken,deze onderstaande foto`s.
Omdat we nu eenmaal geen vierkante duikboten gebruiken en maken,ligt het in de bedoeling om de overgangen tussen de verschillende hoogtes bij het achterschip ook mooi vloeiend en rond te gaan maken.
En dat gaat vooral op bij de aandrijfassen,en de overgang daar met de verhoging naar het verticale stabiliteit stuk.
Daarom heb ik nu reeds(voor de beplanking)op deze hoeken balsa aangebracht.later komt de beplanking hier tegenop.En dan kan ik met een gerust hart de hoeken mooi rond schuren gaan,zonder bang te zijn dat ik erdoorheen ga en er plotseling tempex tevoorschijn kan komen.
Het zijn afgezaagde stukjes balsahout van ieder 5 mm dik.Gemonteerd met montagekit i.v.m.het aanwezige tempex.
Later komt hier in het midden het grote verticale stabilo stuk.
Verder heb ik het balsablok,waar de bouten voor de schroef bevestigingen uitkomen,in vorm geraspt.Het hoeft niet glad te zijn omdat er beplanking overheen komt.
Het is wel een beetje duidelijk dat het scratchen van een Russische duikboot als de Typhoon best wel ingewikkeld kan zijn.Echt constructief en vooral een geweldige uitdaging.
Zoals ik al eerder schreef is het achterschip een behoorlijke uitdaging en erg complex...
In de volgende foto zijn de twee gaten te zien,waar later de straalbuizen in bevestigd worden.Dat moest er ook al in een vroeg stadium in gebeuren.Nu zou ik er niet meer in kunnen boren door de vormen en de hoeken erin.Dat is scratchen....
Van bovenaf gezien begint de vorm er al in te komen.Maar er is nog enorm veel werk te verzetten hier.
Maar er zijn ook mooie en rustige vormen(momenten) in de romp.Lekker strak en vooral rustgevend........
Einde van de eerste fase van het achterschip...
Ron.