Fantastisch mooi model geworden, die verwering vind ik bijzonder realistisch!
Forum Groepsbouw 1:35 Italeri Opel Maultier [DONE]
- Onderwerp starter Peter van Dijk
- Startdatum
Bedankt luitjes 
Italeri : peston di mare con diablo castafioreeeeeh eh ?! nee hoor geintje
Neem je meer tijd kun je veel rustiger elk lullig knelpuntje effenen voor een perfecte zit.....
Ik was hier wel een beetje bang voor, maar dat heeft waarschijnlijk te maken met mijn al decennia durende (en inmiddels misschien niet meer terechte) dedain richting Italeri. Mindere ervaringen met jaren '80-vrachtwagenkitjes, laten we het daar op houden.
Des te verraster was ik om te zien dat je de kit niet alleen in elkaar hebt weten te krijgen (met welke ongekend effectieve gereedschappen c.q. wondermiddelen dan ook) maar ook nog eens op overtuigende wijze. De perikelen met de cabine zijn even herkenbaar als opgelost.
En dan de schilderwerken. Je hebt bijzonder goed werk verricht; waarschijnlijk had jij de grootste kit van de weekendbouw en dus moest er ook veel geschilderd en verweerd worden. Maar al die liters verf en alle verweringen zijn goed op hun plek gekomen. Ik heb het in andere topics al gezegd... je zou toch niet zeggen dat dit in louter één weekend is gebouwd!? Honestly...
Overigens nog een vraagje: hoe heb je die krassen op de deur gemaakt? Met een fijn penseeltje, of gebruik je daar een potlood o.i.d. voor?
Inderdaad, ik zie geen plekjes zitten. Goeie keuze, dergelijk vul- en schuurwerk kost je het weekend alleen al!
@scrapbox: wat een luxe om gewoon zo'n stukje te kunnen vinden in je reserveonderdelendoos!
Het belangrijkste is dat het leuk was om te doen, en het gerede model is dan een aardige bonus.
Natuurlijk kunnen er allerlei dingen worden verbeterd, maar het probleem is dan vaak dat je niet weet waar je moet stoppen. Daar verlies ik me dan vaak in. Tijdens zo'n speedbuild moet je gewoon door en ben je verplicht om de scratch in de meeste gevallen achterwege te laten. En als je dan naar een eindresultaat als dit kijkt, dan vraag je je toch af waar al die photo etch en dergelijke voor nodig is... het voegt hooguit 20% toe aan een model; maar het kost 2.000% meer tijd. Iets om te overdenken... tsja waarschijnlijk ga ik zelf weer door met het detailleren zoals ik gewend was, maar een snelle bouw zoals tijdens dit weekend is heerlijk en brengt (voor zover ik kan inschatten, doch in elk geval bij mij: ) de echte bouwer in ons naar boven.
Je hebt dit ding in 30 uur gemaakt van begin tot eind lees ik... kun je nagaan! Echt briljant.
D
DAMNbelgium
Guest
Super resultaat! 
Bedankt mensen
Mooie review van mijn bouw Roy ! Tijdens de bouw heb ik vanwege de tijd heel weinig aandacht geschonken aan het
verslaan van alle bouwdetails, maar het zit nog vers in het geheugen dus heb het alsnog voor de geïnteresseerden opgenoteerd
Dit verslag zet ik voor de overzichtelijkheid even in de post na deze.
Roy, je zei ook nog dit :
Behalve : wanneer je een voertuig als stand alone bouwt, en op een plankje zet zonder ondergrond, dan kan dat extra detail iets toevoegen,
maar dan zou het eigenlijk ongeschilderd (naked) moeten blijven.
Voor plaatsing op een vignette of diorama is Recht Uit De Doos eigenlijk voldoende, want de meeste kijkers gaan voor het geheel
in plaats van kleine details.
Maar het blijft in eerste plaats natuurlijk de keuze van de bouwer zelf ! doe wat je leuk vind !
Ook ik vind gepruts op de mm² heerlijk, maar nu ik zie wat ik heb neergezet, zal ik dat toch wat naar beneden bijstellen,
vooral omdat ik graag diorama's bouw (en heb er al 2 gemaakt in 10 jaar + 2 vignettes...)
Heb intussen zes diorama's staan die allemaal min of meer vastgelopen zijn vanwege dat superdetailleren.
En wil ik eens losgaan op een onderwerp zal ik dat zeker niet laten !
Inderdaad kwam die "echte" bouwer weer even boven, en ik zal die nu ook boven proberen te hóuden.
Wat voor mij onder andere duidelijk is geworden tijdens dit "verplichte" : dóórgaan als je het af wilt krijgen, is :
Niet zitten mijmeren over wat allemaal mogelijk is, maar knopen doorhakken en DOEN.
Ook planning heeft z'n waarde bewezen : ook al liep die toch anders vanwege onvoorziene zaken, vanwege de grondigheid van de
planning was het makkelijker daarop in te spelen zonder de kluts kwijt te raken of het bijltje erbij neer te gooien.
Sta dus echt te kijken van mezelf en ben er nu nóg wat verwonderd over
Maar de inzet van alle medebouwers ben ik ook van onder de indruk, net als de resultaten !
Het was een bijzondere ervaring ook juist omdat we allen dat gevoel hadden : We can DO it... and... we DID it
Enne... nog een keer dit doen ? doe maar een polletje over een jaar, dan laat ik 't wel weten
Groetjes en hieronder dus de schrijverij over het Maultier avontuurtje...
Mooie review van mijn bouw Roy ! Tijdens de bouw heb ik vanwege de tijd heel weinig aandacht geschonken aan het
verslaan van alle bouwdetails, maar het zit nog vers in het geheugen dus heb het alsnog voor de geïnteresseerden opgenoteerd
Dit verslag zet ik voor de overzichtelijkheid even in de post na deze.
Roy, je zei ook nog dit :
Inderdaad heb ik nu ook echt ondervonden hoe weinig dat extra detail er werkelijk toe doet.
Behalve : wanneer je een voertuig als stand alone bouwt, en op een plankje zet zonder ondergrond, dan kan dat extra detail iets toevoegen,
maar dan zou het eigenlijk ongeschilderd (naked) moeten blijven.
Voor plaatsing op een vignette of diorama is Recht Uit De Doos eigenlijk voldoende, want de meeste kijkers gaan voor het geheel
in plaats van kleine details.
Maar het blijft in eerste plaats natuurlijk de keuze van de bouwer zelf ! doe wat je leuk vind !
Ook ik vind gepruts op de mm² heerlijk, maar nu ik zie wat ik heb neergezet, zal ik dat toch wat naar beneden bijstellen,
vooral omdat ik graag diorama's bouw (en heb er al 2 gemaakt in 10 jaar + 2 vignettes...)
Heb intussen zes diorama's staan die allemaal min of meer vastgelopen zijn vanwege dat superdetailleren.
En wil ik eens losgaan op een onderwerp zal ik dat zeker niet laten !
Inderdaad kwam die "echte" bouwer weer even boven, en ik zal die nu ook boven proberen te hóuden.
Wat voor mij onder andere duidelijk is geworden tijdens dit "verplichte" : dóórgaan als je het af wilt krijgen, is :
Niet zitten mijmeren over wat allemaal mogelijk is, maar knopen doorhakken en DOEN.
Ook planning heeft z'n waarde bewezen : ook al liep die toch anders vanwege onvoorziene zaken, vanwege de grondigheid van de
planning was het makkelijker daarop in te spelen zonder de kluts kwijt te raken of het bijltje erbij neer te gooien.
Sta dus echt te kijken van mezelf en ben er nu nóg wat verwonderd over
Maar de inzet van alle medebouwers ben ik ook van onder de indruk, net als de resultaten !
Het was een bijzondere ervaring ook juist omdat we allen dat gevoel hadden : We can DO it... and... we DID it
Enne... nog een keer dit doen ? doe maar een polletje over een jaar, dan laat ik 't wel weten
Groetjes
en hieronder dus de schrijverij over het Maultier avontuurtje...
Bouwverslag 1:35 Maultier van Italeri
Italeri en ik
Ik zie Italeri kits nog steeds als een prettige middenmoot in het aanbod van bouwdozen.
Niet te duur, niet complex, niet bijzonder gedetailleerd, maar toch een redelijk kloppend model en indien netjes
geschilderd levert het een geloofwaardig model op dat geen enkele vitrine kast misstaat !
Eerlijk gezegd zie ik (vooral de oudere) een Italeri kit meer als een template :
Een stapeltje basis onderdelen waarvan je (met behulp van referentie info en
gevorderde kundigheid en tools) een accuraat model kunt bouwen.
Maar dan nog hangt het echt geslaagde eindresultaat af van een overtuigende afwerking met de verfjes.
Passing en detail komen bij mij niet op de eerste plaats bij de keuze van een bouwdoos.
Dat zijn zaken die ik al doende geleerd heb aan te pakken, ben dus niet bang voor die, wat men tegenwoordig slechte,
of mindere kits noemt.
De eerste uurtjes
De eerste avond moest ik steeds op de rem, want ik had de neiging om te gaan haasten.
Haasten is uiteraard zinloos bij modelbouw, en bij deze kit helemaal, omdat het plastic hard is en
gewoonweg niet snel genoeg oploste door de gebruikte MEK.
Toen ik de cabine delen wilde verlijmen zat ik al te tieren dat ik een kit had uitgezocht die lijm-bestendig was
En de wazige passing maakte m'n razernij nog erger, maar ik ben gelukkig wijs genoeg om tot 10 te tellen
en dan weer rustig verder te werken met bijgestelde verwachtingen.
Vanaf dat moment ging het relaxed, maar vastberaden voorwaarts en nu staat er dan zowaar
een voltooid model voor m'n neus...
Het achteraf Maultierbouw verslag
De Cabine
plaatjes van cabine : hier en hier en nog één hier
De Opel Blitz heb ik vaker gebouwd, dus de cabine was gesneden koek dacht ik....
Ik begon met ruitjes verlijmen met MEK, want heb een nog steeds een weerzin tegen ruitjes achteraf verlijmen met houtlijm (?)
Een volgende keer ga ik dat toch maar doen...plastic lijm is toch te riskant vanwege het aantasten van helder plastic..
Bovendien kieren deze raampjes behoorlijk, dus witte lijm zou dat waarschijnlijk mooi gevuld kunnen hebben.
De twee van Evergreen strip gemaakte raamstijltjes heb ik uiteindelijk weggelaten en heb met tong tussen de tanden
deze ordinair op de ruitjes geschilderd
Het interieur ging makkelijk in elkaar en heb het zonder primer, direct uit de fles geschilderd... dat ging wat moeizaam, want
de verf bleef samentrekken in plasjes...voor het interieur had ik makkelijker Humbrol gebruikt.
Tijdens het dichtmaken van de cabine kwam het allemaal weer boven....
Wil je het netjes passend krijgen moet je gewoon tig keer dryfitten om de knelpunten te vinden.
Dan ondervind je dus als bouwer de niet grondige ontwikkeling van een model.
Met een paardemiddel als superlijm is het in elkaar gekomen...vooral het deel met de radiatorkap en bumper ineen was een gevecht.
Toen het eenmaal zat heb ik met veel superlijm en activator nog enorme kieren moeten dichten.
Wat het ook niet makkelijker maakte : gebrekkige of ontbrekende pashulpjes zoals nokjes of randjes.
De aankleding van de buitenkant ging wel lekker, kleine onderdeeltjes, detail OK, schoonmaken viel mee, en er zitten enkele
deeltjes bij die erg fijn(!) gegoten zijn : breedte-indicators, spiegel steun en de niet gebruikte stafvlag houder.
Heeeel voorzichtig kuisen en bewaren voor latere montage vanwege de breekbaarheid was het plan.
Door de opgedane ervaring met eerdere Opel Blitzen wist ik dat dit beter te vervangen was door koperdraad, maar ja...
Er brak dus toch een breedte indicator tijdens de opkuis...en de spiegel die ik zowaar netjes had weten te monteren
brak af tijdens het afdekken van de ruitjes voor het verfspuiten...
Spiegelstompje heb ik gelaten voor wat het is, en de breedte-indicators heb ik maar helemaal weggelaten en heb gaatjes geboord
waar ze normaal op het plaatwerk gebout zouden zitten.
Ook het toegezegde bijltje op het rechter spatbord is niet gemonteerd :
had niet één geschikt exemplaar en ook hier enkel de montage gaten geboord.
Chassis
plaatjes chassis met "Maultier frame" hier
Basic detail en op sommige punten gewoon lomp ontworpen (voor de spuitgiet mallen van weleer?).
Dat lompe zit gelukkig uit het zicht, maar ik moest vanwege passie voor detail bijna kokhalzen
Het ging eenvoudig en vlot in elkaar ondanks de ietwat vage instructies omtrent het rupswiel frame :
Een paar montage punten worden pas duidelijk tijdens het droog passen.
De voorwiel ophanging is OK en mits zorgvuldig lijmen blijven de wiel assen beweegbaar én met weinig speling.
Dan volgde enkele details, laadbak-steunen en motor en ook dat ging vlot.
De pasvlakken van de steunen allemaal even ook echt vlak gevijld, anders vereisen deze aanzienlijk richtwerk op het
oog om ze netjes loodrecht op het chassis te krijgen.
Na het verlijmen van de laadbak-steunen dus wel meteen even de laadbak-vloer erop gezet om te controleren
dat de paspuntjes op de steunen netjes aansluiten op de gaatjes in de vloer.
Het Rups Loopwerk + Voorwielen
plaatjes hier
De voorwielen heb ik droog in elkaar gezet en gepast op de beweegbare asjes.
Heb de gietnaden niet van de asjes weggehaald, dan hebben de wielen na montage heel weinig speling.
De rubber banden van Italeri ben ik bijzonder huiverig voor :
Mijn eerste Opel Blitz (die ik gebruikte in m'n figuur sculpt topic) die ik dertig jaar geleden bouwde heeft
ook die rubber banden, maar de weekmaker in die bandjes is na al die jaren nog immer de plastic velg aan het zacht maken
Het is waarschijnlijk een slechte batch geweest, maar ik vertrouw ze gewoon niet...
Heb ze nu toch maar gebruikt en mócht het weekmaker fenomeen weer op duiken zet ik er alsnog resin wielen onder...
De tandaandrijving en loopwielen :
De gietnaden vielen erg mee hier dus schoonmaken ging heel vlot.
Detail is best goed, maar wat ik miste was een opstaand randje op de loopwielen. Da's het randje waar de rubber banden
tegenaan liggen. Ik had die zo graag gehad in verband met het schilderen van die rubber banden, welnu het oogt acceptabel nu.
Het schilderen der bandjes ging redelijk makkelijk omdat de wieltjes draaibaar waren.
De passing van alle bogie onderdelen is goed en ging dus allemaal rap in elkaar en met weinig lijm hou je makkelijk alle wieltjes draaiend.
Ook de afgemonteerde vier bogies zijn elk draaibaar na montage. Da's leuk wanneer je Friul Tracklinks gebruikt op oneffen terrein !
Het tandwiel probleem is toegelicht met plaatjes. Het missende deel staat in de instructies niet als apart deel aangegeven
dus zal wel een ontwerp foutje zijn...
De Tracks :
Ik zag er als een bult tegenop.. niet vanwege montage en omleggend, maar hoe het er uit zou gaan zien...
Het verbinden met een heet mesje ging prima, vooral het mesje niet te heet maken.
Omleggen ging ook gemakkelijk. Eerst om het achterste vrijloop wiel leggen, dan de loopwielen tussen de track-horns zetten en
het dan de track bovenop het tandwiel aansluiten en aan dit tandwiel draaien. De track rolt er dan mooi omheen.
Met de hand rond bewegend, loopt de vinyl rupsband zelfs mooi rond
.
Makamba had gelukkig een goeie tip over hoe de track op het tandwiel ligt. Ik had me wel afgevraagd waarom dat tandwiel met
slechts één tandring was uitgevoerd, maar niet bedacht dat die ene tandring dan in het midden van de track moest zitten...
Daardoor kwam de track veel minder strak te zitten, maar heb de bogies toch in horizontale postie vastgelijmd.
De look van de tracks is niet zo rampzalig als ik verwachtte en heb lijmpogingen of vastbinden/naaien maar niet gedaan.
De Laadbak
Geen bouwfoto's van de bak.
het in elkaar zetten van puur de bak zelf ? hou op schei uit, nu weet ik waar het woord "rampenbak" vandaan komt
De vloer is de vloer.. nix mis mee... niet echt tenminste....
Maar dan moeten er vier schotten tegenaan... hoe simpel kan het zijn ?
Kopse schot lijmen.. check... de twee zijschotten ertegen... daar begint het al...
Moest het kopse schot van links naar rechts en terug duwen.. kreeg geen enkele hoek haaks ??
Meteen ook maar het achterschot erbij geplakt...dan maar anklooien tot het acceptabel zit, intussen alle naden
nathoudend met MEK waardoor onvermijdelijk mijn vinger afdrukken in het mooie houtnerf detail onstonden
Uiteindelijk was ik al blij dat de bak dicht zat en tenminste op drie van de vier staande hoeken ook vast...
Ach... in het echt zijn de schotten neerklapbaar, dus een "maandagmorgen-bak" zal wat kiertjes gehad hebben
De rest was een makkie... drie toolkistjes, kentekenplaat+ achterlicht, reflector en de voorste spatborden.
Toch maar geen konvooilicht gedaan om tijd uit te sparen.
Primer en Basikleur
foto van dryfit Maultier in basiskleur
Had het gepland om de Maultier in drie aparte stukken te spuiten : Cab, Onderstel, Bak.
Buiten dat ook de velg helften en reserve wiel apart.
Primen is gedaan met een willekeurige kleur grijs (Sea Grey deze keer) van Tamiya
met 25% X-22 glanslak toegevoegd en verdund met Tamiya Laquer Thinner. Ongeveer 40:60 (verf:verdunner)
Basiskleur is Tamiya : XF-60 DarkYellow + XF-57 Buff + X-22 Clear + Laquer Thinner
Verhouding DarkYellow : Buff is ongeveer 70:30.
De DarkYellow wordt dan vrij licht, maar had donkere washes in gedachten, dus begon graag wat lichter.
De verhouding Verf : Verdunner was 30:70.
Spuiten met de Evolutie ging van begin tot eind zonder één hapering, al begon het tijdens de laatste refill wel
een beetje benauwd te worden binnen in de nozzle.
En de koolstoffilters van 't spuitmasker moeten nu echt vervangen worden heb ik kunnen ruiken
Decals en Verwering
Zie de eindfoto's
De paintjob had tijdens 5 uurtjes slaap wat kunnen harden, en nu dus de afwerking met Vallejo en Olieverf.
Daarvoor liet ik de Maultier in drie stukken.
Eerst de decals er op. Achterop de laadbak zit mooi houtnerf structuur, dus bij de twee decals die daar op moesten
wilde ik toch proberen of Micro Sol die mooi in die fijne groefjes kon laten plooien.
Helaas... door ouderdom en/of dikte van de plakplaatjes wilde dat niet of in ieder geval niet snel genoeg.
Heb maar zo gelaten dus en alle decals wel even afgedekt met een laagje acryl glans vernis.
Toen nog wat details beschilderd met Vallejo.
En toen... jaaa... hoe heeft-ie toch die fijne krasjes in de lak gemaakt ???
Het zijn echte krassen, gemaakt met een fijne naald in de redelijk verse lak (na 6 uur harden).
Dit lukt uiteraard zo goed vanwege de donkere kleur van het plastic. Dat de krasje in wezen donkergroen zijn zie je zo niet
Dan de eerste wash met Raw Umber. Verdund met wasbenzine, want dat droogt zeer snel.
Toch ook af en toe een Føhn gebruikt hierbij.
Na die eerste wash meteen op enkele punten nog pinwashes gedaan.
Toen heb ik met plat penseel (licht vochtig met wasbenzine) op diverse plaatsen het teveel aan washkleur weer
weggenomen en rondom wat streperigheid gemaakt.
Ik had een heel pallet met ± 9 kleuren klaar gezet maar behalve de Raw Umber niet eens gebruikt
Dat is aan het geheel wel te zien hoor... de verwering mag er dan leuk uitzien maar het model oogt echt eentonig.
Had gewoon geen tijd meer om daar nog wat aan te doen, maarrr....
...het gedane werk kan nu mooi een tijdje harden en ik ga dan alsnog wat meer leven in de Maultier brengen
met olieverf en pigmenten....minstens wat droge aangekoekte blubber en modderspatten... wat stof... figuurtje erbij...
De tracks zie er zowel op de foto's als in het echt niet erg gekleurd uit.
Ze zijn "geschilderd" met twee acryl washes.
Eerst een donkere roodbruine wash en daarna nog een zandkleurige wash, maar je ziet het niet goed terug.
Die krijgen nog zeker een tweede behandeling, in ieder geval om van te leren, maar nu deze Maultier zo voor me staat
heb ik het er voor over om er een paar Friul tracks voor aan te schaffen...
De voorwielen (banden) kregen een dun zandkleurig acryl washje, met een amper zichtbaar effect eigenlijk.
Toen dan de voorwielen gemonteerd en dan de Cabine op het chassis. maar nat als weleer wil die Cabine om een of andere reden
gewoon niet goed zitten... je voelt dat-ie heen en weer wipt (diagonaal op de rijrichting gezien).
Bekijk je dat vanaf de onderkant terwijl je handmatig de cabine op z'n plek houdt, dan lijkt en voelt alles goed, maar
zet je het model op tafel en duw je op het dak... dan wipt het weer...
Oplossing (voor deze keer): VEUL dikke plasticlijm op de vier "montage plekjes"... Cabine plaatsen....
aanduwen op dak en gelijktijdig van voren kijken of de Cab niet scheef zit... loslaten en NIET MEER aanraken.
En dan zie ik net nog dat de Cabine verlijmd had moeten worden tegen de spatbordjes (die boven het rups tandwiel zitten), maar
heb tijdens de montage van de laadbak (waaraan die spatbordjes zitten) niet gemerkt dat ze daarvoor zelfs maar in de buurt kwamen
Tijdens stap 1 moet je nota bene (gemarkeerde) stukjes uit de cabine snijden voor een aansluiting op die track-spatbordjes
Conclusie
Op zich best aardig model, zo recht uut de doos..
Plastic is hard, dus het hechten van onderdelen duurt wat langer, zeker opletten met die dunne vluchtige lijmsoorten, omdat
die soms het plastic niet voldoende opgelost hebben voor ze verdampt zijn.
Onderdelen zitten vaak dicht op de dikke sprues waardoor zelfs met een dun zijknip tangetje lastig is om onderdelen niet te beschadigen.
Loszagen is aan te raden.
Over "ejector-pin marks" (de lidtekens in het plastic, gemaakt door uit uitwerp-pennen die de sprues uit de mallen drukken)
Dit model heeft er genoeg... maar gelukkig niet erg opvallend. In de Laadbak kun je er zeker 32 tellen, maar ze zijn klein.
Ik heb daar (logisch) geen tijd aan gespendeerd om ze weg te werken, net zo min in de Cabine... wie ziet ze daar ?
Pluspunten : geen ingewikkeld model, voldoende details, 2 laadbak opties (met of zonder huif)
Minpunten : weinig of lastige paspunten, soms ook geen.
Onderdelen sluiten soms moeilijk op elkaar aan.
Tot hier en niet verder tenzij er nog vragen zijn natuurlijk.... dan bomen we rustig verder 
Happy Modelling
Italeri en ik
Ik zie Italeri kits nog steeds als een prettige middenmoot in het aanbod van bouwdozen.
Niet te duur, niet complex, niet bijzonder gedetailleerd, maar toch een redelijk kloppend model en indien netjes
geschilderd levert het een geloofwaardig model op dat geen enkele vitrine kast misstaat !
Eerlijk gezegd zie ik (vooral de oudere) een Italeri kit meer als een template :
Een stapeltje basis onderdelen waarvan je (met behulp van referentie info en
gevorderde kundigheid en tools) een accuraat model kunt bouwen.
Maar dan nog hangt het echt geslaagde eindresultaat af van een overtuigende afwerking met de verfjes.
Passing en detail komen bij mij niet op de eerste plaats bij de keuze van een bouwdoos.
Dat zijn zaken die ik al doende geleerd heb aan te pakken, ben dus niet bang voor die, wat men tegenwoordig slechte,
of mindere kits noemt.
De eerste uurtjes
De eerste avond moest ik steeds op de rem, want ik had de neiging om te gaan haasten.
Haasten is uiteraard zinloos bij modelbouw, en bij deze kit helemaal, omdat het plastic hard is en
gewoonweg niet snel genoeg oploste door de gebruikte MEK.
Toen ik de cabine delen wilde verlijmen zat ik al te tieren dat ik een kit had uitgezocht die lijm-bestendig was
En de wazige passing maakte m'n razernij nog erger, maar ik ben gelukkig wijs genoeg om tot 10 te tellen
en dan weer rustig verder te werken met bijgestelde verwachtingen.
Vanaf dat moment ging het relaxed, maar vastberaden voorwaarts en nu staat er dan zowaar
een voltooid model voor m'n neus...
Het achteraf Maultierbouw verslag
De Cabine
plaatjes van cabine : hier en hier en nog één hier
De Opel Blitz heb ik vaker gebouwd, dus de cabine was gesneden koek dacht ik....
Ik begon met ruitjes verlijmen met MEK, want heb een nog steeds een weerzin tegen ruitjes achteraf verlijmen met houtlijm (?)
Een volgende keer ga ik dat toch maar doen...plastic lijm is toch te riskant vanwege het aantasten van helder plastic..
Bovendien kieren deze raampjes behoorlijk, dus witte lijm zou dat waarschijnlijk mooi gevuld kunnen hebben.
De twee van Evergreen strip gemaakte raamstijltjes heb ik uiteindelijk weggelaten en heb met tong tussen de tanden
deze ordinair op de ruitjes geschilderd
Het interieur ging makkelijk in elkaar en heb het zonder primer, direct uit de fles geschilderd... dat ging wat moeizaam, want
de verf bleef samentrekken in plasjes...voor het interieur had ik makkelijker Humbrol gebruikt.
Tijdens het dichtmaken van de cabine kwam het allemaal weer boven....
Wil je het netjes passend krijgen moet je gewoon tig keer dryfitten om de knelpunten te vinden.
Dan ondervind je dus als bouwer de niet grondige ontwikkeling van een model.
Met een paardemiddel als superlijm is het in elkaar gekomen...vooral het deel met de radiatorkap en bumper ineen was een gevecht.
Toen het eenmaal zat heb ik met veel superlijm en activator nog enorme kieren moeten dichten.
Wat het ook niet makkelijker maakte : gebrekkige of ontbrekende pashulpjes zoals nokjes of randjes.
De aankleding van de buitenkant ging wel lekker, kleine onderdeeltjes, detail OK, schoonmaken viel mee, en er zitten enkele
deeltjes bij die erg fijn(!) gegoten zijn : breedte-indicators, spiegel steun en de niet gebruikte stafvlag houder.
Heeeel voorzichtig kuisen en bewaren voor latere montage vanwege de breekbaarheid was het plan.
Door de opgedane ervaring met eerdere Opel Blitzen wist ik dat dit beter te vervangen was door koperdraad, maar ja...
Er brak dus toch een breedte indicator tijdens de opkuis...en de spiegel die ik zowaar netjes had weten te monteren
brak af tijdens het afdekken van de ruitjes voor het verfspuiten...
Spiegelstompje heb ik gelaten voor wat het is, en de breedte-indicators heb ik maar helemaal weggelaten en heb gaatjes geboord
waar ze normaal op het plaatwerk gebout zouden zitten.
Ook het toegezegde bijltje op het rechter spatbord is niet gemonteerd :
had niet één geschikt exemplaar en ook hier enkel de montage gaten geboord.
Chassis
plaatjes chassis met "Maultier frame" hier
Basic detail en op sommige punten gewoon lomp ontworpen (voor de spuitgiet mallen van weleer?).
Dat lompe zit gelukkig uit het zicht, maar ik moest vanwege passie voor detail bijna kokhalzen
Het ging eenvoudig en vlot in elkaar ondanks de ietwat vage instructies omtrent het rupswiel frame :
Een paar montage punten worden pas duidelijk tijdens het droog passen.
De voorwiel ophanging is OK en mits zorgvuldig lijmen blijven de wiel assen beweegbaar én met weinig speling.
Dan volgde enkele details, laadbak-steunen en motor en ook dat ging vlot.
De pasvlakken van de steunen allemaal even ook echt vlak gevijld, anders vereisen deze aanzienlijk richtwerk op het
oog om ze netjes loodrecht op het chassis te krijgen.
Na het verlijmen van de laadbak-steunen dus wel meteen even de laadbak-vloer erop gezet om te controleren
dat de paspuntjes op de steunen netjes aansluiten op de gaatjes in de vloer.
Het Rups Loopwerk + Voorwielen
plaatjes hier
De voorwielen heb ik droog in elkaar gezet en gepast op de beweegbare asjes.
Heb de gietnaden niet van de asjes weggehaald, dan hebben de wielen na montage heel weinig speling.
De rubber banden van Italeri ben ik bijzonder huiverig voor :
Mijn eerste Opel Blitz (die ik gebruikte in m'n figuur sculpt topic) die ik dertig jaar geleden bouwde heeft
ook die rubber banden, maar de weekmaker in die bandjes is na al die jaren nog immer de plastic velg aan het zacht maken
Het is waarschijnlijk een slechte batch geweest, maar ik vertrouw ze gewoon niet...
Heb ze nu toch maar gebruikt en mócht het weekmaker fenomeen weer op duiken zet ik er alsnog resin wielen onder...
De tandaandrijving en loopwielen :
De gietnaden vielen erg mee hier dus schoonmaken ging heel vlot.
Detail is best goed, maar wat ik miste was een opstaand randje op de loopwielen. Da's het randje waar de rubber banden
tegenaan liggen. Ik had die zo graag gehad in verband met het schilderen van die rubber banden, welnu het oogt acceptabel nu.
Het schilderen der bandjes ging redelijk makkelijk omdat de wieltjes draaibaar waren.
De passing van alle bogie onderdelen is goed en ging dus allemaal rap in elkaar en met weinig lijm hou je makkelijk alle wieltjes draaiend.
Ook de afgemonteerde vier bogies zijn elk draaibaar na montage. Da's leuk wanneer je Friul Tracklinks gebruikt op oneffen terrein !
Het tandwiel probleem is toegelicht met plaatjes. Het missende deel staat in de instructies niet als apart deel aangegeven
dus zal wel een ontwerp foutje zijn...
De Tracks :
Ik zag er als een bult tegenop.. niet vanwege montage en omleggend, maar hoe het er uit zou gaan zien...
Het verbinden met een heet mesje ging prima, vooral het mesje niet te heet maken.
Omleggen ging ook gemakkelijk. Eerst om het achterste vrijloop wiel leggen, dan de loopwielen tussen de track-horns zetten en
het dan de track bovenop het tandwiel aansluiten en aan dit tandwiel draaien. De track rolt er dan mooi omheen.
Met de hand rond bewegend, loopt de vinyl rupsband zelfs mooi rond
.Makamba had gelukkig een goeie tip over hoe de track op het tandwiel ligt. Ik had me wel afgevraagd waarom dat tandwiel met
slechts één tandring was uitgevoerd, maar niet bedacht dat die ene tandring dan in het midden van de track moest zitten...
Daardoor kwam de track veel minder strak te zitten, maar heb de bogies toch in horizontale postie vastgelijmd.
De look van de tracks is niet zo rampzalig als ik verwachtte en heb lijmpogingen of vastbinden/naaien maar niet gedaan.
De Laadbak
Geen bouwfoto's van de bak.
het in elkaar zetten van puur de bak zelf ? hou op schei uit, nu weet ik waar het woord "rampenbak" vandaan komt
De vloer is de vloer.. nix mis mee... niet echt tenminste....
Maar dan moeten er vier schotten tegenaan... hoe simpel kan het zijn ?
Kopse schot lijmen.. check... de twee zijschotten ertegen... daar begint het al...
Moest het kopse schot van links naar rechts en terug duwen.. kreeg geen enkele hoek haaks ??
Meteen ook maar het achterschot erbij geplakt...dan maar anklooien tot het acceptabel zit, intussen alle naden
nathoudend met MEK waardoor onvermijdelijk mijn vinger afdrukken in het mooie houtnerf detail onstonden
Uiteindelijk was ik al blij dat de bak dicht zat en tenminste op drie van de vier staande hoeken ook vast...
Ach... in het echt zijn de schotten neerklapbaar, dus een "maandagmorgen-bak" zal wat kiertjes gehad hebben
De rest was een makkie... drie toolkistjes, kentekenplaat+ achterlicht, reflector en de voorste spatborden.
Toch maar geen konvooilicht gedaan om tijd uit te sparen.
Primer en Basikleur
foto van dryfit Maultier in basiskleur
Had het gepland om de Maultier in drie aparte stukken te spuiten : Cab, Onderstel, Bak.
Buiten dat ook de velg helften en reserve wiel apart.
Primen is gedaan met een willekeurige kleur grijs (Sea Grey deze keer) van Tamiya
met 25% X-22 glanslak toegevoegd en verdund met Tamiya Laquer Thinner. Ongeveer 40:60 (verf:verdunner)
Basiskleur is Tamiya : XF-60 DarkYellow + XF-57 Buff + X-22 Clear + Laquer Thinner
Verhouding DarkYellow : Buff is ongeveer 70:30.
De DarkYellow wordt dan vrij licht, maar had donkere washes in gedachten, dus begon graag wat lichter.
De verhouding Verf : Verdunner was 30:70.
Spuiten met de Evolutie ging van begin tot eind zonder één hapering, al begon het tijdens de laatste refill wel
een beetje benauwd te worden binnen in de nozzle.
En de koolstoffilters van 't spuitmasker moeten nu echt vervangen worden heb ik kunnen ruiken
Decals en Verwering
Zie de eindfoto's
De paintjob had tijdens 5 uurtjes slaap wat kunnen harden, en nu dus de afwerking met Vallejo en Olieverf.
Daarvoor liet ik de Maultier in drie stukken.
Eerst de decals er op. Achterop de laadbak zit mooi houtnerf structuur, dus bij de twee decals die daar op moesten
wilde ik toch proberen of Micro Sol die mooi in die fijne groefjes kon laten plooien.
Helaas... door ouderdom en/of dikte van de plakplaatjes wilde dat niet of in ieder geval niet snel genoeg.
Heb maar zo gelaten dus en alle decals wel even afgedekt met een laagje acryl glans vernis.
Toen nog wat details beschilderd met Vallejo.
En toen... jaaa... hoe heeft-ie toch die fijne krasjes in de lak gemaakt ???
Het zijn echte krassen, gemaakt met een fijne naald in de redelijk verse lak (na 6 uur harden).
Dit lukt uiteraard zo goed vanwege de donkere kleur van het plastic. Dat de krasje in wezen donkergroen zijn zie je zo niet
Dan de eerste wash met Raw Umber. Verdund met wasbenzine, want dat droogt zeer snel.
Toch ook af en toe een Føhn gebruikt hierbij.
Na die eerste wash meteen op enkele punten nog pinwashes gedaan.
Toen heb ik met plat penseel (licht vochtig met wasbenzine) op diverse plaatsen het teveel aan washkleur weer
weggenomen en rondom wat streperigheid gemaakt.
Ik had een heel pallet met ± 9 kleuren klaar gezet maar behalve de Raw Umber niet eens gebruikt
Dat is aan het geheel wel te zien hoor... de verwering mag er dan leuk uitzien maar het model oogt echt eentonig.
Had gewoon geen tijd meer om daar nog wat aan te doen, maarrr....
...het gedane werk kan nu mooi een tijdje harden en ik ga dan alsnog wat meer leven in de Maultier brengen
met olieverf en pigmenten....minstens wat droge aangekoekte blubber en modderspatten... wat stof... figuurtje erbij...
De tracks zie er zowel op de foto's als in het echt niet erg gekleurd uit.
Ze zijn "geschilderd" met twee acryl washes.
Eerst een donkere roodbruine wash en daarna nog een zandkleurige wash, maar je ziet het niet goed terug.
Die krijgen nog zeker een tweede behandeling, in ieder geval om van te leren, maar nu deze Maultier zo voor me staat
heb ik het er voor over om er een paar Friul tracks voor aan te schaffen...
De voorwielen (banden) kregen een dun zandkleurig acryl washje, met een amper zichtbaar effect eigenlijk.
Toen dan de voorwielen gemonteerd en dan de Cabine op het chassis. maar nat als weleer wil die Cabine om een of andere reden
gewoon niet goed zitten... je voelt dat-ie heen en weer wipt (diagonaal op de rijrichting gezien).
Bekijk je dat vanaf de onderkant terwijl je handmatig de cabine op z'n plek houdt, dan lijkt en voelt alles goed, maar
zet je het model op tafel en duw je op het dak... dan wipt het weer...
Oplossing (voor deze keer): VEUL dikke plasticlijm op de vier "montage plekjes"... Cabine plaatsen....
aanduwen op dak en gelijktijdig van voren kijken of de Cab niet scheef zit... loslaten en NIET MEER aanraken.
En dan zie ik net nog dat de Cabine verlijmd had moeten worden tegen de spatbordjes (die boven het rups tandwiel zitten), maar
heb tijdens de montage van de laadbak (waaraan die spatbordjes zitten) niet gemerkt dat ze daarvoor zelfs maar in de buurt kwamen
Tijdens stap 1 moet je nota bene (gemarkeerde) stukjes uit de cabine snijden voor een aansluiting op die track-spatbordjes
Conclusie
Op zich best aardig model, zo recht uut de doos..
Plastic is hard, dus het hechten van onderdelen duurt wat langer, zeker opletten met die dunne vluchtige lijmsoorten, omdat
die soms het plastic niet voldoende opgelost hebben voor ze verdampt zijn.
Onderdelen zitten vaak dicht op de dikke sprues waardoor zelfs met een dun zijknip tangetje lastig is om onderdelen niet te beschadigen.
Loszagen is aan te raden.
Over "ejector-pin marks" (de lidtekens in het plastic, gemaakt door uit uitwerp-pennen die de sprues uit de mallen drukken)
Dit model heeft er genoeg... maar gelukkig niet erg opvallend. In de Laadbak kun je er zeker 32 tellen, maar ze zijn klein.
Ik heb daar (logisch) geen tijd aan gespendeerd om ze weg te werken, net zo min in de Cabine... wie ziet ze daar ?
Pluspunten : geen ingewikkeld model, voldoende details, 2 laadbak opties (met of zonder huif)
Minpunten : weinig of lastige paspunten, soms ook geen.
Onderdelen sluiten soms moeilijk op elkaar aan.
Tot hier en niet verder
tenzij er nog vragen zijn natuurlijk.... dan bomen we rustig verder Happy Modelling
Zo dat is een heel verhaal... Zit op de telefoon te lezen dus slechts korte reactie:
1. Vind je na het lezen van je laatste post Italeri nog steeds een middenmoot?
2. Grappig dat je ongeveer dezelfde kleur hebt gemengd als ik: Tamiya dark yellow met een beetje buff..
3. Dank voor de krassen-uitleg.
1. Vind je na het lezen van je laatste post Italeri nog steeds een middenmoot?
2. Grappig dat je ongeveer dezelfde kleur hebt gemengd als ik: Tamiya dark yellow met een beetje buff..
3. Dank voor de krassen-uitleg.
Inderdaad heel verhaal...kon het niet laten...Zo dat is een heel verhaal... Zit op de telefoon te lezen dus slechts korte reactie:
1. Vind je na het lezen van je laatste post Italeri nog steeds een middenmoot?
2. Grappig dat je ongeveer dezelfde kleur hebt gemengd als ik: Tamiya dark yellow met een beetje buff..
3. Dank voor de krassen-uitleg.
1.
2. ik had die Buff toevoeging ooit ergens gelezen en toen ik van jouw mengsel vernam, besloot ik het te gaan proberen.
Inderdaad wordt de kleur mooier. XF-60 is van zichzelf nogal groenig.
3. your welcom
Wat een prachtige doorleefde bak is het geworden. Zijn die gaatjes vooraan het spatbord voor een extra schop ofzo? Italeri heeft dat niet op de doos gezet. Ook een heel realistisch onderstel, misschien kan je nog heimelijk een drupje lijm op de return rollers mikken.
Bedankt Steven die gaatjes zijn hierom : het plan was om op die plek een bijltje te monteren.
Maar ik kon er geen geschikte vinden, dus heb dan maar de montagegaten voor de 2 houders geboord als goekope oplossing..
Ja die tracks...nu zitten ze zelfs tegen de gereedschap kistjes aan
Behalve superlijm op die rollers zou er ook iets gewicht in de bak moeten, want de loopwielen zweven iets boven de tracks
Heb al zitten prakkizeren over andere oplossingen ook en ga nog 'ns kijken wat het wordt.
Ijzeren pennetjes in het chassis zoals men ook wel bij tanks doet bijvoorbeeld.
Ben ook al een beetje bezig met olieverf om de eentonigheid wat te breken...
die gaatjes zijn hierom : het plan was om op die plek een bijltje te monteren.Maar ik kon er geen geschikte vinden, dus heb dan maar de montagegaten voor de 2 houders geboord als goekope oplossing..
Ja die tracks...nu zitten ze zelfs tegen de gereedschap kistjes aan
Behalve superlijm op die rollers zou er ook iets gewicht in de bak moeten, want de loopwielen zweven iets boven de tracks
Heb al zitten prakkizeren over andere oplossingen ook en ga nog 'ns kijken wat het wordt.
Ijzeren pennetjes in het chassis zoals men ook wel bij tanks doet bijvoorbeeld.
Ben ook al een beetje bezig met olieverf om de eentonigheid wat te breken...
bedankt