Hoofdsponsor

1/8 1927 Delage Grand Prix [wip]

Roy vd M.

Roy vd M.

Well-known member
Registered
Qwjwb9.png
(Courtesy Olivier St. Raph)​

Introductie
De vroege jaren van de Grand Prix... voordat er uitgebreide regelgevingen, veiligheidsmaatregelen of aerodynamica in het spel waren. Olie spatte op de racebril, koelvloeistof druppelde langs de radiateur, de auto's trokken op gierende banden door de bochten. In 1927 won de Delage 15-S-8 elke wedstrijd (het team Delage had vier van deze auto's beschikbaar). Robert Benoist, die de meeste overwinningen behaalde, schreef geschiedenis door de eerste Grand Prix-wereldkampioen te worden.


Full scratch
Ik ga een poging doen de auto van Robert Benoist, zoals die was tijdens de Grand Prix van Italië, na te maken en gebruik daarvoor de schaal 1/12. Voor veel onderwerpen in de modelbouw heb ik (zolang ruimte geen criterium is) een favoriete schaal. Voor vliegtuigen is dat bijvoorbeeld 1/32, voor militair 1/35 en voor auto's 1/12. Het is de bedoeling om de auto full scratch te maken, dus elk onderdeeltje zelf gemaakt. Of me dit gaat lukken is natuurlijk de vraag, maar daar gaan we wel achter komen. Ik besef dat ik meer modelbouwprojecten niet af maak dan wél, maar zoals altijd wanneer ik begin heb ik goede hoop. Hoe dan ook is er een grote hoeveelheid informatie tot me te nemen en een boel te leren.


Delage 15-S-8
Voor Grands Prix in 1927 was voorgeschreven dat de auto's een motor van maximaal 1.500 cc mochten hebben. Dat is een motorinhoud gelijk aan het gemiddelde van een hedendaagse auto, niet veel dus. Toch wist het prestigieuze merk Delage een werkelijk prachtige en zeer krachtige motor te produceren. Het is een 8-cilindermotor met, volgens de meeste bronnen, een vermogen van 170PK. En dat is beduidend méér dan het vermogen van een hedendaagse auto. Dit geeft al aan hoe knap deze prestatie was, voor een auto van bijna 90 jaar oud. Een van de geheimen van de motor was, dat de krukas en alle andere assen gelagerd waren. In totaal zitten er 62 lagers in de motor verwerkt. Dit zorgde ervoor dat de motor buitengewoon soepel liep. Hij behaalde probleemloos 8.000 toeren, waar andere Grand Prix-wagens niet verder kwamen dan 5.000 of 6.000 toeren.

4RpnGx.jpg​
(Courtesy Olivier St. Raph)​


Hier is dit vermogen in actie te zien... volgens kenners één van de mooiste motorgeluiden uit de geschiedenis van de automobiel:



De research
Er zijn vier auto's geproduceerd in 1927 (de teamauto's) en twee erna. Opmerkelijk genoeg bestaan ze nog allemaal, in uiteenlopende staat. Chassis #1 (zie de bovenste twee foto's) is nagenoeg helemaal origineel en daar zal ik dan ook mijn model op baseren. Deze week staan alle zes de modellen, voor het eerst, bij elkaar op één tentoonstelling genaamd Retromobile in Parijs. Daar ga ik morgen naartoe en ik hoop daar leads te krijgen over de beschikbaarheid van blauwdrukken. Met de eigenaar van Chassis #1 loopt een correspondentie en ik zal binnenkort een aantal foto's krijgen van de body-off situatie (gedurende restauratie) zodat ik het chassis met details daarop kan baseren.

In dit topic op een ander forum (met veel klassieke Grand Prix-expertise) heb ik flink wat informatie verzameld over deze auto en zijn geschiedenis. Er zijn tekeningen te vinden, oude foto's, nieuwe foto's, links naar artikelen enzovoorts.

_1319993308_resized_n10delage.jpg

(Copyright unknown)​


De bouw
Het zal niet makkelijk worden om een full scratchbouw te doen, daar ben ik inmiddels wel achter. Ik zal mezelf verschillende technieken moeten eigen maken, zoals:

- Werken met de draaibank.
- Werken met de frees.
- Zilversolderen.
- Metaal persen.
- Metaal gieten.
- Resin gieten.
- Electroplating.
- Spaakwielen bespannen.
- Overige metaalbewerking zoals in in vorm kloppen en het maken van louvres.
- Bekleden met leer.

Ik hoop dat het me allemaal gaat lukken. Hoe dan ook, laat ik uitgebreid zien wat ik ga doen en hoe ik het ga doen. Voornamelijk zal er een heel spectrum aan fouten te zien zijn en hopelijk ook wat positieve resultaten. Ik heb veel over de bovengenoemde technieken en scratchbouw in het algemeen gelezen en heb dan ook diverse inspiratiebronnen, zoals de twee ontzagwekkende basisboeken over automodelbouw van Gerald Wingrove en het topic over de Talbot-Lago Grand Prix-wagen van Propeller (zie hier). Veel technieken die ik ga uitproberen zijn van deze en andere bronnen afkomstig, dus credits aan deze ongelooflijke kunstenaars en technici, maar er zullen uiteindelijk altijd problemen tevoorschijn komen waar ik zelf een oplossing voor zal moeten vinden...

Video logs
Hieronder staat een overzicht van de vlogs tot nu toe. Krijg je geen ondertiteling, druk dan op de ontertitel-knop.

1e video (introductie).

2e video (intro tot Fusion 360).
 
Laatst bewerkt:
1. Het eerste deelproject waar ik me aan ga wagen, is de toevoerschroef van koelvloeistof. Dit is het punt waar de koelvloeistof vanuit de radiateur in de motor wordt geleid. Voor het maken zal ik gebruik maken van de draaibank en de frees.

32404626130_ffbbf016ef_o.png

Dit zijn de stappen zoals ik me die had voorgesteld:

1a. Een staafje aluminiumstaaf van 6mm. doorsnee vormt het begin.
31947379304_d1413d6342_z.jpg

1b. Als eerste wilde ik daar de moervorm in frezen, boven en onder.
32410525820_6d9f69832e_z.jpg

1c. Dan de draaibank, eerst langsdraaien zodat de diameter wordt verkleind.
32410525780_0e90686e9a_z.jpg

1d. Daarna zullen de contouren erin worden gedraaid. Hoop ik dan.
32410525720_805e8349a4_z.jpg

1e. En ten slotte: terug naar de frees en een gat in de zijkant boren, waar de buis vanaf de radiateur in komt.
32410525650_0fd2e02fc0_z.jpg

Nu maakte Bart (Silenoz) terecht de opmerking dat er idealiter eerst gedraaid zou worden en pas daarna gefreesd, vanwege de extra belasting en slijtage van de draaibeitel wanneer die steeds op een van de zes vlakken van de 'moer' terecht zou komen (bij stap 1d). Zo had ik het oorspronkelijk ook gepland: eerst draaien en daarna frezen, maar vervolgens bedacht ik me dat ik dan twee keer moest draaien. Mij is aangeraden zoveel mogelijk draaiwerk in één sessie te doen, om te voorkomen dat bij de tweede sessie het metaal niet kaarsrecht in de klauwplaat zou komen. Echter, bij nader inzien geldt dat argument in dit geval niet omdat ik voor dit kleine onderdeeltje waarschijnlijk een spantang ga gebruiken. Daardoor komt het onderdeeltje ook bij de tweede sessie gecentreerd te zitten.

Dus ik ga het advies van Bart overnemen. Beter voor de draaibeitel, wel iets lastiger werken wellicht maar ja het is toch ook voor de oefening.

Conclusie: de volgorde wordt 1a, 1c, 1d, 1b, 1e.
 
Een aluminium staaf met een dikte van 8 mm vormt het begin, ik zou koper of ijzer kiezen. de lengte, is een begrip. Allereerst met de draaibank een staaf van 150 mm nemen, dan van buiten naar binnen, dat het gaat slingeren in de draaibank, die neem je weg met de draaibeitel. dan heb je een recht stuk materiaal, (geen aluminium) daar ga je eerst, de grootste buitenmaat/diameter maken/draaien.
Inderdaad, niet uit de klauwplaat halen, de zeskant erin frezen. Daarna draaien en de laatste 2 rondingen. Met de horizontale lengte, 4 probeersels
 
Nog een nadeel van aluminium is, als je dat gaat bewerken dan is het niet meer boterzacht, maar hard zich uit, vandaar als plaat materiuaal schitterend, laat zich makkelijk buigen en ronden, echter als staf, dan is het steenkolenijzer
 
Het belooft weer een mooi interactief topic te worden, de start is gemaakt :)

Aris5 zei:
Een aluminium staaf met een dikte van 8 mm vormt het begin, ik zou koper of ijzer kiezen.
Klik om te vergroten...

Laat ik voorop stellen dat, zoals met elk onderwerp, er voor elke mening evenveel voorstanders als tegenstanders zijn en dat beide groepen zich hard zullen maken voor hun gelijk. Na indexering van de verschillende argumenten, kan er dan een keuze gemaakt worden.

Een van die zaken zal meteen al zijn, dat modelbouwers met veel ervaring met draaibanken[SUP]1[/SUP] zeggen dat ijzer zich niet prettig laat bewerken / verspanen[SUP]2[/SUP] en, als ik het me goed herinner, dat ijzer zich ook niet of niet eenvoudig laat (zilver) solderen[SUP]3[/SUP]. Dus ijzer valt voor mij af. Dan koper, op zich een goede optie (hoewel messing staf misschien beter zou zijn) alleen wil ik proberen meteen de metaalkleur te behouden, zodat er niet geschilderd hoeft te worden. De kleur van het onderdeel doet denken aan aluminium, vandaar de keuze voor aluminium. Ik wil proberen zo weinig mogelijk te schilderen en alles wat metaal is ook liefst van onbeschilderd metaal te maken.

Allereerst met de draaibank een staaf van 150 mm nemen, dan van buiten naar binnen
Klik om te vergroten...

Nee joh, toch geen 150 millimeter! Het wordt een schaalmodel, niet 1:1! De te verspanen lengte bij het model is maximaal 9 millimeter lang. Ik vraag me af of dat standaard (af fabriek) al krom staat, want ik gebruik gewoon een standaard aluminium staf[SUP]4[/SUP] en die zal in principe toch recht afgeleverd worden. Zo niet, dan inderdaad eerst afdraaien.

Maar even voor de beeldvorming: het onderdeeltje wordt ongeveer 4x8 millimeter groot. Dat is ongeveer een potloodpunt.

Inderdaad, niet uit de klauwplaat[SUP]5[/SUP] halen, de zeskant erin frezen.
Klik om te vergroten...

Een voordeel is volgens mij (weet dat niet 100% zeker) dat de spantangenplaat[SUP]6[/SUP] van de draaibank op de verdeelschijf[SUP]7[/SUP] van de frees[SUP]8[/SUP] past. Als dat zo is, bestaat er sowieso geen probleem om te schakelen tussen draaibank en freesmachine.

Nog een nadeel van aluminium is, als je dat gaat bewerken dan is het niet meer boterzacht, maar hard zich uit, vandaar als plaat materiaal schitterend, laat zich makkelijk buigen en ronden, echter als staf, dan is het steenkolenijzer
Klik om te vergroten...


Deels heb je gelijk, deels heb je ongelijk. Aluminiumstaf is ander materiaal dan aluminiumplaat, beide materialen hebben andere eigenschappen. Aluminiumplaat is gemaakt om te frezen en snijden, aluminiumstaf is gemaakt om te verspanen. Voor zover je bedoelt dat het aluminium zich tijdens het verspanen uithardt, is dat feitelijk geen probleem omdat ik er daarna niet meer mee hoef te werken.

Voor de mensen die nu al op het punt staan af te haken omdat het meteen erg technisch wordt, heb ik wat termen die hierboven zijn gebruikt kort uitgelegd. Niet omdat ik het allemaal zo goed weet al, maar omdat ik graag wil dat het topic leesbaar is voor iedereen. Degenen die mijn topics en manier van schrijven kennen, weten dat ik altijd probeer kennis te delen. Dus: niet belerend bedoeld, maar informatief. Vanzelfsprekend kun je over elke term een boek vol schrijven, maar laten we het niet te ingewikkeld maken en volstaan met enkel de basisinformatie benodigd voor een goed begrip.



  1. Een draaibank is een machine waar je een voorwerp, bijvoorbeeld een messing cilinder, in kunt laten ronddraaien. Als je dan een beitel tegen het voorwerp aanhoudt, komt er een groefje in. Als je de beitel over de lengte van de cilinder beweegt, van achteren naar voren bijvoorbeeld, dan krijg je een mooie gladde laag. En zo zijn er veel meer dingen mee mogelijk.
  2. Verspanen is de term voor het bewerken met de draaibank of de freesmachine. Er komen kleine krulletjes of stukjes metaal van het onderdeel af, de zogenaamde spanen. Vandaar de term.
  3. Zilversolderen is een methode om twee voorwerpen aan elkaar te solderen, waarbij onder andere het voordeel bestaat dat de volgende keer dat je datzelfde vlak gaat solderen, een hogere soldeertemperatuur nodig is om het soldeer vloeibaar te maken. Je kunt dus steeds een stukje aan je bouwwerk toevoegen zonder het risico te lopen dat eerder gedaan werk los smelt.
  4. Staf is hier hetzelfde als staaf.
  5. Een klauwplaat is de plaat waar het te draaien onderdeel in vastgeklemd wordt, bijvoorbeeld van de draaibank. De motor van de draaibank draait dus (door middel van V-snaren) de spil met daaraan de klauwplaat aan. Standaard is het een zichzelf stellende plaat met drie klemmen. Als je de klauwplaatsleutel 'dicht' draait, gaan de klemmen naar het midden toe. Net zo lang totdat het onderdeeltje vastgeklemd wordt. Klauwplaten zijn handig, maar bijvoorbeeld bij aluminium werkstukken drukken ze in het metaal en dat is niet gewenst. Hoe steviger je het onderdeel vastklemt in de klauwplaat, des te dieper worden de littekens in het aluminium. Overigens zijn hier ook wel weer oplossingen voor.
  6. Een spantangenplaat is een alternatief voor de zojuist beschreven klauwplaat. Een spantang is een cilindervormig busje waar precies (op de millimeter nauwkeurig) de te bewerken staf in past. Heb je bijvoorbeeld een staf van 3 millimeter dik, dan past die in een spantang van 3,1 millimeter. Als je de spantang aanspant, komt de staf muurvast te zitten. Dit werkt nauwkeuriger dan een klauwplaat, bezorgt bovendien geen littekens, maar heeft als nadeel dat je niet een oneindige hoeveelheid spantangen kunt hebben (elk voor één diameter werkstuk). Ook daar zijn trouwens oplossingen voor.
  7. Een verdeelschijf is een schijf waar je een onderdeel zoals een staf, of een klauwplaat, of een spantangenplaat, op kunt vastklemmen. Met een handwieltje kun je de verdeelschijf 360 graden draaien. Stel je wilt een moertje maken, met zes kanten. Dan doe je het metalen cilindertje in een klauwplaat of een spantang. Je zet het vast op de verdeelschijf. Omdat een moer zes vlakken heeft, moet je zes keer frezen in de rand van het cilindertje. Elke keer haal je een klein stukje metaal weg. De eerste keer zet je de verdeelschijf op 0 graden en frees je het eerste stukje metaal weg. Dan op 60 graden en frees je het tweede stukje metaal weg. Dan op 120 graden en frezen. Vervolgens 180 graden, 240 graden, 300 graden en dan ben je er: het moertje is klaar.
  8. Een frees of freesmachine is ongeveer hetzelfde als een kolomboor, maar dan met een beweegbaar tafeltje. Een kolomboor heeft een vaste tafel. Met een freesmachine kun je freesjes gebruiken in plaats van boortjes (hoewel je er ook gewoon mee kunt boren natuurlijk), wat betekent dat je er horizontale 'graafbewegingen' in het metaal mee kunt maken. Je doet dat, door het tafeltje naar voren, achteren, links en rechts te bewegen door middel van handwieltjes. Vergelijk het met een graveermachine: je kunt daar je naam mee in metaal 'schrijven'. Een frees werkt net zo, alleen met meer vermogen en meer mogelijkheden. Een CNC-frees heeft geen handwieltjes maar motortjes, die worden aangestuurd door een computer.


Edit: Aris heb je nu je beide reacties weggehaald? W'rom?
 
Laatst bewerkt:
Nou Roy dit belooft weer boeiend te worden om te volgen,ik zou zeggen alvast veel succes gewenst bij deze.En of je nu een model afbouwt of niet maakt eigenlijk niks uit hoor,men leert van wat jij erin steekt en dat is op zich al belangrijk denk ik zo.
 
hout draaibank heb ik al mee gewerkt en ging verassend goed .
metaal daarentegen weet ik niets van en kijk uit hoe dit in zijn werk gaat. ik ga alvast wel eens google'n uit nieuwsgierigheid grt.
 
Bij aluminiumstaf heb je ook verschillende legeringen. Ik dacht dat met een Ti erachter beter was om te verspanen, maar moet het nog eens opzoeken. De spanen zijn korter en gaan niet blijven meedraaien. Veel te lang geleden momenteel. Aluminium is zacht, misschien kan je proberen wat het geeft met eerst frezen, daarna draaien. Maar bij grote draaibanken gebruiken ze daar heavy duty snijplaten voor met grote radius aan de top. Fijne punten breken, deze worden gebruikt om na te draaien.
 
Beste Roy hier moet ik toch even ingrijpen hoor , ik heb 40 jaar en meer in het vak gestaan heb ook draaien gekregen maar er iets waar jullie allemaal een verkeerde start genomen hebben met dat eerste project namelijk die zogezegde bout waar je aangaat gaat starten in werkelijkheid is dat helemaal anders
Ten eerste neem een gewone bout als voorbeeld de kop een zeskant , het lichaam met de schroefdraad daar word in dat lichaam een gat geboord tot tegen de kop iedereen volgt ? daarna word een gat geboord door het lichaam laat ons ter verduidelijking zeggen van links naar rechts , wat krijg je dan een bout met twee gaten in 1 blind gat tot aan de kop en 1 los door het lichaam ok ? Hoe noemen ze dit in vaktermen een kanaalbout iedereen nog mee ? Daarna word een buisje genomen dat juist over de schroefdraad schuift en daar word dan ook weer haaks een gat in gemaakt waar daarna een stukje pijp op word gelast , gesoldeerd of hoe dan ook aan de boven en onderkant van dat pijpje komen elk een koperen dichting en zo werkt dat al jaren zoals de voorstelling die ik op de foto zag
Waarom is dat zo wel heel eenvoudig , we gaan dat boutje of stuk vast zetten maar tot ieders verbazing komt de bout vast recht tegenover waar het in feite moest komen wat gaan we niu doen de aansluiting verplooien dat gaat niet he de leidingen verleggen ? Versta je wat ik bedoel ? Nu zit die huls zal ik ze maar noemen los ten opzichte van de bout de leiding word aangesloten en de kanaalbout word aangedraaid en de huls zit waar ze moet zitten ik zal nu een schets maken want heb nu niet veel tijd moet de hele dag gaan helpen bij mijn dochter
Marc
Roy maak het niet moeilijker dan het al is
Nog een kleine nevensprong over de vermogens van de motoren 15 jaar geleden waren de vermogens inderdaad ten opzichte van de Delage lachwekkend klein maar tegenwoordig halen ze uit 1100 tot 1300 cc 150 tot 170 pk uit die motortjes zelfs kleine diesels hebben enorme vermogens ( even tussendoor hoor )
 
Sorry voor de kwaliteit van de foto maar zo moet het ongeveer zijn en als je de foto goed bekijkt van het origineel zal je het erkennen de bout zelf is iets wat ze vroeger wel deden die rand erbovenop daar heb ik geen verklaring voor
Zoals mijn ruwe schets word het nog dagelijks gebruikt
Nog even stel je hebt niet veel plaats en die kanaal bout is in zijn geheel hoe ga je die dan vast schroeven als die niet de plaats heeft om rond te draaien
Nog even boven en onder die huls komt een washer of dichtingsring van koper of aluminium

attachment.jpg

Roy ik hoop hierbij een steentje bij te hebben gedragen zodat je het niet te ver gaat zoeken

P.s. heb nog juist de algehele foto bekeken van de motor en daarin zie je wat ik bedoel dat die bout zoals jij die wil maken gewoon niet kon ronddraaien want dan komt die tegen het kleppendeksel of cilinderkop , maar wat ik nog gezien heb is dat onder die kanaal bout nog een soort bout of moer zit waar onze bout in komt en dat geeft een zeer vertekend beeld zijnde 1 stuk
Het is een soort verloopstuk dat heeft heel waarschijnlijk te maken met de constructie van die motor ( het gietproces ) of om slijtage tegen te gaan nu word eenmalig die onderste moer ingeschroefd zijnde van metaal en daarbovenop komt dan de kanaalbout want aluminium en ijzer te veel vast en losschroeven is dodelijk dat weet je wel he daarom zetten ze er in metaal een vast stuk in
zo Roy als je nog vragen hebt stel ze gerust je weet ons forumteam helpen graag he
Marc
 
Laatst bewerkt:
Toen ik 16 of zo was heb ik op school ook nog wat hout- en metaalbewerking geleerd en daar ben ik nog steeds dankbaar voor want de basisprincipes zijn mij toch altijd bijgebleven.
Toen ik je eerste post las en de eerste voorstelling las van je werkwijze dacht ik dat je volgorde verkeerd was maar op het einde verbeterde je die naar a, c, d, b, e en dat lijkt me het meest logisch ook. Hoe meer verschillende bewerkingen je moet doen, hoe meer kans je maakt om in de fout te gaan. Dus, eens je begint te draaien, werk je alles wat aan dat stuk moet gedraaid worden af liefst in 1 sessie. Moet je eens stoppen door tijdsgebrek dan haal je het stuk er niet uit, laat het gewoon zitten tot de volgende keer.

Verder waarschijnlijk onnodig te vermelden dat ik alles met de grootste belangstelling zal volgen en ik hoop van harte dat je dit project tot een goed einde kan brengen.
 
Allereerst, ik zal volgende week alle reacties beantwoorden maar ben t/m zondag in Parijs dus moet ne hier met de iPhone behelpen. Intussen ga ik dus alleen in op de reacties die bij mij vragen oproepen. Dank alvast aan iedereen die reageert en interesse toont!

Marc ik begrijp je uitleg niet, moet ik bekennen, maar het is ook heel moeilijk om iets technisch visueel uit te leggen, of uitgelegd te krijgen. Bij uitstek zijn daar tekeningen geschikt voor.

Maar wat ik vooral niet begrijp is waarom je het hele principe van deze koppeling uitlegt, daar een vrij ingewikkeld verhaal van maakt, en mij dan zegt dat ik het niet te ingewikkeld moet maken. Voor de goede orde, het gaat er mij niet om om het onderdeel functioneel na te maken maar om het op schaal te maken. Het wordt me niet duidelijk of je mij een andere methode of volgorde aanraadt. Zou je dat willen verduidelijken?
 
Roy zoals jij het wil maken kan je het gewoon niet vast zetten volgens de laatste blauwdruk zeker niet omdat je het niet kan rond draaien ok het is op schaal en het word niet echt gebruikt dat begrijp ik nu wel
Weetje wel hoeveel werk er in jouw methode gaat steken daar moet je al een goede metaalbewerker voor zijn
Maar daar zullen we het volgende x als je terug bent wel over hebben
Amuseer je ginder maar ( ben wel wat jaloers )
Marc
 
Of jij snapt niet wat ik wil doen, of ik snap niet wat jij wilt. Hoe zou jij het dan maken?

Volgens mij maak ik precies wat ik zie... voor de goede orde, het gaatje in de laatste stap wordt niet doorgeboord he.

Ik zit in de trein dus je maakt me sowieso blij met wat afwisseling buiten de saaiere literatuur hier ;)
 
ik mis in uw laatste stap nog een trap extra naar binnen, zodat ie kan gepositioneerd worden op het aansluitende stuk en eventueel de kamering op het bovenste stuk:

5cf419485175cd7e10a07422dd44404e.jpg
 
De kamering zoals jij het noemt staat er inderdaad niet op, dat had ik in stap 1d gedacht met de draaibank, of zou je dit met de frees doen?

Wat het afsteken betreft, was ik van plan dat lager te doen zodat ik het onderdeel in het blok kan schuiven. Ik weet nog niet nauwkeurig hoe de onderkant van het onderdeel eruit ziet omdat dat niet op de blauwdruk staat.
 
Roy, niet verkeerd opvatten maar ik zal dit niet volgen want ik begrijp er helemaal niets van wegens te moeilijk voor mij. Technische zaken doen m'n brein blokkeren ook al lees ik de uitleg verschillende keren. Het gaat er gewoon niet in.
 
Alain dat is niet gek, en niet aan jou voorbehouden, want het is erg lastig voor de meeste mensen (mezelf incluis) om technische uitleg in gedachten te visualiseren. Daarom heb ik nu ook moeite te begrijpen wat Coachke wil zeggen, wat lastig is omdat ik zijn raad zeer waardeer... alleen, vooralsnog weet ik niet wat die raad inhoudt. Een ander voorbeeld is Aris, net als Coachke een man met uitgebreide technische kennis maar vaak lastig te begrijpen omdat zijn woorden zijn gedachten niet altijd even goed kunnen bijhouden. Dan is het voor de schrijver allemaal heel logisch, maar voor de lezer allerminst.

Ik ga proberen, zoals in de derde post, de technische dingen zo goed mogelijk te omschrijven en zal ook veel foto's tonen van wat ik ga doen. Wie weer blijken er uiteindelijk toch wel nieuwe / interessante dingetjes bij te zitten. En anders kun je, als je het leuk vindt, gewoon de plaatjes volgen en kijken hoe ver ik kom. Hoe dan ook, bedankt voor je eerlijke berichtje en de interesse.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan