Snuf, snuf, jullie positieve reacties ontroeren mij. Eigenlijk is dit de eerste keer dat ik zo diepgaand werk heb gemaakt van het verweren.
Mijn vorig model, een leFH 18/40 heb ik maar spaarzaam verweerd. Mede door het goede referentiemateriaal, mijn N&B 27, ben ik tot dit resultaat gekomen.
O ja, en veel info opgestoken links en rechts, op het forum, AOM, Technique de Pointe,...
@GUnit : inderdaad na de wash met Burnt Sienna heb ik eerst gedrybrusht met Humbrol 94 (de basiskleur) gemengd met wat wit H34 zodat een lichtere tint verkregen werd. Hiermee de randen opgelicht evenals wat klinknagels. De grotere vlakken, bvb de middenconsole tussen de kanonnen en beide schilden heb ik op een andere manier opgelicht.
Hiervoor heb ik Titanium White olieverf met een tikkeltje H94 gemengd. Dit opgebracht op de vlakke gedeelten, wat laten drogen, en daarna de overtollige verf terug verwijderen met een droge platte borstel. Hierdoor blijft een deel verf achter waardoor de grote vlakken op hun geheel lichter worden.
Het is een techniek door Marco Sclafani en Alessandro Bruschi besproken in het boekje Technique de Pointe, welke ik met succes toegepast heb.
Werken met olieverf heeft het voordeel dat de verf langere tijd bewerkbaar blijft.
@Danny : niks geen museum, ik heb er eentje thuis staan.
Zoals reeds vermeld in 'Game over, Jerry's' heb ik hier geopteerd om geen camo toe te passen. Het stuk wordt bovenop een bunker geplaatst, dus de traditionele twee- of drietonen camo zou hier niet tot zijn recht komen. Even had ik gedacht om dezelfde camo aan te brengen zoals op de bunker, maar ten eerste dit zou wat te zwaar ogen, ten tweede zijn er geen bewijzen dat deze camo ooit is toegepast op het geschut.
De kill markings moeten het grote vlak op het linker schild wat breken...
Groeten Rik