1/144 Boeing 737 SOUTHWEST [DONE]
- Onderwerp starter airbus56
- Startdatum
Beste modelbouwers.
Bedankt voor de reacties en de interesse
We gaan vandaag een klein beetje verder met het bouwverslag van onze boeing 737 SOUTHWEST.
Nadat de vleugels zijn aangebracht gaan we het model voorbereiden voor het verfwerk.
Vooreerst wordt het volledige model opgeschuurd (licht gepolijst) met schuurpapier met een fijne korrel (600, 800, 1000 of 1200). Eventueel kan het schuurpapier worden vervangen door fijne staalwol (Nr 000). Opgelet dat je bij het polijsten geen fijne details wegschuurt.
Dan wordt het model afgewassen met een zachte detergent, afgespoeld en te drogen gelegd. Het best plaats je het model tijdens het drogen ergens onder een kap zodat er geen stof kan op vallen.
Wanneer het model goed droog is kan de grondlaag of primer worden aangebracht.
Ik ga niet in detail uitweiden over het verven omdat dit onderdeel van de modelbouw een aparte discipline op zich vormt die zeer complex is.
Een goede verflaag op uw model hangt af van tal van factoren.
De belangrijkste zijn :
- De soort verf die men gebruikt (enamel, acryl op alcohol basis of watergedragen).
- Gebruikte verdunning (white spirit, thinner, water, andere verdunners…).
- Soort airbrushpistool dat wordt gebruikt (singel action of double action + naalddikte)
- Werkdruk (aantal Bar of atmosfeer waarop men werkt).
- Omgevingstemperatuur (wanneer het te koud en te vochtig is verwerkt en/of droogt de
verf niet goed).
- Ook het debiet van de verfnevel, de afstand van de airbrush tot het te verven oppervlak en de snelheid waarmee men met de airbrush over het oppervlak gaat spelen een rol.
- Ervaring van de modelbouwer/airbrusher.
Het belangrijkste gegeven uit bovenstaande lijst is het laatste punt namelijk de ervaring van de modelbouwer/airbrusher. Om goed te kunnen airbrushen heb je veel oefening en veel ervaring nodig en dan komen de resultaten vanzelf. Ook hier geldt de regel ; eerst eenvoudige werkjes uitvoeren en zo verder uw ervaring en kennis opbouwen.
Op ons forum en ook op andere sites op het internet vind je tal van tips die je in het begin zeker op weg helpen.
Voor ons project gebruik ik als primer de zijdematte enamel verf van Revell, meerbepaald Zijdemat Wit Nr 32.301.
Als verdunning gebruik ik de verdunning van Revell (Revell Thinner COLOR MIX). De verhouding is ongeveer 60 % verf en 40 % verdunning (kan variëren).
De werkdruk is ongeveer 1 à 1.2 Bar (kan variëren)
Gebruikt pistool ; Badger 150 double action met Medium naald.
De zijdematte enamel verf van Revell verwerkt vrij vlot en heeft een strakke verflaag als resultaat. Bovendien geeft deze verfsoort een zeer goede dekking en is de verflaag zeer sterk. Bepaalde andere verven (vooral sommige soorten watergedragen verf) zijn vrij kwetsbaar en vertonen snel krassen wanneer het model na het verven wordt gemanipuleerd. Je kan de verflaag achteraf wel beschermen met een laag vernis doch wanneer je verschillende kleuren moet aanbrengen is steeds een laag vernis aanbrengen na elke kleur tijdrovend en niet zo evident (wegens het aantal verflagen , de droogtijd tussendoor enz…).
Uiteraard gebruik ik voor bepaalde doeleinden soms ook wel andere verven dan enamel verven. Zo zijn de flesjes met druppelteller van Vallejo ideaal wanneer je complexe kleuren en verven met subtiele kleurverschillen (vb mengelingen voor filters) moet samenstellen.
Ik kom in een latere fase van dit bouwverslag uitgebreid op het gebruik van Vallejo verf terug.
Een nadeel van enamel verven is dat deze moeten worden verdund met white spirit, thinner of een andere verdunner. Zij zijn dus niet zo gezond om mee te werken en schadelijk voor het milieu. Het kuisen van materiaal (mengpotjes, airbrush…) dient ook te gebeuren met deze verdunners.
Het airbrushen van enamel verven gebeurt dus bij voorkeur in een aparte, goed verluchte ruimte (liefst spuitcabine met afzuiging) en het gebruik van een verfmasker is aan te raden.
Indien aan voorgaande vereisten niet kan worden voldaan gebruik je beter andere verven zoals Revell Aqua Color. Dit is een acrylverf op waterbasis. Verdunnen van de verf en kuisen van het materiaal gebeurt hier met water wat uiteraard veel milieuvriendelijker is.
Zelf werk ik steeds in een verfcabine (met afzuiging). De verfnevel wordt opgevangen door een filterdoek die regelmatig wordt vervangen. De gebruikte filterdoeken en alle resten van verf, thinner enz. worden dan overgebracht naar het containerpark/recyclagepark. Verantwoord omgaan met verf en thinners en respect voor het milieu vragen dus een zekere discipline.
Ik heb gelukkig voldoende plaats op mijn zolder zodat ik in optimale omstandigheden en met een minimum aan milieuoverlast kan werken.
Uiteraard heeft het ook bij mij jaren geduurd eer de accommodatie in mijn hobbyruimte optimaal was ingericht, doch dit is een normale evolutie. Ik heb ook eerst leren werken met een simpel spuitpistool en in een andere ruimte zoals garage of tuinhuis (of buiten).
In de loop der jaren is mijn werkruimte dan stapsgewijs geëvolueerd tot wat het nu is.
Na de primer volgt dan de definitieve verflaag. Voor ons project wordt een tweede laag zijdemat wit (Revell 32.301) aangebracht op de romp en op de motorgondels.
Daarna worden de vleugels en stabilo’s in de juiste kleur gezet. Het laatst komt het staartstuk aan de beurt.
Ik gebruik hier geen glanzende verf omdat het geheel achteraf toch een laag glansvernis moet krijgen. Bovendien verwerkt matte of zijdematte verf ook makkelijker dan glanzende verf. Matte verfsoorten vormen niet zo snel “lopers”, drogen sneller, kunnen vlotter in zeer dunne lagen worden aangebracht en dringen bijgevolg niet zo snel onder afplaktape door. Glanzende verf heeft immers de neiging gemakkelijk onder tape te kruipen en daar uit te lopen.
Nadat de romp dus wit is geverfd worden de vleugels zorgvuldig afgeplakt en krijgen deze (net zoals de stabilo’s) twee laagjes Revell Light grey zijdemat Nr 32.371.
Foto Nr 31 : Witte romp en motorgondels - Revell zijdemat wit Nr 32.301. Vleugels en stabilo’s – Revell zijdemat Light grey Nr 32.371.
Opmerking . De foto is genomen onder een dubbele Tl lamp waardoor deze een beetje overbelicht is. In werkelijkheid is er een groter kleurverschil tussen romp en vleugels merkbaar dan op de foto
Tot de volgende.....
Bedankt voor de reacties en de interesse
We gaan vandaag een klein beetje verder met het bouwverslag van onze boeing 737 SOUTHWEST.
Nadat de vleugels zijn aangebracht gaan we het model voorbereiden voor het verfwerk.
Vooreerst wordt het volledige model opgeschuurd (licht gepolijst) met schuurpapier met een fijne korrel (600, 800, 1000 of 1200). Eventueel kan het schuurpapier worden vervangen door fijne staalwol (Nr 000). Opgelet dat je bij het polijsten geen fijne details wegschuurt.
Dan wordt het model afgewassen met een zachte detergent, afgespoeld en te drogen gelegd. Het best plaats je het model tijdens het drogen ergens onder een kap zodat er geen stof kan op vallen.
Wanneer het model goed droog is kan de grondlaag of primer worden aangebracht.
Ik ga niet in detail uitweiden over het verven omdat dit onderdeel van de modelbouw een aparte discipline op zich vormt die zeer complex is.
Een goede verflaag op uw model hangt af van tal van factoren.
De belangrijkste zijn :
- De soort verf die men gebruikt (enamel, acryl op alcohol basis of watergedragen).
- Gebruikte verdunning (white spirit, thinner, water, andere verdunners…).
- Soort airbrushpistool dat wordt gebruikt (singel action of double action + naalddikte)
- Werkdruk (aantal Bar of atmosfeer waarop men werkt).
- Omgevingstemperatuur (wanneer het te koud en te vochtig is verwerkt en/of droogt de
verf niet goed).
- Ook het debiet van de verfnevel, de afstand van de airbrush tot het te verven oppervlak en de snelheid waarmee men met de airbrush over het oppervlak gaat spelen een rol.
- Ervaring van de modelbouwer/airbrusher.
Het belangrijkste gegeven uit bovenstaande lijst is het laatste punt namelijk de ervaring van de modelbouwer/airbrusher. Om goed te kunnen airbrushen heb je veel oefening en veel ervaring nodig en dan komen de resultaten vanzelf. Ook hier geldt de regel ; eerst eenvoudige werkjes uitvoeren en zo verder uw ervaring en kennis opbouwen.
Op ons forum en ook op andere sites op het internet vind je tal van tips die je in het begin zeker op weg helpen.
Voor ons project gebruik ik als primer de zijdematte enamel verf van Revell, meerbepaald Zijdemat Wit Nr 32.301.
Als verdunning gebruik ik de verdunning van Revell (Revell Thinner COLOR MIX). De verhouding is ongeveer 60 % verf en 40 % verdunning (kan variëren).
De werkdruk is ongeveer 1 à 1.2 Bar (kan variëren)
Gebruikt pistool ; Badger 150 double action met Medium naald.
De zijdematte enamel verf van Revell verwerkt vrij vlot en heeft een strakke verflaag als resultaat. Bovendien geeft deze verfsoort een zeer goede dekking en is de verflaag zeer sterk. Bepaalde andere verven (vooral sommige soorten watergedragen verf) zijn vrij kwetsbaar en vertonen snel krassen wanneer het model na het verven wordt gemanipuleerd. Je kan de verflaag achteraf wel beschermen met een laag vernis doch wanneer je verschillende kleuren moet aanbrengen is steeds een laag vernis aanbrengen na elke kleur tijdrovend en niet zo evident (wegens het aantal verflagen , de droogtijd tussendoor enz…).
Uiteraard gebruik ik voor bepaalde doeleinden soms ook wel andere verven dan enamel verven. Zo zijn de flesjes met druppelteller van Vallejo ideaal wanneer je complexe kleuren en verven met subtiele kleurverschillen (vb mengelingen voor filters) moet samenstellen.
Ik kom in een latere fase van dit bouwverslag uitgebreid op het gebruik van Vallejo verf terug.
Een nadeel van enamel verven is dat deze moeten worden verdund met white spirit, thinner of een andere verdunner. Zij zijn dus niet zo gezond om mee te werken en schadelijk voor het milieu. Het kuisen van materiaal (mengpotjes, airbrush…) dient ook te gebeuren met deze verdunners.
Het airbrushen van enamel verven gebeurt dus bij voorkeur in een aparte, goed verluchte ruimte (liefst spuitcabine met afzuiging) en het gebruik van een verfmasker is aan te raden.
Indien aan voorgaande vereisten niet kan worden voldaan gebruik je beter andere verven zoals Revell Aqua Color. Dit is een acrylverf op waterbasis. Verdunnen van de verf en kuisen van het materiaal gebeurt hier met water wat uiteraard veel milieuvriendelijker is.
Zelf werk ik steeds in een verfcabine (met afzuiging). De verfnevel wordt opgevangen door een filterdoek die regelmatig wordt vervangen. De gebruikte filterdoeken en alle resten van verf, thinner enz. worden dan overgebracht naar het containerpark/recyclagepark. Verantwoord omgaan met verf en thinners en respect voor het milieu vragen dus een zekere discipline.
Ik heb gelukkig voldoende plaats op mijn zolder zodat ik in optimale omstandigheden en met een minimum aan milieuoverlast kan werken.
Uiteraard heeft het ook bij mij jaren geduurd eer de accommodatie in mijn hobbyruimte optimaal was ingericht, doch dit is een normale evolutie. Ik heb ook eerst leren werken met een simpel spuitpistool en in een andere ruimte zoals garage of tuinhuis (of buiten).
In de loop der jaren is mijn werkruimte dan stapsgewijs geëvolueerd tot wat het nu is.
Na de primer volgt dan de definitieve verflaag. Voor ons project wordt een tweede laag zijdemat wit (Revell 32.301) aangebracht op de romp en op de motorgondels.
Daarna worden de vleugels en stabilo’s in de juiste kleur gezet. Het laatst komt het staartstuk aan de beurt.
Ik gebruik hier geen glanzende verf omdat het geheel achteraf toch een laag glansvernis moet krijgen. Bovendien verwerkt matte of zijdematte verf ook makkelijker dan glanzende verf. Matte verfsoorten vormen niet zo snel “lopers”, drogen sneller, kunnen vlotter in zeer dunne lagen worden aangebracht en dringen bijgevolg niet zo snel onder afplaktape door. Glanzende verf heeft immers de neiging gemakkelijk onder tape te kruipen en daar uit te lopen.
Nadat de romp dus wit is geverfd worden de vleugels zorgvuldig afgeplakt en krijgen deze (net zoals de stabilo’s) twee laagjes Revell Light grey zijdemat Nr 32.371.
Foto Nr 31 : Witte romp en motorgondels - Revell zijdemat wit Nr 32.301. Vleugels en stabilo’s – Revell zijdemat Light grey Nr 32.371.
Opmerking . De foto is genomen onder een dubbele Tl lamp waardoor deze een beetje overbelicht is. In werkelijkheid is er een groter kleurverschil tussen romp en vleugels merkbaar dan op de foto
Tot de volgende.....
Beste modelbouwers.
Afgelopen weken werd het staartstuk van onze Boeing SOUTHWEST in de juiste kleuren gezet.
Het kleurschema van het vliegtuig is niet zo moeilijk doch bepaalde stukken vragen wel de nodige aandacht. Vooral het helrode oppervlak dat vanaf de wielbasis aan de onderkant van de romp in een vloeiende curve doorloopt naar de bovenkant en eindigt net achter het staartstuk dient minutieus te worden afgeplakt.
Via een kleine zoekopdracht op de site van Airliners.net had ik al snel enkele goede foto’s die mij moesten toelaten om het afplakwerk tot een goed einde te brengen. Het betreft hier wel enkele foto’s van het meer recente kleurschema van onze boeing doch dit is geen probleem aangezien de rode sectie zowel voor het oude als voor het nieuwe kleurschema dezelfde is.
Foto Nr 32 : bovenkant romp met zicht op kleurenschema.
Foto Nr 33 : onderkant romp met zicht op kleurenschema.
Met bovenstaande foto’s kon ik dus aan de slag.
De curve werd eerst even uitgezet op een reserve maquette zodat ik mij een idee kon geven van de juiste vorm.
Foto Nr 34 en Foto Nr 35: test afbakening rode zone.
Nu kon de curve worden uitgetekend op ons model van de “California”. Om de omtreklijn van onze curve mooi te kunnen uitzetten in één vloeiende beweging dient gebruik te worden gemaakt van onder andere een passer en zeer fijne tape. De ronding onderaan de romp werd uitgesneden met een olfa compass cutter (passer voorzien van een mesje) op brede tamiya tape (18 mm). De curve die over de zijkant naar het staartvlak loopt werd uitgevoerd met tape van 1 mm breed. Op deze tape werd (gedeeltelijk overlappend) een tweede tape van 1 mm breed aangebracht. Pas dan werd het afplakwerk verder uitgevoerd met bredere tape (2 mm, 4 mm en breder….). De tape werd daarna nog even overschilderd met Micro Mask (vloeibare maskeerfilm van Microscale). Dit om er zeker van te zijn dat de randen van de rode sectie zeer goed zijn afgeschermd en er nergens rode verf onder het delicate afplakwerk kan terechtkomen.
Het hoeft niet gezegd dat het voorbereiden en afplakken van de rode zone een tijdrovende bezigheid was. Dit werkje kostte mij enkele uren omdat ik zeker wou zijn dat de curve perfect was en dat er nergens lekken waren in de afgeplakte zone (Foto Nr 38 en 39 tonen de afgeplakte zone met tape en laag Micro Mask)
De kleur van de rode sectie gaf weinig problemen. Het betreft hier een felrode kleur die vlot terug te vinden was in het enamel gamma van Revell (Fiery red Nr 32.330).
Van deze verf werden twee laagjes op de romp gezet.
Foto Nr 40 en Nr 41 geven een zicht op het resultaat van de eerste kleur van het staartstuk.
Foto Nr 36 : Olfa compass cutter en enkele uitgesneden stukjes tape. De passer met snijmesje is een onmisbaar materiaal voor het uitsnijden van sjablonen.
Foto Nr 37 : Voor het fijne werk is een ruim assortiment aan fijne tape verkrijgbaar. Op de foto zie je enkele soorten fijne tape van 0.5 mm, 1 mm, 1.5 mm en 2 mm. De tandenstoker ernaast geeft een idee van de breedte van de tape.
Foto Nr 38 : Afplakken bovenkant rode sectie. Het blauwgekleurde gedeelte is de vloeibare maskeerfilm van Microscale (Micro Mask). Deze markeervloeistof werd met een penseel aangebracht op de randen van de afplaktape.
Foto Nr 39 : Afplakken onderkant rode sectie. Het blauwgekleurde gedeelte is de vloeibare maskeerfilm van Microscale (Micro Mask). Deze markeervloeistof werd met een penseel aangebracht op de randen van de afplaktape.
Foto Nr 40 en 41 : geschilderde rode sectie.
Tot de volgende …
Afgelopen weken werd het staartstuk van onze Boeing SOUTHWEST in de juiste kleuren gezet.
Het kleurschema van het vliegtuig is niet zo moeilijk doch bepaalde stukken vragen wel de nodige aandacht. Vooral het helrode oppervlak dat vanaf de wielbasis aan de onderkant van de romp in een vloeiende curve doorloopt naar de bovenkant en eindigt net achter het staartstuk dient minutieus te worden afgeplakt.
Via een kleine zoekopdracht op de site van Airliners.net had ik al snel enkele goede foto’s die mij moesten toelaten om het afplakwerk tot een goed einde te brengen. Het betreft hier wel enkele foto’s van het meer recente kleurschema van onze boeing doch dit is geen probleem aangezien de rode sectie zowel voor het oude als voor het nieuwe kleurschema dezelfde is.
Foto Nr 32 : bovenkant romp met zicht op kleurenschema.
Foto Nr 33 : onderkant romp met zicht op kleurenschema.
Met bovenstaande foto’s kon ik dus aan de slag.
De curve werd eerst even uitgezet op een reserve maquette zodat ik mij een idee kon geven van de juiste vorm.
Foto Nr 34 en Foto Nr 35: test afbakening rode zone.
Nu kon de curve worden uitgetekend op ons model van de “California”. Om de omtreklijn van onze curve mooi te kunnen uitzetten in één vloeiende beweging dient gebruik te worden gemaakt van onder andere een passer en zeer fijne tape. De ronding onderaan de romp werd uitgesneden met een olfa compass cutter (passer voorzien van een mesje) op brede tamiya tape (18 mm). De curve die over de zijkant naar het staartvlak loopt werd uitgevoerd met tape van 1 mm breed. Op deze tape werd (gedeeltelijk overlappend) een tweede tape van 1 mm breed aangebracht. Pas dan werd het afplakwerk verder uitgevoerd met bredere tape (2 mm, 4 mm en breder….). De tape werd daarna nog even overschilderd met Micro Mask (vloeibare maskeerfilm van Microscale). Dit om er zeker van te zijn dat de randen van de rode sectie zeer goed zijn afgeschermd en er nergens rode verf onder het delicate afplakwerk kan terechtkomen.
Het hoeft niet gezegd dat het voorbereiden en afplakken van de rode zone een tijdrovende bezigheid was. Dit werkje kostte mij enkele uren omdat ik zeker wou zijn dat de curve perfect was en dat er nergens lekken waren in de afgeplakte zone (Foto Nr 38 en 39 tonen de afgeplakte zone met tape en laag Micro Mask)
De kleur van de rode sectie gaf weinig problemen. Het betreft hier een felrode kleur die vlot terug te vinden was in het enamel gamma van Revell (Fiery red Nr 32.330).
Van deze verf werden twee laagjes op de romp gezet.
Foto Nr 40 en Nr 41 geven een zicht op het resultaat van de eerste kleur van het staartstuk.
Foto Nr 36 : Olfa compass cutter en enkele uitgesneden stukjes tape. De passer met snijmesje is een onmisbaar materiaal voor het uitsnijden van sjablonen.
Foto Nr 37 : Voor het fijne werk is een ruim assortiment aan fijne tape verkrijgbaar. Op de foto zie je enkele soorten fijne tape van 0.5 mm, 1 mm, 1.5 mm en 2 mm. De tandenstoker ernaast geeft een idee van de breedte van de tape.
Foto Nr 38 : Afplakken bovenkant rode sectie. Het blauwgekleurde gedeelte is de vloeibare maskeerfilm van Microscale (Micro Mask). Deze markeervloeistof werd met een penseel aangebracht op de randen van de afplaktape.
Foto Nr 39 : Afplakken onderkant rode sectie. Het blauwgekleurde gedeelte is de vloeibare maskeerfilm van Microscale (Micro Mask). Deze markeervloeistof werd met een penseel aangebracht op de randen van de afplaktape.
Foto Nr 40 en 41 : geschilderde rode sectie.
Tot de volgende …
Mooie werkzaamheden en een plezier om te volgen.
Om toch nog een tip(je) te geven in aanvulling op al het waardevols dat je beschrijft: ter meerdere zekerheid van niet-'lekken' kun je na het afplakwerk eerst een dun laagje blanke vernis spuiten. Deze kan eventueel nog bestaande minuscule kiertjes opvullen.
Om toch nog een tip(je) te geven in aanvulling op al het waardevols dat je beschrijft: ter meerdere zekerheid van niet-'lekken' kun je na het afplakwerk eerst een dun laagje blanke vernis spuiten. Deze kan eventueel nog bestaande minuscule kiertjes opvullen.
Beste modelbouwers.
Na enkele pogingen om het vervolg van ons bouwverslag in te voeren (het bijvoegen van de foto’s wou maar niet lukken) proberen we het hierbij opnieuw.
Op hoop van zegen, hier dan het vervolg van onze bouw van onze Boeing 737 SOUTHWEST….
Na het verven van de achterste sectie van de romp gaan we over tot het schilderen van het staartstuk (kielvlak).
De oranje kleur ter hoogte van het richtingsroer (achterste gedeelte van het staartstuk) is zonder probleem terug te vinden in het gamma van Vallejo Model Air onder de referentie Orange 71.083 en kon rechtstreeks worden aangebracht .
Voor het aanbrengen van Vallejo verf gebruik ik steeds een Iwata pistool (Iwata HPC Plus). Dit pistool heeft een vrij grote mengbeker en is ideaal voor het spuiten van Vallejo verf. De mengbeker laat toe de verf nauwgezet te doseren en het pistool zelf is geschikt voor het spuiten van iets dikkere verfsoorten.
De werkdruk voor het spuiten van Vallejo verf bedraagt 0,8 Bar, de naalddikte bedraagt 0.4 mm en de verf wordt verdund met 30 a 40 % verdunning van Vallejo (Vallejo Airbrush Thinner).
Voor het verven van het goudbruine gedeelte van het staartvlak volgde eerst een beetje zoekwerk om tot een realistisch resultaat te komen.
Hieronder vind je een gedetailleerd hoofdstuk over het gevolgde stappenplan om tot de juiste kleur van het staartvlak te komen. Deze werkwijze kan worden gebruikt telkens wanneer je zelf een kleur moet samenstellen die niet onmiddellijk in een kant en klare versie is te vinden.
Definitie kleur :
Kleur ontstaat wanneer (zon)licht weerkaatst of geabsorbeerd wordt door de objecten waar dit licht op schijnt. Licht is een vorm van elektromagnetische straling waarin elke kleur een eigen golflengte heeft (voor het menselijk oog waarneembaar tussen 750 en 400 nanometer). Alle golflengtes bij mekaar wordt het kleurspectrum genoemd. Bij afwezigheid van licht, bijvoorbeeld ’s nachts, kunnen we geen kleuren onderscheiden.
Kleur en licht zijn dus onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zonder licht kunnen we geen kleur waarnemen.
De eigenlijke kleurervaring kan verschillen van persoon tot persoon. Sommigen nemen meer of minder kleurnuances waar dan anderen (gaan dus meer zones van het kleurspectrum onderscheiden).
Zelfs met de juiste kleurreferentie van de fabrikant moet men rekening houden met invloeden die op kleur kunnen inwerken. Daaronder horen onder andere de atmosferische omstandigheden waarin het voorwerp (in dit geval ons vliegtuig) zich bevindt, ouderdom van het vliegtuig (verf gaat onder invloed van weer en wind gaan verbleken), schaaleffect (een echt vliegtuig gaat veel licht weerkaatsen en dus een kleurverschil geven met een schaalmodel dat honderd keer minder licht gaat weerkaatsen, zelfs als voor beide een identieke verf wordt gebruikt).
Een beetje zoekwerk via google leerde mij dat de beige kleur van de maatschappij SOUTHWEST soms werd gedefinieerd als “goldbrown” terwijl deze op een andere site werd aangeduid als “desert gold”.
Op de site van airliners.net zijn bijna zesduizend foto’s terug te vinden van boeings 737-300 van onze maatschappij SOUTHWEST. De goudbruine kleur op het staartvlak van het vliegtuig
“California” is eigenlijk de hoofdkleur van de vorige generatie van de vloot van SOUTHWEST. Bijna de volledige romp van deze vliegtuigen werd vroeger namelijk in deze specifieke goudbruine tint geschilderd (tegenwoordig is het goudbruin vervangen door de helblauwe huiskleur van de maatschappij).
Bij nazicht van de foto’s op het internet zijn er nogal wat verschillen in de bruine kleur waar te nemen (soms grote verschillen, soms niet meer dan kleine nuanceverschillen). Dit als gevolg van de specifieke omstandigheden waarin de foto’s werden genomen (een foto genomen bij helder weer, in fel zonlicht en op een lichte betonnen tarmac of een foto genomen bij betrokken weer op een donkere tarmac van asfalt geeft een totaal ander kleurenpalet van een en hetzelfde vliegtuig…). Ook de ouderdom van een toestel en het aantal gepresteerde vlieguren maakt (zoals ik hierboven reeds heb gezegd) dat de kleur van de romp danig kan verschillen. En dan moeten we nog rekening houden met het schaaleffect.
Het gevolg hiervan is dat de juiste (correcte) kleur op die manier moeilijk vast te stellen valt. Eigenlijk kan men zeggen dat de “juiste kleur” in bepaalde gevallen niet bestaat en dat men er in dat geval naar moet streven om de beoogde kleur zo goed mogelijk te benaderen.
Hoe dan ook meen ik toch enkele “neutrale foto’s” gevonden te hebben waarvan ik denk dat zij de juiste tint van het goudbruine weergeven of toch sterk benaderen (foto Nr 42 en foto Nr 43). Ik heb deze foto’s vergeleken met tientallen andere foto’s van de vloot van Southwest. Tevens heb ik mij gebaseerd op de kleuren op de referentiefoto’s zelf (de zwarte kleur van de wielen en het scherm op de neus, de witte kleur van de ramen en het opschrift SOUTHWEST, de grijze kleur van de startbaan, de groene kleur van het gras….).
Deze twee referentiefoto’s werden dus gebruikt om de juiste kleur te zoeken in de kleurkaart van Vallejo.
Tip : best print je referentiefoto’s uit op fotopapier van een goede kwaliteit. De kleuren komen hier meer tot hun recht dan een print op minderwaardig fotopapier of gewoon papier (waarop de kleuren meestal fletser zijn).
In de goudbruine kleur zijn elementen van bruin, beige en geel terug te vinden. Bij Vallejo vond ik de tint terug onder de referentie Model color Goldbrown Nr 70.877. Ik heb mij een flesje van deze kleur aangeschaft evenals de naastliggende kleuren Ochre brown Nr 70.856 en Desert yellow Nr 70.977. Met deze basis kwam ik reeds een heel eind op weg.
Foto Nr 44 geeft deze drie tinten weer die in eerste instantie werden weerhouden.
Foto’s Nr 45 en Nr 46 tonen hoe deze kleuren vrij goed de gezochte kleur benaderen.
Merk wel dat op foto Nr 45 de kleur Desert yellow de kleur van het vliegtuig het dichtst benadert terwijl dit op foto Nr 46 de kleur Ochre brown is.
We hebben nu wel een eerste basiskleur, doch aangezien Model Color niet kan worden aangebracht met een airbrush (deze verf is ontwikkeld om te gebruiken met het penseel), moeten we op zoek naar een alternatief. Ik zal dus moeten gaan experimenteren met kleuren uit het gamma van Vallejo Model Air om tot dezelfde drie kleuren te komen.
Op de kleurkaart vond ik drie tinten terug die de Goldbrown, Ochre brown en Desert yellow van Model Color benaderen namelijk Model Air Sandy brown (Nr 71.034), Model Air Mud brown (Nr 71.037) en Model Air Flat brown (Nr 71.026).
Aangezien de gezochte tint (goldbrown) naast een bruine hoofdkleur ook elementen van beige en geel bevat ben ik een beetje gaan experimenteren met de hierboven genoemde hoofdkleuren (Model Air Sandy brown, Mud brown en Flat brown) waar ik, telkens een wisselende hoeveelheid secundaire kleuren Radome tan (Nr 71.074) en Medium yellow (Nr 71.002) aan toevoegde.
Door uiteindelijk bij de drie hoofdkleuren (Model Air Sandy brown, Mud brown en Flat brown) telkens een zelfde hoeveelheid Radome tan en Medium yellow toe te voegen bekwam ik bijna identiek dezelfde tinten die ik oorspronkelijk had weerhouden in het gamma van Model Color (foto Nr 50).
Ok, ik geef toe dat in bovenstaande redenering een en ander hier een beetje ingewikkeld lijkt.
Om alles een beetje overzichtelijk voor te stellen geef ik hierna nog even door middel van een reeks foto’s het stappenplan van de bekomen kleurenmengeling weer.
Tip : Om een kleurstaal te vergelijken met een voorwerp (foto, schaalmodel of origineel ontwerp…..) zet men het kleurstaal best uit op een stukje wit papier. Ideaal hiervoor zijn blanco blaadjes van memohouders (papierkubus). Het kleurstaal, aangebracht op de rand van zo’n blaadje kan dan gemakkelijk naast het referentiemateriaal worden gelegd.
Stap 1. Foto Nr 42 en 43 ; kiezen van goede referentiefoto’s
Het best print je referentiefoto’s uit op fotopapier van een goede kwaliteit. De kleuren komen hier meer tot hun recht dan een print op minderwaardig fotopapier of gewoon papier (waarop de kleuren meestal fletser zijn).
--Foto 42--
--Foto 43--
Stap 2. Foto Nr 44 ; de drie basistinten die werden weerhouden op de kleurenkaart van Vallejo Model Color.
--Foto 44--
Stap 3. Foto 45 en 46 ; vergelijking basistinten Vallejo Model Color met de referentiefoto’s.
Merk op dat op foto Nr 45 de kleur Desert yellow de kleur van het vliegtuig het dichtst benadert terwijl dit op foto Nr 46 de kleur Ochre brown is.
--Foto 45--
--Foto 46--
Stap 4. Foto Nr 47 en 48 ; mengeling nieuwe kleuren met Vallejo Model Air.
--Foto 47--
--Foto 48--
Stap 5. Foto Nr 49 ; eerste testen kleurmengeling
--Foto 49--
Stap 6. Foto Nr 50 ; weerhouden kleurmengelingen uit het gamma Vallejo Model Air.
Links de nieuwe kleurmengeling nl 1 deel van de basiskleur (Model Air Sandy brown Nr 71.034, Model Air Mud brown Nr 71.037 en Model Air Flat brown Nr 71.026) met telkens eenzelfde deel Radome tan Nr 71.074 en Medium yellow Nr 71.002.
Rechts de basistinten uit het gamma Model Color.
--Foto 50--
Stap 7. Foto Nr 51, 52 en 53 ; Verftest weerhouden kleurmengelingen met airbrush en vergelijking met referentiefoto’s.
Om een kleurstaal te vergelijken met een voorwerp (foto, schaalmodel of origineel ontwerp…..) zet men het kleurstaal best uit op een stukje wit papier. Ideaal hiervoor zijn blanco blaadjes van memohouders (papierkubus). Het kleurstaal, aangebracht op de rand van zo’n blaadje kan dan gemakkelijk naast het referentiemateriaal worden gelegd.
--Foto 51--
--Foto 52--
--Foto 53--
Op de laatste foto (foto Nr 53) is er nog een klein verschil merkbaar tussen het kleurstaal en de foto van het vliegtuig. Toch werd deze kleurcombinatie weerhouden voor het aanbrengen op het model. Eens de verf wordt aangebracht op het model (op een ondergrond van kunststof i.p.v. papier) verandert de kleur immers opnieuw een beetje.
Voor een aanvaardbaar eindresultaat in een oefening als deze moet men steeds zoeken naar een aanvaardbaar compromis.
Binnen de modelbouw is er een bepaalde stelregel die zegt : “als het er goed uitziet, dan is het goed”. Een redenering die zeker opgaat als men over kleuren gaat discussiëren.
Na het aanbrengen van de goudbruine tint volgt dan de rode kleur die zich in het midden van het kielvlak situeert.
Voor deze middelste (rode) sectie van het staartvlak is op het decalvel van JETDecal een rode decal voorzien. Bij nazicht blijkt deze decal echter niet bruikbaar omdat deze te klein is. Ook de vorm is niet correct.
Ik heb deze decal vervangen door een decal van het merk Xtradecal (Xtradecal Parallel Stripes Assortment) welke ik op de juiste maat heb gesneden.
Na het aanbrengen van de rode decal werden enkele stukjes supplementaire decal op de verschillende zones van het kielvlak geplaatst. Deze moeten de contouren van de panelen op het staartvlak accentueren en geven een beetje “reliëf” aan het geheel (het gaat hier om een experimentje, ik moet de techniek nog wat verfijnen doch deze werkwijze opent perspectieven…).
Op het laatst werd de zilveren boord op de voorkant van het kielvlak aangebracht en werden de opschriften “SOUTHWEST” geplaatst.
Voor de zilveren boord maakte ik gebruik van het decal vel van Daco products (SKYLINE Decals B737-500 General stencil - Foto Nr 54). Ook voor de verdere detaillering (ramen, deuren, opschriften…) zal worden gebruik gemaakt van deze stencil.
Hiermee is de staartsectie klaar (Foto Nr 55). Rest nog enkel een laagje glansvernis om dit delicate oppervlak te beschermen en kan er worden overgegaan naar de volgende fase.
Foto Nr 54 ; General Stencil voor Boeing 737-300 en -500 van Daco Products (SKY144-05a).
--Foto 54--
Foto Nr 55 : eindresultaat van het staartstuk.
De middelste sectie (rode sectie) werd uitgevoerd met een stukje decal van Xtradecal. De zilveren boord is afkomstig van het decalvel van Daco products. Enkele panelen op het staartvlak werden geaccentueerd met kleine stukjes decal en geven een beetje reliëf aan het geheel.
--Foto 55 --
Tot de volgende…
Na enkele pogingen om het vervolg van ons bouwverslag in te voeren (het bijvoegen van de foto’s wou maar niet lukken) proberen we het hierbij opnieuw.
Op hoop van zegen, hier dan het vervolg van onze bouw van onze Boeing 737 SOUTHWEST….
Na het verven van de achterste sectie van de romp gaan we over tot het schilderen van het staartstuk (kielvlak).
De oranje kleur ter hoogte van het richtingsroer (achterste gedeelte van het staartstuk) is zonder probleem terug te vinden in het gamma van Vallejo Model Air onder de referentie Orange 71.083 en kon rechtstreeks worden aangebracht .
Voor het aanbrengen van Vallejo verf gebruik ik steeds een Iwata pistool (Iwata HPC Plus). Dit pistool heeft een vrij grote mengbeker en is ideaal voor het spuiten van Vallejo verf. De mengbeker laat toe de verf nauwgezet te doseren en het pistool zelf is geschikt voor het spuiten van iets dikkere verfsoorten.
De werkdruk voor het spuiten van Vallejo verf bedraagt 0,8 Bar, de naalddikte bedraagt 0.4 mm en de verf wordt verdund met 30 a 40 % verdunning van Vallejo (Vallejo Airbrush Thinner).
Voor het verven van het goudbruine gedeelte van het staartvlak volgde eerst een beetje zoekwerk om tot een realistisch resultaat te komen.
Hieronder vind je een gedetailleerd hoofdstuk over het gevolgde stappenplan om tot de juiste kleur van het staartvlak te komen. Deze werkwijze kan worden gebruikt telkens wanneer je zelf een kleur moet samenstellen die niet onmiddellijk in een kant en klare versie is te vinden.
Definitie kleur :
Kleur ontstaat wanneer (zon)licht weerkaatst of geabsorbeerd wordt door de objecten waar dit licht op schijnt. Licht is een vorm van elektromagnetische straling waarin elke kleur een eigen golflengte heeft (voor het menselijk oog waarneembaar tussen 750 en 400 nanometer). Alle golflengtes bij mekaar wordt het kleurspectrum genoemd. Bij afwezigheid van licht, bijvoorbeeld ’s nachts, kunnen we geen kleuren onderscheiden.
Kleur en licht zijn dus onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zonder licht kunnen we geen kleur waarnemen.
De eigenlijke kleurervaring kan verschillen van persoon tot persoon. Sommigen nemen meer of minder kleurnuances waar dan anderen (gaan dus meer zones van het kleurspectrum onderscheiden).
Zelfs met de juiste kleurreferentie van de fabrikant moet men rekening houden met invloeden die op kleur kunnen inwerken. Daaronder horen onder andere de atmosferische omstandigheden waarin het voorwerp (in dit geval ons vliegtuig) zich bevindt, ouderdom van het vliegtuig (verf gaat onder invloed van weer en wind gaan verbleken), schaaleffect (een echt vliegtuig gaat veel licht weerkaatsen en dus een kleurverschil geven met een schaalmodel dat honderd keer minder licht gaat weerkaatsen, zelfs als voor beide een identieke verf wordt gebruikt).
Een beetje zoekwerk via google leerde mij dat de beige kleur van de maatschappij SOUTHWEST soms werd gedefinieerd als “goldbrown” terwijl deze op een andere site werd aangeduid als “desert gold”.
Op de site van airliners.net zijn bijna zesduizend foto’s terug te vinden van boeings 737-300 van onze maatschappij SOUTHWEST. De goudbruine kleur op het staartvlak van het vliegtuig
“California” is eigenlijk de hoofdkleur van de vorige generatie van de vloot van SOUTHWEST. Bijna de volledige romp van deze vliegtuigen werd vroeger namelijk in deze specifieke goudbruine tint geschilderd (tegenwoordig is het goudbruin vervangen door de helblauwe huiskleur van de maatschappij).
Bij nazicht van de foto’s op het internet zijn er nogal wat verschillen in de bruine kleur waar te nemen (soms grote verschillen, soms niet meer dan kleine nuanceverschillen). Dit als gevolg van de specifieke omstandigheden waarin de foto’s werden genomen (een foto genomen bij helder weer, in fel zonlicht en op een lichte betonnen tarmac of een foto genomen bij betrokken weer op een donkere tarmac van asfalt geeft een totaal ander kleurenpalet van een en hetzelfde vliegtuig…). Ook de ouderdom van een toestel en het aantal gepresteerde vlieguren maakt (zoals ik hierboven reeds heb gezegd) dat de kleur van de romp danig kan verschillen. En dan moeten we nog rekening houden met het schaaleffect.
Het gevolg hiervan is dat de juiste (correcte) kleur op die manier moeilijk vast te stellen valt. Eigenlijk kan men zeggen dat de “juiste kleur” in bepaalde gevallen niet bestaat en dat men er in dat geval naar moet streven om de beoogde kleur zo goed mogelijk te benaderen.
Hoe dan ook meen ik toch enkele “neutrale foto’s” gevonden te hebben waarvan ik denk dat zij de juiste tint van het goudbruine weergeven of toch sterk benaderen (foto Nr 42 en foto Nr 43). Ik heb deze foto’s vergeleken met tientallen andere foto’s van de vloot van Southwest. Tevens heb ik mij gebaseerd op de kleuren op de referentiefoto’s zelf (de zwarte kleur van de wielen en het scherm op de neus, de witte kleur van de ramen en het opschrift SOUTHWEST, de grijze kleur van de startbaan, de groene kleur van het gras….).
Deze twee referentiefoto’s werden dus gebruikt om de juiste kleur te zoeken in de kleurkaart van Vallejo.
Tip : best print je referentiefoto’s uit op fotopapier van een goede kwaliteit. De kleuren komen hier meer tot hun recht dan een print op minderwaardig fotopapier of gewoon papier (waarop de kleuren meestal fletser zijn).
In de goudbruine kleur zijn elementen van bruin, beige en geel terug te vinden. Bij Vallejo vond ik de tint terug onder de referentie Model color Goldbrown Nr 70.877. Ik heb mij een flesje van deze kleur aangeschaft evenals de naastliggende kleuren Ochre brown Nr 70.856 en Desert yellow Nr 70.977. Met deze basis kwam ik reeds een heel eind op weg.
Foto Nr 44 geeft deze drie tinten weer die in eerste instantie werden weerhouden.
Foto’s Nr 45 en Nr 46 tonen hoe deze kleuren vrij goed de gezochte kleur benaderen.
Merk wel dat op foto Nr 45 de kleur Desert yellow de kleur van het vliegtuig het dichtst benadert terwijl dit op foto Nr 46 de kleur Ochre brown is.
We hebben nu wel een eerste basiskleur, doch aangezien Model Color niet kan worden aangebracht met een airbrush (deze verf is ontwikkeld om te gebruiken met het penseel), moeten we op zoek naar een alternatief. Ik zal dus moeten gaan experimenteren met kleuren uit het gamma van Vallejo Model Air om tot dezelfde drie kleuren te komen.
Op de kleurkaart vond ik drie tinten terug die de Goldbrown, Ochre brown en Desert yellow van Model Color benaderen namelijk Model Air Sandy brown (Nr 71.034), Model Air Mud brown (Nr 71.037) en Model Air Flat brown (Nr 71.026).
Aangezien de gezochte tint (goldbrown) naast een bruine hoofdkleur ook elementen van beige en geel bevat ben ik een beetje gaan experimenteren met de hierboven genoemde hoofdkleuren (Model Air Sandy brown, Mud brown en Flat brown) waar ik, telkens een wisselende hoeveelheid secundaire kleuren Radome tan (Nr 71.074) en Medium yellow (Nr 71.002) aan toevoegde.
Door uiteindelijk bij de drie hoofdkleuren (Model Air Sandy brown, Mud brown en Flat brown) telkens een zelfde hoeveelheid Radome tan en Medium yellow toe te voegen bekwam ik bijna identiek dezelfde tinten die ik oorspronkelijk had weerhouden in het gamma van Model Color (foto Nr 50).
Ok, ik geef toe dat in bovenstaande redenering een en ander hier een beetje ingewikkeld lijkt.
Om alles een beetje overzichtelijk voor te stellen geef ik hierna nog even door middel van een reeks foto’s het stappenplan van de bekomen kleurenmengeling weer.
Tip : Om een kleurstaal te vergelijken met een voorwerp (foto, schaalmodel of origineel ontwerp…..) zet men het kleurstaal best uit op een stukje wit papier. Ideaal hiervoor zijn blanco blaadjes van memohouders (papierkubus). Het kleurstaal, aangebracht op de rand van zo’n blaadje kan dan gemakkelijk naast het referentiemateriaal worden gelegd.
Stap 1. Foto Nr 42 en 43 ; kiezen van goede referentiefoto’s
Het best print je referentiefoto’s uit op fotopapier van een goede kwaliteit. De kleuren komen hier meer tot hun recht dan een print op minderwaardig fotopapier of gewoon papier (waarop de kleuren meestal fletser zijn).
--Foto 42--
--Foto 43--
Stap 2. Foto Nr 44 ; de drie basistinten die werden weerhouden op de kleurenkaart van Vallejo Model Color.
--Foto 44--
Stap 3. Foto 45 en 46 ; vergelijking basistinten Vallejo Model Color met de referentiefoto’s.
Merk op dat op foto Nr 45 de kleur Desert yellow de kleur van het vliegtuig het dichtst benadert terwijl dit op foto Nr 46 de kleur Ochre brown is.
--Foto 45--
--Foto 46--
Stap 4. Foto Nr 47 en 48 ; mengeling nieuwe kleuren met Vallejo Model Air.
--Foto 47--
--Foto 48--
Stap 5. Foto Nr 49 ; eerste testen kleurmengeling
--Foto 49--
Stap 6. Foto Nr 50 ; weerhouden kleurmengelingen uit het gamma Vallejo Model Air.
Links de nieuwe kleurmengeling nl 1 deel van de basiskleur (Model Air Sandy brown Nr 71.034, Model Air Mud brown Nr 71.037 en Model Air Flat brown Nr 71.026) met telkens eenzelfde deel Radome tan Nr 71.074 en Medium yellow Nr 71.002.
Rechts de basistinten uit het gamma Model Color.
--Foto 50--
Stap 7. Foto Nr 51, 52 en 53 ; Verftest weerhouden kleurmengelingen met airbrush en vergelijking met referentiefoto’s.
Om een kleurstaal te vergelijken met een voorwerp (foto, schaalmodel of origineel ontwerp…..) zet men het kleurstaal best uit op een stukje wit papier. Ideaal hiervoor zijn blanco blaadjes van memohouders (papierkubus). Het kleurstaal, aangebracht op de rand van zo’n blaadje kan dan gemakkelijk naast het referentiemateriaal worden gelegd.
--Foto 51--
--Foto 52--
--Foto 53--
Op de laatste foto (foto Nr 53) is er nog een klein verschil merkbaar tussen het kleurstaal en de foto van het vliegtuig. Toch werd deze kleurcombinatie weerhouden voor het aanbrengen op het model. Eens de verf wordt aangebracht op het model (op een ondergrond van kunststof i.p.v. papier) verandert de kleur immers opnieuw een beetje.
Voor een aanvaardbaar eindresultaat in een oefening als deze moet men steeds zoeken naar een aanvaardbaar compromis.
Binnen de modelbouw is er een bepaalde stelregel die zegt : “als het er goed uitziet, dan is het goed”. Een redenering die zeker opgaat als men over kleuren gaat discussiëren.
Na het aanbrengen van de goudbruine tint volgt dan de rode kleur die zich in het midden van het kielvlak situeert.
Voor deze middelste (rode) sectie van het staartvlak is op het decalvel van JETDecal een rode decal voorzien. Bij nazicht blijkt deze decal echter niet bruikbaar omdat deze te klein is. Ook de vorm is niet correct.
Ik heb deze decal vervangen door een decal van het merk Xtradecal (Xtradecal Parallel Stripes Assortment) welke ik op de juiste maat heb gesneden.
Na het aanbrengen van de rode decal werden enkele stukjes supplementaire decal op de verschillende zones van het kielvlak geplaatst. Deze moeten de contouren van de panelen op het staartvlak accentueren en geven een beetje “reliëf” aan het geheel (het gaat hier om een experimentje, ik moet de techniek nog wat verfijnen doch deze werkwijze opent perspectieven…).
Op het laatst werd de zilveren boord op de voorkant van het kielvlak aangebracht en werden de opschriften “SOUTHWEST” geplaatst.
Voor de zilveren boord maakte ik gebruik van het decal vel van Daco products (SKYLINE Decals B737-500 General stencil - Foto Nr 54). Ook voor de verdere detaillering (ramen, deuren, opschriften…) zal worden gebruik gemaakt van deze stencil.
Hiermee is de staartsectie klaar (Foto Nr 55). Rest nog enkel een laagje glansvernis om dit delicate oppervlak te beschermen en kan er worden overgegaan naar de volgende fase.
Foto Nr 54 ; General Stencil voor Boeing 737-300 en -500 van Daco Products (SKY144-05a).
--Foto 54--
Foto Nr 55 : eindresultaat van het staartstuk.
De middelste sectie (rode sectie) werd uitgevoerd met een stukje decal van Xtradecal. De zilveren boord is afkomstig van het decalvel van Daco products. Enkele panelen op het staartvlak werden geaccentueerd met kleine stukjes decal en geven een beetje reliëf aan het geheel.
--Foto 55 --
Tot de volgende…
Model Color kan prima worden geairbrushed, mits in de juiste verhouding verdund.
Ik werd geattendeerd op bovenomschreven citaat en wilde daar even op reageren, de recente posts moet ik nog even doorlezen maar het ziet er informatief en geslaagd uit.
Beste Roy,
Ik heb de verwijzing naar mijn topic deze voormiddag opgemerkt en ik heb in vermelde rubriek mijn stelling nog even toegelicht.
Mvg
P1956
Beste modelbouwers.
Het is de voorbije maanden nogal druk geweest waardoor ons project 737 SOUTHWEST een beetje op de achtergrond is geraakt.
Hierbij dan toch een vervolg aan de bouw van onze Boeing.
We gaan over naar een vrij delicaat gedeelte namelijk het plaatsen van de decals op ons model.
Net zoals in de vorige delen van ons bouwverslag gaan we ook in dit stadium even dieper in op de basistechnieken van onze hobby.
Plaatsen van decals; algemeen.
Wat is een decal.
Een decal is een hoeveelheid tekst of een afbeelding die zich op een papieren drager bevindt en welke je kan aanbrengen op een model.
Het zogenaamde transfer papier bestaat uit een aantal lagen die je niet met het blote oog kunt waarnemen (doch die er wel zijn).
Zo heb je
- De printlaag waar de afbeeldingen op worden afgedrukt
- De kleurlaag (voor bijvoorbeeld een witte achtergrond)
- De lijmlaag waar later de transfer mee wordt vastgekleefd op je modellen
- Een oplosbare laag (welke oplost door contact met water)
- Een onderlaag (papier) welke als basis dient
Wij onderscheiden decalpapier bestemd voor laserprinters en decalpapier voor inkjetprinters.
Decals die werden gedrukt met inkjetprinters moeten worden geseald (= moeten worden voorzien van een beschermlaag) omdat tekst en afbeeldingen anders bij het afweken gaan uitlopen, m.a.w. deze afbeeldingen zijn niet bestand tegen water.
Er zijn tal van producenten van decals actief in de modelbouw wat maakt dat ook de kwaliteit van het product nogal kan verschillen (kwaliteit en dikte van de decal, kwaliteit van de geprinte afbeelding enz….).
Het plaatsen van decals kan dus in sommige gevallen vrij vlot verlopen terwijl het in andere gevallen het een moeizame karwei blijkt (en er een zekere ervaring vereist is om een en ander tot een goed einde te brengen).
Plaatsing van decals
Alvorens we decals plaatsen op een model gaan we steeds eerst een laag glansvernis zetten (of we brengen een laag glanzende verf aan als eindlaag). De glanslaag zorgt er voor dat het oppervlak van je model perfect glad is. Is dit niet het geval dan gaan zich bij het plaatsen van decals minuscule luchtbelletjes onder de decals gaan vormen (het zogenaamde “silvering”- effect).
Decals waaronder zich luchtbelletjes hebben opgehoopt hechten zich onvoldoende vast aan het oppervlak en bepaalde delen van de decal krijgen dan een mat uitzicht waardoor we kleurcontrasten gaan krijgen.
Luchtbelletjes onder een decal zijn niet meer weg te werken, blijven eeuwig
zichtbaar en helpen je model om zeep.
Sommigen raden in dit geval aan om met een naald minuscule gaatjes in de decal te prikken en deze dan herhaaldelijk te behandelen met decalsetting in een poging om dit euvel weg te werken. Deze techniek kan soms helpen bij grotere luchtbellen doch meestal is dit onvoldoende om het effect van silvering teniet te doen.
Dus beter voorkomen dan genezen en steeds zorgen voor een glanslaag op je model alvorens je decals gaat plaatsen.
Wanneer je oude decals of zeer dunne decals gebruikt kan het nuttig zijn om op deze decals eerst een laagje “Liquid decal film” te zetten (een product van Microscale). Dit product vormt een beschermlaag. Oude decals en/of dunne decals zijn dikwijls nogal broos en om scheuren te voorkomen tijdens de manipulatie van de decals brengen we dus dit product aan. Liquid decal film kan worden aangebracht met een penseel of met de airbrush (eventueel kan Liquid decal film worden vervangen door een laag glansvernis of autolak).
Het aanbrengen van kleine decals vormt meestal geen probleem tenzij zij van slechte kwaliteit zijn of door ouderdom breekbaar zijn geworden.
Bij het bouwen van civiele vliegtuigen worden we echter regelmatig geconfronteerd met vrij grote en complexe decals (zoals in ons geval de gigantische grizzlybeer).
Het aanbrengen van dit soort decals vraagt een specifieke aanpak. Bij het plaatsen van een dergelijke decal kan je niet constant gaan bijsturen en corrigeren omdat voortdurend verschuiven en herplaatsen van de decal een risico op scheuren en uitrekken gaat geven.
Opdat je bij de verwerking niet voor verrassingen komt te staan kan je best eerst je decals even uittesten. Meestal heb je van een decalvel immers niet alle decals nodig. In ons geval gaan we bepaalde opschriften + deuren en ramen gaan vervangen door een decalvel van Daco products (zie vorig deel van ons bouwverslag). Bijgevolg kan je op de stukken die niet worden gebruikt de kwaliteit van je decals gaan uittesten en nagaan hoe zij reageren op producten zoals vernis, Liquid decal film, decalsetting enz…
Tip : Een ideaal voorwerp om decals op uit te testen zijn lege plastic flessen van mineraalwater. Meestal zijn op deze flessen ook delen in reliëf te vinden (logo’s of andere details) zodat je zowel je decal als de decalsetting kan uitproberen. Ik ben trouwens een grootverbruiker van lege plastic flessen. Ook verf wordt door mij steevast op petflessen uitgetest.
Foto Nr 56 ; Test met stukje Jet Decal en decalsetting DACO Medium version. Je ziet duidelijk hoe de decal zich mooi vastzet op het reliëf van de PET-fles.
Plaatsen van decals in de praktijk.
Decals worden bij gebruik eerst geweekt in lauwwarm water tot zij een beetje loskomen van het papier.
Hierop worden zij (met een pincet) uit het water gehaald en met een nat penseel van het papier op hun plaats geschoven. Ga hierbij voorzichtig te werk zodat de decal niet scheurt.
Eens de decal zich op zijn plaats bevindt gaan we met een stukje keukenpapier het overtollige water opzuigen en met een zakdoek (of pluisvrije vod) lichtjes aandrukken zodat wij hem in de definitieve positie kunnen manoeuvreren. Indien nodig brengen we met een nat penseel nog een beetje water aan om de positie van de decal nog licht te corrigeren. Ga hierbij zeer omzichtig te werk en neem hiervoor je tijd.
Eens de decal zich op zijn plaats bevindt en min of meer droog is brengen we de decalsetting (setting solution) aan. Er zijn verschillende merken van decalsetting op de markt beschikbaar. De gekendste is deze van Microscale en bestaat uit twee verschillende producten namelijk Micro SET (flesje met blauw opschrift) en Micro SOL (flesje met rood opschrift). In principe worden beide producten samen gebruikt om een decal aan te brengen. Vooreerst wordt op de plaats waar de decal moet komen een beetje Micro SET aangebracht (dit geeft een betere hechting van de decal). Daarna wordt de decal behandeld met Micro SOL. Hiermee gaat de decal zacht worden en zich goed vasthechten op het oppervlak (en eventuele oneffenheden).
Na het aanbrengen van Micro SOL mag de decal niet meer worden aangeraakt (omdat deze te week is geworden). De decal moet volledig droog zijn alvorens je verder kan met je werkzaamheden.
Zelf gebruik ik meestal de decalsetting van Daco Products die beschikbaar is in drie varianten (Soft, Medium en Strong) en die zowel geschikt is voor het plaatsen van dunne fragiele decals (soft version) als de iets zwaardere decals (medium version en strong version). Ook bij de decalsetting van Daco Products gaan de decals zacht worden en zich gaan vastzetten op het oppervlak naarmate zij opdrogen. Ook deze decals mogen dus niet meer aangeraakt worden nadat de setting solution is aangebracht. Volledig drogen van de decals kan tot enkele uren duren.
Terug naar ons project SOUTHWEST.
In ons project California stelde zich onmiddellijk een probleem dat ik bij de aanschaf van het decalvel (en later bij de bouw van het model) niet had opgemerkt.
De decal is namelijk verre van correct !!!
- Vooreerst eindigt het groene veld (grasveld waarop de beer op het echte vliegtuig is gesitueerd) aan de basis van het staartstuk. Op onze decal eindigt het grasveld meer vooraan op de romp, een stuk voor het staartvlak. Dit deel van de decal is dus te kort.
Bovendien raakt het linker gedeelte van het groene veld in realiteit het rechter gedeelte wat bij de decal niet het geval is.
- Op de onderzijde van de romp van het vliegtuig merken we dat er een groene zone is geschilderd ter hoogte van de wielbasis. Dit groen veld ontbreekt bij de decal.
- Op de motoren staat bij het echte vliegtuig zowel aan de binnenkant als aan de buitenkant een berepoot afgebeeld terwijl dit bij de decals evenmin werd voorzien (enkel voor de buitenkant van de motor is een decal voorhanden).
Ook de details van de tekening van de grizzlybeer wijken op bepaalde plaatsen nogal af van het origineel (tekening van de klauwen , situering van het geheel t.o.v. de vleugels….).
Het is duidelijk dat de ontwerper van JETDecals zijn huiswerk slecht heeft gemaakt en er met zijn pet naar gegooid heeft (bij het aanbrengen van de rode sectie op het kielvlak had ik reeds vastgesteld dat het ontwerp van de decal op bepaalde vlakken te wensen overliet….) .
Hoe dan ook, het model staat in de voorziene kleuren en het was de bedoeling om een maquette met een kleurrijk schema en de afbeelding van een grizzly op de romp te maken, dus heb ik geen keus en moet ik met het project doorgaan. Het gebruik van de decal in zijn huidige vorm is echter geen optie. Er zal een dus beetje moeten geïmproviseerd en geëxperimenteerd worden. Ondanks het mindere ontwerp van de decals wil ik toch wel een aanvaardbaar resultaat van onze California neerzetten.
Vooreerst dien ik echter een tweetal bijkomende exemplaren van het decalvel aan te schaffen zodat ik de decals kan verknippen en aanpassen. Het ligt voor de hand dat dergelijke aankoop een bijkomende kost van het project tot gevolg heeft doch zoals gezegd heb ik in deze geen keus…
Wij gaan dus over tot de aankoop van nog twee bijkomende exemplaren van het decal vel.
Zo gauw we deze in ons bezit hebben kunnen we verdergaan met het vervolg van ons bouwverslag.
Foto Nr 57 : Decal JETDecal.
Groen veld (grasveld) waarop de beer is gesitueerd moet langer zijn. De linkerhelft en rechterhelft raken mekaar in werkelijkheid ter hoogte van het kielvlak.
Het groene veld onderaan de romp ter hoogte van de wielbasis ontbreekt.
Er zijn slechts twee berenpoten voorzien (voor de buitenkant van de motoren). De andere ontbreken.
--Foto 57--
Foto Nr 58 en Nr 59 : Linker helft grasveld en rechter helft grasveld raken mekaar ter hoogte van het kielvlak.
--Foto 58--
--Foto 59--
Foto Nr 60 : Zicht op groen veld onderaan ter hoogte van de wielbasis.
Aan beide zijden van de motoren zijn afbeeldingen van berenpoten aangebracht.
--Foto 60--
Tot de volgende…….
Het is de voorbije maanden nogal druk geweest waardoor ons project 737 SOUTHWEST een beetje op de achtergrond is geraakt.
Hierbij dan toch een vervolg aan de bouw van onze Boeing.
We gaan over naar een vrij delicaat gedeelte namelijk het plaatsen van de decals op ons model.
Net zoals in de vorige delen van ons bouwverslag gaan we ook in dit stadium even dieper in op de basistechnieken van onze hobby.
Plaatsen van decals; algemeen.
Wat is een decal.
Een decal is een hoeveelheid tekst of een afbeelding die zich op een papieren drager bevindt en welke je kan aanbrengen op een model.
Het zogenaamde transfer papier bestaat uit een aantal lagen die je niet met het blote oog kunt waarnemen (doch die er wel zijn).
Zo heb je
- De printlaag waar de afbeeldingen op worden afgedrukt
- De kleurlaag (voor bijvoorbeeld een witte achtergrond)
- De lijmlaag waar later de transfer mee wordt vastgekleefd op je modellen
- Een oplosbare laag (welke oplost door contact met water)
- Een onderlaag (papier) welke als basis dient
Wij onderscheiden decalpapier bestemd voor laserprinters en decalpapier voor inkjetprinters.
Decals die werden gedrukt met inkjetprinters moeten worden geseald (= moeten worden voorzien van een beschermlaag) omdat tekst en afbeeldingen anders bij het afweken gaan uitlopen, m.a.w. deze afbeeldingen zijn niet bestand tegen water.
Er zijn tal van producenten van decals actief in de modelbouw wat maakt dat ook de kwaliteit van het product nogal kan verschillen (kwaliteit en dikte van de decal, kwaliteit van de geprinte afbeelding enz….).
Het plaatsen van decals kan dus in sommige gevallen vrij vlot verlopen terwijl het in andere gevallen het een moeizame karwei blijkt (en er een zekere ervaring vereist is om een en ander tot een goed einde te brengen).
Plaatsing van decals
Alvorens we decals plaatsen op een model gaan we steeds eerst een laag glansvernis zetten (of we brengen een laag glanzende verf aan als eindlaag). De glanslaag zorgt er voor dat het oppervlak van je model perfect glad is. Is dit niet het geval dan gaan zich bij het plaatsen van decals minuscule luchtbelletjes onder de decals gaan vormen (het zogenaamde “silvering”- effect).
Decals waaronder zich luchtbelletjes hebben opgehoopt hechten zich onvoldoende vast aan het oppervlak en bepaalde delen van de decal krijgen dan een mat uitzicht waardoor we kleurcontrasten gaan krijgen.
Luchtbelletjes onder een decal zijn niet meer weg te werken, blijven eeuwig
zichtbaar en helpen je model om zeep.
Sommigen raden in dit geval aan om met een naald minuscule gaatjes in de decal te prikken en deze dan herhaaldelijk te behandelen met decalsetting in een poging om dit euvel weg te werken. Deze techniek kan soms helpen bij grotere luchtbellen doch meestal is dit onvoldoende om het effect van silvering teniet te doen.
Dus beter voorkomen dan genezen en steeds zorgen voor een glanslaag op je model alvorens je decals gaat plaatsen.
Wanneer je oude decals of zeer dunne decals gebruikt kan het nuttig zijn om op deze decals eerst een laagje “Liquid decal film” te zetten (een product van Microscale). Dit product vormt een beschermlaag. Oude decals en/of dunne decals zijn dikwijls nogal broos en om scheuren te voorkomen tijdens de manipulatie van de decals brengen we dus dit product aan. Liquid decal film kan worden aangebracht met een penseel of met de airbrush (eventueel kan Liquid decal film worden vervangen door een laag glansvernis of autolak).
Het aanbrengen van kleine decals vormt meestal geen probleem tenzij zij van slechte kwaliteit zijn of door ouderdom breekbaar zijn geworden.
Bij het bouwen van civiele vliegtuigen worden we echter regelmatig geconfronteerd met vrij grote en complexe decals (zoals in ons geval de gigantische grizzlybeer).
Het aanbrengen van dit soort decals vraagt een specifieke aanpak. Bij het plaatsen van een dergelijke decal kan je niet constant gaan bijsturen en corrigeren omdat voortdurend verschuiven en herplaatsen van de decal een risico op scheuren en uitrekken gaat geven.
Opdat je bij de verwerking niet voor verrassingen komt te staan kan je best eerst je decals even uittesten. Meestal heb je van een decalvel immers niet alle decals nodig. In ons geval gaan we bepaalde opschriften + deuren en ramen gaan vervangen door een decalvel van Daco products (zie vorig deel van ons bouwverslag). Bijgevolg kan je op de stukken die niet worden gebruikt de kwaliteit van je decals gaan uittesten en nagaan hoe zij reageren op producten zoals vernis, Liquid decal film, decalsetting enz…
Tip : Een ideaal voorwerp om decals op uit te testen zijn lege plastic flessen van mineraalwater. Meestal zijn op deze flessen ook delen in reliëf te vinden (logo’s of andere details) zodat je zowel je decal als de decalsetting kan uitproberen. Ik ben trouwens een grootverbruiker van lege plastic flessen. Ook verf wordt door mij steevast op petflessen uitgetest.
Foto Nr 56 ; Test met stukje Jet Decal en decalsetting DACO Medium version. Je ziet duidelijk hoe de decal zich mooi vastzet op het reliëf van de PET-fles.
Plaatsen van decals in de praktijk.
Decals worden bij gebruik eerst geweekt in lauwwarm water tot zij een beetje loskomen van het papier.
Hierop worden zij (met een pincet) uit het water gehaald en met een nat penseel van het papier op hun plaats geschoven. Ga hierbij voorzichtig te werk zodat de decal niet scheurt.
Eens de decal zich op zijn plaats bevindt gaan we met een stukje keukenpapier het overtollige water opzuigen en met een zakdoek (of pluisvrije vod) lichtjes aandrukken zodat wij hem in de definitieve positie kunnen manoeuvreren. Indien nodig brengen we met een nat penseel nog een beetje water aan om de positie van de decal nog licht te corrigeren. Ga hierbij zeer omzichtig te werk en neem hiervoor je tijd.
Eens de decal zich op zijn plaats bevindt en min of meer droog is brengen we de decalsetting (setting solution) aan. Er zijn verschillende merken van decalsetting op de markt beschikbaar. De gekendste is deze van Microscale en bestaat uit twee verschillende producten namelijk Micro SET (flesje met blauw opschrift) en Micro SOL (flesje met rood opschrift). In principe worden beide producten samen gebruikt om een decal aan te brengen. Vooreerst wordt op de plaats waar de decal moet komen een beetje Micro SET aangebracht (dit geeft een betere hechting van de decal). Daarna wordt de decal behandeld met Micro SOL. Hiermee gaat de decal zacht worden en zich goed vasthechten op het oppervlak (en eventuele oneffenheden).
Na het aanbrengen van Micro SOL mag de decal niet meer worden aangeraakt (omdat deze te week is geworden). De decal moet volledig droog zijn alvorens je verder kan met je werkzaamheden.
Zelf gebruik ik meestal de decalsetting van Daco Products die beschikbaar is in drie varianten (Soft, Medium en Strong) en die zowel geschikt is voor het plaatsen van dunne fragiele decals (soft version) als de iets zwaardere decals (medium version en strong version). Ook bij de decalsetting van Daco Products gaan de decals zacht worden en zich gaan vastzetten op het oppervlak naarmate zij opdrogen. Ook deze decals mogen dus niet meer aangeraakt worden nadat de setting solution is aangebracht. Volledig drogen van de decals kan tot enkele uren duren.
Terug naar ons project SOUTHWEST.
In ons project California stelde zich onmiddellijk een probleem dat ik bij de aanschaf van het decalvel (en later bij de bouw van het model) niet had opgemerkt.
De decal is namelijk verre van correct !!!
- Vooreerst eindigt het groene veld (grasveld waarop de beer op het echte vliegtuig is gesitueerd) aan de basis van het staartstuk. Op onze decal eindigt het grasveld meer vooraan op de romp, een stuk voor het staartvlak. Dit deel van de decal is dus te kort.
Bovendien raakt het linker gedeelte van het groene veld in realiteit het rechter gedeelte wat bij de decal niet het geval is.
- Op de onderzijde van de romp van het vliegtuig merken we dat er een groene zone is geschilderd ter hoogte van de wielbasis. Dit groen veld ontbreekt bij de decal.
- Op de motoren staat bij het echte vliegtuig zowel aan de binnenkant als aan de buitenkant een berepoot afgebeeld terwijl dit bij de decals evenmin werd voorzien (enkel voor de buitenkant van de motor is een decal voorhanden).
Ook de details van de tekening van de grizzlybeer wijken op bepaalde plaatsen nogal af van het origineel (tekening van de klauwen , situering van het geheel t.o.v. de vleugels….).
Het is duidelijk dat de ontwerper van JETDecals zijn huiswerk slecht heeft gemaakt en er met zijn pet naar gegooid heeft (bij het aanbrengen van de rode sectie op het kielvlak had ik reeds vastgesteld dat het ontwerp van de decal op bepaalde vlakken te wensen overliet….) .
Hoe dan ook, het model staat in de voorziene kleuren en het was de bedoeling om een maquette met een kleurrijk schema en de afbeelding van een grizzly op de romp te maken, dus heb ik geen keus en moet ik met het project doorgaan. Het gebruik van de decal in zijn huidige vorm is echter geen optie. Er zal een dus beetje moeten geïmproviseerd en geëxperimenteerd worden. Ondanks het mindere ontwerp van de decals wil ik toch wel een aanvaardbaar resultaat van onze California neerzetten.
Vooreerst dien ik echter een tweetal bijkomende exemplaren van het decalvel aan te schaffen zodat ik de decals kan verknippen en aanpassen. Het ligt voor de hand dat dergelijke aankoop een bijkomende kost van het project tot gevolg heeft doch zoals gezegd heb ik in deze geen keus…
Wij gaan dus over tot de aankoop van nog twee bijkomende exemplaren van het decal vel.
Zo gauw we deze in ons bezit hebben kunnen we verdergaan met het vervolg van ons bouwverslag.
Foto Nr 57 : Decal JETDecal.
Groen veld (grasveld) waarop de beer is gesitueerd moet langer zijn. De linkerhelft en rechterhelft raken mekaar in werkelijkheid ter hoogte van het kielvlak.
Het groene veld onderaan de romp ter hoogte van de wielbasis ontbreekt.
Er zijn slechts twee berenpoten voorzien (voor de buitenkant van de motoren). De andere ontbreken.
--Foto 57--
Foto Nr 58 en Nr 59 : Linker helft grasveld en rechter helft grasveld raken mekaar ter hoogte van het kielvlak.
--Foto 58--
--Foto 59--
Foto Nr 60 : Zicht op groen veld onderaan ter hoogte van de wielbasis.
Aan beide zijden van de motoren zijn afbeeldingen van berenpoten aangebracht.
--Foto 60--
Tot de volgende…….
Laatst bewerkt:
Beste ik wil even dit nog toevoegen , ikzelf heb bijna nooit te maken met grote decals maar wel met moeilijke decals dat wil zeggen decals die op kleine plaatsen bijna om de hoek moeten komen . Zo heb ik eens wat dikkere decals gehad die zich zomaar niet laten buigen op een plaats waar het moet .
Ik neem een klein voorbeeld : bekleding vaneen stoel en micro af ander spul werkte niet het decal bleef fier rechtop staan daarom ben ik over gegaan naar een meer drastische manier namelijk het decal goed insmeren met microsol even wachten en daarna het decal met een föhn opwarmen en het decal neemt mooi alle vormen , ribbels , naden, en hoeken en kanten aan , natuurlijk dient er voorzichtig met warmte omgesprongen worden het zou weleens verkeerd kunnen uitdraaien maar ik heb het nu al verschillende keren met succes gedaan
Nu het vliegmachien
ziet er wel al knap uit goed bezig zou ik zeggen
Grt
Marc
Ik neem een klein voorbeeld : bekleding vaneen stoel en micro af ander spul werkte niet het decal bleef fier rechtop staan daarom ben ik over gegaan naar een meer drastische manier namelijk het decal goed insmeren met microsol even wachten en daarna het decal met een föhn opwarmen en het decal neemt mooi alle vormen , ribbels , naden, en hoeken en kanten aan , natuurlijk dient er voorzichtig met warmte omgesprongen worden het zou weleens verkeerd kunnen uitdraaien maar ik heb het nu al verschillende keren met succes gedaan
Nu het vliegmachien
ziet er wel al knap uit goed bezig zou ik zeggen Grt
Marc
Beste ik wil even dit nog toevoegen , ikzelf heb bijna nooit te maken met grote decals maar wel met moeilijke decals dat wil zeggen decals die op kleine plaatsen bijna om de hoek moeten komen . Zo heb ik eens wat dikkere decals gehad die zich zomaar niet laten buigen op een plaats waar het moet .
Ik neem een klein voorbeeld : bekleding vaneen stoel en micro af ander spul werkte niet het decal bleef fier rechtop staan daarom ben ik over gegaan naar een meer drastische manier namelijk het decal goed insmeren met microsol even wachten en daarna het decal met een föhn opwarmen en het decal neemt mooi alle vormen , ribbels , naden, en hoeken en kanten aan , natuurlijk dient er voorzichtig met warmte omgesprongen worden het zou weleens verkeerd kunnen uitdraaien maar ik heb het nu al verschillende keren met succes gedaan
Nu het vliegmachien
Grt
Marc
Marc,
Lijkt mij een goede en werkbare techniek. Deze zal waarschijnlijk nog van pas komen. Bedankt voor de tip.
Mvg
