1/350 CVL-23 USS Princeton 1/350 [wip]
- Onderwerp starter StevenVD
- Startdatum
Neen Erwin, dat was blijkbaar een dikke stang die alleen diende om de arm op 1 positie te houden. Ik vond hier een detailfoto van op een tribuutsite voor CVL-22 Independence.
http://www.cvl-22.com/pics6.html
Wat ik wel weggehaald heb, is het PE platform opzij aan het eiland, dat zou volgens Tracy White alleen ten tijde van de shakedown cruise van de Independence gebruikt zijn.
Oops, thanks, Tracy! It will not be hard to remove, it's glued only to the side of the island.
http://www.cvl-22.com/pics6.html
Wat ik wel weggehaald heb, is het PE platform opzij aan het eiland, dat zou volgens Tracy White alleen ten tijde van de shakedown cruise van de Independence gebruikt zijn.
Oops, thanks, Tracy! It will not be hard to remove, it's glued only to the side of the island.
Laatst bewerkt:
(Neen Erwin, dat was blijkbaar een dikke stang die alleen diende om de arm op 1 positie te houden.)
Dan zou de kraan alleen maar kunnen hieven en vieren alsook zwenken maar niet ( in toppen of uitsteken) wat met de arm gebeurd en zie dat niet echt gebeuren zonder kabel van boven tenzij het een kraan is die alleen zeer lichte laste kan nemen wat ik moeilijk kan geloven daar ik met heel oude boordkranen op schepen heb gewerkt en als het u.s marine dit niet kan met de kraan zou mij dit sterk verbazen.
Verder mooi werk wat ik graag volg grt.
Dan zou de kraan alleen maar kunnen hieven en vieren alsook zwenken maar niet ( in toppen of uitsteken) wat met de arm gebeurd en zie dat niet echt gebeuren zonder kabel van boven tenzij het een kraan is die alleen zeer lichte laste kan nemen wat ik moeilijk kan geloven daar ik met heel oude boordkranen op schepen heb gewerkt en als het u.s marine dit niet kan met de kraan zou mij dit sterk verbazen.
Verder mooi werk wat ik graag volg grt.
Steven : Op de foto is de kabel te zien die ik bedoel en aan de rode pijl zit de ronde schijf waar de kabel op ligt om de kraan te laten uitsteken om lasten verderop te zetten.
in toppen zal maar gaan tot aan de paal en is waarschijnlijk afgemeten om veilig naast het schip op de kade te werken en zal stabieler zijn bij het gebruiken op zee.
Hoe verder de kraan uitsteekt hoe lichtere lasten hij kan nemen en dat scheelt veel hoor.
Het is mogelijk, Pascal, want er zijn aan die stang toch 2 punten waar het kan scharnieren. Alleen zou ik dan verwachten dat de kabels op de foto met het gewicht van die bommen er aan gespannen zouden moeten zijn, of was er een mechanische verankering mogelijk? Ik heb ook nog geen foto's gevonden waar de kraan in een andere hoek staat, en er zijn er wel een aantal, maar ze zal bij het maken van die foto's meestal toch niet in werking geweest zijn. Ik zou eens moeten kijken bij de latere zusterschepen.
Ik heb me nu op de mast gestort. Het is wel een uitdaging om de verschillende bouwstappen van de kit en van de PE-set zelf te combineren, aangezien die laatste ook nog afwijkende onderdelen heeft om een late versie van de mast te maken, die de Princeton nooit gehad heeft. De gehele mast wordt vervangen door PE en alleen een paar werktuigen blijven er nog over van de kit. Na enkele uren werk kon je het stuk nauwelijks nog vastnemen zonder het te beschadigen. Door de aanhechting die voorzien is met het dek, staat het niet stabiel en moet het op een doosje neergezet worden. Ik neem dan ook voorzorgen dat het op een stuk kneedgom neerkomt wanneer ik het zou omstoten. Ik kan het nog niet vastlijmen omdat het liefst apart in de primer gezet zou kunnen worden. Het valt nog te bezien of dat vol te houden is, want er is een groot lijmvlak met het dek. Tracy White raadde wel aan om de catwalk uit de vorige update weg te halen, die is niet toegepast op de Princeton.
De eerste stappen liepen wel even mis. Wie met PE werkt, is gewend dat de zichtbaarste kant van het stuk het meest uitge-etst is. Zoals je ziet is het rooster in de mast aan deze kant uitgewerkt, maar ik had het eigenlijk omgekeerd moeten aanbrengen, met het trapgat naar de kant van de camera, zoals de draaipijl aangeeft. Het platform zat al te stevig vast in de constructie om los te wringen. Ik heb dan maar de Dremel erbij gehaald.
Deze constructie is namelijk wel sterk genoeg om een nieuw trapgat te boren en het andere met een plaatje dicht te lijmen.
Een nieuw platform komt hier boven op.
Alles past perfect in elkaar en gelukkig staat het ding ook nog in evenwicht. We gaan meteen een paar dagen vooruit en de brug zit grotendeels in elkaar. Een paar kleine stukjes zijn al meerdere keren op de grond gesprongen. Als je met stoffer en blik gereed staat, hoeft dit geen drama op te leveren.
Vergelijk met de brug van CVL-25 Cowpens, die er sterk op gelijkt. Let ook op de CS-2 aanvalsradar die je op de meeste destroyers zag. Er moesten 12 rastertjes en vier dipoolantennes op deze antenne uitgelijnd worden. Die waren zo klein dat de restjes van het fret er alleen met een scalpel af gestoken konden worden.
http://c7.alamy.com/comp/HG1W88/uss-cowpens-cvl-25-bridge-HG1W88.jpg
In het boek ben ik nu al een heel eind gevorderd. Het is prachtig geschreven en je komt heel wat te weten over het schip. Het leukste is het verhaal over de dronken octopus. Het aangrijpendste zijn natuurlijk de verhalen over de zeelui die in de val komen te zitten als het schip ontruimd moet worden. De verhalen die je over de Indianapolis hoorde, doe hier ook een belletje rinkelen.
Ik heb me nu op de mast gestort. Het is wel een uitdaging om de verschillende bouwstappen van de kit en van de PE-set zelf te combineren, aangezien die laatste ook nog afwijkende onderdelen heeft om een late versie van de mast te maken, die de Princeton nooit gehad heeft. De gehele mast wordt vervangen door PE en alleen een paar werktuigen blijven er nog over van de kit. Na enkele uren werk kon je het stuk nauwelijks nog vastnemen zonder het te beschadigen. Door de aanhechting die voorzien is met het dek, staat het niet stabiel en moet het op een doosje neergezet worden. Ik neem dan ook voorzorgen dat het op een stuk kneedgom neerkomt wanneer ik het zou omstoten. Ik kan het nog niet vastlijmen omdat het liefst apart in de primer gezet zou kunnen worden. Het valt nog te bezien of dat vol te houden is, want er is een groot lijmvlak met het dek. Tracy White raadde wel aan om de catwalk uit de vorige update weg te halen, die is niet toegepast op de Princeton.
De eerste stappen liepen wel even mis. Wie met PE werkt, is gewend dat de zichtbaarste kant van het stuk het meest uitge-etst is. Zoals je ziet is het rooster in de mast aan deze kant uitgewerkt, maar ik had het eigenlijk omgekeerd moeten aanbrengen, met het trapgat naar de kant van de camera, zoals de draaipijl aangeeft. Het platform zat al te stevig vast in de constructie om los te wringen. Ik heb dan maar de Dremel erbij gehaald.
Deze constructie is namelijk wel sterk genoeg om een nieuw trapgat te boren en het andere met een plaatje dicht te lijmen.
Een nieuw platform komt hier boven op.
Alles past perfect in elkaar en gelukkig staat het ding ook nog in evenwicht. We gaan meteen een paar dagen vooruit en de brug zit grotendeels in elkaar. Een paar kleine stukjes zijn al meerdere keren op de grond gesprongen. Als je met stoffer en blik gereed staat, hoeft dit geen drama op te leveren.
Vergelijk met de brug van CVL-25 Cowpens, die er sterk op gelijkt. Let ook op de CS-2 aanvalsradar die je op de meeste destroyers zag. Er moesten 12 rastertjes en vier dipoolantennes op deze antenne uitgelijnd worden. Die waren zo klein dat de restjes van het fret er alleen met een scalpel af gestoken konden worden.
http://c7.alamy.com/comp/HG1W88/uss-cowpens-cvl-25-bridge-HG1W88.jpg
In het boek ben ik nu al een heel eind gevorderd. Het is prachtig geschreven en je komt heel wat te weten over het schip. Het leukste is het verhaal over de dronken octopus. Het aangrijpendste zijn natuurlijk de verhalen over de zeelui die in de val komen te zitten als het schip ontruimd moet worden. De verhalen die je over de Indianapolis hoorde, doe hier ook een belletje rinkelen.
Bedankt. Bij dit PE moet er toch vaak geplooid worden waar er geen plooilijnen uitgeëtst zijn, omwille van de stevigheid van de zeer dunne spijltjes.
Tussen de tweede en de derde schoorsteen groeit er een paddenstoel waar men de SK-antenne op monteerde. Dit is een luchtverkenningsradar die vooral op grote schepen zoals carriers geplaatst werd, maar niet op slagschepen. Er zaten ook weer dipoolantennes op. Hij kon niet eleveren maar detecteerde hoogteverschil door de frequentie van de hogere dipolen met de lagere te vergelijken. Het bereik lag op ongeveer 320 km. In een latere fase van de oorlog werd ze vervangen door een schotelantenne, de SK-2. http://www.radartutorial.eu/19.kartei/11.ancient/karte143.en.html
Zoals je op de foto merkt, beschik ik over 2 PE-versies, die van Dragon zelf en die van WEM. Een derde staat zelfs niet op de foto, dat is een plastic part zonder gaatjes in voor wie gedoe niet ziet zitten. Het verschil in afwerking is hier wel goed zichtbaar. Ik veronderstel dat het PE van Dragon wel makkelijker werkt, met deze dikte plooit dit vast niet weg als je het uitsnijdt. De foto toont dat zelfs het PE van WEM nog tweemaal zo dik is als de originele antenne. Dunner kan je echter in metaal niet meer gaan. Ik heb de indruk dat er ook wat concessies gedaan zijn wat de ophanging van de antenne betreft. De horizontale driehoeken zijn er uit weggelaten en vervangen door diagonale structuren.
Op het platform komt nog een ladder, ik kan die best plaatsen wanneer de paddenstoel gemonteerd is.
Tussen de tweede en de derde schoorsteen groeit er een paddenstoel waar men de SK-antenne op monteerde. Dit is een luchtverkenningsradar die vooral op grote schepen zoals carriers geplaatst werd, maar niet op slagschepen. Er zaten ook weer dipoolantennes op. Hij kon niet eleveren maar detecteerde hoogteverschil door de frequentie van de hogere dipolen met de lagere te vergelijken. Het bereik lag op ongeveer 320 km. In een latere fase van de oorlog werd ze vervangen door een schotelantenne, de SK-2. http://www.radartutorial.eu/19.kartei/11.ancient/karte143.en.html
Zoals je op de foto merkt, beschik ik over 2 PE-versies, die van Dragon zelf en die van WEM. Een derde staat zelfs niet op de foto, dat is een plastic part zonder gaatjes in voor wie gedoe niet ziet zitten. Het verschil in afwerking is hier wel goed zichtbaar. Ik veronderstel dat het PE van Dragon wel makkelijker werkt, met deze dikte plooit dit vast niet weg als je het uitsnijdt. De foto toont dat zelfs het PE van WEM nog tweemaal zo dik is als de originele antenne. Dunner kan je echter in metaal niet meer gaan. Ik heb de indruk dat er ook wat concessies gedaan zijn wat de ophanging van de antenne betreft. De horizontale driehoeken zijn er uit weggelaten en vervangen door diagonale structuren.
Op het platform komt nog een ladder, ik kan die best plaatsen wanneer de paddenstoel gemonteerd is.
Wat een prachtige details zeg, goed bezig hoor Steven.
Fred
Fred
Bedankt voor jullie aandacht, ik hoop dat het allemaal heel blijft tot aan dat schilderen maar er zal wel eens iets mee fout gaan. Het is namelijk een beetje Murphy uitdagen. Er is ondertussen aan de catwalks bij de dekrand gewerkt. Die zitten tussen de luchtafweeropstellingen. Op het model werden ze in plastic uitgevoerd. De grootste verdienste van de WEM photo-etch set is dat al deze catwalks voorzien worden van geperforeerde loopplanken. Dat betekent wel dat je elke "gun tub" er van tussen moet zagen en dan goed moet opletten waar die op de dekrand vastgemaakt moesten worden, ze zitten meestal met drie op 1 onderdeel. Gelukkig passen ze nauwkeurig op het dek, zodat het gepuzzel nog meevalt. Hier een voorbeeld van zo'n onderdeel en hoe het aangepast moet worden.
Na een tijdje plakken ziet het dek er dan zo uit.
De instructies van het PE bevatten een scan van beide meegeleverde vellen, om de onderdelen, die niet op de plaat genummerd zijn, te kunnen terugvinden. Ik heb een paars kader getrokken rond de voor de catwalks bedoelde delen. Daarbij valt op dat er ook een paar exemplaren voorzien zijn van tubs in metaal, mogelijk omdat die wat ingewikkelder aansluiten. Vooraan is er ook een stel grote platformen voor drie paar afweerstukken die pas later op de Independence gemonteerd werden. Deze onderdelen zitten in de Dragonkit op een sprue die specifiek voor Princeton toegevoegd is. In de PE-set zitten ze ook als een alternatieve toevoeging, ik moet nog uitzoeken hoe dat dan aansluit op de 2 Independence-specifieke voorste catwalk-onderdelen, waar die platforms nog niet op zitten.
Na een tijdje plakken ziet het dek er dan zo uit.
De instructies van het PE bevatten een scan van beide meegeleverde vellen, om de onderdelen, die niet op de plaat genummerd zijn, te kunnen terugvinden. Ik heb een paars kader getrokken rond de voor de catwalks bedoelde delen. Daarbij valt op dat er ook een paar exemplaren voorzien zijn van tubs in metaal, mogelijk omdat die wat ingewikkelder aansluiten. Vooraan is er ook een stel grote platformen voor drie paar afweerstukken die pas later op de Independence gemonteerd werden. Deze onderdelen zitten in de Dragonkit op een sprue die specifiek voor Princeton toegevoegd is. In de PE-set zitten ze ook als een alternatieve toevoeging, ik moet nog uitzoeken hoe dat dan aansluit op de 2 Independence-specifieke voorste catwalk-onderdelen, waar die platforms nog niet op zitten.
