1/48 Jukin' Judy (Revell P-61) [wip]
- Onderwerp starter StevenVD
- Startdatum
Hey Steven , all I can say is wow what a build , seems like you cleaned out more than one hobby shop for this build , will follow this until the end ,
Looks like you had your hands full with closing up all those seams.
Also can’t believe the side of the P61, based on your first photo it looks like a real monster ,
Enjoy it
Looks like you had your hands full with closing up all those seams.
Also can’t believe the side of the P61, based on your first photo it looks like a real monster ,
Enjoy it
@Erwin, dit is net nog een graad erger geworden, kijk maar mee.
@Graham: when I saw this whale head and the Invasion stripes I had to look for these decals. I order form lots of stores these days, mostly from neighbouring countries.
Er blijven verrassingen opduiken die voor vertraging zorgen in dit project.
Een van de twee cowlings is uitgevoerd met openstaande kleppen. Een fancy ideetje als het toestel met een cowling open gezet mag worden, maar waarom beeldt Revell deze P-61 af in een actiepositie als je geen twee dezelfde cowlings meekrijgt? ik begrijp nu wel waarom deze als aftermarket uitgebracht zijn.
Ik kon dus niet anders dan de kleppen van de open cowling ook af te sluiten zoals de reeds gemonteerde kap. Door tussen de kleppen te zagen en van binnen een insnijding te maken waar het moest plooien, werd dit voorbereid.
Met het cirkelvenndiagram van Staedtler kunnen de kleppen terug in een perfect ronde positie vastgezet worden, waarbij lijm aan de binnenkant gesmeerd wordt. Geen Tamiya lijm natuurlijk, want dan zou het venndiagram mee vast zitten.
Nu de kleppen dicht zitten, moet de staartboom wat korter gezaagd worden.
Deze kant lijkt na wat schuren al goed geregeld. Maar hoe zit het nu links?
Aan de linkerkant steekt de motor te ver uit de cowling. Misschien kon deze bij een onderhoud uitgeschoven worden, maar in volle vlucht is dit allesbehalve praktisch. Let ook op de decal voor het ontsnappingsluik van de cockpit.
Er moet dus gezorgd worden dat de propellernaaf niet voor de cowling uitsteekt.
De linkermotor wordt daarom achteraan doorgezaagd op de plek waar je niks doorkrijgt als je er vooraan naar kijkt. Hier zit ook de overgang tussen twee aparte onderdelen, al had ik dit reeds ten overvloede aaneen gelijmd. Nu ontbreekt wel de pin die de naaf naar voren duwt.
Hier zie je het resultaat van de werken in dry-fit. Het valt ook op dat de linker cowling niet goed kan ingepast worden op de staartboom. Dat wordt ook nog een uitdaging om de naden weg te werken.
Het cable harness van Eduard past wel mooi op de motoren, al zit bij het rechterexemplaar de tweede rij cylinders teveel naar voor.
Daardoor zit de bedrading daarvan wat meer gekronkeld. Je zal hier nog weinig van terugzien.
Het geheel van beide motoren is in spuitbuszilver gespoten. De naaf zal daarna blauwgrijs moeten worden, dus morgen misschien een spuitbeurt?
@Graham: when I saw this whale head and the Invasion stripes I had to look for these decals. I order form lots of stores these days, mostly from neighbouring countries.
Er blijven verrassingen opduiken die voor vertraging zorgen in dit project.
Een van de twee cowlings is uitgevoerd met openstaande kleppen. Een fancy ideetje als het toestel met een cowling open gezet mag worden, maar waarom beeldt Revell deze P-61 af in een actiepositie als je geen twee dezelfde cowlings meekrijgt? ik begrijp nu wel waarom deze als aftermarket uitgebracht zijn.
Ik kon dus niet anders dan de kleppen van de open cowling ook af te sluiten zoals de reeds gemonteerde kap. Door tussen de kleppen te zagen en van binnen een insnijding te maken waar het moest plooien, werd dit voorbereid.
Met het cirkelvenndiagram van Staedtler kunnen de kleppen terug in een perfect ronde positie vastgezet worden, waarbij lijm aan de binnenkant gesmeerd wordt. Geen Tamiya lijm natuurlijk, want dan zou het venndiagram mee vast zitten.
Nu de kleppen dicht zitten, moet de staartboom wat korter gezaagd worden.
Deze kant lijkt na wat schuren al goed geregeld. Maar hoe zit het nu links?
Aan de linkerkant steekt de motor te ver uit de cowling. Misschien kon deze bij een onderhoud uitgeschoven worden, maar in volle vlucht is dit allesbehalve praktisch. Let ook op de decal voor het ontsnappingsluik van de cockpit.
Er moet dus gezorgd worden dat de propellernaaf niet voor de cowling uitsteekt.
De linkermotor wordt daarom achteraan doorgezaagd op de plek waar je niks doorkrijgt als je er vooraan naar kijkt. Hier zit ook de overgang tussen twee aparte onderdelen, al had ik dit reeds ten overvloede aaneen gelijmd. Nu ontbreekt wel de pin die de naaf naar voren duwt.
Hier zie je het resultaat van de werken in dry-fit. Het valt ook op dat de linker cowling niet goed kan ingepast worden op de staartboom. Dat wordt ook nog een uitdaging om de naden weg te werken.
Het cable harness van Eduard past wel mooi op de motoren, al zit bij het rechterexemplaar de tweede rij cylinders teveel naar voor.
Daardoor zit de bedrading daarvan wat meer gekronkeld. Je zal hier nog weinig van terugzien.
Het geheel van beide motoren is in spuitbuszilver gespoten. De naaf zal daarna blauwgrijs moeten worden, dus morgen misschien een spuitbeurt?
Bedankt voor de aardige reactie, Marc. Helemaal correct zal het nooit worden met dit model, maar ik hoop dat het er toch realistisch uit zal zien.
De cowlings zijn nu vanbinnen in kleur gezet zodat ze dichtgelijmd kunnen worden. Ik heb de motoren ook bijgeschilderd na een masking, de kleur van de naaf heb ik zelf samengesteld uit blauw en grijs. De piloten zijn hier en daar gerepareerd, de verf was er afgegaan waar ze in de Vallejo primer hadden gestaan.
Detailshot van de motor. Hierna heb ik de PE leidingen met bruin bijgekleurd en de klepstoters met zwart.
Je kan hier wel zien dat het niet evident is om een cowling op deze manier samen te stellen. Er is een fameuze richel. De volgende foto's zijn genomen na een lange schuurbeurt waarbij ook de kieren langs de staartbomen volgestort zijn.
De cowlings zijn nu vanbinnen in kleur gezet zodat ze dichtgelijmd kunnen worden. Ik heb de motoren ook bijgeschilderd na een masking, de kleur van de naaf heb ik zelf samengesteld uit blauw en grijs. De piloten zijn hier en daar gerepareerd, de verf was er afgegaan waar ze in de Vallejo primer hadden gestaan.
Detailshot van de motor. Hierna heb ik de PE leidingen met bruin bijgekleurd en de klepstoters met zwart.
Je kan hier wel zien dat het niet evident is om een cowling op deze manier samen te stellen. Er is een fameuze richel. De volgende foto's zijn genomen na een lange schuurbeurt waarbij ook de kieren langs de staartbomen volgestort zijn.
Vandaag een update over het glaswerk.
Bij Monogram zijn ze een stukje vergeten toe te voegen dat uit voorzorg in de rugkoepel gemonteerd werd om die in duikvluchten niet te laten imploderen. Ik heb even iets in metaal uitgesneden en geplooid om dat stukje na te bootsen.
Ik heb het eerst grijs geprimerd en dan eerst wit en dan Vallejo Interior Yellow gekwast. Met nog een beetje bruine wash kon het in de koepel gekleefd worden. Dit heb ik met contactlijm gedaan zodat het aan de twee uiteinden bleef zitten. Dit stukje camoufleert ook twee paspinnetjes die zo nodig binnen in de koepel aangehecht moesten zitten.
De canopy wordt eens op zijn plek gezet en daarbij wordt weer duidelijk dat we nog niet aan schilderen toe zijn. Bij de onderste pijl moet er een kier afgesloten worden, terwijl de aansluiting bij de bovenste twee pijlen nogal abominabel is. Dat kan dan weer door schuren verholpen worden, maar we zullen moeten zien dat we niet door de fuselage heen schuren.
Het ontsnappingsluik van de piloot is hier gemonteerd in de canopy. Dit kon gebeuren omdat er al twee strips Evergreen voor- en achteraan toegevoegd waren in een vorige post. Er blijven nog wel kieren over aan de zijkanten.
Die kunnen perfect afgesloten worden door een strip van 0.5mm dikte af te snijden uit een Evergreenplaatje.
Er mag dan wel niet vergeten worden, dat je dit aan de binnenzijde moet schilderen als je het later niet wil terugzien bij het spuiten langs de buitenzijde.
Aan het luik voor de boordschutter moeten twee stukken van 0.2mm dikte gekleefd worden.
Dat wordt dan getrimd en geschuurd.
Als dit nu gemonteerd wordt op het achterstuk van de canopy, dan zie je dat de stijlen mooi doorlopen en dat de achterzijde goed uitgelijnd is. Het enige dat niet in orde is, is de kromming van dit luik tegenover de canopy die minder is dan aan de linkerkant. Dit kan niet aangepast worden.
De piloten zijn nu ook afgewerkt, alleen de vliegbril moet nog glanzend gemaakt worden. Het vernis dat gebruikt is, is van Vallejo en is gewoon gekwast.
De radaroperator is op zijn werkstek aangekomen. Er moesten ook twee glaasjes achter hem geplaatst worden, die ook beide niet perfect passen.
Een dry-fit van het glas toont dat hij nog goed te zien zal zijn als het afgewerkt is.
De rugkoepel is een van de enige stukjes clearpart die redelijk goed passen.
De piloot moest wel hard aangedrukt worden met het laddertje dat achter hem geplaatst was, maar ook die zit nu als gegoten. Hij houdt ook de handen op het stuur.
En ook deze figuur zal je straks nog goed kunnen bekijken door het voorruitje. Nu mag ik dus al het glas dichtkleven.
Bij Monogram zijn ze een stukje vergeten toe te voegen dat uit voorzorg in de rugkoepel gemonteerd werd om die in duikvluchten niet te laten imploderen. Ik heb even iets in metaal uitgesneden en geplooid om dat stukje na te bootsen.
Ik heb het eerst grijs geprimerd en dan eerst wit en dan Vallejo Interior Yellow gekwast. Met nog een beetje bruine wash kon het in de koepel gekleefd worden. Dit heb ik met contactlijm gedaan zodat het aan de twee uiteinden bleef zitten. Dit stukje camoufleert ook twee paspinnetjes die zo nodig binnen in de koepel aangehecht moesten zitten.
De canopy wordt eens op zijn plek gezet en daarbij wordt weer duidelijk dat we nog niet aan schilderen toe zijn. Bij de onderste pijl moet er een kier afgesloten worden, terwijl de aansluiting bij de bovenste twee pijlen nogal abominabel is. Dat kan dan weer door schuren verholpen worden, maar we zullen moeten zien dat we niet door de fuselage heen schuren.
Het ontsnappingsluik van de piloot is hier gemonteerd in de canopy. Dit kon gebeuren omdat er al twee strips Evergreen voor- en achteraan toegevoegd waren in een vorige post. Er blijven nog wel kieren over aan de zijkanten.
Die kunnen perfect afgesloten worden door een strip van 0.5mm dikte af te snijden uit een Evergreenplaatje.
Er mag dan wel niet vergeten worden, dat je dit aan de binnenzijde moet schilderen als je het later niet wil terugzien bij het spuiten langs de buitenzijde.
Aan het luik voor de boordschutter moeten twee stukken van 0.2mm dikte gekleefd worden.
Dat wordt dan getrimd en geschuurd.
Als dit nu gemonteerd wordt op het achterstuk van de canopy, dan zie je dat de stijlen mooi doorlopen en dat de achterzijde goed uitgelijnd is. Het enige dat niet in orde is, is de kromming van dit luik tegenover de canopy die minder is dan aan de linkerkant. Dit kan niet aangepast worden.
De piloten zijn nu ook afgewerkt, alleen de vliegbril moet nog glanzend gemaakt worden. Het vernis dat gebruikt is, is van Vallejo en is gewoon gekwast.
De radaroperator is op zijn werkstek aangekomen. Er moesten ook twee glaasjes achter hem geplaatst worden, die ook beide niet perfect passen.
Een dry-fit van het glas toont dat hij nog goed te zien zal zijn als het afgewerkt is.
De rugkoepel is een van de enige stukjes clearpart die redelijk goed passen.
De piloot moest wel hard aangedrukt worden met het laddertje dat achter hem geplaatst was, maar ook die zit nu als gegoten. Hij houdt ook de handen op het stuur.
En ook deze figuur zal je straks nog goed kunnen bekijken door het voorruitje. Nu mag ik dus al het glas dichtkleven.
Well Graeme, these pilots sure had no lack of airconditioning in the imagination of Revell.
Ik heb me op de zetel van de derde man gestort, die ik van riemen kon voorzien omdat ik het setje van HGW models heb.
Ik moet zeggen dat het er goed uitziet, al is het meer werk dan je op het eerste zicht zou denken. Er zijn een paar stukjes riem bij die niet door de PE-deeltjes kunnen zoals voorzien. Gelukkig kan je dit papier splitsen zodat je het gekleurde deel van zijn drager kan halen. Daardoor kan je de kleine riempjes toch door het PE heen halen. Ik heb dit gelijmd met contactlijm zodat het papier goed samen blijft zitten. De handleiding is mooi getekend maar weer kloppen er enkele nummers niet: je merkt dat meerdere stukken papier het nummer 2 gekregen hebben.
De zetel is dan op zijn plek gekleefd, maar daarbij werd het duidelijk dat de riemen niet zonder meer aan de cockpit toegevoegd konden worden. Het contrast met de piloot was daarvoor nogal groot. daarom heb ik een wash met donkergrijs moeten doen.
Nu kon ook het glas op zijn plek gezet worden, wat toch een van de lastigste klussen aan deze kit is.
Hier staan de grote stukken op hun plek, waarbij de aansluiting met het dak vooraan al voorbereid was.
Ik had er geen rekening mee gehouden dat ook aan de achterkant van het dak de passing slecht was. Dit moest nu bijgeschuurd worden met het glas al op zijn plaats, vandaar de tape.
Even een intermezzo met wat goodies voor mijn nieuwste vliegtuigkit, de Tarangus SH37 Viggen. Dit boek is zeker de moeite, al moet ik het nog doorlezen. Ik wilde ook het PE van Maestro voor de cockpit en de luchtremmen. Iemand raadde ook resin wielen aan en ik neem aan dat er nog wel enkele toevoegingen zullen volgen, want ik ben nog lang niet aan deze toe.
Ondertussen was de fuselage geschuurd en kon het glas uitgepakt worden.
Dit sloot al beter aan, al moet de naad nog wel geplamuurd worden en opnieuw geschuurd. Wie dit gaat bouwen raad ik aan om onder het glas ook een dunne strip styreen te kleven, zo wordt dit hoogteverschil beter opgevangen.
Het windscherm vooraan zat te ver gespreid over de rechterkant van de fuselage, terwijl het aan de linkerkant mooi aansluit.
Het glas kon ik niet dieper indrukken, maar misschien kon ik de romp verder uiteentrekken. Daarom is een gaatje gemaakt door de cockpitwand.
Een stijve metaaldraad met een haak aan geplooid wordt hier door geschoven dan aangetrokken. Dit geeft wat lakschade aan de binnenkant maar ik heb liever dat de buitenzijde mooi glad afgewerkt kan worden. Achteraf bleek het genoeg om het glas aan deze kant los te snijden en toen kon het ook verder in de romp gedrukt worden. Ik heb de kieren daarna overal met Tamiya putty dichtgemaakt, daarbij is het wel opletten dat dit niet op het glas terechtkomt.
Ik heb me op de zetel van de derde man gestort, die ik van riemen kon voorzien omdat ik het setje van HGW models heb.
Ik moet zeggen dat het er goed uitziet, al is het meer werk dan je op het eerste zicht zou denken. Er zijn een paar stukjes riem bij die niet door de PE-deeltjes kunnen zoals voorzien. Gelukkig kan je dit papier splitsen zodat je het gekleurde deel van zijn drager kan halen. Daardoor kan je de kleine riempjes toch door het PE heen halen. Ik heb dit gelijmd met contactlijm zodat het papier goed samen blijft zitten. De handleiding is mooi getekend maar weer kloppen er enkele nummers niet: je merkt dat meerdere stukken papier het nummer 2 gekregen hebben.
De zetel is dan op zijn plek gekleefd, maar daarbij werd het duidelijk dat de riemen niet zonder meer aan de cockpit toegevoegd konden worden. Het contrast met de piloot was daarvoor nogal groot. daarom heb ik een wash met donkergrijs moeten doen.
Nu kon ook het glas op zijn plek gezet worden, wat toch een van de lastigste klussen aan deze kit is.
Hier staan de grote stukken op hun plek, waarbij de aansluiting met het dak vooraan al voorbereid was.
Ik had er geen rekening mee gehouden dat ook aan de achterkant van het dak de passing slecht was. Dit moest nu bijgeschuurd worden met het glas al op zijn plaats, vandaar de tape.
Even een intermezzo met wat goodies voor mijn nieuwste vliegtuigkit, de Tarangus SH37 Viggen. Dit boek is zeker de moeite, al moet ik het nog doorlezen. Ik wilde ook het PE van Maestro voor de cockpit en de luchtremmen. Iemand raadde ook resin wielen aan en ik neem aan dat er nog wel enkele toevoegingen zullen volgen, want ik ben nog lang niet aan deze toe.
Ondertussen was de fuselage geschuurd en kon het glas uitgepakt worden.
Dit sloot al beter aan, al moet de naad nog wel geplamuurd worden en opnieuw geschuurd. Wie dit gaat bouwen raad ik aan om onder het glas ook een dunne strip styreen te kleven, zo wordt dit hoogteverschil beter opgevangen.
Het windscherm vooraan zat te ver gespreid over de rechterkant van de fuselage, terwijl het aan de linkerkant mooi aansluit.
Het glas kon ik niet dieper indrukken, maar misschien kon ik de romp verder uiteentrekken. Daarom is een gaatje gemaakt door de cockpitwand.
Een stijve metaaldraad met een haak aan geplooid wordt hier door geschoven dan aangetrokken. Dit geeft wat lakschade aan de binnenkant maar ik heb liever dat de buitenzijde mooi glad afgewerkt kan worden. Achteraf bleek het genoeg om het glas aan deze kant los te snijden en toen kon het ook verder in de romp gedrukt worden. Ik heb de kieren daarna overal met Tamiya putty dichtgemaakt, daarbij is het wel opletten dat dit niet op het glas terechtkomt.
Bedankt voor de mooie commentaren. De cockpit verdwijnt nu een tijdje achter een beschermend masker van gele tape. Dit wordt gesneden met een swivel knife omdat er veel afgeronde vormen in zitten.
Ik zie dat de voorruit nog niet correct afgeplakt is. Het reliëf daarop is wat misleidend. Schilderen kan nog niet, er moeten nog wat details bijkomen zoals PE antennes en ik moet ook zorgen dat het toestel straks opgesteld kan worden zonder landingsgestel.
Ik zie dat de voorruit nog niet correct afgeplakt is. Het reliëf daarop is wat misleidend. Schilderen kan nog niet, er moeten nog wat details bijkomen zoals PE antennes en ik moet ook zorgen dat het toestel straks opgesteld kan worden zonder landingsgestel.
Wow , superb work on rectifying the issues on the Clear parts , you won’t believe but I picked up one of these , have always fancied them but never took the plunge , if you look at reviews , 9 in 10 get binned, have the one in black plastic , different part no to yours but the same issues , hope I have the same success as you when I build it 1 day
Great work
G
Great work
G
Hey guys, it can be made in something impressive, just go for the Hobbyboss or Great Wall versions if you want it airborne.
Hier zie je dat ik de raampjes nog voor het spuiten beter afgeplakt heb.
Dan is de Interior Color over de raamstijlen gespoten. Ik moet hier wel nog P+ over doen voor ik het zwart ga spuiten, want dat gaat met Tamiya verf gebeuren en dan gaat de hechting verloren op die verf van Vallejo en chipt alles er terug vanaf. Dat had ik ook met de piloten toen ik die de eerste keer schilderde.
Ik wil de luchtremmen van Eduard gebruiken zodat tijdens het strafen de P-61 zijn doel niet te snel voorbijschiet. Hier zijn de actuators van die remmen al geplaatst, maar je moet er wel op letten dat die achteraan uitgelijnd zijn. Ik moest er een aantal opnieuw zetten.
De platen van de remmen moet je zelf rollen, maar ze hebben er relief op gezet en daardoor krijg je dit niet mooi glad gerold. Dit gaan de PE-makers nooit leren.
De andere rij PE-stukjes. Ze hebben allemaal een verschillende grootte.
De platen geplaatst op de actuators. Het is in de handleiding niet te zien hoe je ze moet plaatsen, het is wat gezond verstand want ze zijn niet exact rechthoekig en volgen zo het vleugelprofiel.
De laatste foto's vandaag tonen hoe ik het diorama ga bouwen. Ik moest het vliegtuig ophangen boven de half-tracks op een evenwichtige, stevige manier. Ik wilde geen paal die midden in mijn dio neergepoot werd, want daar zou heel wat actie te zien zijn. De bevestiging moest dus aan de buitenkant gebeuren. Ik had deze week een afgeschreven grasmaaizak uiteengehaald en hier zit een lange dikke stalen spiraal in. Hier wilde ik twee identieke stukjes uit halen.
Die werden in twee schuin uitgevoerde perforaties in een dik stuk multiplex gestoken.
Dit zou misschien een realistische hoogte voor een strafe geweest zijn, maar het was te hoog om veilig te vervoeren. Hoe hoger het model staat, hoe meer krachten er ook uitgeoefend worden op de lijmnaad van de staartdelen. Bij de volgende foto's zijn de staven korter afgezaagd en is er in beide staartbomen een passende opening gemaakt voor de spiralen. Nu moeten die alleen nog zijdelings vastgezet worden. Dit doe ik waarschijnlijk door er schroeven tegenaan te draaien. Het is ook de bedoeling om zoveel mogelijk van het metaal te bedekken door begroeiing langs de weg waar de half-tracks over gaan rijden. Er zal dus een zekere mate van illusie met een vliegend model gerealiseerd worden, terwijl het toch stevig vast zal zitten.
Hier zie je dat ik de raampjes nog voor het spuiten beter afgeplakt heb.
Dan is de Interior Color over de raamstijlen gespoten. Ik moet hier wel nog P+ over doen voor ik het zwart ga spuiten, want dat gaat met Tamiya verf gebeuren en dan gaat de hechting verloren op die verf van Vallejo en chipt alles er terug vanaf. Dat had ik ook met de piloten toen ik die de eerste keer schilderde.
Ik wil de luchtremmen van Eduard gebruiken zodat tijdens het strafen de P-61 zijn doel niet te snel voorbijschiet. Hier zijn de actuators van die remmen al geplaatst, maar je moet er wel op letten dat die achteraan uitgelijnd zijn. Ik moest er een aantal opnieuw zetten.
De platen van de remmen moet je zelf rollen, maar ze hebben er relief op gezet en daardoor krijg je dit niet mooi glad gerold. Dit gaan de PE-makers nooit leren.
De andere rij PE-stukjes. Ze hebben allemaal een verschillende grootte.
De platen geplaatst op de actuators. Het is in de handleiding niet te zien hoe je ze moet plaatsen, het is wat gezond verstand want ze zijn niet exact rechthoekig en volgen zo het vleugelprofiel.
De laatste foto's vandaag tonen hoe ik het diorama ga bouwen. Ik moest het vliegtuig ophangen boven de half-tracks op een evenwichtige, stevige manier. Ik wilde geen paal die midden in mijn dio neergepoot werd, want daar zou heel wat actie te zien zijn. De bevestiging moest dus aan de buitenkant gebeuren. Ik had deze week een afgeschreven grasmaaizak uiteengehaald en hier zit een lange dikke stalen spiraal in. Hier wilde ik twee identieke stukjes uit halen.
Die werden in twee schuin uitgevoerde perforaties in een dik stuk multiplex gestoken.
Dit zou misschien een realistische hoogte voor een strafe geweest zijn, maar het was te hoog om veilig te vervoeren. Hoe hoger het model staat, hoe meer krachten er ook uitgeoefend worden op de lijmnaad van de staartdelen. Bij de volgende foto's zijn de staven korter afgezaagd en is er in beide staartbomen een passende opening gemaakt voor de spiralen. Nu moeten die alleen nog zijdelings vastgezet worden. Dit doe ik waarschijnlijk door er schroeven tegenaan te draaien. Het is ook de bedoeling om zoveel mogelijk van het metaal te bedekken door begroeiing langs de weg waar de half-tracks over gaan rijden. Er zal dus een zekere mate van illusie met een vliegend model gerealiseerd worden, terwijl het toch stevig vast zal zitten.
ja dat is weer iets nieuws dat we kunnen gaan volgen ik ben benieuwd naar de uitvoering van je plan.
Als dit lukt word dit een hoogstandje.
Vraag me af of de buiging van het ijzer weg te werken zijn.
Moesten ze recht zijn kon hij over te toppen van hoge bomen scheren denk ik dan vermits je het zoekt weg te werken met begroeiing.
Volg met grote interesse en aandacht.
Vraag me af of de buiging van het ijzer weg te werken zijn.
Moesten ze recht zijn kon hij over te toppen van hoge bomen scheren denk ik dan vermits je het zoekt weg te werken met begroeiing.
Volg met grote interesse en aandacht.
Denk niet dat de ijzers een visueel probleem gaan geven later.
als ze gedeeltelijk verborgen zijn door begroeiing gaat het bovenste stukje niet echt zichtbaar zijn vermits je meestal neer kijkt op het diorama gaan ze verborgen zitten achter het vliegtuig vermoed ik.
succes met de uitvoering gaat weer super worden.
als ze gedeeltelijk verborgen zijn door begroeiing gaat het bovenste stukje niet echt zichtbaar zijn vermits je meestal neer kijkt op het diorama gaan ze verborgen zitten achter het vliegtuig vermoed ik.
succes met de uitvoering gaat weer super worden.
Telkens als onze Steven iets nieuw maakt zit iedereen in hun stoeltje om niet achterover te totteren van verbazing , toch weer ongelooflijk hoe je dit oplost
Het zal weet fantastisch worden
Steven al eens nagedacht hoe je dat gaat oplossen als we terug beurzen mogen doen een zaaltje bij huren ? Een vrachtwagen om al uw nieuwe bouwwerkjes te kunnen vervoeren ?
Het zal weet fantastisch worden
Steven al eens nagedacht hoe je dat gaat oplossen als we terug beurzen mogen doen een zaaltje bij huren ? Een vrachtwagen om al uw nieuwe bouwwerkjes te kunnen vervoeren ?
Hele leuke commentaren weer, ik kan me zo al voorbereiden op wat ik te horen ga krijgen als ik hiermee op een of andere bakfiets weer naar een beurs in Nederland kan rijden... Ik ga de props gewoon bouwen zoals ze bijgeleverd zijn, in onze tijd van snelle sluiters op camera's zijn we gewoon van de propellerbladen stil te zien staan. Anders had ik er motortjes en een geluidsmodule moeten in bouwen. Elektronica in mijn modelbouw, het is al in de planning opgenomen maar voor dit model is het nog niet van toepassing. Ik ben ook al een week op zoek naar voldoende hoge bomen om op het dio te plaatsen, die heb ik nog niet.
De P-61 was bijna klaar voor de spuitbeurt, eerst moesten de zones wit gespoten worden die invasiestrepen moesten krijgen. De kleine antennes mochten er nu dus ook op, dat betekende wel dat het model niet meer op zijn buik mocht liggen. Er ontbrak wel een stukje antenne dat er in het begin van het bouwverslag nog was en dat net nogal lastig na te bouwen was. Gelukkig was het geen groot stukje en kon het met twee stukken Evergreen nagemaakt worden. Die moesten dan wel in een aerodynamische vorm geschuurd worden. Het andere stuk van de antenne kreeg vervangstukken in staaldraad, waarvoor kleine gaatjes in het plastic geboord werden.
Deze antennes konden dan naast de cockpit gekleefd worden.
Dan moesten de cowlings en de vleugelopeningen nog dichtgemaakt worden.
Daarna is het Tamiya wit gespoten en ook de cabine van de half-tracks heb ik wit gemaakt, waarbij ik ook wat bruin bij het wit gevoegd heb.
Nu werden de strepen afgeplakt. In de Revell handleiding zijn hiervoor geen aanwijzingen en zelfs in de instructies voor de decals van Jukin' Judy vind je alleen een zijaanzicht. Voor de strepen op de vleugels was ik dus aangewezen op foto's in het handboek.
Toen ik dit na een paar uur had afgeplakt, wist ik al dat het ging mislopen bij het weghalen van de tape. De verf hechtte hier en daar zo zwak, dat de Tamiya tape zich er in aftekende, hoewel er een dag zat tussen het spuiten en het afplakken. Ik liet de tape er toch maar op en heb dan het zwart gespoten. Daarvoor heb ik Tamiya zwart gebruikt en dan is er met NATO zwart opgelicht.
Ik ga dit nu een dag laten drogen en dan meteen in de glanzende vernis zetten, voor de tape er af gaat. Zo kan ik vermijden dat de verf opnieuw beschadigd wordt. Ze zal zeker afgeplakt moeten worden om delen van het wit opnieuw te doen.
De props hebben gele waarschuwingsstrepen gekregen, dit wordt ook morgen afgeplakt. Voor de half-tracks komt er later een update in het dioramatopic.
De P-61 was bijna klaar voor de spuitbeurt, eerst moesten de zones wit gespoten worden die invasiestrepen moesten krijgen. De kleine antennes mochten er nu dus ook op, dat betekende wel dat het model niet meer op zijn buik mocht liggen. Er ontbrak wel een stukje antenne dat er in het begin van het bouwverslag nog was en dat net nogal lastig na te bouwen was. Gelukkig was het geen groot stukje en kon het met twee stukken Evergreen nagemaakt worden. Die moesten dan wel in een aerodynamische vorm geschuurd worden. Het andere stuk van de antenne kreeg vervangstukken in staaldraad, waarvoor kleine gaatjes in het plastic geboord werden.
Deze antennes konden dan naast de cockpit gekleefd worden.
Dan moesten de cowlings en de vleugelopeningen nog dichtgemaakt worden.
Daarna is het Tamiya wit gespoten en ook de cabine van de half-tracks heb ik wit gemaakt, waarbij ik ook wat bruin bij het wit gevoegd heb.
Nu werden de strepen afgeplakt. In de Revell handleiding zijn hiervoor geen aanwijzingen en zelfs in de instructies voor de decals van Jukin' Judy vind je alleen een zijaanzicht. Voor de strepen op de vleugels was ik dus aangewezen op foto's in het handboek.
Toen ik dit na een paar uur had afgeplakt, wist ik al dat het ging mislopen bij het weghalen van de tape. De verf hechtte hier en daar zo zwak, dat de Tamiya tape zich er in aftekende, hoewel er een dag zat tussen het spuiten en het afplakken. Ik liet de tape er toch maar op en heb dan het zwart gespoten. Daarvoor heb ik Tamiya zwart gebruikt en dan is er met NATO zwart opgelicht.
Ik ga dit nu een dag laten drogen en dan meteen in de glanzende vernis zetten, voor de tape er af gaat. Zo kan ik vermijden dat de verf opnieuw beschadigd wordt. Ze zal zeker afgeplakt moeten worden om delen van het wit opnieuw te doen.
De props hebben gele waarschuwingsstrepen gekregen, dit wordt ook morgen afgeplakt. Voor de half-tracks komt er later een update in het dioramatopic.