Gonsken,
De granaten werden in 1 stuk geleverd (de granaat zit vast aan de huls) en werden naar beschikbaarheid en verwacht gebruik verdeeld.
De koppen geven aan hoog explosief of anti-tank, waarbij hoog explosief tegen zachte doelen bedoeld was, bijvoorbeeld infanterie of vrachtautos. Anti-tank uiteraard tegen gepantserde doelen, waarbij de bemanning hoopte dat er een paar speciale met een hoge penetratie bijzaten voor gebruik tegen zware tanks. Daar deze granaten een kern hebben van zwaar metaal, in WW2 werd hiervoor wolfraam gebruikt wat Duitsland moest importeren, waren deze in het Duitse leger zeer zeldzaam.
De lader was verantwoordelijk voor het laden van het kanon, maar ook van de granaten in de tank en moest ook bijhouden hoe veel van welk type geladen en verbruikt was. Uiteraard ook van waar die opgeslagen was.
De codes en de kleur op de koppen van de granaten geven aan wat voor granaat het is, maar die codes verschillen per land, dienstvak en periode, dus die kan je beter op een gespecialiseerde site opzoeken.
Peter