Super mooi gedaan ron het plaatje klopt perfect,maar vooral bedankt om ons zoveel bij te leren...
1/144 Me 262A Revell 1/144 [DONE]
- Onderwerp starter Roy vd M.
- Startdatum
@Danny: merci..
@Ron: dat wist ik niet, ga ik de volgende keer proberen. Ik had die tip kunnen gebruiken voor mijn hakenkruisje want zoals je op foto 34 ziet, zit aan een van de vier kanten een klein lipje ter versteviging. Daar was het flapje bijna losgeraakt. Ik denk dat ik met jouw tip zoiets de volgende keer misschien wel zou kunnen voorkomen. Dank je wel
Overigens gaat het dan om de versteviging, het snijden zelf gaat als een zonnetje als je een nieuw mesje gebruikt.
@Ron: dat wist ik niet, ga ik de volgende keer proberen. Ik had die tip kunnen gebruiken voor mijn hakenkruisje want zoals je op foto 34 ziet, zit aan een van de vier kanten een klein lipje ter versteviging. Daar was het flapje bijna losgeraakt. Ik denk dat ik met jouw tip zoiets de volgende keer misschien wel zou kunnen voorkomen. Dank je wel
Overigens gaat het dan om de versteviging, het snijden zelf gaat als een zonnetje als je een nieuw mesje gebruikt.
@Ron, dank daarvoor 
40. Vanwege de donkere decals heb ik de swastika's ook donkerder gemaakt, met een fineliner. Paar keer proberen, met wat white spirit erop kun je opnieuw beginnen. Oefening baart kunst.
41. Decals bevestigen: ik had de Micro Set alleen maar nodig als ondergrond, de decals zijn zo klein dat er niet nog eens een laag overheen moet.
42. Afplakken voor tweede filterlaag (gedeeltelijk opgebracht dus).
43. Tweede filterlaag was lichtgrijs. Ik heb deze op verschillende panels aangebracht om de verschillende panels te benadrukken. Daarna de tape er weer vanaf gehaald en het hele vliegtuig een dunne laag licht olijfgroen gegeven, om alles mooi te blenden. Let op de minieme maar zichtbare kleurnuances op de plekken waar eerst de tape zat.
44. Er kwamen diverse washes in aanmerking voor deze kleuren ("voor groene voertuigen" / "voor olijfgroene voertuigen" / "voor gele voertuigen" etc. etc., zie beschrijvingen op de flesjes). Uiteindelijk de donkerste (donkerbruin) gekozen, de rest is naar mijn smaak niet erg geschikt voor dit soort groottes. De washes heb ik alleen als pinwash opgebracht bij de flaps en de roeren. Het is zaak om vrijwel meteen na aanbrengen van de washes het overschot te verwijderen, want dit spul droogt rap!
45. Het onderstel heb ik geschilderd met Humbrol 31 (de poten), Vallejo Model Air Cromo 71.064 (de schokdemp-cilinder) en een mix van 9 delen Humbrol satijn zwart (85) en 1 deel Humbrol lichtgrijs mat (147) zodat een rubberachtige kleur werd verkregen. Ik kon de Humbrol chroom niet vinden en had geen zin urenlang te zoeken.
46. Binnenkant motoren werd met een houten prikker in dezelfde kleur 'zwart' geschilderd als de banden net... met de prikker dus, om het puntje op de rotornaaf op kleur te houden.
47. Micro Mask van de cockpitkap afgepulkt... let op dat je eerst alles lossnijdt met een mesje anders kan de verf makkelijk meekomen.
48. De wielen kregen een beetje AK Interactive Streaking Grime opgebracht, dat vervolgens met wat AK White Spirit en een plat penseel voor een groot deel weer werd verwijderd. Zo krijgt het geheel een gebruikt uiterlijk. Werkt prima op deze schaal nog.
49. Zo werd het na de white spirit-actie.
50. Rondje rondom het vliegtuig:
https://flic.kr/p/qVoBiN
51. Vergeten! De mitrailleurs. Die heb ik eerst een tikje van (nog steeds) Hetzelfde mengsel Humbrol satijn zwart / mat lichtgrijs gegeven en dan met de vinger weggeveegd, zodat er reliëf ontstond en de geweren een wat aanvaardbaardere kleur kregen. Daarna beetje 502 Abteilung Abt160 (engine grease) olieverf op een stukje keukenrol gedaan en opgebracht voor de roetsporen:
52. Even wachten en dan met wat AK Interactive white spirit en een plat penseeltje de verf uitgestreken. De white spirit moet eigenlijk helemaal verwijderd worden op een stukje keukenpapier, anders haal je in een strijk alle olieverf er weer vanaf. Heel voorzichtig zijn dus. De luchtstroom moet worden gevolgd anders is het niet realistisch.
53. En dan is 'ie klaar! Hier staat het vliegtuigje in schaal 1/144 trots op de motorkap van een van de kleinste vliegtuigen van de Tweede Wereldoorlog en nu toch zijn grote broer, de Messerschmitt BF109... maar dan op schaal 1/32. En dan te bedenken dat ik die, toen ik hem bouwde, klein vond...
Het waren twintig bijzonder aangename bouwuren!
Eindfoto's volgen.
Totaal bestede tijd: 20 uur.
40. Vanwege de donkere decals heb ik de swastika's ook donkerder gemaakt, met een fineliner. Paar keer proberen, met wat white spirit erop kun je opnieuw beginnen. Oefening baart kunst.
41. Decals bevestigen: ik had de Micro Set alleen maar nodig als ondergrond, de decals zijn zo klein dat er niet nog eens een laag overheen moet.
42. Afplakken voor tweede filterlaag (gedeeltelijk opgebracht dus).
43. Tweede filterlaag was lichtgrijs. Ik heb deze op verschillende panels aangebracht om de verschillende panels te benadrukken. Daarna de tape er weer vanaf gehaald en het hele vliegtuig een dunne laag licht olijfgroen gegeven, om alles mooi te blenden. Let op de minieme maar zichtbare kleurnuances op de plekken waar eerst de tape zat.
44. Er kwamen diverse washes in aanmerking voor deze kleuren ("voor groene voertuigen" / "voor olijfgroene voertuigen" / "voor gele voertuigen" etc. etc., zie beschrijvingen op de flesjes). Uiteindelijk de donkerste (donkerbruin) gekozen, de rest is naar mijn smaak niet erg geschikt voor dit soort groottes. De washes heb ik alleen als pinwash opgebracht bij de flaps en de roeren. Het is zaak om vrijwel meteen na aanbrengen van de washes het overschot te verwijderen, want dit spul droogt rap!
45. Het onderstel heb ik geschilderd met Humbrol 31 (de poten), Vallejo Model Air Cromo 71.064 (de schokdemp-cilinder) en een mix van 9 delen Humbrol satijn zwart (85) en 1 deel Humbrol lichtgrijs mat (147) zodat een rubberachtige kleur werd verkregen. Ik kon de Humbrol chroom niet vinden en had geen zin urenlang te zoeken.
46. Binnenkant motoren werd met een houten prikker in dezelfde kleur 'zwart' geschilderd als de banden net... met de prikker dus, om het puntje op de rotornaaf op kleur te houden.
47. Micro Mask van de cockpitkap afgepulkt... let op dat je eerst alles lossnijdt met een mesje anders kan de verf makkelijk meekomen.
48. De wielen kregen een beetje AK Interactive Streaking Grime opgebracht, dat vervolgens met wat AK White Spirit en een plat penseel voor een groot deel weer werd verwijderd. Zo krijgt het geheel een gebruikt uiterlijk. Werkt prima op deze schaal nog.
49. Zo werd het na de white spirit-actie.
50. Rondje rondom het vliegtuig:
https://flic.kr/p/qVoBiN
51. Vergeten! De mitrailleurs. Die heb ik eerst een tikje van (nog steeds) Hetzelfde mengsel Humbrol satijn zwart / mat lichtgrijs gegeven en dan met de vinger weggeveegd, zodat er reliëf ontstond en de geweren een wat aanvaardbaardere kleur kregen. Daarna beetje 502 Abteilung Abt160 (engine grease) olieverf op een stukje keukenrol gedaan en opgebracht voor de roetsporen:
52. Even wachten en dan met wat AK Interactive white spirit en een plat penseeltje de verf uitgestreken. De white spirit moet eigenlijk helemaal verwijderd worden op een stukje keukenpapier, anders haal je in een strijk alle olieverf er weer vanaf. Heel voorzichtig zijn dus. De luchtstroom moet worden gevolgd anders is het niet realistisch.
53. En dan is 'ie klaar! Hier staat het vliegtuigje in schaal 1/144 trots op de motorkap van een van de kleinste vliegtuigen van de Tweede Wereldoorlog en nu toch zijn grote broer, de Messerschmitt BF109... maar dan op schaal 1/32. En dan te bedenken dat ik die, toen ik hem bouwde, klein vond...
Het waren twintig bijzonder aangename bouwuren!
Eindfoto's volgen.
Totaal bestede tijd: 20 uur.
Voor mij ook te klein eigenlijk, maar wel erg leuk. Het was een fijne oefening.
En ik denk dat als je je echt ertoe zet en je uiterste best doet om er echt iets moois van te maken, ruim de tijd neemt etc., dat er een schitterend model uit kan komen. Stel je pakt in plaats van 20 uur 40 uur en je gaat het toestel rescriben en een wat uitvoeriger wash geven, je schuurt en polijst de cockpitkap op dusdanige wijze dat hij precies past, en je doet ook nog wat research (en stel je hoeft geen secondenlijm te gebruiken om de twee rompdelen te verstevigen én je gebruikt een primer die de eerste keer werkt), dan denk ik dat er een juweeltje uit komt.
Maar ook voor mij de volgende keer weer iets groters. Hoewel ik zeker niet uitsluit dat ik te zijner tijd nog een modelletje uit deze reeks ga bouwen, want het is gewoon erg leuk om te doen en een nuttig practicum.
EN het was leuk om eindelijk eens een keer echt iets 'out of the box' te maken. Ik dacht dat ik dat nooit zou kunnen...
En ik denk dat als je je echt ertoe zet en je uiterste best doet om er echt iets moois van te maken, ruim de tijd neemt etc., dat er een schitterend model uit kan komen. Stel je pakt in plaats van 20 uur 40 uur en je gaat het toestel rescriben en een wat uitvoeriger wash geven, je schuurt en polijst de cockpitkap op dusdanige wijze dat hij precies past, en je doet ook nog wat research (en stel je hoeft geen secondenlijm te gebruiken om de twee rompdelen te verstevigen én je gebruikt een primer die de eerste keer werkt), dan denk ik dat er een juweeltje uit komt.
Maar ook voor mij de volgende keer weer iets groters. Hoewel ik zeker niet uitsluit dat ik te zijner tijd nog een modelletje uit deze reeks ga bouwen, want het is gewoon erg leuk om te doen en een nuttig practicum.
EN het was leuk om eindelijk eens een keer echt iets 'out of the box' te maken. Ik dacht dat ik dat nooit zou kunnen...
Laatst bewerkt:
In navolging van StevenVD t.a.v. zijn Dingo, voor de volledigheid ook nog een verslagje.
Positieve punten kit:
- Simpel te bouwen;
- Kost weinig tijd om te bouwen;
- Er wordt een transparant standaardje + typekaartje bijgeleverd (zelf heb ik dat niet gebruikt overigens), bij elk model in deze serie trouwens;
- Zelfs een decalvelletje;
- Veel bouwplezier;
- Niet duur.
Mindere punten kit:
- Veel gapende gaten die gevuld moeten worden;
- De concurrentie heeft veel betere / gedetailleerdere / wsch. beter passende kitjes.
De positieve punten zijn dus in de meerderheid. En ik denk dat als iemand echt de tijd neemt voor zo'n vliegtuigje, dat er echt een prachtig model mee te maken valt. Ik zou het in elk geval iedereen die een snelle bouw wil doen en 'out of the box' wil werken, aanraden. Door mijn methode van vullen van kiertjes, moesten er wel wat panel lines sneuvelen. Had ik meer tijd genomen, dan had ik misschien de panel lines opnieuw gemaakt. Nu heb ik maar alles weggehaald, van het hele vliegtuigje. Dat zou ik de volgende keer niet meer doen, ik moet terugkomen op mijn gedachte dat het op deze schaal niet te zien zou zijn.
Dan, is het project geslaagd? Heb ik voldoende vertrouwen gekregen de weekendbouw af te ronden met een compleet gebouw model? Twijfelachtig... enerzijds ja, dit heeft 20 uur gekost en dat is voldoende om in een weekend te doen. De droogtijden kunnen grotendeels worden opgevangen door de haardroger.
Anderzijds is het wel 20 uur voor zo'n klein vliegtuigje! De 250/9 heeft natuurlijk een compleet interieur, is groter en heeft veel meer onderdeeltjes. Daarbij is het dan weer wel zo dat dat Tamiya van eind jaren '70 is (toen al topkwaliteit) en dit vliegtuigje Revell jaren '60 (toen al matig... hoewel de laatste 6 jaar de kits erg goed van pasvorm zijn (nog steeds geen goede research echter, maar dat terzijde)).
Zou ik dit kitje opnieuw doen en (veel) meer tijd nemen, dan zou ik:
- de panel lines rescriben;
- een andere primer gebruiken (zie voor de mislukking de desbetreffende post);
- de twee romphelften niet alleen met liquid poly aan elkaar lijmen, maar daarnaast ook met secondenlijm;
- een ander gewichtje voorin stoppen. Nu heb ik denk ik, door met schroeven te wrikken en zo, de romphelften van elkaar los gedrukt;
- het gaatje in de onderkant gevuld en een andere greep gemaakt. Nu zat het zo vast, dat aan de onderkant een extra 'panel line' (scheidslijn van twee onderdelen) tevoorschijn is gekomen. Niet zo erg, want de onderkant is toch al niet om tentoon te spreiden, maar toch;
- een minimaal interieurtje + 3 wheel bays bouwen;
- de cockpitkap bijschuren, ongeveer een millimeter, en daarna uitgebreider fijn schuren en polijsten;
- swastika-decals laten afdrukken op decalpapier;
- meer decals laten afdrukken op decalpapier. Hij is nu een beetje kaal.
Voor de weekendbouw was dit een zeer goede oefening. Onder andere door deze bouw heb ik besloten om de camouflage voor de 250/9 weg te laten en de zo gewonnen tijd te besteden aan het verweren / chippen. Daarover binnenkort meer in het desbetreffende topic.
Voor herhaling vatbaar (maar dan ander vliegtuigje uit de reeks)? Jazeker! Je kunt het jezelf makkelijker maken door bijvoorbeeld een exemplaar van Eduard te kopen (jawel, dit is niet de enige ME262 op schaal 1/144) of van Trumpeter (!!), maar dit was een aantal sessies rauw, basis modelbouwen en corrigeren. Ik heb er veel plezier van gehad. Gelet op de korte tijd die ik mezelf heb gegeven om deze bouw af te ronden, neem ik genoegen met het behaalde resultaat.
Positieve punten kit:
- Simpel te bouwen;
- Kost weinig tijd om te bouwen;
- Er wordt een transparant standaardje + typekaartje bijgeleverd (zelf heb ik dat niet gebruikt overigens), bij elk model in deze serie trouwens;
- Zelfs een decalvelletje;
- Veel bouwplezier;
- Niet duur.
Mindere punten kit:
- Veel gapende gaten die gevuld moeten worden;
- De concurrentie heeft veel betere / gedetailleerdere / wsch. beter passende kitjes.
De positieve punten zijn dus in de meerderheid. En ik denk dat als iemand echt de tijd neemt voor zo'n vliegtuigje, dat er echt een prachtig model mee te maken valt. Ik zou het in elk geval iedereen die een snelle bouw wil doen en 'out of the box' wil werken, aanraden. Door mijn methode van vullen van kiertjes, moesten er wel wat panel lines sneuvelen. Had ik meer tijd genomen, dan had ik misschien de panel lines opnieuw gemaakt. Nu heb ik maar alles weggehaald, van het hele vliegtuigje. Dat zou ik de volgende keer niet meer doen, ik moet terugkomen op mijn gedachte dat het op deze schaal niet te zien zou zijn.
Dan, is het project geslaagd? Heb ik voldoende vertrouwen gekregen de weekendbouw af te ronden met een compleet gebouw model? Twijfelachtig... enerzijds ja, dit heeft 20 uur gekost en dat is voldoende om in een weekend te doen. De droogtijden kunnen grotendeels worden opgevangen door de haardroger.
Anderzijds is het wel 20 uur voor zo'n klein vliegtuigje! De 250/9 heeft natuurlijk een compleet interieur, is groter en heeft veel meer onderdeeltjes. Daarbij is het dan weer wel zo dat dat Tamiya van eind jaren '70 is (toen al topkwaliteit) en dit vliegtuigje Revell jaren '60 (toen al matig... hoewel de laatste 6 jaar de kits erg goed van pasvorm zijn (nog steeds geen goede research echter, maar dat terzijde)).
Zou ik dit kitje opnieuw doen en (veel) meer tijd nemen, dan zou ik:
- de panel lines rescriben;
- een andere primer gebruiken (zie voor de mislukking de desbetreffende post);
- de twee romphelften niet alleen met liquid poly aan elkaar lijmen, maar daarnaast ook met secondenlijm;
- een ander gewichtje voorin stoppen. Nu heb ik denk ik, door met schroeven te wrikken en zo, de romphelften van elkaar los gedrukt;
- het gaatje in de onderkant gevuld en een andere greep gemaakt. Nu zat het zo vast, dat aan de onderkant een extra 'panel line' (scheidslijn van twee onderdelen) tevoorschijn is gekomen. Niet zo erg, want de onderkant is toch al niet om tentoon te spreiden, maar toch;
- een minimaal interieurtje + 3 wheel bays bouwen;
- de cockpitkap bijschuren, ongeveer een millimeter, en daarna uitgebreider fijn schuren en polijsten;
- swastika-decals laten afdrukken op decalpapier;
- meer decals laten afdrukken op decalpapier. Hij is nu een beetje kaal.
Voor de weekendbouw was dit een zeer goede oefening. Onder andere door deze bouw heb ik besloten om de camouflage voor de 250/9 weg te laten en de zo gewonnen tijd te besteden aan het verweren / chippen. Daarover binnenkort meer in het desbetreffende topic.
Voor herhaling vatbaar (maar dan ander vliegtuigje uit de reeks)? Jazeker! Je kunt het jezelf makkelijker maken door bijvoorbeeld een exemplaar van Eduard te kopen (jawel, dit is niet de enige ME262 op schaal 1/144) of van Trumpeter (!!), maar dit was een aantal sessies rauw, basis modelbouwen en corrigeren. Ik heb er veel plezier van gehad. Gelet op de korte tijd die ik mezelf heb gegeven om deze bouw af te ronden, neem ik genoegen met het behaalde resultaat.
Knappe uitvoering Roy op je foto's heb ik opgemerkt dat je de wach gebruikt van vallejo raad je deze aan of is het nog steeds het beste om zelf te maken met olieverf. ..
Merci Swaken en Danny.
Danny, de washes van Vallejo zou ik gebruiken als je snel wilt werken en snel corrigeert. Omdat het acrylverf is, droogt het erg snel (binnen een minuut). Gebruik ook een glossy ondergrond, de satijnen ondergrond van de wash vond ik hier eigenlijk niet glad genoeg voor deze wash. Voor de weekendbouw bijvoorbeeld, of als je geen zin hebt om te wachten, zijn deze washes ideaal.
Als je olieverf hebt en geen kant en klare washes, kun je gewoon olieverf gebruiken. Dat is natuurlijk veel makkelijker om weer weg te halen. Anderzijds is het soms iets té makkelijk weg te halen en haal je dus teveel weg. Maar met wat oefenen is daar ook wel overheen te komen. Het voordeel van de Vallejo washes in dat opzicht is dat je de washes in de kiertjes bijna niet verwijderd krijgt ook al had je het graag
Dus soms het ene, soms het andere. Persoonlijk denk ik dat ik niet snel een olieverf-wash meer zal gebruiken omdat ik de Vallejo-washes wel prettig werken vind.
Het voorgaande bedoel ik voor pinwashes, dus om reliëf te brengen. Wil je een algehele wash aanbrengen, dan zou ik dit nooit met Vallejo washes doen omdat de reinigingsfase dan zal tegenvallen. Zelf breng ik sowieso geen algemene washes meer aan want het beoogde effect kun je naar mijn idee beter en preciezer bereiken met de rendering-techniek. En daar heb je dus weer olieverf voor nodig...
Danny, de washes van Vallejo zou ik gebruiken als je snel wilt werken en snel corrigeert. Omdat het acrylverf is, droogt het erg snel (binnen een minuut). Gebruik ook een glossy ondergrond, de satijnen ondergrond van de wash vond ik hier eigenlijk niet glad genoeg voor deze wash. Voor de weekendbouw bijvoorbeeld, of als je geen zin hebt om te wachten, zijn deze washes ideaal.
Als je olieverf hebt en geen kant en klare washes, kun je gewoon olieverf gebruiken. Dat is natuurlijk veel makkelijker om weer weg te halen. Anderzijds is het soms iets té makkelijk weg te halen en haal je dus teveel weg. Maar met wat oefenen is daar ook wel overheen te komen. Het voordeel van de Vallejo washes in dat opzicht is dat je de washes in de kiertjes bijna niet verwijderd krijgt ook al had je het graag
Dus soms het ene, soms het andere. Persoonlijk denk ik dat ik niet snel een olieverf-wash meer zal gebruiken omdat ik de Vallejo-washes wel prettig werken vind.
Het voorgaande bedoel ik voor pinwashes, dus om reliëf te brengen. Wil je een algehele wash aanbrengen, dan zou ik dit nooit met Vallejo washes doen omdat de reinigingsfase dan zal tegenvallen. Zelf breng ik sowieso geen algemene washes meer aan want het beoogde effect kun je naar mijn idee beter en preciezer bereiken met de rendering-techniek. En daar heb je dus weer olieverf voor nodig...
Laatst bewerkt:
maar heel mooi afgewerkt.