1/72 1:72 Yokosuka Ginga (Hasegawa) (wip)

[Roy vd M.]

Op Modelbrouwers startte 1 januari een groepsbouw ziende op Japans vliegend materieel in de Tweede Wereldoorlog. Ik heb mezelf ingeschreven met de Yokosuka Ginga op schaal 1/72 van Hasegawa. De geallieerden noemden dit vliegtuig gemakshalve Frances. [size=small][font=Tahoma, Verdana, Arial, sans-serif]Ik zal dit topic ook op ons forum bijhouden. [/font][/size]


Er zijn acht sprues, waaronder één in transparant plastic. De gietramen zien er netjes uit en de kit in het algemeen krijgt goede beoordelingen. De mallen zijn bijna 25 jaar oud, maar Hasegawa had toen al duidelijk zijn zaakjes op orde. Ik gebruik de laatste editie, uit 2019 (nog niet in de database van Scalemates ingevoerd).





Ziehier het complete bouwgedeelte van de instructies: drie blaadjes A5-formaat. Zo ging dat toen. Ook te zien zijn de decals die met de kit worden bijgeleverd. En een euromunt, ik weet ook niet waarom die daar rondslingert.





Zeer waarschijnlijk zal ik echter gebruik maken van de aftermarket decals van Printscale. Het setje voorziet in maar liefst negen opties, sympathiek geïllustreerd met foto's van de originele toestellen.





De Eduard photo etch set ziet eruit als een photo etch set van Eduard.





Mooi geëtst, maar waarschijnlijk zo hier en daar weinig accuraat.





Waarom zou zoiets ogenschijnlijk simpels als een afplaksetje kunnen worden afgedaan met één bladzijde instructies...





... als er op de andere bladzijde ook nog plaats bleek!





Flink wat afplakwerk dus.


Het eerste binnengekomen boek is dit, met info over zowel Frances als Betty:





Boordevol interessante weetjes:





Maar mij is het vooral te doen om de tekeningen en foto's.





Een paar weken geleden kreeg ik het tweede boek binnen en dat is echt een pareltje!





Vol foto's van het enige overgebleven exemplaar...





Ook tekeningen en oude foto's. Aan dit boek ga ik meer hebben dan aan het andere (hoewel ze elkaar prima aanvullen). Mooie referentiefoto voor de uit te proberen 'preshading 2.0'.. (weet ook niet hoe ik het anders kort moet omschrijven).





Dit boek is, net als het andere, enkel in het Japans met hier en daar een Engelse kreet erdoor. Er bestaat evenwel een eenvoudige methode om tot een werkbare vertaling te komen. Als voorbeeld, de tekst bij deze foto:





Velen kennen Google Translate als website, maar er is ook een app van. Wie met referentiemateriaal met lastige talen werkt en die app niet heeft (en literatuur bestudeert), haaste zich om die te downloaden want je gaat er veel aan hebben. Open de app, maak een foto van de tekst en kies 'vertalen'.





In een handomdraai krijg je dan dit:





Niet alles zal 100% correct zijn, maar ik denk dat de 95% toch zeker wordt gehaald. Zo krijg je minstens een goed beeld bij wat geschreven staat.


Dit geldt trouwens ook voor andere talen. Dus heb je een referentieboek in het Russisch (om maar wat te zeggen), dan kun je de Translate-app gebruiken om dat boek stante pede te vertalen.


_________


Als ik ervoor in de stemming ben, zal ik nog (na afronding van de Ginga) dit guitige terreinwagentje bouwen. Het betreft de Kurogane Model 5. Te zijner tijd zal ik er een apart topic voor openen, als ik eraan toekom dus.

 

[Roy vd M.]

1. Hasegawa geeft als suggestie dat we beginnen met het interieur. Ik volg instructies altijd klakkeloos, dus daar gaan we dan!


De gordels vouw ik het liefste al in het begin in de juiste vorm, om straks de verf zo weinig mogelijk te beschadigen.





2. Eduard voorziet in twee wandbedekkingen, die echt toegevoegde waarde hebben. Getemperd ten behoeve van optimale ronding. Onderaan hebben ze helaas geen houvast op waar de vleugelwortel zou zijn.





3. Er zit een transparant onderdeel in de cockpit. Dit zijn ruitjes, die moeten worden afgeplakt. Best leuk in de theorie van 1996, maar in de praktijk kun je hier echt niet zonder de Eduard maskeerset. Als je het tenminste goed wilt doen. Voor dit ene onderdeeltje zijn maar liefst zes stickers voorzien.





4. Ik heb me binnen een uur na start van de bouw alvast gediskwalificeerd voor een prijs* want ik zal de bommenluiken dichtlaten. Er bestaan in modelbouwland al ruim voldoende bommenwerpers waarvan motorkappen, bommenluiken, inspectieklepjes en cockpitkappen open staan. Ik bouw juist dit vliegtuig omdat ik de mooie lijnen wil tonen en daar passen wat mij betreft geen open luiken bij.





5. De photo etch van Eduard is fijn, maar heeft een wat onnatuurlijke glans. Hier de foto op redelijke grootte: Vergelijk grootte met mijn laatste drie euro's:





Maar hier dan de genadeloze mega macro-stand. Daar zie je iets van de glans (althans, interpretatie ervan door de camera). Dit kan worden verholpen door er wat vuiligheid overheen te strijken. Moet even kijken wat ik precies heb gedaan bij m'n Dornier 17, daar speelde precies hetzelfde.





De photo etch wordt pas bevestigd (nu zie je dus dryfit) na het schilderen van de cockpit. Daarna wordt het geheel heel lichtjes verweerd; en daarna pas worden alle hendeltjes bevestigd. Die zijn erg klein en zouden afbreken als ik ze nu al zou installeren.


Totaal besteed: 3 uur


*Grapje moet kunnen hej Ik zeg overigens niet dat álle juryleden zich laten meevoeren door de modelbouwtrends en -clichés.

 

[Pascal]

Veel plezier en gaat weer knap worden met uw kunnen.

 

[edwin1269]

nog een jap....veel succes met deze bouw. ken de kist niet maar ga je volgen.

grtz Ed

 

[Michel]

Veel plezier met deze kit Roy!

 

[Roy vd M.]

Dank jullie wel heren!

6. Hier zitten al twee van de stickers op hun plek. Ik volg de door Eduard aanbevolen volgorde van aanbrengen.





7. De middelste stickertjes zijn niet groot.





8. Hier zitten de zes stickertjes bevestigd.





9. Ik zou hebben gezworen, toen ik het ding onder de loep bestudeerde, dat alles mooi op z'n plek zat. Door bovenstaande foto (vergroot 'm maar eens uit) heb ik toch nog 's beter gekeken en het stickertje wat verplaatst. Mijn motto: vrees je foto's niet, geef ze ook niet de schuld van je eigen onnauwkeurigheid, zeg niet dat een op de foto zichtbare afwijking 'in het echt wel meevalt', maar profiteer van dit wonder der techniek en gebruik het om je werk te verbeteren.





10. Hier komen de vleugeltabs in te zitten (versteviging van de vleugels die zo in feite met elkaar verbonden zijn).





Zoals Thomas op Modelbrouwers (Salamander) terecht aangaf, zit er een PE plaat tussen dit gat en het vleugelonderdeel in. Ik had dat wel 's even mogen dryfitten... jammer genoeg houd ik me hier niet aan het advies dat ik systematisch in ieder bouwtopic geef... altijd en overal dryfitten! De oplossing? Het zal PE verknippen worden, want de tabs in te korten lijkt me bijzonder nadelig voor de uitlijning van de vleugels en zal ook de stabiliteit niet ten goede komen. Volgende update toon ik de desbetreffende werkzaamheden; dank voor de tip, het zou zo maar eens kunnen dat ik dit te laat had gezien!


Bestede tijd: 4 uur.

 

[coachke]

Weeral het bekende wow moment , ben heel nieuwsgierig hoe deze er gaat uitzien
Suc6 Roy
Marc

 

[Pascal]

Ik volg met interesse.

 

[Lt D]

Succes met deze!
Mooi toestel.
Heb hiervan de oude Revell nog in mijn voorraad zitten.

Gr
Thiery

 

[Roy vd M.]

Dank voor jullie interesse! Thierry ik vrees dat de Hasegawa kit als (veel) beter bekend staat dus voordat je die Revell ooit gaat bouwen zou ik nog 's goed overpeinzen of het de moeite waard is.




11. Dryfitten, aftekenen en dan met een Xuron schaartje door het messing heen. Dit geeft geen probleem.





12. De Hasegawa kit is prachtig en kan wedijveren met kits die tegenwoordig van verse mallen rollen. Een ding irriteert me echter en dat is dat je de cockpitopbouw slechts met veel moeite en creativiteit kunt dryfitten. Dat had ook anders gekund. Maar ja, als dat alles is.. op de volgende foto is het messing op maat geknipt.





13. Let echter op dit bureaubladje, in de Yokosuka-fabrieken ontworpen ten behoeve van de piloot om kruiswoordraadsels op te lossen en manga-figuurtjes te tekenen tijdens rustige vluchten. Op de volgende foto zit dat bureaubladje recht ten opzichte van de apparatuur; en bovendien op de juiste hoogte.





14. Eduard heeft dit echter verkeerd in de instructies weergegeven. Op de foto hieronder zie je de daadwerkelijke situatie (1), hoe Eduard het heeft bedacht (2) en hoe het in de kit behoort te zitten, althans hoe ik het mooi vind zitten (3). Drie aanpassingen: het tafeltje heb ik iets schuin gezet ten opzichte van de daarvoor bedoelde tabs, zodat er een betere uitlijning is met de instrumenten. De andere aanpassing is belangrijker, te weten de tabs moeten onder zitten in plaats van boven. Anders zit het tafeltje zo laag, dat het tegen de instrumenten aan komt. Derde aanpassing is, dat het ding een stompe hoek moet hebben ten opzichte van de tabs, wegens ronding van de romp.


Op onderstaande foto zie je trouwens ook de verknipte versie van één beider zijpanelen. Men kan zich wellicht afvragen, waarom ik ze helemaal doormidden heb geknipt (immers, bovenaan zitten geen vleugeltabs). Twee redenen: 1. Makkelijker knippen. 2. Er is later niets van te zien, onder welke hoek dan ook.





15. Het interieur is gereed om gewassen te worden (doe dat alleen met het plastic), op gordels, enkele metertjes en nog wat licht scratchwerk na.





1. Dit zijn panelen met instrumenten voor de piloot.
2. Het instrumentenpaneel rechts bestaat uit vier photo etch-plaatjes. Het plaatje ernaast is losgeraakt, zat dan ook maar nauwelijks vast.
3. De gordels voor de piloot. Beide andere sets bewaar ik bij nader inzien toch voor later, omdat ik er nu nog geen zin in heb.
4. Dit frotje blijft er over van het instrumentenpaneel uit de kit. Daar komt de photo etch 2. aan vast.
5. De gondel voor de achterste stoel.


De niet-genummerde onderdelen komen her en der te hangen, vooral bij piloot en voorin. De meeste zijn samenstellingen, om reliëf te krijgen. Enkele enkele (wat is dat nou weer voor Nederlands..?!) zitten nog aan het fretje, die zijn te zijner tijd snel uitgeknipt.


Tijd om te wassen en te scratchen.


Bestede tijd: 6,5 uur.

 

[Roy vd M.]

15a. Vooraf, naar aanleiding van een opmerking van lid van een ander forum, nog enige toelichting op dat gondeltje zijnde onderdeel 5 op foto 15. Dit was nog niet zo makkelijk om precies uitgelijnd / haaks te krijgen, het heeft nogal de neiging als een soort parallellogram in te zakken. Kostte denk ik 10 minuten richtwerk. De stoel van de radiobediende / boordwerktuigkundige zit in de kit vastgelijmd op de vloer, maar zat in werkelijkheid aan deze beugel vast. Ook de mitrailleur zat aan de constructie vast. Dit bemanningslid kon door middel van de beugel zijn stoel een aantal centimeter hoger zetten. De stoel kon dan 180 graden worden gedraaid, waarna het geschut kon worden bediend.


16. Ik wilde een indruk krijgen van hoe goed alle interieurdetails te zien zouden zijn, met de kappen op hun plek. Na een eerste dryfitsessie, heb ik de drie transparante onderdelen gedoopt in de parketreiniger. Dit is wat hiervoor nodig is: een glazen potje waar je de parketreiniger in doet; wat tape om de onderdeeltjes te droge te kunnen leggen; en een stukje absorberend papier om de druppel na afloop van de dip capillair te kunnen wegvloeien.





17. Hier het resultaat vóór en na.


Voor:



en ná het zwempartijtje in de Jordaan:



18. Weinig verschil te zien?


Ja dat klopt wel. Dat heeft ermee te maken dat de Hasegawa onderdeeltjes van zichzelf al geweldig mooi zijn en nauwelijks oneffenheden bevatten. Er is wel een verbetering zichtbaar, maar die is minimaal. Niet de moeite waard, zou ik zeggen, tenzij je echt het onderste uit de kan wilt halen.


Hier nog twee foto's van de kappen na behandeling.








19. Deze paragraaf heb ik met name toegevoegd voor degenen die deze kit willen bouwen met Eduard maskertjesset (wat ik zeer zou aanraden; maar met de volgende kanttekeningen).


De stickers passen stuk voor stuk geweldig. Dit is nu eens iets waar Eduard echt goed z'n best op heeft gedaan. Echter, drie opmerkingen over de instructies (alleen ziende op het voorste onderdeel, zie foto).





-1. Waar ik op de tekening een uitroepteken heb getekend met het cijfer 1, daar moet je goed opletten dat je de onderkant van het glaswerk bestickert.
- 2. Bij uitroepteken met cijfer 2, helemaal linksonder, is onduidelijk waar je deze twee stickers moet aanbrengen, omdat op het Hasegawa-onderdeeltje een dubbele lijn staat. Neem de meest ruime lijn, anders gaat je sticker te groot zijn. Op de tekening bij nummer 4 is dit fout weergegeven. Ik probeer het nog op een andere manier uit te leggen. Je ziet de twee blauwe vlakjes op tekening bij nummer 4. Het is verwarrend dat die blauw zijn weergegeven, want ze worden pas bij tekeningetje 5 aangebracht. Maar ja, dat soort foutjes vind je overal in de instructies van Eduard dus ook hier. Waar het om gaat is, dat tussen die twee blauwe vlakjes en de twee stickertjes bij tekeningetje 4 één 'strookje onbeplakt' moet zitten in plaats van twee 'strookjes onbeplakt', zoals op de tekening foutief weergegeven.


Hier een uitvergroting:





De stickers moeten dus TOT HIER komen:





- 3. En als derde, ook op bovenstaande uitvergroting te zien, moet je de twee aangegeven stickertjes omwisselen.


Hopelijk heeft iemand hier iets aan.


Bestede tijd: 8,5 uur.

 

[Pascal]

Mooie prestatie wat je weer laat zien vooral in die toch kleine schaal.

 

[Roy vd M.]

@Pascal: kleine schaal, maar ook niet de fijne mate van detaillering die jij bijvoorbeeld laat zien op een grotere schaal he. Het is allemaal relatief en in feite is het werk dat ik doe op 1/72, geholpen met een leuke photo etch set, niet moeilijker dan het iets fijnere werk op 1/35.


20. Ik zal weinig toevoegen aan het interieur, enkel de onderdelen die echt 'leeg' zijn. Zo mooi als het instrumentenpaneel aan de voorkant is, zo gebrekkig is het aan de achterkant.


Stukje plasticard, omtrek van het instrumentenpaneel overtrekken... dan wat reliëf creëren met ander stukje plasticard.


Een kabelboom kun je snel maken door stukjes koperdraad of, zoals hier, looddraad, herhaaldelijk dubbel te vouwen.





21. Maar liefst anderhalf uur kostte dit werkje, hoe snel ik ook heb geprobeerd te werken (er is immers toch weinig van te zien, dus het gaat een beetje om het idee).





22. Ter vergelijking met de voorzijde.





Deze twee delen zullen, nadat de achterzijde in de kleur van de cockpit zal zijn meegespoten en een beetje kleur-gedetailleerd (sommige stukjes hebben een afwijkende kleur), aan elkaar worden gelijmd.


Bestede tijd: 10 uur.

 

[Grijze Wolf]

Knap werk, alleen als het ooit ergens op een tafel staat zal ik waarschijnlijks niets van zien

 

[Roy vd M.]

Dat is dusdanig waar dat ik er niet eens een goed tegenargument voor heb.

Wel dank voor het compliment

 

[Lt D]

Het verhaal van Walt Disney:
De toren van het kasteel in Disneyland liet hij met echt goud bedekken.
Iemand vroeg waarom, want vanop afstand is het verschil met verf niet te zien.
Daarop antwoordde Walt: ik weet dat het er is en dat is voldoende voor mij.

Moraal: al is het niet zichtbaar voor anderen, een verwezenlijking geeft voldoening voor jezelf.

 

[edwin1269]

mooie resultaten Roy...

ook een mooie lijn in de romp van de kist.. ken alleen de zero van de japanners, maar dit is een mooie kist.Suc6 met de postshading op deze schaal,zal een flinke klus worden.

blijf volgen..
grtz Ed

 

[Pascal]

Maak er ook een plezier van om details te maken die je niet meer ziet ,maar toch de genoegdoening van heeft dat jezelf weet dat het er is.
Het is gelijk steeds een oefening.
mooi werkje inderdaad.

 

[Roy vd M.]

@Lt D en @Pascal: ik weet dat dat veelal als argument wordt genoemd ("ik weet dat het er zit") maar voor mij is dat niet zo van belang. Als ik dan toch een reden moet geven voor mijn neiging tot detailleren (die soms ook redelijke grenzen kent, zie hieronder paragraaf 23), is het respect voor de ontwerpers en bemanning van zo'n bommenwerper. Mijn belangrijkste drijfveer in de modelbouw voor accuratesse is, dat respect. Of het nou een vrachtwagentje is of een schip, het onderwerp verdient het om met zorg behandeld te worden. Ik weet dat ik hier weliswaar zeker niet alleen in sta, maar dat het voor de meeste modelbouwers een brug te ver is. Maar ja, gevoelskwestie he.

@Edwin: dank voor je reactie. De Zero blijft hoe dan ook een mooie kist. Maar tijdens die groepsbouw leer je nog eens wat en waar ik (naïef) dacht dat de Japanners misschien een handjevol vliegtuigtypen ter beschikking hadden, blijkt dat dat er in werkelijkheid vele tientallen waren, misschien wel 60 vliegtuigtypes en dan nog varianten. Sterker nog, van een heleboel van deze types bestaan ook kit-uitvoeringen. Erg interessant allemaal, maar dat is zo veel eigenlijk in de modelbouw; nu dit als voorbeeld de werkelijkheid heeft en deze zo gevarieerd is als je je kunt voorstellen.

Postshading zal best wat werk worden inderdaad, maar ik heb daar wel zin in moet ik zeggen.

@Pascal: merci voor het volgen en voor je reactie.


23. Vier subassemblies staan in de primer. Ik had de onderdelen tevoren ontvet (eerst nog gaatjes boren in de romp, voor de antenne!). De kabelboom heeft inmiddels ongeveer de juiste gedrapeerde vorm. Ik wilde nog een tiental scratch-toevoegingen maken voor het interieur en dacht toen ik aan de uitvoering wilde beginnen, joh wat doe je weer moeilijk. Gaat nooit iemand naar kijken en is toch al moeilijk te zien allemaal. De photo etch set maakt het al behoorlijk druk daarbinnen. Dus dan maar primen.





24. Vijfenvijftig stickertjes verder... ik ben echt blij dat ik die Eduard set ter beschikking heb. Niets geks meer tegengekomen in de beschrijving. Waar de 'insectenogen'-achtige glazen deeltjes zitten, moet nog maskeervloeistof worden aangebracht, bijvoorbeeld Humbrol Maskol. Dat doe ik echter pas net vóór het schilderen van de kappen, omdat je die Maskol niet langer dan een paar dagen moet laten zitten. Daarna kan het gaan werken op het transparante plastic en dat moeten we natuurlijk niet hebben.





Er zijn trouwens nog zes stickers over, die zijn voor de drie wielen. Zeer attent van Eduard!


Bestede tijd: 14,5 uur.

 

[coachke]

Even doorgelezen alleen het glaswerk is al een serieuze puzzel , ook hier kijk ik uit naar het vervolg , indrukwekkend is het minste wat men erover kan zeggen he
Succes ook hier gewenst
Marc