Vanmorgen heb ik eens gekeken hoe de onderkant van het stuk er nog uitzag. Het was beter dan gevreesd, want ik had eerder de indruk dat de hele bodem vol kleverig spul zou hangen. Het waren alleen de druppels die je langs boven zag zitten als oranje vlekjes die nog week waren. Ze hadden de consistentie van de lijm die je onder etiketten van bokalen vindt, dik en stroperig. Ook hadden ze een roze kleur aangenomen, die moest wel afkomstig zijn van de rode kleur die ik onder de siliconelaag had gebruikt. Daar was een gat in te zien. Ik heb zoveel mogelijk van dit goedje met een tandenstoker van het gegoten stuk gekrabd. Sommige delen van de plaat waren sterk gegolfd. Toen ik de opvallendste verontreinigingen zo weggehaald had, besloot ik maar om de epoxyplaat meteen in de verf te zetten.
Je ziet achtereenvolgens van onder naar boven NAVO bruin, dan roodbruin dat naar boven toe meer doorschijnend gespoten is, dan roodbruin met een paar druppels zeeblauw en tenslotte om alles ondoorschijnend te maken zeeblauw met wat roodbruin. Dit moet van bovenaf de indruk geven dat het verste deel dieper is. Eens kijken hoe het uitgepakt heeft.
Het heeft goed gewerkt. De planken geven nog een schaduw, maar als die er niet was leek de tank diep in de modder de steken.
Als je bedenkt dat je in zo'n gevaarte opgesloten had gezeten terwijl het volliep met deze drab...
Zicht op het strand. Dit toont hoe belangrijk de ingreep met de zaag eergisteren was.
De rest van de luchtbel zal op deze manier aan het zicht onttrokken worden. Het stuifzand ga ik met zandkleurige verf spuiten, eventueel gecombineerd met pigmenten. Het probleem van die laatste is dat er dan altijd een penseelrichting te zien zou zijn.
Op deze foto zie je goed de gelaagdheid van mijn kleurenopbouw. Bovenaan links is de kleur met het meeste zeeblauw, het lijkt steil de diepte in te duiken. Nu moet de kier tegen het plaaster aan opgevuld worden met Vallejo Still Water, zodat het blok water terug mooi aansluit op de aarde.
Je ziet achtereenvolgens van onder naar boven NAVO bruin, dan roodbruin dat naar boven toe meer doorschijnend gespoten is, dan roodbruin met een paar druppels zeeblauw en tenslotte om alles ondoorschijnend te maken zeeblauw met wat roodbruin. Dit moet van bovenaf de indruk geven dat het verste deel dieper is. Eens kijken hoe het uitgepakt heeft.
Het heeft goed gewerkt. De planken geven nog een schaduw, maar als die er niet was leek de tank diep in de modder de steken.
Als je bedenkt dat je in zo'n gevaarte opgesloten had gezeten terwijl het volliep met deze drab...
Zicht op het strand. Dit toont hoe belangrijk de ingreep met de zaag eergisteren was.
De rest van de luchtbel zal op deze manier aan het zicht onttrokken worden. Het stuifzand ga ik met zandkleurige verf spuiten, eventueel gecombineerd met pigmenten. Het probleem van die laatste is dat er dan altijd een penseelrichting te zien zou zijn.
Op deze foto zie je goed de gelaagdheid van mijn kleurenopbouw. Bovenaan links is de kleur met het meeste zeeblauw, het lijkt steil de diepte in te duiken. Nu moet de kier tegen het plaaster aan opgevuld worden met Vallejo Still Water, zodat het blok water terug mooi aansluit op de aarde.