Famo het is zoals je zegt, de vernis trekt de kleuren naar mekaar zodat ze meer één geheel vormen, dat is telkens aangenaam om te zien gebeuren, zeker bij de color modulation style. Goh zo'n whitewash in de realiteit, er bestaan daar hele theorietjes over wat betreft de logica van de slijtage, het algemene uitzicht...mijn documentatie zegt dat er geen logica te bespeuren valt. Waar een bemanning loopt slijt alles rapper af, en bij de randen van zo'n open turretje ook, maar dan houdt het op. Soms is het ene paneel nog helemaal wit, terwijl het ernaast liggende bijna gans terug groen ziet van de basiskleur, raar maar daarom dubbel zo moeilijk om te repliceren op een model. Nu, zo ver ga ik het niet drijven, maar ik wil toch een overtuigende bak neerzetten.
Tom, graag gedaan, ik doe graag mijn uitleg, dan kunnen de profs eens goed lachen!!!
Ondertussen heb ik toch een beetje mijn draai gevonden met de haarspray en de witte verf. Eerst heb ik een overall laagje haarlak gelegd en daarna in z'n geheel een witte transparante mist, niks dichtgespoten dus (is veel mooier en beter te manipuleren). Daarna werk ik paneel na paneel, haarlak, witte verf, chippen met penselen en voor de krassen van de berkenbossen in de wash een tandenstoker die scherp geslepen werd.
Foto die ik vanavond snelsnel nam, let wel, ik ben nog niet rond :
Om een geslaagde whitewash te doen heb ik in alle bescheidenheid al volgende zaken te melden :
- glansvernislaag als basis,
- haarlak in goed gecontroleerde laag, geen opgestuwde lak veroorzaken,
- witte acrylverf van Tamiya, verdund met WATER!!!,
- water opborstelen (geen druppels, ze lossen je haarlak op in lelijke vlekken), paneel na paneel voor optimale controle,
- met stugge borsteltjes zacht boenen, wrijven tot de laag begint op te lossen (ik gebruik aquarelpenselen, met haren die ik inkortte).