Forum Groepsbouw Gaz 66 tankwagen [wip] einddatum 29-07-2018
- Onderwerp starter Roy vd M.
- Startdatum
Dank voor jullie complimenten heren.
23. Hier zie je hoe zo'n plaatje bevestigd zit. De diagonale balk is stevig, maar het dunne plastic balkje (op de foto nog vastgelijmd aan het photo etched plaatje) is echt veel te fragiel. Je kunt het ook alle kanten op bewegen als het 'op zijn plek zit' dus tijdens het drogen moest er veelal worden gecorrigeerd. Dikke 'nee' van mij voor deze constructie van Trumpeter.
24. Na veel gewik en geweeg, hier en daar een vloekwoord, zit het dan uiteindelijk wonderwel zoals ik het wilde.
25. De helften van de assen met differentiëlen (kon dat differentieel niet in meerdere onderdelen, Trumpeter?
) worden flink ingesmeerd met plastic cement van Humbrol. Daar wordt het plastic week van en na een halve minuut pers ik ze beide helften als het ware in elkaar. Lijmklemmen erop en laten drogen.
26. De bladveerpakketten vooraan zijn op hun plek gebracht. Ook hier is eigenlijk een dryfit gewenst, vandaar dat ik de assen al rudimentair in elkaar zette. Met het mesje wijs ik op de samensmelting; pas als de plasticlijm helemaal is gedroogd ga ik dat netjes schuren; tot dat moment lijkt het een beetje op rubber en krijg je het niet makkelijk goed als je gaat schuren of schrapen.
Totaal bestede tijd: 15 uur.
23. Hier zie je hoe zo'n plaatje bevestigd zit. De diagonale balk is stevig, maar het dunne plastic balkje (op de foto nog vastgelijmd aan het photo etched plaatje) is echt veel te fragiel. Je kunt het ook alle kanten op bewegen als het 'op zijn plek zit' dus tijdens het drogen moest er veelal worden gecorrigeerd. Dikke 'nee' van mij voor deze constructie van Trumpeter.
24. Na veel gewik en geweeg, hier en daar een vloekwoord, zit het dan uiteindelijk wonderwel zoals ik het wilde.
25. De helften van de assen met differentiëlen (kon dat differentieel niet in meerdere onderdelen, Trumpeter?
) worden flink ingesmeerd met plastic cement van Humbrol. Daar wordt het plastic week van en na een halve minuut pers ik ze beide helften als het ware in elkaar. Lijmklemmen erop en laten drogen.26. De bladveerpakketten vooraan zijn op hun plek gebracht. Ook hier is eigenlijk een dryfit gewenst, vandaar dat ik de assen al rudimentair in elkaar zette. Met het mesje wijs ik op de samensmelting; pas als de plasticlijm helemaal is gedroogd ga ik dat netjes schuren; tot dat moment lijkt het een beetje op rubber en krijg je het niet makkelijk goed als je gaat schuren of schrapen.
Totaal bestede tijd: 15 uur.
27. De naad wordt, als die helemaal droog is (zeker een uur laten drogen, liever twee uur), met een mesje geschraapt en wat bijgeschuurd. Hier is de linkerkant gedaan, zoals te zien is er geen putty of ander opvulmiddel nodig. Dat komt door het in elkaar geperst zijn van de twee helften (zie plaatje 25).
28. Hier zijn beide kanten geschraapt en geschuurd. Er is nu geen naad meer voelbaar.
29. De Russen vonden het een leuk idee om een stalen ring om het einde van de wielassen te doen. Het is erg lastig om deze op schaal mooi rond te krijgen. Nagenoeg noodzakelijk is het, om het metaal eerst te verhitten met een aansteker. Dat heet 'temperen' en zorgt ervoor dat de elasticiteit van het messing verkleind wordt. Hoe verder je verhit, des te beter buigbaar wordt het en des te beter blijft het metaal in een bepaalde stand staan. Zeker bij de uiteinden van de ring, is dit geen sinecure.
Hoe dan ook, deze vier ringen (elk wiel heeft er één) behoren tot de moeilijkste onderdelen van de kit tot nu toe.
30. De ringen blijken een fractie te lang. Op de foto hieronder zie je een strookje van een halve millimeter of zo, dat is eraf geknipt.
31. Leuk voor straatraces!
32. De wielconstructie is gebrekkig. Je kunt de voorwielen in een bepaalde stand zetten, of zelfs beweegbaar houden, maar dat klopt dan niet steeds met de positie van de stuurstang-aandrijving. Het wordt trouwens officieel niet gefaciliteerd door de kit. Ik wilde dit aanpassen door twee van de mij toegestane twintig scratch-momenten in te lassen, maar de connectie met de vooras is dusdanig zwak dat ik er maar vanaf heb gezien. Hier heeft Trumpeter niet lang genoeg over nagedacht. Dit typeert de kit: vaak leuk om te bouwen en knap ontwikkeld, maar om de zoveel tijd kom je dit soort onzinnigheden tegen.
Hier de drogende wielbevestiging met het kogelgewricht dat eventueel beweegbaar kan worden gemaakt.
33. De aandrijfstang van de besturing... Trumpeter verwacht hier dat je een kopje koffie zet, dat je het koffiedik scheidt en bestudeert en op basis daarvan beslist hoe die stang precies komt te staan. Drie bladzijden verderop wordt het geheel bevestigd aan het chassis en weet je of het koffiedik gelijk had.
34. Ik heb van nature weinig vertrouwen in koffie en alles wat ermee te maken heeft. Daarom besloot ik de as nu al te bevestigen, evenals de stuurstang. Ook de wielen werden meteen eraan gelijmd, opgeruimd staat netjes. Op deze manier is een en ander veel nauwkeuriger uit te lijnen. De pijl duidt aan waar de stuurstang terecht blijkt te moeten komen.
35. Uitlijning chassis nog eens testen en nog een beetje bijbuigen nu dat nog kan. Trumpeter maakt het je bijzonder gemakkelijk deze kit scheef te bouwen, wees constant op je hoede als je er zelf aan begint.
36. Dryfit van de motor... gaat niet helemaal goed zoals te zien (zie de gaatjes bij de pijltjes... daar moeten de motorsteunen dus in). Het blijkt dat twee onderdelen elkaar raken. Dit is een fout in de kit want het betreft zeldzaam genoeg net twee onderdelen die niet anders kónden worden gemonteerd en waar geen speling in zat. Wees hier dus alert op; het betreft de cardanas voor de lieraandrijving (vooraan op deze vrachtauto zit een lier). Het uiteinde van die cardanas is op de foto hieronder te zien, net rechts van de rechter pijl, i.e. dat uitstekend nippeltje. Dat komt rechtsonder aan de motor in Lebensraum-gevecht met een oliefilter (neem ik aan dat het moet voorstellen). Ik weet nog niet hoe ik het ga oplossen, waarschijnlijk beide onderdeeltjes een paar millimeter millimeteren.
Totaal bestede tijd: 18 uur.
28. Hier zijn beide kanten geschraapt en geschuurd. Er is nu geen naad meer voelbaar.
29. De Russen vonden het een leuk idee om een stalen ring om het einde van de wielassen te doen. Het is erg lastig om deze op schaal mooi rond te krijgen. Nagenoeg noodzakelijk is het, om het metaal eerst te verhitten met een aansteker. Dat heet 'temperen' en zorgt ervoor dat de elasticiteit van het messing verkleind wordt. Hoe verder je verhit, des te beter buigbaar wordt het en des te beter blijft het metaal in een bepaalde stand staan. Zeker bij de uiteinden van de ring, is dit geen sinecure.
Hoe dan ook, deze vier ringen (elk wiel heeft er één) behoren tot de moeilijkste onderdelen van de kit tot nu toe.
30. De ringen blijken een fractie te lang. Op de foto hieronder zie je een strookje van een halve millimeter of zo, dat is eraf geknipt.
31. Leuk voor straatraces!
32. De wielconstructie is gebrekkig. Je kunt de voorwielen in een bepaalde stand zetten, of zelfs beweegbaar houden, maar dat klopt dan niet steeds met de positie van de stuurstang-aandrijving. Het wordt trouwens officieel niet gefaciliteerd door de kit. Ik wilde dit aanpassen door twee van de mij toegestane twintig scratch-momenten in te lassen, maar de connectie met de vooras is dusdanig zwak dat ik er maar vanaf heb gezien. Hier heeft Trumpeter niet lang genoeg over nagedacht. Dit typeert de kit: vaak leuk om te bouwen en knap ontwikkeld, maar om de zoveel tijd kom je dit soort onzinnigheden tegen.
Hier de drogende wielbevestiging met het kogelgewricht dat eventueel beweegbaar kan worden gemaakt.
33. De aandrijfstang van de besturing... Trumpeter verwacht hier dat je een kopje koffie zet, dat je het koffiedik scheidt en bestudeert en op basis daarvan beslist hoe die stang precies komt te staan. Drie bladzijden verderop wordt het geheel bevestigd aan het chassis en weet je of het koffiedik gelijk had.
34. Ik heb van nature weinig vertrouwen in koffie en alles wat ermee te maken heeft. Daarom besloot ik de as nu al te bevestigen, evenals de stuurstang. Ook de wielen werden meteen eraan gelijmd, opgeruimd staat netjes. Op deze manier is een en ander veel nauwkeuriger uit te lijnen. De pijl duidt aan waar de stuurstang terecht blijkt te moeten komen.
35. Uitlijning chassis nog eens testen en nog een beetje bijbuigen nu dat nog kan. Trumpeter maakt het je bijzonder gemakkelijk deze kit scheef te bouwen, wees constant op je hoede als je er zelf aan begint.
36. Dryfit van de motor... gaat niet helemaal goed zoals te zien (zie de gaatjes bij de pijltjes... daar moeten de motorsteunen dus in). Het blijkt dat twee onderdelen elkaar raken. Dit is een fout in de kit want het betreft zeldzaam genoeg net twee onderdelen die niet anders kónden worden gemonteerd en waar geen speling in zat. Wees hier dus alert op; het betreft de cardanas voor de lieraandrijving (vooraan op deze vrachtauto zit een lier). Het uiteinde van die cardanas is op de foto hieronder te zien, net rechts van de rechter pijl, i.e. dat uitstekend nippeltje. Dat komt rechtsonder aan de motor in Lebensraum-gevecht met een oliefilter (neem ik aan dat het moet voorstellen). Ik weet nog niet hoe ik het ga oplossen, waarschijnlijk beide onderdeeltjes een paar millimeter millimeteren.
Totaal bestede tijd: 18 uur.
@Ron: ik ga erop hopen. Het chassis is zeker gedetailleerd, dat is wel weer mooi om te zien.
@Pascal: dank voor je reactie.
Allereerst... dit:
37. Het chassis lijkt nu recht.... maar na dryfit van de velgen op de achteras blijkt het toch nog iets uit het lood te staan. Dus nog maar even uitgewrongen; inmiddels staat het werkelijk recht.
38. Zo precies passend als het merendeel van de onderdelen is, zo knullig is ook weer de bevestiging van achterwielen aan achteras. Dit is de speling die erin zit... ik snap dit echt niet, het is gewoon gebrekkig ontworpen door Trumpeter.
39. De wielen kunnen niet worden vastgelijmd met plastic cement, daar zit er teveel speling voor. Mijn oplossing is niet ideaal maar werkt wel: het gat in het achterwiel vol dikke secondenlijm laten lopen (beide kanten) en dan de wielen op de achteras zetten... uitlijnen en drie keer controleren; dan wachten totdat de secondenlijm is uitgehard (uurtje ongeveer, maar ik heb dit de nacht laten staan).
De motor is op het chassis passend gemaakt. Ik heb een stukje van de lier-aandrijving weggeschuurd. Een motorsteun bleek een beetje te kunnen worden verplaatst.
Dit zijn in totaal zo'n 200 stukjes, dus wat dat betreft ben ik nu ongeveer op de helft van de bouw:
Totaal bestede tijd: 19 uur.
@Pascal: dank voor je reactie.
Allereerst... dit:
37. Het chassis lijkt nu recht.... maar na dryfit van de velgen op de achteras blijkt het toch nog iets uit het lood te staan. Dus nog maar even uitgewrongen; inmiddels staat het werkelijk recht.
38. Zo precies passend als het merendeel van de onderdelen is, zo knullig is ook weer de bevestiging van achterwielen aan achteras. Dit is de speling die erin zit... ik snap dit echt niet, het is gewoon gebrekkig ontworpen door Trumpeter.
39. De wielen kunnen niet worden vastgelijmd met plastic cement, daar zit er teveel speling voor. Mijn oplossing is niet ideaal maar werkt wel: het gat in het achterwiel vol dikke secondenlijm laten lopen (beide kanten) en dan de wielen op de achteras zetten... uitlijnen en drie keer controleren; dan wachten totdat de secondenlijm is uitgehard (uurtje ongeveer, maar ik heb dit de nacht laten staan).
De motor is op het chassis passend gemaakt. Ik heb een stukje van de lier-aandrijving weggeschuurd. Een motorsteun bleek een beetje te kunnen worden verplaatst.
Dit zijn in totaal zo'n 200 stukjes, dus wat dat betreft ben ik nu ongeveer op de helft van de bouw:
Totaal bestede tijd: 19 uur.
Maak jullie geen zorgen heren, deze Gaz tankwagen zal worden afgewerkt alsof hij net door de fabriek is afgeleverd. Verwering heeft nog geen kans gehad .
(trouwens, als ik deze had verweerd was het model zeker weer een shelf-of-shame model geworden, dus iets wat nooit was afgerond.
Ik geniet echt van het simpele van deze groepsbouw, zonder zorgen over realisme en dergelijke.
Hartelijk dank voor jullie reacties, ik waardeer die stuk voor stuk vooral in deze tijden van zomerluwte.
40. Wie mijn verslagen wel eens heeft gelezen, weet dat ik constant aan het dryfitten ben. 'Meten is weten'. Nu had ik bij de Gaz wel de motor gemaakt met die bougiekabels, maar ik wist niet of dat ook zou passen met de kap (=cabine) erop. Nou, niet dus. De bougiekabels moesten dus nog dichter tegen de kleppendeksels worden aangedrukt. Maar... het blok is nog niet afgewerkt, dus een ideale dryfit kan nog niet plaatsvinden; ook al niet omdat noch het blok noch de cabine op het chassis zitten gemonteerd. Maar voorlopig lijkt het te passen:
Dit betekent dat de werkvolgorde anders zal moeten. Probleem: de cabinebevestiging (aan chassis) kan pas worden aangebracht nadat het interieur is afgewerkt. Het interieur af te werken, impliceert dat het geschilderd wordt en dat de decals bevestigd worden.
Dus de volgorde:
1) Interieur maken, alles spuiten.
2) Cabine afronden tot en met interieur, alles spuiten.
3) Drie connectoren maken cabine -> chassis, gaatjes boren en in dryfit bevestigen.
4) Motor zoals die nu is dryfitten en eventueel aanpassen.
5) Motor spuiten en detailleren in de kern, daarna de laatste stukjes toevoegen.
6) Laatste maal motor dryfitten met cabine.
7) Verder met chassis.
Totaal bestede tijd: 20 uur.
. (trouwens, als ik deze had verweerd was het model zeker weer een shelf-of-shame model geworden, dus iets wat nooit was afgerond.
Ik geniet echt van het simpele van deze groepsbouw, zonder zorgen over realisme en dergelijke.
Hartelijk dank voor jullie reacties, ik waardeer die stuk voor stuk vooral in deze tijden van zomerluwte.
40. Wie mijn verslagen wel eens heeft gelezen, weet dat ik constant aan het dryfitten ben. 'Meten is weten'. Nu had ik bij de Gaz wel de motor gemaakt met die bougiekabels, maar ik wist niet of dat ook zou passen met de kap (=cabine) erop. Nou, niet dus. De bougiekabels moesten dus nog dichter tegen de kleppendeksels worden aangedrukt. Maar... het blok is nog niet afgewerkt, dus een ideale dryfit kan nog niet plaatsvinden; ook al niet omdat noch het blok noch de cabine op het chassis zitten gemonteerd. Maar voorlopig lijkt het te passen:
Dit betekent dat de werkvolgorde anders zal moeten. Probleem: de cabinebevestiging (aan chassis) kan pas worden aangebracht nadat het interieur is afgewerkt. Het interieur af te werken, impliceert dat het geschilderd wordt en dat de decals bevestigd worden.
Dus de volgorde:
1) Interieur maken, alles spuiten.
2) Cabine afronden tot en met interieur, alles spuiten.
3) Drie connectoren maken cabine -> chassis, gaatjes boren en in dryfit bevestigen.
4) Motor zoals die nu is dryfitten en eventueel aanpassen.
5) Motor spuiten en detailleren in de kern, daarna de laatste stukjes toevoegen.
6) Laatste maal motor dryfitten met cabine.
7) Verder met chassis.
Totaal bestede tijd: 20 uur.
41. Kijkend naar de foto hierboven, zag ik dat de twee scharniervoeten voor de cabine scheef op het chassis stonden. Ik heb deze een nieuw badje plasticlijm gegeven en recht gezet.
Ook het interieur is bizar fijn gedetailleerd. Een grappig detail is, dat Trumpeter de vouwvorm van een stukje photo etch onder het dashboard (dus niet meer te zien...) heeft meegeleverd als een blokje plastic. Niet echt nodig want de hoeken zijn gewoon 90 graden, maar toch een leuke geste. Het grijze vouwvormpje zie je op de volgende foto linksboven van het vouwmesje liggen. Verderop in de bouw worden nog wat vouwvormen meegeleverd; in die gevallen zijn ze echt zeer welkom c.q. noodzakelijk. Ik zal daar te zijner tijd op terugkomen.
42. Zie hoe complex de ophanging van de stuurstang is gemaakt. Wat waar allemaal hoort is niet heel duidelijk op de tekening (CAD 3D-aanzicht) dus dryfitten is nodig, maar wel mooi als het klaar is. Vanzelfsprekend is er uiteindelijk weinig van te zien.
43. De motorkapsteun zou beweegbaar kunnen worden gemaakt. Let erop dat je, anders dan ikzelf deed, éérst het plastic onderdeeltje tussen de photo etch opstaande randen wringt voordat je de vouwen van de photo etch compleet maakt.
Overigens meen ik op foto's van een echte Gaz 66 te zien dat Trumpeter de motorsteun verkeerd om heeft gemaakt. De modelbouwer die dit daadwerkelijk beweeglijk wil maken, dient daar op te letten.
44. Zo hoog komt de motor, als je de beschermkap zou weghalen! En dan ontbreekt hier nog het luchtfilter bovenop...
(Cabine staat hier een beetje scheef omdat het -ontbrekende- interieur op de chassissteun hoort te rusten)
45. Nu mét interieur en bodem. Inmiddels ben ik erachter dat ik toch wél de scharnieren had kunnen bevestigen aan de cabine en zo tot dryfit had kunnen overgaan, verder werkend aan het chassis alvorens de cabine af te ronden. Maar de huidige bouwvolgorde is ook niet erg en is iets minder riskant (de scharnieren kunnen niet afbreken zolang ze niet zijn gemonteerd...)
Totaal bestede tijd: 23 uur.
Ook het interieur is bizar fijn gedetailleerd. Een grappig detail is, dat Trumpeter de vouwvorm van een stukje photo etch onder het dashboard (dus niet meer te zien...) heeft meegeleverd als een blokje plastic. Niet echt nodig want de hoeken zijn gewoon 90 graden, maar toch een leuke geste. Het grijze vouwvormpje zie je op de volgende foto linksboven van het vouwmesje liggen. Verderop in de bouw worden nog wat vouwvormen meegeleverd; in die gevallen zijn ze echt zeer welkom c.q. noodzakelijk. Ik zal daar te zijner tijd op terugkomen.
42. Zie hoe complex de ophanging van de stuurstang is gemaakt. Wat waar allemaal hoort is niet heel duidelijk op de tekening (CAD 3D-aanzicht) dus dryfitten is nodig, maar wel mooi als het klaar is. Vanzelfsprekend is er uiteindelijk weinig van te zien.
43. De motorkapsteun zou beweegbaar kunnen worden gemaakt. Let erop dat je, anders dan ikzelf deed, éérst het plastic onderdeeltje tussen de photo etch opstaande randen wringt voordat je de vouwen van de photo etch compleet maakt.
Overigens meen ik op foto's van een echte Gaz 66 te zien dat Trumpeter de motorsteun verkeerd om heeft gemaakt. De modelbouwer die dit daadwerkelijk beweeglijk wil maken, dient daar op te letten.
44. Zo hoog komt de motor, als je de beschermkap zou weghalen! En dan ontbreekt hier nog het luchtfilter bovenop...
(Cabine staat hier een beetje scheef omdat het -ontbrekende- interieur op de chassissteun hoort te rusten)
45. Nu mét interieur en bodem. Inmiddels ben ik erachter dat ik toch wél de scharnieren had kunnen bevestigen aan de cabine en zo tot dryfit had kunnen overgaan, verder werkend aan het chassis alvorens de cabine af te ronden. Maar de huidige bouwvolgorde is ook niet erg en is iets minder riskant (de scharnieren kunnen niet afbreken zolang ze niet zijn gemonteerd...)
Totaal bestede tijd: 23 uur.
@Ron: het is al te vaak het lot van de modelbouwer; in dit geval zijn de stukjes gelukkig al voorgefabriceerd en hoef ik ze alleen in elkaar te steken. Sommige bouwers kiezen er zoals je weet voor om álles te bouwen ook al zit een en ander compleet onzichtbaar achter een deurtje bijvoorbeeld. Ieder z'n ding...
Maar bijvoorbeeld ook dat motorblok, daar is helemaal niets meer van te zien (op de onderkant na) als je de cabine niet kantelbaar maakt. Trumpeter heeft duidelijk voor ogen gehad dat bepaalde modelbouwers iets meer van hun model wilden tonen. Ook bepaalde klepjes, dekseltjes et cetera zijn apart gegoten. Zo ook de deuren, voor wie die in open positie wil weergeven. Dat is dan wel weer erg fijn.
46. Onbegrijpelijk vind ik echter dit... vier minuscule photo etched schijfjes met een puntje erop. Je moet die lossnijden met een mesje, dan als er een messingoverschot aan zit bijschuren en dan op de cabine lijmen. Dat had toch ook gewoon kunnen worden meegegoten?
Hier is er eentje.
47. "Schuren... niet kwijtraken! Schuren... niet kwijtraken!"
48. Zoals ik schreef... dit had toch gewoon kunnen worden meegegoten?
49. Afplakken ruitjes stap 1.
50. Stap 2.
51. Stap 3. Snijmatje moet goed schoon zijn...
52. Stap 4.
53. Dryfit met de tankeropbouw. Die laatste moet nog strak worden gemaakt, iets waar ik secondenlijm voor zal gebruiken.
Totaal bestede tijd: 25 uur.
Maar bijvoorbeeld ook dat motorblok, daar is helemaal niets meer van te zien (op de onderkant na) als je de cabine niet kantelbaar maakt. Trumpeter heeft duidelijk voor ogen gehad dat bepaalde modelbouwers iets meer van hun model wilden tonen. Ook bepaalde klepjes, dekseltjes et cetera zijn apart gegoten. Zo ook de deuren, voor wie die in open positie wil weergeven. Dat is dan wel weer erg fijn.
46. Onbegrijpelijk vind ik echter dit... vier minuscule photo etched schijfjes met een puntje erop. Je moet die lossnijden met een mesje, dan als er een messingoverschot aan zit bijschuren en dan op de cabine lijmen. Dat had toch ook gewoon kunnen worden meegegoten?
Hier is er eentje.
47. "Schuren... niet kwijtraken! Schuren... niet kwijtraken!"
48. Zoals ik schreef... dit had toch gewoon kunnen worden meegegoten?
49. Afplakken ruitjes stap 1.
50. Stap 2.
51. Stap 3. Snijmatje moet goed schoon zijn...
52. Stap 4.
53. Dryfit met de tankeropbouw. Die laatste moet nog strak worden gemaakt, iets waar ik secondenlijm voor zal gebruiken.
Totaal bestede tijd: 25 uur.
Hey,
Ik volg dit hier toch al een tijdje in stilte. Dat lijkt me echt een knap model te zijn, maar zoals je al schreef, sommige stukken kunnen gewoon meegegoten worden of in één geheel gemaakt worden. Da's blijkbaar de gewoonte van die Chinezen om alles in stukjes te breken om nadien terug op te bouwen..., kwestie van een zen moment te hebben..
Maar het is een mooi model aan het worden, ook is hij 'nieuw' uit de fabriek. Misschien eens prijskaartje bij zetten zodat hij in de showroom staat...
Ik volg dit hier toch al een tijdje in stilte. Dat lijkt me echt een knap model te zijn, maar zoals je al schreef, sommige stukken kunnen gewoon meegegoten worden of in één geheel gemaakt worden. Da's blijkbaar de gewoonte van die Chinezen om alles in stukjes te breken om nadien terug op te bouwen..., kwestie van een zen moment te hebben..
Maar het is een mooi model aan het worden, ook is hij 'nieuw' uit de fabriek. Misschien eens prijskaartje bij zetten zodat hij in de showroom staat...
Kijk aan, leven in de brouwerij 
Dank voor jullie commentaar Bart, Ron, Swa, Pascal en Aris!
Swa, inderdaad teveel onderdeeltjes, echter....! Lees vooral verder.
54. Zoveel onderdeeltjes, en dan vergeten ze bij Trumpeter de banden om de olietank apart bij te voegen. Superrrrrr irritant, want dit zijn nu bij uitstek onderdelen waarbij apart gieten (of photo etchen) een grote toegevoegde waarde heeft.
Ik probeerde het eerst netjes te schuren, maar dat lukte niet perfect. De rechter helft is hier 'gedaan'.
55. De 'banden' vullen met secondenlijm; en dan schuren.
56. Nabij de samensmelting zijn de randen niet strak.
57. Het zou er misschien mee door kunnen gaan, maar ik vind het niet netjes genoeg. Suffe suffe Trumpeter...
58. Dus vier scratchmomentjes; heel simpel. Een blad messing pakken, 1,95mm. strookjes kerven, heen en weer wikken en afbreken (4x)...
59. En dan een grote schuursessie, beginnend met de grofste korrel op de schuurstick.
60. Dan die krassen eruit halen met de eennazwaarste korrel, dan de eennalichtste korrel en dan de lichtste. Daar waar nog wat krasjes blijken te zitten, wordt de eennalichtste korrel weer gebruikt en dan de lichtste. Steeds in curves schuren zodat de tank zijn mooie ronde oppervlak behoudt.
61. Met secondenlijm de vier strookjes bevestigen, intussen niet vergeten de bevestigingspunten van de buizen te markeren met de markeerstift. Vergelijk vóór en na.
Totaal bestede tijd: 27 uur.
Dank voor jullie commentaar Bart, Ron, Swa, Pascal en Aris!
Swa, inderdaad teveel onderdeeltjes, echter....! Lees vooral verder.
54. Zoveel onderdeeltjes, en dan vergeten ze bij Trumpeter de banden om de olietank apart bij te voegen. Superrrrrr irritant, want dit zijn nu bij uitstek onderdelen waarbij apart gieten (of photo etchen) een grote toegevoegde waarde heeft.
Ik probeerde het eerst netjes te schuren, maar dat lukte niet perfect. De rechter helft is hier 'gedaan'.
55. De 'banden' vullen met secondenlijm; en dan schuren.
56. Nabij de samensmelting zijn de randen niet strak.
57. Het zou er misschien mee door kunnen gaan, maar ik vind het niet netjes genoeg. Suffe suffe Trumpeter...
58. Dus vier scratchmomentjes; heel simpel. Een blad messing pakken, 1,95mm. strookjes kerven, heen en weer wikken en afbreken (4x)...
59. En dan een grote schuursessie, beginnend met de grofste korrel op de schuurstick.
60. Dan die krassen eruit halen met de eennazwaarste korrel, dan de eennalichtste korrel en dan de lichtste. Daar waar nog wat krasjes blijken te zitten, wordt de eennalichtste korrel weer gebruikt en dan de lichtste. Steeds in curves schuren zodat de tank zijn mooie ronde oppervlak behoudt.
61. Met secondenlijm de vier strookjes bevestigen, intussen niet vergeten de bevestigingspunten van de buizen te markeren met de markeerstift. Vergelijk vóór en na.
Totaal bestede tijd: 27 uur.