1/35 Huey UH-1c [wip]

[StevenVD]

Bedankt! De cowling van de helikopter zal dus open staan. Om dat mogelijk te maken, ben ik de hele dag aan de slag geweest.



Een dry-fit van de cockpit. Die gaat perfect passen.



Foto van de motor in de half gesloten cowling. Het compartiment van de aandrijfas moet al niet gedetailleerd worden, want dat is niet te zien.



Het is dus het achterste gedeelte van wat je hier op de foto uit mijn boek ziet, dat nagemaakt moet worden. Er moeten dus nog wat extra buizen en stangen toegevoegd worden, maar dat doe ik na het spuiten van het plaatwerk.



Een groot probleem: ze stonden niet stil bij het feit dat de binnenkant van de cowling bij deze pose dan de meest zichtbare kant wordt. Dit stuk hadden ze heel wat beter kunnen uitwerken, niet alleen een stuk dunner maar er moet ook een steunstructuur te zien zijn. Nu moet ik daar zelf iets op gaan vinden.



Ik heb eerst met aluminiumfolie de buitenkant van het stuk overgenomen. Dat heb ik een paar keer gedaan. Een keer om de omtrek van de plaat te berekenen en een tweede keer voor het oppervlaktedetail.



Hier is de eerste ontvouwing overgenomen op de plaat. Die zal stevigheid geven aan het geheel.



Na het maken van de nodige perforaties wordt het messing over een messteel gebogen.



Met een tangetje wordt er een rand aan geplooid.



Het resultaat wordt op het model gepast. Gelukkig kan dit met een plaat gemaakt worden.



Ik was nog vergeten om de kieuwspleten toe te voegen. Hier zijn de posities vastgelegd met een boorpunt.



Na het insnijden van de spleten wordt aan de achterkant het materiaal weggevijld. Daardoor wordt de plaat daar dunner en de randen van de spleten dus scherper.



Het stuk is nu klaar om te detailleren.



De tweede aluminiumkopie wordt nu op deze plaat gekleefd. Helaas is het onmogelijk om alle plooien glad te strijken, de secondelijm is daar onder gekropen. Ik heb die rimpels al met een mes weggehaald, misschien was dit beter gelukt met BMF-lijm die trager opdroogt. Maar wanneer je het folie aandrukt, haal je ook de rivets terug weg. Denk er wel om dat dit de minder zichtbare zijde wordt. Het PE van Eduard zit er ook al op.



De binnenzijde ziet er wel glad uit.



Nu kan de steunstructuur er in gelijmd worden met Evergreenstrip. Dit is dun genoeg om te buigen met de plaat mee.



Dit lijkt er voldoende op. Er is wel nog wat gebogen om de ronde vorm terug te krijgen.



Nu de scharnieren nog plaatsen en het geeft de indruk te passen. Het zou er natuurlijk beter uit zien, als dit in PE uitgebracht was. Dan had ik de rivets niet moeten opplakken aan de buitenkant.

 

[Memphis]

Knap werk Steven

 

[StevenVD]

Bedankt, Memphis. Vandaag heb ik het luik in de verf gezet.



Het is een mengeling tussen lichtgroen en geel geworden, want ik vond niet echt een bruikbaar kleurnummer voor chromaatgroen.



Voor het spuiten rond de gasturbine moest er heel wat afgeplakt worden.



Bij het uitpakken zag dit er allemaal prima uit om een wash over te gooien. Dat wordt de volgende stap en daarna kan hij wel dicht. De naad waarvan sprake is nu bijgeplamuurd en kan bij het afwerken van de details nog bijgeschilderd worden.

 

[Michel]

Prachtig werk hier!

 

[Erwin]

Mooie vorderingen opnieuw.
Steven, ik heb hier Vallejo Model Air 71107 US Interior Yellow, was dat geen optie? (op conditie dat je het had natuurlijk)

 

[airbus56]

Mooi stukje scratch werk.
Duidelijk niet voor beginnelingen . Volg verder met zeer veel interesse.

 

[Pascal]

Knap gedaan weer Steven.

 

[Lt D]

Vooral zorgen voor een grote voorraad tape....

Knappe vorderingen.

Gr
Thiery

 

[StevenVD]

Bedankt iedereen voor de mooie reacties. Ik bedacht me dat ik ook nog Vallejo Interior Green had, maar ik wilde dit met andere verf doen omdat ik net de vorige nozzle vervangen heb na verstoppingen. Dat komt toch vaak door de waterige verfjes. Nu volgt er een meer chaotische update met een aantal stappen om de Huey dichtgekleefd te krijgen.



Het plafond moest ook afgewerkt worden. Dit nodigt natuurlijk uit tot een donkere wash en dan drybrushen met een lichtere kleur grijs.



Eerst wordt de neus en de onderkant geklemd. Alles gaat dicht tot zo'n 1 millimeter, maar het is die afstand die moeilijk dicht te krijgen is op sommige plekken. Dat kan komen door het toevoegen van de metalen rompdelen maar ook door de verankering van het plafond aan de buitenkant.



Hier wordt de cowling dichtgelijmd. De pincet zorgt voor een vlakke verlijming.



Een beeld van de binnenkant. Nu moet de bovenkant nog samengedrukt worden. Helaas kan dat niet door inklemmen aan de zijkanten, want dat drukt het dak omhoog en uiteen. De rechterhelft van het dak zit een fractie hoger gedrukt dan de linker.





Op de bovenkant is moeilijk vat te krijgen. Er kan wel gebruik gemaakt worden van een ADF-antenne die in twee verdeeld is. Deze is stevig genoeg om met een tang vast te grijpen. De tang wordt dan met een klem aangedrukt, ze wordt omhooggehouden door de schroevendraaier. Het plafond wordt geklemd tegen de hogere rechterkant van het dak, terwijl de zware scalpel de naad naar rechts dichtdrukt. Door dat laatste en door de hechting van de antenne met Tamiya Extra Thin is het gelukt om het dak grotendeels terug plat te krijgen.



Hier wordt het achterste gedeelte vlak geschuurd. Tape voorkomt dat de cowling vol schuurstof raakt.



Een test met het windshield. Zoals verwacht zit het vizier behoorlijk in de weg voor de montage. Ik vind dit vizier ook nergens duidelijk terug op de foto's in het boek, al helemaal niet op die van de Huey Hog die je met deze kit kan maken. Ik heb het dus maar weggehaald en de littekens zwart geschilderd.

 

[marc w]

En ik die denk dat je voor scheepsbouw veel klemmetjes nodig hebt om een plank op zijn plaats te krijgen. Hiervoor heb je een vaste hand en veeeeel geduld voor nodig, Prachtig!

 

[Michel]

Het lijkt wel een operatietafel met al die klemmen

Knap dat het je lukt zonder dingen te breken.

 

[StevenVD]

Bedankt voor de appreciatie! Vandaag kon er in de tuin wat verdergewerkt worden aan de PE-toevoegingen aan de buitenkant van de heli. Het was niet de enige helikopter die in de tuin rondvloog.



In de staart moest er een gat geboord worden voor een extra rooster, op de plek waar er een deksel gegoten was. De vorm voor het gat was dus al voorgegraveerd, maar het rooster was kleiner dan het deksel waar het op zat. Ik boorde zes gaatjes op een paar millimeter van de rand van het deksel en knipte de kern er uit. Dan werd met een schuurstokje en een vijl dit gat schoon afgewerkt.



Op de plaats waar het PE-stuk vastgelijmd moest worden, moest er wel een stukje uitgediept worden. Dit doe ik door te schrapen met een scalpel nadat er al wat materiaal met een frees weggehaald is.



Hier moet het stuk dan naadloos in vallen.



Nu verlangde Eduard dat er op een bepaalde plek op het dak een stel plaatjes toegevoegd werd.



Ik vond echter foto's waar dit plaatje niet op dezelfde plaats zat. Een uit mijn boek en een op het net van een walkaround in een museum, zodat er van op een hoogte gekeken kon worden. Het is wel zo, dat de inlaat in de cowling een paar millimeter verkeerd zit, hij zit meer vooraan. Hoe de toestand aan de andere kant van de heli is, vond ik nergens. Er zitten daar andere platen dan links. Ik denk dat het daar toch identiek moet zitten.





Ik heb de twee plaatjes daar gezet, maar blijkbaar nog geen foto gemaakt. Je ziet mijn methode wel aan de onderzijde, waar niet minder dan tien ruitvormige plaatjes ingewerkt moesten worden.



Gaatjes uitschrapen, want die ruitjes waren heel oppervlakkig.



De rafels worden weggesmolten met Tamiya lijm.





Het resultaat zal wel nauwelijks zichtbaar zijn en er komt nog een hele lading PE op de onderkant. Da's voor volgende keer.

 

[Pascal]

Mooie details weer als van gewoonte.

 

[StevenVD]

Bedankt, hier is de volgende hoop werk alweer. Deze keer zijn de landingsski's verbouwd.



Ik had ze apart kunnen laten voor het schilderen, maar er moest PE overheen gekleefd worden tot op de fuselage. Zo kan ik ook veiliger een aantal uitstekende stukjes onderaan vastkleven zonder dat ze verpletterd worden.



Hier zal dus nog iets meer PE bij komen, plus een clearpart lamp vooraan en de haak voor de winch.



Nu wilde ik de granaatwerper eens aanpakken. Je krijgt vijf onderdelen met ook van Eduard nog twee stukjes, maar eentje daarvan heb ik vervangen door een stukje buis. Ik ga ook de hoes voor de munitieband wat aankleden.



Het plastic onderdeel wordt bedekt met aluminiumfolie.



Dat wordt getrimd aan de randen en dan wordt de turret dichtgekleefd en geplamuurd. De loop is wel heel beweeglijk en met de metalen voorkant hangt die naar beneden. Dat kan ik nog fiksen.



De hoes hangt iets uit het midden, daar had er een voorgesneden gat moet zijn maar dat was me niet opgevallen in de instructies. Ondertussen ben ik ook Gunze Clear Green gaan kopen voor de zonnewering in die twee bovenste ruitjes.



In dit zijaanzicht zie je dat er onderaan nog een plastic staaf ontbreekt aan de turret. Die is even foetsie, maar ik kan hem toch beter vervangen ook.

 

[StevenVD]

De voorruit kon er pas in als beide helften samen zijn, er komt ook heel wat PE op. Aan de ruitjes in het dak kan ik nog prima aan, maar ze moeten aan de binnenkant getint zijn voor ik dat doe. De ruiten voor de deuren zitten er al in, maar de scharnieren worden vervangen en dat wordt waarschijnlijk een PE-nachtmerrie dus da's nog wat uitgesteld. De ruiten in de neus moeten nog schoongemaakt worden, wat erop of eronder is met de vreemde aanhechtingspunten.

 

[StevenVD]

Het glaswerk krijgt nu een beurt.



Deze ruitjes zijn gespoten met Gunze Clear Green. Ik had er eerst P+ over gekwast, maar dat maakte strepen in de verf. Gelukkig was alles met P+ en al te verwijderen met isopropanol zonder dat er iets ondoorzichtig werd. Bij de tweede poging heb ik de P+ maar in de airbrush gedaan, het was nodig om de ruitjes terug glad te maken na de spuitbeurt.



Het was wel een gedoe om de ruitjes op hun plek te krijgen, omdat ik nu ook schrik had om de verf weer te beroeren, maar ik kon de heli nog ondersteboven houden en dan lukte het wel.



https://www.centaursinvietnam.org/History/ihistoryEqOrdM79.html



Ik had opgemerkt dat de Huey Hogs met een neusturret allemaal een verstevigingsframe hadden achter de raampjes, bestaande uit twee stijlen aan elke kant die samenkomen bij de aanhechtingspunten van de turret aan de neus. Ik heb deze gescratcht uit koperdraden met aan de uiteinden verstevigingsribben uit aluminium. Niet zo makkelijk om te lijmen, en ik mocht niet vergeten om het vierde pedaal nu terug te zetten vooraleer het raampje er in zat.



Een vooraanzicht van het windshield. Let op de bovenrand, die wil niet onder de dakrand blijven zitten.



Geloof het of niet, maar net na de vorige foto heb ik een vingerafdruk knal op het rechter windshield gezet met behulp van Tamiya Extra Thin, gevolgd door een inwendige verwensing (er was een kind bij) en zeker een uur aan schuren en polijsten om die afdruk weg te krijgen. Ik geloof dat het me toch opmerkelijk goed gelukt is, maar dat is ook te wijten aan de harde clearparts die wel tegen een schuurbeurt kunnen. Daarna heb ik nog wel opnieuw geprobeerd om de ruit onder de dakrand te krijgen en te lijmen. Het lukt niet perfect maar ik zal het hier maar bij laten. Je ziet nu ook de aanhechtingsbeugels voor de raketlanceerinstallaties.



Je ziet hier nog eens de vuurmond van de granaatwerper. Hier zitten vaak borstels achter, maar dit is misschien moeilijker om te reproduceren.

 

[StevenVD]

De Huey is nu afgeplakt met de masking set van de Big Ed.



Er zijn insnijdingen in de stickers om ze op een bolle canopy te kunnen plakken. Het past nagenoeg perfect, als je hier en daar een beetje dichtplooit in de breedte.



Het gaat zeker sneller dan Tamiya-tape, maar ik ga toch de insnijdingen nog overplakken. Anders krijg je daar zeker insijpeling. Op deze foto zie je ook de inlaten van de verluchting op het dak, die van binnen uitgesneden zijn na het vastlijmen om de diameter van de luchtopening te vergroten.



Voor elk van de 48 2,75 inch-raketlanceerbuizen (NAVO-benaming Mighty mouse) was er een verbeterde achterkant voorzien in PE. Dit zorgde voor iets meer werk dan verwacht, want de acht buizenclusters bleken gulzig secondelijm op te zuigen omdat de buizen elkaar net niet raken. Na het lijmen van al dit PE moest er dus overal nog lijm tussen de buizen weggesneden worden. Linksonder zie je het oorspronkelijke uitzicht, met gietnaden over de achterkant. Die vind je ook op de warheads.



Hier is alles samengebracht. De spatiëring is niet overal perfect gelijk maar je kan moeilijk gaan zagen in de gladde zijkant van de launcher.



De bevestiging van de lanceerbuizen op de helikopter is opgebouwd, maar hier waren ook wat uitlijnfouten. De stang naar de cowling heb ik moeten inkorten zodat hij niet krom stond.



Dit is een dry-fit, het lijkt me best om dit na het schilderen pas te bevestigen.



Ik ontdekte nog een probleem, volgens mij. De raketten steken nu een eind buiten de buis uit. Op geen enkele foto van dit soort launcher, de rechthoekige met de 24 raketten dus, zie ik de raketten uit de buis steken. Ik vond de volgende foto's waarop je de raket achter de rand van de buis ziet zitten.





Er zijn wel andere lanceerinrichtingen voor deze raket, zoals deze met 8 raketten, of die met concentrische opstellingen, waar je inderdaad de raket ziet uitsteken.



Heeft MRC deze door mekaar gehaald of waren er toen al verschillende types 2,75-inch-raket qua lengte van de raketbuis? Het zou een zware klus worden om alle voorkanten te vervangen door metalen buizen, maar als het nodig is, doe ik dat.

N.B., de beurs waarvoor dit diorama gebouwd wordt, KMK Scaleworld, is ondertussen ook afgelast. We gaan uiteraard gewoon door met de bouw, misschien wordt het thema behouden voor een volgende editie.

 

[airbus56]

Imposante bouw.
Duidelijk uitgelegd, mooi uitgevoerd en goed gedocumenteerd.
Mooi en leerrijk om te volgen.

 

[Lucske]

Even bij gelezen,

En hoedje af hoor voor wat je weeral laat zien
Machtig veel detail.

Grtz.

Luc

 

[StevenVD]

Bedankt, mannen! De rotor van de heli is nu van PE voorzien, al zijn het hele kleine stukjes. Die zijn op strategische plekken geplaatst, namelijk net daar waar er een paar sinkmarks zaten. De rotor valt ook gemakkelijk op zijn plek bij een dry-fit.





Nu de rotor er op kan, heb ik nog eens het diorama er bij gehaald.





Stel nu dat hij scheef geland is en dat de rotor daarbij ontwricht geraakt is, dan krijgen we dit. Er kan dan nog wat meer schade toegebracht worden, zoals aan de schroefbladen, de cowling of de staart.



Een volgende stap was het bouwen van de deurscharnieren. Die had ik nog niet aangepakt omdat het een lastig werkje is. Je moet de plastic originelen weghalen en die zijn iets anders van vorm. Daarna moet je gokken hoe ver je de PE hengsels kleeft zodat beide scharnieren in elkaar passen. Ik heb een kleine plooifout gemaakt omdat je de onderste scharnier ondersteboven moet zetten, maar dat is al moeilijk te zien.





Er zijn vijf delen per scharnier, telkens met een andere combinatie van deeltjes. Het gekke is dat er van elk van deze deeltjes drie meegeleverd zijn, dus je mag overal eentje van verliezen.



Hier zie je nog de afgewerkte portieren. Ik zou nu de deuren echt kunnen laten openstaan, iets dat ik toch pas ga proberen als de verf er opzit. De as wordt niet vermeld maar dit kan met een fijne koperdaad.