@Peter: ik heb even gekeken naar werk van Marijn van Gils en het is adembenemend! Vooral de tank binnenin een verwoeste kerk... geweldig, hoe kom je erop en hoe bereik je zo'n resultaat... Daar kan ik nog veel van leren.
Omdat ik erg van de systematiek ben (dat was denk ik al duidelijk), gebruik ik zelf wel benamingen voor methoden. Rendering, Mapping, Zoutmethode, Preshading.. het is de naam die je een beestje geeft. De methode die ik heb beschreven en nog uitvoeriger zal beschrijven en die ik dus (al gebruik ik hem alleen maar zelf omdat er wellicht niemand zo gek is om de stortvloed aan werk die die met zich mee brengt, ook te doen) shading noem, kenmerkt zich door het gebruik van de zaklamp als een soort kunstmatige zon (bij slagschaduwen) resp. een gloeilamp als weergave van weerkaatst licht (bij diffuse schaduwen) en het op die manier 'renderen' van schaduwen, na alle schaduwen op papier te schematiseren.
162. Het schema hierboven zet ik in de eerste post, daar zal ik het actualiseren. Mijn inschattingen kloppen tot nu toe niet heel erg goed. Voor het schematiseren van de voor-, achter-, onder- en bovenkant inclusief de schaduwen van de rempomp en het stuurhuis, heb ik niet 1 uur maar ruim 2 uur nodig gehad. Voor het schematiseren van de losse onderdelen 1 uur in plaats van 3 uur. Het strak maken van de losse onderdelen kostte 6 uur in plaats van 5 uur. En het maken van de leidingen gaat langer duren dan de geschatte 3 uur.
Nadat ik klaar was met het schematiseren van de schaduwen op het blok, waren de losse onderdeeltjes aan de beurt. Die heb ik gewoon op een vel papier gelegd (zie volgende foto) waarna ik daar een foto van maakte. Uitgeprint en per onderdeel gepast en ingetekend. Alles ingetekend op het printje (dat wordt druk, maar het komt wel goed. Omdat ik veel fouten heb gemaakt in het schematiseren en nog steeds cijfertjes corrigeer, wacht ik met het posten van de in totaal 7 A4'tjes (2 zijkanten, voorkant, achterkant, bovenkant, onderkant, onderdeeltjes) totdat het definitief is. Dan kan meteen het papiertje met de leidingen erbij. Wat het papier met de losse onderdeeltjes erop betreft, geef ik de schaduwen van boven-, onder- en zijkanten weer met pijltjes (nog niet op de volgende tekening dus).
163. Zonder twijfel het irritantste aan deze kit is dat je bij de motoronderdelen niet kunt zien wanneer een gietnaad weggewerkt is. Je kunt het alleen voelen, dus het beste is het om een methode te bedenken waarmee je er zeker bent dat de naad weg is. Bijv. "1) Wegschrapen met mesje 5x; 2) concentrisch vijlen 5x; 3) naschuren 5x."
Op de volgende foto zie je wat ik bedoel. Je ziet nog steeds de gietnaad, maar het onderdeel is zo glad als een aal.
164. De twee potten zitten scheef.
165. Het wegvijlen van een stuk pin (of helemaal weghalen) biedt soelaas. Op de foto zie je ook dat ik hier weer een zilverstift heb gebruikt om er zeker van te zijn dat de naden weggewerkt zijn.
166. Ik ga niet teveel cynische grapjes maken over deze motor, waar ik normaal gesproken over Revell vaak wel cynisch ben. Maar deze motor is gewoon te briljant gemaakt, te goed van proporties, alles klopt tot op de millimeter. Ik had dit nooit verwacht maar het is van de hoogste kwaliteit, op het plastictype na dan. Alom, beter dan een Tamiya-kit uit 1998, zou ik willen beweren. Maar er zitten wel een paar kleine foutjes. Die zijn echter door de ingenieurs van Revell gemaakt en niet door degene die het blok heeft opgemeten. Zo zitten de ejector pin marks bij de brandstoffilters aan de verkeerde kant, die moeten dus worden weggewerkt.
167. De wanden van de luchttoevoer naar het luchtfilter zijn veel te dik, dus die heb ik bijgevijld, -geschraapt en -geschuurd.
168. Hier kun je de oorspronkelijke dikte en de aangepaste dikte met elkaar vergelijken. Je ziet ook dat er nog wat vulling en vereffening moet plaatsvinden. Dit was niet veel weinig met secondenlijm, accelerator en een vijl. Ook binnen is het gevuld en gevijld (nog niet op de foto te zien).
169. De binnenzijdes die makkelijk te bereiken waren, werden met de bovenomschreven methode behandeld. De dieper gelegen delen, waarvan ik niet goed kan inschatten hoe zichtbaar ze uiteindelijk zullen zijn, heb ik voor de zekerheid toch maar gevuld. En dat met de simpelste methode ooit: gewoon secondenlijm overheen doen, glad strijken, accelerator eroverheen. Klaar.
170. De carburateurs (of wat het ook mogen zijn) zitten ook al een fractie scheef. Drie van de vier pinnetjes heb ik er vanaf gesneden.
171. De radiateur heb ik rondom gladgevijld waar de twee helften bijeen komen. Omdat ik het bij het lijmen goed had vastgedrukt, was vijlen voldoende 'opkuisend'. Wat Mr Surfacer 500 ter finale vulling van de haarscheurtjes en klaar is kees.
172. Op de kap waar het vliegwiel zit, zit een plaat met openingen. Ik wilde de kitversie vervangen door een messing exemplaar. Vierkantje uitgesneden, hoekjes afgerond (zie foto), dan proberen de openingen erin te maken. Met Proxxon+slijpschijfje... ding schiet weg en verdwijnt in het randgebied tussen hemel en aarde. Nooit meer iets van vernomen, dus dan maar niet. Als het zo moet!
173. Dan maar proberen de openingen te maken met een nieuw mesje. Dit lukt wonderwel! Het zijn zelfs erg overtuigende openingen. Wel ontzettend voorzichtig zijn om te voorkomen dat je jezelf lek steekt. Je hebt bijna geen speling.
174. Vijf van de zes kiertjes gemaakt en... bij de zesde schiet ik erdoorheen. Alle 'kieuwen' zijn gebroken. Ik heb dit er dan maar vanafgeschuurd allemaal, het is toch niet of nauwelijks te zien. En al helemaal niet in de schaduw. Ik heb het onderdeel strakgemaakt, met Mr Surfacer 500 behandeld en ten slotte het klepje ontdaan van Mr Surfacer met een vijl en een schuurstick. Prima zo.
Dan de ventilator, daar zitten storende ejector pin marks op.
175. Ik heb de achterkant van de bladen met een ronde vijl uitgevijld, daarna met een scherp halfrond mesje verder uitgehold en de zijkanten van de ventilatorbladen bewerkt met een mesje: flash weggeschraapt. Dit was een erg leuk werkje dat voldoening levert! Zie de volgende twee foto's van de achter- en voorkant.
Vanaf nu gebruik ik een blauw vel papier als achtergrond net als wat je in de boekjes ziet, dat ziet er veel duidelijker uit.
176. Yes! Na 6 uur werk zijn alle onderdeeltjes opgeschoond.
177. De volgende twee onderdeeltjes zijn identiek. Het linker is hoe het oorspronkelijk is, bij het rechter heb ik stukjes weggesneden en gaatjes geboord met een klein boortje in een manueel draaiertje.
178. De gaatjes in de kop boor ik met hetzelfde boortje. Opdat het boortje niet uitschiet, druk ik een puntje in het plastic met een kraspen.
179. Het koperdraad voor de leiding probeer ik dan op de juiste punten te buigen, voor de scherpe bochten gebruik ik punches.
180. Soms kun je gewoon kopieën maken. Het is altijd makkelijker om een stukje af te knippen dan op een bepaalde plek een vouw of bocht te krijgen.
181. De twee brandstofleidingen richting resp. cilinders 2 en 5, op hun plek gedryfit.
En dan nu verder met het leuke werk van leidingen leggen
Totaal bestede tijd tot nu toe: 82 uur