Zoals gisteren al gemeld bij de eindfoto's van de GMC is het tijd voor een ander kitje op de werkbank erbij. We blijven natuurlijk nog verder doen aan de anderen, maar de KV zit geheel in de afwerking en de Komatsu is hier niet ver meer vandaan. En we moeten wel lijm kunnen blijven snuiven, hé. Wederom een modern onderwerp zal je denken, is Swa helemaal om. Dan kan ik vertellen dat dit niet het geval is, ik kijk meer naar vormen en dergelijke welke mijn interesse opwekken dan in welke periode het rondreed. Maar eerst een stukje historie over de M2A3 Bradley.
7 november 1967, het rode plein in Moskou. In de parade, ter ere van de vijftigste verjaardag van de grote oktober revolutie, wordt een nieuw gepantserd voertuig de BMP 1 getoond aan de wereld. Dit nieuwe wapen wordt een Infantry Fighting Vehicle (IFV) genoemd en krijgt een weergaloze aandacht van diverse landen. Afgeleid van de bekende Armoured Personnel Carrier (APC), speelt de IFV een belangrijke rol in het begeleiden en het dekken van tank manoeuvres. Het is uitgerust met een koepel en zware wapens. Soldaten kunnen ook hun wapens gebruiken terwijl ze in de IFV zitten.
www.nationalcoldwarexhibition.org/research/collections/bmp-1/
De IFV kan doelen vernietigen op de grond, maar ook laagvliegende objecten zijn niet veilig. Het voertuig kan goed uit de voeten op grote vlaktes, heuvels en in de sneeuw. Maar ook in de woestijn is het goed inzetbaar. Het kan daarnaast zowel opereren naast tanks maar ook kan het individueel ingezet worden. Hiermee geeft de IFV blijk dat het is ontwikkeld als zijnde een multifunctionele speler op het slagveld.
In april 1972, geeft het Amerikaanse leger opdracht tot de ontwikkeling van een nieuwe IFV. Chrysler Group, FMC Corporation en Pacific Car & Foundry Company overleven de eerste selectieprocedure. In november van dat jaar accepteert het Amerikaanse leger de plannen van FMC Corporation en samen ondertekenen ze een verder ontwikkelingscontract. 1976 test het leger het prototype XM723 waarna het verbeteringen wil aan het voertuig. Zoals het vervangen van de koepel, wapens en het wil een TOW (Tube-launched Optically tracked Wire-guided) raketwerper op de koepel.
www.militarymashup.com
In december twee jaar later levert FMC Corporation 2 XM2 prototypes aan het Amerikaanse leger. In juni 1979 levert het nog 6 pre-productie M2. 1980 ontvangt de M2 zijn officiële naam van vijf sterren generaal Omar Nelson Bradley (1893-1981). Op dat moment bezit het Amerikaanse leger dus zijn eigen IFV dat verder in massa productie kan.
www.history.army.mil
Per maand werden er vanaf dat moment 60 stuks M2 IFV afgeleverd ter vervanging van de verouderde M113 APCs. De totale kosten van het programma was 5.664.100.000 dollar, en de gemiddelde kosten per IFV bedroegen 3.166.000 dollar. Vanaf het begin van de productie zijn er al gauw meer dan 6700 M2 en M3 IFV’s geproduceerd. Op dit moment heeft het Amerikaanse leger nog zo’n 600 IFV’s in actieve dienst.
De M2 IFV heeft een aluminium gelaste romp en als aandrijving heeft het een 500PK Cummins VTA-903 dieselmotor voorzien van een HMDT-500 automatische transmissie. De twee-mans koepel is ook vervaardigd van aluminium en biedt plaats voor de commandant en de schutter. De koepel is verder uitgerust met een 25mm M242 bushmaster automatisch kanon, welke 200 kogels per minuut af kan vuren en welke zuiver is tot op 2500 meter. Inmiddels is het mogelijk 500 kogels per minuut af te vuren met de M2. Naast een rook genererend systeem van de motor is de M2 ook uitgerust met 2 rookgranaatwerpers die ieders vier granaten af kunnen vuren. Een 7.62mm M240C machinegeweer en een Raytheon BGM-71 TOW raketwerper voor twee projectielen met een bereik van 3750 meter sluiten het rijtje wapens. Het voorcompartiment biedt plaats aan de chauffeur en de squad leader welke met de rug naar de chauffeur toe zit. In het achter compartiment zitten 6 volledig bepakte soldaten welke via de achterkant het voertuig kunnen betreden of verlaten. De romp is voorzien van een tweetal schietgaten aan beide zijden. Maar ook de achterklep is hiermee voorzien zodat hierlangs geschoten kan worden met 5.56mm M231 wapens.
www.ar15.com
Na vier jaar dienst wordt in 1985 besloten een verbeterde versie te ontwikkelen, de M2A1. De belangrijkste verbeteringen waren een raketwerper die alle soorten TOW anti tank raketten af kon vuren. Maar ook werd een uitgebreid NBC systeem aangebracht zodat soldaten de achterzijde eenvoudiger konden verlaten. Daarnaast werd het brandalarm, brandblus-en brandstofsysteem geüpgraded. Een AN/TAS-5 nachtkijker werd tevens toegevoegd zodat antitankraketten afgeschoten konden worden met de FGM77 Dragon die de soldaten bij zich droegen. Om de bepantsering te verhogen van de M2 IFV startte het Amerikaans leger in 1986 wederom met een upgrade naar de M2A2.
www.thedonavan.com
Met de vernieuwde zijschermen ontstond een totaal ander beeld ten opzichte van eerdere versies. De rompbepantsering welke al eerder bestand was tegen 30mm munitie werd nog verhoogd door het gebruik van Explosive Reactieve Armour (ERA) wat geproduceerd wordt door General Dynamics. ERA wordt vervolgens in de toekomst aangebracht op de romp, koepel en de zijschermen. Door deze upgrade steeg het gewicht van de M2A2 IFV wel naar een slordige 30 ton, vandaar het voertuig ook uitgerust werd met een verbeterde Cummins VTA-903 dieselmotor zodat de snelheid en dergelijke gewaarborgd werd. De schietgaten worden bij deze upgrade van de romp verwijdert wat de bepantsering ten goede zou moeten komen. Tegen 1994 zijn alle IFV’s aan de standaard van de M2A2 aangepast, 1423 van hen zouden nog gemodificeerd worden naar de M2A2 ‘ODS’ (Operartion Dessert Storm) waarvan de modificatie gebaseerd is op de gelijknamige operatie in 1991. Verbeteringen waren een Eye-safe Laser Range Finder (ELFR), tactisch navigatiesysteem (TACNAV) met een lichtgewicht GPS ontvanger (PLGR) en een Digital Compass Systems (DCS).
www.dragon-models.com
Maar ook werd in het voertuig vanuit het nieuwe programma XXI van het Amerikaanse leger het FBCB2 systeem aangebracht. Door dit systeem is elk voertuig een belangrijke speler geworden op het slagveld, want verzamelde informatie wordt direct geüploade in het netwerk. De hierna gedownloade slagveldinformatie geeft onmiddellijk posities door van bevriende strijdkrachten en is de slagveldsituatie duidelijk. Het systeem zorgt voor efficiency en een verhoogde overlevingskans van zowel soldaten als voertuigen. Als laatste werden ook de banken van de soldaten vervangen, de oude opvouwbare banken hinderde de soldaten namelijk vaak bij het verlaten van de IFV tijdens gevechtsacties.
In 1995 ontving de M2A2 ODS een nieuwe upgrade waardoor de laatste versie M2A3 ontstond, het belangrijkste verschil tussen beide IFV’s was dat er een Commanders Independent Thermal Viewer (CITV) werd toegevoegd op de koepel en de chauffeur werd uitgerust met een Drivers Vision Enhancer, waardoor deze niet gestoord wordt tijdens het besturen door slechte visuele omstandigheden zoals rook, mist of stof. Maar ook waren er binnen in de IFV revolutionaire aanpassingen zoals een CO2 Laser afstandsmeter, een digitaal vuurcontrolesysteem en een Improved Bradley Acquisition System (IBAS).
Gedurende de jaren werden er nog de nodige veranderingen aan de M2A3 doorgevoerd waardoor in 2008 de BUSK (Bradley Urban Survival Kit) ontstond. Dit is een upgrade vergelijkbaar met de M1 Abrams TUSK kit. Het vermindert de kwetsbaarheid van de Bradley’s in stedelijke omgevingen waar guerrilladreiging mogelijk is. De survival kit bevat een krachtige schijnwerper , gaas ter bescherming van de diverse optiek tegen krassen. Een op afstand bedienbare 5.56mm machinegeweer op de koepel , extra bepantsering aan de onderzijde , een kogelwerende transparante schild voor de commandant buiten op de koepel. Het bevat ook sensoren en een softwarepakket om snel te detecteren wanneer componenten van de M2A3 slijtage gaan vertonen. Het BUSK voegt wel 3 ton toe aan het totaalgewicht waardoor een laatste upgrade gepland werd in 2012 voor 236 stuks M2A3, bestaande uit een 800PK zware dieselmotor, een ontplofbare brandstoftank , een ontploffingsbestendige bestuurdersstoel, de koepel werd voorzien van systeem wat de overlevingskansen van de commandant en schutter verhoogd door een niet-geleidende tentconstructie waardoor ze beschermd blijven tegen laaghangende electra-leidingen. Deze upgrade geeft ons de M2A3 Bradley BUSK III, een ‘moderne’ tank welke van de eerste ontwikkeling tot de laatste upgrade ruim 40 jaar op de teller heeft.
Het behoort nog vermeld te worden dat de M2 Bradley gezien wordt als de ruggengraat van het Amerikaanse leger en voor het eerst ingezet werd in gevechtssituaties van de Golfoorlog. Zo konden ze manschappen vervoeren, tanks bergen, vijandelijke troepen onder druk zetten met hun eigen aanwezige sterke vuurkracht. Waardoor ze net zo waardevol als de M1A1 Abrahams en de Challenger 1 werden. M2 Bradley’s ondervonden nooit geen grote technische problemen tijdens het acties op het slagveld en schakelde meer vijandelijke gepantserde voertuigen uit dan bijvoorbeeld de M1A1 Abrahams.
www.armorama.com
www.army.mil
www.circulotrubia.blogspot.nl
De kit (MSS-004), behoort aan de Stegosaures series van MENG welke bestaat uit 667 onderdelen op 23 sprues, incl. 179 interieurdelen op 6 sprues en transparante onderdelen op 3 spreus (zelfs keuze uit 2 kleuren), 31 PE onderdelen op 3 frets , 10 onderdelen zacht plastic ( veiligheidsgordels, kogel riem enz. ) en als laatste 168 schakels voor de werkbare tracks. Leuk om te vermelden is dat MENG een PE mask toegevoegd heeft zodat wielen en tracks eenvoudiger gespoten kunnen worden.
De kit heeft een zéér volledig interieur en het exterieur is, volgens mij, ook om van te smullen omdat het zeer scherp gegoten is waardoor de crisp details in het oog springen. De bouwhandleiding is zeer uitgebreid en bestaat uit 33 A4 pagina’s. Zes pagina’s geven achtergrondinformatie over de M2A3 en eenenzestig bouwstappen op 23 pagina’s leiden je door de bouw heen, waarna twee kleurenpagina’s je keuze geven voor de bouw van 3 versies. Wanneer netjes gebouwd heeft de kit beweegbare luiken , werkbare tracks en beweegbare ophanging. Ook zijn er de nodige ander mogelijkheden voor de kanon zoekers, TOW raketwerper en ga zo maar door. Mogelijkheden, die ik nog niet vaak in dit aantal heb gezien bij één en dezelfde kit. Echt een doos buiten proporties (14x25x38cm en meer dan nokievol!).
En ja, al bij al was dit wat me over de streep trok om mijn portefeuille op te diepen en de kit aan te schaffen. Ik heb geen ervaring met MENG maar wat ik nu zie is het zeker een fabrikant om aan te bevelen. Het detail van de onderdelen springt er namelijk echt uit en tijdens de productie is goed nagedacht hoe sinkmarks en andere narigheid zoveel mogelijk voorkomen kan worden. Wanneer ik reviews lees is de pasvorm ook subliem te noemen en kan er een schitterende Bradley van gebouwd worden. Maar zoals bekend wordt de palmares pas aan het eind van de race uitgedeeld. Dus de bouw zal dit moeten beamen. Nog updatesets nodig? Volmondig NEE, hier en daar wellicht een stukje koperdraad en een paar antennes in koper. Maar ik ga weer eens voor een OOTB build, waarbij we de kwaliteit van de kit goed kunnen beoordelen. Even geen soldeer en weinig secondelijm voor Swa, haha. Maar hier wat pics van de kit.
www.meng.com
Tot een eerste update van de bouwwerkzaamheden, mannen. Hopelijk tot gauw!
7 november 1967, het rode plein in Moskou. In de parade, ter ere van de vijftigste verjaardag van de grote oktober revolutie, wordt een nieuw gepantserd voertuig de BMP 1 getoond aan de wereld. Dit nieuwe wapen wordt een Infantry Fighting Vehicle (IFV) genoemd en krijgt een weergaloze aandacht van diverse landen. Afgeleid van de bekende Armoured Personnel Carrier (APC), speelt de IFV een belangrijke rol in het begeleiden en het dekken van tank manoeuvres. Het is uitgerust met een koepel en zware wapens. Soldaten kunnen ook hun wapens gebruiken terwijl ze in de IFV zitten.
www.nationalcoldwarexhibition.org/research/collections/bmp-1/
De IFV kan doelen vernietigen op de grond, maar ook laagvliegende objecten zijn niet veilig. Het voertuig kan goed uit de voeten op grote vlaktes, heuvels en in de sneeuw. Maar ook in de woestijn is het goed inzetbaar. Het kan daarnaast zowel opereren naast tanks maar ook kan het individueel ingezet worden. Hiermee geeft de IFV blijk dat het is ontwikkeld als zijnde een multifunctionele speler op het slagveld.
In april 1972, geeft het Amerikaanse leger opdracht tot de ontwikkeling van een nieuwe IFV. Chrysler Group, FMC Corporation en Pacific Car & Foundry Company overleven de eerste selectieprocedure. In november van dat jaar accepteert het Amerikaanse leger de plannen van FMC Corporation en samen ondertekenen ze een verder ontwikkelingscontract. 1976 test het leger het prototype XM723 waarna het verbeteringen wil aan het voertuig. Zoals het vervangen van de koepel, wapens en het wil een TOW (Tube-launched Optically tracked Wire-guided) raketwerper op de koepel.
www.militarymashup.com
In december twee jaar later levert FMC Corporation 2 XM2 prototypes aan het Amerikaanse leger. In juni 1979 levert het nog 6 pre-productie M2. 1980 ontvangt de M2 zijn officiële naam van vijf sterren generaal Omar Nelson Bradley (1893-1981). Op dat moment bezit het Amerikaanse leger dus zijn eigen IFV dat verder in massa productie kan.
www.history.army.mil
Per maand werden er vanaf dat moment 60 stuks M2 IFV afgeleverd ter vervanging van de verouderde M113 APCs. De totale kosten van het programma was 5.664.100.000 dollar, en de gemiddelde kosten per IFV bedroegen 3.166.000 dollar. Vanaf het begin van de productie zijn er al gauw meer dan 6700 M2 en M3 IFV’s geproduceerd. Op dit moment heeft het Amerikaanse leger nog zo’n 600 IFV’s in actieve dienst.
De M2 IFV heeft een aluminium gelaste romp en als aandrijving heeft het een 500PK Cummins VTA-903 dieselmotor voorzien van een HMDT-500 automatische transmissie. De twee-mans koepel is ook vervaardigd van aluminium en biedt plaats voor de commandant en de schutter. De koepel is verder uitgerust met een 25mm M242 bushmaster automatisch kanon, welke 200 kogels per minuut af kan vuren en welke zuiver is tot op 2500 meter. Inmiddels is het mogelijk 500 kogels per minuut af te vuren met de M2. Naast een rook genererend systeem van de motor is de M2 ook uitgerust met 2 rookgranaatwerpers die ieders vier granaten af kunnen vuren. Een 7.62mm M240C machinegeweer en een Raytheon BGM-71 TOW raketwerper voor twee projectielen met een bereik van 3750 meter sluiten het rijtje wapens. Het voorcompartiment biedt plaats aan de chauffeur en de squad leader welke met de rug naar de chauffeur toe zit. In het achter compartiment zitten 6 volledig bepakte soldaten welke via de achterkant het voertuig kunnen betreden of verlaten. De romp is voorzien van een tweetal schietgaten aan beide zijden. Maar ook de achterklep is hiermee voorzien zodat hierlangs geschoten kan worden met 5.56mm M231 wapens.
www.ar15.com
Na vier jaar dienst wordt in 1985 besloten een verbeterde versie te ontwikkelen, de M2A1. De belangrijkste verbeteringen waren een raketwerper die alle soorten TOW anti tank raketten af kon vuren. Maar ook werd een uitgebreid NBC systeem aangebracht zodat soldaten de achterzijde eenvoudiger konden verlaten. Daarnaast werd het brandalarm, brandblus-en brandstofsysteem geüpgraded. Een AN/TAS-5 nachtkijker werd tevens toegevoegd zodat antitankraketten afgeschoten konden worden met de FGM77 Dragon die de soldaten bij zich droegen. Om de bepantsering te verhogen van de M2 IFV startte het Amerikaans leger in 1986 wederom met een upgrade naar de M2A2.
www.thedonavan.com
Met de vernieuwde zijschermen ontstond een totaal ander beeld ten opzichte van eerdere versies. De rompbepantsering welke al eerder bestand was tegen 30mm munitie werd nog verhoogd door het gebruik van Explosive Reactieve Armour (ERA) wat geproduceerd wordt door General Dynamics. ERA wordt vervolgens in de toekomst aangebracht op de romp, koepel en de zijschermen. Door deze upgrade steeg het gewicht van de M2A2 IFV wel naar een slordige 30 ton, vandaar het voertuig ook uitgerust werd met een verbeterde Cummins VTA-903 dieselmotor zodat de snelheid en dergelijke gewaarborgd werd. De schietgaten worden bij deze upgrade van de romp verwijdert wat de bepantsering ten goede zou moeten komen. Tegen 1994 zijn alle IFV’s aan de standaard van de M2A2 aangepast, 1423 van hen zouden nog gemodificeerd worden naar de M2A2 ‘ODS’ (Operartion Dessert Storm) waarvan de modificatie gebaseerd is op de gelijknamige operatie in 1991. Verbeteringen waren een Eye-safe Laser Range Finder (ELFR), tactisch navigatiesysteem (TACNAV) met een lichtgewicht GPS ontvanger (PLGR) en een Digital Compass Systems (DCS).
www.dragon-models.com
Maar ook werd in het voertuig vanuit het nieuwe programma XXI van het Amerikaanse leger het FBCB2 systeem aangebracht. Door dit systeem is elk voertuig een belangrijke speler geworden op het slagveld, want verzamelde informatie wordt direct geüploade in het netwerk. De hierna gedownloade slagveldinformatie geeft onmiddellijk posities door van bevriende strijdkrachten en is de slagveldsituatie duidelijk. Het systeem zorgt voor efficiency en een verhoogde overlevingskans van zowel soldaten als voertuigen. Als laatste werden ook de banken van de soldaten vervangen, de oude opvouwbare banken hinderde de soldaten namelijk vaak bij het verlaten van de IFV tijdens gevechtsacties.
In 1995 ontving de M2A2 ODS een nieuwe upgrade waardoor de laatste versie M2A3 ontstond, het belangrijkste verschil tussen beide IFV’s was dat er een Commanders Independent Thermal Viewer (CITV) werd toegevoegd op de koepel en de chauffeur werd uitgerust met een Drivers Vision Enhancer, waardoor deze niet gestoord wordt tijdens het besturen door slechte visuele omstandigheden zoals rook, mist of stof. Maar ook waren er binnen in de IFV revolutionaire aanpassingen zoals een CO2 Laser afstandsmeter, een digitaal vuurcontrolesysteem en een Improved Bradley Acquisition System (IBAS).
Gedurende de jaren werden er nog de nodige veranderingen aan de M2A3 doorgevoerd waardoor in 2008 de BUSK (Bradley Urban Survival Kit) ontstond. Dit is een upgrade vergelijkbaar met de M1 Abrams TUSK kit. Het vermindert de kwetsbaarheid van de Bradley’s in stedelijke omgevingen waar guerrilladreiging mogelijk is. De survival kit bevat een krachtige schijnwerper , gaas ter bescherming van de diverse optiek tegen krassen. Een op afstand bedienbare 5.56mm machinegeweer op de koepel , extra bepantsering aan de onderzijde , een kogelwerende transparante schild voor de commandant buiten op de koepel. Het bevat ook sensoren en een softwarepakket om snel te detecteren wanneer componenten van de M2A3 slijtage gaan vertonen. Het BUSK voegt wel 3 ton toe aan het totaalgewicht waardoor een laatste upgrade gepland werd in 2012 voor 236 stuks M2A3, bestaande uit een 800PK zware dieselmotor, een ontplofbare brandstoftank , een ontploffingsbestendige bestuurdersstoel, de koepel werd voorzien van systeem wat de overlevingskansen van de commandant en schutter verhoogd door een niet-geleidende tentconstructie waardoor ze beschermd blijven tegen laaghangende electra-leidingen. Deze upgrade geeft ons de M2A3 Bradley BUSK III, een ‘moderne’ tank welke van de eerste ontwikkeling tot de laatste upgrade ruim 40 jaar op de teller heeft.
Het behoort nog vermeld te worden dat de M2 Bradley gezien wordt als de ruggengraat van het Amerikaanse leger en voor het eerst ingezet werd in gevechtssituaties van de Golfoorlog. Zo konden ze manschappen vervoeren, tanks bergen, vijandelijke troepen onder druk zetten met hun eigen aanwezige sterke vuurkracht. Waardoor ze net zo waardevol als de M1A1 Abrahams en de Challenger 1 werden. M2 Bradley’s ondervonden nooit geen grote technische problemen tijdens het acties op het slagveld en schakelde meer vijandelijke gepantserde voertuigen uit dan bijvoorbeeld de M1A1 Abrahams.
www.armorama.com
www.army.mil
www.circulotrubia.blogspot.nl
De kit (MSS-004), behoort aan de Stegosaures series van MENG welke bestaat uit 667 onderdelen op 23 sprues, incl. 179 interieurdelen op 6 sprues en transparante onderdelen op 3 spreus (zelfs keuze uit 2 kleuren), 31 PE onderdelen op 3 frets , 10 onderdelen zacht plastic ( veiligheidsgordels, kogel riem enz. ) en als laatste 168 schakels voor de werkbare tracks. Leuk om te vermelden is dat MENG een PE mask toegevoegd heeft zodat wielen en tracks eenvoudiger gespoten kunnen worden.
De kit heeft een zéér volledig interieur en het exterieur is, volgens mij, ook om van te smullen omdat het zeer scherp gegoten is waardoor de crisp details in het oog springen. De bouwhandleiding is zeer uitgebreid en bestaat uit 33 A4 pagina’s. Zes pagina’s geven achtergrondinformatie over de M2A3 en eenenzestig bouwstappen op 23 pagina’s leiden je door de bouw heen, waarna twee kleurenpagina’s je keuze geven voor de bouw van 3 versies. Wanneer netjes gebouwd heeft de kit beweegbare luiken , werkbare tracks en beweegbare ophanging. Ook zijn er de nodige ander mogelijkheden voor de kanon zoekers, TOW raketwerper en ga zo maar door. Mogelijkheden, die ik nog niet vaak in dit aantal heb gezien bij één en dezelfde kit. Echt een doos buiten proporties (14x25x38cm en meer dan nokievol!).
En ja, al bij al was dit wat me over de streep trok om mijn portefeuille op te diepen en de kit aan te schaffen. Ik heb geen ervaring met MENG maar wat ik nu zie is het zeker een fabrikant om aan te bevelen. Het detail van de onderdelen springt er namelijk echt uit en tijdens de productie is goed nagedacht hoe sinkmarks en andere narigheid zoveel mogelijk voorkomen kan worden. Wanneer ik reviews lees is de pasvorm ook subliem te noemen en kan er een schitterende Bradley van gebouwd worden. Maar zoals bekend wordt de palmares pas aan het eind van de race uitgedeeld. Dus de bouw zal dit moeten beamen. Nog updatesets nodig? Volmondig NEE, hier en daar wellicht een stukje koperdraad en een paar antennes in koper. Maar ik ga weer eens voor een OOTB build, waarbij we de kwaliteit van de kit goed kunnen beoordelen. Even geen soldeer en weinig secondelijm voor Swa, haha. Maar hier wat pics van de kit.
www.meng.com
Tot een eerste update van de bouwwerkzaamheden, mannen. Hopelijk tot gauw!
Maar ook weer een erg scherp detail.
