1/35 Thunder Models Scammell met Valentine
- Onderwerp starter StevenVD
- Startdatum
Bedankt voor de reactie. Ik had wel beter Chokotoff-papiertjes gebruikt, maar die grondstof was op het moment van de creatie niet ter beschikking. Even later bleek ik weer afgestraft te worden door het gebruik van het dikkere metaal. De passing van de bankjes in de cabine is zo nauw dat met de extra millimeter materiaal de achterwand niet op het model gezet kon worden. Sowieso krijg je die er al niet op, want de vorm is onmogelijk gemaakt om te assembleren. Je zou de wand om de afgeronde structuur achteraan moeten schuiven, maar die heeft een tand die hoger is dan de uitsnijding in de plaat. Ik heb dan maar twee randen weggeknipt die makkelijk terug te zetten waren. Maar om nu de wand tegen de bank te kunnen schuiven, moest er van die met metaal beklede banken een stuk afgehaald worden. Ik bedacht dat ik me daarvoor nog niet lang geleden het ideale werktuig aangeschaft had.
Een van de bankjes is wel losgekomen, maar dit kon apart bijgewerkt en teruggezet worden. Ik heb een paar foutjes gemaakt bij het passeren langs de afronding en ik heb ook 1 freesje gebroken, maar de banken zijn nu keurig verkleind.
De wand kon nu op zijn plek gedropt worden en een donkerbruine wash werd nu aangebracht.
Hierna heb ik de zeteltjes nog wat bijgekleurd aan de uitstekende delen en ik heb een drybrush gedaan, waarvan geen aparte foto, maar de cabine is nu dichtgeplakt. Het mat aflakken gaat langs de beschikbare openingen gebeuren.
Een van de bankjes is wel losgekomen, maar dit kon apart bijgewerkt en teruggezet worden. Ik heb een paar foutjes gemaakt bij het passeren langs de afronding en ik heb ook 1 freesje gebroken, maar de banken zijn nu keurig verkleind.
De wand kon nu op zijn plek gedropt worden en een donkerbruine wash werd nu aangebracht.
Hierna heb ik de zeteltjes nog wat bijgekleurd aan de uitstekende delen en ik heb een drybrush gedaan, waarvan geen aparte foto, maar de cabine is nu dichtgeplakt. Het mat aflakken gaat langs de beschikbare openingen gebeuren.
De Scammell is nu zover af dat hij eerst in de verf zal moeten, dus parkeren we hem even om ook de trailer mee te kunnen doen. Hier de foto's van de carrosserie die een dry-fit kreeg op het chassis. Als ik een weinig van de lier afschuurde, paste het perfect. De achterste twee assen bestaan uit een verbazend aantal onderdelen en het blijft makkelijk verstelbaar in hoogte. Hopelijk passen de resin wielen straks goed op deze remtrommels. De opzichtige oliefilter wil ik vervangen door en stuk buis met een kleinere diameter, want ik denk dat de verhoudingen net fout zitten, en ik wil ook de veertjes voor het deksel namaken.
Nog een bedenking, waarom liet men op de zeer fragiele remstangen een vierde aangietpunt zitten als het niet eens vastzit aan de sprue?
Nog een bedenking, waarom liet men op de zeer fragiele remstangen een vierde aangietpunt zitten als het niet eens vastzit aan de sprue?
Ik ben nog maar net met de trailer begonnen, dus daar zijn nog geen foto's van. Wel van een paar problemen aan de trekker die ondertussen opgelost zijn.
Deze kit heb ik overgekocht van iemand die deze zou overgenomen hebben van iemand anders die dit op een wedstrijd gewonnen zou hebben. Daardoor blijkt het PE-raam niet volledig aanwezig te zijn en ik heb dus vier belangrijke stukjes niet. Die zou ik dus zelf moeten maken, terwijl ze in de handleiding onduidelijk afgebeeld zijn. Het zijn de vier onderste driehoekjes, die ik hier even uit een review gehaald heb: https://kitchecker.com/reviews_2017_4/thunder_35200.htm. Meteen een van de beste reviews van de kit. De driehoekjes die ik hier gesneden heb, waren een eerste poging, maar ze waren te klein en ik heb grotere moeten maken.
De sleuven die voorzien waren op het vijfde wiel kon ik best even wat dieper insnijden, zo heeft het PE meer grip. Ontwerpers die toch PE in hun eigen model toevoegen, zouden hun kit beter zodanig ontwerpen dat het PE in het plastic verankerd zit.
Dit is het uiteindelijke resultaat. In de referentie bleek dat de bovenste van deze driehoekjes dikker zijn dan de onderste, dit merkte ik net te laat op.
Dan ben ik begonnen aan het vervangen van de luchtfilter. Op zich wordt dit element in deze kit al vaak aangepast of vervangen door de Resicast resinkit, omdat de veerklemmen om de pot dicht te houden wat rudimentair gegoten zijn. Ook de resinkit is qua vorm gebaseerd op de bouwdoos, je kan een vroeg en een laat type kiezen. Ik ben van mening toegedaan dat iedereen de verkeerde verhoudingen van filterbehuizing toegepast heeft. Vergelijk de kit rechts van de referentiefoto, de diameter is 10,5 mm. Ik heb links het vervangingsmateriaal gelegd, een aluminium buisje van 9mm. De hoogte zal wel correct zijn, dus de diameter moest iets minder worden. Niet veel minder, maar daardoor lijkt de ketel iets langer.
Ook op de onderhoudstekening zie je dat de hoogte naar 3 op 2 gaat in plaats van de 5 op 3 van de kit. Ik vond een tankdop van een motor op 1/8 die goed paste als deksel.
De ketelsteunen heb ik in plaatmateriaal gemaakt.
Er moet een buis aangesloten worden op de motorkap, dus de opening is ook in de aluminium buis voorzien. De luchthapper uit de kit is al van filter gewisseld.
Nog eens een vergelijking bij een andere foto. Nu moeten die springveertjes er op komen.
Een boortje en een elektrische spoel worden hiervoor bovengehaald. Voor de bevestiging van de veertjes zijn 2 L-profielen, drie klauwtjes en drie doorboorde plaatjes toegevoegd aan de pot.
Op plaatjes lijkt de voorste veer wat kleiner, dus die heb ik een paar windingen minder gegeven. Om de veren open te trekken, zijn er drie handvatten op gezet. 2 handgrepen om het deksel van de filter te verwijderen zijn uit dezelfde staaldraad gemaakt.
De filter zit nu op de cabine en het gat voor de buis blijkt mooi uitgelijnd let de opening in de motorkap. Ik hoop dat al die fragiele stukjes draad niet te vaak los gaan komen, want dat lijkt bijna onvermijdelijk.
Deze kit heb ik overgekocht van iemand die deze zou overgenomen hebben van iemand anders die dit op een wedstrijd gewonnen zou hebben. Daardoor blijkt het PE-raam niet volledig aanwezig te zijn en ik heb dus vier belangrijke stukjes niet. Die zou ik dus zelf moeten maken, terwijl ze in de handleiding onduidelijk afgebeeld zijn. Het zijn de vier onderste driehoekjes, die ik hier even uit een review gehaald heb: https://kitchecker.com/reviews_2017_4/thunder_35200.htm. Meteen een van de beste reviews van de kit. De driehoekjes die ik hier gesneden heb, waren een eerste poging, maar ze waren te klein en ik heb grotere moeten maken.
De sleuven die voorzien waren op het vijfde wiel kon ik best even wat dieper insnijden, zo heeft het PE meer grip. Ontwerpers die toch PE in hun eigen model toevoegen, zouden hun kit beter zodanig ontwerpen dat het PE in het plastic verankerd zit.
Dit is het uiteindelijke resultaat. In de referentie bleek dat de bovenste van deze driehoekjes dikker zijn dan de onderste, dit merkte ik net te laat op.
Dan ben ik begonnen aan het vervangen van de luchtfilter. Op zich wordt dit element in deze kit al vaak aangepast of vervangen door de Resicast resinkit, omdat de veerklemmen om de pot dicht te houden wat rudimentair gegoten zijn. Ook de resinkit is qua vorm gebaseerd op de bouwdoos, je kan een vroeg en een laat type kiezen. Ik ben van mening toegedaan dat iedereen de verkeerde verhoudingen van filterbehuizing toegepast heeft. Vergelijk de kit rechts van de referentiefoto, de diameter is 10,5 mm. Ik heb links het vervangingsmateriaal gelegd, een aluminium buisje van 9mm. De hoogte zal wel correct zijn, dus de diameter moest iets minder worden. Niet veel minder, maar daardoor lijkt de ketel iets langer.
Ook op de onderhoudstekening zie je dat de hoogte naar 3 op 2 gaat in plaats van de 5 op 3 van de kit. Ik vond een tankdop van een motor op 1/8 die goed paste als deksel.
De ketelsteunen heb ik in plaatmateriaal gemaakt.
Er moet een buis aangesloten worden op de motorkap, dus de opening is ook in de aluminium buis voorzien. De luchthapper uit de kit is al van filter gewisseld.
Nog eens een vergelijking bij een andere foto. Nu moeten die springveertjes er op komen.
Een boortje en een elektrische spoel worden hiervoor bovengehaald. Voor de bevestiging van de veertjes zijn 2 L-profielen, drie klauwtjes en drie doorboorde plaatjes toegevoegd aan de pot.
Op plaatjes lijkt de voorste veer wat kleiner, dus die heb ik een paar windingen minder gegeven. Om de veren open te trekken, zijn er drie handvatten op gezet. 2 handgrepen om het deksel van de filter te verwijderen zijn uit dezelfde staaldraad gemaakt.
De filter zit nu op de cabine en het gat voor de buis blijkt mooi uitgelijnd let de opening in de motorkap. Ik hoop dat al die fragiele stukjes draad niet te vaak los gaan komen, want dat lijkt bijna onvermijdelijk.
Geen enkele Scammel te zien in Normandië, Steven, denk dat ze allemaal bij de Queen zitten. Erg, erg flauw wat Britse voertuigen betreft dit jaar.
Bedankt om een oogje voor me in het zeil te houden, Erwin, maar je kan ook nog het verkeerde type filter aantreffen. Vandaag gaan we het alleen over de trailer hebben. Er komt een plankenvloer in, maar er zijn een paar onregelmatigheden mee. Ten eerste lijkt het om een enkele plaat met wat ondiepe inkepingen te gaan. Ik vond dit een goede toepassing om te graveren met de Tamiyatool, zo zie je meteen dat het om losse planken gaat.
Er komt een plankenvloer in, maar er zijn een paar onregelmatigheden mee. Ten eerste lijkt het om een enkele plaat met wat ondiepe inkepingen te gaan. Ik vond dit een goede toepassing om te graveren met de Tamiyatool, zo zie je meteen dat het om losse planken gaat.
Zie hieronder een onbehandeld stuk en een afgewerkt vloertje.
Ook vreemd is de bevestiging van de vloer. Je moet goed opletten dat je deze niet plat tegen het metalen trailerdek kleeft, het moet onder in de H-balken liggen en om daarin te passen, heb ik een stukje plaat weggesneden. Maar er wordt geen ondersteuning voor de planken toegevoegd, alsof ze zich als een plaat op kunnen houden op die twee balken aan de uiteinden. Ik ga op zoek naar referentie of er hier gebruik gemaakt werd van L-profielen onder de planken.
De walking beams van de trailer worden nu al van dezelfde openingen in de assen voorzien als de resin wielen hebben. Zo kunnen deze later op een styreen as gezet worden. Er moet tenslotte een tank op komen.
Ook dit gedeelte blijft beweegbaar. De handleiding blijft onduidelijk over in welke richting de beams zouden moeten komen, want ze zijn niet helemaal symmetrisch.
Voorlopig is de trailer al te herkennen. ik laat de wielen nog los, da's makkelijker te schilderen.
Er komt een plankenvloer in, maar er zijn een paar onregelmatigheden mee. Ten eerste lijkt het om een enkele plaat met wat ondiepe inkepingen te gaan. Ik vond dit een goede toepassing om te graveren met de Tamiyatool, zo zie je meteen dat het om losse planken gaat.
Zie hieronder een onbehandeld stuk en een afgewerkt vloertje.
Ook vreemd is de bevestiging van de vloer. Je moet goed opletten dat je deze niet plat tegen het metalen trailerdek kleeft, het moet onder in de H-balken liggen en om daarin te passen, heb ik een stukje plaat weggesneden. Maar er wordt geen ondersteuning voor de planken toegevoegd, alsof ze zich als een plaat op kunnen houden op die twee balken aan de uiteinden. Ik ga op zoek naar referentie of er hier gebruik gemaakt werd van L-profielen onder de planken.
De walking beams van de trailer worden nu al van dezelfde openingen in de assen voorzien als de resin wielen hebben. Zo kunnen deze later op een styreen as gezet worden. Er moet tenslotte een tank op komen.
Ook dit gedeelte blijft beweegbaar. De handleiding blijft onduidelijk over in welke richting de beams zouden moeten komen, want ze zijn niet helemaal symmetrisch.
Voorlopig is de trailer al te herkennen. ik laat de wielen nog los, da's makkelijker te schilderen.
De spil in de loopplanken was per ongeluk gedeeltelijk afgesneden, dus is ze volledig vervangen door een metalen pin.
Omdat verschillende delen met kracht in deze sleuven in de achterste balk gedrukt moesten worden, is die wat scheef gaan staan.
De planken blijven nog wel beweeglijk.
Omdat verschillende delen met kracht in deze sleuven in de achterste balk gedrukt moesten worden, is die wat scheef gaan staan.
De planken blijven nog wel beweeglijk.
Voor de Scammell heb ik alvast een figuur van SKP gebouwd. Hij kan voor de chauffeur doorgaan, maar hij zal niet in de cabine plaatsnemen door zijn houding.
Van de aanhanger wordt nu de onderkant afgewerkt. Er zitten een paar fijne PE onderdelen aan. Bij de houten bak vooraan valt op te merken dat je deze naadloos kan verlijmen en toch helemaal fout kan zitten. Dat komt door de getrapte platen, je moet ze aan de juiste kant van de trap kleven. Begin daarom best met de zijkanten, daar moeten de hengsels op elkaar uitkomen.
Dit juk wordt gebruikt bij het inzetten van de winch. Niet vergeten de binnenzijde te ontdoen van de gietnaad.
Van de aanhanger wordt nu de onderkant afgewerkt. Er zitten een paar fijne PE onderdelen aan. Bij de houten bak vooraan valt op te merken dat je deze naadloos kan verlijmen en toch helemaal fout kan zitten. Dat komt door de getrapte platen, je moet ze aan de juiste kant van de trap kleven. Begin daarom best met de zijkanten, daar moeten de hengsels op elkaar uitkomen.
Dit juk wordt gebruikt bij het inzetten van de winch. Niet vergeten de binnenzijde te ontdoen van de gietnaad.
Voor de Scammell heb ik alvast een figuur van SKP gebouwd. Hij kan voor de chauffeur doorgaan, maar hij zal niet in de cabine plaatsnemen door zijn houding.
Van de aanhanger wordt nu de onderkant afgewerkt. Er zitten een paar fijne PE onderdelen aan. Bij de houten bak vooraan valt op te merken dat je deze naadloos kan verlijmen en toch helemaal fout kan zitten. Dat komt door de getrapte platen, je moet ze aan de juiste kant van de trap kleven. Begin daarom best met de zijkanten, daar moeten de hengsels op elkaar uitkomen.
Dit juk wordt gebruikt bij het inzetten van de winch. Niet vergeten de binnenzijde te ontdoen van de gietnaad.
Van de aanhanger wordt nu de onderkant afgewerkt. Er zitten een paar fijne PE onderdelen aan. Bij de houten bak vooraan valt op te merken dat je deze naadloos kan verlijmen en toch helemaal fout kan zitten. Dat komt door de getrapte platen, je moet ze aan de juiste kant van de trap kleven. Begin daarom best met de zijkanten, daar moeten de hengsels op elkaar uitkomen.
Dit juk wordt gebruikt bij het inzetten van de winch. Niet vergeten de binnenzijde te ontdoen van de gietnaad.
Er zijn blijkbaar de vorige zomer nog andere projecten tussengekomen, zoals dat met een paar scheepjes in, maar we gaan nu voor de herkansing en zetten de Scammell op de schilderplank.
Het idee voor de Mickey Mouse Camo is van de baan, de truck en oplegger zullen volledig in SCC2 (Khaki) gespoten worden. Zo kan de Valentine probleemloos in het project blijven.
Hier is het Tamiya Khaki al voorzien van modulatie, al vind ik het soms moeilijk te zien. Ik heb er wel zes druppels Olive drab bij gedaan. Highlights zijn met Dunkelgelb 2 gedaan.
De dieselmotor zag ik op de meeste foto's in metallic kleuren, dus heb ik dat met een mix van Tamiya zilver en grijs gespoten.
De wielen zijn met zijdemat zwart van Tamiya gespoten, met een cirkelsnijder afgeplakt. Het spuiten duurt een stuk langer dan verwacht door de vele bandenprofielen die tot in de hoekjes bereikt moeten worden. Ik heb geen poging gedaan om dat te moduleren, het moet maar met pigment wat uitgewerkt worden.
De figuur is ook met dit zwart geprimerd, de truck is met P+ afgelakt. Dit brengt de schaduwen iets meer naar voren op het dak, waar ze het meest opvallen. De trailer is moeilijk te manipuleren door de fragiele krikonderdelen aan de onderkant.
De motor past nog goed op het chassis, van de radiatorbuis bovenaan is een klein stukje geknipt zodat de radiator recht zit. De motorkap moet daar namelijk op passen.
Er is wat overtuigingskracht nodig om de cab op het chassis te lijmen. Ik bleef rechts een kiertje van een halve millimeter zien, maar dat zal geen gevolgen hebben voor de passing.
Ik besloot om de wielen er al maar onverweerd op te lijmen. Als het vervuilen met pigment gedaan wordt, dan kan het nog na de bevestiging op de wielen gezet worden. De voorste wielen blijven nog even demonteerbaar, want die zijn met een naaf uit de kit te monteren.
Nu kon de trailer tenminste ook rechtop geplaatst worden. Aangezien de bemanning van de tank voorzien is in het project, in een besturende positie, wilde ik de Valentine op de oplegger laten rijden. Dan zijn de oprijplanken naar beneden. Ik heb wel de krikpunten omhoog gemonteerd, maar ik vond foto's waar die niet gebruikt werden bij het opladen van een tank. De Valentine is ook wel een van de lichtere lasten.
Als ik dit lange kader gebruik, heb ik voldoende plek voor de Scammell en de tank er nog achter.
Ik heb aan de Valentine ook maar eens een begin gemaakt. Hij is al een paar bouwstappen ver, maar daar is nog niet veel van te merken.
Het idee voor de Mickey Mouse Camo is van de baan, de truck en oplegger zullen volledig in SCC2 (Khaki) gespoten worden. Zo kan de Valentine probleemloos in het project blijven.
Hier is het Tamiya Khaki al voorzien van modulatie, al vind ik het soms moeilijk te zien. Ik heb er wel zes druppels Olive drab bij gedaan. Highlights zijn met Dunkelgelb 2 gedaan.
De dieselmotor zag ik op de meeste foto's in metallic kleuren, dus heb ik dat met een mix van Tamiya zilver en grijs gespoten.
De wielen zijn met zijdemat zwart van Tamiya gespoten, met een cirkelsnijder afgeplakt. Het spuiten duurt een stuk langer dan verwacht door de vele bandenprofielen die tot in de hoekjes bereikt moeten worden. Ik heb geen poging gedaan om dat te moduleren, het moet maar met pigment wat uitgewerkt worden.
De figuur is ook met dit zwart geprimerd, de truck is met P+ afgelakt. Dit brengt de schaduwen iets meer naar voren op het dak, waar ze het meest opvallen. De trailer is moeilijk te manipuleren door de fragiele krikonderdelen aan de onderkant.
De motor past nog goed op het chassis, van de radiatorbuis bovenaan is een klein stukje geknipt zodat de radiator recht zit. De motorkap moet daar namelijk op passen.
Er is wat overtuigingskracht nodig om de cab op het chassis te lijmen. Ik bleef rechts een kiertje van een halve millimeter zien, maar dat zal geen gevolgen hebben voor de passing.
Ik besloot om de wielen er al maar onverweerd op te lijmen. Als het vervuilen met pigment gedaan wordt, dan kan het nog na de bevestiging op de wielen gezet worden. De voorste wielen blijven nog even demonteerbaar, want die zijn met een naaf uit de kit te monteren.
Nu kon de trailer tenminste ook rechtop geplaatst worden. Aangezien de bemanning van de tank voorzien is in het project, in een besturende positie, wilde ik de Valentine op de oplegger laten rijden. Dan zijn de oprijplanken naar beneden. Ik heb wel de krikpunten omhoog gemonteerd, maar ik vond foto's waar die niet gebruikt werden bij het opladen van een tank. De Valentine is ook wel een van de lichtere lasten.
Als ik dit lange kader gebruik, heb ik voldoende plek voor de Scammell en de tank er nog achter.
Ik heb aan de Valentine ook maar eens een begin gemaakt. Hij is al een paar bouwstappen ver, maar daar is nog niet veel van te merken.
Nu weer over naar het diorama, de bandenprofielen van de Scammell en aanhanger zijn nu in de juiste richting gezet. Gelukkig moesten hiervoor maar vier wielen met elkaar verwisseld worden, die allemaal zonder schade losten. Soms losten ze zelfs iets te snel, ik hoop dat de andere blijven zitten.
Dit zijn de benodigdheden voor het diorama, het kader is gedemonteerd en er zijn plankjes gezaagd uit de achterkant van een Ikea-kast of iets dergelijks. Er zit een kleine vervorming in door vocht maar die krijgen we er wel uit. Er wordt op de keukenvloer gewerkt, bij dit formaat is dat handiger dan op de tafel.
De plaat uit het kader is nu vastgelijmd zonder het glas ertussen. Daarom is er wat extra druk uitgeoefend met deze Vallejopotjes.
Een stuk styropor is uitgezaagd in de afmetingen van het kader. De kleine stukjes komen er onder te liggen, zodat het diorama op de juiste hoogte komt.
De lange kanten worden opgezet.
Door de afmetingen van de plankjes kon ik het net niet in verstek zagen, dus komen de korte kanten kops op de lange te staan. Het materiaal is toch niet afgewerkt aan de buitenkant, het zou mooi zijn als ik daar iets over kon tapen met een grenenkleurtje zoals het kader, volgens mij verkopen ze dat wel in de bouwmarkt.
De styropor zit hier op zijn plek en er wordt een laag plaaster op gegoten.
Mijn typische bresiliennelaag van spoorwegsteentjes ligt er weer op, samen met wat brokjes van een fossielenjagersspelletje als rotsblokken. Sommige heb ik recht afgesneden om aan de kant te kunnen leggen. Er is wat spoorvorming ingedrukt met een modern vinyl vrachtwagenwiel.
De Scammell is er al eens op geplaatst. Aan de kant is er voldoende ruimte voor een paar figurensets. De setting wordt El Alamein en er zullen wat Italianen krijgsgevangen gemaakt worden. Die zullen in een rijtje langs de truck geleid worden door een paar Engelse infanteristen van Dragon. Het was niet makkelijk om Italianen te vinden die er uitzagen als krijgsgevangen, daar zit misschien nog wel een gat in de markt want er hebben er daar een boel rondgelopen. Uiteindelijk is er een tankcrew van Miniart besteld.
Ik heb in de plaats van de eerder getoonde spuitgietset van de Engelse tankcrew een andere gekocht in resin, met twee halve figuren want ik weet niet of ze anders in de kleine tank zouden passen.
En om ook nog een vrolijke noot te hebben, komt er een Arabische koffieverkoper met een luie dromedaris langs.
Ik heb ook de palmbomen van Verlinden uit de schuif gepakt, die zullen wat schaduw verlenen voor de uitgeputte krijgsgevangen.
Dit zijn de benodigdheden voor het diorama, het kader is gedemonteerd en er zijn plankjes gezaagd uit de achterkant van een Ikea-kast of iets dergelijks. Er zit een kleine vervorming in door vocht maar die krijgen we er wel uit. Er wordt op de keukenvloer gewerkt, bij dit formaat is dat handiger dan op de tafel.
De plaat uit het kader is nu vastgelijmd zonder het glas ertussen. Daarom is er wat extra druk uitgeoefend met deze Vallejopotjes.
Een stuk styropor is uitgezaagd in de afmetingen van het kader. De kleine stukjes komen er onder te liggen, zodat het diorama op de juiste hoogte komt.
De lange kanten worden opgezet.
Door de afmetingen van de plankjes kon ik het net niet in verstek zagen, dus komen de korte kanten kops op de lange te staan. Het materiaal is toch niet afgewerkt aan de buitenkant, het zou mooi zijn als ik daar iets over kon tapen met een grenenkleurtje zoals het kader, volgens mij verkopen ze dat wel in de bouwmarkt.
De styropor zit hier op zijn plek en er wordt een laag plaaster op gegoten.
Mijn typische bresiliennelaag van spoorwegsteentjes ligt er weer op, samen met wat brokjes van een fossielenjagersspelletje als rotsblokken. Sommige heb ik recht afgesneden om aan de kant te kunnen leggen. Er is wat spoorvorming ingedrukt met een modern vinyl vrachtwagenwiel.
De Scammell is er al eens op geplaatst. Aan de kant is er voldoende ruimte voor een paar figurensets. De setting wordt El Alamein en er zullen wat Italianen krijgsgevangen gemaakt worden. Die zullen in een rijtje langs de truck geleid worden door een paar Engelse infanteristen van Dragon. Het was niet makkelijk om Italianen te vinden die er uitzagen als krijgsgevangen, daar zit misschien nog wel een gat in de markt want er hebben er daar een boel rondgelopen. Uiteindelijk is er een tankcrew van Miniart besteld.
Ik heb in de plaats van de eerder getoonde spuitgietset van de Engelse tankcrew een andere gekocht in resin, met twee halve figuren want ik weet niet of ze anders in de kleine tank zouden passen.
En om ook nog een vrolijke noot te hebben, komt er een Arabische koffieverkoper met een luie dromedaris langs.
Ik heb ook de palmbomen van Verlinden uit de schuif gepakt, die zullen wat schaduw verlenen voor de uitgeputte krijgsgevangen.
Bedankt, eerst maar eens wat aan de Valentine doen.
De scharnieren van Voyager zijn hier rond een boortje geplooid en dat is ook gebruikt om ze recht uit te lijnen op de hull.
De andere helft wordt er mee opgezet, nog steeds met het boortje. Het betreffende luik is nu ontdaan van de plastic scharnieren.
Ze worden op het luik gelijmd als dat op zijn plek zit.
Nu wordt het boortje weggehaald en een asje van 0,4mm diameter geplaatst. Beide asjes zijn zorgvuldig op gelijke lengte gevijld.
De meeste van deze artikelen zullen nu in dit project gebruikt worden, alleen rechtsboven ligt wat anders. Je herkent hier de Italiaanse krijgsgevangenen, de Engelse bewakers, de nieuwe resin tankcrew van Panzer Art, de Arabier van Mantis en de Firestorm dromedaris ("kameel" genoemd maar ik heb hem toch als dromedaris gecreëerd in Scalemates) plus de fenders voor de Valentine die ik nu toch heb kunnen vinden.
Dit zijn de Italianen, een enkel gietraam zonder nummertjes zoals we van Miniart gewoon zijn. De nummertjes kan je wel op een apart blaadje terugvinden. Het blijft toch een rare werkwijze.
Dit zijn de Engelsen. In beide setjes vond ik de gezichten prima bruikbaar.
De Arabier en de dromedaris waren snel gebouwd. Het beest had de nek als apart onderdeel, terwijl bij de man zijn hoofd, het flessendeksel, de tuit en de hand met kopje moeten gelijmd worden.
De Engelse tankcrew is met rond de dertig euro een hele investering, want in feite is het maar twee man als je ze aaneen zou kleven, maar je krijgt wel voor ieder de keuze tussen een hoofd met hoofddeksel of zonder. Daar mee kan je nog een tweede crew uitdossen, uiteraard.
Ik heb maar de boxart gevolgd zodat ik geen fouten kon maken.
Een testje op de tank, de bestuurder zit wat krap maar ze zouden er in moeten kunnen. Het is niet duidelijk voor welke tank deze in feite ontworpen waren, want een figuur is duidelijk op een vooraf bepaalde structuur afgestemd. Ik heb die nu aan een periscoop gezet.
Ik ben begonnen aan de palmbomen van Verlinden. Ik heb voldoende materiaal voor twee bomen, de rest van het PE is de Verlinden varensset die ik waarschijnlijk hier niet ga toepassen. Een van de twee stammen heeft wel tientallen luchtbelletjes op op te vullen, beide hebben een opvallende gietnaad over de basis van de stam lopen. Die wordt met een rond scalpel weggehaald, ideaal om daarna de textuur van de stam te herstellen.
De PE boombladeren worden over de nerf ge-embosseerd met een balpen, want er zit niks reliëf in dit PE.
De kleine bladeren worden met een rond scalpel ingedrukt. Dat helpt ook om de ge-embosseerde nerven rechter te krijgen, de balpen wijkt wel eens af.
Er zit geen instructie meer bij deze tweedehands Verlinden set. Het is dus vergelijken wat er van het fret komt.
De eerste boom is al af, gelukkig is de stam wat thermisch vervormd want dit is exact hetzelfde resinstuk als het andere. Ik vermoed dat de vorige eigenaar hier voor iets tussen zat, hij heeft ook een kort stukje van een stam gehaald.
De kransen met bladeren worden opgebouwd, de steeltjes mochten soms wat langer zijn.
Hier staan beide bomen als een dry-fit op het diorama, dat gespoten is in Vallejo surface primer en dan in Light Earth.
De scharnieren van Voyager zijn hier rond een boortje geplooid en dat is ook gebruikt om ze recht uit te lijnen op de hull.
De andere helft wordt er mee opgezet, nog steeds met het boortje. Het betreffende luik is nu ontdaan van de plastic scharnieren.
Ze worden op het luik gelijmd als dat op zijn plek zit.
Nu wordt het boortje weggehaald en een asje van 0,4mm diameter geplaatst. Beide asjes zijn zorgvuldig op gelijke lengte gevijld.
De meeste van deze artikelen zullen nu in dit project gebruikt worden, alleen rechtsboven ligt wat anders. Je herkent hier de Italiaanse krijgsgevangenen, de Engelse bewakers, de nieuwe resin tankcrew van Panzer Art, de Arabier van Mantis en de Firestorm dromedaris ("kameel" genoemd maar ik heb hem toch als dromedaris gecreëerd in Scalemates) plus de fenders voor de Valentine die ik nu toch heb kunnen vinden.
Dit zijn de Italianen, een enkel gietraam zonder nummertjes zoals we van Miniart gewoon zijn. De nummertjes kan je wel op een apart blaadje terugvinden. Het blijft toch een rare werkwijze.
Dit zijn de Engelsen. In beide setjes vond ik de gezichten prima bruikbaar.
De Arabier en de dromedaris waren snel gebouwd. Het beest had de nek als apart onderdeel, terwijl bij de man zijn hoofd, het flessendeksel, de tuit en de hand met kopje moeten gelijmd worden.
De Engelse tankcrew is met rond de dertig euro een hele investering, want in feite is het maar twee man als je ze aaneen zou kleven, maar je krijgt wel voor ieder de keuze tussen een hoofd met hoofddeksel of zonder. Daar mee kan je nog een tweede crew uitdossen, uiteraard.
Ik heb maar de boxart gevolgd zodat ik geen fouten kon maken.
Een testje op de tank, de bestuurder zit wat krap maar ze zouden er in moeten kunnen. Het is niet duidelijk voor welke tank deze in feite ontworpen waren, want een figuur is duidelijk op een vooraf bepaalde structuur afgestemd. Ik heb die nu aan een periscoop gezet.
Ik ben begonnen aan de palmbomen van Verlinden. Ik heb voldoende materiaal voor twee bomen, de rest van het PE is de Verlinden varensset die ik waarschijnlijk hier niet ga toepassen. Een van de twee stammen heeft wel tientallen luchtbelletjes op op te vullen, beide hebben een opvallende gietnaad over de basis van de stam lopen. Die wordt met een rond scalpel weggehaald, ideaal om daarna de textuur van de stam te herstellen.
De PE boombladeren worden over de nerf ge-embosseerd met een balpen, want er zit niks reliëf in dit PE.
De kleine bladeren worden met een rond scalpel ingedrukt. Dat helpt ook om de ge-embosseerde nerven rechter te krijgen, de balpen wijkt wel eens af.
Er zit geen instructie meer bij deze tweedehands Verlinden set. Het is dus vergelijken wat er van het fret komt.
De eerste boom is al af, gelukkig is de stam wat thermisch vervormd want dit is exact hetzelfde resinstuk als het andere. Ik vermoed dat de vorige eigenaar hier voor iets tussen zat, hij heeft ook een kort stukje van een stam gehaald.
De kransen met bladeren worden opgebouwd, de steeltjes mochten soms wat langer zijn.
Hier staan beide bomen als een dry-fit op het diorama, dat gespoten is in Vallejo surface primer en dan in Light Earth.
Na een dag zwoegen zijn alle Italianen en twee van de Engelsen gemonteerd. Ik heb bij twee mannen de armen omgekeerd zodat ze de handen in de lucht steken. Als ze uitgehard zijn, ga ik nog wat bijwerken, want de zittende figuur kreeg nu een oncomfortabele houding. Een andere kwestie is de schouderholster die al deze mannen dragen. Daar zitten patroonzakjes op. Die heb ik er nu wel afgelaten, maar ik denk dat ik ook de riem zelf moet wegfrezen.
Er ligt soms wel wat teveel op tafel, dit heb ik ondertussen wel grotendeels opgeruimd.
Er ligt soms wel wat teveel op tafel, dit heb ik ondertussen wel grotendeels opgeruimd.
Prachtige werken en al even prachtige ideeën!
Echter wat kleine opmerkingen ivm de uitvoering van sommige ideeën.
Wat de truck chauffeur betreft, indien er een tank op de truck rijd, dan zal hij niet op zijn gemak op de trailer zitten kijken ernaar
Zijn truck wordt beladen met een zware machine...
Dan de tank bemanning, bij het oprijden zal enkel de chauffeur in de tank plaatsnemen, de rest zal vanop een veilige afstand toekijken, ook passanten en krijgsgevangenen zouden op veilige afstand moeten staan.
Ik zou er toch niet dicht bij staan...
Echter wat kleine opmerkingen ivm de uitvoering van sommige ideeën.
Wat de truck chauffeur betreft, indien er een tank op de truck rijd, dan zal hij niet op zijn gemak op de trailer zitten kijken ernaar
Zijn truck wordt beladen met een zware machine...Dan de tank bemanning, bij het oprijden zal enkel de chauffeur in de tank plaatsnemen, de rest zal vanop een veilige afstand toekijken, ook passanten en krijgsgevangenen zouden op veilige afstand moeten staan.
Ik zou er toch niet dicht bij staan...