1/35 Thunder Models Scammell met Valentine
- Onderwerp starter StevenVD
- Startdatum
Dag Beyond, je toont een hedendaagse situatie maar ik raad aan om eens foto's uit die tijd op te zoeken. Er staat praktisch altijd iemand op de aanhanger terwijl de tank er op rijdt, misschien om instructies aan de chauffeur te geven. En er staat ook dikwijls volk vlak naast het gebeuren, soms om mee op de foto te kunnen... Ik vind zelfs een foto van een tank die geladen wordt met iemand in de koepel. Dus ik hou m'n crew beter samen.
Hier een paar impressies:
Hier een paar impressies:
Bijlagen
Laatst bewerkt:
Eventjes inpikken.
Wanneer een tank uit eigen beweging een trailer oprijdt dan is enkel de bestuurder aanwezig in de tank. Doordat hij eerst de zogenaamde "ramps" moet oprijden ziet hij niet waar zijn tracks zijn. Hiervoor wordt hij geleid door de loader of master loader van de bergingstruck. De tankchauffeur moet zijn instructies volgen. Daarom staat de loader altijd rechtop zodat hij zicht heeft op de chauffeur (en omgekeerd) maar ook op de plaats van de tracks. De chauffeur wordt verondersteld de instructies van de loader te volgen.
Het vastleggen van de tank zal in principe gebeuren door het andere personeel van de bergingstruck en uiteindelijk zal de chauffeur van de truck alles nog eens controleren om te zien dat de tank wel goed vast staat.
Wanneer een tank niet uit eigen beweging kan oprijden dan zal deze opgetakeld worden. Hierbij komt meer personeel kijken want het zal niet altijd mogelijk zijn om de tank recht toe recht aan te takelen. Ook dan is de loader verantwoordelijk.
Heden ten dage hebben moderne legers niet altijd de beschikking meer over eigen bergingstrucks en moeten zij beroep doen op burger transport met diepladers. Maar het laden is nog steeds hetzelfde: de tank chauffeur luistert naar de loader en het militaire personeel zorgt er voor dat de tank vast staat. De burger chauffeur heeft hier niets bij te zeggen. Later mag hij, samen met de loader, nakijken of alles goed vast staat alvorens zijn weg aan te vatten. Idem in omgekeerde volgorde bij het lossen van de tank.
Idem bij het laden in vliegtuigen. De chauffeur moet luisteren naar de master loader want deze is mede verantwoordelijk voor de gewichtsverdeling in het vliegtuig. De master loader heeft op dat vlak even grote verantwoordelijkheid als de piloot die uiteindelijk wel het laatste woord heeft.
Wanneer een tank uit eigen beweging een trailer oprijdt dan is enkel de bestuurder aanwezig in de tank. Doordat hij eerst de zogenaamde "ramps" moet oprijden ziet hij niet waar zijn tracks zijn. Hiervoor wordt hij geleid door de loader of master loader van de bergingstruck. De tankchauffeur moet zijn instructies volgen. Daarom staat de loader altijd rechtop zodat hij zicht heeft op de chauffeur (en omgekeerd) maar ook op de plaats van de tracks. De chauffeur wordt verondersteld de instructies van de loader te volgen.
Het vastleggen van de tank zal in principe gebeuren door het andere personeel van de bergingstruck en uiteindelijk zal de chauffeur van de truck alles nog eens controleren om te zien dat de tank wel goed vast staat.
Wanneer een tank niet uit eigen beweging kan oprijden dan zal deze opgetakeld worden. Hierbij komt meer personeel kijken want het zal niet altijd mogelijk zijn om de tank recht toe recht aan te takelen. Ook dan is de loader verantwoordelijk.
Heden ten dage hebben moderne legers niet altijd de beschikking meer over eigen bergingstrucks en moeten zij beroep doen op burger transport met diepladers. Maar het laden is nog steeds hetzelfde: de tank chauffeur luistert naar de loader en het militaire personeel zorgt er voor dat de tank vast staat. De burger chauffeur heeft hier niets bij te zeggen. Later mag hij, samen met de loader, nakijken of alles goed vast staat alvorens zijn weg aan te vatten. Idem in omgekeerde volgorde bij het lossen van de tank.
Idem bij het laden in vliegtuigen. De chauffeur moet luisteren naar de master loader want deze is mede verantwoordelijk voor de gewichtsverdeling in het vliegtuig. De master loader heeft op dat vlak even grote verantwoordelijkheid als de piloot die uiteindelijk wel het laatste woord heeft.
Aan de ondergrond is al wat geschilderd, ik heb er mijn nieuwe Vallejo primers zandbruin en menierood op getest.
Er moesten weer scharniertjes worden gemaakt.
Het is toch verdraaid opletten geblazen bij het assembleren van de pantserplaten van de Valentine. De ene wordt bovenop de andere gestapeld. Gelukkig heb ik het referentieboekje van Squadron.
Hier klopte iets niet, deze luiken moeten flush liggen met de achterplaat.
Ik had het hier nog niet door, maar een en ander werd waarschijnlijk veroorzaakt doordat ik deze platen achteraan niet aansluitend had gelegd. De instructies van de PE-set zijn ook verwarrend omdat er onderdelen op getoond worden die je voor deze versie van de tank niet nodig hebt. Een ander raadsel is dat de onderste scharnier voor het rechtse motorluik niet gespiegeld wordt van de linkse, die je uiterst links ziet uitsteken. Het rechtse luik zou dus van de hull vallen. Op mijn referentieboek is hier toch gewoon een scharnier, waarom is dit onderdeel dan onvolledig gemaakt? En er zitten zelfs boutjes op waar ze had moeten zitten...
De volgende foto's tonen een operatie die misschien niet nodig geweest was als ik de achterkant juist gemonteerd had van in het begin. Ter amusement plaats ik ze toch maar.
Bij die laatste foto kwam ik er tenslotte toe om de fout geplaatste stukken naar onder te verplaatsen en toen ging het luik dicht. Het is waarschijnlijk wel belangrijk dat ik dit gecorrigeerd heb, want ik verwacht dat de PE fender nauw op de scharnieren van het luik gaat aansluiten. Bij mij stonden deze dus een millimeter of twee naar voor verplaatst en dat zou miserie opleveren. Het reepje dat ik teruggeplaatst heb, was nodig omdat je nu tussen de luiken door het gat kon kijken dat ik gezaagd had.
Dit rekje met een soort jerrycans wordt door PE vervangen, maar de riempjes zijn net te kort om in hun geheel te gebruiken.
Door ze in twee te snijden, past het wel.
Ik heb wel 2 nietjes onder dit rekje moeten plakken, want volgens de referentie hoort er een spatie te zitten. Verder nog geen foto van, maar al uitgevoerd: heel wat figuren en de wielen van de tank staan al in de primer.
Serieuze ingreep maar mooi opgelost.
Heb dit al wel eens gevraagd maar ben het vergeten. Weet jij nog wat het artikelnummer is van dat schijfje op de dremel?
Heb liggen zoeken op de dremel site maar vind het niet.
Edit: Heb het gevonden. Is van Proxxon ipv dremel.
Heb dit al wel eens gevraagd maar ben het vergeten. Weet jij nog wat het artikelnummer is van dat schijfje op de dremel?
Heb liggen zoeken op de dremel site maar vind het niet.
Edit: Heb het gevonden. Is van Proxxon ipv dremel.
Laatst bewerkt:
Bedankt voor de reacties. Ik had de Italianen even aan de kant gelegd om de helikopter af te kunnen werken, nu ga ik weer door met de Valentine.
Er staat op de handleiding dat je 103 links nodig hebt voor de Valentine tank, dit moet je wel maal twee doen. Een van de eerste zaken die me opvielen toen ik ze begon los te maken uit het gietraam, is dat er een afwijking in zat. Een van de vleugels van de track was omgebogen. Dit was bij elk van de gietramen het geval aan de link die op een van de vier hoeken zat. Ik vermoed dat de ejector pin in die hoek te lang is, waardoor die vleugel niet gelijk uit de mal geduwd wordt met de andere. Daardoor moesten er al meteen zes afgeschreven worden. Hopelijk waren er voldoende extra links toegevoegd.
Het werkte het snelste als ik eerst alle verbindingen met het gietraam doorknipte. Elke link is met slide mold techniek gemaakt, zodat een kant een kanaal heeft zoals bij metal tracks. Het werkt niet met aparte trackpins maar met locator pins aan het andere eind van de links.
Hier zijn de aangietpunten afgeknipt en is er al een deel van een rups aangelegd. Elke link heeft maar een paar korte bewerkingen nodig om de gietnaad te verwijderen. Ze klikken aan elkaar en blijven dan ook nog beweegbaar. Enkele raken beschadigd door de klik en worden dan vervangen.
Ik had de wielen zwart gespoten, ze zitten met een poly cap op hun as. Een van de bogies grijpt niet aan in de cap, dat wordt vastkleven.
De linkertrack zit er op. De return rollers laat ik er nog af om ze te kunnen beschilderen.
Als na een paar uur beide kanten gespannen zijn, blijven er nog voldoende links over om een paar beschadigde te kunnen vervangen.
Dit testje toont dat de tracks beweeglijk genoeg zijn voor offroadsituaties. Ze zouden dus goed op de trailer moeten passen.
Er wachtte nog een geestdodend werkje, honderden ejector pin marks moesten nog weggefreesd worden, de helft zou anders goed zichtbaar blijven.
Nu kunnen ze in de verf, maar door de vreemde spruekleur zal er geen hoekje kaal mogen blijven.
Tijd om de nieuwe PE-fenderset nog eens van naderbij te bekijken.
Deze plastic exemplaren zullen vervangen worden. Op zich zijn die degelijk gegoten, hopelijk kan ik ze nog verbeteren.
We houden het nu bij een enkele A4 als handleiding.
Er staat op de handleiding dat je 103 links nodig hebt voor de Valentine tank, dit moet je wel maal twee doen. Een van de eerste zaken die me opvielen toen ik ze begon los te maken uit het gietraam, is dat er een afwijking in zat. Een van de vleugels van de track was omgebogen. Dit was bij elk van de gietramen het geval aan de link die op een van de vier hoeken zat. Ik vermoed dat de ejector pin in die hoek te lang is, waardoor die vleugel niet gelijk uit de mal geduwd wordt met de andere. Daardoor moesten er al meteen zes afgeschreven worden. Hopelijk waren er voldoende extra links toegevoegd.
Het werkte het snelste als ik eerst alle verbindingen met het gietraam doorknipte. Elke link is met slide mold techniek gemaakt, zodat een kant een kanaal heeft zoals bij metal tracks. Het werkt niet met aparte trackpins maar met locator pins aan het andere eind van de links.
Hier zijn de aangietpunten afgeknipt en is er al een deel van een rups aangelegd. Elke link heeft maar een paar korte bewerkingen nodig om de gietnaad te verwijderen. Ze klikken aan elkaar en blijven dan ook nog beweegbaar. Enkele raken beschadigd door de klik en worden dan vervangen.
Ik had de wielen zwart gespoten, ze zitten met een poly cap op hun as. Een van de bogies grijpt niet aan in de cap, dat wordt vastkleven.
De linkertrack zit er op. De return rollers laat ik er nog af om ze te kunnen beschilderen.
Als na een paar uur beide kanten gespannen zijn, blijven er nog voldoende links over om een paar beschadigde te kunnen vervangen.
Dit testje toont dat de tracks beweeglijk genoeg zijn voor offroadsituaties. Ze zouden dus goed op de trailer moeten passen.
Er wachtte nog een geestdodend werkje, honderden ejector pin marks moesten nog weggefreesd worden, de helft zou anders goed zichtbaar blijven.
Nu kunnen ze in de verf, maar door de vreemde spruekleur zal er geen hoekje kaal mogen blijven.
Tijd om de nieuwe PE-fenderset nog eens van naderbij te bekijken.
Deze plastic exemplaren zullen vervangen worden. Op zich zijn die degelijk gegoten, hopelijk kan ik ze nog verbeteren.
We houden het nu bij een enkele A4 als handleiding.
Wie heeft daar die Maultier weer gebouwd? Vandaag bekijken we de fenders die ik gisteren grotendeels geassembleerd heb. Het is wel een stuk gezelliger dan werktuiglijk de tracks in elkaar klikken.
De grote stukken worden al aan een zijde geplooid zodat tijdens het embosseren de plaat niet al te veel doorbuigt. Er zijn door Voyager groeven geëtst waar je met een balpen over moet rollen, zodat het dunnere materiaal hier makkelijk bol gerold kan worden. Een nadeel aan deze bewerking is dat de plaat begint te trekken naar de andere zijde.
Hier kan je voor een deel iets aan verhelpen door de plaat tussen de embossings in tegen iets rechts zoals deze lineaal aan te drukken. Je kan helaas niet voorkomen dat het geheel wat instabiel wordt als je het probeert recht te drukken.
Er komen een paar steunen op de fenders waarmee je ze iets kan verstevigen, maar daardoor valt ook harder op dat de platen krom geworden zijn. Op deze steunen moeten ook telkens negen onooglijke PE-boutkoppen. Deze moeten aan de binnenzijde. Omdat ze zo klein zijn, kan je de bouten zelf niet naar de lijm brengen, dus moet je wat lijm op de steun doen en de bout daarin leggen.
Het is ook makkelijker om ze met iets kleverigs zoals een stukje gom op te pikken, dan ze met een pincet mogelijk de kamer in te lanceren.
Enkele platen van de fender moeten kops aan elkaar gelijmd worden. De stukken met de gaten in zijn bijvoorbeeld los, dus moeten die aan beide kanten goed afgestemd worden op de kromming van de plaat.
Als je ze goed monteert, dan passen de idlerspanners door deze gaten.
De steunen zijn makkelijk op hun plek te zetten, maar de uiteinden raken de plaat niet omdat die zo trekt.
Onder dwang en met extra CA kan dit wat geforceerd worden, maar hoe lang houdt de lijm het? Vroeg of laat springt het wel eens terug los. Dus wil je je Valentine recht uit de fabriek laten rollen, dan moet je deze set niet toepassen, maar voor een gebruikte tank zoals op dit dio lijkt het me niet hinderlijk.
De grote stukken worden al aan een zijde geplooid zodat tijdens het embosseren de plaat niet al te veel doorbuigt. Er zijn door Voyager groeven geëtst waar je met een balpen over moet rollen, zodat het dunnere materiaal hier makkelijk bol gerold kan worden. Een nadeel aan deze bewerking is dat de plaat begint te trekken naar de andere zijde.
Hier kan je voor een deel iets aan verhelpen door de plaat tussen de embossings in tegen iets rechts zoals deze lineaal aan te drukken. Je kan helaas niet voorkomen dat het geheel wat instabiel wordt als je het probeert recht te drukken.
Er komen een paar steunen op de fenders waarmee je ze iets kan verstevigen, maar daardoor valt ook harder op dat de platen krom geworden zijn. Op deze steunen moeten ook telkens negen onooglijke PE-boutkoppen. Deze moeten aan de binnenzijde. Omdat ze zo klein zijn, kan je de bouten zelf niet naar de lijm brengen, dus moet je wat lijm op de steun doen en de bout daarin leggen.
Het is ook makkelijker om ze met iets kleverigs zoals een stukje gom op te pikken, dan ze met een pincet mogelijk de kamer in te lanceren.
Enkele platen van de fender moeten kops aan elkaar gelijmd worden. De stukken met de gaten in zijn bijvoorbeeld los, dus moeten die aan beide kanten goed afgestemd worden op de kromming van de plaat.
Als je ze goed monteert, dan passen de idlerspanners door deze gaten.
De steunen zijn makkelijk op hun plek te zetten, maar de uiteinden raken de plaat niet omdat die zo trekt.
Onder dwang en met extra CA kan dit wat geforceerd worden, maar hoe lang houdt de lijm het? Vroeg of laat springt het wel eens terug los. Dus wil je je Valentine recht uit de fabriek laten rollen, dan moet je deze set niet toepassen, maar voor een gebruikte tank zoals op dit dio lijkt het me niet hinderlijk.
Er moeten pianoscharnieren geplooid worden voor twee kisten die op de fenders staan.
Een messingdraad wordt recht geplooid, terwijl een boortje als spil gebruikt wordt om de scharnieren rond te rollen.
Deze draad werd aan het uiteinde bol gevijld, zodat hij makkelijk in de scharnieren schoof.
Na enkele pogingen waren de kisten al klaar.
Ze zitten al op de fenders. Je kan beter de scharnieren op de kisten lijmen en daar gaan rollen, dan omgekeerd. Ze zijn nogal lang en plooien snel.
Een messingdraad wordt recht geplooid, terwijl een boortje als spil gebruikt wordt om de scharnieren rond te rollen.
Deze draad werd aan het uiteinde bol gevijld, zodat hij makkelijk in de scharnieren schoof.
Na enkele pogingen waren de kisten al klaar.
Ze zitten al op de fenders. Je kan beter de scharnieren op de kisten lijmen en daar gaan rollen, dan omgekeerd. Ze zijn nogal lang en plooien snel.
. Mooi resultaat.
Bedankt nog voor de mooie reacties, de Scammell was even aan de kant geschoven voor de Topol. Een serieus probleem is vastgesteld na mijn bezoek aan de beurs van Scale Model Challenge. Ik had daar gesproken met de Britse militaire modelbouworganisatie MAFVA. Ik had al geregeld artikels van hen gezien toen ik nog SMMI kocht. Nu stonden ze op de beurs met onder andere een mooie Scammell, we hebben er uiteraard een praatje over gemaakt en wat foto's uitgewisseld.
Ook deze Scammell had een TRCU30 aanhanger met M3 tank. Op de tafel ertegenover stond er nog een van een andere club.
Maar deze had de zwanenhals-aanhanger, let op het gedeelte waarmee hij aan de truck hangt, dit heeft een uitsteeksel vooraan. Dit verschil had ik daar nog niet opgemerkt. Iemand heeft mij er na de beurs op gewezen dat je deze tweede soort 30 tons aanhanger steeds moet gebruiken als je de Scammell zoals ik in Noord-Afrika wil situeren, er zijn geen voorbeelden van te vinden op de verschillende fotografische bronnen van voor de Normandië-campagne. Die van MAFVA is dus eigenlijk ook fout, maar ik vond bij een zoektocht nog verschillenden die hiertegen gezondigd hadden. De manier waarop de truck getoond wordt op de doos, kan zo'n vergissing in de hand werken, want de door mij gebruikte kit lijkt een woestijnlandschap te tonen.
Ik had drie mogelijke opties, ik kon het diorama omvormen naar een latere context want er was nog niets op vastgekleefd. Ik kon ook dit dio gebruiken om iets anders op te zetten, zoals een Matador of een Quad Gun Tractor. Ofwel moest ik de andere aanhanger zien te verkrijgen. Optie 1 en twee waren eigenlijk al uitgesloten omdat ik dan ook terug naar een andere tank op zoek moest voor op de trailer. Er was net gekozen voor El Alamein zodat er een Valentine gebruikt kon worden en dat ging niet op voor latere periodes. Ook was dit dio al geschilderd met lichte zandkleuren en veel rotsformaties. Maar daar komt dan nog eens bovenop, dat ik me in Veldhoven de volgende figurenset aangeschaft heb, speciaal bedoeld voor deze situatie:
Er zat dus niets anders op dan ook de juiste trailer te zoeken en daar is dit weekend aan begonnen.
Deze trailer wordt dan ook weer in een Europees klimaat getoond, terwijl men die hier eigenlijk minder goed kon gebruiken door het gevaar om tegen een te lage brug te botsen met de soms hoog opgetilde last. Er zitten twee sprues bij van de trekker, met de wielen en andere stukken ophanging die ik hier sowieso niet nodig ga hebben. Ik kan namelijk de bogies van de oude trailer recupereren, ze zitten vrij los.
Ik heb bijna de indruk dat je beide soorten trailer hiermee kan bouwen, al ontbreekt hiervoor de zijkant van het latere type.
Het laadvlak is wat korter om de zwanenhals toe te kunnen voegen.
Er zit een grotere hoek in de voorkant van de chassisbalk.
Ook hier zitten decals en meerdere PE-vellen bij. Je krijgt een koperdraad en wat touwtjes mee. Ik heb al een paar onderdelen gelijmd, maar volgende keer krijg je het geheel daarvan te zien.
Ook deze Scammell had een TRCU30 aanhanger met M3 tank. Op de tafel ertegenover stond er nog een van een andere club.
Maar deze had de zwanenhals-aanhanger, let op het gedeelte waarmee hij aan de truck hangt, dit heeft een uitsteeksel vooraan. Dit verschil had ik daar nog niet opgemerkt. Iemand heeft mij er na de beurs op gewezen dat je deze tweede soort 30 tons aanhanger steeds moet gebruiken als je de Scammell zoals ik in Noord-Afrika wil situeren, er zijn geen voorbeelden van te vinden op de verschillende fotografische bronnen van voor de Normandië-campagne. Die van MAFVA is dus eigenlijk ook fout, maar ik vond bij een zoektocht nog verschillenden die hiertegen gezondigd hadden. De manier waarop de truck getoond wordt op de doos, kan zo'n vergissing in de hand werken, want de door mij gebruikte kit lijkt een woestijnlandschap te tonen.
Ik had drie mogelijke opties, ik kon het diorama omvormen naar een latere context want er was nog niets op vastgekleefd. Ik kon ook dit dio gebruiken om iets anders op te zetten, zoals een Matador of een Quad Gun Tractor. Ofwel moest ik de andere aanhanger zien te verkrijgen. Optie 1 en twee waren eigenlijk al uitgesloten omdat ik dan ook terug naar een andere tank op zoek moest voor op de trailer. Er was net gekozen voor El Alamein zodat er een Valentine gebruikt kon worden en dat ging niet op voor latere periodes. Ook was dit dio al geschilderd met lichte zandkleuren en veel rotsformaties. Maar daar komt dan nog eens bovenop, dat ik me in Veldhoven de volgende figurenset aangeschaft heb, speciaal bedoeld voor deze situatie:
Er zat dus niets anders op dan ook de juiste trailer te zoeken en daar is dit weekend aan begonnen.
Deze trailer wordt dan ook weer in een Europees klimaat getoond, terwijl men die hier eigenlijk minder goed kon gebruiken door het gevaar om tegen een te lage brug te botsen met de soms hoog opgetilde last. Er zitten twee sprues bij van de trekker, met de wielen en andere stukken ophanging die ik hier sowieso niet nodig ga hebben. Ik kan namelijk de bogies van de oude trailer recupereren, ze zitten vrij los.
Ik heb bijna de indruk dat je beide soorten trailer hiermee kan bouwen, al ontbreekt hiervoor de zijkant van het latere type.
Het laadvlak is wat korter om de zwanenhals toe te kunnen voegen.
Er zit een grotere hoek in de voorkant van de chassisbalk.
Ook hier zitten decals en meerdere PE-vellen bij. Je krijgt een koperdraad en wat touwtjes mee. Ik heb al een paar onderdelen gelijmd, maar volgende keer krijg je het geheel daarvan te zien.
Erwin, er is zelfs nog een derde soort, voor 20 ton, maar productie hiervan stopte toen ze merkten dat de gemiddelde tank te zwaar werd. Die is nog niet uitgebracht op 1/35. Hier vind je de originele discussie waardoor ik tot de vaststelling kwam: https://www.scalemates.com/newsfeed.php?thread=13532337