Daar kan een reden tot verkleuren zijn. Dan is het al oude. Je aluminium is een metaal,niet een hoogwaardig element, maar een compositie, maar zo is de Alutight ook een mensel/samenstelling, en beide, kunnen na verhitten dus verkleuren. Waarom na 24 uur pas, dat kan ook de invloed van zuurstof weer zijn, of denk aan corrosie vorming, van iets in de alutight. Kan ook de bedoeling zijn, dat je met alutight, officieel nog een behandeling moet ondergaan, denk aan de vorm van verzinken, poederencoating of gewoon verven.
Ik denk inderdaad dat aluminium net een iets andere kleur heeft dan Alutight. Het spul is niet specifiek voor modelbouw bedoeld (zeker niet onbehandelde onderdelen) en voor reparaties bijvoorbeeld is het een perfecte oplossing. Misschien dat de verkleuring te voorkomen is door het onderdeel in de vernis te zetten, iets wat ik toch al van plan was te doen.
En anders wordt het een kwestie van electroplating. De onderdelen daarvoor zijn al besteld.
De swirls, ik heb er kort over nagedacht, of ik ooit toepassingen tegen gekomen ben, inderdaad die heb ik ontmoet. Voor zover in mijn vak dus het beschikbaar was, dan waren ze gestempeld, of een vorm van stempelen, denk aan een krimphamer. Die bolle met puntjes...
Dat is een interessante gedachte. Ik heb het geprobeerd, maar krijg niet de mooie 'swirl' look, het is eerder een inprimé. Maar gelukkig heb ik in de tussentijd een alternatieve methode gevonden om de swirls te draaien, zie mijn bovenstaande post.
Het laatste, de kruistafel, ik weet we hebben samen over de draaibank gesproken, waarbij ik de frees opperde. De nadelen ik dacht dat je frees had met de kruistafel en de optie, om op de bank te zetten. Maar dat je de dure frees heb niet in de normale uitvoering doet mij schrikken
De redenen om voor de twee-in-eenoptie te kiezen waren een uitvloeisel van een feitencomplex dat ik hier alleen kan samenvatten. Ik kon kiezen voor een goedkope frees, middel-versie, dure frees, zelfstandig, onderdeel van een freesmachine, in het geheel géén frees (vergis je niet, dit was geen goedkope combinatie; de oorspronkelijke levering heeft ongeveer 5.200 euro gekost, dat is het bedrag dat na de flinke kortingen overblijft; dat is in elk geval in ons huishouden niet iets wat zomaar even aan de hobby wordt besteed... oorspronkelijk vond ik de draaibank belangrijker dan de freesmachine). Ga er gerust vanuit dat ik hier genoegzaam en uitgebreid mijn gedachten over heb laten gedaan voordat ik de keuze maakte.
De reden om de twee-in-een te bestellen was uiteindelijk, dat er in mijn werkkamertje te weinig ruimte was om de frees die ik in eerste instantie wilde hebben (de FF500) te kunnen plaatsen. Overigens is dat maar goed ook want iets beters dan de FF230 zal ik niet nodig hebben; het is een prachtapparaat dat uitblinkt in nauwkeurigheid. Toen ik de nieuwe Proxxon-folder zag (om en nabij de jaarwisseling) en daarin een nieuwe en nóg duurdere versie van het topmodel (FF500) zag staan, had ik daar gemengde gevoelens over... wéér duurder? Houdt dat niet op? Gelukkig kon die dus, naar bleek, niet geplaatst worden. Ik had toen nog geen interesse in de FF230. De reden daarvan was, dat op de FF230 niet de grote verdeelschijf past. Er is een kleiner verdeelschijfje voor, met minder mogelijkheden en minder robuust.
Toen kwam ik erachter, dat de grote draaischijf wél kon worden gemonteerd op de draaibank... maar dan ook alleen de PD400 (de grootste). Laat dat nou net degene zijn die ik had. Een en een was twee en de puzzelstukjes vielen samen: ik zou het FF230-bovenfreesstuk in combinatie met de draaibank gebruiken. En nog steeds zal ik, als ik de verdeelschijf zal willen gebruiken, de frees terug moeten zetten op de draaibank.
Waarom dan toch de aparte kruistafel?
- Telkens als ik wil wisselen tussen frees en draaibank, moeten er opzetstukken worden verwijderd en toegevoegd. op den duur komt een besef van tijds- en energieverlies.
- Met name bij de wisseling van frees naar draaibank, kost het instellen van de positie van het support veel tijd. Dat komt doordat het support gekanteld kan worden, om taps te kunnen frezen. Ik heb daar in deze thread al een voorbeeld van gegeven. Elke keer als het freesbed moest worden geïnstalleerd, ging de nulpositie van het support verloren. Om die terug te zetten, kost tijd en er moeten idealiter proefdraaiingen plaats vinden waarbij het afgedraaide stuk op meerdere punten moet worden gemeten. Als het afgedraaide stuk vooraan (rechts) dikker blijkt dan achteraan (links), al zijn het honderdsten van millimeters, dan moet het support iets worden losgedraaid en met een zacht hamertje een fractie tegen de klok in worden geroteerd. En andersom. Dit hele proces kan tot wel een kwartier duren. De eerste vijf keer is leuk....
- Het freesbed op de draaibank is veel kleiner dan dat van de kruistafel, ik denk drie keer zo klein. De klemmen pasten nauwelijks... nu daarentegen hebben ze ruim voldoende plek.
- Niet echt een valide argument misschien, maar de draaibank werd steeds onnodig vies door alle aluminiumschilfers die werden verspaand door de freesmachine.
- De frees blokkeerde nogal eens het zicht. Na gebruik moest ik hem altijd helemaal omhoog draaien (lamme arm!) Ik heb hem soms simpelweg verwijderd (wat erg eenvoudig was: één boutje losdraaien... wonderlijk hoe ontzettend stevig en precies de constructie toch is!)
- Er konden geen freesjes in de freesmachine achterblijven, wegens het grote gevaar jezelf flink te verwonden tijdens de draaibankwerkzaamheden.
En zo zijn er vast nog wel redenen die ik me een paar minuten na het posten van dit bericht herinner. Maar dit waren toch echt wel de belangrijkste, met name dat elke keer afstellen van de hoek bij ingebruikname van de draaibank.
Auw, de aandrijving op de eerste foto, is wel heel heftig. De belt RJ P* sloopt de lagers van je frees, gelukkig op tijd erachter gekomen
Nee, dat heb ik zelf bewust zo ingesteld om de freeskop handmatig te kunnen roteren. Normaal gesproken liggen de V-snaren altijd horizontaal. Op de foto raakt de V-snaar de freeskop niet.