1/8 1927 Delage Grand Prix [wip]
- Onderwerp starter Roy vd M.
- Startdatum
De wagen zag ik vorig jaar al tijdens Retromobile, het was eerder jammer dat hij dit jaar wat meer aangekleed was waardoor ik niet overal bij kwam. De museumdirecteur van Revs (chassis #1) ontmoette ik vorig jaar; Christophe Pund (chassis #3) dit jaar dus voor het eerst; Peter Giddings (chassis #4) eveneens. Zijn auto is de enige van de vier fabrieksteam-Delages 15-s-8 die ik nooit in het echt heb gezien, die was tijdens Retromobile 2017 onverwachts in Nieuw Zeeland voor reparatie.
De Talbot is inderdaad mooi, maar naar mijn idee niet zo mooi als de Delage. Het is wel de eerste racewagen die zo laag is (de motor stond bij dit type niet meer 'op' het chassis' maar was ertussenin geplaatst; ook was de motor iets naar links geplaatst zodat de bestuurder naast in plaats van boven de aandrijving kon zitten. Ik weet niet waarvan je verdere foto's wilt hebben maar als je de Talbot bedoelt:
Genoeg louvres in ieder geval!
Zeker, het was wel wat overspannen soms maar ik heb een hele hoop informatie bij elkaar gesprokkeld die week, zoals je hieronder ook nog zult lezen.
De schetsen zijn, nota bene, in dit stadium nog wel ter invulling. Om te voorkomen dat een willekeurige kitbouwer er met de ruim 600 metingen vandoor gaat en er een gedetailleerd model mee op de markt gaat zetten, maak ik de afmetingen niet openbaar. Alleen Revs Institute houdt een kopie van alle tekeningen en afmetingen.
Ik waardeer je blijvende interesse.
@Marc: mee eens, zeker de anderhalve liter-wagens van 1926 en 1927 waren juweeltjes van techniek, daarna ging de kracht van motoren er zelfs op achteruit. In 1926 werd de magische grens van 100 PK per liter verbroken... ongelooflijk.
@Bart: het is een prachtig ontwerp inderdaad, maar net wat hoekiger dan de Delage en dat vind ik persoonlijk iets minder. Een andere variant van deze Talbot-Darracq vind ik dan wel weer in de buurt van de schoonheid van de Delage komen:
Later vanavond deel 2 van de update.
Nog even over die 100 pk per liter-grens die in 1926 werd behaald...
Ter vergelijking, anno 2018 is het gemiddelde voor een personenauto 'slechts' 60 pk per liter en met turbo rond de 100 pk per liter.
De Delage uit 1927 had 113 pk per liter. Besef, we hebben het over 91 jaar geleden.
De Fiat 806 en de voorwielaangedreven Miller, beide eveneens uit 1927, waren zelfs nog krachtiger.
Ter vergelijking, anno 2018 is het gemiddelde voor een personenauto 'slechts' 60 pk per liter en met turbo rond de 100 pk per liter.
De Delage uit 1927 had 113 pk per liter. Besef, we hebben het over 91 jaar geleden.
De Fiat 806 en de voorwielaangedreven Miller, beide eveneens uit 1927, waren zelfs nog krachtiger.
Update deel 2 van 2
264. Ik zou de geliefde Delage spoedig wederzien! Maar eerst, de reis naar Miami. Ik had houten blokken, stalen standaarden, diverse elektrische meetapparaten en mijn zonnebril gepakt. Bovendien reisde ik alleen... vanzelfsprekend zou ik gegeven deze omstandigheden niet uitgekozen worden voor een bagagecheck.
Bagagecheck
265. Ik had juist een vriendelijke dame te Orlando Airport de vraag gesteld waar ik een telefoontje kon plegen (naar Revs, met het verzoek me meer tijd te geven voor het opmeten... tijdens de vlucht had ik mijn resterende circa 40 schetsen afgerond, elk met meerdere te nemen afmetingen... ik zou dit nooit op één dag kunnen). Ze zei 'daarbuiten', wijzend naar de vrije wereld die Amerika heet. Blijkbaar zou ik, na herinlevering van de koffer, de terminal moeten verlaten en datzelfde gebouw een honderdtal meter verderop weer moeten betreden, voor mijn aansluitende vlucht.
Ik bedankte haar voor de tip... en een paar minuten later zag ik haar weerom, deze keer naast een scanmachine en wijzend naar mijn koffer. Ze vroeg me beleefd wat het doel van mijn reis was, zakelijk of ontspanning. Ik zei op m'n beste Nederlands 'Eigenlijk geen van beide, ik ben hier om een auto op te meten waar ik graag een 1/8-model van zou willen maken. Dat is een hobby van mij. Er is nog maar één geheel originele auto over en die staat hier in Florida, dus vandaar"
Opmerkelijk genoeg (lol) leidde dit verhaal tot het verzoek toch maar even de koffer te openen. Na de bagagecontrole en na de vriendelijke vrouw in verwarring achtergelaten te hebben, begaf ik me richting de vluchtaansluiting naar Miami. Helaas was ik mijn doos Disney trading pins vergeten mee te nemen want, jawel, achter de incheckbalie stond een vrouw met een serie pins te ruil. Die dingen kom je werkelijk in heel Orlando en omgeving tegen.
Miami
266. Na te zijn geland op Miami International Airport, haalde ik de huurauto op en bezocht ik South Beach met zijn rij prachtige art deco hotels. Ik genoot van de heerlijke krab die werd geserveerd te Joe's en bezocht, de volgende dag alweer, het imposante Biltmore hotel. Terwijl ik met het cabriodak naar beneden de Everglades doorkruiste over een provinciale weg (helaas geen tijd voor een bezoek) liet ik me verbazen door de grote roofvogels en de bordjes 'panther crossing'. Panters?? Ja die zijn daar blijkbaar.
Revs Institute
267. Op dag drie was het dan eindelijk het moment om Paul Kierstein en zijn collega's te Revs Institute te ontmoeten. Vanaf het moment dat ik het pand betrad voelde ik me allerwarmst verwelkomd. Paul gaf me een rondleiding door de racewagen-sectie en daarna door de enorme bibliotheek van het Instituut. Ja ik was dat jongetje in dat snoepwinkeltje. Verderop in deze post zal ik proberen te beschrijven wat voor een schatkist aan kennis Revs Institute ter beschikking heeft.
Toen begon dan het meten. Het was ontzettend veel werk en bezorgde me twee dagen spierpijn, maar het was de moeite meer dan waard. Ik ben nu zo goed als klaar (op twee metingen die ik vergat te noteren na, maar Paul zal die nasturen) om twee- of driedimensionale tekeningen van de auto te maken. Die zullen dan kunnen worden gebruikt als stevige basis voor de bouw.
268. De Delage was zeker niet het enige wat mij inspireerde tijdens mijn bezoek aan Revs. Zo nu en dan werden er kleine groepjes museumbezoekers rondgeleid en de zeer goed ingelichte gidsen vertelden talloze verhalen en feiten over de tentoongestelde auto's. Het werd me al vrij snel duidelijk dat dit geen 'normale' racewagens zijn, zoals ook de andere auto's in het museum geen 'normale' sportwagens of 'normale' luxewagens zijn. Elk exemplaar is specifiek gekozen voor de collectie met het oog op kwaliteit en historische betekenis. Elke auto heeft dus een specifieke relevantie. Terwijl ik de toelichting van de medewerkers van Revs steeds voorbij hoorde komen (terwijl ik de Delage opmat, was dat luisteren een heerlijk extraatje) kreeg ik steeds meer het gevoel dat ik meer wilde weten van deze auto's in het bijzonder en van de geschiedenis van Grand Prix-wedstrijden in het algemeen.
Om een voorbeeld te noemen, een Grand Prix-wagen van het merk Peugeot uit 1913. Peugeot? Grand Prix geschiedenis? Ik dacht 'mooi model, maar zo belangrijk zal die toch niet zijn... ik wist niet eens dat Peugeot ooit meedeed aan Grands Prix'. Maar terwijl ik mijn metingen verrichte aan de Delage, recht tegenover de Peugeot, vertelde bijna elke gids die voorbij kwam hoe belangrijk die auto historisch gezien was. Een van hen zei "Deze Peugeot is waarschijnlijk de belangrijkste auto uit onze racecollectie". Met opgetrokken wenkbrauwen keek ik nog eens naar de Delage die in 1927 het wereldkampioenschap had gewonnen (!) en ik dacht bij mezelf "Huh? Die Peugeot is... belangrijker... dan deze auto??" Dus toen ik thuis kwam ben ik erover gaan lezen en kwam ik er al vrij gauw achter welke baanbrekende vernieuwingen Peugeot in dat specifieke model had doorgevoerd. Sommige van die vernieuwingen worden tot op de dag van vandaag, zelfs in Formule 1-wagens, nog steeds gebruikt.
Dat is slechts één voorbeeld. Zelfs al een paar weken na thuiskomst zou ik van de ene kant graag willen dat ik bepaalde dingen wist toen ik Revs bezocht die ik nu wel weet, gelezen in boeken die ik wel al in de kast had staan maar die ik slechts gedeeltelijk had gelezen. Van de andere kant, misschien is het maar beter dat ik niet alles wist, anders had ik me misschien niet volledig kunnen focussen op de Delage.
269. Langzaam maar zeker kwam bij mij het besef dat Revs Institute zich allesbehalve met een gemiddeld museum doet vergelijken. Het heeft niet alleen een zeer weloverwogen collectie historisch belangrijke auto's... deze auto's staan niet achter afzettingen om maar wat te noemen. Je mag de auto's dan wel niet aanraken (logisch!) maar je kunt er erg dicht bij komen als je dat wilt. De gidsen zijn enthousiast en vinden hun baan duidelijk geweldig (logisch!), wat telkens blijkt wanneer zij verhalen vertellen of details aanwijzen die tot mijmering aanzetten.
Zoals gezegd, is de bibliotheek ontzagwekkend. Neem je alarmpistool mee voor als je de weg kwijtraakt! Toen ik daar een rondleiding kreeg, bleef ik stompzinnig met een decimeterlange grijns op mijn gezicht rondlopen. Ik deed nog mijn best die te verbergen of neutraliseren, maar telkens nieuwe ontdekkingen leidden me tot de conclusie dat ik er maar beter aan kon toegeven. Ik zou niet verbaasd zijn als iemand me zou vertellen dat ELK exemplaar van ELK automobieltijdschrift van ELK land ter wereld van ELK jaar in deze bibliotheek aanwezig was. Hoe dan ook, ik werd vervolgens overrompeld door nog een andere ruimte waar honderden schappen vele duizenden autogerelateerde boeken alsook memorabilia van knowhow en geschiedenis gesorteerd staan. En er is meer: zeldzame dia's, video's, antieke kinderboeken waar auto's een rol in spelen, posters, folders, kleinere boekjes... en dat is nog enkel de niet-elektronische collectie. Vanzelfsprekend hebben ze ook een enorme hoeveelheid gegevens op hun harde schijven staan.
270. Ik was overweldigd. Iedereen die een serieuze interesse heeft in (vooral: klassieke) auto's raad ik aan Revs Institute eens te bezoeken. Het is de reis waard. Als je in Miami bent, sla het bezoek aan Revs niet over. Als je in Disney World bent... zeg tegen vrouw en kinderen dat je grondig aangeraden bent om Revs te bezoeken. Het zal je niet tegenvallen.
Nog iets, als je op zoek bent naar specifieke informatie en je bent niet in de gelegenheid om Revs Institute te bezoeken, vraag een van de medewerkers dan per e-mail of ze je kunnen helpen. Begrijpelijkerwijze zullen ze een redelijke vergoeding voor bestede tijd en energie vragen als je ze aan het werk zet; beschouw dit dan als jouw bijdrage aan instandhouding van deze prachtige collectie. Grote kans dat ze over precies die info die jij nodig hebt beschikken. Om een voorbeeld te noemen, toen ik als lid van een groep Fiat 806-liefhebbers onderzoek deden naar deze (door Fiat al na een paar maanden vernietigde) auto, noemde elke bron inclusief Fiat Centro Storico ons dat er geen blauwdrukken van de auto meer bestonden. Ook die waren door de woeste Fiat-topman Agnelli vernietigd. Een groot gemis en zowel toen als nu een even onbegrijpelijke als te betreuren beslissing. Maar wat denk je... Revs vond in haar archief een antieke 1:1-kopie van een belangrijke blauwdruk. Zomaar.
In tegenstelling tot de meeste andere museum en instituten, is Revs zeer bereidwillig om dingen te delen en dat maakt ze zo bijzonder, naast dat ze zo'n grote database en bibliotheek hebben. O ja, en een collectie prachtige auto's.
271. Voor modelbouwers zijn er verschillende bekende kits / onderwerpen te zien en te bestuderen:
- Ze hebben een grote collectie Porsches;
- Een grote collectie prachtige Cunningshams (er ging een wereld voor me open, ik kende het merk niet eens);
- Verschillende Bentleys;
- Bugatti 35 (verschillende modelbouwkits);
- Mercer Raceabout (verschillende kits);
- Mercedes SSK (verschillende kits);
- Lancia D50 (Hiro kit);
- Jaguar D-type (verschillende kits);
- Ford GT-40, twee versies (verschillende kits);
- Alfa Romeo 8C (Pocher kit);
- 1963 Corvette Grand Sport (Accurate Miniatures kit);
- Porsche 917K (Hiro / Fujimi kits);
- 1967 Gurney Eagle (Hiro kit);
… en talloze andere, zoals een Jaguar E-type, een touring T-Ford, een BMW 328, een (gewoonweg schitterende) Delahaye et cetera. Te veel om op te noemen.
272. Had ik al gezegd dat ik onder de indruk was? Dit bezoek heeft, samen met het gesprek dat ik in Parijs had met Peter Giddings, ervoor gezorgd dat ik meer over de geschiedenis van Grand Prix racing wil weten. Dus wat betreft die boeken die stof hapten in mijn boekenkast... eindelijk ben ik begonnen ze vanaf het begin te lezen, in plaats van vooruit te bladeren naar de hoofdstukken over 1926 en 1927. De geschiedenis van de Grands Prix blijkt een boeiend onderwerp.
Hoe nu verder?
273. Na mijn bezoek aan Revs en na afscheid te hebben genomen van de vriendelijke mensen die me zo welkom hebben geheten, viel voor het eerst sinds twee maanden een blok(je) stress van mijn schouders. Eindelijk waren dan alle metingen verricht... ! Het eerste wat ik deed nadat ik bij het hotel was aangekomen, was alle schetsen met in totaal ongeveer 650 honderden afmetingen te fotograferen en aan mijn vriendin te sms'en, als backup. Ik besteedde mijn resterende dagen in Florida op de Keys, deze gelegenheid beschouwend als een persoonlijke vakantie na een intensieve werkperiode. Die vakantie werd al snorkelend en de toerist uithangend gevierd. In het Hemingway House te Key West kreeg ik een rondleiding en kocht ik een boek van Hemingway voor in het vliegtuig.
Terug in Amsterdam, werd ik herinnerd aan een aantal deadlines die speelden in lopende zaken van mijn cliënten; dat is de reden van deze vrij late updates.
Ik ben nu op enkele onderdelen na klaar om de tekeningen te gaan maken en, daarna, de bouw te starten. Zoals de aandachtige lezer zal hebben gemerkt, heeft die bouw van lieverlede het karakter van een avontuur gekregen, een spannende reis. Een van de belangrijke dingen die ik moet doen alvorens ik kan beginnen is, wat specifiek motorgerelateerd onderzoek te doen. Ik kom daar op terug zodra ik er nieuws over heb of zodra er anderszins voortgang is.
264. Ik zou de geliefde Delage spoedig wederzien! Maar eerst, de reis naar Miami. Ik had houten blokken, stalen standaarden, diverse elektrische meetapparaten en mijn zonnebril gepakt. Bovendien reisde ik alleen... vanzelfsprekend zou ik gegeven deze omstandigheden niet uitgekozen worden voor een bagagecheck.
Bagagecheck
265. Ik had juist een vriendelijke dame te Orlando Airport de vraag gesteld waar ik een telefoontje kon plegen (naar Revs, met het verzoek me meer tijd te geven voor het opmeten... tijdens de vlucht had ik mijn resterende circa 40 schetsen afgerond, elk met meerdere te nemen afmetingen... ik zou dit nooit op één dag kunnen). Ze zei 'daarbuiten', wijzend naar de vrije wereld die Amerika heet. Blijkbaar zou ik, na herinlevering van de koffer, de terminal moeten verlaten en datzelfde gebouw een honderdtal meter verderop weer moeten betreden, voor mijn aansluitende vlucht.
Ik bedankte haar voor de tip... en een paar minuten later zag ik haar weerom, deze keer naast een scanmachine en wijzend naar mijn koffer. Ze vroeg me beleefd wat het doel van mijn reis was, zakelijk of ontspanning. Ik zei op m'n beste Nederlands 'Eigenlijk geen van beide, ik ben hier om een auto op te meten waar ik graag een 1/8-model van zou willen maken. Dat is een hobby van mij. Er is nog maar één geheel originele auto over en die staat hier in Florida, dus vandaar"
Opmerkelijk genoeg (lol) leidde dit verhaal tot het verzoek toch maar even de koffer te openen. Na de bagagecontrole en na de vriendelijke vrouw in verwarring achtergelaten te hebben, begaf ik me richting de vluchtaansluiting naar Miami. Helaas was ik mijn doos Disney trading pins vergeten mee te nemen want, jawel, achter de incheckbalie stond een vrouw met een serie pins te ruil. Die dingen kom je werkelijk in heel Orlando en omgeving tegen.
Miami
266. Na te zijn geland op Miami International Airport, haalde ik de huurauto op en bezocht ik South Beach met zijn rij prachtige art deco hotels. Ik genoot van de heerlijke krab die werd geserveerd te Joe's en bezocht, de volgende dag alweer, het imposante Biltmore hotel. Terwijl ik met het cabriodak naar beneden de Everglades doorkruiste over een provinciale weg (helaas geen tijd voor een bezoek) liet ik me verbazen door de grote roofvogels en de bordjes 'panther crossing'. Panters?? Ja die zijn daar blijkbaar.
Revs Institute
267. Op dag drie was het dan eindelijk het moment om Paul Kierstein en zijn collega's te Revs Institute te ontmoeten. Vanaf het moment dat ik het pand betrad voelde ik me allerwarmst verwelkomd. Paul gaf me een rondleiding door de racewagen-sectie en daarna door de enorme bibliotheek van het Instituut. Ja ik was dat jongetje in dat snoepwinkeltje. Verderop in deze post zal ik proberen te beschrijven wat voor een schatkist aan kennis Revs Institute ter beschikking heeft.
Toen begon dan het meten. Het was ontzettend veel werk en bezorgde me twee dagen spierpijn, maar het was de moeite meer dan waard. Ik ben nu zo goed als klaar (op twee metingen die ik vergat te noteren na, maar Paul zal die nasturen) om twee- of driedimensionale tekeningen van de auto te maken. Die zullen dan kunnen worden gebruikt als stevige basis voor de bouw.
De Delage 15-S-8, chassis #1
Om een voorbeeld te noemen, een Grand Prix-wagen van het merk Peugeot uit 1913. Peugeot? Grand Prix geschiedenis? Ik dacht 'mooi model, maar zo belangrijk zal die toch niet zijn... ik wist niet eens dat Peugeot ooit meedeed aan Grands Prix'. Maar terwijl ik mijn metingen verrichte aan de Delage, recht tegenover de Peugeot, vertelde bijna elke gids die voorbij kwam hoe belangrijk die auto historisch gezien was. Een van hen zei "Deze Peugeot is waarschijnlijk de belangrijkste auto uit onze racecollectie". Met opgetrokken wenkbrauwen keek ik nog eens naar de Delage die in 1927 het wereldkampioenschap had gewonnen (!) en ik dacht bij mezelf "Huh? Die Peugeot is... belangrijker... dan deze auto??" Dus toen ik thuis kwam ben ik erover gaan lezen en kwam ik er al vrij gauw achter welke baanbrekende vernieuwingen Peugeot in dat specifieke model had doorgevoerd. Sommige van die vernieuwingen worden tot op de dag van vandaag, zelfs in Formule 1-wagens, nog steeds gebruikt.
Dat is slechts één voorbeeld. Zelfs al een paar weken na thuiskomst zou ik van de ene kant graag willen dat ik bepaalde dingen wist toen ik Revs bezocht die ik nu wel weet, gelezen in boeken die ik wel al in de kast had staan maar die ik slechts gedeeltelijk had gelezen. Van de andere kant, misschien is het maar beter dat ik niet alles wist, anders had ik me misschien niet volledig kunnen focussen op de Delage.
269. Langzaam maar zeker kwam bij mij het besef dat Revs Institute zich allesbehalve met een gemiddeld museum doet vergelijken. Het heeft niet alleen een zeer weloverwogen collectie historisch belangrijke auto's... deze auto's staan niet achter afzettingen om maar wat te noemen. Je mag de auto's dan wel niet aanraken (logisch!) maar je kunt er erg dicht bij komen als je dat wilt. De gidsen zijn enthousiast en vinden hun baan duidelijk geweldig (logisch!), wat telkens blijkt wanneer zij verhalen vertellen of details aanwijzen die tot mijmering aanzetten.
Zoals gezegd, is de bibliotheek ontzagwekkend. Neem je alarmpistool mee voor als je de weg kwijtraakt! Toen ik daar een rondleiding kreeg, bleef ik stompzinnig met een decimeterlange grijns op mijn gezicht rondlopen. Ik deed nog mijn best die te verbergen of neutraliseren, maar telkens nieuwe ontdekkingen leidden me tot de conclusie dat ik er maar beter aan kon toegeven. Ik zou niet verbaasd zijn als iemand me zou vertellen dat ELK exemplaar van ELK automobieltijdschrift van ELK land ter wereld van ELK jaar in deze bibliotheek aanwezig was. Hoe dan ook, ik werd vervolgens overrompeld door nog een andere ruimte waar honderden schappen vele duizenden autogerelateerde boeken alsook memorabilia van knowhow en geschiedenis gesorteerd staan. En er is meer: zeldzame dia's, video's, antieke kinderboeken waar auto's een rol in spelen, posters, folders, kleinere boekjes... en dat is nog enkel de niet-elektronische collectie. Vanzelfsprekend hebben ze ook een enorme hoeveelheid gegevens op hun harde schijven staan.
270. Ik was overweldigd. Iedereen die een serieuze interesse heeft in (vooral: klassieke) auto's raad ik aan Revs Institute eens te bezoeken. Het is de reis waard. Als je in Miami bent, sla het bezoek aan Revs niet over. Als je in Disney World bent... zeg tegen vrouw en kinderen dat je grondig aangeraden bent om Revs te bezoeken. Het zal je niet tegenvallen.
Nog iets, als je op zoek bent naar specifieke informatie en je bent niet in de gelegenheid om Revs Institute te bezoeken, vraag een van de medewerkers dan per e-mail of ze je kunnen helpen. Begrijpelijkerwijze zullen ze een redelijke vergoeding voor bestede tijd en energie vragen als je ze aan het werk zet; beschouw dit dan als jouw bijdrage aan instandhouding van deze prachtige collectie. Grote kans dat ze over precies die info die jij nodig hebt beschikken. Om een voorbeeld te noemen, toen ik als lid van een groep Fiat 806-liefhebbers onderzoek deden naar deze (door Fiat al na een paar maanden vernietigde) auto, noemde elke bron inclusief Fiat Centro Storico ons dat er geen blauwdrukken van de auto meer bestonden. Ook die waren door de woeste Fiat-topman Agnelli vernietigd. Een groot gemis en zowel toen als nu een even onbegrijpelijke als te betreuren beslissing. Maar wat denk je... Revs vond in haar archief een antieke 1:1-kopie van een belangrijke blauwdruk. Zomaar.
In tegenstelling tot de meeste andere museum en instituten, is Revs zeer bereidwillig om dingen te delen en dat maakt ze zo bijzonder, naast dat ze zo'n grote database en bibliotheek hebben. O ja, en een collectie prachtige auto's.
271. Voor modelbouwers zijn er verschillende bekende kits / onderwerpen te zien en te bestuderen:
- Ze hebben een grote collectie Porsches;
- Een grote collectie prachtige Cunningshams (er ging een wereld voor me open, ik kende het merk niet eens);
Een van Revs’ Cunninghams, de C-4R uit 1952.
- Bugatti 35 (verschillende modelbouwkits);
- Mercer Raceabout (verschillende kits);
- Mercedes SSK (verschillende kits);
- Lancia D50 (Hiro kit);
- Jaguar D-type (verschillende kits);
- Ford GT-40, twee versies (verschillende kits);
- Alfa Romeo 8C (Pocher kit);
De beroemde Alfa Romeo 8C
- Porsche 917K (Hiro / Fujimi kits);
- 1967 Gurney Eagle (Hiro kit);
1967 Gurney Eagle
272. Had ik al gezegd dat ik onder de indruk was? Dit bezoek heeft, samen met het gesprek dat ik in Parijs had met Peter Giddings, ervoor gezorgd dat ik meer over de geschiedenis van Grand Prix racing wil weten. Dus wat betreft die boeken die stof hapten in mijn boekenkast... eindelijk ben ik begonnen ze vanaf het begin te lezen, in plaats van vooruit te bladeren naar de hoofdstukken over 1926 en 1927. De geschiedenis van de Grands Prix blijkt een boeiend onderwerp.
Hoe nu verder?
273. Na mijn bezoek aan Revs en na afscheid te hebben genomen van de vriendelijke mensen die me zo welkom hebben geheten, viel voor het eerst sinds twee maanden een blok(je) stress van mijn schouders. Eindelijk waren dan alle metingen verricht... ! Het eerste wat ik deed nadat ik bij het hotel was aangekomen, was alle schetsen met in totaal ongeveer 650 honderden afmetingen te fotograferen en aan mijn vriendin te sms'en, als backup. Ik besteedde mijn resterende dagen in Florida op de Keys, deze gelegenheid beschouwend als een persoonlijke vakantie na een intensieve werkperiode. Die vakantie werd al snorkelend en de toerist uithangend gevierd. In het Hemingway House te Key West kreeg ik een rondleiding en kocht ik een boek van Hemingway voor in het vliegtuig.
Terug in Amsterdam, werd ik herinnerd aan een aantal deadlines die speelden in lopende zaken van mijn cliënten; dat is de reden van deze vrij late updates.
Ik ben nu op enkele onderdelen na klaar om de tekeningen te gaan maken en, daarna, de bouw te starten. Zoals de aandachtige lezer zal hebben gemerkt, heeft die bouw van lieverlede het karakter van een avontuur gekregen, een spannende reis. Een van de belangrijke dingen die ik moet doen alvorens ik kan beginnen is, wat specifiek motorgerelateerd onderzoek te doen. Ik kom daar op terug zodra ik er nieuws over heb of zodra er anderszins voortgang is.
Enorm mooi verslag en ik kan het heel goed begrijpen dat je daar als een kind in een speelgoedwinkel rond liep. Heb datzelfde gevoel al als ik tussen de militaire voertuigen rond loop in Normandie of elders en dat zijn dan nog maar "gewone" dingen.
Wel opletten dat het een passie blijft en geen obcessie wordt want anders ga je er ook geen plezier meer in beleven.
Wel opletten dat het een passie blijft en geen obcessie wordt want anders ga je er ook geen plezier meer in beleven.
@Dominiek: ik ben eerder verbaasd te lezen dat meerdere mensen die lange teksten toch blijken te lezen. Heb nogal eens moeite om het kort te houden, maar voor wie eens een kwartiertje over heeft geeft het inderdaad een sfeerimpressie. Dank voor je commentaar. En ik kom wellicht binnenkort bij je aankloppen wat Fusion 360 betreft.
@Marc: speciaal voor jou zal ik hieronder nog wat foto's plaatsen. Ik heb er zoveel gemaakt, en zoveel filmpjes, dat ik niet goed weet welke te plaatsen en ik wil ook weer niet te ver afleiden van het eigenlijke onderwerp van deze bouw; anderzijds wil ik voor Retromobile ook weer niet een apart fototopic aanmaken want ik heb toch al een waslijst aan dingen af te werken.
@Erwin: ik geloof niet dat je die militaire voertuigen als 'gewoon' zou hoeven te duiden, want ze zijn inmiddels ook al behoorlijk zeldzaam en zeker buiten de musea. Bovendien zijn ze vaak ook wonderen van techniek. De grootste overeenkomst tussen militaire voertuigen en racewagens is, dat ze allebei hebben gezorgd voor een versnelling van de techniekontwikkeling. Beide zijn bijzonder en mooi om naar te kijken.
Wees niet bang wat obsessie betreft, juist omdat het allemaal zo afwisselend is en omdat ik zelf meer van de reis ben dan van het doel, geniet ik met volle teugen. Al zou het model nooit afkomen, heck al zou ik er nooit aan beginnen, dan zou me dat weinig doen. Aan de Fiat 806 ben ik ook nooit begonnen, maar ik heb geen moment spijt gehad van de energie, tijd en kosten die ik daaraan heb besteed. Dat gezegd, blijft de Delage-vlam in me branden. Het onderwerp heeft alle elementen om een blijvertje te zijn, zeker na alle energie die ik er nu in gestoken heb.
@Mark: ja dat waren in die tijd moderne zaken. Dit type Talbot-Darracq was op meerdere fronten vernieuwend. Je hebt zo van die auto's die de racewereld op hun kop zetten en dit was er één van. Deze auto en de Delage (beide oorspronkelijk uit 1926) vormden goed afkijkmateriaal voor Fiat, die in 1927 halverwege het seizoen de 806 inzette tijdens de Grand Prix van Milaan (=Monza). Ook toen al werd er goed gekopieerd en geplakt. De 1,5 liter formule die in 1926 en 1927 werd gebruikt was voor de sport niet het hoogtepunt in kijkerspubliek, maar wel een hoogtepunt in prestaties. Na 1927 gingen de prestaties van motoren relatief achteruit... moet je nagaan.
Jammer genoeg besloten eind 1927 zowel Talbot, Delage als Fiat om te stoppen met Grand Prix racen. De reden was deels, dat de 1,5 liter formule werd verlaten: er werd voortaan uitgegaan van een minimumgewicht in plaats van cilinderinhoud. Zoals nu ook, was het ontwikkelen van motoren en chassis toen al razend duur en de drie genoemde teams gaven de pijp aan Maarten. Voor Fiat zat daar, zoals gezegd, woede achter (met name dat haar ontwikkelaars steeds bleven overstappen naar concurrerende teams onder meeneming van alle knowhow en ontwerpen). Jammer, want Fiat had in 1927 de enige race waaraan het team meedeed gewonnen en was een belangrijke naam in de Grands Prix tot en met 1923 vooral. Delage was wereldkampioen en stopte dus letterlijk op het hoogtepunt.
Voor Marc en andere geïnteresseerden nog wat foto's van mij bijzonder aansprekende auto's te Retromobile en sfeerbeelden van het overige beschrevene.
Een van de kroonjuwelen van Retromobile: een zojuist tot in de puntjes gerestaureerde Alfa Romeo 159 Formule 1-auto. Deze was in onderdelen gevonden in een schuur... men dacht dat van de vier gebouwde wagens er nog maar drie over waren. Hier is dus nummer vier, de auto waar Giuseppe Farina in reed. We hebben het over het tweede jaar van de Formule 1: 1951.
De laklaag zat er nog maar twee dagen op, de restauratie was net klaar voor Retromobile. Het was dan ook een primeur.
Een Fiat 8V:
Altijd mooi om een Lamborghini Miura te spotten.
Toevallig in dezelfde stand als waar ik de Talbot-Darracq aantrof (zie links op de foto) stond... jawel, nog een Alfa Romeo 159. Dat typeert wel deze beurs: het is een aaneenschakeling van zeldzaamheden en schoonheid. Binnen een half uur kun je hier de materiële helft van het 1951-Formule 1 team van Alfa Romeo zien. Onvoorstelbaar maar waar.
Een Jaguar D-type.
Deze kennen we allemaal nog wel:
Een af fabriek onthoofde eend c.q. geit.
Hallo vriendjes! En vriendinnetjes!
Deze Talbot-Matra Rancho had ook een hoopje roest kunnen zijn. Ga eens bij jezelf na hoe vaak je deze 30 jaar geleden zag... en hoe vaak een paar jaar later nog. Nagenoeg al deze automobielen zijn verpulverd. Dit exemplaar was volledig gerestaureerd.
Velen zullen de Ranch nog wel herkennen van Bassie en Adriaan, waar hij in de aftiteling steevast werd getoond in een bepaalde periode. In het volgende filmpje speelt de auto een grotere rol. En... moest dat nou, met die Renault @ 5:40...
Speciaal voor Adrien en Haddewade, een zescilinder Citroën Traction Avant. Er stonden diverse 15's, 11's, met dak, zonder dak... Retromobile is een paradijs voor de Citroën-liefhebber.
Een imposante Delahaye-bus, te koop overigens.
Kunst op wielen.
Terwijl er talloze Mercedes-Benz 300SL te zien waren, de concurrent van de BMW 507, stond er maar één exemplaar van laatstgenoemde; maar wel een mooie.
De volgende dag, Sacré-Coeur in de sneeuw.
Twee dagen later, Ocean Drive in de tropische zon.
Wel goed oppassen waar je met je blote voeten over het strand loopt!
Foto voor Camaro69: een 2018 Camaro V8 RS Convertible. Als je dan toch door het zonnige Florida rijdt, dan lekker met dakje open! Enig nadeel, op reisdagen moest de koffer op de passagiersstoel want er was geen plek voor én de koffer én het dakje.
Biltmore hotel.
De badkamer van Ernest Hemingway.
Snorkelen in de Golf van Mexico.
Hopelijk geeft dit een beter beeld en zijn het nu voldoende foto's
Zoals gezegd, zodra er nieuws is over de aanstaande motor-research en het tekenwerk, laat ik het weten.
@Marc: speciaal voor jou zal ik hieronder nog wat foto's plaatsen. Ik heb er zoveel gemaakt, en zoveel filmpjes, dat ik niet goed weet welke te plaatsen en ik wil ook weer niet te ver afleiden van het eigenlijke onderwerp van deze bouw; anderzijds wil ik voor Retromobile ook weer niet een apart fototopic aanmaken want ik heb toch al een waslijst aan dingen af te werken.
@Erwin: ik geloof niet dat je die militaire voertuigen als 'gewoon' zou hoeven te duiden, want ze zijn inmiddels ook al behoorlijk zeldzaam en zeker buiten de musea. Bovendien zijn ze vaak ook wonderen van techniek. De grootste overeenkomst tussen militaire voertuigen en racewagens is, dat ze allebei hebben gezorgd voor een versnelling van de techniekontwikkeling. Beide zijn bijzonder en mooi om naar te kijken.
Wees niet bang wat obsessie betreft, juist omdat het allemaal zo afwisselend is en omdat ik zelf meer van de reis ben dan van het doel, geniet ik met volle teugen. Al zou het model nooit afkomen, heck al zou ik er nooit aan beginnen, dan zou me dat weinig doen. Aan de Fiat 806 ben ik ook nooit begonnen, maar ik heb geen moment spijt gehad van de energie, tijd en kosten die ik daaraan heb besteed. Dat gezegd, blijft de Delage-vlam in me branden. Het onderwerp heeft alle elementen om een blijvertje te zijn, zeker na alle energie die ik er nu in gestoken heb.
@Mark: ja dat waren in die tijd moderne zaken. Dit type Talbot-Darracq was op meerdere fronten vernieuwend. Je hebt zo van die auto's die de racewereld op hun kop zetten en dit was er één van. Deze auto en de Delage (beide oorspronkelijk uit 1926) vormden goed afkijkmateriaal voor Fiat, die in 1927 halverwege het seizoen de 806 inzette tijdens de Grand Prix van Milaan (=Monza). Ook toen al werd er goed gekopieerd en geplakt. De 1,5 liter formule die in 1926 en 1927 werd gebruikt was voor de sport niet het hoogtepunt in kijkerspubliek, maar wel een hoogtepunt in prestaties. Na 1927 gingen de prestaties van motoren relatief achteruit... moet je nagaan.
Jammer genoeg besloten eind 1927 zowel Talbot, Delage als Fiat om te stoppen met Grand Prix racen. De reden was deels, dat de 1,5 liter formule werd verlaten: er werd voortaan uitgegaan van een minimumgewicht in plaats van cilinderinhoud. Zoals nu ook, was het ontwikkelen van motoren en chassis toen al razend duur en de drie genoemde teams gaven de pijp aan Maarten. Voor Fiat zat daar, zoals gezegd, woede achter (met name dat haar ontwikkelaars steeds bleven overstappen naar concurrerende teams onder meeneming van alle knowhow en ontwerpen). Jammer, want Fiat had in 1927 de enige race waaraan het team meedeed gewonnen en was een belangrijke naam in de Grands Prix tot en met 1923 vooral. Delage was wereldkampioen en stopte dus letterlijk op het hoogtepunt.
Voor Marc en andere geïnteresseerden nog wat foto's van mij bijzonder aansprekende auto's te Retromobile en sfeerbeelden van het overige beschrevene.
Een van de kroonjuwelen van Retromobile: een zojuist tot in de puntjes gerestaureerde Alfa Romeo 159 Formule 1-auto. Deze was in onderdelen gevonden in een schuur... men dacht dat van de vier gebouwde wagens er nog maar drie over waren. Hier is dus nummer vier, de auto waar Giuseppe Farina in reed. We hebben het over het tweede jaar van de Formule 1: 1951.
De laklaag zat er nog maar twee dagen op, de restauratie was net klaar voor Retromobile. Het was dan ook een primeur.
Een Fiat 8V:
Altijd mooi om een Lamborghini Miura te spotten.
Toevallig in dezelfde stand als waar ik de Talbot-Darracq aantrof (zie links op de foto) stond... jawel, nog een Alfa Romeo 159. Dat typeert wel deze beurs: het is een aaneenschakeling van zeldzaamheden en schoonheid. Binnen een half uur kun je hier de materiële helft van het 1951-Formule 1 team van Alfa Romeo zien. Onvoorstelbaar maar waar.
Een Jaguar D-type.
Deze kennen we allemaal nog wel:
Een af fabriek onthoofde eend c.q. geit.
Hallo vriendjes! En vriendinnetjes!
Deze Talbot-Matra Rancho had ook een hoopje roest kunnen zijn. Ga eens bij jezelf na hoe vaak je deze 30 jaar geleden zag... en hoe vaak een paar jaar later nog. Nagenoeg al deze automobielen zijn verpulverd. Dit exemplaar was volledig gerestaureerd.
Velen zullen de Ranch nog wel herkennen van Bassie en Adriaan, waar hij in de aftiteling steevast werd getoond in een bepaalde periode. In het volgende filmpje speelt de auto een grotere rol. En... moest dat nou, met die Renault @ 5:40...
Speciaal voor Adrien en Haddewade, een zescilinder Citroën Traction Avant. Er stonden diverse 15's, 11's, met dak, zonder dak... Retromobile is een paradijs voor de Citroën-liefhebber.
Een imposante Delahaye-bus, te koop overigens.
Kunst op wielen.
Terwijl er talloze Mercedes-Benz 300SL te zien waren, de concurrent van de BMW 507, stond er maar één exemplaar van laatstgenoemde; maar wel een mooie.
De volgende dag, Sacré-Coeur in de sneeuw.
Twee dagen later, Ocean Drive in de tropische zon.
Wel goed oppassen waar je met je blote voeten over het strand loopt!
Foto voor Camaro69: een 2018 Camaro V8 RS Convertible. Als je dan toch door het zonnige Florida rijdt, dan lekker met dakje open! Enig nadeel, op reisdagen moest de koffer op de passagiersstoel want er was geen plek voor én de koffer én het dakje.
Biltmore hotel.
De badkamer van Ernest Hemingway.
Snorkelen in de Golf van Mexico.
Hopelijk geeft dit een beter beeld en zijn het nu voldoende foto's
Zoals gezegd, zodra er nieuws is over de aanstaande motor-research en het tekenwerk, laat ik het weten.
Laatst bewerkt:
Wat een passie gaat er uit van je verhaal! Zowel van jou als van de andere in je verhaal.
Als ooit in een vliegtuig zou stappen weet ik naar waar ik moet... Revs institute Miami FL
Voldoende foto's zijn het nooit Roy, elke foto laat je naar meer verlangen! (Maar ik begrijp dat je niet alles kan plaatsen).
Bedankt voor de foto's!
)
Als ooit in een vliegtuig zou stappen weet ik naar waar ik moet... Revs institute Miami FL
Voldoende foto's zijn het nooit Roy, elke foto laat je naar meer verlangen! (Maar ik begrijp dat je niet alles kan plaatsen).
Bedankt voor de foto's!
)
Dank je wel voor je reactie Erik.
Revs Institute is overigens gevestigd in Naples, dat is de andere kant van zuidelijk Florida, maar als je in Miami bent en toch de Everglades gaat bezoeken is het een kleine moeite om er even te gaan kijken. Voor de volledigheid... dat was ik nog vergeten te vermelden: je moet wel tevoren een afspraak maken.
Overigens, voor jou als Keverfanaat hebben ze ook iets bijzonders bij Revs. Dat is deze Kever:
(Copyright Revs Institute, referential and educational purposes only)
Deze Kever is origineel, van 1956 en nagenoeg volledig gemaakt van aluminium en bezit een 1,7 liter Porsche motor. Zie voor meer informatie over dit exemplaar, inclusief de geschiedenis, hier.
Revs Institute is overigens gevestigd in Naples, dat is de andere kant van zuidelijk Florida, maar als je in Miami bent en toch de Everglades gaat bezoeken is het een kleine moeite om er even te gaan kijken. Voor de volledigheid... dat was ik nog vergeten te vermelden: je moet wel tevoren een afspraak maken.
Overigens, voor jou als Keverfanaat hebben ze ook iets bijzonders bij Revs. Dat is deze Kever:
(Copyright Revs Institute, referential and educational purposes only)
Deze Kever is origineel, van 1956 en nagenoeg volledig gemaakt van aluminium en bezit een 1,7 liter Porsche motor. Zie voor meer informatie over dit exemplaar, inclusief de geschiedenis, hier.
@Erik: merci; inderdaad veel info ook al op de website te vinden.
@Xavier: wat bedoel je met de verschillende afmetingen? Deze Kever vs. andere Kevers? De vier Delages onderling? De afmetingen die ik heb opgenomen vs. de tekeningen die er tot nu toe zijn? Dat laatste daar ben ik natuurlijk zelf ook erg benieuwd naar... ik weet dat er verschillen zijn maar ik ben benieuwd waar die 'm precies in zitten. Ik kom daar pas achter als ik de afmetingen ga omzetten in tekeningen.
@Xavier: wat bedoel je met de verschillende afmetingen? Deze Kever vs. andere Kevers? De vier Delages onderling? De afmetingen die ik heb opgenomen vs. de tekeningen die er tot nu toe zijn? Dat laatste daar ben ik natuurlijk zelf ook erg benieuwd naar... ik weet dat er verschillen zijn maar ik ben benieuwd waar die 'm precies in zitten. Ik kom daar pas achter als ik de afmetingen ga omzetten in tekeningen.
Wat me wel opviel is de motor is zeker niet van in die tijd 100% zeker omdat er een elektronische ontsteking op staat en die is maar in 1973 op de markt gekomen zeker die van Bosch
De carrosserie daarentegen is gewoon prachtig en van aluminium gewoon ongelooflijk en dat ding zal wel marcheren
Marc
De carrosserie daarentegen is gewoon prachtig en van aluminium gewoon ongelooflijk en dat ding zal wel marcheren
Marc
Ik bedoelde natuurlijk de afmetingen die afwijkend zijn op de tekeningen van de Delage.
Want dit was toch de reden dat je zelf de afmetingen wou nemen? Of had ik dat verkeerd begrepen?
Kever ziet er ook wel gaaf uit...
Nee het klopt zeker wat je zegt. Ik heb nog geen tijd gehad om een begin te maken met het maken van de tekeningen. Bovendien weet ik nog niet zeker hoe ik het ga doen, in 2D of in 3D. Onderliggend is een heel panorama aan redenen pro en contra... ik zal jullie daar hier niet mee vermoeien.
Voordat ik kan beginnen ben ik eerst in afwachting van mijn eigen actie (een e-mail) betreffende de motor-research... en dan daar de reactie weer op. Ik ga die mail als ik de tijd heb morgen versturen.
@Kever: inderdaad een erg mooi exemplaar. Hij stond in de werkplaats toen ik er was, voor onderhoud denk ik. Ze rijden met enige regelmaat met al hun auto's dus het zou iets simpels kunnen zijn als een kleine beurt.
Hier 'laten ze de Delage even uit'... helaas is het motorgeluid te hard voor het camera'tje dus we kunnen daar niet echt van genieten:
Voordat ik kan beginnen ben ik eerst in afwachting van mijn eigen actie (een e-mail) betreffende de motor-research... en dan daar de reactie weer op. Ik ga die mail als ik de tijd heb morgen versturen.
@Kever: inderdaad een erg mooi exemplaar. Hij stond in de werkplaats toen ik er was, voor onderhoud denk ik. Ze rijden met enige regelmaat met al hun auto's dus het zou iets simpels kunnen zijn als een kleine beurt.
Hier 'laten ze de Delage even uit'... helaas is het motorgeluid te hard voor het camera'tje dus we kunnen daar niet echt van genieten:
Je hebt toch mijn eigen nieuwsgierigheid aangewakkerd Xavier... ik ben ook wel gek eigenlijk om niet even een schets van het frame te maken, als ik al een ruim een jaar geen idee heb van de precieze maten en ik het antwoord hier in een map heb staan.
272. Hierbij mijn eerste en meteen ook laatst te tonen (deel van een) schaaltekening, enkel om aan te geven hoe groot het verschil is tussen de tekening van Ison en de werkelijke afmetingen. Het is dus een eenmalige inzage*. Het is ook nog maar een schets trouwens, behalve wat de zwarte lijntjes betreft.
Uitleg: je hoeft alleen maar te letten op de rode omtreklijnen. De dikke lijn is die volgens de tekening van Jim Ison. De dunne lijn is een soort punttekening tussen de zwarte verticale streepjes. Die verticale streepjes geven de hoogte van het chassis op bepaalde punten weer. Dus, alleen de zwarte streepjes tonen wat ik heb gemeten. Ze zijn dan ook schetsmatig het enige deel van de tekening dat 'precies' klopt. De verbindingsstreepjes moeten in werkelijkheid natuurlijk in een mooie curve lopen, maar dat is werk voor later.
Zoals te zien, loopt het achterste deel van het chassis omhoog terwijl Ison dacht dat het horizontaal liep. Het is over een flinke lengte ook een stuk dikker dan hoe Ison het dacht. Voor de goede orde, hij heeft de auto waarschijnlijk nooit in het echt gezien of slechts heel kort, alsdan voor een vlugge schets die hij later uitgewerkt zal hebben. Voor het geval hij de auto niet heeft gezien... dit deel van het chassis is op de meeste tekeningen en foto's niet te zien omdat het achterwiel ervoor zit.
Zoals gezegd, toont deze schets het achterste deel van het chassis. Vooraan in Isons tekening zijn vergelijkbare fouten te vinden, van vergelijkbare grootte. Ik ben toch blij dat ik dit nu al even heb getekend, want dat is des te meer bewijs dat de reis naar Florida -voor mijn doel en beleving van de bouw- noodzakelijk is geweest. Ik zal goed slapen vannacht.
* Als ik in 3D zal gaan tekenen zal ik wellicht tussentijds 3D-schetsen tonen, indien ik mezelf ervan overtuigd heb dat de maten daaruit niet te herleiden zijn. Zoals eerder gezegd, hou ik de afmetingen voor mijzelf om te voorkomen dat een fabrikant of derde er met mijn harde werk dat veel tijd, energie en geld heeft gekost, vandoor gaat. Dat geldt ook voor de 2D-schetsen waaruit de afmetingen kunnen worden afgeleid. Iedereen zal mij kennen als iemand die altijd alle kennis juist graag wil delen, dus ik hoop dat jullie begrip hebben voor deze uitzondering die ik zelf ook allerminst leuk vind maar waar ik goed over heb nagedacht.
273. Ik heb echt moeten zoeken voor een goede foto van het achterste deel van het chassis. In mijn album van Retromobile 2017 vond ik deze (let op: de auto staat hier andersom):
Nog niet ideaal; hier is goed te zien waarom Ison waarschijnlijk niet anders kon dan gokken hoe het chassis eruit zag op deze plek: niet alleen het achterwiel maar ook de bladveren én de achteras zitten in het zicht. En nóg kan ik op deze foto niet zien dat het chassis achteraan een curve naar boven maakt. Hier past echt het gezegde 'meten is weten'.
Dit waren voor mij trouwens de allereerste metingen in Florida en meteen ook behorende tot de moeilijkste, omdat ik het laserstraaltje van het meetapparaat 3 meter verder langs allerlei stangen, kettingen en kabels moest leiden. Maar het kan! Hoe verder ik naar voren kwam, des te makkelijker werd het meten natuurlijk.
272. Hierbij mijn eerste en meteen ook laatst te tonen (deel van een) schaaltekening, enkel om aan te geven hoe groot het verschil is tussen de tekening van Ison en de werkelijke afmetingen. Het is dus een eenmalige inzage*. Het is ook nog maar een schets trouwens, behalve wat de zwarte lijntjes betreft.
Uitleg: je hoeft alleen maar te letten op de rode omtreklijnen. De dikke lijn is die volgens de tekening van Jim Ison. De dunne lijn is een soort punttekening tussen de zwarte verticale streepjes. Die verticale streepjes geven de hoogte van het chassis op bepaalde punten weer. Dus, alleen de zwarte streepjes tonen wat ik heb gemeten. Ze zijn dan ook schetsmatig het enige deel van de tekening dat 'precies' klopt. De verbindingsstreepjes moeten in werkelijkheid natuurlijk in een mooie curve lopen, maar dat is werk voor later.
Zoals te zien, loopt het achterste deel van het chassis omhoog terwijl Ison dacht dat het horizontaal liep. Het is over een flinke lengte ook een stuk dikker dan hoe Ison het dacht. Voor de goede orde, hij heeft de auto waarschijnlijk nooit in het echt gezien of slechts heel kort, alsdan voor een vlugge schets die hij later uitgewerkt zal hebben. Voor het geval hij de auto niet heeft gezien... dit deel van het chassis is op de meeste tekeningen en foto's niet te zien omdat het achterwiel ervoor zit.
Zoals gezegd, toont deze schets het achterste deel van het chassis. Vooraan in Isons tekening zijn vergelijkbare fouten te vinden, van vergelijkbare grootte. Ik ben toch blij dat ik dit nu al even heb getekend, want dat is des te meer bewijs dat de reis naar Florida -voor mijn doel en beleving van de bouw- noodzakelijk is geweest. Ik zal goed slapen vannacht.
* Als ik in 3D zal gaan tekenen zal ik wellicht tussentijds 3D-schetsen tonen, indien ik mezelf ervan overtuigd heb dat de maten daaruit niet te herleiden zijn. Zoals eerder gezegd, hou ik de afmetingen voor mijzelf om te voorkomen dat een fabrikant of derde er met mijn harde werk dat veel tijd, energie en geld heeft gekost, vandoor gaat. Dat geldt ook voor de 2D-schetsen waaruit de afmetingen kunnen worden afgeleid. Iedereen zal mij kennen als iemand die altijd alle kennis juist graag wil delen, dus ik hoop dat jullie begrip hebben voor deze uitzondering die ik zelf ook allerminst leuk vind maar waar ik goed over heb nagedacht.
273. Ik heb echt moeten zoeken voor een goede foto van het achterste deel van het chassis. In mijn album van Retromobile 2017 vond ik deze (let op: de auto staat hier andersom):
Nog niet ideaal; hier is goed te zien waarom Ison waarschijnlijk niet anders kon dan gokken hoe het chassis eruit zag op deze plek: niet alleen het achterwiel maar ook de bladveren én de achteras zitten in het zicht. En nóg kan ik op deze foto niet zien dat het chassis achteraan een curve naar boven maakt. Hier past echt het gezegde 'meten is weten'.
Dit waren voor mij trouwens de allereerste metingen in Florida en meteen ook behorende tot de moeilijkste, omdat ik het laserstraaltje van het meetapparaat 3 meter verder langs allerlei stangen, kettingen en kabels moest leiden. Maar het kan! Hoe verder ik naar voren kwam, des te makkelijker werd het meten natuurlijk.
Laatst bewerkt:
Roy, als je met Fusion 360 werkt, dan teken je normaal parametrisch.
Dat houdt in dat je overal bematingen moet bijplaatsen in de schets, om deze achteraf gemakkelijk te kunnen wijzigen. (Lees: in vorige schetsen/stappen van je ontwerp).
Theoretisch teken je dus alles in je schets "zwart", wat dan wil zeggen dat je tekening volledig parametrisch is.
Wat je kunt doen om die afmetingen niet zichtbaar te maken is simpel: je verwijderd, als je de originele schets hebt gemaakt en opgeslagen, alle maten (lengte, breedte, graden,.... en constrains). Dan wordt je tekening blauw, is die niet meer parametrisch, maar wel geschikt om een screenshot van te maken zonder gevoelige info prijs te geven.
Let wel op: NIET MEER OPSLAAN, maar "undo" uitvoeren tot alle afmetingen terug staan!