1/8 1927 Delage Grand Prix [wip]
- Onderwerp starter Roy vd M.
- Startdatum
Roy, ik hoop dat ik deze zin goed begrijp, met de rare vorm, bedoel je de ribbels denk ik.
Dan moet je eerst kijken, naar een hoogspanningsmast, waar de kabels aan hangen, die groene geribbelde staven, dit zijn de isolators, bij bovenleidingen zie je ze ook, maar ook de ouderwetse kabels in de straten.
Nu naar de bougie. Door het metalen staafje in het porselein, gaat de stroom, dat wist je al. De spanning staat ook op, het staafje, maar ook bovenop op het aansluitpunt. Nu weet ik niet hoe hoog spanning die de bobine afgeeft de bij deze auto is, maar denk in de richting van de 15.000 Volt.
Nu degene die bij een draaiende motor weleens een bougie aangeraakt hebben weet het al, dat is heel irritant voor je handen. Dit komt door de hoge spanning, dan moet je denken aan die bollen, met die bliksem erin, dat is het zelfde.
Echter van de aansluiting naar de massa, kan de lucht ook een geleider worden, en dus gaat de spanning niet de bougie in, maar via een vonkenboog(bliksem) naar massa. Ook kan er door vervuiling of vocht een kruipstoom ontstaan langs de buitenkant. In het eerste geval, doet de cilinder niets in het tweede, gaat de cilinder haperen.
Nu in de praktijk, zonder theoretische uitleg. Eerst de ribbels maken de weg langs de buitenkant langer, zodat de kruipstroom niet kan ontstaan. Tweede zorgen die door de grilligheid dat de vonkenboog zich heel slecht kan opbouwen dus ook niet kan ontstaan.
Waarom de verschillende grilligheid, ieder heeft een mening, over de samenstelling, van het porselein, en de soort isolatie lak al dan niet aanwezig in, of aan de buiten kant op het porselein
Aris ik had het over de vreemde vorm als c. tot en met i. de isolator was. Maar inmiddels weten we dat de isolator bestaat uit e. tot en met i. Zo bezien, is de vorm al een stuk minder onlogisch.
Overigens toch bedankt voor je uitleg, dit is iets wat ik niet wist.
Overigens toch bedankt voor je uitleg, dit is iets wat ik niet wist.
44. Ik heb gekozen de moeilijke weg te behandelen en de oorspronkelijke bougies na te bootsen. Zie hier de tekening.
Daar waar de huidige bougies niet heel moeilijk te maken zouden zijn, ongeveer even ingewikkeld als de eerder gemaakte vloeistofkoppeling, is het maken van de authentieke bougie veel ingewikkelder.
De groene cijfers op de tekening die op de bougie zijn ingetekend, zijn de diameters van de verschillende stukjes bougie. Bijvoorbeeld, het bovenste stukje heeft een diameter van 0,6mm. Het 'schijfje' daaronder heeft een diameter van 1,2mm. De grote zeskant heeft een maximale diameter van 3,2mm. et cetera. Dit is allemaal op schaal, dus in werkelijkheid is alles 12 keer groter.
De groene cijfers links naast de bougie zijn de afstanden, berekend van boven. Bijvoorbeeld, het begin van het eerste 'schijfje' bovenaan (dat van 1,2mm. in diameter) ligt op 0,45mm. van bovenaf gerekend. Het einde van het zichtbare gedeelte van de bougie ligt op 5,37mm.
De blauwe stippellijntjes zijn alleen maar hulplijntjes, die posities kunnen aanduiden en waarmee je makkelijk kunt meten. Er staan meer horizontale hulplijntjes dan dat er cijfers bij staan, omdat soms de beitel op een ander punt moest blijken te starten of eindigen, vanwege de vorm van de beitel. Bijvoorbeeld waar je 3,68mm. ziet staan, zie je 2 horizontale hulplijntjes. Het onderste lijntje loopt gelijk met de bovenkant van de grootste zeskant; het bovenste lijntje is de positie waar de beitel moet komen staan; verder naar beneden zou betekenen dat de beitel de zeskant zou gaan beschadigen. Met een andere beitel wordt vervolgens het tussenliggende stukje aangepakt.
De paarse cijfers zijn hier niet van belang, die betreffen nog het vloeistofkoppeling-onderdeeltje.
45. Er zal met vijf verschillende beitels moeten gewerkt (waaronder mijn eigen fabrikaat), de beitelhouder zal in verschillende posities moeten worden gezet en bij stap 20 zal het support zelfs moeten worden gekanteld, om taps te kunnen afdraaien.
De namen van de beitels staan in kleuren weergegeven.
Het zal een goede oefening in consequent werken zijn, omdat deze bougie acht keer zal moeten worden gemaakt. Ze moeten er natuurlijk zo identiek mogelijk uit zien. In totaal zijn het 22 handelingen om één bougie te kunnen maken. Ik ben benieuwd en heb er al veel zin in om dit plannetje uit te voeren! Hopelijk klopt het stappenplan.
Totale bouwtijd: 8u.
Totale afmetingen-studie: 23u.
Daar waar de huidige bougies niet heel moeilijk te maken zouden zijn, ongeveer even ingewikkeld als de eerder gemaakte vloeistofkoppeling, is het maken van de authentieke bougie veel ingewikkelder.
De groene cijfers op de tekening die op de bougie zijn ingetekend, zijn de diameters van de verschillende stukjes bougie. Bijvoorbeeld, het bovenste stukje heeft een diameter van 0,6mm. Het 'schijfje' daaronder heeft een diameter van 1,2mm. De grote zeskant heeft een maximale diameter van 3,2mm. et cetera. Dit is allemaal op schaal, dus in werkelijkheid is alles 12 keer groter.
De groene cijfers links naast de bougie zijn de afstanden, berekend van boven. Bijvoorbeeld, het begin van het eerste 'schijfje' bovenaan (dat van 1,2mm. in diameter) ligt op 0,45mm. van bovenaf gerekend. Het einde van het zichtbare gedeelte van de bougie ligt op 5,37mm.
De blauwe stippellijntjes zijn alleen maar hulplijntjes, die posities kunnen aanduiden en waarmee je makkelijk kunt meten. Er staan meer horizontale hulplijntjes dan dat er cijfers bij staan, omdat soms de beitel op een ander punt moest blijken te starten of eindigen, vanwege de vorm van de beitel. Bijvoorbeeld waar je 3,68mm. ziet staan, zie je 2 horizontale hulplijntjes. Het onderste lijntje loopt gelijk met de bovenkant van de grootste zeskant; het bovenste lijntje is de positie waar de beitel moet komen staan; verder naar beneden zou betekenen dat de beitel de zeskant zou gaan beschadigen. Met een andere beitel wordt vervolgens het tussenliggende stukje aangepakt.
De paarse cijfers zijn hier niet van belang, die betreffen nog het vloeistofkoppeling-onderdeeltje.
45. Er zal met vijf verschillende beitels moeten gewerkt (waaronder mijn eigen fabrikaat), de beitelhouder zal in verschillende posities moeten worden gezet en bij stap 20 zal het support zelfs moeten worden gekanteld, om taps te kunnen afdraaien.
De namen van de beitels staan in kleuren weergegeven.
Het zal een goede oefening in consequent werken zijn, omdat deze bougie acht keer zal moeten worden gemaakt. Ze moeten er natuurlijk zo identiek mogelijk uit zien. In totaal zijn het 22 handelingen om één bougie te kunnen maken. Ik ben benieuwd en heb er al veel zin in om dit plannetje uit te voeren! Hopelijk klopt het stappenplan.
Totale bouwtijd: 8u.
Totale afmetingen-studie: 23u.
Laatst bewerkt:
Heel indrukwekkend en in bekijk dit project met respect hoor,ik heb nu al wel door Roy dat jij wel erg praktisch bent ingesteld het ligt gewoon goed ,en je werkt met zeer mooi en degelijk materiaal,je mogelijkheden zijn echt wel heel ruim en breed en je neemt modelbouw mee naar een niveau dat ik nog maar zelden heb kunnen bekijken.
Bravo.
Bravo.
@Marc: goede opmerking over die cijfertjes, ik had dat helemaal niet toegelicht. Dankzij jou heb ik nu de volgende tekst toegevoegd aan paragraaf 44, die het als het goed is inzichtelijk maakt. Het ziet er ingewikkeld uit, maar valt eigenlijk wel mee.
De groene cijfers op de tekening die op de bougie zijn ingetekend, zijn de diameters van de verschillende stukjes bougie. Bijvoorbeeld, het bovenste stukje heeft een diameter van 0,6mm. Het 'schijfje' daaronder heeft een diameter van 1,2mm. De grote zeskant heeft een maximale diameter van 3,2mm. et cetera. Dit is allemaal op schaal, dus in werkelijkheid is alles 12 keer groter.
De groene cijfers links naast de bougie zijn de afstanden, berekend van boven. Bijvoorbeeld, het begin van het eerste 'schijfje' bovenaan (dat van 1,2mm. in diameter) ligt op 0,45mm. van bovenaf gerekend. Het einde van het zichtbare gedeelte van de bougie ligt op 5,37mm.
De blauwe stippellijntjes zijn alleen maar hulplijntjes, die posities kunnen aanduiden en waarmee je makkelijk kunt meten. Er staan meer horizontale hulplijntjes dan dat er cijfers bij staan, omdat soms de beitel op een ander punt moest blijken te starten of eindigen, vanwege de vorm van de beitel. Bijvoorbeeld waar je 3,68mm. ziet staan, zie je 2 horizontale hulplijntjes. Het onderste lijntje loopt gelijk met de bovenkant van de grootste zeskant; het bovenste lijntje is de positie waar de beitel moet komen staan; verder naar beneden zou betekenen dat de beitel de zeskant zou gaan beschadigen. Met een andere beitel wordt vervolgens het tussenliggende stukje aangepakt.
De paarse cijfers zijn hier niet van belang, die betreffen nog het vloeistofkoppeling-onderdeeltje.
Ik ben zelf ook nooit een kei in rekening geweest. Daarom geeft het des te meer voldoening dat het bovenstaande stappenplan blijkt te kloppen. Het kost wel de nodige tijd, maar dan heb ik ook veel plezier.
@Luc: dank je wel voor het compliment; mijn vader zou eigenlijk eens moeten lezen dat jij vindt dat ik praktisch ingesteld ben; hij denkt daar van oudsher iets anders over. Dit hele project is eigenlijk natuurlijk een manier om te laten zien dat ik het wél kan haha
46. Hier een voorbeeld van beitelpositie: als deze beitel verder naar beneden zou worden verschoven, zou dit de grote zeskant beschadigen.
47. We beginnen met het schema van paragraaf 45: eerst wordt de kop afgevlakt. De beitel wordt precies ter hoogte van het midden van het werkstuk gebracht.
Hiertoe wordt de losse kop naar links verschoven. De bovenkant van de beitel is, zoals op de volgende foto te zien, precies gelijk met de punt van het center.
48. Stap 2, afdraaien tot 3,2mm.
Eerst meet ik de startdiameter op, die blijkt 4,78mm. te zijn. Wat moet er dus vanaf? (4,78 minus 3,2 =) 1,58mm. Dat moet worden gedeeld door 2, immers de draaibank snijdt aan twee kanten metaal weg. Als je de beitel 0,1mm. naar voren verplaatst, wordt de diameter dus verkleind met 0,2mm., iets om constant alert op te zijn.
Ik besluit om deze bewerking in drie stappen te doen: eerst 0,3mm. snijden (=diameter wordt 0,6mm. kleiner), dan nog een keer 0,3 (=diameter is dan in totaal inmiddels 1,2mm. kleiner) en dan nog 0,15mm. (diameter is dan 1,5mm. kleiner). Uiteindelijk blijft er, zoals op de foto te zien, 3,24mm. over. Die 0,04mm. (vier duizendste centimeter) gaat niemand me kwalijk nemen hoop ik, dus ik doe het ervoor!
49. Na het ontbramen van de kop, komt stap 4: diameter van 2,5mm. over een lengte van 3,6mm. Op de foto is de beginpositie te zien: alles staat op nul.
Eigenlijk gebruik ik hier de verkeerde beitel, ik had volgens mijn eigen schema SCMCN moeten hebben; hier niet zo'n probleem gelukkig.
Om alles op 0 te krijgen, ga ik als volgt te werk. Eerst positioneer ik de beitel voorzichtig tegen de kop aan. Het is een kwestie van aanvoelen waar dat punt is (niet te hard, want dan druk je in het messing, ook niet te zacht want dan zit je met tandwielspeling). Dan gaat het verstelwieltje op positie nul. Vervolgens nog een paar keer testen (van de kop af, naar de kop toe) en blijven bijstellen tot het wieltje precies op de juiste plek op 0 staat.
Vervolgens doe ik precies hetzelfde maar dan tegen de zijkant van het werkstuk, dus met het andere handwieltje. Dat wieltje zet ik ook op 0. Wanneer ik beide handwieltjes goed heb geïnstalleerd, ga ik naar de positie 'nul, nul' (x=0, y=0) en bereken ik hoeveel er precies moet worden afgedraaid.
We weten nog van de vorige stap, dat de diameter 3,24mm. is geworden. Dat moet 2,5mm. worden. Er moet dus 0,74mm. af. Dat doe ik in stapjes van 0,20mm. en 0,15mm. Steeds over een lengte van 3,6mm. vanaf de kop. Nog een keer meten voor de zekerheid, en dan is stap 2 klaar.
50. Stappen 5, 6 en 7 zijn vergelijkbaar met de vorige. Dan stap 8, daarvoor moet beitel SCLCR loodrecht op het werkstuk worden geplaatst.
De reden is, dat anders de kleine zeskant zou worden beschadigd door de beitel. Er moet worden afgedraaid tot een diameter van 1,5mm. en dat doe ik in twee stappen. De eerste stap is de genoemde stap 8, ik pak ongeveer het midden van het stuk dat 1,5mm. moet worden en ga met de eerste beitel naar beneden (=op de draaibank: naar links). Dan pak ik in de volgende stap een andere beitel, start ook weer in het midden van dat 1,5mm.-stuk en ga dan naar boven (=op de draaibank: naar rechts). Zo beschadig ik niets.
51. Stap 9: afdraaien tot 1,5mm. deel twee (zie uitleg in kleine letters bij vorige paragraaf).
52. Het werkstuk is hier tot en met stap 15 gereed.
53. Stap 17: de linkerzijde van mijn eigengemaakte beitel wordt loodrecht op het werkstuk geplaatst (op de foto zie je het uitlijnen). Vervolgens worden hiermee als het ware de twee zeskanten van elkaar 'gescheiden'.
54. Stukje vooruit naar stap 20, daar wordt het support 5 graden gekanteld.
De nonius-inrichting is niet meteen heel makkelijk te begrijpen, ik moest het vier keer lezen voordat ik een idee had. Het komt erop neer dat je het support op halve graden nauwkeurig kunt kantelen. Als iemand hier meer over wil weten, wil ik het wel uitvoeriger uitleggen, maar het voert wel erg diep om daar hier uitgebreid op in te gaan. Kort: als ik het support 1 graad wil kantelen, zorg ik ervoor dat het cijfer '2' op de binnenste ring op dezelfde hoogte staat als het cijfer '10' op de buitenste ring. 2 graden komt overeen met de combinatie '4' binnen en '20' buiten. 3,5 graden komt overeen met de combinatie '7' binnen en '35' buiten, et cetera.
Het komt er wat 5 graden betreft op neer, dat het cijfer '1' op de binnenste ring op dezelfde hoogte moet staan als het cijfer '0' op de buitenste ring.
55. Alles staat klaar om een stukje van de bougie taps te gaan afdraaien.
56. Om de juiste beginpositie te kunnen bereiken, moet het wieltje helemaal rechts van de draaibank worden gebruikt...
57. ... maar om taps te kunnen draaien, moet het wieltje op het support worden gebruikt!
Daarom moet ook worden uitgegaan van verschillende soorten lengtes. Bij het positioneren van de beitel in de beginpositie (met het handwieltje helemaal rechts) wordt gebruik gemaakt van de concentrische lengte, terwijl bij het afdraaien (met het handwieltje op het support) gebruik wordt gemaakt van de hemelsbrede afstand ofwel de hypotenusa.
58. Tussenresultaat.
59. Tijd voor het frezen van de twee zeskanten. Door middel van een papiertje wordt bepaald wanneer de frees tegen het werkstuk aanzit.
Het papiertje wordt heen en weer bewogen en het werkstuk wordt steeds dichter naar de frees gehaald. Ik wil op deze manier het breken van beitel en/of werkstuk voorkomen.
Het bepalen van deze positie is van belang, omdat vanuit deze positie het werkstuk 0,2mm. richting frees moet worden bewogen om zo direct de juiste snede te kunnen maken. Te grote afstand, en de zeskant wordt te klein. Te kleine afstand, en er zal nauwelijks metaal worden weg gefreesd dus dan krijg je geen mooie zeskant (eerder een twaalfkant!). Die 0,2mm. is berekend zoals eerder getoond in paragraaf 34.
60. Met behulp van de verdeelschijf wordt elk van de zes kanten van de grote zeskant én idem wat betreft de kleine zeskant, gefreesd.
61. En dan ziet het er zo uit.
Wordt zodirect vervolgd (ik kan maar één filmpje per post tonen helaas).
De groene cijfers op de tekening die op de bougie zijn ingetekend, zijn de diameters van de verschillende stukjes bougie. Bijvoorbeeld, het bovenste stukje heeft een diameter van 0,6mm. Het 'schijfje' daaronder heeft een diameter van 1,2mm. De grote zeskant heeft een maximale diameter van 3,2mm. et cetera. Dit is allemaal op schaal, dus in werkelijkheid is alles 12 keer groter.
De groene cijfers links naast de bougie zijn de afstanden, berekend van boven. Bijvoorbeeld, het begin van het eerste 'schijfje' bovenaan (dat van 1,2mm. in diameter) ligt op 0,45mm. van bovenaf gerekend. Het einde van het zichtbare gedeelte van de bougie ligt op 5,37mm.
De blauwe stippellijntjes zijn alleen maar hulplijntjes, die posities kunnen aanduiden en waarmee je makkelijk kunt meten. Er staan meer horizontale hulplijntjes dan dat er cijfers bij staan, omdat soms de beitel op een ander punt moest blijken te starten of eindigen, vanwege de vorm van de beitel. Bijvoorbeeld waar je 3,68mm. ziet staan, zie je 2 horizontale hulplijntjes. Het onderste lijntje loopt gelijk met de bovenkant van de grootste zeskant; het bovenste lijntje is de positie waar de beitel moet komen staan; verder naar beneden zou betekenen dat de beitel de zeskant zou gaan beschadigen. Met een andere beitel wordt vervolgens het tussenliggende stukje aangepakt.
De paarse cijfers zijn hier niet van belang, die betreffen nog het vloeistofkoppeling-onderdeeltje.
Ik ben zelf ook nooit een kei in rekening geweest. Daarom geeft het des te meer voldoening dat het bovenstaande stappenplan blijkt te kloppen. Het kost wel de nodige tijd, maar dan heb ik ook veel plezier.
@Luc: dank je wel voor het compliment; mijn vader zou eigenlijk eens moeten lezen dat jij vindt dat ik praktisch ingesteld ben; hij denkt daar van oudsher iets anders over. Dit hele project is eigenlijk natuurlijk een manier om te laten zien dat ik het wél kan haha
46. Hier een voorbeeld van beitelpositie: als deze beitel verder naar beneden zou worden verschoven, zou dit de grote zeskant beschadigen.
47. We beginnen met het schema van paragraaf 45: eerst wordt de kop afgevlakt. De beitel wordt precies ter hoogte van het midden van het werkstuk gebracht.
Hiertoe wordt de losse kop naar links verschoven. De bovenkant van de beitel is, zoals op de volgende foto te zien, precies gelijk met de punt van het center.
48. Stap 2, afdraaien tot 3,2mm.
Eerst meet ik de startdiameter op, die blijkt 4,78mm. te zijn. Wat moet er dus vanaf? (4,78 minus 3,2 =) 1,58mm. Dat moet worden gedeeld door 2, immers de draaibank snijdt aan twee kanten metaal weg. Als je de beitel 0,1mm. naar voren verplaatst, wordt de diameter dus verkleind met 0,2mm., iets om constant alert op te zijn.
Ik besluit om deze bewerking in drie stappen te doen: eerst 0,3mm. snijden (=diameter wordt 0,6mm. kleiner), dan nog een keer 0,3 (=diameter is dan in totaal inmiddels 1,2mm. kleiner) en dan nog 0,15mm. (diameter is dan 1,5mm. kleiner). Uiteindelijk blijft er, zoals op de foto te zien, 3,24mm. over. Die 0,04mm. (vier duizendste centimeter) gaat niemand me kwalijk nemen hoop ik, dus ik doe het ervoor!
49. Na het ontbramen van de kop, komt stap 4: diameter van 2,5mm. over een lengte van 3,6mm. Op de foto is de beginpositie te zien: alles staat op nul.
Eigenlijk gebruik ik hier de verkeerde beitel, ik had volgens mijn eigen schema SCMCN moeten hebben; hier niet zo'n probleem gelukkig.
Om alles op 0 te krijgen, ga ik als volgt te werk. Eerst positioneer ik de beitel voorzichtig tegen de kop aan. Het is een kwestie van aanvoelen waar dat punt is (niet te hard, want dan druk je in het messing, ook niet te zacht want dan zit je met tandwielspeling). Dan gaat het verstelwieltje op positie nul. Vervolgens nog een paar keer testen (van de kop af, naar de kop toe) en blijven bijstellen tot het wieltje precies op de juiste plek op 0 staat.
Vervolgens doe ik precies hetzelfde maar dan tegen de zijkant van het werkstuk, dus met het andere handwieltje. Dat wieltje zet ik ook op 0. Wanneer ik beide handwieltjes goed heb geïnstalleerd, ga ik naar de positie 'nul, nul' (x=0, y=0) en bereken ik hoeveel er precies moet worden afgedraaid.
We weten nog van de vorige stap, dat de diameter 3,24mm. is geworden. Dat moet 2,5mm. worden. Er moet dus 0,74mm. af. Dat doe ik in stapjes van 0,20mm. en 0,15mm. Steeds over een lengte van 3,6mm. vanaf de kop. Nog een keer meten voor de zekerheid, en dan is stap 2 klaar.
50. Stappen 5, 6 en 7 zijn vergelijkbaar met de vorige. Dan stap 8, daarvoor moet beitel SCLCR loodrecht op het werkstuk worden geplaatst.
De reden is, dat anders de kleine zeskant zou worden beschadigd door de beitel. Er moet worden afgedraaid tot een diameter van 1,5mm. en dat doe ik in twee stappen. De eerste stap is de genoemde stap 8, ik pak ongeveer het midden van het stuk dat 1,5mm. moet worden en ga met de eerste beitel naar beneden (=op de draaibank: naar links). Dan pak ik in de volgende stap een andere beitel, start ook weer in het midden van dat 1,5mm.-stuk en ga dan naar boven (=op de draaibank: naar rechts). Zo beschadig ik niets.
51. Stap 9: afdraaien tot 1,5mm. deel twee (zie uitleg in kleine letters bij vorige paragraaf).
52. Het werkstuk is hier tot en met stap 15 gereed.
53. Stap 17: de linkerzijde van mijn eigengemaakte beitel wordt loodrecht op het werkstuk geplaatst (op de foto zie je het uitlijnen). Vervolgens worden hiermee als het ware de twee zeskanten van elkaar 'gescheiden'.
54. Stukje vooruit naar stap 20, daar wordt het support 5 graden gekanteld.
De nonius-inrichting is niet meteen heel makkelijk te begrijpen, ik moest het vier keer lezen voordat ik een idee had. Het komt erop neer dat je het support op halve graden nauwkeurig kunt kantelen. Als iemand hier meer over wil weten, wil ik het wel uitvoeriger uitleggen, maar het voert wel erg diep om daar hier uitgebreid op in te gaan. Kort: als ik het support 1 graad wil kantelen, zorg ik ervoor dat het cijfer '2' op de binnenste ring op dezelfde hoogte staat als het cijfer '10' op de buitenste ring. 2 graden komt overeen met de combinatie '4' binnen en '20' buiten. 3,5 graden komt overeen met de combinatie '7' binnen en '35' buiten, et cetera.
Het komt er wat 5 graden betreft op neer, dat het cijfer '1' op de binnenste ring op dezelfde hoogte moet staan als het cijfer '0' op de buitenste ring.
55. Alles staat klaar om een stukje van de bougie taps te gaan afdraaien.
56. Om de juiste beginpositie te kunnen bereiken, moet het wieltje helemaal rechts van de draaibank worden gebruikt...
57. ... maar om taps te kunnen draaien, moet het wieltje op het support worden gebruikt!
Daarom moet ook worden uitgegaan van verschillende soorten lengtes. Bij het positioneren van de beitel in de beginpositie (met het handwieltje helemaal rechts) wordt gebruik gemaakt van de concentrische lengte, terwijl bij het afdraaien (met het handwieltje op het support) gebruik wordt gemaakt van de hemelsbrede afstand ofwel de hypotenusa.
58. Tussenresultaat.
59. Tijd voor het frezen van de twee zeskanten. Door middel van een papiertje wordt bepaald wanneer de frees tegen het werkstuk aanzit.
Het papiertje wordt heen en weer bewogen en het werkstuk wordt steeds dichter naar de frees gehaald. Ik wil op deze manier het breken van beitel en/of werkstuk voorkomen.
Het bepalen van deze positie is van belang, omdat vanuit deze positie het werkstuk 0,2mm. richting frees moet worden bewogen om zo direct de juiste snede te kunnen maken. Te grote afstand, en de zeskant wordt te klein. Te kleine afstand, en er zal nauwelijks metaal worden weg gefreesd dus dan krijg je geen mooie zeskant (eerder een twaalfkant!). Die 0,2mm. is berekend zoals eerder getoond in paragraaf 34.
60. Met behulp van de verdeelschijf wordt elk van de zes kanten van de grote zeskant én idem wat betreft de kleine zeskant, gefreesd.
61. En dan ziet het er zo uit.
Wordt zodirect vervolgd (ik kan maar één filmpje per post tonen helaas).
62. Het stappenplan komt niet ongeschonden uit de strijd.
63. Het eindresultaat.
64. Ik laat de bougie nog even aan zijn 'sprue' zitten. Op deze uitsnede is te zien wat de grootte is. Excuses voor de matige kwaliteit, maar het onderdeel is erg klein (3mm. bij 5mm.) en glanst bovendien, zodat ik het maar met moeite gefotografeerd krijg.
Let op, op onderstaande foto is het onderdeeltje 19 keer zo groot als in werkelijkheid!
65. En een eindfilmpje nog.
Zoals verwacht, was dit een stuk moeilijker (vooral het plannen dan) dan de vloeistofkoppeling. Maar na het puzzelen, was het een kwestie van uitvoeren van het stappenplan en hopen dat het klopte. Zelf ben ik lang niet zo tevreden geweest over iets wat ik in de modelbouw heb gedaan en dat geeft veel voldoening. Weliswaar moet je bijna met een vergrootglas erbij gaan zitten om de verschillende kerfjes te kunnen ontdekken, en kostte dit 'redelijk gezien' veel te veel tijd, maar eigenlijk kijk ik niet zozeer naar die redelijkheid. Ik vind het veel belangrijker dat ik er plezier in heb. Dat ik nu 3,5 uur op één zo'n bougie heb gewerkt, exclusief opmeten en stappenplan, maakt me helemaal niets uit; het was erg leuk om te doen en ben best trots op het eindresultaat.
Totale bouwtijd: 11,5u.
Totale afmetingen-studie: 23u.
63. Het eindresultaat.
64. Ik laat de bougie nog even aan zijn 'sprue' zitten. Op deze uitsnede is te zien wat de grootte is. Excuses voor de matige kwaliteit, maar het onderdeel is erg klein (3mm. bij 5mm.) en glanst bovendien, zodat ik het maar met moeite gefotografeerd krijg.
Let op, op onderstaande foto is het onderdeeltje 19 keer zo groot als in werkelijkheid!
65. En een eindfilmpje nog.
Zoals verwacht, was dit een stuk moeilijker (vooral het plannen dan) dan de vloeistofkoppeling. Maar na het puzzelen, was het een kwestie van uitvoeren van het stappenplan en hopen dat het klopte. Zelf ben ik lang niet zo tevreden geweest over iets wat ik in de modelbouw heb gedaan en dat geeft veel voldoening. Weliswaar moet je bijna met een vergrootglas erbij gaan zitten om de verschillende kerfjes te kunnen ontdekken, en kostte dit 'redelijk gezien' veel te veel tijd, maar eigenlijk kijk ik niet zozeer naar die redelijkheid. Ik vind het veel belangrijker dat ik er plezier in heb. Dat ik nu 3,5 uur op één zo'n bougie heb gewerkt, exclusief opmeten en stappenplan, maakt me helemaal niets uit; het was erg leuk om te doen en ben best trots op het eindresultaat.
Totale bouwtijd: 11,5u.
Totale afmetingen-studie: 23u.
Plezier is toch het voornaamste he Roy tijd speelt hier geen rol als het voor jezelf toch niet
Ik vind het wederom fantastisch wat jij op zo korte tijd , wij hadden daar een schooljaar voor nodig om te leren draaien dan spreken we nog niet over frezen dat was nog eens een jaar en jij een paar weken , ongelooflijk
Marc
Ik vind het wederom fantastisch wat jij op zo korte tijd , wij hadden daar een schooljaar voor nodig om te leren draaien dan spreken we nog niet over frezen dat was nog eens een jaar en jij een paar weken , ongelooflijk
Marc
Marc dank je wel... ja je kunt dat toch niet goed vergelijken denk ik. Ik leer vrij snel, heb bijvoorbeeld in ongeveer 4 maanden Portugees leren spreken; maar dat is dan een kwestie van elke dag een uur oefenen met cd's en boeken. Als je 120 uur intensief met zo'n taal bezig bent, gaat het hard. En zo is het eigenlijk met de draaibank en frees ook gegaan; maar het is allerminst zo dat ik nu net zo veel weet als iemand die twee jaar lang met deze machines is bezig geweest. Net zoals ik na 4 maanden niet alle Portugese woordjes kende. Het is ook en vooral een kwestie van veel doen. En een aantal bewerkingen op de draaibank, zoals werken met een centerinrichting, of draadsnijden, heb ik nog nooit geprobeerd. Het frezen zoal ik tot nu toe heb gedaan, stelde ook niet veel voor, het was gewoon zes keer een randje er vanaf slijpen. Dit alles gezegd zijnde, ben ik wel blij dat de basisdingen waar ik nu mee bezig ben zo goed gaan. Die bougie is echt niet heel makkelijk om te maken, wat het draaibankgedeelte betreft. Het was spannend, maar het is gelukt!
@Jordi: en met plezier! Nu ga ik proberen ze allemaal zo veel mogelijk gelijkend te maken.
@Bart: dat is hetgeen ik mezelf ook voorhoud ja haha
66. Hier nog een combinatie van de drie stukjes.
67. En een vergelijking 'in scene':
@Jordi: en met plezier! Nu ga ik proberen ze allemaal zo veel mogelijk gelijkend te maken.
@Bart: dat is hetgeen ik mezelf ook voorhoud ja haha
66. Hier nog een combinatie van de drie stukjes.
67. En een vergelijking 'in scene':