@GUnit: wat een formidabel compliment afkomstig van een formidabel bouwer; ik voel me vereerd.
Je hebt gelijk dat dit met veel liefde is gemaakt. Het is fascinerend en prachtig om hiermee bezig te zijn.
@Patje: ja die beitel daar heb ik me op verkeken. Het is moeilijk om zo'n ontzettend dun randje te laten staan. Ik was de hele tijd bang om te ver door te gaan en het randje er vanaf te draaien. Dan ineens iets te ver de beitel naar me toe gehaald en toen ging het randje er alsnog af...
@Kurt: dank je wel...
@Marc: ik hoop het ook. Het wordt wel afwisselend want het volgende onderwerp is helemaal anders: de kleppendeksels en het motorblok.
@Aris: dank je wel voor je reactie. Je haalt hier een punt aan dat ik vergeten was te melden. Inderdaad, die beitel maken heeft volgens mij wel een half uur geduurd. Ik heb gelezen dat als het metaal ook maar iets verkleurt, dat betekent dat de gehardheid verdwijnt en dat je opnieuw kunt beginnen. Ik had een bakje water naast de slijpmachine staan en ik heb nooit meer dan 3, maximaal 4 seconden achter elkaar geslepen. En dat op de 'zachte' slijpschijf. En toch kwam er soms al wat rook vanaf en was er soms al een begin van verkleuring...!
@Ron: wat Aris bedoelt is dat een HSS-beitel zijn hardheid verliest als hij getemperd wordt. Dus Aris heeft hier echt wel een punt. Dat jouw beitels nooit zijn 'onthard' wil waarschijnlijk zeggen dat jij het goed aangeleerd hebt gekregen en dat je je steeds aan die methodes, misschien zelfs onbewust, hebt gehouden.
29. Dit is het tussenresultaat, vóór frezen.
30. Het 1mm.-freesje wordt met oneindig veel beleid tegen het onderdeel geplaatst.
Het onderdeel is op de verdeelschijf geplaatst, met spantangenplaat en al. Omdat ik alle afstanden meet vanaf het begin van het werkstuk, bekijk ik eerst wat de positie van het freesje is. Een tiende millimeter te ver naar links en het freesje zal afbreken. Dat is me al twee keer gebeurd en dat is zonde want die freesjes zijn niet goedkoop.
31. Ook bovenaan de freesmachine wordt de nulstand aangehouden.
32. Elke keer als de verdeelschijf 60 graden is gekanteld, zet ik de schijf vast met een steeksleutel.
Doe ik dat niet, dan kan het geheel iets gaan 'bibberen' en is er wat speling.
33. Volgens dit schema moeten voor elke zeskant zes rotaties worden gemaakt plus 28/42e deel van één rotatie.
Ik pak dus de schijf met 42 gaatjes. Met potlood streep ik gaatje 28 en gaatje 14 aan. De eerste kant wordt verkregen door zes volle rotaties te maken en door te draaien tot gaatje 28. De tweede kant krijg je door zes volle rotaties te maken en door te draaien tot gaatje 14. De derde door zes volle rotaties en door te draaien tot gaatje 42. De vierde: 6x, gaatje 28. Vijfde: 6x, gaatje 14. Zesde: 6x, gaatje 42. Dat is ook de beginpositie. Ik had alternatief ook schijf 39, 36, 33 of 27 kunnen nemen (dan had ik natuurlijk andere gaatjes moeten pakken). De reden dat juist deze schijven kunnen worden gebruikt is simpel: de aantallen zijn door drie te delen.
34. De diepte van één snede van de zeskant kan worden berekend, uitgaande van de volgende tekening.
Als een zijde 100 is, is de maximale breedte 200. Dan is de afstand tussen twee tegenoverliggende zijden 175.
35. En daar gaan we dan... spannend!
36. Frezen met een gebroken freesje... toch niet ideaal.
Had ik het geweten, had ik het natuurlijk niet gedaan. Maar freesjes zijn wat deze eigenschap betreft dus ongeveer hetzelfde als boortjes.
37. Het gat voor de horizontale toevoerbuis: frezen met een 3mm.-frees.
38. Daarna is die horizontale toevoerbuis afgedraaid: even kijken of het past.
Het is geen goed idee om nu de draaibank te starten...
39. Doordat bij de ondergelegen zeskant een afgebroken freesje is gebruikt, bleek het resultaat -bij daglicht- wat ruw. Er past net een dubbelgevouwen schuurpapiertje tussen en daarmee wordt het vrij makkelijk hersteld.
40. Tot zover gisteren. Vandaag heb ik de voorzijde nog wat bijgewerkt met een freesje in de losse kop van de draaibank.
41. Mijn eigen spitse beitel is toch weer niet zó spits dat hij de diepste kieren kan graven. Daarvoor gebruik ik een 0,3mm.-freesje in combinatie met de verdeelschijf.
Het eerste 0,3mm.-freesje knapte bijna al toen ik er naar keek. In werkelijkheid draaide ik, bij het bepalen van de startpositie, een van de handwieltjes de verkeerde kant op. Ook al was het maar twee tiende millimeter of zo, het was meteen 'pang!' en einde freesje. Gelukkig had ik er nog eentje. De verdeelschijf werd langzaam rondgedraaid terwijl het freesje zijn werk deed. Ik had het niet verwacht, maar het is gelukt.
42. Hier een filmpje van deze freesactie.
Later vandaag meer...