1/24 Bmw 507 [DONE]
- Onderwerp starter Roy vd M.
- Startdatum
Schaal 1/24 - 1/25
Het heeft wat geduurd beste Roy vergeef me als ik verkeerd ben het gearceerde deel is de steun waar de dynamo op scharniert met twee bouten aan de andere zijde op uw foto zie je dan die zwarte lat waar de dynamo met aangespannen word dat soort stang met een langwerpige gleuf in
Ah zo, nee die steun heb ik niet weggesneden. Ik zal het even beter laten zien.
17. Bij de blauwe pijl heb ik het plastic weggehaald en de cilindervorm uitgevijld / geschuurd:
18. Zo zag het onderdeel er oorspronkelijk uit:
19. De rode lijn geeft aan wat ik heb weggehaald:
Om het in vorm te krijgen, kost wel de nodige tijd en oplettend gebruik van je materialen en vingerdruk.
17. Bij de blauwe pijl heb ik het plastic weggehaald en de cilindervorm uitgevijld / geschuurd:
18. Zo zag het onderdeel er oorspronkelijk uit:
19. De rode lijn geeft aan wat ik heb weggehaald:
Om het in vorm te krijgen, kost wel de nodige tijd en oplettend gebruik van je materialen en vingerdruk.
Ok Roy ik zie het nu ook , maar dat is de olie vuldop deze komt toch terug he ?
Roy het is toch prachtig dat we zulke dingen kunnen he ik geniet er elke keer van je ziet dat gewoon in onze handen groeien en beter worden want soms is het erg hoor met de afwerking , bij mij ook alles maar dan ook alles moet ik bij vijlen bramen afschrapen zelfs onder de chroom zaten er enorme oneffenheden ( ik denk van de ouderdom ) maar nu heb ik van Alclad de chrome verf het was oefenen maar het begint er beter en beter uit te zien net echt chroom en niet zoals uit die chroom spuitbusjes als je daar tweemaal aankomt word de verf mat hier niet de kleur blijft mooi maar er kan geen vernis op gezet worden
grt
Marc
Roy het is toch prachtig dat we zulke dingen kunnen he ik geniet er elke keer van je ziet dat gewoon in onze handen groeien en beter worden want soms is het erg hoor met de afwerking , bij mij ook alles maar dan ook alles moet ik bij vijlen bramen afschrapen zelfs onder de chroom zaten er enorme oneffenheden ( ik denk van de ouderdom ) maar nu heb ik van Alclad de chrome verf het was oefenen maar het begint er beter en beter uit te zien net echt chroom en niet zoals uit die chroom spuitbusjes als je daar tweemaal aankomt word de verf mat hier niet de kleur blijft mooi maar er kan geen vernis op gezet worden
grt
Marc
@Jelle: merci!
@Marc: klopt, het is altijd leuk om een enigszins rudimentair onderdeeltje zijn uiteindelijke vorm te zien krijgen (als het niet mislukt dan). Wat vernis over chroom.. inderdaad, maar ik zet sowieso geen vernis over mijn model als het is afgerond. Dat is in verreweg de meeste gevallen niet nodig.
De vulbuis voor de motorolie komt inderdaad terug. Hier zijn belevenissen:
20. Eerst schraap ik de ruwe cilindervorm terug met een mesje. Door het afzagen was het een beetje hoekig geworden.
21. Als het enigszins cilindervormig is, stop ik het in een grijpertje en schuur ik het bij over een schuurstick. Zo krijg je een mooie egale ronding.
22. Toen kwam ik erachter dat de vuldop niet mooi recht was en er ook niet mooi recht op stond. Daarom heb ik beide van elkaar gescheiden en heb ik de dop handmatig bijgewerkt. Daarna de twee stukjes met liquid poly terug aan elkaar gelijmd.
23. Zo ziet het er dan uit voordat de rand van de distributiekap (de linker opbouw) is bijgewerkt en voordat die distributiekap is ingekort. Deze foto wees me op beide onvolkomenheden... dit laat maar weer zien hoe nuttig het kan zijn om foto's te maken van tijd tot tijd.
24. De steun waar de distributiekap op rust, bestaat in het echt niet. Op zich niet zo'n probleem, want de steun is nauwelijks zichtbaar als de motor op z'n plek zit. Maar de kitontwerper heeft de denkfout gemaakt de distributiekap met aandrijving daar niet op aan te passen... simpele oplossing: schuren. Het ene probleem lost het andere op: door het schuren verdwijnt het bevestigingsgaatje dat toch niet meer nodig was na de vorige aanpassing.
25. Motorblokhelften zijn tegen elkaar aan gelijmd met liquid poly. Doordat deze lijm het plastic aan elkaar 'last' als het ware, hoeft er alleen maar geschuurd en geschraapt te worden om de naden te doen verdwijnen.
Totaal bestede tijd: 6 uur
@Marc: klopt, het is altijd leuk om een enigszins rudimentair onderdeeltje zijn uiteindelijke vorm te zien krijgen (als het niet mislukt dan). Wat vernis over chroom.. inderdaad, maar ik zet sowieso geen vernis over mijn model als het is afgerond. Dat is in verreweg de meeste gevallen niet nodig.
De vulbuis voor de motorolie komt inderdaad terug. Hier zijn belevenissen:
20. Eerst schraap ik de ruwe cilindervorm terug met een mesje. Door het afzagen was het een beetje hoekig geworden.
21. Als het enigszins cilindervormig is, stop ik het in een grijpertje en schuur ik het bij over een schuurstick. Zo krijg je een mooie egale ronding.
22. Toen kwam ik erachter dat de vuldop niet mooi recht was en er ook niet mooi recht op stond. Daarom heb ik beide van elkaar gescheiden en heb ik de dop handmatig bijgewerkt. Daarna de twee stukjes met liquid poly terug aan elkaar gelijmd.
23. Zo ziet het er dan uit voordat de rand van de distributiekap (de linker opbouw) is bijgewerkt en voordat die distributiekap is ingekort. Deze foto wees me op beide onvolkomenheden... dit laat maar weer zien hoe nuttig het kan zijn om foto's te maken van tijd tot tijd.
24. De steun waar de distributiekap op rust, bestaat in het echt niet. Op zich niet zo'n probleem, want de steun is nauwelijks zichtbaar als de motor op z'n plek zit. Maar de kitontwerper heeft de denkfout gemaakt de distributiekap met aandrijving daar niet op aan te passen... simpele oplossing: schuren. Het ene probleem lost het andere op: door het schuren verdwijnt het bevestigingsgaatje dat toch niet meer nodig was na de vorige aanpassing.
25. Motorblokhelften zijn tegen elkaar aan gelijmd met liquid poly. Doordat deze lijm het plastic aan elkaar 'last' als het ware, hoeft er alleen maar geschuurd en geschraapt te worden om de naden te doen verdwijnen.
Totaal bestede tijd: 6 uur
Haha Patje je weet niet hoe het gaat worden he, misschien gaat het nog wel helemaal de mist in. Voorlopig gaat het nog voorspoedig en valt de kit me zeker niet tegen.
26. Zelfs de kleinste oppervlaktes kun je schuren. Gebruik een pincet met een dubbelgevouwen schuurpapiertje. Als je iets meer oppervlak hebt, vouw het schuurpapiertje dan tweemaal zodat er een groter schuuroppervlak ontstaat.
27. Rondingen kun je het beste schuren met een schuurpapierspanner.
28. Pas als alles is bijgewerkt en strak gemaakt, wordt de carterpan op het blok gelijmd.
29. Revell geeft aan dat je het beste eerst de koppen kunt bevestigen en dan de afdekplaat die erbovenop komt. Dat is een onhandige volgorde: het beste kun je eerst de afdekplaat monteren (en de koppen dryfitten), na het nodige schuur- en vijlwerk, en pas daarna de koppen ertegenaan te plakken. Zie voor een uitleg van de terminologie het plaatje onder nummer 30.
30. De terminologie:
1. Onderblok.
2. Kop.
3. Kleppendeksel.
4. Afdekplaat.
5. Carburateurs + luchtfilters.
Wat je op de foto hierboven ziet is nu één onderdeel dat volledig wordt gespoten in aluminium. Minder romantisch dan hoe Revell het ziet, zoals gezegd, maar wel realistisch zoals te zien op foto's. Natuurlijk komen er nog wel kleurvariaties in met filters of olieverf o.i.d. Op de foto zie je nog een paar naadjes, maar die zitten op plekken die na plaatsing van de motor volledig verborgen zullen zijn.
Nu voor de geïnteresseerden een:
Spoedcursus motortechniek (absolute basis)
In de basis werkt een benzinemotor als volgt. Het is de bedoeling dat de wielen worden aangedreven. De wielen zijn, bij een handgeschakelde auto, constant met de motor verbonden (tenzij het koppelpedaal wordt ingedrukt). De as die de wielen het meest direct aandrijft, is de krukas. Die zit in het onderblok (plaatje hierboven, cijfer 1).
Dus moet die krukas worden aangedreven. Dat gebeurt door middel van zuigers. Deze BMW V8-motor heeft in totaal acht zuigers. Vier daarvan gaan diagonaal links op en neer, de andere vier gaan diagonaal rechts op en neer. Als je de zuigers weet aan te drijven (en daar komen we zo op), dan gaat de krukas vanzelf ook bewegen. De zuigers bewegen heen en weer in de cilinders. De meeste auto's hebben vier cilinders, maar deze BMW heeft er dus acht.
De cilinders bevinden zich in de koppen. Daar zijn er twee van, een aan de linkerkant (cijfer 2) en een aan de rechterkant. Hoe krijg je de zuigers nu aan het bewegen? Door verbranding. Boven elke zuiger zit een verbrandingskamertje. Daar wordt brandstof ingebracht. Brandstof is een mengsel van benzine en lucht. Als de zuiger bijna helemaal bovenaan staat en er vindt zo'n verbranding plaats (=vonkje van de bougie), dan zet dat uit. De kracht van de verbranding duwt de zuiger naar beneden. Om beurten krijgen de cilinders dus zo'n verbranding en zo loopt de motor lekker soepel.
Hoe vergaat het de zuiger verder? Wel, hij wordt dus door die verbranding met kracht naar beneden gedrukt. Maar als hij onderaan gekomen is, is er wel een andere zuiger die bovenaan staat en op zijn beurt met kracht naar beneden wordt gedrukt. Alle zuigers zijn met elkaar verbonden, dus als de ene zuiger naar beneden wordt gedrukt, gaat de andere naar boven. Terug bij onze zuiger. Die komt onder aan, wordt weer naar boven geduwd door de kracht van een andere zuiger, en eenmaal bovenaan gekomen duwt hij alle uitlaatgassen die nog in de verbrandingskamer zitten eruit. Die gassen gaan naar de uitlaat. Dan gaat de zuiger weer naar beneden, weer naar boven en dan begint het allemaal van voren af aan: er zit brandstof in de verbrandingskamer en de bougie geeft weer een vonkje af zodat er een verbranding plaats vindt.
Waar dient cijfer 3 voor? Bovenop de koppen zitten kleppendeksels. Onder die kleppendeksels zitten de kleppen. Per cilinder zijn er ten minste twee kleppen, één voor de inlaat en één voor de uitlaat. Als de motor het signaal krijgt dat een zuiger bijna op zijn hoogste punt staat én er een verbranding moet plaatsvinden, dan gaat de inlaatklep eventjes open. Net lang genoeg om er brandstof in te laten. En als er uitlaatgassen in de verbrandingskamer zijn die eruit moeten, gaat de uitlaatklep open en weer dicht. Dat is dus de functie van kleppen.
Cijfer 4 is een afdekkap die bovenop de koppen rust. Die zou ik bij het model dus eerst vastlijmen voordat de koppen worden gemonteerd. Als je de kit maakt, zul je wel zien waarom.
Bovenop de afdekkap staan twee imposante carburateurs, met daarop gemonteerd luchtfilters. De carburateurs zorgen ervoor dat er een goed mengsel wordt aangemaakt van benzine en lucht (teveel benzine is niet goed, te weinig evenmin) en dat dit netjes in de verbrandingskamers terecht komt. De lucht wordt hier direct van boven af gezogen, omdat de luchtfilters er bovenop gemonteerd zitten. Dat zijn natuurlijk de schijven met cijfer 5.
Hopelijk dat iemand hier iets aan heeft. Het is echt de absolute basis, natuurlijk is er veel meer over te vertellen, maar om het niet te ingewikkeld te maken wilde ik het hier (voorlopig?) even bij houden.
Totaal bestede tijd: 8 uur.
26. Zelfs de kleinste oppervlaktes kun je schuren. Gebruik een pincet met een dubbelgevouwen schuurpapiertje. Als je iets meer oppervlak hebt, vouw het schuurpapiertje dan tweemaal zodat er een groter schuuroppervlak ontstaat.
27. Rondingen kun je het beste schuren met een schuurpapierspanner.
28. Pas als alles is bijgewerkt en strak gemaakt, wordt de carterpan op het blok gelijmd.
29. Revell geeft aan dat je het beste eerst de koppen kunt bevestigen en dan de afdekplaat die erbovenop komt. Dat is een onhandige volgorde: het beste kun je eerst de afdekplaat monteren (en de koppen dryfitten), na het nodige schuur- en vijlwerk, en pas daarna de koppen ertegenaan te plakken. Zie voor een uitleg van de terminologie het plaatje onder nummer 30.
30. De terminologie:
1. Onderblok.
2. Kop.
3. Kleppendeksel.
4. Afdekplaat.
5. Carburateurs + luchtfilters.
Wat je op de foto hierboven ziet is nu één onderdeel dat volledig wordt gespoten in aluminium. Minder romantisch dan hoe Revell het ziet, zoals gezegd, maar wel realistisch zoals te zien op foto's. Natuurlijk komen er nog wel kleurvariaties in met filters of olieverf o.i.d. Op de foto zie je nog een paar naadjes, maar die zitten op plekken die na plaatsing van de motor volledig verborgen zullen zijn.
Nu voor de geïnteresseerden een:
Spoedcursus motortechniek (absolute basis)
In de basis werkt een benzinemotor als volgt. Het is de bedoeling dat de wielen worden aangedreven. De wielen zijn, bij een handgeschakelde auto, constant met de motor verbonden (tenzij het koppelpedaal wordt ingedrukt). De as die de wielen het meest direct aandrijft, is de krukas. Die zit in het onderblok (plaatje hierboven, cijfer 1).
Dus moet die krukas worden aangedreven. Dat gebeurt door middel van zuigers. Deze BMW V8-motor heeft in totaal acht zuigers. Vier daarvan gaan diagonaal links op en neer, de andere vier gaan diagonaal rechts op en neer. Als je de zuigers weet aan te drijven (en daar komen we zo op), dan gaat de krukas vanzelf ook bewegen. De zuigers bewegen heen en weer in de cilinders. De meeste auto's hebben vier cilinders, maar deze BMW heeft er dus acht.
De cilinders bevinden zich in de koppen. Daar zijn er twee van, een aan de linkerkant (cijfer 2) en een aan de rechterkant. Hoe krijg je de zuigers nu aan het bewegen? Door verbranding. Boven elke zuiger zit een verbrandingskamertje. Daar wordt brandstof ingebracht. Brandstof is een mengsel van benzine en lucht. Als de zuiger bijna helemaal bovenaan staat en er vindt zo'n verbranding plaats (=vonkje van de bougie), dan zet dat uit. De kracht van de verbranding duwt de zuiger naar beneden. Om beurten krijgen de cilinders dus zo'n verbranding en zo loopt de motor lekker soepel.
Hoe vergaat het de zuiger verder? Wel, hij wordt dus door die verbranding met kracht naar beneden gedrukt. Maar als hij onderaan gekomen is, is er wel een andere zuiger die bovenaan staat en op zijn beurt met kracht naar beneden wordt gedrukt. Alle zuigers zijn met elkaar verbonden, dus als de ene zuiger naar beneden wordt gedrukt, gaat de andere naar boven. Terug bij onze zuiger. Die komt onder aan, wordt weer naar boven geduwd door de kracht van een andere zuiger, en eenmaal bovenaan gekomen duwt hij alle uitlaatgassen die nog in de verbrandingskamer zitten eruit. Die gassen gaan naar de uitlaat. Dan gaat de zuiger weer naar beneden, weer naar boven en dan begint het allemaal van voren af aan: er zit brandstof in de verbrandingskamer en de bougie geeft weer een vonkje af zodat er een verbranding plaats vindt.
Waar dient cijfer 3 voor? Bovenop de koppen zitten kleppendeksels. Onder die kleppendeksels zitten de kleppen. Per cilinder zijn er ten minste twee kleppen, één voor de inlaat en één voor de uitlaat. Als de motor het signaal krijgt dat een zuiger bijna op zijn hoogste punt staat én er een verbranding moet plaatsvinden, dan gaat de inlaatklep eventjes open. Net lang genoeg om er brandstof in te laten. En als er uitlaatgassen in de verbrandingskamer zijn die eruit moeten, gaat de uitlaatklep open en weer dicht. Dat is dus de functie van kleppen.
Cijfer 4 is een afdekkap die bovenop de koppen rust. Die zou ik bij het model dus eerst vastlijmen voordat de koppen worden gemonteerd. Als je de kit maakt, zul je wel zien waarom.
Bovenop de afdekkap staan twee imposante carburateurs, met daarop gemonteerd luchtfilters. De carburateurs zorgen ervoor dat er een goed mengsel wordt aangemaakt van benzine en lucht (teveel benzine is niet goed, te weinig evenmin) en dat dit netjes in de verbrandingskamers terecht komt. De lucht wordt hier direct van boven af gezogen, omdat de luchtfilters er bovenop gemonteerd zitten. Dat zijn natuurlijk de schijven met cijfer 5.
Hopelijk dat iemand hier iets aan heeft. Het is echt de absolute basis, natuurlijk is er veel meer over te vertellen, maar om het niet te ingewikkeld te maken wilde ik het hier (voorlopig?) even bij houden.
Totaal bestede tijd: 8 uur.
Dag Roy,ja die schuurmethode is een goed idee en op deze manier gaat het bewerken veel beter ook.
Dergelijke plaatsen moeten we inderdaad met zorg aanpakken,ik heb zelf stukjes balsahout gemaakt en er volgens de breedte stukjes huurpapier tegen gelijmd,
iets wat ik ooit eens kreeg van een vriend en dat zette me aan het denken.Uiteraard is het wat langer schuren gezien de druk die je erop zet nooit zo groot kan zijn als bij jouw methode hier getoond maar het werkt. Ik ga es kijken of ik er bij toeval foto's van heb nog en toon je wat ik bedoel.
Dergelijke plaatsen moeten we inderdaad met zorg aanpakken,ik heb zelf stukjes balsahout gemaakt en er volgens de breedte stukjes huurpapier tegen gelijmd,
iets wat ik ooit eens kreeg van een vriend en dat zette me aan het denken.Uiteraard is het wat langer schuren gezien de druk die je erop zet nooit zo groot kan zijn als bij jouw methode hier getoond maar het werkt. Ik ga es kijken of ik er bij toeval foto's van heb nog en toon je wat ik bedoel.
Idd een goeie tip om te schuren. Als ik er niet zo goed bij kan, durf ik dat stukje al eens over te slaan..
Ik had al aangegeven dat je veelbelovend gestart was maar ik heb de indruk dat dit een topic om van te smullen gaat worden als je dit niveau aanhoudt.
I stay tuned!
Ik had al aangegeven dat je veelbelovend gestart was maar ik heb de indruk dat dit een topic om van te smullen gaat worden als je dit niveau aanhoudt.
I stay tuned!
@Doomwad: ik ben benieuwd naar het stukje balsahout. Dat is dus een soort schuurkubusje of zo?
@Rocknrolla: dank je wel, ik probeer het zo informatief mogelijk te houden in dit topic, waarbij de 'kleine lettertjes' alleen zullen worden gelezen door die bouwers die iets meer achtergrondinfo willen. Ik ben blij dat je het topic kunt waarderen.
Overigens, altijd dank aan iedereen die de moeite neemt om een reactie te plaatsen. Ik lees ze steeds met veel plezier.
31. Nadat de uitlaatspruitstukken zijn ontdaan van gietnaadjes, is het tijd voor een dryfit. Om een goede dryfit te doen, is het zaak een aantal stappen vooruit te kijken in de bouw. De uitlaatspruitstukken worden daar gekoppeld aan de vlampijpen, die overgaan in de uitlaatpijpen. Er moeten twee dingen gebeuren: de vlampijpen zullen iets naar elkaar toe moeten worden gebogen (zie foto hieronder waarom) en de uiteinden van de vier pijpdelen zullen moeten worden platgeschuurd. Ze zijn iets bol zoals ze van de sprues komen, en dat is niet de bedoeling.
32. Het platschuren lukt niet met een schuurstick, die vervormt namelijk. Ik gebruik er een plat dun vijltje voor.
Nu komen de uiteinden mooi tegen elkaar (mits de vlampijpen iets naar elkaar toe zullen worden gebogen) en kunnen ze netjes worden vastgelijmd. Ik hoop dat het mogelijk is dit te doen voordat de uitlaatspruitstukken zullen zijn geschilderd en verweerd... we zullen zien.
Totaal bestede tijd: 8 uur.
@Rocknrolla: dank je wel, ik probeer het zo informatief mogelijk te houden in dit topic, waarbij de 'kleine lettertjes' alleen zullen worden gelezen door die bouwers die iets meer achtergrondinfo willen. Ik ben blij dat je het topic kunt waarderen.
Overigens, altijd dank aan iedereen die de moeite neemt om een reactie te plaatsen. Ik lees ze steeds met veel plezier.
31. Nadat de uitlaatspruitstukken zijn ontdaan van gietnaadjes, is het tijd voor een dryfit. Om een goede dryfit te doen, is het zaak een aantal stappen vooruit te kijken in de bouw. De uitlaatspruitstukken worden daar gekoppeld aan de vlampijpen, die overgaan in de uitlaatpijpen. Er moeten twee dingen gebeuren: de vlampijpen zullen iets naar elkaar toe moeten worden gebogen (zie foto hieronder waarom) en de uiteinden van de vier pijpdelen zullen moeten worden platgeschuurd. Ze zijn iets bol zoals ze van de sprues komen, en dat is niet de bedoeling.
32. Het platschuren lukt niet met een schuurstick, die vervormt namelijk. Ik gebruik er een plat dun vijltje voor.
Nu komen de uiteinden mooi tegen elkaar (mits de vlampijpen iets naar elkaar toe zullen worden gebogen) en kunnen ze netjes worden vastgelijmd. Ik hoop dat het mogelijk is dit te doen voordat de uitlaatspruitstukken zullen zijn geschilderd en verweerd... we zullen zien.
Totaal bestede tijd: 8 uur.
Het is inderdaad goed te zien dat de uiteinden een beetje bol zijn. Vind het vreselijk lelijk als ik dergelijk iets zie en zet ze ook netjes vlak dan.
Je ziet het fenomeen zeer dikwijls bij oudere bouwdozen,maar ook bij nieuwe hoor en dat kunnen we dan ook niet gaan negeren he Roy
Wat het stukje balsahout betreft ,neen het is vlak en redelijk soepel maar werkt wel bij moeilijk te bereiken plaatsjes
en sorry voor het even offtopic gaan maar vond nog niet de tijd om ze te zoeken en even te fotograferen. Ik merk op dat het ene spruitstuk ietsje korter lijkt en een beetje dieper afbuigt dan het andere,wellicht was dit echt ook zo neem ik aan. De gietnaden zijn vrijwel onzichtbaar zie ik,heerlijk als het goed loopt. Zoals ik eerder al zei Roy dit gaat weer een juweel worden.
Je ziet het fenomeen zeer dikwijls bij oudere bouwdozen,maar ook bij nieuwe hoor en dat kunnen we dan ook niet gaan negeren he Roy
Wat het stukje balsahout betreft ,neen het is vlak en redelijk soepel maar werkt wel bij moeilijk te bereiken plaatsjes
en sorry voor het even offtopic gaan maar vond nog niet de tijd om ze te zoeken en even te fotograferen. Ik merk op dat het ene spruitstuk ietsje korter lijkt en een beetje dieper afbuigt dan het andere,wellicht was dit echt ook zo neem ik aan. De gietnaden zijn vrijwel onzichtbaar zie ik,heerlijk als het goed loopt. Zoals ik eerder al zei Roy dit gaat weer een juweel worden.
Beste Roy ik wil nu niet lastig doen en doen of ik het beter weet maar die verdikking aan die uitlaatspruitstukken ( collector) op die plaats worden die in het echt daar aaneen gezet met twee flensen met drie bouten met moeren er door en nu op de foto blijkt dat weggeschuurd te zijn of heb ik het mis kan het niet goed zien
Als ze er nog zijn sorry dan maar ik kan het echt niet goed zien
Verder zeer goed bezig zoals we van u gewoon zijn he
grt
Marc
Als ze er nog zijn sorry dan maar ik kan het echt niet goed zien
Verder zeer goed bezig zoals we van u gewoon zijn he
grt
Marc
@Patje: ik ben benieuwd naar het balsa-tooltje, laat het maar weten als je er een foto van hebt kunnen vinden. Wat betreft de lengte van de spruitstukken: die is inderdaad links en rechts verschillend. Het zal wel Revell's bedoeling zijn want ook de (vlampijp-) koppelstukken zijn niet gelijk. De aansluitingsstukken tussen de onderdelen (wat je denk ik bedoelt met gietnaden) zijn helemaal weg voor zover ze in beeld zijn. Ik kom daar hieronder op terug.
@Erwin: dank je wel en leuk dat je dit topic komt bezoeken!
@Marc: allereerst, als je iets opvalt wat volgens jou niet klopt zou ik het altijd tof vinden als je het zou melden. Twee zien immers meer dan één. Dit geldt natuurlijk voor iedereen... in het verleden zijn er talloze situaties geweest in mijn bouwtopics waarbij ik tips of adviezen of waarschuwingen heb gehad die ik meteen heb omarmd en uitgevoerd, met grote dank. Dus ik sta daar zeer voor open, het eindresultaat kan er alleen maar beter van worden.
In dit geval heeft Revell geen bouten of flensen gegoten, dus al had ik ze weg willen schuren dan zou dat niet hebben gekund. Je ziet inderdaad vijl- en schuursporen maar die zijn het resultaat van het weghalen van de gietnaad rondom de spruitstukken.
33. Na het schoonmaken van de onderdeeltjes (final check) heb ik een dryfit gedaan. Dan blijkt toch weer dat er hier en daar nog een ietsiepietsie moet worden bijgevijld of geschuurd. Dat is dan ook gedaan... en dan is het voorbereidingswerk van de motor klaar!
34. Na het lijmen van een V-snaartje (helaas toch losgebroken na al het gewrik) en het strak maken, kunnen alle onderdeeltjes in bad. Het is een goed idee ze eerst te tellen en het aantal na het schoonmaken te controleren (zoals bij de kinderen op schoolreisje). Het badje, warm maar niet te heet water met een paar druppels zeepsop, is bedoeld om de vetresten afkomstig van modelbouwvingertjes en eventueel nog wat resterende matrijsolie te verwijderen.
Voor de geïnteresseerden: het gietproces van een modelbouwkit
(en waarom het nuttig is je gietramen te ontvetten voor het schilderen)
Een gietraam (sprue) van een modelbouwkit komt tot stand doordat twee mallen (elk de helft van het gietraam, eentje is voor het onderste deel en een is voor het bovenste deel) op elkaar worden geplaatst, waarna er heet plastic in de mallen wordt gespoten. Via de vertakkingen waar alle onderdeeltjes aan komen te hangen, wordt het plastic naar de uiteindelijke onderdeeltjes geleid. Als het plastic enigszins is afgekoeld, worden de mallen (matrijzen) van elkaar gehaald en komt daar de sprue tevoorschijn. Dat van elkaar halen van de mallen gebeurt door middel van stotertjes, de zogenaamde ejector pins.
Die pins drukken als het ware het plastic uit de mal, anders zou het blijven vastplakken. Door dat drukken in combinatie met het nog zachte plastic, ontstaan de gevreesde ejector pin holes, die modelbouwers normaal gesproken opvullen met putty of zo als die gaatjes in het zicht zitten. Kitfabrikanten van tegenwoordig zijn erg goed in het strategisch verstoppen van die ejector pins, zodat de gaatjes later niet hoeven te worden opgevuld. Een tweede, aanvullende methode om de gietramen makkelijk van de mallen los te krijgen, is dat er een beetje olie op de mallen wordt ingespoten. Dat zorgt ervoor dat het plastic niet veel grip heeft op het metaal van de mallen.
Maar vaak blijft die olie aan de gietramen zitten bij het eruit persen. Als je de gietramen dan uit je bouwdoos neemt, zit er dus nog wat olie aan, opgedroogd. Verwijder je dat niet, dan loop je het risico dat de olie gaat reageren met verf of vernis. Het beste kun je daarom de onderdeeltjes schoonmaken, zoals hierboven getoond. Een en ander wordt zelfs door sommige kitfabrikanten voorgeschreven.
35. De onderdeeltjes kun je, nadat ze even in het badje hebben gelegen, met een zachte tandenborstel (of, voor de zekerheid als de onderdeeltjes breekbaar zijn, een penseel) schoonmaken. Bijkomstig voordeel is dat al het schuurstof loslaat, mits je het onderdeeltje na het wassen en poetsen onder de kraan goed afspoelt.
Enfin, nu moeten de onderdeeltjes dus een dagje drogen op een schone, stofvrije doek.
36. Om nog even terug te komen op het strak maken van de twee helften van een onderdeeltje: door gebruik van een zilverstift kun je zien of het bijgewerkt moet worden. Zie de foto's hieronder, waaruit blijkt dat er in dit geval in het geheel niets meer te zien is van de aansluiting. Enkel wat met de stift is bijgewerkt, is later nog te zien. De rest zal verborgen worden onder het chassis.
Ter vermaak, vergelijking met hoe het was:
Totaal bestede tijd: 9 uur.
@Erwin: dank je wel en leuk dat je dit topic komt bezoeken!
@Marc: allereerst, als je iets opvalt wat volgens jou niet klopt zou ik het altijd tof vinden als je het zou melden. Twee zien immers meer dan één. Dit geldt natuurlijk voor iedereen... in het verleden zijn er talloze situaties geweest in mijn bouwtopics waarbij ik tips of adviezen of waarschuwingen heb gehad die ik meteen heb omarmd en uitgevoerd, met grote dank. Dus ik sta daar zeer voor open, het eindresultaat kan er alleen maar beter van worden.
In dit geval heeft Revell geen bouten of flensen gegoten, dus al had ik ze weg willen schuren dan zou dat niet hebben gekund. Je ziet inderdaad vijl- en schuursporen maar die zijn het resultaat van het weghalen van de gietnaad rondom de spruitstukken.
33. Na het schoonmaken van de onderdeeltjes (final check) heb ik een dryfit gedaan. Dan blijkt toch weer dat er hier en daar nog een ietsiepietsie moet worden bijgevijld of geschuurd. Dat is dan ook gedaan... en dan is het voorbereidingswerk van de motor klaar!
34. Na het lijmen van een V-snaartje (helaas toch losgebroken na al het gewrik) en het strak maken, kunnen alle onderdeeltjes in bad. Het is een goed idee ze eerst te tellen en het aantal na het schoonmaken te controleren (zoals bij de kinderen op schoolreisje). Het badje, warm maar niet te heet water met een paar druppels zeepsop, is bedoeld om de vetresten afkomstig van modelbouwvingertjes en eventueel nog wat resterende matrijsolie te verwijderen.
Voor de geïnteresseerden: het gietproces van een modelbouwkit
(en waarom het nuttig is je gietramen te ontvetten voor het schilderen)
Een gietraam (sprue) van een modelbouwkit komt tot stand doordat twee mallen (elk de helft van het gietraam, eentje is voor het onderste deel en een is voor het bovenste deel) op elkaar worden geplaatst, waarna er heet plastic in de mallen wordt gespoten. Via de vertakkingen waar alle onderdeeltjes aan komen te hangen, wordt het plastic naar de uiteindelijke onderdeeltjes geleid. Als het plastic enigszins is afgekoeld, worden de mallen (matrijzen) van elkaar gehaald en komt daar de sprue tevoorschijn. Dat van elkaar halen van de mallen gebeurt door middel van stotertjes, de zogenaamde ejector pins.
Die pins drukken als het ware het plastic uit de mal, anders zou het blijven vastplakken. Door dat drukken in combinatie met het nog zachte plastic, ontstaan de gevreesde ejector pin holes, die modelbouwers normaal gesproken opvullen met putty of zo als die gaatjes in het zicht zitten. Kitfabrikanten van tegenwoordig zijn erg goed in het strategisch verstoppen van die ejector pins, zodat de gaatjes later niet hoeven te worden opgevuld. Een tweede, aanvullende methode om de gietramen makkelijk van de mallen los te krijgen, is dat er een beetje olie op de mallen wordt ingespoten. Dat zorgt ervoor dat het plastic niet veel grip heeft op het metaal van de mallen.
Maar vaak blijft die olie aan de gietramen zitten bij het eruit persen. Als je de gietramen dan uit je bouwdoos neemt, zit er dus nog wat olie aan, opgedroogd. Verwijder je dat niet, dan loop je het risico dat de olie gaat reageren met verf of vernis. Het beste kun je daarom de onderdeeltjes schoonmaken, zoals hierboven getoond. Een en ander wordt zelfs door sommige kitfabrikanten voorgeschreven.
35. De onderdeeltjes kun je, nadat ze even in het badje hebben gelegen, met een zachte tandenborstel (of, voor de zekerheid als de onderdeeltjes breekbaar zijn, een penseel) schoonmaken. Bijkomstig voordeel is dat al het schuurstof loslaat, mits je het onderdeeltje na het wassen en poetsen onder de kraan goed afspoelt.
Enfin, nu moeten de onderdeeltjes dus een dagje drogen op een schone, stofvrije doek.
36. Om nog even terug te komen op het strak maken van de twee helften van een onderdeeltje: door gebruik van een zilverstift kun je zien of het bijgewerkt moet worden. Zie de foto's hieronder, waaruit blijkt dat er in dit geval in het geheel niets meer te zien is van de aansluiting. Enkel wat met de stift is bijgewerkt, is later nog te zien. De rest zal verborgen worden onder het chassis.
Ter vermaak, vergelijking met hoe het was:
Totaal bestede tijd: 9 uur.
Laatst bewerkt:
Beste Roy ok ik geloof u ( ik zie niet in waarom niet he ) maar ik weet dat daar op die plaats twee flenzen staan om de beide stukken aan elkaar te zetten 1/1 natuurlijk en er zullen nog wel zaken zijn die niet staven met de werkelijkheid en ik ga er niet over muggenziften hoor
Nu iets anders ik vind het al heel knap wat je daar weeral aan het brengen bent weeral een topic om van te genieten
Zoiets volg ik graag , ik zal hier niet veel commentaar geven omdat er niks is om over te commentaren alleen ogen wagenwijd open en genieten en leren
Zo beste Roy tot een volgende keer
Grt
Marc
) maar ik weet dat daar op die plaats twee flenzen staan om de beide stukken aan elkaar te zetten 1/1 natuurlijk en er zullen nog wel zaken zijn die niet staven met de werkelijkheid en ik ga er niet over muggenziften hoor Nu iets anders ik vind het al heel knap wat je daar weeral aan het brengen bent weeral een topic om van te genieten
Zoiets volg ik graag , ik zal hier niet veel commentaar geven omdat er niks is om over te commentaren alleen ogen wagenwijd open en genieten en leren
Zo beste Roy tot een volgende keer
Grt
Marc
O bedoel je de eindstukken zoals op foto 32 te zien? Ook daar zaten geen flensen helaas. Nee, de detaillering van Revell in 1991 liet te wensen over (ook alweer 25 jaar geleden he); maar ik moet zeggen dat de motor me tot nu toe niet tegenvalt.
Er zijn inderdaad meer dingen die niet helemaal kloppen, weggelaten zijn etc.
Als je de eindstukken bedoelt zoals foto 32 toont, dan kan ik je alvast vertellen dat ik ga proberen hier de flensen daadwerkelijk na te bootsen zonder te scratchen, namelijk door de uiteinden goed in te soppen met liquid poly zodat het plastic week wordt, en ze dan aan elkaar vast te drukken. Als het goed is, komt er dan een klein opstaand randje dat de flens zal moeten voorstellen.
Zo zagen de uitlaatspruitstukken eruit (met een gietnaadlijntje dat ik dus heb weggeritst, verder is er niets weggehaald):
Er zijn inderdaad meer dingen die niet helemaal kloppen, weggelaten zijn etc.
Als je de eindstukken bedoelt zoals foto 32 toont, dan kan ik je alvast vertellen dat ik ga proberen hier de flensen daadwerkelijk na te bootsen zonder te scratchen, namelijk door de uiteinden goed in te soppen met liquid poly zodat het plastic week wordt, en ze dan aan elkaar vast te drukken. Als het goed is, komt er dan een klein opstaand randje dat de flens zal moeten voorstellen.
Zo zagen de uitlaatspruitstukken eruit (met een gietnaadlijntje dat ik dus heb weggeritst, verder is er niets weggehaald):