1/24 Bmw 507 [DONE]
- Onderwerp starter Roy vd M.
- Startdatum
Schaal 1/24 - 1/25
@Kurt dank voor je reactie! Dit topic is precies bedoeld voor modelbouwers die nog niet te lang bezig zijn (hoewel hopelijk ook anderen er iets aan hebben, bijv. wat betreft het strak krijgen van de staafjes zoals in de filmpjes uitgelegd). Ik probeer inderdaad zo veel mogelijk tips en trucs te geven / laten zien.
Over de BMW 507 die van Elvis Presley is geweest... deze wordt momenteel gerestaureerd door BMW zelf en zal op enig moment in hun museum te zien zijn.
@Erwin: inmiddels is het de sport geworden om te proberen zoveel mogelijk uit deze OOB te halen...
200. In de knaldempers zitten twee putjes. Dat komt doordat aan de andere kant staafjes zitten ter bevestiging aan het chassis. Bij het gieten van de mal werd het hete plastic in dit onderdeeltje geperst en dan ten slotte tot aan die staafjes. Bij het afkoelen, of door iets te lage druk, ontstaan daarboven dan juist die putjes. Hier zijn ze te zien:
201. Hier dan hoe het was, en hoe het werd. Echt een groot verschil...
202. De putjes kunnen trouwens makkelijk weggeschuurd worden.
203. Op deze manier schuur ik de curves in bepaalde onderdelen. Deze uitlaatpijpen gaan onder de achteras door (!). Eigenlijk is het al te precies schuren dus niet echt nodig.
204. Bij dit onderdeeltje zie je mooi hoe ver flash kan komen. Voor een uitleg over het ontstaan van flash, zie deze post.
Totaal bestede tijd: 46 uur.
Over de BMW 507 die van Elvis Presley is geweest... deze wordt momenteel gerestaureerd door BMW zelf en zal op enig moment in hun museum te zien zijn.
@Erwin: inmiddels is het de sport geworden om te proberen zoveel mogelijk uit deze OOB te halen...
200. In de knaldempers zitten twee putjes. Dat komt doordat aan de andere kant staafjes zitten ter bevestiging aan het chassis. Bij het gieten van de mal werd het hete plastic in dit onderdeeltje geperst en dan ten slotte tot aan die staafjes. Bij het afkoelen, of door iets te lage druk, ontstaan daarboven dan juist die putjes. Hier zijn ze te zien:
201. Hier dan hoe het was, en hoe het werd. Echt een groot verschil...
202. De putjes kunnen trouwens makkelijk weggeschuurd worden.
203. Op deze manier schuur ik de curves in bepaalde onderdelen. Deze uitlaatpijpen gaan onder de achteras door (!). Eigenlijk is het al te precies schuren dus niet echt nodig.
204. Bij dit onderdeeltje zie je mooi hoe ver flash kan komen. Voor een uitleg over het ontstaan van flash, zie deze post.
Totaal bestede tijd: 46 uur.
205. Wie besluit om de uitlaatstukjes van zijn Revell 1/24 BMW 507 kit te laten zoals ze zijn, en dus niet te ontchromen, moet genoegen nemen met dit uiterlijk:
206. Flash helemaal rondom, dus. De eerste stap is het verwijderen van die flash zoals eerder beschreven. Niet makkelijk, omdat het een klein onderdeeltje is met weinig grip.
207. Dan een puntje zetten met bijvoorbeeld een naald of, zoals hier, een markeerpen. Als het puntje niet precies gecentreerd is, kun je het weke plastic iets 'opzij schuiven' door het met de markeerpen naar de goede richting te drukken.
208. Met een handboortje kun je dan het gaatje boren. Met een smal boortje kun je een relatief groot gat maken, door met je hand een conisch roterende beweging te maken.
209. Uiteindelijk kan het (hoeft niet) worden afgerond met ronde schuursticks. Die zijn te koop bij de betere modelbouwwinkels.
Zie het resultaat van vóór (links) en ná (rechts) de operatie.
Totaal bestede tijd: 47 uur.
206. Flash helemaal rondom, dus. De eerste stap is het verwijderen van die flash zoals eerder beschreven. Niet makkelijk, omdat het een klein onderdeeltje is met weinig grip.
207. Dan een puntje zetten met bijvoorbeeld een naald of, zoals hier, een markeerpen. Als het puntje niet precies gecentreerd is, kun je het weke plastic iets 'opzij schuiven' door het met de markeerpen naar de goede richting te drukken.
208. Met een handboortje kun je dan het gaatje boren. Met een smal boortje kun je een relatief groot gat maken, door met je hand een conisch roterende beweging te maken.
209. Uiteindelijk kan het (hoeft niet) worden afgerond met ronde schuursticks. Die zijn te koop bij de betere modelbouwwinkels.
Zie het resultaat van vóór (links) en ná (rechts) de operatie.
Totaal bestede tijd: 47 uur.
Roy even een tussendoortje ik was vandaag mijn kleindochter gaan halen onder de middag van de school en plots hoorde ik een raar grommend geluid ik keek rond en wat stond er op de parking een echte Porsche 914-6 in originele staat nooit mooi gevonden vroeger nu is het een dream-car helemaal verbreed met enorme wielen gewoon prachtig
Marc
Marc
Wat een verschil tussen die twee uitlaatjes!! Knap!
@Xavier, @Filip, @Marc S., @Juteke, @Cedric: hartelijk dank voor jullie complimentjes en aanmoedigingen, altijd een plezier om te lezen!
@Marc: ja die Porsche 914 is eerder een zeldzaamheid, altijd al geweest eigenlijk. Ik zag er vorig jaar eentje bij het autobedrijf waar ik mijn huidige auto gekocht heb. Heel compact en een bijzonder ontwerp... prachtig. Men gaat zoiets waarderen naarmate de tijd vordert.
@Juteke: als je geduld hebt, krijg je in de modelbouw veel voor elkaar. Je kunt jezelf ertoe zetten research te doen, referentiefoto's te bekijken, een geschilderd stuk een nachtje extra te laten uitharden, die ene nietnaad die in theorie zichtbaar is maar die toch bijna niemand opvalt verwijderen, etc. etc. Probeer het eens
210. Er gebeurt weinig opzienbarends momenteel met de BMW, er gaat veel tijd zitten in het strak maken van de cilindervormige en anderszins van curves voorziene onderdelen. Ik ben nu wel al over de helft voor zover het de onderdelen van de onderkant van de auto betreft.
Totaal bestede tijd: 48 uur.
@Marc: ja die Porsche 914 is eerder een zeldzaamheid, altijd al geweest eigenlijk. Ik zag er vorig jaar eentje bij het autobedrijf waar ik mijn huidige auto gekocht heb. Heel compact en een bijzonder ontwerp... prachtig. Men gaat zoiets waarderen naarmate de tijd vordert.
@Juteke: als je geduld hebt, krijg je in de modelbouw veel voor elkaar. Je kunt jezelf ertoe zetten research te doen, referentiefoto's te bekijken, een geschilderd stuk een nachtje extra te laten uitharden, die ene nietnaad die in theorie zichtbaar is maar die toch bijna niemand opvalt verwijderen, etc. etc. Probeer het eens
210. Er gebeurt weinig opzienbarends momenteel met de BMW, er gaat veel tijd zitten in het strak maken van de cilindervormige en anderszins van curves voorziene onderdelen. Ik ben nu wel al over de helft voor zover het de onderdelen van de onderkant van de auto betreft.
Totaal bestede tijd: 48 uur.
Ik snap de opmerking m.b.t. de bestede uren; maar voor mij gaat het juist heel snel. Omdat ik niet bezig hoef te zijn met scratchen, gaat deze bouw minstens drie keer zo snel als normaal een bouw van mijn hand...
... overigens gaat dit deel van de bouw wel heel traag hoor, juist vanwege die bewerkelijk strak te maken onderdeeltjes.
Ik ben vrij kritisch jegens wat ik zelf produceer, of dat nu in mijn werk is of tijdens mijn hobby... en om het niveau te verhogen kost nu eenmaal tijd. Dank in elk geval voor jullie commentaren
... overigens gaat dit deel van de bouw wel heel traag hoor, juist vanwege die bewerkelijk strak te maken onderdeeltjes.
Ik ben vrij kritisch jegens wat ik zelf produceer, of dat nu in mijn werk is of tijdens mijn hobby... en om het niveau te verhogen kost nu eenmaal tijd. Dank in elk geval voor jullie commentaren
48 uur is slechts twee volle dagen, vrij kort eigelijk . Uiteraard is het zo dat we allen slapen werken en zo van dat leuks dus verdeeld over laat ons zeggen twee weken lijkt het lang. Persoonlijk vind ik dit een goed punt er de bestede tijd bij te vermelden. Verder kan ik enkel zeggen zoals steeds een leerzaam en boeiend topic zoals uw andere het ook zijn.
Dank je wel Patje voor je woorden; de tijdsbesteding zet ik er voor mezelf bij sinds dat ik me een paar jaar geleden eens afvroeg hoe lang ik nu werkelijk ergens mee bezig ben. Nu geeft het niet alleen voor mijzelf, maar ook voor anderen een inzicht. Overigens zijn er modelbouwers die ongeveer hetzelfde kunnen bereiken als ik in half zoveel tijd, dus in zoverre is de door mij genoemde tijdsduur zeker geen dogma en heeft ze allesbehalve volstrekte gelding.
211. De bandjes worden in het midden zo goed mogelijk afgesleten. Dit klinkt makkelijker dan het lijkt. Met de multitool, een vijltje en een grote korrel schuurpapier lukt het. Wees niet te bang snel te ver te gaan, zolang het rubber niet te heet wordt is het lastig aan te tasten vanwege zijn flexibiliteit. Ik ga de banden in de rubberkleur houden zo, niets meer aan doen (behalve een vleugje 'stof'); met een beetje schuurpapier worden ze iets lichter van kleur en dat is precies hoe ik het wil hebben. Rubber is rubber.
212. Aan de binnenkant van de velgen zitten rare oneffenheden. Goed kijken bij deze kit, en dan met een mesje voorzichtig maar met enige kracht afschrapen.
213. En dan een fout. Laten we zeggen 50% mijn fout, 50% Revell's fout.
Te beginnen met het makkelijkste: andere mensen de schuld geven Ergens in het proces van het samenstellen van de instructies heeft Revell het lumineuze idee gekend om de modelbouwer éérst de motor te laten bouwen (plaatjes 1 t/m 7), dan de motor te plaatsen aan het chassis, vervolgens de hele onderkant van de auto vorm te geven (daar ben ik nu), dan het interieur helemaal te doen inclusief stoeltjes en dashboard en de hele mikmak, dan een aantal stukjes in de motorruimte bij te plaatsen (we zijn inmiddels bij plaatje 32 van de 55) en dan ineens, bij plaatje 33, een tweetal decals op de kleppendeksels van het motorblok te plaatsen. Huh?? Kon dat niet al bij stap 7?
Geen idee, werkelijk niet, waarom Revell dit zo heeft gedaan; maar het is zo en daar moet ik het mee doen he.
Dan mijn eigen schuld: ik had nóg beter de gebruiksaanwijzing moeten bekijken. Ik had al elke stap minstens twee keer doorgenomen, maar de decals waren me niet eerder opgevallen omdat in die stap 33 van alles en nog wat in die motorruimte wordt geplaatst, met een wirwar van pijltjes. Zie hier:
Wat ik de volgende keer anders doe (hoop dat ik er aan denk), is dat ik de decal sheet beter ga bekijken voordat ik met een bouw begin. Zo ben ik hier ook op uitgekomen; ik was aan het kijken naar de diverse decals en sommige deden me wel erg veel denken aan wat je in een motorruimte kunt aantreffen.
Het probleem is nu, dat ik een gladde ondergrond nodig heb voor deze decals en dat mijn kleppendeksels niet meer zo glad zijn als ze idealiter zouden zijn. Wat ik ga doen, is de decals precies op de lijntjes afsnijden met een nieuw mesje, de kleppendeksels afplakken met wat Tamiya tape die een keer of 10 wordt 'gedetacky'd', op het verkregen stukje een klein beetje glossy vernis doen, dan wat Set en dan de decal daaroverheen plaatsen. Nog wat set... klein beetje verweren (vind het niet erg dat de verwering niet uniform zal zijn, integendeel dat zal in het echt ook niet zo zijn) en hopelijk is het dan goed.
Maar eerst ga ik de onderkant doen, omdat ik daarna beter aan de motor kan frutselen.
214. Het einde van de tijdrovende strakmaak-klus van al deze ronde onderdelen komt in zicht. Ik heb ook de onderdeeltjes van de wielen gedaan (6 stuks per wiel) zodat de auto dan straks op z'n cirkelvormige benen kan staan in plaats van op het geschilderde (dat daar toch door beschadigd raakt).
Zie bovenaan wat er al gedaan is, onderaan wat er nog moet gebeuren.
Totaal bestede tijd: 51 uur.
211. De bandjes worden in het midden zo goed mogelijk afgesleten. Dit klinkt makkelijker dan het lijkt. Met de multitool, een vijltje en een grote korrel schuurpapier lukt het. Wees niet te bang snel te ver te gaan, zolang het rubber niet te heet wordt is het lastig aan te tasten vanwege zijn flexibiliteit. Ik ga de banden in de rubberkleur houden zo, niets meer aan doen (behalve een vleugje 'stof'); met een beetje schuurpapier worden ze iets lichter van kleur en dat is precies hoe ik het wil hebben. Rubber is rubber.
212. Aan de binnenkant van de velgen zitten rare oneffenheden. Goed kijken bij deze kit, en dan met een mesje voorzichtig maar met enige kracht afschrapen.
213. En dan een fout. Laten we zeggen 50% mijn fout, 50% Revell's fout.
Te beginnen met het makkelijkste: andere mensen de schuld geven
Ergens in het proces van het samenstellen van de instructies heeft Revell het lumineuze idee gekend om de modelbouwer éérst de motor te laten bouwen (plaatjes 1 t/m 7), dan de motor te plaatsen aan het chassis, vervolgens de hele onderkant van de auto vorm te geven (daar ben ik nu), dan het interieur helemaal te doen inclusief stoeltjes en dashboard en de hele mikmak, dan een aantal stukjes in de motorruimte bij te plaatsen (we zijn inmiddels bij plaatje 32 van de 55) en dan ineens, bij plaatje 33, een tweetal decals op de kleppendeksels van het motorblok te plaatsen. Huh?? Kon dat niet al bij stap 7? Geen idee, werkelijk niet, waarom Revell dit zo heeft gedaan; maar het is zo en daar moet ik het mee doen he.
Dan mijn eigen schuld: ik had nóg beter de gebruiksaanwijzing moeten bekijken. Ik had al elke stap minstens twee keer doorgenomen, maar de decals waren me niet eerder opgevallen omdat in die stap 33 van alles en nog wat in die motorruimte wordt geplaatst, met een wirwar van pijltjes. Zie hier:
Wat ik de volgende keer anders doe (hoop dat ik er aan denk), is dat ik de decal sheet beter ga bekijken voordat ik met een bouw begin. Zo ben ik hier ook op uitgekomen; ik was aan het kijken naar de diverse decals en sommige deden me wel erg veel denken aan wat je in een motorruimte kunt aantreffen.
Het probleem is nu, dat ik een gladde ondergrond nodig heb voor deze decals en dat mijn kleppendeksels niet meer zo glad zijn als ze idealiter zouden zijn. Wat ik ga doen, is de decals precies op de lijntjes afsnijden met een nieuw mesje, de kleppendeksels afplakken met wat Tamiya tape die een keer of 10 wordt 'gedetacky'd', op het verkregen stukje een klein beetje glossy vernis doen, dan wat Set en dan de decal daaroverheen plaatsen. Nog wat set... klein beetje verweren (vind het niet erg dat de verwering niet uniform zal zijn, integendeel dat zal in het echt ook niet zo zijn) en hopelijk is het dan goed.
Maar eerst ga ik de onderkant doen, omdat ik daarna beter aan de motor kan frutselen.
214. Het einde van de tijdrovende strakmaak-klus van al deze ronde onderdelen komt in zicht. Ik heb ook de onderdeeltjes van de wielen gedaan (6 stuks per wiel) zodat de auto dan straks op z'n cirkelvormige benen kan staan in plaats van op het geschilderde (dat daar toch door beschadigd raakt).
Zie bovenaan wat er al gedaan is, onderaan wat er nog moet gebeuren.
Totaal bestede tijd: 51 uur.
Meestal snijd ik de randjes eraf, daarna leg ik deze indien mogelijk met een pincet of spateltje op hun plaats met behulp van water (schuiven over een vloeistoffilm), als ze goed liggen de waterfilm met een borstel wegzuigen en fixeren met decalsetting. Het vernisgedeelte zou ik niet meer doen.
Ja Roy je zegt het zelf ook jouw fout een beetje,maar weet je ook wij maken soms zulke fout en dan heb je dat dan weer,niet onoverkomelijk maar soms is het zo dat je een stapje net mist en jah dan gaan de poppen aan het dansen natuurlijk lol.Duidelijkheid in een instructie en vooral bij de veel oudere kits van Revell is wat soms ontbrak.Maar al bij al het ziet er goed uit en dit word een knallertje.
Inderdaad het is niet onoverkomelijk, we komen er wel weer overheen. Navolgend Silenoz' advies zal ik trouwens geen vernis gebruiken als ondergrond.
215. En eindelijk dan alle 50 onderdeeltjes strak gemaakt.
216. Tijd voor een aantal dryfits, om te kijken of de gaatjes nog verwijd moeten worden bijvoorbeeld. Eerst de voorwielophanging.
217. De uitlaatstukken willen niet goed passen, dus even wat freeswerk, dat ik gemakshalve met een in de multitool bevestigd boortje doe.
218. Ook het plastic op plastic is niet altijd even mooi sluitend. Beetje bijboren en dan past het wel.
219. Het uitlaatsysteem past, na verbreding van de gaatjes, als een zonnetje. De eindstukjes zijn vastgeplakt met blu-tack.
220. De uitlaten zitten op de juiste hoogte en steken even ver uit. Dankzij deze dryfitfoto heb ik later nog een aanpassing kunnen maken...
221. Dan de achterwielophanging met aandrijflijn... werkelijk precies passend, perfect verticaal plaatsbaar met de steunen (die ik nog niet eerder had gedryfit). Het is eenvoudigweg grandioos wat Revell hier in 1991 heeft gepresteerd, geen woorden voor bijna. Eigenlijk is dit Tamiya-kwaliteit van rond die tijd of nog recenter. Het sterkt mijn vermoeden dat Revell destijds alles in het werk heeft gesteld om dit model zo perfect mogelijk te maken, met de toentertijd beschikbare technieken, en er een soort van kroonjuweel van te maken. Anders kan ik het niet verklaren, want het is on-Revelliaans goed.
222. Dryfit van bovenaf gezien. De voorwielophanging is hier alweer weggehaald.
223. En dan de lijnen van de rembekrachtiging. Merkwaardig genoeg zijn de lange linkerleiding en de lange rechterleiding, die op het eerste gezicht identiek lijken, verschillend en dus niet uitwisselbaar. Iets om rekening mee te houden als je deze kit bouwt.
224. Na tellen, krijgt alles een sopje.
225. En dan wordt het te drogen gelegd. Helaas is één van de zojuist genoemde lange rembekrachtigingslijnen geknapt bij een onhandige wasbeweging. Dit onderdeeltje is vooraan op de foto te zien.
Het wassen is bedoeld om de onderdeeltjes vet- en stofvrij te maken en ze zo gereed te maken voor het primen.
226. Met wat liquid poly en een schuurstickje is er binnen de kortste keren niets meer van de breuk te zien. Hij zat bij het pijltje ongeveer.
227. Bij de uitlaat-eindstukjes zit een onhandige ejector pin mark. Door de dryfit van foto 220 kwam ik erachter dat die pin mark zichtbaar zou blijven, dus heb ik hem alsnog weggehaald.
228. Ik heb geprobeerd op video te zetten, met gebruikmaking van één hand niet makkelijk, hoe je onderdeeltjes op een stokje kunt krijgen met secondenlijm en accelerator.
229. En dan staat het kerkhof er weer, klaar om te worden geprimed.
Totaal bestede tijd: 54 uur.
215. En eindelijk dan alle 50 onderdeeltjes strak gemaakt.
216. Tijd voor een aantal dryfits, om te kijken of de gaatjes nog verwijd moeten worden bijvoorbeeld. Eerst de voorwielophanging.
217. De uitlaatstukken willen niet goed passen, dus even wat freeswerk, dat ik gemakshalve met een in de multitool bevestigd boortje doe.
218. Ook het plastic op plastic is niet altijd even mooi sluitend. Beetje bijboren en dan past het wel.
219. Het uitlaatsysteem past, na verbreding van de gaatjes, als een zonnetje. De eindstukjes zijn vastgeplakt met blu-tack.
220. De uitlaten zitten op de juiste hoogte en steken even ver uit. Dankzij deze dryfitfoto heb ik later nog een aanpassing kunnen maken...
221. Dan de achterwielophanging met aandrijflijn... werkelijk precies passend, perfect verticaal plaatsbaar met de steunen (die ik nog niet eerder had gedryfit). Het is eenvoudigweg grandioos wat Revell hier in 1991 heeft gepresteerd, geen woorden voor bijna. Eigenlijk is dit Tamiya-kwaliteit van rond die tijd of nog recenter. Het sterkt mijn vermoeden dat Revell destijds alles in het werk heeft gesteld om dit model zo perfect mogelijk te maken, met de toentertijd beschikbare technieken, en er een soort van kroonjuweel van te maken. Anders kan ik het niet verklaren, want het is on-Revelliaans goed.
222. Dryfit van bovenaf gezien. De voorwielophanging is hier alweer weggehaald.
223. En dan de lijnen van de rembekrachtiging. Merkwaardig genoeg zijn de lange linkerleiding en de lange rechterleiding, die op het eerste gezicht identiek lijken, verschillend en dus niet uitwisselbaar. Iets om rekening mee te houden als je deze kit bouwt.
224. Na tellen, krijgt alles een sopje.
225. En dan wordt het te drogen gelegd. Helaas is één van de zojuist genoemde lange rembekrachtigingslijnen geknapt bij een onhandige wasbeweging. Dit onderdeeltje is vooraan op de foto te zien.
Het wassen is bedoeld om de onderdeeltjes vet- en stofvrij te maken en ze zo gereed te maken voor het primen.
226. Met wat liquid poly en een schuurstickje is er binnen de kortste keren niets meer van de breuk te zien. Hij zat bij het pijltje ongeveer.
227. Bij de uitlaat-eindstukjes zit een onhandige ejector pin mark. Door de dryfit van foto 220 kwam ik erachter dat die pin mark zichtbaar zou blijven, dus heb ik hem alsnog weggehaald.
228. Ik heb geprobeerd op video te zetten, met gebruikmaking van één hand niet makkelijk, hoe je onderdeeltjes op een stokje kunt krijgen met secondenlijm en accelerator.
229. En dan staat het kerkhof er weer, klaar om te worden geprimed.
Totaal bestede tijd: 54 uur.
