1/350 CV-9 Essex en CV-19 Hancock
- Onderwerp starter StevenVD
- Startdatum
Bedankt voor de reacties, ik vond ook dat het water er nog niet af uitziet en ik kan de golven misschien met de airbrush wat realistischer krijgen. Er is nog niet genoeg schuim op voor een Essex op stoom. Voor een gebruiksaanwijzing van de liquid pigments zie
, het komt er op neer dat je een wash op waterbasis hebt maar het bindmiddel blijft acrylic. Meestal is het pigment nog te verwijderen met water maar hier en daar ging het niet zomaar weg, zelfs met de remover. Een goede glosscoat aanleggen dus.
Nu een update volledig over de rigging.
Deze plaatjes had ik bij de bouw van de romp gemaakt, ze kwamen nu van pas om uit te leggen waar de lange-afstands-radioantennes zouden komen. Bij Essex is het iets ingewikkelder door de extra mast, maar ik ontdekte dat niet alle short hull Essexen deze opstelling hebben. Soms zijn ze in de loop van de oorlog omgebouwd naar vier masten. Daardoor was het lastig om foto's te vinden van de verbindingen van de kabels aan de tweede mast. De outrigger op de tweede en de vijfde mast heeft telkens vier oogjes aan de uiteinden, maar ik vond nauwelijks bewijs dat die gebruikt werden om een kabel aan te hangen. In plaats daarvan moet je de meeste lijnen ophangen waar er geen ringen voorzien zijn. Die had ik alleen aan het uiteinde kunnen voorzien, er zijn er een stuk te weinig in de Pontos set. Ik moest dus op zoek naar een vervangmiddel voor de PE ringetjes. Ik besloot dezelfde ringenset te gebruiken die ik al veelvuldig bij de USS Columbia en de Callaway had toegepast. Voor de isolatoren aan de uiteinden knipte ik stukjes koperdraad die ik over de nylondraadjes kleefde en dan grijs schilderde.
Voor het verloop van de draden had ik veel aan het boek van Glenn Arnold, waar het toegevoegde plan achteraan het enige is waar ik info vond over de rigging van de vijfmastenopstelling.
In het boek had ik al een handig schema gevonden waar de hele catwalk rond het dek op stond. Die was nodig om te bepalen waar er ladders op de wand gelast waren.
Achteraan zit een A1-formaat plan opgeplooid waar je duidelijk alle individuele kabels op kan zien lopen.
Vreemd genoeg vond ik die opstelling nergens in het veel dikkere boek van Trojca waar een tiental van deze plans in zat. Dat komt omdat men daar toevallig alleen viermasters heeft uitgekozen. Ik vond zelfs plannen van schepen die afgebeeld worden met de verkeerde opstelling voor de periode waarin ze getoond worden. Jammer dat een boek van zo'n formaat zoveel kopieerfouten bevat. Nu over naar de foto's van de antennes.
Het enige dat nu nog ontbreekt zijn gewichten die over de draden verdeeld zaten, maar ik moet nog iets vinden zodat de lijmdruppels om die te maken van gelijke grootte zijn. De rest van de rigging is natuurlijk op het eiland te vinden. Ik moest signaallijnen maken en daar zijn de eilandschema's van Trojca dan weer geknipt voor. Die tonen in de twee aanzichten hoe deze lijnen in 3D lopen.
Daarbij worden de vlaggenkabels wel als enkele lijnen getoond, terwijl een scheepsbouwer weet dat dit twee touwen om een katrol zijn om de vlaggen binnen te kunnen halen. Wat ik dus eerst moest doen, is aan elke kant van de grote ra zes katrollen scratchen. De draadjes kunnen dan over deze wieltjes gelegd worden. Ook nu kwam de roundelset van pas.
Hier zie je de positie van de katrollen. Uiteindelijk zou ik ze iets te ver richting de mast spreiden.
De kleinste ringetjes zijn eigenlijk nog wat te groot maar ze zijn goed werkbaar. De draadjes vormen de verbinding met de ra.
Ik besloot een tweede haakje aan de draadjes te maken, om over de ra te passen. Dit zou het lijmen makkelijker maken.
Na het vastlijmen heb ik de katrollen met het penseel geschilderd.
Daarna is het geduldig de lijnen vastlijmen aan de vlaggenbakken, dan over de pulleys gooien en terug naar beneden.
Ik zit nu haast halverwege en kan aan de Essex beginnen. Dit weekend waren de glazen vitrines nog niet beschikbaar, ik hoop dat het lukt tegen Veldhoven.
Nu een update volledig over de rigging.
Deze plaatjes had ik bij de bouw van de romp gemaakt, ze kwamen nu van pas om uit te leggen waar de lange-afstands-radioantennes zouden komen. Bij Essex is het iets ingewikkelder door de extra mast, maar ik ontdekte dat niet alle short hull Essexen deze opstelling hebben. Soms zijn ze in de loop van de oorlog omgebouwd naar vier masten. Daardoor was het lastig om foto's te vinden van de verbindingen van de kabels aan de tweede mast. De outrigger op de tweede en de vijfde mast heeft telkens vier oogjes aan de uiteinden, maar ik vond nauwelijks bewijs dat die gebruikt werden om een kabel aan te hangen. In plaats daarvan moet je de meeste lijnen ophangen waar er geen ringen voorzien zijn. Die had ik alleen aan het uiteinde kunnen voorzien, er zijn er een stuk te weinig in de Pontos set. Ik moest dus op zoek naar een vervangmiddel voor de PE ringetjes. Ik besloot dezelfde ringenset te gebruiken die ik al veelvuldig bij de USS Columbia en de Callaway had toegepast. Voor de isolatoren aan de uiteinden knipte ik stukjes koperdraad die ik over de nylondraadjes kleefde en dan grijs schilderde.
Voor het verloop van de draden had ik veel aan het boek van Glenn Arnold, waar het toegevoegde plan achteraan het enige is waar ik info vond over de rigging van de vijfmastenopstelling.
In het boek had ik al een handig schema gevonden waar de hele catwalk rond het dek op stond. Die was nodig om te bepalen waar er ladders op de wand gelast waren.
Achteraan zit een A1-formaat plan opgeplooid waar je duidelijk alle individuele kabels op kan zien lopen.
Vreemd genoeg vond ik die opstelling nergens in het veel dikkere boek van Trojca waar een tiental van deze plans in zat. Dat komt omdat men daar toevallig alleen viermasters heeft uitgekozen. Ik vond zelfs plannen van schepen die afgebeeld worden met de verkeerde opstelling voor de periode waarin ze getoond worden. Jammer dat een boek van zo'n formaat zoveel kopieerfouten bevat. Nu over naar de foto's van de antennes.
Het enige dat nu nog ontbreekt zijn gewichten die over de draden verdeeld zaten, maar ik moet nog iets vinden zodat de lijmdruppels om die te maken van gelijke grootte zijn. De rest van de rigging is natuurlijk op het eiland te vinden. Ik moest signaallijnen maken en daar zijn de eilandschema's van Trojca dan weer geknipt voor. Die tonen in de twee aanzichten hoe deze lijnen in 3D lopen.
Daarbij worden de vlaggenkabels wel als enkele lijnen getoond, terwijl een scheepsbouwer weet dat dit twee touwen om een katrol zijn om de vlaggen binnen te kunnen halen. Wat ik dus eerst moest doen, is aan elke kant van de grote ra zes katrollen scratchen. De draadjes kunnen dan over deze wieltjes gelegd worden. Ook nu kwam de roundelset van pas.
Hier zie je de positie van de katrollen. Uiteindelijk zou ik ze iets te ver richting de mast spreiden.
De kleinste ringetjes zijn eigenlijk nog wat te groot maar ze zijn goed werkbaar. De draadjes vormen de verbinding met de ra.
Ik besloot een tweede haakje aan de draadjes te maken, om over de ra te passen. Dit zou het lijmen makkelijker maken.
Na het vastlijmen heb ik de katrollen met het penseel geschilderd.
Daarna is het geduldig de lijnen vastlijmen aan de vlaggenbakken, dan over de pulleys gooien en terug naar beneden.
Ik zit nu haast halverwege en kan aan de Essex beginnen. Dit weekend waren de glazen vitrines nog niet beschikbaar, ik hoop dat het lukt tegen Veldhoven.
)
Bedankt voor de leuke reacties. Ik heb voor Pascal wat gesnoeid in de haaievinnen, die zijn er nog af te pulken. Ondertussen is er voor de reddingsnetten van beide schepen nog een bestelling gebeurd bij Modelmonkey. Er zijn vlotters beschikbaar voor in 1/350 en ik heb er vier pakketjes van besteld, zodat ik heel wat netten zou moeten kunnen vullen. Als ik geluk heb, dan passen deze geprinte stukjes net in de PE draadnetten, maar ik heb waarschijnlijk pech en er zal overal iets af moeten. Ik heb wel een productverbetering laten uitvoeren, hij had erbij geprint dat er 24 in een set zitten maar dat is alleen in 1/200 het geval. Hij heeft het dan verbeterd naar 18 in zijn model. Op Scalemates staat voorlopig nog de foute afbeelding, die ging hij aanpassen. Het is de vraag of alles hier tijdig geraakt om de schepen voor Veldhoven af te hebben, maar ik zou ze wel durven in te zetten zonder de vlotters aangezien je een specialist moet zijn om op te merken dat ze ontbreken...
De seindraden van Hancock zijn geplaatst. Maar dit is nog altijd niet het finale riggingwerk. In feite moest het zware werk nu nog komen.
Alle remkabels moesten nu over het dek gespannen worden.
De kabels zitten aan het afgeronde PE-deel op de dek vast. Hier wordt een nieuwe remkabel aangesloten.
Als een toestel over de kabels heen schoot, konden de barrières opgericht worden. Hier zie je zo'n gebeurtenis op CV15 Randolph. Als dit met een Helldiver zoals dit gebeurde, dan boorde de neus zich in het dek en scheurden de brandstofleidingen af, zodat er brand uitbrak die dan snel geblust moest worden. Let op hoe de remkabels op hun plek gehouden worden door veel dunnere kabeltjes aan de uiteinden. Die laatste zal ik niet voorzien, want je ziet ze al nauwelijks bij deze vergroting. De kabels zelf worden wel op het dek neergelegd zoals ze horen.
Ik ben nu met Hancock begonnen omdat die het eenvoudigste model van remsysteem heeft. Er zitten alleen aan de achterkant kabels.
Hier worden de barrières aangelegd, het gedrapeerde stukje is volledig vastgelijmd. Verder probeer ik met zo weinig mogelijk secondelijm de kabels in de groeven van het PE te leggen. Terug even naar de rigging van Essex:
Er ontstaat hier nog wat verfschade, dat daarna hersteld werd. Bij Essex is er de mogelijkheid voorzien om ook over de boeg te landen. Er is dus dubbel zoveel werk als op Hancock en ook drie extra barrières.
Tenslotte is er wat rigging nodig om de sloepen te zekeren. Ik heb twee slingers onder de sloep geschilderd aangezien die in het PE niet inbegrepen waren.
Nu volgen er foto's van na het vastkleven van de airwing op de twee schepen. Door de open liften heb ik geen landingen of vertrek met de katapult kunnen voorzien, er zijn ook teveel vliegtuigen om daar nog ruimte voor te hebben.
De seindraden van Hancock zijn geplaatst. Maar dit is nog altijd niet het finale riggingwerk. In feite moest het zware werk nu nog komen.
Alle remkabels moesten nu over het dek gespannen worden.
De kabels zitten aan het afgeronde PE-deel op de dek vast. Hier wordt een nieuwe remkabel aangesloten.
Als een toestel over de kabels heen schoot, konden de barrières opgericht worden. Hier zie je zo'n gebeurtenis op CV15 Randolph. Als dit met een Helldiver zoals dit gebeurde, dan boorde de neus zich in het dek en scheurden de brandstofleidingen af, zodat er brand uitbrak die dan snel geblust moest worden. Let op hoe de remkabels op hun plek gehouden worden door veel dunnere kabeltjes aan de uiteinden. Die laatste zal ik niet voorzien, want je ziet ze al nauwelijks bij deze vergroting. De kabels zelf worden wel op het dek neergelegd zoals ze horen.
Ik ben nu met Hancock begonnen omdat die het eenvoudigste model van remsysteem heeft. Er zitten alleen aan de achterkant kabels.
Hier worden de barrières aangelegd, het gedrapeerde stukje is volledig vastgelijmd. Verder probeer ik met zo weinig mogelijk secondelijm de kabels in de groeven van het PE te leggen. Terug even naar de rigging van Essex:
Er ontstaat hier nog wat verfschade, dat daarna hersteld werd. Bij Essex is er de mogelijkheid voorzien om ook over de boeg te landen. Er is dus dubbel zoveel werk als op Hancock en ook drie extra barrières.
Tenslotte is er wat rigging nodig om de sloepen te zekeren. Ik heb twee slingers onder de sloep geschilderd aangezien die in het PE niet inbegrepen waren.
Nu volgen er foto's van na het vastkleven van de airwing op de twee schepen. Door de open liften heb ik geen landingen of vertrek met de katapult kunnen voorzien, er zijn ook teveel vliegtuigen om daar nog ruimte voor te hebben.
Bedankt voor de mooie reacties. Omdat iemand vroeg of er op de lege lift van Hancock niks kwam te staan, heb ik er nog een toevoeging voor gebouwd. In de hangar staan er wel twee kisten voor de poort, dus iets groots in de weg zetten zou zonde zijn. Daarom ga ik een crash crane scratchen uit nietjes.
Die kraan werd gebruikt om defecte toestellen te verplaatsen. Je ziet in sommige foto's van Essexen de kraanarm opduiken, maar voor foto's verwijst Trojca naar CV6 Enterprise:
Ik wilde eerst aan de beplanking meten hoe lang de kraan was, maar ik merkte dat het aantal planken op de Essex groter was. Daarom heb ik maar gemeten hoe groot een wiel was en dan geschat hoeveel de afstand daartussen was.
Aan de persoon die naast het wiel staat, kon ik de diameter op 4 millimeter schatten. Met een doorslag konden de wielen nagemaakt worden uit styreen, al had ik deze keer geen PE wieldeksel.
Het frame van het voertuig wordt uit messingprofiel gesneden.
Voor de motorkap die opengewerkt is heb ik wat metaalfolie gebruikt, de radiator is een omgeplooid stukje catwalk en is dus echt geperforeerd.
De kraanarm is gelukkig van een paar verschillende foto's te reconstrueren. Hier zijn rechtgeplooide nietjes van verschillende dikte gebruikt.
Ik heb wel de achterste as verbreed om de arm er tussen te krijgen.
De giek is neergelaten zoals op de eerste foto, de kraan wordt nog maar net uit de hangar gehaald. Ik heb nog niet getest of ze laag genoeg is om door de poort te kunnen. Na deze foto heb ik het onding wel een keer laten vallen, zodat er nog een uur extra nodig was om hem terug in schilderbare staat te brengen.
Zo staat hij nu te drogen. Beide schepen zijn samen met de Columbia, de Cylon Raider en de mosasaurus vanmiddag ingeschreven voor de SMC. Er is me ook verteld dat de vitrines waarschijnlijk morgen afgehaald kunnen worden. De bestelling van Modelmonkey voor de floater nets is vertrokken in de States.
Die kraan werd gebruikt om defecte toestellen te verplaatsen. Je ziet in sommige foto's van Essexen de kraanarm opduiken, maar voor foto's verwijst Trojca naar CV6 Enterprise:
Ik wilde eerst aan de beplanking meten hoe lang de kraan was, maar ik merkte dat het aantal planken op de Essex groter was. Daarom heb ik maar gemeten hoe groot een wiel was en dan geschat hoeveel de afstand daartussen was.
Aan de persoon die naast het wiel staat, kon ik de diameter op 4 millimeter schatten. Met een doorslag konden de wielen nagemaakt worden uit styreen, al had ik deze keer geen PE wieldeksel.
Het frame van het voertuig wordt uit messingprofiel gesneden.
Voor de motorkap die opengewerkt is heb ik wat metaalfolie gebruikt, de radiator is een omgeplooid stukje catwalk en is dus echt geperforeerd.
De kraanarm is gelukkig van een paar verschillende foto's te reconstrueren. Hier zijn rechtgeplooide nietjes van verschillende dikte gebruikt.
Ik heb wel de achterste as verbreed om de arm er tussen te krijgen.
De giek is neergelaten zoals op de eerste foto, de kraan wordt nog maar net uit de hangar gehaald. Ik heb nog niet getest of ze laag genoeg is om door de poort te kunnen. Na deze foto heb ik het onding wel een keer laten vallen, zodat er nog een uur extra nodig was om hem terug in schilderbare staat te brengen.
Zo staat hij nu te drogen. Beide schepen zijn samen met de Columbia, de Cylon Raider en de mosasaurus vanmiddag ingeschreven voor de SMC. Er is me ook verteld dat de vitrines waarschijnlijk morgen afgehaald kunnen worden. De bestelling van Modelmonkey voor de floater nets is vertrokken in de States.
Laatst bewerkt:
Bedankt voor de reacties. Het afwerken van de schepen gaat dagelijks verder.
Deze foto toont een Tournacrane op het dek van Essex, met mijn creatie er onder. Ik heb ze waarschijnlijk iets te lang gemaakt maar deze foto heb ik te laat gevonden. De onderste antennedraad op de achtergrond komt waarschijnlijk boven de kraan uit.
Ter vergelijking deze foto naast de mast van Essex. Qua hoogte kan ik er dus niet zoveel naast zitten.
Maar hoe kon de kraan dan door de poort? Gelukkig vond ik het antwoord ergens bij een ander product, waar de kraan op een grotere schaal aangeboden wordt. De arm kan helemaal platgelegd worden.
De rigging van de kraan duurt niet zo lang.
Ik had hem waarschijnlijk zo moeten bouwen dat hij in die positie net op de lift paste. Nu komt hij er overheen, maar in de dekrandlift kan dat zo geen kwaad.
De figuurtjes worden van de satéprikkers geschoren.
Hier zou zo'n 500 man moeten liggen.
De werklieden met gekleurde polo's.
De piloten glansden door de wash nog te sterk.
Ze werden daarom apart behandeld.
De torpedo's waren al op hun karretjes geplakt, toen ik zag dat de kop een koperkleur moest hebben. Gelukkig gaat deze primer er makkelijk af, je moet er maar met een mes aankomen. De propellers zijn er op gezet volgens de correcte draairichting.
Ze zijn daarna op het dek vastgekleefd, de vroege versie op de Essex en de twee late op de Hancock. Op die laatste worden de torpedo's ongebruikt terug van de Avengers gehaald.
Sommige remkabels had ik nog niet geplaatst door de open liftkokers. Die worden nu omgelegd.
Voor de bommenkarretjes worden er Evergreenbommen geschuurd.
Ik vond het water wat te hard afgetekend en ben er met de airbrush met witte verf op losgegaan.
Nu komen er nog wat plaatjes met de installatie van de Tori figuren. Die moesten elk volgens hun vaste rol geplaatst worden. Ik heb de posities uitgekozen waar ze het makkelijkst geplaatst konden worden, daardoor zijn er geen op de boeg of de achtersteven.
Deze foto toont een Tournacrane op het dek van Essex, met mijn creatie er onder. Ik heb ze waarschijnlijk iets te lang gemaakt maar deze foto heb ik te laat gevonden. De onderste antennedraad op de achtergrond komt waarschijnlijk boven de kraan uit.
Ter vergelijking deze foto naast de mast van Essex. Qua hoogte kan ik er dus niet zoveel naast zitten.
Maar hoe kon de kraan dan door de poort? Gelukkig vond ik het antwoord ergens bij een ander product, waar de kraan op een grotere schaal aangeboden wordt. De arm kan helemaal platgelegd worden.
De rigging van de kraan duurt niet zo lang.
Ik had hem waarschijnlijk zo moeten bouwen dat hij in die positie net op de lift paste. Nu komt hij er overheen, maar in de dekrandlift kan dat zo geen kwaad.
De figuurtjes worden van de satéprikkers geschoren.
Hier zou zo'n 500 man moeten liggen.
De werklieden met gekleurde polo's.
De piloten glansden door de wash nog te sterk.
Ze werden daarom apart behandeld.
De torpedo's waren al op hun karretjes geplakt, toen ik zag dat de kop een koperkleur moest hebben. Gelukkig gaat deze primer er makkelijk af, je moet er maar met een mes aankomen. De propellers zijn er op gezet volgens de correcte draairichting.
Ze zijn daarna op het dek vastgekleefd, de vroege versie op de Essex en de twee late op de Hancock. Op die laatste worden de torpedo's ongebruikt terug van de Avengers gehaald.
Sommige remkabels had ik nog niet geplaatst door de open liftkokers. Die worden nu omgelegd.
Voor de bommenkarretjes worden er Evergreenbommen geschuurd.
Ik vond het water wat te hard afgetekend en ben er met de airbrush met witte verf op losgegaan.
Nu komen er nog wat plaatjes met de installatie van de Tori figuren. Die moesten elk volgens hun vaste rol geplaatst worden. Ik heb de posities uitgekozen waar ze het makkelijkst geplaatst konden worden, daardoor zijn er geen op de boeg of de achtersteven.
Laatst bewerkt:
Echt een mooi resultaat, ik weet al 1000% zeker dat mijn Ranger niet zo mooi zal worden. Maar is de opstelling van de toestellen op het dek een soort van parade-opstelling ? Het lijkt me niet echt een "combat-ready" opstelling, terwijl het luchtafweer dan weer wel bemand is.
