1/350 CVL-23 USS Princeton 1/350 [wip]

[StevenVD]

Op de heetste dag in de moderne geschiedenis besloot ik om een klusje buiten onder de parasol uit te voeren. Ik had net een aantal attributen in de Hubo gekocht, die je hier klaar ziet staan. Er ligt een houten sierprofiel van 2,5 meter waar meestal het plafond mee afgewerkt wordt, twee plastic l-profieltjes van 1 meter en een boekenplank van 80 op 20 centimeter.





De boekenplank zou dus net onder het kader moeten passen. Bij nameten is ze maar 19,7 centimeter breed, dus zal er een stukje opgevuld moeten worden. Dat zou wel buiten het zicht vallen. Ik zaagde het houten profiel in verstek, maar dan met de glazen bak als model.





Langer was het niet uit te houden in de zon, maar hier nog wel een paar afwerkingsfoto's van het buitenkader. Het is nog allemaal "dry-fit".





De PVC L-profielen zouden dan als volgt moeten uitgezet worden:





De bovenste centimeter van het plaaster zou dan ook nog blauw geschilderd worden. De profielen zetten in het midden wel naar buiten uit, dus daar moet er nog een extra bevestiging komen, misschien met contactlijm of een gelijmde PVC aanhechting door de plaasteren wand. Het stukje hout dat je dan op de bodem nog ziet, wordt bedekt met een wit plaatje dat tot tegen het glas gaat. Daardoor zal het onderstuk een geheel lijken.

 

[Peter van Dijk]

Keurig werk Steven ! maarrrr :

Voor de afwerking van de grondplaat waar het schip op 'vaart' zou ik echter kiezen om de zijkanten
tot aan het wateroppervlak af te dekken.
Ook al schilder je het onafgedekte bovenste randje blauw, dan nog zal het een visueel effect geven van : een schip op een bewerkte grondplaat.

 

[coachke]

Ik ga wachten tot het af is om het uit te schreeuwen hoe knap het weeral geworden is of zal zijn
Tof Steven
Marc

 

[StevenVD]

Bedankt, jongens! @Peter: Maar zal het dan niet lijken alsof hij in een kadertje vaart? Ik wil niet dat het tot boven de golven komt, en de bovenrand is wat onregelmatig.

 

[Peter van Dijk]

Bedankt, jongens! @Peter: Maar zal het dan niet lijken alsof hij in een kadertje vaart? Ik wil niet dat het tot boven de golven komt, en de bovenrand is wat onregelmatig.

Het is zeker niet de bedoeling dat de omlijsting voorbij het water steekt. Dan zou het schip inderdaad in een een bakje varen.
Zou het onafgedekte deel gegoten zijn met resin ziet men 'echt water' waarin het schip vaart en is het onafgedekte deel acceptabel.
Het afdekken van de zijkanten van de bodemplaat is juist om deze te verhullen, dus waarom niet in zijn geheel ?
Mijns inziens oogt het dus niet netjes afgewerkt wanneer je een randje vrij laat en dit blauw schildert, dat randje benadrukt
de aanwezigheid van een massieve grondplaat of het idee dat je materiaal en tijd tekort kwam.

Als je jouw plan liever niet verandert zou het wellicht 'beter' zijn om het onafgedekte randje wit te schilderen of zwart.

groet

 

[Swaken]

Hey,

Inderdaad Steven, ik kan de logica van Peter hier ook wel in volgen. De properste afwerking zal deze tot aan de golven afwerken.
Indien helemaal af, zal hij dan ook af zijn...

 

[StevenVD]

Ik ben nu het plastic kader rond het dio aan het maken, met in gedachten de tips die hier gegeven zijn.



De profielen worden in verstek gesneden, waarbij de rand schuin afgevijld wordt. Zo krijg je een mooie hoek van 90 graden. Het kader wordt niet afgemeten van het stuk, maar live rond het diorama gepast. Het plaasteren blok is namelijk niet 100 procent recht. De vier stukken worden met PVC-lijm aan elkaar gekleefd. Met een weinig schuren paste het blok in het kader.



Het stuk dat in de eerdere posts boven het plastic uit stak, kon eigenlijk zonder veel problemen geëlimineerd worden. Daarvoor moest ik een centimeter van de onderrand afsnijden. Op deze plek was het plaaster nergens dikker dan een paar millimeter. Om een constante hoogte aan te houden, werd een mes op een plaatje gelegd en rond het blok getrokken.



Eens je door het plaaster zit, is het makkelijk om het styropor door te zagen. Het enige van betekenis dat verder nog weggehaald moest worden, is de gietraamconstructie waarmee de lower hull aan het styropor getrokken werd. Hier zat geen spanning meer op, want de romp zit nu stevig in het plaaster verankerd.



Aan drie van de vier zijden zit het water nu haast gelijk met het plastic.



Aan de voorzijde is er wel een verheffing voor de boeg. Dit kan nu niet meer weggehaald worden en wordt in een blauwe kleur geschilderd.

 

[Swaken]

Hey,

Jawade, wat een verbetering man, dat maakt het "echt" af.
Nu schilderen in een neutrale kleur, voorbeeld zwart of donker bruin zodat het onderwerp zeer goed naar boven komt.
Zo'n prachtstuk verdient het om een mooie kader/stolp te krijgen

 

[Peter van Dijk]

Zo te zien een verbetering met nog maar een klein onbedekt randje. Lijkt me acceptabel

De bolling in de grondplaat vind ik wel merkwaardig, heb je daar bewust voor gekozen ?

 

[Erwin]

Mooie sokkel Steven, geeft die extra afwerking dat het nodig heeft.

 

[marc w]

prachtig,het gedane werk en aanpassing zijn zeker positief te noemen.

 

[coachke]

Fantastisch opgelost , ziet er beeldig uit
ik hoop dat ik het prachtstuk snel kan zien ( in het echt he )
Marc

 

[Pascal]

Mooi en best een pronkstuk aan het worden.

 

[StevenVD]

Bedankt voor de complimentjes! De oorzaak van de afwijking in de golven voor de boeg komt door het ongelijkmatig toevoegen van plaaster.

Om de bodemplaat aan de omkadering te hangen, besloot ik om geen gebruik te maken van lijm. Als ik twee bouten in de bodem zou steken, dan kon ik de drie afzonderlijke delen in een keer vastzetten. Tegelijk zou ik er dan voor kunnen zorgen, dat het schip met de bodemplaat gemakkelijker uit de lijst gehaald zou kunnen worden, mocht dat nodig zijn. Als je het schip er in zet, steekt er namelijk overal nog maar een paar millimeter van het blok uit het kader.





Er zijn twee dwarsprofielen in het kader geplakt. Dit zorgt er enerzijds voor dat alles mooi rechthoekig blijft zonder het aan de bodem te moeten lijmen. Met een paar extra stukjes plastic wordt de moer in zijn beweging vastgezet. Ik moet er nog aan denken om er ook iets over te kleven, anders draait ze vrij. De twee bouten trekken het plastic kader tegen de witte plaat , die zo tegen de boekenplank zit dat het glas er mooi rond valt.



Na de houten rand van de witte plaat nog wit gekleurd te hebben, kon ik een foto van het geheel nemen. Ik kon het schip er nog wel niet in zetten, anders zou ik alles terug los hebben moeten schroeven. Er is al een naamplaatje in de maak bij de lokale Hubo. Dit kostte wel 48 euro. Ik heb er een moeten nemen dat ook voor de buitenlucht bedoeld was, want anders was het een hondenplaatje geworden. Hopelijk hebben ze de instructies goed begrepen.



En nu een van de belangrijkste updates van het verslag. We gaan het dek van Pontos aanbrengen. Ik had er al een stukje van in het ruim gestoken en daaruit was gebleken dat de zelfklevende onderzijde onbetrouwbaar is. Na verloop van tijd overwint de spanning in het hout de kleefstof en krullen de hoekjes omhoog. Ik wist dus dat ik eerst een gepaste lijm op het dek moest aanbrengen, die de kritische hoeken naar beneden moest houden. Ik vond deze kleurloze lijm van Bison, die geschikt zou zijn voor knutselmaterialen.



Op het dek worden alle randen ingesmeerd met de lijm, die al snel wat stroperig aanvoelt. Daarom wordt hij meteen platgestreken terwijl het dek klaarligt.



De plek waar twee stukken dek samenkomen, wordt nog eens ingestreken, zonder over de rand te komen; er moet namelijk een paar millimeter vrij gelaten worden, hier zat een soort voeg.



Het voorste stuk is geplaatst en is aangedrukt met een blokje plastic. Er moeten heel wat openingen voor dekstructuren uitgehaald worden. Ik had dit in feite eerst volledig moeten schilderen, maar het zal een kleine moeite zijn en veel verf besparen om de openingen achteraf een kleurtje te geven met een fijn penseel.



Nog een laatste blik op het oorspronkelijke dek. De details zagen er goed uit, maar de proporties klopten dus niet.



En toen was het dek overgeplakt. Ik heb nog twee van de Hellcats uit het ruim gevist, die komen er wel terug in maar zo heb je al een indruk van hoe het dek opgevuld zal worden met vliegtuigen.















De volgende stap wordt het aanbrengen van de dekmarkeringen, want dit gaat volgens mij makkelijker als er nog geen PE boven het dek uitsteekt. Ik heb een grote decal "23" meegekregen met de kit. Ook zat er een drydecal "22" bij de Pontos set. Ik heb echter de indruk dat de Princeton dit nummer niet droeg op heel wat luchtfoto's, dus vraag ik me af of het niet makkelijker en correcter is om geen nummer 23 aan te brengen. Dat zou anders gemaskeerd en gespoten moeten worden.

 

[Peter van Dijk]

Dat dek ziet er echt goed uit ! en met de showcase komt het ook dik in orde zo te zien

Mooi project hoor, ik kijk uit naar het vullen met de 'vliegjes'

 

[StevenVD]

Bedankt, maar eerst worden er nog andere genoegens vervuld. Ik ben ineens doorgegaan met de dry-decals voor de deck-markings. Er zijn drie stippellijnen over de lengte van het dek. Een witte in het midden en twee grijze aan de randen. Die lijnen passen precies tussen de transverse girders. De dry-decal is opgedeeld in driemaal vier secties die je over het dek kan neerleggen. Er zijn op de decalfilm wel geen aanwijzingen waar de lijn in de breedte moet liggen. Hiervoor moet je op de instructietafel goed kijken waar de lijnen ergens de gaten voor de kabelspanners passeren: links, midden of rechts. Ik moet zeggen dat ik zelden zo'n accurate instructietafel gezien heb als die van Pontos. Elke van de zowat 150 streepjes komt perfect uit.



Herinneringen aan mijn jeugd kwamen op bij het inkleuren van de decalfilm. Cowboys en dinosaurussen die weidse landschappen bevolkten en zwarte lettertjes die moeilijk uit te lijnen waren op een wit blad.



Het vraagt verbazend weinig moeite om deze decals aan te brengen. De hele operatie om het dek van decals te voorzien kan maar een half uur ingenomen hebben.











Ik moet nog wel een aantal dwarsstreepjes aanbrengen op de middellijn. Ik heb deze lijnen al geplaatst voor ik de verwering van het dek doe, want de lijnen zullen wel mee met de verf weggesleten zijn. Ik heb ook besloten om de deck numbers niet te plaatsen, die zijn blijkbaar door Dragon voorzien voor in het geval je ze toch wil plaatsen, ondanks dat ze voor Princeton op geen van de foto's voorkomen.

 

[Peter van Dijk]

Af en toe een werkje wat van een leien dakje gaat mag ook wel eens niewaar ?

En het ziet er goed uit !

 

[Leysend]

Indrukwekkend wat je ons hier toont Steven. Een zeer mooi resultaat tot nu toe.
Een prijsbeest !

Groeten,
Dirk

 

[Pascal]

Mooier en mooier.

 

[StevenVD]

Bedankt, vrienden. Het was weer tijd om wat te airbrushen.



Nu moesten al deze kleine stukjes uit het PE-fret gesneden worden.



Terwijl ik ze aan het afvijlen was, vloog deze voorbij, het leek wel of hij invasiestrepen had maar ik heb hem nog niet correct geïdentificeerd. Misschien is hij naar Erwin gevlogen in Ursel?



Hier zitten alle stukjes dan op de spuitstand. Ik besloot om voor het gebruik van de Lifecolor Deck Blue kleur eerst een laag Tamiya grijs te leggen voor extra hechtkracht. Dit bleek hier en daar nog niet genoeg te zijn.



Ik wilde nu ook al het dek weatheren, nog voor de metalen stukjes toegevoegd waren. Hiervoor was ook een maskering nodig van de catwalks. Hier volgen de resultaten van de verwering die met middelgrijs en Mud Brown van Tamiya uitgevoerd zijn. Er gaat later nog wat geborsteld worden voor de scherpere lijnen.







Je ziet ook de stukjes metaal al toegevoegd. Ik heb de gaatjes niet meer geschilderd, ze zijn al goed genoeg dichtgekleefd.





De supports voor de crash barrier waren nog niet volledig geschilderd en je merkt dat er bij aanraking van de stukjes makkelijk verf loskomt. Dit zal ik terug maskeren en spuiten.



Ik heb bij het PE van WEM nog iets belangrijks gevonden, "arrestor wire supports" waarmee de vangkabels voor de landende vliegtuigen opgehouden werden. Maar ik zal ze waarschijnlijk niet mogen plaatsen als er geen vliegtuigen moeten landen; het achterdek staat vol Avengers die geladen worden met torpedo's. Jammer maar helaas...