Hoofdsponsor

1/72 Dornier Do 17z [wip]

Roy en ik die dacht dat er niemand anders dan mezelf tijdens de nachtrust zit te piekeren over modelbouw en aanbelangende dingen en dan plots de drang krijg om het missende of misplaatste onderdeel effectief te gaan zoeken zelfs midden in de nacht om er zeker van te zijn dat je niet gedroomd hebt !!!....fijn dit forum he?
 
Dat heb ik ook als ik iets laat vallen dan heb ik de pest in en kan ik zoeken en zoeken op mijn knieën mat een zaklamp kijken onder elke doos , bak , hoek en noem maar op en 85% vind ik het terug hoor
Tof Roy dat je je spullen terug hebt
Marc
 
Ik ken het gevoel na mijn eigen verhuis... blij dat je alles terug hebt..

's nachts lig ik wakker van andere zaken dan modelbouw, meestal toch, meestal eigenlijk door het skypegedrag van de oudste... maar als ik iets echt niet kan vinden, dan lig ik er inderdaad 's nachts over te piekeren...
 
@Luc: ik denk dat velen onder ons dat gevoel wel kennen... toch nog even aan de hobby denken, en verder denken, en dan...

@Marc: ja gelukkig hebben we hier een parketvloer liggen dus dan is het onderdeeltje nogal eens gevonden; soms gaat dat echter nog steeds moeizaam. Ik heb medelijden met de mensen die tapijt hebben liggen en daar photo etch deeltjes in moeten zoeken.

@Bart: het is niet alleen modelbouw wat ons 's nachts wakker houdt inderdaad :laugh:


278. Bij het bekijken van mijn model viel me op dat ik een storende fout had gemaakt. De wand is, bij de aansluiting met de glaskoepel vooraan, veel te dik. Ik had die moeten uitdunnen alvorens de romphelften vast te lijmen, en al helemaal alvorens de bekabeling aan te brengen.

37743503536_40acc9f89a_b.jpg

279. Uit instructiefoto's uit de handleiding van het vliegtuig blijkt, dat de romp vooraan veel dunner hoort te zijn. Ik kies ervoor om met een nieuw mesje stukjes plastic 'af te schillen'. Mijn wijsvinger doet daarbij dienst als stabilisator, zodat de resterende wanddikte overal zoveel mogelijk gelijk blijft.


280. Dan krijg je zoiets (het 'linkerdeel' (stuurboord) is op de foto al in dunne toestand, het rechterdeel (bakboord) is nog niet onder handen genomen:

37760307232_f2b15f40fb_b.jpg

281. Zo komt het er na een tijdje 'schillen' uit te zien.

37082647674_fc4da1fea6_b.jpg

Nog wat finetunen met schuurpapier, dan kan het op enig moment afgeplakt worden en (deels opnieuw) gespoten met RLM66. Mezelf kennende, heb ik het recept daarvoor wel ergens in dit topic opgeschreven dus daar maak ik me niet zo'n zorgen over.

Deze ingreep viel me alleszins mee. Wel is één hechtingspunt van de romphelften losgeraakt, dat zal opnieuw moeten worden vastgelijmd.

Totaal bestede tijd: 101 uren.
 
282. Het plan om het landingsgestel te solderen, heb ik laten varen. Het zou veel (en veel) te ingewikkeld worden, zeker voor iemand die nauwelijks kan solderen. Ik had nog overwogen om het uit meerdere delen op te bouwen en daarbij de natuurlijke scharnierpunten van het landingsgestel te gebruiken; maar dit zou bijzonder moeilijk worden.

Kennelijk waren drie van de vier onderdelen van het landingsgestel intact (zij het dat één ervan toch al afgesteld moest worden door middel van doorzagen en vastlijmen, zie deze post paragraaf 242. Het vierde stuk heb ik op drie punten geheeld (=2 stuks aan elkaar gelijmd) door middel van de krachtige bruine Gator Glue.

Ik herinner me dat het 'planten' van de voorste landingsgestel-delen nogal stroef ging. Even bijschuren dus.

23946412168_bd162a4b70_b.jpg

283. Hier zie je hoeveel er (na het zagen) van één van beide poten afgeschuurd moet worden.

37799653201_981ca70e53_b.jpg

284. Uiteindelijk ben ik blij dat ik nog een lijmpoging heb gewaagd. dit kostte weinig tijd; het afdraai- en soldeerwerk had minstens 5 uur gekost en waarschijnlijk meer.

37799210151_0344057dfc_b.jpg

Totaal bestede tijd: 102 uren.
 
Mooie vooruitgang en vind het steeds moedig om achteraf zo'n werken uit te voeren want is nooit zonder risico toch grt.
 
Misschien voor extra sterkte de herlijmde landingsbenen insmeren met superlijm ter hoogte van de herstelling, droogt toch onzichtbaar op.
Is zo 1 van die oude hersteltrucks.
 
@Danny: dat is een flink leeswerk geweest dan :) Blij je erbij te hebben hier.

@Pascal: een beetje risico nemen om het model mooier te maken, vind ik meestal wel verantwoord. Gelukkig had ik reserve-onderdeeltjes van een tweede kit.

@Erwin: da's een idee inderdaad. Ik zal eens kijken of dat ongewenste verdikking met zich meebrengt, kom ik op terug zo ik het ga toepassen. De extra stevigheid spreekt me wel aan!

@Blood Red Papa: dank je wel man en leuk dat je dit volgt.

@Silenoz: dank voor die geruststelling, als jij het al zegt weet ik zeker dat ik er een eeuwigheid bezig mee was geweest om het toch te proberen. Toch maar niet doen dus :D


285. Bij de Mercedes-Benz LG 3000 tanker (Kfz. 384) komt veel scratchwerk kijken. Ik had vanavond velg 7 van de 12 afgerond; per velg kost de afronding zeker een uur of 2 en het vergt constant veel concentratie. Na de velgen komen de banden, want ik kan even niet verder met het chassis omdat ik in afwachting ben van betrouwbaardere informatie dan die welke ik nu heb. Dus ik dacht, even verder met de Dornier.

Ik had een tijdje geleden een werkschema gemaakt om dit toestel af te ronden; want eigenlijk is het al best ver gevorderd. 95% van het interieur is klaar en de buitenkant heeft z'n grove vormen te pakken.

Een van de eerste dingen op het lijstje, is het strak maken van randen, opvullen van kieren en glad maken van oneffen gedeeltjes. Vooral omdat dit een vliegtuig is op schaal 1/72, komt dit erg nauw. Ik begin met de rechtervleugel en de nacelle van de motor. Gebruikt gereedschap: recht mesje, rond mesje, microzaagje, scriber, divers tandartsgereedschap, schuurpapier, pincet, nagelvijltje en een glasvezelpen.

38666880831_c069da5647_b.jpg

286. Sommige delen zijn moeilijk te bereiken, zoals hier de uitstekende millimeter van het vleugeloppervlak onder de nacelle.

38666881131_27064b9226_b.jpg

287. Ik herinnerde me niet dat de rechter flap er zo oneffen uit zag. Dit zal helemaal opgevuld moeten worden en dan bijgeschuurd en -gevijld.

Ik doe hier secondenlijm op met een cocktailprikker en meteen daarna verhardt ik het met accelerator. Zo wordt het een half millimetertje dikker. Met pijltjes geef ik hieronder aan welk gebied wordt 'opgehoogd':

38635439032_2f04c29dbf_b.jpg

288. En zo doe ik er nog een laagje secondenlijm overheen en ook daarop gaat een druppel accelerator. Al na enkele seconden is het te vijlen. Hier zie je een deel dat al voldoende opgehoogd is en dus, op het eerste gezicht, klaar. Door de transparante secondenlijm is de kier nog wel te zien.

38611181686_09b9346c0d_b.jpg

289. Om te kijken of het allemaal mooi glad is, gebruik ik een zilverstift. O jee, dat lijkt nog nergens op!

26891512269_7590d90684_b.jpg

290. De secondenlijm is lastig weg te halen hier, dus ik gebruik een multitool, erop lettende dat het plastic niet te heet wordt en dat de vorm van het opzetstuk evenwijdig loopt aan het te bewerken oppervlak.

38667844151_3f6a3d82c0_b.jpg

291. Zo dan?

38667844081_50cea14bcc_b.jpg

292. Ter gelegenheid van de volgende foto heb ik voor de duidelijkheid alles ingekleurd met die zilverstift.

Bij het plaatsen van de foto zie ik toch nog een klein foutje. Foto's zijn het aller eerlijkst en ik kies ervoor te geloven wat ze tonen. Eenmaal je als modelbouwer het station 'de foto's tonen fouten die er eigenlijk niet zijn[SUP]*[/SUP]' bent gepasseerd, kun je de foto's in je voordeel gebruiken door de getoonde foutjes te corrigeren.

* Gevarieerd door: "Het is niet zo erg als dat het op de foto lijkt" of "In het echt is het niet te zien" of "ja maar foto's vergroten alles uit he..."

(overigens denk ik te beseffen hoe impopulair ik mezelf met deze opmerking maak... maar ik verkies hier te zeggen hoe ik de waarheid zie, in de hoop dat ik een deel van de "#pho-too" opmerkingen ingewisseld zie worden door blijken van gebruik van foto's ten behoeve van verbetering van een model)


26891676069_005b2e906e_b.jpg

Dit stuk vliegtuig zal in het diorama extreem onzichtbaar zijn, want: aan de onderkant, aan de achterkant en dan nog gepositioneerd in een blinde hoek. Toch wil ik geen losse eindjes aan het model, wie weet pak ik het vliegtuig er wel eens uit om het apart te tonen of zo.

Zie overigens onderaan op deze foto het volgende micro-deelprojectje: het schoonmaken van de ruimte tussen vleugel en ailleron. Daar heeft de bruine Gator Glue blijkbaar welig getierd.

Totaal bestede tijd: 103 uren




Afterthought... sh*t volgens mij ben ik iets aan het dichtmaken wat helemaal niet dicht moet :D

Ik denk, te zien aan de bovenkant van de vleugel, dat de flap in de vleugel valt, in plaats van dat hij erbuiten hangt zoals normaal gesproken het geval is. Óf dat scenario, óf Airfix heeft dit niet goed toegepast op z'n model... en dan gok ik toch dat eerste. Ik kan het pas straks controleren want de literatuur ligt op de slaapkamer waar de dame des huizes momenteel haar winterslaap houdt. Maar ik vrees dat ik de secondenlijm weer mag weghalen straks... :laugh:


Afterthought #2: of misschien rescribe ik het gelijmde wel gewoon iets, want het vleugeldeel waar de flap in zou moeten vallen lag wel erg diep, zeker ook ten opzichte van dezelfde situatie aan de andere vleugel. Dus misschien, meer geluk dan wijsheid dat wel, is het werk toch niet voor niets geweest.
 
Laatst bewerkt:
Mooi en interessant met de nagel op de kop...

In verband met het opvullen, ik denk dat er nog een randje moet blijven staan jammer genoeg:
Dornierdo17Zhandbookdetail2.jpg

(Bron: http://falkeeins.blogspot.be/2015/06/dornier-17-handbook-illustrations.html?m=1)

edit: Het is wel een educated guess, ik weet niet of je in je tekenprogramma de lengtes kan uitzetten om de lengte van de flap te controleren met de opening... Foto's hiervan zijn niet gemakkelijk te vinden, meestal zit er een motorgondel in de weg...
 
Laatst bewerkt:
Mooi en interessant met de nagel op de kop...

Je bedoelt de #pho-too affaire? :D

In verband met het opvullen, ik denk dat er nog een randje moet blijven staan jammer genoeg

Ik vrees dat je gelijk hebt. Maar ik ga gewoon een lijntje kerven nadat ik het helemaal opgevuld heb. Het is bij nader inzien geen overbodige exercitie, zoals gemeld bij 'afterthought 2'.

edit: Het is wel een educated guess, ik weet niet of je in je tekenprogramma de lengtes kan uitzetten om de lengte van de flap te controleren met de opening... Foto's hiervan zijn niet gemakkelijk te vinden, meestal zit er een motorgondel in de weg...

Ik heb hier goede referentiefoto's van, ga dat eens bekijken inderdaad; merci voor de tip.



293. Ik heb besloten het uiterlijk van de Dornier radicaal te veranderen ten opzichte van wat Airfix in gedachten had.

Het centrale probleempunt van deze kit is, de vrij grove panel lines. Ze zijn ongeveer 0,3 millimeter breed, wat overeenkomt op 21,6 millimeter in het echte leven. Dat is bijzonder heftig.

37797948025_6e487728f3_b.jpg

294. In werkelijk zitten de panelen, zeker bij Duitse vliegtuigen, uiterst strak tegen elkaar aan.

38653680652_f595dcf215_b.jpg

38629620176_d01648fd02_b.jpg

(Copyright Heinkel He 111, Walk Around, Ron Mackay, ISBN 978-0-89747-694-2, the whole book is full of nice, high-quality pictures of the whole plane. In case you wish to model the Heinkel 111, be sure to purchase the book; pictures are displayed for educational purposes only and will be deleted upon first request of the copyright holder)

De bovenstaande twee foto's zijn van de Heinkel 111, een bommenwerper die gelijktijdig geproduceerd werd met de Dornier 17 waar het in dit topic over gaat. Als er al kieren zijn, zijn die misschien hooguit één of twee millimeter breed, maar zeker geen 2,2 centimeter.

De oplossing: ik ga alle panel lines opvullen. De onderscheiden panelen zal ik aanduiden door middel van verwering per individueel paneel. Dit zal een veel natuurgetrouwer resultaat geven. Het kost ook veel meer moeite, maar dat zij zo.
 
He Roy

dappere beslissing om alle panel lijnen op te vullen, maar ik begrijp het wel, zijn wel erg breed voor 1/72. Hopelijk lukt dat een beetje goed en krijg je het weer mooi strak. Ook dapper dat je weer aan een project begint waar je bijna 2 jaar geleden mee bent gestopt. Ik zou dat niet op kunne brengen denk ik.


grzt Ed
 
Dag Ed,

De beslissing heeft lang op zich laten wachten. Ik wist niet hoe de lijnen kleiner te krijgen en ik zag ook op andere fora al lichte 'klachten' voorbij komen, hoewel er ook bouwers zijn die van mening zijn dat het wel meevalt met de breedte.

Eigenlijk zijn die panel lines slechts schijn... en om dat die schijn dan zo te benadrukken, daar kan ik niet goed mee leven. Wat ik overigens wél ga doen waarschijnlijk, is putjes en deukjes in het plaatwerk maken. Dat zou, zelfs 72 keer verkleind, wel degelijk te zien zijn en het geeft karakter aan romp en vleugels. Zie de foto's hierboven.

Wat betreft de 'pauze' in het project, dat is minder ingrijpend dan men zou kunnen vermoeden. Het is een leuk project dat afgewisseld is en ook weer wordt door andere leuke projecten. Momenteel heb ik een leuke 'pool' aan projecten, waar ik goed tussen kan switchen. Op een gegeven moment zal ik weer verder gaan met de Delage, daarna misschien met de VW Kever, etc. Het Heiligenbeil-diorama waar deze Dornier toe zal behoren, is geweldig afwisselend. Daar speelt trouwens nog wel bij, dat ik met de Dornier nergens 'tegenaan gelopen' was, anders dan bij andere projecten zoals de Heinkel (=lasercutting), de Krupp (=lighting), de Mercedes 1500 (=zelf photo etchen, inmiddels is dit project overigens verlaten omdat het niet binnen het diorama past). Er bestond dus geen drempel om terug te gaan :)

Dank voor het volgen trouwens, hopelijk spreekt het model je ondanks de kleine schaal aan.
 
Wow Roy dit is gene kattepis ( zeggen ze bij ons ) dat is serieus werk . Weet je al hoe je tewerk zal gaan ?
Nu die tussenpauze dat is ook niks voor mij hoor want ik heb die mooie VW hotrod 1/16 daar nog bijna af nog liggen en heb helemaal geen zin meer om daar terug aan e beginnen nu op dit moment gaat het niet met die twee projecten die lopen , het is te zeggen alleen de Golf nog , misschien dat ik hem daarna afmaak
Roy suc6 beste vriend
Marc
 
Ok Roy dat is doen waar je zin in heeft en dat is gezond en altijd leerrijk .
 
Die pannellines zal ik met argusogen volgen, ik wil er ook maken voor de Mech. Hier zullen m'n vragen wel beantwoord worden.
 
Benieuwd hoe je dat gaat aanpakken... persoonlijk zou ik opteren voor primeren en schuren, en zo op te vullen in plaats van volledig plamuren en rescriben
 
@Marc: ja ik heb al een strijdplan, hoewel sommige aspecten nog wat testen behoeven.

Wat is de reden dat je geen zin hebt in die VW Hotrod? Was er niet iets misgegaan? Dat kan altijd voor demotivatie zorgen..

@Pascal: leerrijk is het altijd, of het nu lukt of mislukt :)

@Alain: voor de Mech zul je het ander aanpakken dan ik hier, denk ik. Je kunt panel lines maken met behulp van een zogenaamde 'scriber', door deze langs een liniaaltje te halen op je model. Zo kerf je uiteindelijk de groef die ontstaat doordat twee panelen net niet tegen elkaar aan zitten. Als scriber kunnen ook dienst doen bepaalde tandheelkundige benodigdheden. Als je eens wilt oefenen vooraf, kun je dat doen met de achterzijde van een scalpeltje. Dat is scherp genoeg om een groef te maken (niet te hard drukken, liever een paar keer extra 'rillen').

Ik ga dat bij dit project niet doen, omdat de groeven op schaal 1/72 zo klein zouden zijn da ik ze niet kan scriben.

@Silenoz: primen zou dan zo dik moeten, dat het een grote kliederboel zou worden en dat de aansluitpunten tussen bijvoorbeeld nacelle en vleugel onscherp zouden worden. Dat is hier niet de juiste methode, omdat de groeven daarvoor te diep en breed zijn.

Ik zal naar aanleiding van de commentaren van Alain en Bart aan het einde van deze post schematisch uitleggen wat mijn bedoeling is.


295. Eerst het vullen. Dat is makkelijk: gewoon een laagje secondenlijm over alle groeven heen leggen. Ik gebruik geen accelerator, de secondenlijm is na ongeveer 20 minuten klaar om te worden bewerkt.

38701971431_d92eb7148f_b.jpg

296. Met beleid het surplus aan lijm weer weghalen met de multitool.

37984171884_cab23d53d2_b.jpg

297. Daarna schuren met korrel 400. Met de zilverstift kan dan weer worden gecontroleerd of het volledig vlak is. De groeven blijken breed genoeg om de dikke secondenlijm helemaal in zich op te nemen. Later blijkt dat er nergens putjes zijn ontstaan. Dat is een meevaller, want ik had verwacht dat ik er nog een keer met de lijm overheen moest. Bij '2' zie je hoe het eruit ziet, na een zilverstiftbehandeling, alvorens de groeven op te vullen.

38669454242_d74a1f696a_b.jpg

298. Een streepje met de zilverstift over de kieren toont genoegzaam aan, dat alles geëffend is. Door zo een vlugge check op de 'kruispunten' krijg ik het vertrouwen dat het alom wel goed zit. Het scheelt zilverstift-inhoud en schoonmaakwerk.

24829240208_653b2ea2d8_b.jpg

299. Al eerder was me gebleken, dat de twee linkervleugelhelften niet goed vastgelijmd zaten. Dit is een mooi moment voor aanpassing; ik gebruik hiervoor in ruime mate Humbrol liquid poly (zie de 'zweetdruppels' nabij de tip van de vleugel).

24829014078_b3bee845eb_b.jpg

300. Hier het stappenplan.

26927223019_7ff8c2e52d_b.jpg

1.: De gapende kier.
2.: Vullen met secondenlijm, effenen.
3.: Het ene paneel een beetje schuren (in sommige gevallen, lang niet overal).
4.: Beide panelen onafhankelijk van elkaar verweren, zodat een zeer licht en waarschijnlijk nauwelijks waar te nemen nuanceverschil ontstaat.
5.: Bij sommige 'kieren' een potloodstreepje plaatsen ter onderscheiding. Ik zal hiervoor kijken naar mijn referentiemateriaal.

301. Wat punt 5 betreft, blijkt uit foto's van de echte Dornier dat sommige kieren steeds heel goed te zien zijn (bijvoorbeeld een horizontale onder de cockpitkoepel) en andere in het geheel niet.

Hoe nu het dunst mogelijke potloodstreepje te krijgen? Bij mijn vriendin te rade gegaan (zij is docente beeldende vorming) en die ried me aan gebruik te maken van ofwel een vulpotlood ofwel een H6-potlood, dus een heel hard potlood dat goed geslepen is.

Het hardste potlood dat ik op dit moment in huis heb is H2, dus ik heb dat eens uitgetest. Hier de resultaten... ik heb geen enkele neerwaartse druk gezet op de potloden, heb ze gewoon op het model neergelegd en langs de liniaal geduwd. Kennelijk is dat al voldoende om streepjes te veroorzaken.

26927265259_cc2f3699fa_b.jpg

Het vulpotlood geeft een zachte lijn en is erg fijn, met een lijndikte van ongeveer 0,1 millimeter. Dat is al een geweldige verbetering ten opzichte van de groeven, die 0,3 millimeter zijn. Eigenlijk zou ik die eens moeten laten vollopen met verdunde verf om te tonen hoe dik 0,3mm. wel niet is. Hier een indruk van een gereed model in een boek:

37985789784_10a39faef1_b.jpg

Dat wil ik dus voorkomen. Dit vliegtuig is geen tegelvloer!

Ik ga een potlood H6 kopen, om te kijken of dit nog groot verschil maakt. Ik denk dat ik een combinatie ga gebruiken van H6 en het vulpotlood en dan de meeste lijntjes zo zacht mogelijk, andere iets feller. Mijn modelbouwfilosofie is, dat ik het model er zo wil laten uitzien als dat ik het op referentiefoto's zie. Steeds worden die foto's er dus bijgehaald om te controleren of het er wel realistisch uitziet wat ik doe.

Hopelijk heb ik zo mijn plannen duidelijk uitgelegd.

Totaal bestede tijd: 104 uren
 
Terug
Bovenaan