1/72 Dornier Do 17z [wip]
- Onderwerp starter Roy vd M.
- Startdatum
Oei dan vermoed ik dat je u missie moet voort zetten het is namelijk de andere die ik gebruik...
Ik bewijs mijn punt graag, zoals jullie weten. Op de volgende foto houd ik een mesje onder een van de cartridgegreepjes. Dat zit met twee minuscule kleefverbindinkjes vast aan het plastic. Zoals te zien, houden die twee verbindinkjes (van elk ongeveer 0,4x0,4mm.) de hele romphelft inclusief photo etch. Wat mij betreft, indrukwekkend.
Leuk filmpje van een MG15-cartridge die leeg gevuurd wordt , die zo snel leeg geschoten waren ondanks de 3,300 rounds of 7,92 mm ammunition per cartridge.....precies , gelukkig een goeie voorraad aan boord te hebben.
Ook voor mij een duidelijke toelichting dankzei de foto hiervan ivm het trimvlak/richtingsroer en hoogteroer, was me totaal onbekend ,dus weer iets bijgeleerd
Ook voor mij een duidelijke toelichting dankzei de foto hiervan ivm het trimvlak/richtingsroer en hoogteroer, was me totaal onbekend ,dus weer iets bijgeleerd
@Filip: er zitten 75 patronen in één cartridge, die volgens Wikipedia in 4.5 seconden kan worden leeggeschoten. Ik lees je opmerking over 3.300 rounds zo dat je de volledige capaciteit van een bevoorrade Dornier 17Z bedoelt; dat klopt, uitgaande van 44 cartridges zoals je eerder noemde, precies.
Het trimvlak.. tsja het is iets wat niet echt opvalt als je naar het vliegtuig kijkt maar het is wel een erg handig ding voor het vliegcomfort.
Op de volgende foto zie je trouwens een foto van een trimvlak aan het richtingroer van een Dornier 17:
(Copyright owner, educational purposes only, picture will be deleted upon first request)
@Xavier: ik wist niet dat 1/72 brailleschaal genoemd werd. Ik snap de benaming wel, omdat je eigenlijk verplicht wordt om in het klein te werken. Maar eigenlijk kun je de schaal 1/24 ook als brailleschaal zien omdat je in een automodel kunt besluiten de sigarettenaansteker te scratchen, of de verschillende onderdelen van een ruitenwisser... of, andersom, 1/700 waar sommige mensen de figuurtjes op een slagschip tot in kleinste details gaan naschilderen inclusief schaduwen. Ik vind het bizar, maar sommige mensen kunnen dat. Bottom line: je kunt het je in elke schaal zo moeilijk maken als je zelf wilt.
Dank voor de complimenten. Het wordt een enorm gedetailleerde cockpit. Nu ben ik zelf aan het werk, strakjes wordt het pas echt leuk en doet Eduard het werk voor mij... er komen geweldige detailleringen aan qua bijvoorbeeld radioruimte, dashboard et cetera. Het enige wat ik wil scratchen is de bekabeling achter het zeer goed zichtbare dashboard. En de cockpitglazen wil ik vacuform gaan namaken, omdat de huidige te dik zijn.
33. De afgelopen anderhalve week ben ik ontzettend druk bezig geweest op het werk en ik had me voorgenomen dat ik mezelf een volle dag modelbouwen zou gunnen als de deadlines erop zou zitten. Die deadline was gisteren en ik moet zeggen dat het heerlijk is om wat ontspanning te krijgen. Vandaar dat jullie een paar updates op één dag te zien krijgen.
Vanavond zag ik mij met een raadseltje geconfronteerd. Ik had de tweede zuurstofregulatorbehuizing gemaakt, ging iets anders doen en daarna zag ik het onderdeeltje niet meer terug. overal gezocht, de vloer geveegd... niets! Hmm... vreemd.
Gelukkig had ik de derde en laatste nog als template. Een half uurtje scratchwerk later:
Zoals te zien, was de eerste gedachte om de gaatjes nog iets verder uit te hollen. Uiteindelijk toch maar niet gedaan, kan alleen maar mislukken lijkt me.
De behuizingen zijn niet identiek, maar dat maakt ook niet uit in dit project. Het gaat toch een beetje om het idee.
Totaal bestede tijd: 19 uur.
Het trimvlak.. tsja het is iets wat niet echt opvalt als je naar het vliegtuig kijkt maar het is wel een erg handig ding voor het vliegcomfort.
Op de volgende foto zie je trouwens een foto van een trimvlak aan het richtingroer van een Dornier 17:
(Copyright owner, educational purposes only, picture will be deleted upon first request)
@Xavier: ik wist niet dat 1/72 brailleschaal genoemd werd. Ik snap de benaming wel, omdat je eigenlijk verplicht wordt om in het klein te werken. Maar eigenlijk kun je de schaal 1/24 ook als brailleschaal zien omdat je in een automodel kunt besluiten de sigarettenaansteker te scratchen, of de verschillende onderdelen van een ruitenwisser... of, andersom, 1/700 waar sommige mensen de figuurtjes op een slagschip tot in kleinste details gaan naschilderen inclusief schaduwen. Ik vind het bizar, maar sommige mensen kunnen dat. Bottom line: je kunt het je in elke schaal zo moeilijk maken als je zelf wilt.
Dank voor de complimenten. Het wordt een enorm gedetailleerde cockpit. Nu ben ik zelf aan het werk, strakjes wordt het pas echt leuk en doet Eduard het werk voor mij... er komen geweldige detailleringen aan qua bijvoorbeeld radioruimte, dashboard et cetera. Het enige wat ik wil scratchen is de bekabeling achter het zeer goed zichtbare dashboard. En de cockpitglazen wil ik vacuform gaan namaken, omdat de huidige te dik zijn.
33. De afgelopen anderhalve week ben ik ontzettend druk bezig geweest op het werk en ik had me voorgenomen dat ik mezelf een volle dag modelbouwen zou gunnen als de deadlines erop zou zitten. Die deadline was gisteren en ik moet zeggen dat het heerlijk is om wat ontspanning te krijgen. Vandaar dat jullie een paar updates op één dag te zien krijgen.
Vanavond zag ik mij met een raadseltje geconfronteerd. Ik had de tweede zuurstofregulatorbehuizing gemaakt, ging iets anders doen en daarna zag ik het onderdeeltje niet meer terug. overal gezocht, de vloer geveegd... niets! Hmm... vreemd.
Gelukkig had ik de derde en laatste nog als template. Een half uurtje scratchwerk later:
Zoals te zien, was de eerste gedachte om de gaatjes nog iets verder uit te hollen. Uiteindelijk toch maar niet gedaan, kan alleen maar mislukken lijkt me.
De behuizingen zijn niet identiek, maar dat maakt ook niet uit in dit project. Het gaat toch een beetje om het idee.
Totaal bestede tijd: 19 uur.
Ach, bedankt voor de toelichting, had het blijkbaar mis begrepen/gelezen.
Brr, toch bizar zeer weinig , slechts 75 patronen/cardridge er door in 4,5 sec en maar 44 cartridges aan boord ....moesten ze bijzonder zuinig mee omspringen in dat geval pfff. Misschien hadden ze er nog extra aan boord ?
Ook kan ik me nu aan de hand van deze foto het trimvlak beter voorstellen aan het richtingsroer
@Filip: 44 cartridges x 4.5 seconden... dan zou al het verdedigingsgeschut dus binnen 3.5 minuut leeggeschoten kunnen zijn, of binnen een minuut als alle MG15s tegelijkertijd worden bediend. In dat tweede filmpje zie je ook dat de schutter ontzettend voorzichtig is en niet te snel zijn cartridge leeg wil schieten.
@Luc: elk gewonnen zieltje is meegenomen! De lijm zal je niet teleurstellen... je kunt er alles mee lijmen en ik merk nu al dat ik soms de geliefde Liquid Poly laat staan! Ik zal eens een handleidinkje schrijven voor het gebruik van Gator Glue, zodat je er nog meer uit kunt halen. Zo kun je sommige dingen het beste lijmen als je de lijm eerst een kwartier hebt laten liggen. Hoe meer ik er mee werk, des te lyrischer ik erover word.
34. Inmiddels heb ik de twee stukjes koperdraad voor de pedalen bevestigd. Zoals te zien, liggen ze mooi recht (ze zijn gewoon geklemd tussen twee stukjes photo etch, zonder indicatoren waar de stukjes koper moeten zitten). Ik weet niet hoe jullie het doen, maar met secondenlijm zou me dit waarschijnlijk niet lukken. En als het vaak al wel lukt, dan loop je nog steeds het risico dat het een keer misgaat en dat je weer alles moet gaan schoonmaken. Dat is met secondenlijm niet makkelijk. Dus: Gator Glue!! (strikt te onderscheiden van Gator's Grip, die onder modelbouwers ook 'gator glue' wordt genoemd.)
35. Hier het gescratchte exemplaar en het Eduard-exemplaar van de zuurstofregulatorbak.
36. Dus ik heb eerst het scratchdingetje maar vastgelijmd. En dan zie ik ineens dit:
Huh?? Waar komt die derde zuurstofbox nu ineens vandaan?
Even controleren of die eerste niet afgebroken was. Nee, dit zit nog in positie. ??? Ehm... ??? Nou goed, ik concludeer dat het verloren gewaande exemplaar onder mijn stukje bierblik vast zat dat ik gebruik om lijm op te doen.
Ik heb het gescratchte exemplaar verwijderd uit de cockpit (Gator Glue.. handig dat dat gewoon kan na tien minuten... dat moet je met secondenlijm eens proberen (end of rant....
) en het Eduard-exemplaartje geplaatst. Nu zijn de drie zusjes weer compleet. Het gescratchte exemplaar is beschikbaar voor iemand die er belang bij heeft en naar de ledendag komt (voor in een Arado 196?), wie interesse heeft laat maar weten.
37. Plateautjes bevestigd onder de pilotenstoel. Nota bene: dit zijn wat onderdeeltjes die op het gekleurde fretje zitten; maar ik spuit ze wel mee in RLM66. Dat lijkt me praktischer; de verwering doe ik daarna wel handmatig. Zo had ik nog wat meer onderdeeltjes gevonden (ook de pedaaltjes trouwens!) die op dat fretje zitten en die toch gewoon meegeprimed en meegeschilderd worden.
38. Toevoegen van zo'n bakje + rond plaatje aan de achterkant van wat ik vermoed dat het de handbediening van de bommenluiken is. Ik zal later een rondleiding geven door de cockpit, aan de hand van wat ik in de boeken teruglees.
39. Weer een onderdeeltje dat ik nu al toevoeg.
40. Dryfit is belangrijk. In het geval van deze Dornier past het geweldig in elkaar!
41. De vleugels zitten op de volgende foto alleen in dryfit vast, zonder tape. Ik kan het vliegtuig aan de vleugeltip optillen en het blijft zo zitten. Hier zal niet veel gevuld moeten worden! Zeer imposant.
42. Het zicht van voren.
De dryfit is nodig om erachter te komen hoe ver de pootjes van de stoel van een van de 'gunners' uit elkaar moeten staan. Echt nodig, want ze bleken te dicht bij elkaar te staan. Dus ik zal het gaan opmeten en herstellen. Je kunt nooit te vaak dryfitten!
Totaal bestede tijd: 21 uur.
@Luc: elk gewonnen zieltje is meegenomen! De lijm zal je niet teleurstellen... je kunt er alles mee lijmen en ik merk nu al dat ik soms de geliefde Liquid Poly laat staan! Ik zal eens een handleidinkje schrijven voor het gebruik van Gator Glue, zodat je er nog meer uit kunt halen. Zo kun je sommige dingen het beste lijmen als je de lijm eerst een kwartier hebt laten liggen. Hoe meer ik er mee werk, des te lyrischer ik erover word.
34. Inmiddels heb ik de twee stukjes koperdraad voor de pedalen bevestigd. Zoals te zien, liggen ze mooi recht (ze zijn gewoon geklemd tussen twee stukjes photo etch, zonder indicatoren waar de stukjes koper moeten zitten). Ik weet niet hoe jullie het doen, maar met secondenlijm zou me dit waarschijnlijk niet lukken. En als het vaak al wel lukt, dan loop je nog steeds het risico dat het een keer misgaat en dat je weer alles moet gaan schoonmaken. Dat is met secondenlijm niet makkelijk. Dus: Gator Glue!! (strikt te onderscheiden van Gator's Grip, die onder modelbouwers ook 'gator glue' wordt genoemd.)
35. Hier het gescratchte exemplaar en het Eduard-exemplaar van de zuurstofregulatorbak.
36. Dus ik heb eerst het scratchdingetje maar vastgelijmd. En dan zie ik ineens dit:
Huh?? Waar komt die derde zuurstofbox nu ineens vandaan?
Even controleren of die eerste niet afgebroken was. Nee, dit zit nog in positie. ??? Ehm... ??? Nou goed, ik concludeer dat het verloren gewaande exemplaar onder mijn stukje bierblik vast zat dat ik gebruik om lijm op te doen.
Ik heb het gescratchte exemplaar verwijderd uit de cockpit (Gator Glue.. handig dat dat gewoon kan na tien minuten... dat moet je met secondenlijm eens proberen (end of rant....
) en het Eduard-exemplaartje geplaatst. Nu zijn de drie zusjes weer compleet. Het gescratchte exemplaar is beschikbaar voor iemand die er belang bij heeft en naar de ledendag komt (voor in een Arado 196?), wie interesse heeft laat maar weten. 37. Plateautjes bevestigd onder de pilotenstoel. Nota bene: dit zijn wat onderdeeltjes die op het gekleurde fretje zitten; maar ik spuit ze wel mee in RLM66. Dat lijkt me praktischer; de verwering doe ik daarna wel handmatig. Zo had ik nog wat meer onderdeeltjes gevonden (ook de pedaaltjes trouwens!) die op dat fretje zitten en die toch gewoon meegeprimed en meegeschilderd worden.
38. Toevoegen van zo'n bakje + rond plaatje aan de achterkant van wat ik vermoed dat het de handbediening van de bommenluiken is. Ik zal later een rondleiding geven door de cockpit, aan de hand van wat ik in de boeken teruglees.
39. Weer een onderdeeltje dat ik nu al toevoeg.
40. Dryfit is belangrijk. In het geval van deze Dornier past het geweldig in elkaar!
41. De vleugels zitten op de volgende foto alleen in dryfit vast, zonder tape. Ik kan het vliegtuig aan de vleugeltip optillen en het blijft zo zitten. Hier zal niet veel gevuld moeten worden! Zeer imposant.
42. Het zicht van voren.
De dryfit is nodig om erachter te komen hoe ver de pootjes van de stoel van een van de 'gunners' uit elkaar moeten staan. Echt nodig, want ze bleken te dicht bij elkaar te staan. Dus ik zal het gaan opmeten en herstellen. Je kunt nooit te vaak dryfitten!
Totaal bestede tijd: 21 uur.
Mooie update Roy zoals je al aanhaalde is dryfit ongelooflijk belangrijk voor je de lijm toe voegt
Dank je wel Danny voor je reactie. Sowieso dank aan iedereen voor de interesse in deze bouw, dat had ik niet echt verwacht voor dit model maar ik ben er erg blij mee. Elke post is weer leuk om te lezen
Terugkomend op die MG15, zie hier een geopende cartridge:
Hier in gerestaureerde staat:
(Copyright owner, educational purposes only, images will be deleted upon first request.)
43. Het plaatsen van de gondel voor de schutter was een zenuwslopend werkje. Na een minuut of 20 is de Gator Glue nog te stellen, zonder dat dat afbreuk doet aan de uiteindelijke lijmkracht (10 minuten later zit het vast). De beentjes moesten nog iets verder uit elkaar. De dryfit is noodzakelijk om dit te passen.
44. Nadat het uitgehard is, heb ik secondenlijm toegevoegd in de kieren, enerzijds om een mooier strak geheel te maken en anderzijds om nog een verdere versteviging te brengen.
45. Nog één onderdeeltje afronden voordat het primen kan beginnen. Jazeker, de primerfase; bij mijn bouw, binnen een paar weken na de start. Knap he?
De achterkant van het instrumentenpaneel wordt eerst voor ongeveer de helft ingedund, een kwartier schuren.
46. De achterkant van dat instrumentenpaneel is buitengewoon goed zichtbaar van buitenaf. Ik ga bijna niets scratchen in deze bouw, maar de behuizingen voor de instrumenten / klokjes kan ik niet achterwege laten. Aan elk huisje komt straks een stukje koperdraad.
Ik maak de huisjes uit diverse diktes plastic 'rod'. Om ze recht te schuren, klem ik ze (zachtjes) tussen twee tanden van een tangetje.
47. Als voorbeeld voor de layout van de klokjes, gebruik ik de achterkant van het Eduard-instrumentenpaneel.
Totaal bestede tijd: 22 uur.
Terugkomend op die MG15, zie hier een geopende cartridge:
Hier in gerestaureerde staat:
(Copyright owner, educational purposes only, images will be deleted upon first request.)
43. Het plaatsen van de gondel voor de schutter was een zenuwslopend werkje. Na een minuut of 20 is de Gator Glue nog te stellen, zonder dat dat afbreuk doet aan de uiteindelijke lijmkracht (10 minuten later zit het vast). De beentjes moesten nog iets verder uit elkaar. De dryfit is noodzakelijk om dit te passen.
44. Nadat het uitgehard is, heb ik secondenlijm toegevoegd in de kieren, enerzijds om een mooier strak geheel te maken en anderzijds om nog een verdere versteviging te brengen.
45. Nog één onderdeeltje afronden voordat het primen kan beginnen. Jazeker, de primerfase; bij mijn bouw, binnen een paar weken na de start. Knap he?
De achterkant van het instrumentenpaneel wordt eerst voor ongeveer de helft ingedund, een kwartier schuren.
46. De achterkant van dat instrumentenpaneel is buitengewoon goed zichtbaar van buitenaf. Ik ga bijna niets scratchen in deze bouw, maar de behuizingen voor de instrumenten / klokjes kan ik niet achterwege laten. Aan elk huisje komt straks een stukje koperdraad.
Ik maak de huisjes uit diverse diktes plastic 'rod'. Om ze recht te schuren, klem ik ze (zachtjes) tussen twee tanden van een tangetje.
47. Als voorbeeld voor de layout van de klokjes, gebruik ik de achterkant van het Eduard-instrumentenpaneel.
Totaal bestede tijd: 22 uur.
Dank je wel Swa. Ik vind de cockpit ook mooi druk, het zal er krap zijn geweest met z'n vieren (piloot, bommenrichter/schutter en nog twee schutters)...
48. Voor het positioneren van de klokhuisjes heb ik puntjes gezet met het potlood. Slechts ter indicatie natuurlijk.
49. Ik heb ervoor gekozen om het instrumentenpaneel aan de stuurboordzijde vast te lijmen aan de romp. Zo kan ik straks beter de kabeltjes bevestigen. Stappenplan: lijmen aan één kant (stuurboordzijde) en vervolgens een halve dryfit maken. Bij de dryfit precies in positie drukken en laten drogen. Na een uur is de Gator Glue droog en kunnen de romphelften weer van elkaar af. Het instrumentenpaneel zit dan stevig vast.
50. Er zit wel een klein kiertje bovenin, maar dat stoort mij niet heel erg. Degene die deze Dornier kritischer gaat bouwen dan ik moet hier wel op letten...
51. Naar aanleiding van de vorige foto, die ik als preview voor het schrijven van dit nieuwe bericht in het groot zag, heb ik trouwens een van de behuizingen opnieuw geplaatst (zie foto linksonderaan, tweede van rechts). Handig dit soort macrofoto's. Het is iets om in je voordeel te gebruiken, niet om te proberen goed te praten. Je ziet op de foto dat het cilindertje niet recht staat, dus dan heeft het geen zin om te zeggen "in het echt valt dat wel mee" of "de foto overdrijft". De foto overdrijft echt niet.
Hoe dan ook, zo ziet het uitgeklapte interieur er nu uit:
Totaal bestede tijd: 24 uur.
48. Voor het positioneren van de klokhuisjes heb ik puntjes gezet met het potlood. Slechts ter indicatie natuurlijk.
49. Ik heb ervoor gekozen om het instrumentenpaneel aan de stuurboordzijde vast te lijmen aan de romp. Zo kan ik straks beter de kabeltjes bevestigen. Stappenplan: lijmen aan één kant (stuurboordzijde) en vervolgens een halve dryfit maken. Bij de dryfit precies in positie drukken en laten drogen. Na een uur is de Gator Glue droog en kunnen de romphelften weer van elkaar af. Het instrumentenpaneel zit dan stevig vast.
50. Er zit wel een klein kiertje bovenin, maar dat stoort mij niet heel erg. Degene die deze Dornier kritischer gaat bouwen dan ik moet hier wel op letten...
51. Naar aanleiding van de vorige foto, die ik als preview voor het schrijven van dit nieuwe bericht in het groot zag, heb ik trouwens een van de behuizingen opnieuw geplaatst (zie foto linksonderaan, tweede van rechts). Handig dit soort macrofoto's. Het is iets om in je voordeel te gebruiken, niet om te proberen goed te praten. Je ziet op de foto dat het cilindertje niet recht staat, dus dan heeft het geen zin om te zeggen "in het echt valt dat wel mee" of "de foto overdrijft". De foto overdrijft echt niet.
Hoe dan ook, zo ziet het uitgeklapte interieur er nu uit:
Totaal bestede tijd: 24 uur.
Mooi Roy heb er nog nooit bij stil gestaan hoe weinig plaats deze jongens wel hadden in het vliegtuig je zou je al voor minder oncomfortabel gaan voelen..
Ik gebruik ook steeds macro als ik foto's neem enkel om verborgen fouten beter te kunnen opsporen..
Ik gebruik ook steeds macro als ik foto's neem enkel om verborgen fouten beter te kunnen opsporen..
@Danny: goed te lezen en een goed streven: gebruik de informatie die je krijgt
52. De photo etch die Eduard voor de Dornier heeft geleverd is, moet ik toegeven, moeilijk om in elkaar te zetten. Ik heb het plan opgevat om ook de bommenruimte te maken alvorens te primen etc., dan kan dat mooi in één ruk door.
In die bommenruimte bevinden zich 4 rekken, als je voor de tien 50KG-bommen kiest zoals ik doe. Er zijn verschillende combinaties mogelijk maar ik vind dat de mooiste. Je kunt ook twee 250KG-bommen pakken of veertig 10KG-bommen, maar die laatste vind ik er iets minder geslaagd uitzien omdat de bommen gephotoetched zijn. Bovendien werden de 10KG-bommen niet vaak ingezet. De extra brandstoftank overigens wel, die had ik waarschijnlijk gebruikt als dit een Battle of Britain-vliegtuig zou worden maar ik heb voor een andere uitvoering gekozen.
De rekken heeft Eduard als photo etch verzorgd. Als je pas begint met photo etch... neem echt iets anders, trust me.
Hoe dan ook. Begin je met het buigen van zo'n photo etched onderdeeltje, dan is het altijd zaak om eerst goed na te denken over de volgorde. Ik koos in eerste instantie voor het buigen van de binnenste vouw, daarna de buitenste vouw. Dat bleek niet echt een goede keuze. Later bleek dat er überhaupt niet echt een goede keuze was.
53. Het moet allemaal netjes recht staan.
54. Probleem was, dat de buitenste vouw niet helemaal gemaakt kon worden, althans niet met mijn photo etch benders. De combinatie lange vouw + zeer krappe ruimte tussen de twee vouwen staat daaraan in de weg. En dan wordt het lastig. Op de volgende foto is te zien wat ik bedoel.
55. Op allerlei manieren heb ik geprobeerd dat te herstellen, maar omdat het zo'n lange vouw is is dat bijzonder moeilijk. Dan weer kreeg ik een te scherpe hoek in de eerste vouw, dan weer een te stompe hoek in de tweede, dan weer omgekeerd, plus er was weinig grip om de onderkant vast te houden omdat niets én dun én tegelijkertijd sterk genoeg was om dat vast te houden. Een vijltje was net te dik.
56. Hier zie je dat ik een beetje hopeloos met een vijltje bezig ben die ik tegen de onderkant druk. Die onderkant is ontzettend fragiel en buigt om bij het minste of geringste. Veel fragieler dus dan de te vouwen oppervlaktes.
57. Dan toch nog maar een keer kijken in alle dozen of er niet iets op maat gesneden kon worden dat er precies tussen plaste... dun éen sterk genoeg. Toen vond ik mijn oude bankpas, die ik zou gaan gebruiken als lijmplankje. Afgesneden...
58. En dat past precies, bijna perfecte hoogte. Terwijl ik druk zette op het strookje bankpas, kon ik de vouwen recht gaan zetten. Met veel moeite lukte dat uiteindelijk. Wat een opluchting! Ik ben hier ruim een uur mee bezig geweest!
59. Een roedel afwerpmechanismen zat vredig te drogen in het lamplicht. Voor alles heb ik Gator Glue gebruikt.
60. De afwerpmechanismen kunnen als het ware draaien om hun eigen as, zo dun zijn de bevestigingspunten op het rek. Nadat ik alles had vastgelijmd, heb ik om die reden een vijltje in positie gebracht zodat de onderdeeltjes konden drogen.
61. Het bevestigen van de vijf plateautjes was een crime. Die moeten IN het verkregen rekje worden geschoven en dat past allemaal maar net. Nadat elk plateautje is geplaatst, moeten er op het rek twee lipjes worden omgebogen die aan het respectieve plateau vast komen te zitten. De door Eduard gesuggereerde volgorde zou ik de volgende keer niet meer aanhouden. Je kunt beter eerst de vijf plateautjes in het rek plaatsen (nog niet lijmen), dan het eerste mechanisme plaatsen, dan het eerste plateau vastlijmen en de lipjes ombuigen, dan het tweede mechanisme plaatsen, tweede plateau vastlijmen, lipjes ombuigen, et cetera. Zo beschadig je de mechanismes niet.
Hier is het hele onderdeel klaar. Dit gaf een zeer grote voldoening, omdat het toch allemaal goed is gelukt en omdat het verschil met de Airfix-versie natuurlijk aanzienlijk is.
Totaal bestede tijd: 27 uur.
52. De photo etch die Eduard voor de Dornier heeft geleverd is, moet ik toegeven, moeilijk om in elkaar te zetten. Ik heb het plan opgevat om ook de bommenruimte te maken alvorens te primen etc., dan kan dat mooi in één ruk door.
In die bommenruimte bevinden zich 4 rekken, als je voor de tien 50KG-bommen kiest zoals ik doe. Er zijn verschillende combinaties mogelijk maar ik vind dat de mooiste. Je kunt ook twee 250KG-bommen pakken of veertig 10KG-bommen, maar die laatste vind ik er iets minder geslaagd uitzien omdat de bommen gephotoetched zijn. Bovendien werden de 10KG-bommen niet vaak ingezet. De extra brandstoftank overigens wel, die had ik waarschijnlijk gebruikt als dit een Battle of Britain-vliegtuig zou worden maar ik heb voor een andere uitvoering gekozen.
De rekken heeft Eduard als photo etch verzorgd. Als je pas begint met photo etch... neem echt iets anders, trust me.
Hoe dan ook. Begin je met het buigen van zo'n photo etched onderdeeltje, dan is het altijd zaak om eerst goed na te denken over de volgorde. Ik koos in eerste instantie voor het buigen van de binnenste vouw, daarna de buitenste vouw. Dat bleek niet echt een goede keuze. Later bleek dat er überhaupt niet echt een goede keuze was.
53. Het moet allemaal netjes recht staan.
54. Probleem was, dat de buitenste vouw niet helemaal gemaakt kon worden, althans niet met mijn photo etch benders. De combinatie lange vouw + zeer krappe ruimte tussen de twee vouwen staat daaraan in de weg. En dan wordt het lastig. Op de volgende foto is te zien wat ik bedoel.
55. Op allerlei manieren heb ik geprobeerd dat te herstellen, maar omdat het zo'n lange vouw is is dat bijzonder moeilijk. Dan weer kreeg ik een te scherpe hoek in de eerste vouw, dan weer een te stompe hoek in de tweede, dan weer omgekeerd, plus er was weinig grip om de onderkant vast te houden omdat niets én dun én tegelijkertijd sterk genoeg was om dat vast te houden. Een vijltje was net te dik.
56. Hier zie je dat ik een beetje hopeloos met een vijltje bezig ben die ik tegen de onderkant druk. Die onderkant is ontzettend fragiel en buigt om bij het minste of geringste. Veel fragieler dus dan de te vouwen oppervlaktes.
57. Dan toch nog maar een keer kijken in alle dozen of er niet iets op maat gesneden kon worden dat er precies tussen plaste... dun éen sterk genoeg. Toen vond ik mijn oude bankpas, die ik zou gaan gebruiken als lijmplankje. Afgesneden...
58. En dat past precies, bijna perfecte hoogte. Terwijl ik druk zette op het strookje bankpas, kon ik de vouwen recht gaan zetten. Met veel moeite lukte dat uiteindelijk. Wat een opluchting! Ik ben hier ruim een uur mee bezig geweest!
59. Een roedel afwerpmechanismen zat vredig te drogen in het lamplicht. Voor alles heb ik Gator Glue gebruikt.
60. De afwerpmechanismen kunnen als het ware draaien om hun eigen as, zo dun zijn de bevestigingspunten op het rek. Nadat ik alles had vastgelijmd, heb ik om die reden een vijltje in positie gebracht zodat de onderdeeltjes konden drogen.
61. Het bevestigen van de vijf plateautjes was een crime. Die moeten IN het verkregen rekje worden geschoven en dat past allemaal maar net. Nadat elk plateautje is geplaatst, moeten er op het rek twee lipjes worden omgebogen die aan het respectieve plateau vast komen te zitten. De door Eduard gesuggereerde volgorde zou ik de volgende keer niet meer aanhouden. Je kunt beter eerst de vijf plateautjes in het rek plaatsen (nog niet lijmen), dan het eerste mechanisme plaatsen, dan het eerste plateau vastlijmen en de lipjes ombuigen, dan het tweede mechanisme plaatsen, tweede plateau vastlijmen, lipjes ombuigen, et cetera. Zo beschadig je de mechanismes niet.
Hier is het hele onderdeel klaar. Dit gaf een zeer grote voldoening, omdat het toch allemaal goed is gelukt en omdat het verschil met de Airfix-versie natuurlijk aanzienlijk is.
Totaal bestede tijd: 27 uur.
Hey,
Indd, ik sluit me aan bij de voorgaande.
Die vouwtoestanden bij ets is soms erg. Ik vraag me soms af of de ontwikkelaars van de ets die modellen maken met hun gerief erbij..... De logica is soms ver te zoeken. Gelukkig kunnen we allemaal redelijk onze plan trekken om zulke toestanden goed te krijgen.
Uiteraard Roy, een prachtige bouw, en je zit in mijn favoriete schaal.....
Indd, ik sluit me aan bij de voorgaande.
Die vouwtoestanden bij ets is soms erg. Ik vraag me soms af of de ontwikkelaars van de ets die modellen maken met hun gerief erbij..... De logica is soms ver te zoeken. Gelukkig kunnen we allemaal redelijk onze plan trekken om zulke toestanden goed te krijgen.
Uiteraard Roy, een prachtige bouw, en je zit in mijn favoriete schaal.....