Hartelijk dank Patje voor het mooie compliment.
118. Oorspronkelijk wist ik niet goed hoe ik het conusvormige reliëf bij de plek waar de ankerketting de romp door gaat moest maken. Dus ik besloot die plek te verplaatsen. Beginnen met het boren van een gaatje:
119. Dan met het microzaagje en een scherp mes het desbetreffende gedeelte eruit verwijderen.
120. Na de amputatie.
121. Beetje vijlen in de richting waar het stuk moet komen te zitten, en dan vastlijmen (daarna nog wat stukjes Evergreen strip erbij, niet op de foto).
122. En dan de messing plaat erop lijmen. Goed vastzetten met klemmen.
123. Aanvullend plaatje gemaakt voor de pantserplaat achter die op de vorige foto. De puntjes zijn bedoeld voor de patrijspoortjes.
124. Gaatjes geboord in het plastic...
125. En toen ben ik opnieuw begonnen, omdat bleek dat de twee stukken messing niet goed op elkaar aansloten. Iets klopte er niet, maar wat? Het had vanzelfsprekend te maken met de moeilijkheid in berekenen. Zonder 3D-model vallen de afstanden eigenlijk ook niet (of toch zeker niet voor mij) te berekenen. In zo'n romp heb je te maken met twee curves: horizontaal en verticaal. Dat maakt het vastleggen van de lengte van plaatdelen of afstanden tussen bijvoorbeeld twee patrijspoorten haast ondoenlijk. Daar kwam nog bij dat bepaalde lijnen waarvan ik dacht dat ze recht waren, toch iets schuin waren. En dan ga je al met de berekeningen, want op schaal 1:350 is elke tiende millimeter belangrijk.
Na wikken en wegen besloot ik het anders, grondiger aan te pakken: ik heb het volgende stappenplan gevolgd:
1) Tekening zijaanzicht: opmeten afstanden flying deck ->zeeniveau, elke 5 resp. 10 millimeter langs de romp, op 1/100 millimeter nauwkeurig.
2) Tekening zijaanzicht: opmeten afstanden high deck -> zeeniveau, elke 5 resp. 10 millimeter langs de romp, op 1/100 millimeter nauwkeurig.
3) Tekening zijaanzicht: opmeten alle afstanden van de bepantsering (4 lijnen horizontaal, langs de hele lengte van de romp, 4 lijnen verticaal).
4) Alle andere objecten, zoals patrijspoortjes, luiken, ankeropeningen e.d. intekenen en opmeten hoogte en verwijdering vanaf boeg.
5) Alle waarden op schaal brengen (*1.097) en qua hoogte 2,75 millimeter erbij tellen want Zvezda heeft kennelijk 2,75 millimeter aan diepgang erbij gerekend bij een model dat op zee wordt getoond.
6) Tekening bovenaanzicht: opmeten afstanden van alle raampjes (bakboordzijde), onderste rij en bovenste rij. Ook weer op schaal 1:350 uitrekenen.
7) Plaat messing tegen het model plaatsen en met de elektronische schuifmaat elk individueel punt aftekenen (krassen). Zo ontstaat een soort puzzel die uiteindelijk uitgesneden moet worden en waarvan de gaatjes uitgeboord moeten worden.
Hieronder beschrijf ik een en ander met plaatjes. Te beginnen met het bevestigen van de messing plaat en het nameten ervan.
126. Werken met twee linialen tegelijkertijd.
127.Het inkerven van de lijntjes. Waar tussen twee punten een licht hoogteverschil zat, kon worden gekerfd van bijv. links naar rechts door de schuifmaat niet alleen van links naar rechts te bewegen, maar deze ook en tegelijkertijd -gedurende die afstand- licht en geleidelijk te kantelen.
128. Deel van een tekening met metingen. Zo zijn er meerdere. Het was echt vrij veel werk.
129. Een tussenstand: er zijn hier al wat streepjes gezet.
130. Heel vaak heb ik mijn krompasser met veer niet nodig, maar nu was hij toch wel verdomde handig! De contouren van de boeg konden zo perfect worden afgetekend op de messing plaat.
131. De volgende constructie behoeft toelichting. Ik heb deze gebruikt om de horizontale ligging van de patrijspoorten en luikjes op de messingplaat aan te geven. Hoe werkt het?
1) Liniaal ligt op de tafel, haaks en vastgetaped.
2) Scheepsromp ligt ook op tafel, haaks op de liniaal en eveneens vastgetaped.
3) Schuifmaat ligt in het verlengde van de liniaal (parallel) aan één zijde en gelijk met de liniaal aan de andere zijde. Zo kan er een 'zijaanzicht-rechtheid' worden gecreëerd.
4) Als op de tekening 100 millimeter na de boeg een patrijspoort moet komen, moet ik dat getal met 1,097 vermenigvuldigen. De schuifmaat schuif ik 109,7 millimeter uit en leg ik langs de liniaal die vastgetaped zit op de tafel. Waar de punt van de schuifmaat de boeg raakt, zet ik een puntje met een 0,3mm. fineliner.
5) Met een vouwmesje (zie ook op de foto) of liniaaltje kun je dan een verticale streep zetten. Ergens op die streep moet dan de patrijspoort komen. De hoogte van die patrijspoort wordt in een latere stap vastgesteld.
6) Voor het overzicht noteer ik de nummers van de patrijspoorten en luiken.
Doordat liniaal en schip haaks op elkaar staan en zo zijn vastgeplakt, is de meting nauwkeurig en wel aan de hand van de tekening.
132. Het aftekenen met de fineliner.
133. Tussenstand.
134. Met puntjes voor waar de patrijspoortjes moeten komen: eenvoudigweg op de tekening opgemeten, maal 1,097 gedaan en 2,75 millimeter erbij opgeteld.
135. En zo ziet het er dan uit als het -eindelijk- los komt. Hier zit ongeveer 5 uur voorbereidingswerk in (afgezien van het meten) dus nu wordt het erg spannend... ik mag geen enkele fout maken!
136. Inmiddels weet ik wel hoe je een conus moet maken in messing... met een 0,5mm. metaalboor! Ik probeerde een gat te maken maar dat lukte steeds niet. Ik kreeg steeds zo'n conus. Op enig moment dacht ik... hee, wacht eens... dat is eigenlijk precies wat ik nodig heb! Dan nog geldt: oefening baart kunst. Om een mooi ronde conus te krijgen is het zaak om een paar keer te oefenen.
137. De lijntjes worden verder ingekerfd en vervolgens heen en weer gebogen zodat de plaat uiteindelijk op de vouwpunten breekt.
138. Het boren deed ik -het zal geen toelichting behoeven- uiterst zorgvuldig. Ik mocht echt geen fout maken!
139. Tijd voor een paar pronkfoto's van misschien wel het meest bijzondere stukje scratch dat ik tot nu toe ergens voor maakte (let niet op het ingedeukte conusje, dat is inmiddels weer hersteld). Let op de bijzondere wijze waarop de patrijspoortjes in hoogte verschillen. Door de kromming en torsie van het plaatje (zodra bevestigd tegen de romp)
lijkt het straks recht. Maar zoiets had ik met berekeningen nooit zelf voor elkaar gekregen...
140. Vijlen op de achterkant om het mooi strak te krijgen, zorgt als bijkomstig voordeel voor grip voor de lijm en een mooie curve de juiste kant op.
141. Deze keer past het (logischerwijze) wel. Toch is het geweldig om dit resultaat eindelijk te zien!
142. Om de grootte te tonen, vergeleken met de Krupp-motor; ook is op deze foto de gerede conus te zien:
Totaal aantal bestede uren tot nu toe: 113.