Hoofdsponsor

1/12 McLaren Honda MP4/6 Ayrton Senna [wip]

Was dit niet om op gesplitste onderdelen te hangen? Zoals de achtervleugel...
de tabaksreclame werd veranderd in de merknaam (zoals je ziet bij het decal vel zijn er ook grote decals van McLaren)
bij latere modellen van Mclaren werd "West" ook wel eens vervangen door de rijder zijn naam
 
Word zo te zien weer een uitgebreid verslag.
Veel plezier er mee.
 
Het worden vooral veel foto's Jelle, ik zal niet zo uitgebreid opschrijven wat ik allemaal doe als bij mijn BMW-verslag. Het heeft bij deze bouw geen enkele zin om basistechnieken te beschrijven bijvoorbeeld. Ik neem van de gelegenheid gebruik te maken naar dat topic te verwijzen voor die basistechnieken.

De detailset is zojuist binnengekomen en ik ben sprakeloos van de hoeveelheid materiaal. Hier een foto van alléén de onderdeeltjes ter detaillering van de motor. Op basis van een oppervlakkige telsessie kom ik op ongeveer 600 onderdeeltjes die de motor zullen detailleren. Je leest het goed, 600 (zeshonderd) onderdeeltjes alleen voor de motor. Wow..

29417921202_8bec87e309_b.jpg
 
Hey Roy nu zal je wel een tijdje stil zijn zeker ? Ik hoop alleen dat we mogen volgen want dit interesseert mij ( ons ) geweldig
grt
Marc
 
Marc ik zit vol verwondering te kijken naar het materiaal dat hier voor mijn neus ligt. Ik ben niet zo snel ergens van onder de indruk, maar dit is (nog) beter dan ik verwachtte. Dit was jaren geleden toch onmogelijk...

Wat details, te beginnen met de verbeterde koppen vergeleken met een Tamiya-kop die al niet slecht is; het resin is perfect gegoten en ik heb nog geen luchtbel kunnen ontdekken:

29528994195_46b8dd8917_b.jpg

29419683712_96448b6b0a_b.jpg

28906513043_98ce16c996_b.jpg
 
Tamiya dry transfers
Volgens mij gebruikt Tamiya gewoon water slide transfers, Dry tranfers breng je aan door middel van eroverheen te gaan met een zacht potlood of ander voorwerp en zoals de naam al aangeef geen gebruik van water.
Maar een mooi boekwerk voor de details en nu even snel Japans leren.
 
Ik zie geen decal film bij die transfers en ze zitten op een apart velletje, vandaar dat ik denk dat het dry transfers zijn. Ik twijfel, omdat Tamiya het zelf decals noemt. Anderzijds is er de gebruiksaanwijzing, waaruit bijna lijkt te kunnen worden afgeleid dat het een soort stickers zijn:

How to apply tire decals
Tire decals have the adhesive on the surface, and are covered with a thin protective paper.
1. Wipe tire surface with a damp cloth.
2. Remove protective paper. Be careful not to soil the adhesive surface. Cut out decal and peel off the lining using edge of a knife blade.
3. Place decal into position and rub lightly with your finger.
4. Apply moisture with a wet finger.
5. Carefully remove the paper.
6. Wipe off excess moisture with a soft cloth.

Wat het ook precies voor decals of dry transfers mogen zijn, inmiddels twijfel ik wat ik ga doen, want het blijkt dat Top Studio een photo etched sjabloon heeft meegeleverd voor de bandopschriften.
 
Oké de decals voor de banden, dat zal inderdaad een andere methode van aanbrengen zijn ik ben dit soort decals nog nooit tegen gekomen maar voor de tekst de Pe template gebruiken lijkt me mooier en steviger.
 
als je de resin kits van Top Studio bekijkt, deze zijn bijna buitenaards van kwaliteit, ook hun PE... velletje boven en onder, en alle boutkopjes, rondellen (onderlegringen) hebben geen hechtpunten aan het frames...

Succes, en geniet van deze kit binnen de kit...
 
@Ron: ik ga eens wat proefspuiten te zijner tijd, waarschijnlijk wordt het inderdaad het sjabloon.

@Bart: wat Top Studio heeft geproduceerd, is bijna een reproductie maar dan op schaal. Ik heb verschillende foto's van het origineel vergeleken met foto's van Top Studio en volgens mij is alles present... elk boutje, elk kabeltje, elke connector... fabelachtig. Ik ga straks beginnen met het samenstellen van de koppen en ik denk dat dat zelfs al een kit binnen een kit binnen een kit is. EEN van de twee koppen bestaat, als ik het goed heb geteld, uit het onwaarschijnlijke aantal van 78 stukjes. En dat is dan zonder bekabeling nog. Zie hier de samenstelling van één cilinderkop, te weten de rechter:

29466465201_0fff7b2ebd_b.jpg

Je vraagt je soms af of een kitproducent wel echt geïnteresseerd is in het eindproduct, gelet op het aantal fouten dat in de kit zit. Denk bijvoorbeeld aan Stevenvd's atoomkanon. Dan denk ik... wat nu als een goede scratchbouwer een kit zou produceren? Welnu, dat is zeker het geval (kan bijna niet anders) bij deze set van Top Studio. Het kan denk ik niet beter dan dit.

@Pascal: zeker weten, dat is altijd bijna het leukste deel he :D


Hier de andere subsets, toebehorend aan dezelfde Top Studio set:

Aandrijfassen, bovenstuk motor (luchtinlaten) en antenne
29466460941_00fbce6eb3_b.jpg

Cockpit:
29512839556_b2969820fa_b.jpg

Kleine onderdeeltjes beperken zich niet tot schaal 1/350-kits:
29466460831_072574fe58_b.jpg

De remmen:
29512842066_c3643abfca_b.jpg

Vering vóór en voorzijde auto:
29466465581_e3608025ec_b.jpg

Radiateurs en ECU:
29257075450_db46829a0c_b.jpg

En tot slot de genoemde template voor het airbrushen van de banden. Top Studio noemt niet dat die bij de set inbegrepen zit, dus dat is mooi meegenomen.

29466463591_b375036fc8_b.jpg

Ik schat in dat de complete set meer dan 2.000 onderdeeltjes telt.
 
Als de kit hetzelfde gemaakt zou worden met de dezelfde details van je aftermarked set dan zal hij 3 a 4 keer zo duur uitvallen denk ik :) Dus niet haalbaar voor een fabrikant.
 
Ik ben geen autodealer en geen F1 fan maar ziet er toch mooi uit.
maar ik zou me aan zoiets niet eens wagen, want dit is wel precies heel secuur werk heb ik de indruk
 
Zoals Ron zegt moet het inderdaad allemaal betaalbaar en realiseerbaar blijven. De grote merken bouwen voor de grote massa die het allemaal nog moet kunnen en willen betalen. 1/16 kits zijn al duur op zichzelf en F1 verkoopt iets minder goed dan al wat Duits WO2 is.
Hier ligt de open markt voor de after-market industrie waarbij sommige zich houden aan verbouw sets en anderen aan super detaillering. Ook niet vergeten dat de technieken de laatste jaren enorm veranderd zijn en je nu dus veel meer mogelijkheden hebt.

Een kit in een kit in een kit, dat is zeker iets om met heel veel aandacht te volgen.
 
@Ron en @Erwin: dat is niet wat ik bedoel. Vanzelfsprekend is het voor kitfabrikanten niet haalbaar om overal photo etch en resin bij te produceren en leveren, laat staan de vraag of dat wenselijk zou zijn. De meeste modelbouwers zitten daar niet op te wachten en al helemaal niet als het de kit navenant duurder zou maken.

Wat ik bedoel is iets heel anders, namelijk de mate van correctheid waarmee kits worden gebouwd is bij veel kitproducenten niet heel hoog. Ik noemde Stevenvd's atoomkanon, daar klopt bij bijna geen enkel onderdeeltje de grootte, de verhoudingen, et cetera. Het lijkt erop alsof de kitproducent maar wat aanmoddert en daarbij veel gokt. Flensje hier, veertje daar, wat maakt het uit dat het een centimeter naar links of naar boven zit?

Als de kitproducent nu goede research zou doen, en dat is research die iedereen kan doen dus je hoeft er echt geen detective op te zetten, bijvoorbeeld het bekijken van veel foto's van het origineel en het vergelijken van de maten et cetera (eigenlijk wat Stevenvd bijvoorbeeld doet), dan zou je met relatief weinig manuren een relatief kwalitatief hoogstaande kit krijgen. Het is niet is wat alleen maar vroeger voorkwam, tegenwoordig nog steeds; ik zal geen voorbeelden noemen.

Zodoende vraag ik mij wel eens af (en met mij andere modelbouwers) waarom dat zo is. Er zijn kwalitatief hoogstaande kitproducenten waar geen falen wordt geduld, zoals Tamiya (hoewel ook daar nog wel eens een foutje voorkomt) en er zijn kitproducenten die worden gerund door liefhebbers van de hobby, om een voorbeeld te noemen Airfix. Bij beide spat het enthousiasme er vanaf en, net als de scratchbouwer, wil zo'n producent een zo goed en kloppend mogelijk product in de markt zetten. Het is de producent, zoals men dat zegt, de eer te na dat de kit inhoudelijk niet zou kloppen. En natuurlijk zijn bepaalde dingen niet na te gaan, bijvoorbeeld details van een oorlogsschip uit de Eerste Wereldoorlog waar geen foto's van bestaan, of dergelijke. Maar te vaak worden eenvoudig verifieerbare details verkeerd weergegeven.

Terug te komen bij deze kit en diens aftermarketset... Tamiya heeft, zoals Tamiya betaamt en voor zover ik nu kan inschatten, prachtig werk verricht. De 1/12 Big Scale-serie was en is één van Tamiya's paradepaardjes en zodoende wordt er zo mogelijk nog meer detail in gelegd dan normaal gesproken (op de 1/12 Mini Cooper na) maar plastic kent zijn grenzen zoals we weten. Om die reden is iemand opgestaan die werkelijk hart voor de hobby heeft en die tot in het kleinste detail heeft nagebootst wat hij tot in den treure heeft onderzocht, hetgeen heeft geleid tot de aftermarketset die ik voor me heb liggen. Mijn punt is, dat het bijzonder prettig is om te beseffen dat ik ga werken aan een kit plus aftermarketspullen die zijn geproduceerd door mensen met echte passie voor de hobby, waarbij geld niet per se het eerste doel lijkt te zijn geweest. Natuurlijk is geld verdienen belangrijk voor elke producent, maar het oogmerk kan verschillen: liefde en aandacht voor wat je produceert, of makkelijk geld verdienen.

Aris en Koen, dank voor het volgen van dit topic, dat waardeer ik zeer.
 
Roy, ik moet je daar een beetje in tegenspreken.

Steven zijn atoomkanon dateert uit de koude oorlog en toen werden er niet veel gegevens over vrijgegeven. Het was toen al een succes dat Renwall die kit, en andere zoals de Honest John, uitbracht op een ongebruikelijke 1/32 schaal.
Niet vergeten dat in die tijd er geen internet was en dat de meeste archieven gesloten bleven. Het zou mij dus niet verwonderen indien Renwall de kit uitgebracht had aan de hand van toen beschikbaar fotomateriaal; zeker niet aan de hand van boeken die naderhand gepubliceerd werden op basis van plans, manuals, en verdere details.

Wat Airfix betreft is het zo dat ook zij in de tijd, voor het internet en het openstellen van militaire archieven, zich dikwijls baseerden op foto's en toen beschikbare gegevens. Even een voorbeeld: de MRCA Panavia was een kit gebaseerd op het prototype, niet op wat later de Tornado zou worden. Idem voor de SR71, hun eerste versie van de Harrier, de Bristol Belvedere en vele andere.

Nu, zoveel jaren later, zijn wij in feite rot bedorven door de massa informatie die ons beschikbaar is en derhalve zijn wij veel beter in staat om onze modellen beter te detailleren en dit geldt zowel voor de after market fabrikant als voor de modelbouwer.

Komen we terug op het verschil tussen Tamiya en bijv. Airfix. Airfix heeft zich altijd gebaseerd op de "two bob" modelbouwer zijnde de jongeman die effe two bob zakgeld had om uit te geven aan modelbouw. Naarmate ie ouder en groter werd gaf ie al iets meer uit vandaar ook het klasseverschil en skil level verschil. Tamiya daarentegen was voor velen onder ons dat net iets te dure om te kopen. Als kind kende ik ze maar zij waren boven mijn mogelijkheden en dat is misschien ook de reden dat ik toen op 1/72 ben blijven hangen want die waren goedkoper. Accuraatheid speelde geen rol want we konden ze toch niet vergelijken met de werkelijkheid. De enige info die we toen ter beschikking hadden was Airfix magazine ( in het Engels) en indien er een bouwbeschrijving in stond volgden we ze zo nauwkeurig mogelijk op zwart/wit foto's.

Door de huidige beschikbare computertechnieken zijn de huidige Airfix kits met niets meer vergelijkbaar met hun oude, die zijn nog juist goed voor een museum (of een oude rot zoals ik).
Toegegeven, er zijn merken die zich van juistheid weinig aantrekken maar dat zijn dan meestal merken van achter het gordijn die al twintig keer overgenomen zijn en verschenen onder een verschillende naam en die uiteindelijk neerkomen op heruitgaves van de oude Frog modellen; modellen die even oud of ouder zijn dan airfix!

Tamiya stond altijd hoog voor kwaliteit en, door het bouwen van deze kits door o.a. Francois Verlinden, kregen zij meer aandacht dan anders. Iedereen wou wel eens dat punt van perfectie bereiken. Maar Tamiya had in die tijd ook niet de computermogelijkheden die er nu zijn en vandaar komen we terug bij de huidige nieuwe generatie after market detaillisten waaraan natuurlijk ook een prijskaartje hangt.
 
Erwin je hebt gelijk wat het Atoomkanon betreft, hetgeen mijn voorbeeld wat ongelukkig maakt.

Zonder in dit topic een hele discussie over accuratesse te willen voeren, moet ik zeggen dat mijn opmerkingen zijn ingegeven door eigen ervaringen met recentere kits. Ik beschreef ze als zodanig al in mijn Volkswagen Kever-topic en dat van de Dreadnought (hoewel ik geen van beide als slechte kits zou bestempelen). Dat laatste is een beter voorbeeld.

- In 1992 wordt het boek "Dreadnought, anatomy of the ship" gepubliceerd, met 650 tekeningen van onderdelen van het slagschip tot in het kleinste detail.
- In 2011 kwam Zvezda met een Dreadnought-kit die in mijn onderhanden werklijst staat. Enorme fout is dat Zvezda de bakboord- en stuurboordzijde heeft gespiegeld, terwijl die in werkelijkheid volkomen asymmetrisch zijn.
- In 2012 kwam Trumpeter ook met een kit van de Dreadnought. Je raadt het al, zij doen precies hetzelfde als Zvezda.

Mijn punt is als volgt. Als Zvezda in 2011 simpelweg het boek had gevolgd (allemaal te verifiëren dat dat klopt aan de hand van originele foto's die er nog zijn) dan hadden ze een veel correctere kit weergegeven. Nu verplichten ze de modelbouwer die realisme hoog in het vaandel heeft, om vele uren scratchwerk te doen om alle raampjes dicht te maken en nieuwe gaatjes te boren, et cetera et cetera. Overigens klopt ook de andere zijde slechts voor 90%. Als een modelbouwer met passie voor zijn hobby achter de Zvezda-ontwerptafel had gezeten, dan had die dat boek besteld en had hij de daarin gevonden informatie (op de computer!) geïmplementeerd in de mallen. Nu heeft Zvezda zich er heel makkelijk en onzorgvuldig vanaf gemaakt. Dat heeft niets met de limiet van plastic te maken, maar met hart voor de zaak.

Om maar niet te spreken over het vennootschappelijke kopieerapparaat Trumpeter. Betere kit dan Zvezda, een jaar later uitgebracht, maar met precies dezelfde opvallende symmetriefout. Ze hebben zich er zo makkelijk vanaf gemaakt, dat ze gewoon een kitje van Zvezda hebben gekocht, de grote lijnen hebben overgetrokken (gescand in de computer), daar hun eigen mallen van hebben gemaakt en dat onder het mom van een betere kit met photo etch et cetera hebben uitgegeven. Hier is snel geld verdienen het devies.

Dat is al wat ik wil zeggen. Nogmaals, ik gebruik deze voorbeelden om mijn vreugde over te brengen over de prachtige verworvenheden van Tamiya (zeker wat 1991-technologie betreft) en Top Studio aangaande onderhavig model.

Wat betreft het verschil tussen Tamiya en Airfix, daar beoogde ik juist geen verschil in resultaat in aan te geven. Beide zijn voor mij toonbeelden van enthousiaste firma's met mensen in dienst die plezier hebben in wat ze doen en die kwaliteit hoog in het vaandel hebben staan.

Over de computermogelijkheden van Tamiya gesproken... ik heb tijdens de weekendbouw een kitje van Tamiya van mallen uit 1979 ((deze kit) gemaakt en de pasvorm was zó goed dat ik mij nog steeds verbaas dat iemand dit zonder computer kon ontwerpen; plus, het interieur was gedetailleerde dan de gemiddelde kit die nu uit komt. Ook dingen die nauwelijks meer te zien zijn als het geheel volledig in elkaar is gezet, zijn in die Tamiya-kit verregaand verfijnd. En er zijn extra wapens en accessoires toegevoegd. Het kon dus, zelfs in 1979, wél.

De laatste drie alinea's van je uitgebreide reactie (waarvoor trouwens dank, daaruit blijkt ook dat het onderwerp jou ter harte gaat, hoewel we er misschien enigszins over van mening verschillen) vind ik interessant en leuk om te lezen. Ik was niet van al deze geschiedenis, bijvoorbeeld wat je zegt over Tamiya-bekendheid mede door Verlinden, op de hoogte.

Hoe dan ook, vind ik het leuk dat we het in dit topic (nog voordat ik aan de 'bouw' ben begonnen) al zo inhoudelijk en gedreven over modelbouw in hart en nieren hebben. Dat is toch waar een forum als dit vooral toe dient!
 
Terug
Bovenaan