Hoofdsponsor

1/72 Mercedes-Benz LG3000 tankwagen (Kfz. 384) [wip]

Overigens Danny bedankt voor je reactie! Ik had die even gemist...!


In aanvulling op mijn vorige post: ik moet nog zeggen, dat het ten onrechte lijkt op veel meer werk dan het is.

Ik ga alleen het uiterlijk zichtbare bouwen... dus géén motor (behalve het onderste deel), géén interieur van de tanker en géén versnellingsbak (behalve misschien het onderste deel). Dit decimeert de bouwtijd... maar het zijn dingen die wel op de tekeningen te zien zijn. Misschien ook wat information overflow dus ;)

Ik schat in dat dit project in totaal ongeveer 250 uur kost, waarbij ik nu al op eenvijfde zit.
 
Bedankt voor de bloemen, of ik deze tak beheers . . . . . ik probeer er iets van te maken het belangrijkste is dat ik er fun aan heb.
En als het niks wordt dan was het een fantastische ervaring en toffe leerschool.

Gelukkig is dat mij persoonlijk om het even, het gaat er mij niet om of een project af komt (ooit) of weer, maar om het bouwplezier.

blijkbaar zijn we toch niet zo verschillend.
 
Hallo Roy,

Net even dit topic zitten lezen, met name het deel over het resin gieten. Ik heb in het verleden dit een aantal keer gedaan en ik kocht mijn materiaal bij Voschemie. Hier in Brugge is een winkel van Voschemie dus erg handig om daar de nodige vragen te stellen en juiste antwoorden te krijgen.

Het gieten van de resin vond ik niet echt zo moeilijk. Het cruciale is dat je je rubber mal goed krijgt.
- Dank na dat je de mal maakt op een manier waarop je 'master' niet beschadigd kan worden.
- Voldoende ventilatie kanalen voorzien.
- Ga je voor een 2-delige mal dan dien je dit in 2 fases te doen. Bvb eerst een onderlaag waaring het master onderdeel halfdiep zit. Het rubber volledig laten uitharden. Een laag 'mold release agent' aanbrengen en dan pas het 2de deel van de mal gieten. (Die release agent best altijd gebruiken bij het maken van je mal).

Op youtube vindt je filmpjes zat hoe je best een mal kan maken.
Wat ik wel deed was een aantal extra mallen voorzien. Als je een hoeveelheid rubber mengt, en je hebt overschot aan mengsel, kan je dit gebruiken om extra molds te maken, bijvoorbeeld 1/35 kratten, of jerrycans. De rubber mold blijven gewoon goed zelfs na 10 jaar zijn de mijne nog steeds bruikbaar.

Succes,

Dirk
 
@Jan: inderdaad hebben we daar dezelfde gedachten over. 'The search is better than the catch'. Het is alleen jammer voor de volger van een topic, als het ineens wordt gepauzeerd of zelfs beëindigd zoals de MB 1500 (omdat het niet in de tijd van het diorama bleek te passen). Maar ik vind dit wel een heel leuk project, waar ik bovendien geweldig referentiemateriaal voor heb, dus ik zie dit niet snel definitief in een hoekje geworpen worden.

@Dirk: dank je wel voor de tips, die ga ik zeker verwerken in mijn howto-documentje. Voordat ik met iets begin, lees ik me altijd grondig in en zorg ik ervoor goed beslagen ten ijs te komen. Ik combineer altijd meerdere bronnen, howto-bestandjes et cetera. Jouw tips worden daar vanzelfsprekend bij gevoegd.


191. Ik kwam erachter dat de blauwdruk uit de handleiding niet helemaal recht stond. Allereerst teijd voor een grondige schoonmaak in mijn Gimp-bestand: de verschillende layers een duidelijke naam geven, hulplijntjes verwijderen, weggooien wat niet meer nodig is, layers samenvoegen en dan de belangrijkste layer (=de blauwdruk) in tweeën knippen. Het bovenaanzicht staat niet helemaal parallel met het zijaanzicht namelijk.

Vervolgens wordt er nogal ingrijpend in de tekening geknutseld: die wordt als het ware 'getordeerd' (als een parallellogram dat in elkaar zakt). Alleen zo krijg ik de hulplijnen goed.

38962689741_40e6f3fb4a_b.jpg

192. Op de plek tot waar deze bewerking moest plaatsvinden (de plek waar de vervorming begon) is dan een discrepantie te zien. Dit is dan nog een kwestie van eenvoudigweg het linker deel naar beneden bewegen.

27188233169_ea788238f6_b.jpg

193. Om een makkelijk tussendoortje te hebben, verwijderde ik alle overbodige pijltjes, bolletjes et cetera in de blauwdruk. Ik hoef niet per se te weten waar de smeernippels zitten en om de hoeveel kilometer die moeten worden gehanteerd :D

Tot ik er geen zin meer in had, toen ging ik weer verder met het serieuze werk.

38962689301_52d4fbb186_b.jpg

194. Ook het bovenaanzicht moest worden aangepast. Zo krijg je dit soort littekens. Maar het belangrijkste is, dat het geheel nu voor 99% recht staat.

24100123817_0e02375157_b.jpg

195. En dan kan eindelijk een optimale tekening worden gemaakt van de chassisbalk.

25093639008_7a0e0e70ca_b.jpg

Ik ga proberen de chassisbalk te solderen, in plaats van te buigen + solderen, zoals de vorige keer... wish me luck.
 
Dank je wel Jan, ja bij mij waarschijnlijk ook; dat geef ik grif toe. Solderen is toch nog steeds een ver-van-mijn-bed onderwerp en het zal nog de nodige oefening vergen voordat ik me daar volledig vrij en kundig in voel.


196. Toch is dat iets wat ik in dit project wil gaan aanpakken. Een ander onderwerp dat onvermijdelijk weer op mij af komt drijven, is photo etchen. De louvres zullen geëtst moeten worden. Maar ook de chassisbalken vragen om die behandeling, omdat dat het netste resultaat zal opleveren.


PHOTO ETCHING


Dus ik heb de knoop doorgehakt... het moet ervan gaan komen, dus ik ga het gewoon doen. Hopelijk vergeven jullie het me dat ik dit niet zo uitgebreid ga beschrijven als dat ik andere zaken beschrijf, omdat er zoveel te schrijven zou zijn dat dit een wel heel saai topic zou worden en het me ook teveel tijd zou kosten. Wel vat ik de stappen samen, zodat het gehoopt goed te volgen zal zijn. Onder andere Xavier had mij dit gevraagd een jaar geleden, meen ik me te herinneren.

Introductie

Om te kunnen etsen, moeten de lijnen recht zijn. Computertekenprogramma's werken hetzij met pixels, hetzij met vectors.

- Grofweg, zijn de programma's die met pixels werken Photoshop, Gimp en soortgelijke pakketten. Een foto is ook opgebouwd in pixels, vandaar dat je die met zo'n softwarepakket kunt bewerken.

- Programma's die met vectors werken zijn alle CAD-programma's. CAD staat voor 'computer aided drawing' ofwel, je geeft de computer een opdracht 'teken een lijn vanaf coördinaat 0,0. Maak de lijn precies 80,5433 millimeter lang en plaats de lijn in een hoek van 74,6 graden, met een lijndikte van 0,05 millimeter'. Druk je op enter, dan tekent het programma precies die lijn, veel nauwkeuriger dan je het ooit met potlood en papier zou kunnen.

CAD-programma's kunnen niet goed werken met pixels en dus ook niet met foto's. Daarvoor heb je toch echt een pixel-gebaseerd programma nodig.

Dan zijn er nog twee soorten CAD: tweedimensionaal en driedimensionaal. De laatste heb je nodig als je bijvoorbeeld iets wilt 3D-printen. Denk aan programma's als Autocad of Blender. Om photo etch te maken, gebruik ik een tweedimensionaal programma. Die zijn er ook flink wat, zoals het gratis Inkscape. Ik gebruik de betaalde versie van Qcad, een gebruikersvriendelijk maar krachtig pakket. Zelfs de betaalde versie kost nog niet de hoofdprijs.


Stap 1: het ontwerpen van de photo etch fret

197. Als je de chassisbalk die ik heb getekend uitvergroot, zie je pas hoe groot pixels kunnen zijn. Ik heb de in Gimp getekende balk ingevoerd in Qcad en die ziet er uitvergroot zo uit:

38990291201_42365172d0_b.jpg

198. Als je heel goed kijkt, zie je daar ook al een vector overheen getrokken. Beter beeld:

25119627568_b7247f8346_b.jpg

Het maakt niet uit hoe ver je dit inzoomt, de paars lijn zal nooit verder 'verpixelen'.

Overigens zal ik drie kleuren gebruiken voor mijn etstekening: paars, rood en blauw:

- In het paars komen alle lijnen van de tekening. Dit wordt dus het 'overzicht'.
- In het rood komen de grenzen van die delen die moeten worden weggeëtst aan de bovenkant / voorkant.
- In het blauw komen de grenzen van die delen die moeten worden weggeëtst aan de onderkant / achterkant.

Dus, als er ergens reliëf moet komen aan de voorkant, wordt dat rood getekend. Reliëf aan de achterkant van het photo etch plaatje wordt blauw getekend. Uiteindelijk worden er zo twee aparte tekeningen gemaakt, eentje voor de voorkant en een voor de achterkant. De delen die helemaal weggeëtst moeten worden, zijn zowel rood als blauw gekleurd (op verschillende lagen van het bestand, die over elkaar heen liggen).

Uiteindelijk zal de ene print aan de ene kant van het te etsen messing plaatje worden bevestigd, en de andere print aan de andere kant. Ik kom daar later op terug.

199. In Qcad is er nagenoeg niet met een foto of bitmap-tekening (=afbeelding met pixels) te werken. Maar je kunt wél een bitmap-bestand invoeren, zodat je vervolgens vector-lijntjes kunt overtrekken. Alsof je iets overtrekt met carbonpapier.

Voordat de blauwdrukken uit de handleiding van Mercedes-Benz kunnen worden geïmporteerd in Qcad, vergroot ik ze naar de werkelijke afmeting van het voertuig, dus 7 meter lang ongeveer. In Qcad kan ik het bestand vervolgens zeer eenvoudig laten printen of exporteren op schaal 1/72. Als de snelheid van je computer te wensen overlaat, hoe je de vergroting niet per se toe te passen, maar dit werkt makkelijker. Ook kun je de tekening verkleinen naar 1/72, maar dan verlies je misschien pixel-detail. De CAD-tekening kun je oneindig inzoomen zonder dat er kwaliteitverlies is, dus daar bestaat dit probleem niet... maar voorlopig moeten we werken vanaf een pixel-tekening ofwel bitmap.

Hier heb ik beide blauwdruk-aanzichten in Qcad geïmporteerd.

38953848052_0f95ef81cd_b.jpg

De chassisbalk is al overgetrokken. Bovenaan zie je ook al een proefje voor de louvres. Het ziet er naar uit dat dit nét gaat lukken, met de smalste lijndikte.
 
200. Het printen wilde niet lukken, twee jaar geleden. Inmiddels heb ik een nieuwe printer en vatte ik bovendien het plan op een copyshop in te schakelen, om enerzijds een rijke zwarte 'kleur' te krijgen en anderzijds een hoge resolutie te handhaven. Dat volle zwart zou je vooral met een inkjetprinter kunnen bereiken, was mijn veronderstelling, maar in copyshops worden inkjetprinters alleen gemaakt om bouwtekeningen te maken. Men verzekerde mij echter, dat er een mooie zwarte tint kon worden verkregen met een laserprinter.


Hieronder de samengevatte testresultaten:


A) Inkjetprinter thuis. Het duurde lang voordat deze inkt opgedroogd was.
B) Laserprinter thuis, donkerste kleurinstelling en hoogste kwaliteit.
C) Laserprinter van de copyshop, op het door mij aangeleverde transparante papier. Hier zitten haarscheurtjes in het zwart en vlekken rondom.
D) Laserprinter van de copyshop, met het bij de machine horende papier.




49075497556_8f1a56951d_b.jpg


D is de overtuigende winnaar; per printje kost dit €1,80 inclusief vel. Enig nadeel is dat ik steeds voor een printje naar de copyshop moet, maar dat heb ik graag over voor deze kwaliteit.
 
Ik moet ook toegeven D ziet er overtuigend het beste uit. Naar de printshop, misschien nog een profe doen met een one-line print shop, met het paier wat bij de printer hoort. Een print zal niet veel duurder zijn, komt alleen een postzegel erbij. Maar dan moet je het wel mee kunnen nemen in een vergelijk.
 
inderdaad , ik heb ook problemen met mooi diepzwart , maar ik heb dat zo niet nodig ben voor wat ik het nodig heb tevreden
Ja de laatste print is de zuiverste
Marc
 
Aris5 zei:
Ik moet ook toegeven D ziet er overtuigend het beste uit. Naar de printshop, misschien nog een profe doen met een one-line print shop, met het paier wat bij de printer hoort. Een print zal niet veel duurder zijn, komt alleen een postzegel erbij. Maar dan moet je het wel mee kunnen nemen in een vergelijk.

coachke zei:
inderdaad , ik heb ook problemen met mooi diepzwart , maar ik heb dat zo niet nodig ben voor wat ik het nodig heb tevreden
Ja de laatste print is de zuiverste
Marc

Voor de duidelijkheid, ik heb maar één printje nodig om een velletje photo etch te kunnen maken (voorzijde en achterzijde kunnen op hetzelfde vel geprint worden) en en het resultaat is al beter dan ik had durven dromen, dus de copyshop gaat 'm worden. Was trouwens ook wel een ernstig imposante machine, van een paar meter lang. Voor die 1 euro 80, ik teken ervoor :)

Marc nee inderdaad normaal gesproken heb je die diepzwarte tinten niet nodig, in dit geval geldt hoe beter dekkend des te praktischer, want het zwart moet het UV-licht tegenhouden straks, voorafgaande aan het etsen. Hoe meer licht erdoor wordt gelaten, des te zwakker wordt de afdruk. Misschien ter verduidelijking, als je de vier testvellen op tafel legt of zo, dan zien ze er alle vier zwart uit, maar voor de foto hou ik ze wat van de tafel af, zodat er licht doorheen kan komen. C en D zijn dan de enige, waar dat nauwelijks gebeurt.

Zoals ik elders schreef:

Deze bouw staat mij bij als een van de leukste, zo niet de leukste en meest afwisselende, die ik ooit heb ervaren:


  • afdraaien;
  • frezen;
  • zagen met de freesmachine;
  • persen;
  • vacuformen;
  • solderen;
  • werken met Qcad;
  • werken met Gimp;
  • bronnenonderzoek;
  • gebruik van een originele vrachtwagenhandleiding uit 1936;
  • gaandeweg ontdekken waar twee kitfabrikanten de fout in zijn gegaan;
  • en straks ook nog photo etchen...

deze bouw heeft voor mij persoonlijk alle ingrediënten voor hobbyplezier. Te lezen aan de relatief vele reacties die ik op het topic kreeg, speelt dit sentiment niet alleen bij mij. Het borrelt dan ook met enige regelmaat om eraan terug te beginnen. Vandaag heb ik een concrete stap gezet door de 'print-drempel' te proberen te 'overwinnen' (zie vorige post). Te meer geldt dit, nu de Mercedes-Benz voor een diorama wordt gemaakt.

Voor wie geen zin heeft om de ellenlange verhalingen in dit topic te lezen, maar wel graag een samenvatting van de bouw zou willen lezen, raad ik het zojuist aangemaakte topic op Modelbrouwers aan. Ik denk dat je daarmee in een half uurtje bijgelezen bent. Verder niet bedoeld als reclame voor dat forum, verre van zelfs, maar het is wat overdreven om die samenvatting hiernaartoe te kopiëren.
 
Het is verbazingwekkend hoe groot de verschillen zijn van de verschillende printer / papier combinaties.
Succes met het photo-etchen !
 
Dirk de verschillen vallen het meeste op als je de bladen niet neerlegt en er geen licht bij kan. Maar ook al doe je dat wel, dan is het verschil nog te zien... ja die printmachine in de copyshop vond ik al groot voordat ik erachter kwam dat hij uit drie onderdelen bestond, elk even groot :unsure:

Dan mag je ook wat meer kwaliteit verwachten.


Vanaf nu zal ik vooralsnog mijn posts in dit topic beperken tot een samenvatting van de voortgang. De technischere gedeeltes, zoals de techniek van het werken met tekenprogramma's en details over het photo etchen, zal ik op een ander forum plaatsen. Op deze manier meen ik dat dit topic overeen komt met de gemiddelde interesse en leeswens van leden van dit forum.


204. Ik heb het motorkapje getekend, eigenlijk alleen maar omdat ik iets met een vel messing wilde uitproberen. Deze tekening wordt straks weer in Qcad verwijderd, het is maar een schets.


49093460926_e393f7e1d9_b.jpg


207. Vier plaatjes messing, aan elkaar verbonden met Tamiya tape. De hechting van de tape wordt verstevigd met een laatje houtlijm.


49093593942_02d1c20aa1_b.jpg


208. En zo kan elk van beide klepjes omhoog.


49092882938_ae1cea7b79_b.jpg


209. Voor het diorama zal ik 'm in principe dicht laten, maar het is leuk om de kleppen stelbaar te maken. Zo hoef ik me ook niet te beperken tot een curbside model met enkel onderkant blok. Kans bestaat dus, dat ik de dieselmotor (rudimentair) in model ga scratchen en plaatsen.


 
Dank jullie wel voor jullie reacties, ik waardeer ze zeer.

Vanaf nu zal ik vooralsnog mijn posts in dit topic beperken tot een samenvatting van de voortgang. De technischere gedeeltes, zoals de techniek van het werken met tekenprogramma's en details over het photo etchen, zal ik op een ander forum plaatsen. Om toch een makkelijke referentie te behouden, handhaaf ik de nummering; vandaar de 'verspringingen' in nummers. Op deze manier meen ik dat dit topic overeen komt met de gemiddelde interesse en leeswens van leden van dit forum.

211. Er zal worden geëtst op een vel 0,13mm. messing.


49130287027_c5742ecf7b_b.jpg



221. De motorkap is gereed.

49148998058_a757a91657_b.jpg

228. Een motorkap, een chassisbalk en twee (identieke) dwarsbalken zijn getekend. De vouwlijnen zijn ook getekend, waarbij rekening is gehouden met de gebruikelijke vervormingen. Let niet op de pixels of oneffen tekening, bij het printen is dat verdwenen (vooral met gebruikmaking van de professionele machine).

49165803132_45956131be_b.jpg
 
Naar aanleiding van een vraag op een ander forum, te weten hoe het etsen met verschillende reliëfs werkt:

Op beide kanten van het vel messing wordt een soort folie aangebracht. Als je dat folie een halve minuut onder UV-licht houdt, wordt het keihard en komen er geen bijtende zuren doorheen.

Willen we de bijtende zuren doorlaten, dan moeten we het folie op die plekken beschermen tegen het UV-licht. Dat doen we door middel van zwart geprinte vlakken. We leggen een printje boven het vel messing én een printje onder het vel messing. Beide vellen moeten perfect uitgelijnd zijn t.o.v. elkaar.

Op de eerste weergave hieronder zie je hoe dat er schematisch uit ziet. Het is een zijaanzicht van een vel messing. Bij 'B' kon de etsvloeistof in het messing bijten, omdat het folie daar niet verhard werd. Dat zijn de stukken van de print die zwart zijn.

49165491683_0f8b19faac_b.jpg

De onderste tekening is het antwoord op je vraag. Overal waar je 'B' ziet, zit de zwarte toner op het printje. Het bovenste printje heeft op twee plekken zwarte toner (twee keer 'B') en het onderste printje heeft ook twee plekken zwarte toner (twee keer 'B'), maar dan deels op andere plekken.

Waar de twee 'B's op beide printjes op dezelfde plek zitten, daar bijt de vloeistof helemaal door het vel messing heen. Volledige ets dus. Bij elk van beide andere 'B's wordt het messing tot op het midden weggeëtst. Overal waar je 'A' ziet, wordt niet geëtst. Op al die plekken was het folie hard geworden.

Zo krijg je twee verschillende reliëfs, het ene aan de bovenkant en het andere aan de onderkant van het vel messing.

Hopelijk maakt dit het duidelijker. Als e.e.a. tot vragen leidt, laat maar weten.
 
Ik ken het procedé , vroeger in mijn jonge jaren toen ik nog niet getrouwd was maar mijn vrouwke al kende hebben we ( mijn schoonbroer en ik ) verschillende printjes gemaakt om elektrische zaken te maken o.a. sound running licht en kleine audio versterkertjes .
Maar dan tekende we met een speciale viltstift de print uit op zo een printplaatje dat is een soort kunststopplaatje met een dun laagje koper op en dan etste we alles weg tot er alleen wat banen en soldeerpunten verbleven en zo hadden we ons eigen printplaatje
In Kalmthout tegen de Nederlandse grens was zo een elektro zaak waar je setjes kon kopen voor zelfbouw
Suc6 ermee Roy
Marc
 
Zelf PE maken, brrr, mag er niet aan denken.
Weet het, het is gewoon proberen, maar toch ...
 
Terug
Bovenaan