1/72 Mercedes-Benz LG3000 tankwagen (Kfz. 384) [wip]

[Erwin]

Roy, even een wilde gedachte maar wil ze toch even loslaten in de hoop dat het misschien tot verdere ideeën kan leiden.
Je hebt nu je gefreesde stuk en je zegt zelf dat je er heel tevreden over bent.
Zou je dit stuk nu eventueel niet kunnen gebruiken als een mal voor de louvres?

Waar ik naar toe wil:
Iedereen kent de rol zilverpapier/aluminiumfolie die we in de keuken gebruiken. Die rollen bestaan in verschillende diktes.
Als je nu een stuk alu folie over je reeds gefreesde stuk zou kunnen plaatsen en de louvres door druk "doorwrijven" dan zou de alu folie volgens mij wel eens reliëf kunnen aannemen.
Misschien dat het dan mogelijk zou zijn deze in te snijden om op die manier toch tot echte louvres te komen.

Denk zelfs dat die alu folie ook in een soort koper folie bestaat maar zou niet weten waar die te vinden.
Nogmaals, is maar een idee en mogelijks is dit al eens naar voor gebracht, maar als ik het niet neerpen blijft het toch de ganse dag in mijn hoofd hangen.

 

[Roy vd M.]

maar allee, liever 'hardop' denken niewaar, niet geschoten is altijd mis

Dat is zeker waar. Vier keer iets hardop zeggen waarvan één keer iets zeer bruikbaars en over het hoofd gezien, is pure winst.

Roy, even een wilde gedachte maar wil ze toch even loslaten in de hoop dat het misschien tot verdere ideeën kan leiden.
Je hebt nu je gefreesde stuk en je zegt zelf dat je er heel tevreden over bent.
Zou je dit stuk nu eventueel niet kunnen gebruiken als een mal voor de louvres?

Waar ik naar toe wil:
Iedereen kent de rol zilverpapier/aluminiumfolie die we in de keuken gebruiken. Die rollen bestaan in verschillende diktes.
Als je nu een stuk alu folie over je reeds gefreesde stuk zou kunnen plaatsen en de louvres door druk "doorwrijven" dan zou de alu folie volgens mij wel eens reliëf kunnen aannemen.
Misschien dat het dan mogelijk zou zijn deze in te snijden om op die manier toch tot echte louvres te komen.

Ik zie nog niet helemaal voor me hoe je dat bedoelt, meer in het bijzonder hoe je die kerfjes zou kunnen maken. Ik denk ook, hoe dun aluminiumfolie ook moge zijn, dat er in de praktijk niets van de opening te zien zal zijn (nog afgezien van hoe ontzettend fragiel het zou zijn... één keer je duim verkeerd en alles is ingedeukt). Maar de openingen van de louvres zouden maximaal 0,1 millimeter in hoogte zijn, als je ze al in een hoek van 45 graden zou zetten... hetgeen dan teveel de nadruk zou leggen op de openingen; zou je een hoek van 10 graden gebruiken, dan zouden de sleuven in de louvres misschien 0,03 millimeter hoog zijn. Daar moet je dan met je vergrootglas bij om het te zien...

Nogmaals, is maar een idee en mogelijks is dit al eens naar voor gebracht, maar als ik het niet neerpen blijft het toch de ganse dag in mijn hoofd hangen.

En ik waardeer het ook zeer dat je het hier deelt. Er zijn al talloze situaties geweest waarin ik door dit soort tips plaatsvervangende eureka-momentjes kreeg en die me deden besluiten iets in een bouw totaal anders te doen.


18. Weliswaar ben ik tevreden met de louvres in de hoogte, maar aan de uiteinden kan het misschien mooier. Ik heb nog eens nagedacht en gekeken naar photo etch van Eduard voor de 1/72 Academy set van de Opel Blitz en ook naar een photo etch setje voor mijn eigen Blitz tankwagen van Mac Distribution, en heb besloten dat ik -mede omdat ik er uiteindelijk toch niet aan ontkom, met de Delage waar ik (voor zover binnen mijn macht liggende) uiterste perfectie wil, om zelf photo etch te ontwerpen en maken, dit bij dit project ook daadwerkelijk ga proberen. Ik hoef het maar te kunnen en het zal een techniek zijn die ik regelmatig zal kunnen gebruiken.

Ofwel, status quo vanaf de Ladderwagen-bouw en mogelijke oplossing #14 zal daadwerkelijk worden geprobeerd. Ik ga daar niet zo lang mee wachten als de vorige keer. Het enige wat ik er misschien voor zal moeten aanschaffen, is een inkjetprinter met hoge resolutie. Tijdens de beurs in Veldhoven heb ik een tijdje met een Fransman gesproken die een papiertje met uitleg had gemaakt over het zelf maken van photo etch. Hij ried mij aan een inkjetprinter te gebruiken met een dpi van 2.400.

Verder heb ik nog steeds alle knowhow over photo etchen en is het procédé me nog steeds duidelijk. Waar het de vorige keer is gestopt (=printjes waren niet scherp genoeg) kan dat hopelijk nu positiever worden afgerond.

Ik heb het kfz. 384-model van Mac Distribution snel in elkaar gelijmd. De reden is, dat ik het model wil opmeten om erachter te kunnen komen in hoeverre het zich goed verhoudt tot de tekeningen die ik heb. Voor het vastlijmen heb ik secondenlijm en wat zap kicker gebruikt. Blu-tack zou hier niet goed werken omdat het hele ding uit elkaar zou vallen en ik ben op zoek naar vrij precieze afmetingen.

Het plastic is stug en broos, waardoor de onderdeeltjes met een zaagje of een mesje verwijderd moeten worden. Doe ik dat niet, dan bestaat het grote risico dat er hapjes uit het kitonderdeel afbreken. Dat is me bij het chassis gebeurd, toen ik nog niet beter wist.

Na een uurtje knutselen staat dit er:



Zo is ook goed te zien hoe de louvres het doen tegenover het model. Let niet op onder- en bovenzijde, dat zou mooier afgewerkt worden. Ik ben tevreden over de 'groeven' maar misschien zou boven- en onderkant mooier vormgegeven kunnen worden. Vandaar dus de photo etch-poging.

19. Twee jaar geleden stond dit model niet al te hoog op mijn verlanglijstje van te bouwen dingen, vooral vanwege deze foto van de fabrikant:



Ik vond het er een beetje uitzien als een plompe pudding. Iets was er mis... zie jij wat?




20. Toen ik gisteravond deze vergelijking nog eens maakte, viel mijn oog op de wielen. Deze leken in het model behoorlijk wat te klein. Tekening erbij en die bevestigde deze gedachte. Dus greep ik naar de kit van HP Models en jawel, daar waren de wielen een flink stukje groter.



Om precies te zijn, de Mac Distribution-wielen zijn 12,89mm. in diameter en de HP Models-wielen 11,94mm. Bijna een volle millimeter kleiner dus. De 1/24-bouwers zullen wellicht de wenkbrauwen fronsen over de terminologie 'bijna een volle millimeter' maar op deze schaal maakt dat echt een groot verschil. Je ziet het op de foto hierboven.

21. Hier een vergelijking:







Het tweede wiel (HP Models) ziet er al een stuk realistischer uit qua grootte. Precies zal dit nog moeten worden nagemeten. Overigens is dit wiel niet zonder gebreken, de bouten zitten te ver naar buiten; maar dat is het probleem niet. Dat kan worden aangepast.

Hopelijk binnenkort een verslag van het photo etch-proces.

​Totaal bestede tijd: 4u.

 

[Roy vd M.]

Nou, volgens de tekening zou de grootte moeten zijn 12,31mm. Dat is dus halverwege tussen wat HP zegt enerzijds en Mac anderzijds. Wat een ontzettend frustrerende pokkenzooi. Waarom doen kitontwerpers niet eens gewoon wat research. Bah.

HP : 12,89mm.
Mac : 11,94mm.
N&B : 12,31mm.

Ik denk dat ik dan maar een wiel moet gaan afdraaien op de draaibank, daar een mal van maken en die gieten. Lekker. Nota bene: die Mac kit kost 30 euro en de HP kit 26 euro. Leuke prijs voor speelgoed.

Ik ga de N&B-tekening nog eens vergelijken met wat ik denk dat een blauwdruk is en dan ga ik besluiten wat te doen.

 

[Roy vd M.]

22. Ik heb een drietal afbeeldingen in het tekenprogramma Gimp geladen. Allereerst, een zeer belangrijke bron die ik vandaag bij toeval vond, een 3D-scan van één van de twee mij bekende overlevende LG 3000-exemplaren. Hoe is het mogelijk. Die scan geeft, zonder parallaxaire onvolkomenheden (=een foto heeft altijd lensvervorming en geeft nooit een perfect zijaanzicht weer; een tekening doet dat wel; deze 3D-scan kun je zien alsof het een tekening is), een prachtig beeld van de vrachtwagen. Tweede afbeelding is een scan uit het boek Nuts & Bolts. Derde afbeelding is een soort blauwdruk van de tanker, van onbekende afkomst.

Ik heb de drie (eigenlijk nog een vierde, maar die laat ik even achterwege) afbeeldingen over elkaar heen geplaatst en wel zo dat de posities van de drie assen overeenkwamen

In verband met copyrights laat ik slechts delen van het verkregen bestand zien.

De wielen en assen van Nuts & Bolts en de 3D-scan van de echte vrachtwagen kwamen perfect overeen. Dat zal waarschijnlijk komen doordat de afmetingen bekend zijn. Blijkens Nuts & Bolts is de afstand tussen voorste as en middelste 3.900 centimeter en die tussen de twee achterste assen 1.050 centimeter. Dit zal zeker de basis van de tekening hebben gevormd.

Echter... daar houden de gelijkenissen op.

Voor de duidelijkheid: het 'donker ingekleurde' is een scan van de echte vrachtwagen; de lijntekening is van Nuts & Bolts.



Ad 1.: De motorkap is niet zo hoog als Nuts & Bolts suggereert.
Ad 2.: Het portier is niet zo hoog als N&B suggereert.
Ad 3.: Het spatscherm is niet zo hoog als N&B suggereert.
Ad 4.: De grille staat niet schuin, ook niet een beetje. Dit was me al aan de tekening van N&B opgevallen en vormde de basis van mijn eerste verdenking.

23. Achteraan kloppen de posities van de assen, zoals gezegd. De blauwe strepen zijn hulplijntjes om posities mee vast te leggen.



24. Wanneer ik de onbekende blauwdruk over de N&B-tekening plaats, blijken die ook goed overeen te komen. De posities van de spatschermen van de opbouw zijn gelijkend.



25. Ook wanneer de tekening van N&B in algemeen opzicht wordt vergeleken met de onbekende blauwdruk, is het goede nieuws dat de complete opbouw (=het tankergedeelte) zeer goed overeen komt. De lijnen liggen daar zo goed als over elkaar heen, opvallend (en gelukkig!) genoeg.

Waar het aan schort, is het voorste gedeelte (cabine en motorkap).



Het dak van N&B is (veel!) hoger dan dat van de blauwdruk, welke bron ik meer waarde toedicht. Ook is goed te zien dat de motorkap en het portier bij N&B hoger zitten. Zeer merkwaardig is, dat de achterkant van de cabine op de tekening van N&B iets voorover lijkt te hellen. Blijkens foto's van de echte tanker is dat pertinent onjuist. Net als bij de licht achterover hellende grille, vraag ik mij af waar de ontwerper van de (recente) tekening van N&B zich op baseert.

26. In N&B staat verder de grootte van de banden, helaas niet de omtrek. Die kan echter nu vrij nauwkeurig worden ingeschat op 890,8 centimeter. Op schaal 1/72 wordt dat 12,37mm. Ik zat er dus niet heel ver naast toen ik in mijn vorige post 12,31mm. noemde. De banden van Mac Distribution zijn sowieso zonder waarde voor deze bouw, nu ze 0,43mm. te klein zijn. Dat kan echt niet op deze schaal en ik vind het zeer slordig. Dat gezegd zijnde, is het een wat ouder kitje en de info die we nu hebben was toen nog niet zo luxe voorhanden; echter, een telefoontje naar Daimler-Benz had wellicht dezelfde kennis opgeleverd als het N&B heeft gedaan.

Maar ja, ik ging eens proberen de band van HP Models bij te werken. In de draaibank dat ding en om te beginnen een centrering maken voor het te boren gaatje.



27. Daarna met een boor 3mm. aan de slag.



28. Zo krijgt men dit.



29. Boutje + moertje.



30. En het afdraaien kost dan welgeteld een minuut.



De positieve eindconstatering is, dat er nog wat profiel van de banden zichtbaar is. Daar had ik op gehoopt, want de rest kan ingezaagd worden. De velg kan eveneens iets verder worden afgedraaid. Maar het grotere probleem werd mij pas later duidelijk, toen ik het overzicht van N&B er nog eens bij pakte. Daar is ook de dikte van de band weergegeven en die is (op schaal 1/72) 2,56mm. En wat blijkt? Het bandje van HP is 3,4mm. Om dit in perspectief te plaatsen: dat is 32% te dik. Het ziet er werkelijk niet uit. Foto's van de originele banden tonen dan ook een groot verschil met het resin exemplaar dat nu voor me ligt.

Ik denk nu dat ik één bandje zal scratchen op de draaibank en daar dan 12 afgietsels van te maken. Dat is meteen een mooie oefening voor de Delage, waar het in het groot zal moeten.

Overigens heb ik andere bandjes in mijn stash (Mercedes-Benz 4500, Mercedes-Benz 1500, Opel Blitz), maar het ene is net te groot en het ander net te klein.

Totaal bestede tijd: 6u.

 

[Roy vd M.]

31. O ja wat ik nog was vergeten te melden is, dat het met het nieuwe bestand mogelijk is om zeer nauwkeurig te meten hoe ver bepaalde onderdelen van het voertuig van elkaar verwijderd zitten.

Zo is de afstand tussen de twee achterassen 430 pixels. Wanneer ik weet dat dat 1.050 centimeter is, kan ik in Gimp een formule invoeren die mij vervolgens onmiddellijk het aantal millimeters toont zoals het schaalmodel op 1/72 moet zijn. Dat is in dit geval 14,573 millimeter.

Zet ik de schuifmaat op 14,57mm., dan kan ik dus controleren of de modellen in dit opzicht goed zijn.

Te beginnen met Mac Distribution. Dat onderdeeltje is iets te groot:



Het exemplaar van HP is juist te klein:



Herstel, het éne exemplaar van HP is te klein, het ándere is... precies goed.



De modelbouwer die argeloos de kit van HP in dit opzicht onveranderd gebruikt, zal zich dus geconfronteerd zien met niet parallel staande achterassen.

Genoeg geklaagd, ik ga 's mijn bedje opzoeken

 

[Pascal]

eens je uw gereedschap kent word het plezierige bedoening om niet te zeggen spelen en worden de mogelijkheden onbeperkt en knap (volger) grt.

 

[Silenoz]

Goedemorgen.... Bezig nachtje. Elders gezien om de banden in twee te zagen en weer samen te lijmen om ze dunner te krijgen. De perfecte resinkit gaan we nooit hebben, zeker niet in 1/72, hoewel het hier lijkt mee te vallen. Soms lijkt het er maar van heel ver op.... Ik weet dat je daar weinig toegevingen op doet, dus benieuwd naar waar de tocht zal leiden. Die Louvrestraat zien er An een heel stuk beter uit. Ik zou eens moeten zien hoe ze uitgevoerd zijn op de PE-set van mijn Fiat 508

 

[Roy vd M.]

@Pascal: dat is wel waar, met dit soort machines is er ineens een stuk meer mogelijk en het is heel prettig om gewoon even naar de werkruimte te kunnen wandelen en 'even een gaatje precies in het midden van het wiel te boren, precies loodrecht'. Laat staan om de buitenkant van de band af te vlakken.

@Bart: dat plan om de banden in tweeën te zagen en weer samen te lijmen, is er eentje om wellicht uit te voeren; daar had ik nog niet aan gedacht.

Over de perfecte resinkit... wellicht komt die er inderdaad niet, maar goed onderzoek zou toch wel eens mogen in de modelbouwwereld. Men mag een voorbeeld nemen aan het al genoemde Zoukei-Mura, dat indringend en diepgravend onderzoek doet alvorens een kit uit te geven. Niet voor niets geven zij gemiddeld elk jaar slechts één nieuwe model uit. Ze laten het onderwerp overvliegen om te bestuderen, scannen, meten, boetseren... of ze vliegen zelf met een klein team over naar een museum waar er eentje staat en gaan het daar dan tot in het kleinste detail opnemen en onderzoeken. Bij de Heinkel Uhu waren de mallen gereed om te worden gefabriceerd toen ze nog een klein foutje ontdekten aan de belijning van de cockpitkap. Dat foutje zou en moest worden hersteld, uitgebreide excuusblog van Zoukei-Mura en de productie werd een maand uitgesteld. Alle pre-order klanten kregen een cadeautje voor de overlast, en wat er uit de mallen rolde was een nagenoeg perfect model. Fantastisch vind ik dat.

Vervolgens schrijven ze er een boek over met alle bevindingen, dat je als modelbouwer apart kunt aanschaffen. Dat is pas echte passie, commitment. Liefde voor de hobby. Nu snap ik ook wel dat dat zeer ver gaat, maar nogmaals.. als ik als eenvoudige modelbouwer tot de bovenstaande maten kan komen, dan kan zo'n bedrijfje dat toch ook alvorens het model te tekenen en de mallen te maken?

De reden dat het niet gebeurt is mij ook wel duidelijk: onderzoek kost tijd (in mijn geval: een avond) en tijd kost geld. Dat geld is er bij kleine producenten nauwelijks (Zoukei-Mura ziet zich bijvoorbeeld genoodzaakt om zijn kits vrij duur te maken en is bovendien afhankelijk van veel aftermarket per model). Dus dan wordt er door die kleinere producenten genoegen genomen met halfbakken producten.

Het sterkt mij overigens wel in mijn motivatie om de fouten te corrigeren.

 

[Roy vd M.]

32. Gebiologeerd door de tip van Bart, ben ik meteen aan de slag gegaan. Heb ik het niet druk op het werk? Jawel, maar dit laat me even niet los. Vanavond maar een uurtje langer werken dan.

Voor het doormidden snijden gebruik ik een mooi daartoe gevormd microzaagje, te koop bij RB Productions.



33. Bevestigen in de beitelhouder en gaan... het resin laat zich makkelijk doorzagen.



34. Hier is het zagen in actie te zien.

35. De laatste halve millimeter wordt handmatig verwijderd met een ander microzaagje.



36. Hak!



37. Beide helften worden geschuurd met een harde schuurpad. Extra voordeel van dit schuren is dat eventuele vervorming ten gevolge van het gietproces en eventueel niet helemaal 100% recht zijnde boring zo kunnen worden hersteld, mits met zorg en geduld. Het is zaak om elke paar seconden de dikte van het samenstel te meten met de schuifmaat.



38. Hier dan het wiel zoals het was en hoe het werd. De twee helften, inmiddels in de vereiste dikte, zijn provisorisch aan elkaar gelijmd met een kleine drup secondenlijm.



39. Hier het verschil in dikte.



40. Nog even een tweetal overbodige dryfit-foto's.





Totaal bestede tijd: 7u.

 

[Silenoz]

Ziet er goed gelukt uit

 

[Peter van Dijk]

Mooie arbeid, degelijke en enthousiaste aanpak, heerlijk om te volgen

carry on !

 

[Beyond]

Heb eindelijk de tijd kunnen nemen om bij te benen.
Knap hoe je al gevorderd bent in het zoeken naar oplossingen
Het is leerrijk

 

[PeiperJ]

Knap hoe je dit zo kon oplossen , volg aandachtig in stilte , want dit is een topic waar je alles mooie uiteenzet aan de hand van foto's en filmpjes en bovendien zeer leerzaam , hou ik van !

 

[Roy vd M.]

@Bart, @Peter, @Xavier, @Filip: merci voor jullie enthousiaste reacties. Het doet altijd deugt als er reacties worden geschreven op zo'n vrij uitvoerig topic. Peter ik ga binnenkort ook (althans dat is de planning) een inhoudelijke reactie geven op jouw werkzaamheden aan je schitterende diorama. Eerst moet ik eens alles bij lezen, het is nogal wat leesstof en het is te interessant en leerzaam om niet grondig door te nemen.

Heren admins, ik waardeer het zeer dat jullie toch steeds weer de moeite nemen om mijn topics te komen bekijken en, zelfs bij stille volging, toch van een berichtje te voorzien. Voor mij is het zeker ook leerzaam, de tip van Bart heeft ervoor gezorgd dat er (naar alle waarschijnlijkheid) een hoop scratchwerk achterwege kan blijven. En de andere tips en adviezen hebben mij op z'n minst aan het denken gezet en leiden uiteindelijk wellicht ook weer tot betere oplossingen.


41. Ik heb besloten de onbekende blauwdruk-tekening als leidend te beschouwen, nu die tekening tot nu toe de enige is gebleken waar geen kenbare gebreken aan zitten en die ook overeen lijkt te komen met het beschikbare fotomateriaal van deze tanker.

Nu ik in Gimp kan meten op de honderdste millimeter, in schaal 1/72, kan ik ook een overlay maken van kitonderdelen. Ik meet dan één stukje van het onderdeel op en plaats dat over de andere tekeningen en foto heen. De foto is van ver genomen en dan ingezoomd, om lensvervorming te minimaliseren. Natuurlijk is het ook maar een klein onderdeel, maar iets van lensvervorming is er altijd.

Ik ging uit van het ergste, omdat de voorbereiding tot nu toe nog niet veel meevallers had gegund.



Ik moet zeggen dat dit me nog wel meeviel. Deurtjes en de algemene vormen komen enigszins overeen en er zijn maar vijf grote discrepanties.

1.: Het dak van de kit is te hoog, zelfs nog een paar pixels hoger dan de foto-tekening suggereert (het dak is immers verder verwijderd van de fotocamera dan de zijkant van de tanker). Voor de duidelijkheid: het witte gedeelte boven de zwarte streep is overvloedig. Dat is zonder enig probleem te herstellen... op zich (to be continued, zie paragraaf 43).

2.: De wielkast is in de kit veel te breed, aan de achterzijde. Dit helpt in grote mate bij het 'plompe pudding'-beeld waar ik het eerder over had, in combinatie met de te kleine wielen.

3. en 4.: alom heeft Mac Distribution de tanker iets te groot ingeschat. Ook dat helpt visueel mee bij het bepalen van de schijn dat dit een lomp, ingezakt, plomp voertuigje zou zijn. Te kleine wielen, te grote bak, te grote wielkasten... dit alles versterkt elkaar in het ongewenste effect.

5. De rij ventilatie-openingen is op de kit iets te kort.


42. Vanzelfsprekend was ik erg benieuwd hoe het kitje van HP het in deze vergelijking tussen tekening en model zou doen. En ik moet zeggen, dat het er beter uitziet dan bij Mac Distribution. Wat meteen opvalt, zijn vooral de veel kleinere wielkasten. Preciezer zal ik het het in een later stadium nameten.



Op de foto is overigens goed te zien dat de kit van Mac Distribution hier meer detail bevat dan die van HP.

43. Overigens lijkt HP de tanker ongeveer dezelfde algemene afmetingen te hebben gegeven als Mac. Hopelijk blijft de daaraan te besteden energie beperkt tot schuren.

Een zeer opvallend verschil is de manier waarop het dak is gemaakt. HP heeft een veel geleidelijke curve gebruikt dan Mac Distribution. De zijkanten bij HP zijn veel minder diep (=breed) dan die van Mac. Gebaseerd op foto's, denk ik dat de waarheid net als bij de wielen ergens in het midden ligt. De oplossing van Mac klopt hoe dan ook niet. Van die van HP ben ik nog niet overtuigd.

Wat hoe dan ook bij HP niet klopt is de hoogte van de tanker... deze is nog hoger dan die van Mac.


Totaal bestede bouwtijd: 7 uur.

 

[StevenVD]

Roy, er zit een reservewiel voor dat slechte gedeelte van de louvres. Dat gaat dus niet opvallen. Ik zou deze toch gebruiken en eens kijken of het zich een tweede keer manifesteert voor de andere kant.

 

[Roy vd M.]

Ik weet niet welke louvres je bedoelt, maar ga ervan uit dat je het over mijn eigen exemplaren hebt. Het 'slechte' deel van de louvres zit bovenaan en onderaan, niet achter het reservewiel. Die slechte delen zijn door middel van frezen te verbeteren, maar dan nog zit er geen curve aan de boven- en onderkant. Alleen met photo etchen valt die te verkrijgen, denk ik. Mocht je de louvres van het resin-onderdeel van HP bedoelen, die zijn overal van middelmatige kwaliteit.

Het is heel persoonlijk, maar zelf wil ik bij deze bouw een model afleveren waar geen losse eindjes aan zitten. Zouden de louvres blijven zoals HP of Mac ze leveren, dan zou ik het model niet willen tonen. Ik zou er nooit tevreden mee zijn. Zie het als een kwestie van eer dat ik het model zo goed afwerk als ik redelijkerwijze kan. Het is een innerlijke drang zoals elke modelbouwer die wel heeft, vergelijk het met jouw eigen drang om een enorme hoeveelheid details toe te voegen aan jouw huidige model. Als ik daarbij intussen leer photo etchen, iets wat ik uiteindelijk toch nodig zou hebben, dan is dat alleen maar mooi meegenomen.



44. Overigens wat betreft het tankergedeelte, in het boek van Nuts & Bolts staan fantastische foto's die recht van de achterzijde zijn genomen. Daaruit blijkt, dat het model van Mac Distribution ver van de waarheid zit. Ook de tekening in Nuts & Bolts klopt niet... raar dat ze wel zelf doorslaggevende foto's hebben en er tegelijkertijd niet voor zorgen dat de tekening correct is. Maar ja.

Zeer dicht in de buurt van de werkelijkheid komt het model van HP. Hoe realistisch dat precies is, moet nog worden nagemeten.

 

[Roy vd M.]

Om te beginnen daar waar ik de vorige post afsloot: wederom zit de waarheid in het midden van wat HP en Mac onderscheidenlijk preken... gelukkig is het HP-exemplaar waarschijnlijk vrij goed aan te passen in dit geval.


45. Ik heb de wielen nog eens goed bekeken en ben tot de conclusie gekomen dat er de kitexemplaren van HP onbruikbaar zijn, wegens een verkeerd aantal groeven in de band. Ook overigens was er behoorlijk wat aan te passen per wiel. Uiteindelijk heb ik besloten om de banden en de velgen (los) te scratchen.

Deze post behandelt hoe ik de positieve mal voor de band maak. Van deze mal zal een negatief moeten worden gegoten met resin (hars). Bestaande uit twee helften, wordt dat de uiteindelijke mal. Wanneer die mal volgegoten wordt met resin, kan een kopie worden gemaakt van de zojuist gemaakte positieve mal.

Met behulp van de maten in Nuts & Bolts en de in Gimp gemaakte tekening kon een tekening worden gemaakt met daarin de precieze hoogte en dikte van de band. De dwarsdoorsnede was moeilijker, daar moest ik afgaan op wat ik op foto's zag. Vreemd genoeg kan ik de tekening nergens vinden... waarschijnlijk ergens achter een kast gevallen of zo. Maar ja, het werkstukje is toch af. Helaas dus geen foto van de tekening.

46. Allereerst moest de kop van de aluminium staf netjes worden afgedraaid.



47. Daarna moest de diameter van de band worden verkregen. Dat was 12,37mm.



48. Met wat geluk kreeg ik die precies goed.



49. Met een centreerboor werd het centrum van het werkstuk opgezocht en voorgeboord, ten behoeve van het grove boorwerk.



50. Dit dus.



51. Het gaatje bleek met een 7 millimeter boor nét iets te klein, ongeveer 0,15mm. Ik hielp de boor een beetje richting zijkant om de boring iets te vergroten...



52. ... en vijlde nog ietwat na met een cilindervormig vijltje.



53. Vervolgens werd de dikte van de band bepaald. Ik maakte de helft van één band, waarbij de twee helften uiteindelijk tegen elkaar aan zullen worden gelijmd.

Op de volgende foto zie je twee waarden. Bij 1. zie je hoe ver ik nog door moet met verspanen. Bij 2. zie je hoe ver ik al ben met verspanen. De beitel moet hier dus nog een flink stuk naar rechts.



54. Op foto's van de originele band is te zien, dat het bovenste stuk (buitenkant) in een vrij scherpe hoek is 'afgesneden'. Dat boots ik met deze beitel na.



55. Ook aan de binnenzijde van de band is een hoekje 'afgesneden', zij het kleiner. Hier moet ik een andere beitel voor gebruiken. De precies gewenste hoek is in te stellen door de beitelhouder te roteren.



56. Hier is het profiel te zien, met de grote hoek 'eruit' aan de boven- en onderkant van de band en de kleine hoek 'eruit' daar waar de band grenst aan de velg.



57. Hopelijk gaat er aan de wedstrijdtafel niemand 'ribbels tellen'. Ik tel een aantal van 46 sleuven op de band waar ik een goede foto van heb, en zo ook op de tekening van Nuts & Bolts (chapeau, dat mag ook wel eens gezegd). Mijn verdeelapparaat kan geen verdeling in 46 stuks maken, vooral omdat 23 een priemgetal is denk ik. Ik koos voor 45 stuks. Daarvoor moest ik de schijf met 27 gaatjes pakken Voor elke sleuf moest ik de hendel 24 gaatjes met de klok mee draaien. Vanzelfsprekend ga ik niet elke keer 24 gaatjes tellen. Ik tel gewoon 3 gaatjes naar links en draai de hendel naar rechts, het gevonden gaatje in. Zo ga ik ook per saldo 24 gaatjes naar rechts. Zie het filmpje hierna in paragraaf 59.



58. Dit is de 'look' waar ik naar op zoek ben.



59. Hier het procédé in beweging. Eerst zet ik de draaischijf in de juiste positie (3 gaatjes terug wordt gemarkeerd, hendel wordt met de klok mee gedraaid tot hij bij het gemarkeerde gaatje komt). Het freesbed wordt naar voren geschoven richting de micro cirkelzaag, die op de gekozen positie een incisie maakt. Dan wordt het freesbed weer naar achteren geschoven en wordt een en ander herhaald. Dit in totaal 45 keer.

60. Op driekwart...



61. Hier een vergelijking met de te grote band (geel, HP Models) en de te kleine band (grijs, Mac Distribution). Mijn aluminium exemplaar is middels schuren ontdaan van verspaningsresten.

Ik laat het bandje zekerheidshalve nog even aan zijn aluminium navelstreng zitten, zodat ik het indien nodig nog kan aanpassen met de draaibank.



Met name ben ik nu benieuwd in hoeverre de resin deze groeven vult. Iets zegt mij dat ze niet, te weinig of onregelmatig gevuld gaan worden. Dan zullen de openingen dus dieper moeten worden gemaakt. Wellicht dat iemand met ervaring met resin gieten daar ervaring mee heeft... ik ben benieuwd. Zo niet, dan wordt het een kwestie van proberen.

Het maken van deze band(helft) kostte, blijkens de tijden van de foto's, ruim 3 uur. Dat valt mij persoonlijk eigenlijk best nog mee.

62. Edit: die mocht wel iets minder krasjes hebben. Ik heb er wat schuurpadjes op losgelaten en een foto gemaakt op een plek waar je het onderdeel iets beter kunt zien (altijd een uitdaging om metaal in kunstlicht te fotograferen).



Totaal bestede bouwtijd: 10 uur.

 

[PeiperJ]

In plaats van velgen ... een luchtband draaien , als dat niet knap is zeg

 

[Silenoz]

Mooi... Heel mooi zelfs, misschien nog iets bredere groeven, maar voor de rest schitterend gedaan

 

[coachke]

Beste Roy lang geleden had ik een buur dat een goede vriend geworden was , die man was apotheker en die kon alles enorm goed zoals behangen , metsen die zijn handen stonden naar alles , en nu ken ik een Meester ( advocaat ) en die man zijn handen staan ook naar alles ik vind dat enorm , mijn mond valt altijd open als ik zoiets zie ik voel me er zo klein bij , alle respect ,
Roy dit is toch weer een stukje magie wat ik hier te zien krijg
Marc