1/72 VII C Uboot [DONE]
- Onderwerp starter homeghost
- Startdatum
B
Blue Bird
Guest
Het blijft prachtig om te volgen. We zijn hier allemaal duikbootspecialisten aan het worden. Ik hou van je uitleg.
RC-Heligroeten,
Nick
RC-Heligroeten,
Nick
Dank jongens. Het scheelt best wel dat ik voldoende info materiaal heb. Ook om de technische kant ervan te kunnen belichten. Persoonlijk vind ik dat deze boten in die tijd best goed gebouwd waren. Ook de vorm ervan vind ik mooier dan de hedendaagse duikboten. Blijft toch wel mijn persoonlijke favoriet.
Steeds sta je versteld hoe vinding rijk je bent ron en alles lijk zo van zelf te gaan en weer een mooie update trouwens...
Dank jullie voor de complimenten.
En we gaan naar een van de laatste onderdelen in deze ruwbouw voor de romp.
De aandrijving is een heel ander deel in dit project. Hierbij komt het achterschip geheel tot leven. Deze delen zijn afwisselend van kunststof en aluminium en zelfs lood. Een onderdeel waar er meerdere stappen genomen moeten worden.
Het belangrijkste deel bestaat uit aluminium. Dit gedeelte draagt de volledige aandrijving. Er kwamen dus heel veel krachten op en daarom ook dat het aan vele kanten werd ondersteunt. Torsie was het grootste probleem. Want de schroeven welke eraan hangen gaven het deel niet alleen hun gewicht te verduren maar ook de stromingen van de schroeven en de bewegingen van de schroeven gaven veel geweld eraan.
Door de hoek erin werd er een hele grote stijfheid bijgegeven. Hierdoor werd de torsie voor een deel opgevangen. Spreekt ook voor zich dat dit deel bij het origineel met vele klinknagels en bijkomend laswerk vast werd gezet. Om het fladderen van de twee uitstekende delen op te vangen ( fladderen = op en neer bewegen door de schroeven met hun draai momenten ) Werden er aan de bovenzijde ( in dit geval onderzijde omdat de romp in de foto op haar kop ligt ) extra schuin opgestelde steunen gemonteerd.
Deze steunen gaven de dragende delen stabiliteit. Ook de twee aandrijfassen droegen bij aan een ondersteunende rol. Deze voorkwamen dat de gehele opstelling kon gaan breken tijdens de vaart boven water. Stampen ( op en neer gaande beweging van de romp in zee ) werkten vooral in op deze opstelling omdat hier geen dwarse verbindingen konden worden toegepast. Dit was daarom een van de redenen dat de uboot op ruwe zee vrijwel nooit boven de zeespeigel in de vaart zat. Alleen in het uiterste geval voor bijvoorbeeld bevoorrading van een andere uboot. In de film " Das Boot " zien we dit op een moment gebeuren. Een tweede uboot komt daarin langszij. Erg gevaarlijk voor deze uboten...
De lange aandrijfassen konden zelfs zover gaan doorbuigen dat de erin draaiende assen konden vastlopen en dan was ze weerloos op zee.
We zullen in de loop van dit gedeelte zien dat het gehele aandrijfsysteem erg weerloos was en open stond voor gevaren. Doch de ontwerpers ( DR. Friedrich Schurer en Fritz Broking ) hadden geen keuze. De uboten moesten snel gebouwd kunnen worden ( 1152 uboten in deze klasse tussen 1935-1945 bron : The type VII van David Westwood. ).
En we gaan naar een van de laatste onderdelen in deze ruwbouw voor de romp.
De aandrijving is een heel ander deel in dit project. Hierbij komt het achterschip geheel tot leven. Deze delen zijn afwisselend van kunststof en aluminium en zelfs lood. Een onderdeel waar er meerdere stappen genomen moeten worden.
Het belangrijkste deel bestaat uit aluminium. Dit gedeelte draagt de volledige aandrijving. Er kwamen dus heel veel krachten op en daarom ook dat het aan vele kanten werd ondersteunt. Torsie was het grootste probleem. Want de schroeven welke eraan hangen gaven het deel niet alleen hun gewicht te verduren maar ook de stromingen van de schroeven en de bewegingen van de schroeven gaven veel geweld eraan.
Door de hoek erin werd er een hele grote stijfheid bijgegeven. Hierdoor werd de torsie voor een deel opgevangen. Spreekt ook voor zich dat dit deel bij het origineel met vele klinknagels en bijkomend laswerk vast werd gezet. Om het fladderen van de twee uitstekende delen op te vangen ( fladderen = op en neer bewegen door de schroeven met hun draai momenten ) Werden er aan de bovenzijde ( in dit geval onderzijde omdat de romp in de foto op haar kop ligt ) extra schuin opgestelde steunen gemonteerd.
Deze steunen gaven de dragende delen stabiliteit. Ook de twee aandrijfassen droegen bij aan een ondersteunende rol. Deze voorkwamen dat de gehele opstelling kon gaan breken tijdens de vaart boven water. Stampen ( op en neer gaande beweging van de romp in zee ) werkten vooral in op deze opstelling omdat hier geen dwarse verbindingen konden worden toegepast. Dit was daarom een van de redenen dat de uboot op ruwe zee vrijwel nooit boven de zeespeigel in de vaart zat. Alleen in het uiterste geval voor bijvoorbeeld bevoorrading van een andere uboot. In de film " Das Boot " zien we dit op een moment gebeuren. Een tweede uboot komt daarin langszij. Erg gevaarlijk voor deze uboten...
De lange aandrijfassen konden zelfs zover gaan doorbuigen dat de erin draaiende assen konden vastlopen en dan was ze weerloos op zee.
We zullen in de loop van dit gedeelte zien dat het gehele aandrijfsysteem erg weerloos was en open stond voor gevaren. Doch de ontwerpers ( DR. Friedrich Schurer en Fritz Broking ) hadden geen keuze. De uboten moesten snel gebouwd kunnen worden ( 1152 uboten in deze klasse tussen 1935-1945 bron : The type VII van David Westwood. ).
De assen voor de aandrijving zijn gemonteerd. Om de schroeven te monteren heb ik in beide assen een messing draad gezet. Deze geeft de buitenste buis extra stevigheid en verbind alle delen met elkaar. Tevens worden aan de uiteinden later de schroeven gemonteerd op deze messing as.
Ook de steunen aan de onderzijde in de foto geven de assen stevigheid zoals in een eerder artikel beschreven.
Omdat ik later niet goed meer bij dit onderdeel kan komen na volledige montage van de delen heb ik de aluminium beplanking reeds hieronder aangebracht. Ook gepolijst zodat de primer later hier goed op gaat hechten.
De aluminium beplanking geeft later bij het weatheren ( na de spuitklussen van de romp) een erg realistisch uiterlijk eraan. Dit simuleert uitstekend de metalen buitenste huid.
Ook de steunen aan de onderzijde in de foto geven de assen stevigheid zoals in een eerder artikel beschreven.
Omdat ik later niet goed meer bij dit onderdeel kan komen na volledige montage van de delen heb ik de aluminium beplanking reeds hieronder aangebracht. Ook gepolijst zodat de primer later hier goed op gaat hechten.
De aluminium beplanking geeft later bij het weatheren ( na de spuitklussen van de romp) een erg realistisch uiterlijk eraan. Dit simuleert uitstekend de metalen buitenste huid.
R
Redriver
Guest
Knap stukje modelbouw
Brede glijlagers geven een ondoordringbare afdichting. Een nadeel is dat ze wel vlugger slijten maar met regelmaat vervangen was/is dit op te lossen.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Glijlager
Bedankt voor het compliment.
Knap stukje modelbouw
Mijn dank.
Ron er rest me enkel dit te reageren--->>>De meesterbouwer zoals we je kennen he.
Dank je wel.
Heb dit topic vandaag aan mijn vrouw en mijn trouw-ma getoond, en beide zaten met open mond te kijken naar wat je hier reeds tentoonstelt...
Heb ze dan ook nog even de Emma Maersk laten zien...
Het was toch even stil...
Mooie update terug trouwens
Dank je wel. Als vrouwen een goede beoordeling geven dan wordt ik er zelfs stil van.
De steun aan de kiel is gemonteerd. Deze had twee doelen. De eerste was om te voorkomen dat de schroeven beschadigd konden geraken bij de vaart. De schroeven staken uit boven de diameter van de romp op die plaats. Verder had deze steun nog een functie. Dat was om de schroeven te beschermen als de Uboot op de bodem zou kunnen geraken. Toegegeven als je in een duikboot onbedoeld op de bodem geraakt is dit meestal slecht nieuws. Maar om de schroeven dan alsnog te beschermen is wel een overlevingskans. Vaak waren de aan boord zijnde bemanningen best wel listig en konden ze nog een manier bedenken om naar de oppervlakte te stijgen op welke manier dan ook. Dan beter met onbeschadigde schroeven als schroeven met scheve bladen of afgebroken gedeeltes..
De achterste duikroeren. Hier in een dryfit uiteraard.
De stuurvlakken. Ook in een dryfit. Staan te wachten op hun primer beurt.
En tenslotte hier in de romp los gemonteerd.
De achterste duikroeren. Hier in een dryfit uiteraard.
De stuurvlakken. Ook in een dryfit. Staan te wachten op hun primer beurt.
En tenslotte hier in de romp los gemonteerd.