1/350 Dunkerque en Strasbourg
- Onderwerp starter StevenVD
- Startdatum
Bedankt voor de reacties. Over de Dunkerques zelf valt er nog niet veel te vertellen, maar de medailles zitten ondertussen op hun plek.
Een van de steunen was gebarsten, uiteindelijk heb ik dus nog een vierde exemplaar moeten zagen.
Het plan was om de plaatjes met U-profielen op hun plek te houden. Hier zijn deze op maat afgezaagd.
Op deze oude envelop heb ik de gewenste positie uitgetekend van de steunen. Esthetisch zou een diagonale plaatsing goed uitkomen, en dan kan je tenminste beide kanten van de medaille nog zien. De namen van de schepen zijn dan ook nog te lezen als de vitrine langszij staat.
De envelop ligt hier op de bodemplaat en de vier boorpunten voor de profielen worden in het foamboard geprikt.
In de bodemplaat is langs onder een gat geboord tot aan het foamboard. Daarin worden de profielen gehamerd.
Nu kunnen de laatste PE-onderdelen uitgezocht worden voor er geschilderd gaat worden. De rails rond de hoofdbewapening zijn bij Bigblueboy voorzien voor de twee torens. Bij Shipyard is er alleen eentje voor de tweede.
Maar Bigblueboy heeft geen reling aan de tweede turret base. Dan zou je de dikke plastic stukken van de kit moeten gebruiken. Dit zou ik nog willen scratchen.
Een van de steunen was gebarsten, uiteindelijk heb ik dus nog een vierde exemplaar moeten zagen.
Het plan was om de plaatjes met U-profielen op hun plek te houden. Hier zijn deze op maat afgezaagd.
Op deze oude envelop heb ik de gewenste positie uitgetekend van de steunen. Esthetisch zou een diagonale plaatsing goed uitkomen, en dan kan je tenminste beide kanten van de medaille nog zien. De namen van de schepen zijn dan ook nog te lezen als de vitrine langszij staat.
De envelop ligt hier op de bodemplaat en de vier boorpunten voor de profielen worden in het foamboard geprikt.
In de bodemplaat is langs onder een gat geboord tot aan het foamboard. Daarin worden de profielen gehamerd.
Nu kunnen de laatste PE-onderdelen uitgezocht worden voor er geschilderd gaat worden. De rails rond de hoofdbewapening zijn bij Bigblueboy voorzien voor de twee torens. Bij Shipyard is er alleen eentje voor de tweede.
Maar Bigblueboy heeft geen reling aan de tweede turret base. Dan zou je de dikke plastic stukken van de kit moeten gebruiken. Dit zou ik nog willen scratchen.
Bedankt. De catwalk rond de tweede turret van Strasbourg is nu nagemaakt van Dunkerque. Alleen de Shipyard uitbreiding had die, dus vond ik geen geperforeerde vloerplaat voor die walkway. Maar ik wist dat er in de winkel in mijn buurt fijn Joefix metaalnet verkocht werd.
Op dit stukje karton sneed ik de vorm van de catwalk uit, om het metaalnetje volgens deze lijnen uit te snijden met een mes.
Dan kleefde ik een stuk reling uit de dubbele geleverde fret hierop.
Dit paste mooi op de turret base.
Ik ben ook aan de Loire vliegboten begonnen, want schilderen zit er waarschijnlijk een aantal dagen niet in deze week. De vloer voor mijn schilderhok wordt vervangen, morgen komt de betonwagen.
Het interieur heb ik Vallejo grijsblauw geschilderd.
Er moet hard gedrukt worden op de romp om te sluiten.
Het Bigblueboy PE komt op de katapultvliegtuigen. Het is vrij ingewikkeld, maar goed dat ik een mooi boek over deze vliegtuigen kocht.
De twee andere vliegtuigen zouden in opgeplooide toestand moeten komen, met Shipyard PE. Eens kijken of dat lukt.
Op dit stukje karton sneed ik de vorm van de catwalk uit, om het metaalnetje volgens deze lijnen uit te snijden met een mes.
Dan kleefde ik een stuk reling uit de dubbele geleverde fret hierop.
Dit paste mooi op de turret base.
Ik ben ook aan de Loire vliegboten begonnen, want schilderen zit er waarschijnlijk een aantal dagen niet in deze week. De vloer voor mijn schilderhok wordt vervangen, morgen komt de betonwagen.
Het interieur heb ik Vallejo grijsblauw geschilderd.
Er moet hard gedrukt worden op de romp om te sluiten.
Het Bigblueboy PE komt op de katapultvliegtuigen. Het is vrij ingewikkeld, maar goed dat ik een mooi boek over deze vliegtuigen kocht.
De twee andere vliegtuigen zouden in opgeplooide toestand moeten komen, met Shipyard PE. Eens kijken of dat lukt.
Bedankt. Om de vleugels op te plooien, moeten de vleugeltips, de ailerons en de flaps losgemaakt worden. Het toestel was zo nauw berekend om in de hangar te kunnen, dat deze onderdelen omgeplooid of gedemonteerd werden.
De vleugels kunnen dan 90 graden gedraaid worden, maar de overgebleven aileron van een vleugel moet omhoog geplooid worden. De staartvlakken moeten op dezelfde manier versneden worden, met de onderste stabilisator en het hoogteroer gedemonteerd.
Ook van de drijvers moeten de voor- en achterkant afgesneden worden, maar dat moet ik nog uitvoeren. Ik hoop , na al deze moeite, dat het vliegtuig ook nog in de open hangar zal passen.
De 2 schepen worden dan in de Atlantische camo gezet met Gunze 333. Een kleur die je goed moet mengen, want de verdunner is nog een stuk donkerder dan het bezinksel.
Ik wilde ook meteen het dek bruikbaar maken om op te kleven. Dat wil zeggen dat de gekleurde houtnerven nog weggewerkt moesten worden.
Na het overschilderen van de nerven met Tamiya NATO bruin tot ik ze niet meer kon zien, werd er Vallejo zandbruine primer over gespoten. Toen had ik eigenlijk de airbrush moeten schoonmaken.
Het resultaat is nog iets bleker dan het balsa dat je meekrijgt, maar er zijn nu toch geen nerven meer op te zien. Er worden nog wat stukken klaargezet om te spuiten.
Die stukken zijn dan in Gunze 333 gespoten.
De schepen zelf zijn ondertussen gemoduleerd door na het schaduwen met NATO zwart een druppel wit in het grijs te mengen. Dit alles ging gepaard met moeilijkheden omdat de Vallejoverf door de isopropyl terug van de beker geweekt werd en in de nozzle kwam.
s'Anderendaags werd het menierood op de rompen gespoten. Ik had een zijde met tape afgeplakt en daarover nog wat papier gekleefd, maar met onderbroken tape.
Dit werd den drie keer losgemaakt en opnieuw bevestigd tot de vier zijden in Gunze roodbruin stonden. Omdat de tape onderbroken was, kwam er toch wat overspray op de hull terecht.
Het schaduwen werd gedaan met Tamiya donkerbruin, mijn rood was tot de laatste druppel uitgeperst.
De finishing touch is met Gunze 7 gedaan, waardoor het menierood nu zijn typische oranjerode schijn gekregen heeft. Ik heb dit ook niet meer met maskering gedaan. Ik had gemerkt dat de opliggende beplatingslijnen door de aerodynamica van de romp onderaan rood geworden waren, maar dit komt mooi overeen met roest. Ik denk dat ik niet zoveel zal moeten repareren. Dat ga ik wel pas na de zwarte boot-topping doen.
De vleugels kunnen dan 90 graden gedraaid worden, maar de overgebleven aileron van een vleugel moet omhoog geplooid worden. De staartvlakken moeten op dezelfde manier versneden worden, met de onderste stabilisator en het hoogteroer gedemonteerd.
Ook van de drijvers moeten de voor- en achterkant afgesneden worden, maar dat moet ik nog uitvoeren. Ik hoop , na al deze moeite, dat het vliegtuig ook nog in de open hangar zal passen.
De 2 schepen worden dan in de Atlantische camo gezet met Gunze 333. Een kleur die je goed moet mengen, want de verdunner is nog een stuk donkerder dan het bezinksel.
Ik wilde ook meteen het dek bruikbaar maken om op te kleven. Dat wil zeggen dat de gekleurde houtnerven nog weggewerkt moesten worden.
Na het overschilderen van de nerven met Tamiya NATO bruin tot ik ze niet meer kon zien, werd er Vallejo zandbruine primer over gespoten. Toen had ik eigenlijk de airbrush moeten schoonmaken.
Het resultaat is nog iets bleker dan het balsa dat je meekrijgt, maar er zijn nu toch geen nerven meer op te zien. Er worden nog wat stukken klaargezet om te spuiten.
Die stukken zijn dan in Gunze 333 gespoten.
De schepen zelf zijn ondertussen gemoduleerd door na het schaduwen met NATO zwart een druppel wit in het grijs te mengen. Dit alles ging gepaard met moeilijkheden omdat de Vallejoverf door de isopropyl terug van de beker geweekt werd en in de nozzle kwam.
s'Anderendaags werd het menierood op de rompen gespoten. Ik had een zijde met tape afgeplakt en daarover nog wat papier gekleefd, maar met onderbroken tape.
Dit werd den drie keer losgemaakt en opnieuw bevestigd tot de vier zijden in Gunze roodbruin stonden. Omdat de tape onderbroken was, kwam er toch wat overspray op de hull terecht.
Het schaduwen werd gedaan met Tamiya donkerbruin, mijn rood was tot de laatste druppel uitgeperst.
De finishing touch is met Gunze 7 gedaan, waardoor het menierood nu zijn typische oranjerode schijn gekregen heeft. Ik heb dit ook niet meer met maskering gedaan. Ik had gemerkt dat de opliggende beplatingslijnen door de aerodynamica van de romp onderaan rood geworden waren, maar dit komt mooi overeen met roest. Ik denk dat ik niet zoveel zal moeten repareren. Dat ga ik wel pas na de zwarte boot-topping doen.
Bedankt. De volgende stap is het vastmaken van de houten dekken. Ook al zijn deze zelfklevend, ik maak steeds gebruik van contactlijm om een permanent resultaat te verzekeren. Het blijft wel opletten dat ik geen lijm onder de stickers uit laat komen, want die vreet wel eventuele verf op. Het trekt ook makkelijk draden.
De twee uiteinden van het dek gingen vrij makkelijk, al moest ik zoals voorzien een strip bij Dunkerque afsnijden om tegen de golfbreker te passen. Die had je ook na het houten dek kunnen vastmaken, maar dan staat hij half op die sticker en da's niet erg stevig.
Het middelste deel heeft bij beide schepen inkepingen voor de sloepentrolleys. In beide gevallen is dit niet zo goed overdacht. Om te beginnen moet je de inkepingen zelf opensnijden, ze zijn niet helemaal door het hout gelaserd.
Er is een erg fragiel PE-staketsel voor de rails voorzien. Er staat niet hoe je dit aan het schip moet kleven na assemblage.
Op dit platte onderdeel moet je de rails in de groeven kleven. Op zich is dit nog net te doen, in dien verstande dat je bij het vastkleven nergens mag afwijken van de etslijn op het stuk.
Je hebt dan twee heel mooie stukken, maar nog geen dek.
Nu moet je de fijne rails door het houten dek gaan wurmen, want de insnijding is zo smal dat het bodemstuk er niet door kan. Het moet dus bedoeld zijn om onder de sticker te zitten.
Maar de dekstickers zijn zo dik, dat je niet meer kan zien dat de rails los staan van het dek. Ze hadden dus evengoed gewoon plaatjes kunnen gebruiken. Door het aandrukken van de sticker komen de fijne rails makkelijk los of deuken ze in. Ik vermoed dat er met de bootjes er op toch niet veel meer van te zien is, maar het was veel moeite voor niks.
Bij Shipyard was er geen PE voorzien, dus krijg je de oorspronkelijke plastic rails van de kit. Maar nu loopt de transparante deksticker door onder het hout. Ik heb er door gesneden om de rails te laten passeren, maar ik moet straks nog heel wat plastic gaan opvissen tussen de rails. Ik ben nog in het bezit van een stel van deze rails in PE uit de ongebruikte dekset van Woodhunter, maar dat is maar een 2D-onderdeel en heeft niet de tientallen kleine bevestigingsstaafjes. Ik denk dat ik het dus hier maar bij laat.
Het voordek is dan in Deck Blue (Gunze H54) gezet.
Ook de metalen dekdelen moesten in deze kleur. Ik heb die dus eerst op de bovenbouw gespoten met wat modulatie van NAVO zwart en lichtblauw. Dit zal nu volledig afgeplakt moeten worden om de rest van de grijze camo op de bovenbouw te zetten. Dat worden wel enkele dagen afplakwerk.
De twee uiteinden van het dek gingen vrij makkelijk, al moest ik zoals voorzien een strip bij Dunkerque afsnijden om tegen de golfbreker te passen. Die had je ook na het houten dek kunnen vastmaken, maar dan staat hij half op die sticker en da's niet erg stevig.
Het middelste deel heeft bij beide schepen inkepingen voor de sloepentrolleys. In beide gevallen is dit niet zo goed overdacht. Om te beginnen moet je de inkepingen zelf opensnijden, ze zijn niet helemaal door het hout gelaserd.
Er is een erg fragiel PE-staketsel voor de rails voorzien. Er staat niet hoe je dit aan het schip moet kleven na assemblage.
Op dit platte onderdeel moet je de rails in de groeven kleven. Op zich is dit nog net te doen, in dien verstande dat je bij het vastkleven nergens mag afwijken van de etslijn op het stuk.
Je hebt dan twee heel mooie stukken, maar nog geen dek.
Nu moet je de fijne rails door het houten dek gaan wurmen, want de insnijding is zo smal dat het bodemstuk er niet door kan. Het moet dus bedoeld zijn om onder de sticker te zitten.
Maar de dekstickers zijn zo dik, dat je niet meer kan zien dat de rails los staan van het dek. Ze hadden dus evengoed gewoon plaatjes kunnen gebruiken. Door het aandrukken van de sticker komen de fijne rails makkelijk los of deuken ze in. Ik vermoed dat er met de bootjes er op toch niet veel meer van te zien is, maar het was veel moeite voor niks.
Bij Shipyard was er geen PE voorzien, dus krijg je de oorspronkelijke plastic rails van de kit. Maar nu loopt de transparante deksticker door onder het hout. Ik heb er door gesneden om de rails te laten passeren, maar ik moet straks nog heel wat plastic gaan opvissen tussen de rails. Ik ben nog in het bezit van een stel van deze rails in PE uit de ongebruikte dekset van Woodhunter, maar dat is maar een 2D-onderdeel en heeft niet de tientallen kleine bevestigingsstaafjes. Ik denk dat ik het dus hier maar bij laat.
Het voordek is dan in Deck Blue (Gunze H54) gezet.
Ook de metalen dekdelen moesten in deze kleur. Ik heb die dus eerst op de bovenbouw gespoten met wat modulatie van NAVO zwart en lichtblauw. Dit zal nu volledig afgeplakt moeten worden om de rest van de grijze camo op de bovenbouw te zetten. Dat worden wel enkele dagen afplakwerk.
De tweede set van 2 vliegtuigjes heeft zijn PE nu gekregen. Het wordt moeilijk om dit vast te houden.
Nu gaan ze in een speciale lichtgrijze kleur gezet worden. Ik besloot om de bovenbouw van de schepen in twee fases te schilderen. Eerst moest de Dunkerque als proefkonijn dienen.
Voor de Essexen waren er veel rechthoekige vormen en heb ik niet alles moeten afplakken, je kan langs muurtjes heen spuiten om het dek niet te raken. Hier waren veel ronde vormen, dus moest alles afgeplakt worden. Heel wat relingen zijn voor een tweede keer vastgelijmd.
Alles is dan in Gunze H333 gespoten, ook weer met behulp van Tamiya NATO black en wit. Een zaak die aan te raden is: bij elke PE-component die afgesloten moet worden met een gaas of kleine openingen, zou de binnenkant nog voor het dichtplooien gespoten moeten zijn. Vooral het dekhuis achter het zoeklichtplatform en de conning tower zijn moeilijk dicht te spuiten. De bedoeling is om de maskering van de Dunkerque zoveel mogelijk over te brengen naar de Strasbourg en zo wat tape en snijwerk uit te sparen.
Het schilderen van de wapens, kranen en katapulten viel wel goed mee.
Voor de relingen op de schepen ga ik gebruik maken van het toevallige feit dat Bigblueboy net dit fret tweemaal geleverd heeft. Er zit namelijk onverwacht heel wat verschil tussen het ontwerp van BBB en Shipyard.
Het opvallendst is de afstand tussen de stanchions. Bij Shipyard is het wel twee millimeter langer.
Er is ook een verschil in de hoogte. Bigblueboy is een fractie lager dan Shipyard.
Er moest dus wel eens goed nagekeken worden vanwaar dit verschil kwam. Ik denk dat het te verklaren is met deze afbeelding. De achtersteven van een van de schepen wordt afgebeeld en je ziet de bakboord panamakluizen. Tussen deze twee onderbrekingen in de reling zie je op de foto drie verticale stijlen in de reling. Dat korte stukje is het patroon zoals Shipyard het heeft ontworpen. Maar ga je de lange stukken reling volgen tot achteraan, dan komt de verdeling overeen met de kortere herhaling van Bigblueboy. Het enige waar die reling afwijkt van de foto's, is de hoogte, die bij Shipyard wel overeenstemt. Ik kies dan maar voor het patroon en een kleine afwijking in hoogte. De BBB relingen lijken ook nog iets dunner geëtst, en ze volgen de kromming van de boeg. Ik heb daarom alleen de twee identieke frets van BB meegespoten.
Nu gaan ze in een speciale lichtgrijze kleur gezet worden. Ik besloot om de bovenbouw van de schepen in twee fases te schilderen. Eerst moest de Dunkerque als proefkonijn dienen.
Voor de Essexen waren er veel rechthoekige vormen en heb ik niet alles moeten afplakken, je kan langs muurtjes heen spuiten om het dek niet te raken. Hier waren veel ronde vormen, dus moest alles afgeplakt worden. Heel wat relingen zijn voor een tweede keer vastgelijmd.
Alles is dan in Gunze H333 gespoten, ook weer met behulp van Tamiya NATO black en wit. Een zaak die aan te raden is: bij elke PE-component die afgesloten moet worden met een gaas of kleine openingen, zou de binnenkant nog voor het dichtplooien gespoten moeten zijn. Vooral het dekhuis achter het zoeklichtplatform en de conning tower zijn moeilijk dicht te spuiten. De bedoeling is om de maskering van de Dunkerque zoveel mogelijk over te brengen naar de Strasbourg en zo wat tape en snijwerk uit te sparen.
Het schilderen van de wapens, kranen en katapulten viel wel goed mee.
Voor de relingen op de schepen ga ik gebruik maken van het toevallige feit dat Bigblueboy net dit fret tweemaal geleverd heeft. Er zit namelijk onverwacht heel wat verschil tussen het ontwerp van BBB en Shipyard.
Het opvallendst is de afstand tussen de stanchions. Bij Shipyard is het wel twee millimeter langer.
Er is ook een verschil in de hoogte. Bigblueboy is een fractie lager dan Shipyard.
Er moest dus wel eens goed nagekeken worden vanwaar dit verschil kwam. Ik denk dat het te verklaren is met deze afbeelding. De achtersteven van een van de schepen wordt afgebeeld en je ziet de bakboord panamakluizen. Tussen deze twee onderbrekingen in de reling zie je op de foto drie verticale stijlen in de reling. Dat korte stukje is het patroon zoals Shipyard het heeft ontworpen. Maar ga je de lange stukken reling volgen tot achteraan, dan komt de verdeling overeen met de kortere herhaling van Bigblueboy. Het enige waar die reling afwijkt van de foto's, is de hoogte, die bij Shipyard wel overeenstemt. Ik kies dan maar voor het patroon en een kleine afwijking in hoogte. De BBB relingen lijken ook nog iets dunner geëtst, en ze volgen de kromming van de boeg. Ik heb daarom alleen de twee identieke frets van BB meegespoten.
En dat spuitwerk dan, zou er de kriebels van krijgen!!
Mooie werkzaamheden weeral, zeer indrukwekkend met die vliegers. Ook de shading op de wapens etc.is een mooi zicht 
.
.
Bedankt voor de leuke reacties.
De Strasbourg is nu volledig gemaskeerd op de bovenbouw.
De vier Loire 130 zijn ook van minuscule stukjes tape voorzien.
Ze zijn in een soort lichtgrijs gespoten. Ik had misschien eerst een donkere kleur over de staart moeten doen, want die blijft lichtjes doorschijnend.
Dan is de romp van de Strasbourg nog klaargemaakt om de boot topping te spuiten.
In vier beurten is de hele boot topping van de twee schepen afgewerkt. Volgens de schilderinstructies rekende ik om dat die drie millimeter hoog moest zijn. Nu deze gedaan is, valt wel op dat de achtersteven van Dunkerque nog een likje grijze verf nodig heeft.
De onderkant van de vliegtuigjes moest matzwart worden. Ook dit is gespoten met behulp van een paar stukjes afplaktape. De overspray op de ondervleugel kon nog relatief makkelijk van de glossy grijze verf gehaald worden.
De bovenbouw is ook in de donkergrijze verf gezet.
Als we dat dan uitpakken, krijgen we dit:
Ik bekeek de decals van Hobbyboss even, voor beide kits zijn het dezelfde vliegtuigdecals. Er zijn wel fouten gemaakt. De blauwe kleur van de tricolore band op de staart en de roundels is te donker gekozen. Op de cover van het boek zie je al duidelijk dat de blauwe kleur lichter moet uitvallen dan de rode op zwartwitfoto's. Een ander opvallend detail is dat het roervlak van de vliegtuigjes niet afgerond is, waar de decals dat wel zijn. Ik vond in het boek geen voorbeeld van een rechte hoek. Er zat dus niets anders op dan met de kniptang en de schuurstick die hoek af te knippen.
Het blauw besloot ik te kwasten over het grijs, het is een mengsel van lichtblauw en transparantblauw.
De foute delen van de decal sneed ik dan weg.
Deze insigne zou op de vliegtuigen aanwezig moeten zijn, maar Hobbyboss heeft dit niet voorzien op zijn decalblad.
Dan maar wat scratchen, deze helikopterdecals gaven zes gelijke driehoeken. Daarmee kon ik drie van de vier vliegtuigen voorzien, en eentje zit toch in de hangar. Ik tekende het silhouet van het slagschip over met een fineliner. Bij mijn eerste poging om de decal los te maken, liep de tekening uit. Gelukkig had ik nog Microscale Decalfilm, daarmee kan je een extra laagje decalfilm aanbrengen en daardoor werden ze waterbestendig. Als de decals met behulp van Daco Sol allemaal vastzitten, kan ik de randen nog wat ontdoen van de resten van de decalfilm.
De Strasbourg is nu volledig gemaskeerd op de bovenbouw.
De vier Loire 130 zijn ook van minuscule stukjes tape voorzien.
Ze zijn in een soort lichtgrijs gespoten. Ik had misschien eerst een donkere kleur over de staart moeten doen, want die blijft lichtjes doorschijnend.
Dan is de romp van de Strasbourg nog klaargemaakt om de boot topping te spuiten.
In vier beurten is de hele boot topping van de twee schepen afgewerkt. Volgens de schilderinstructies rekende ik om dat die drie millimeter hoog moest zijn. Nu deze gedaan is, valt wel op dat de achtersteven van Dunkerque nog een likje grijze verf nodig heeft.
De onderkant van de vliegtuigjes moest matzwart worden. Ook dit is gespoten met behulp van een paar stukjes afplaktape. De overspray op de ondervleugel kon nog relatief makkelijk van de glossy grijze verf gehaald worden.
De bovenbouw is ook in de donkergrijze verf gezet.
Als we dat dan uitpakken, krijgen we dit:
Ik bekeek de decals van Hobbyboss even, voor beide kits zijn het dezelfde vliegtuigdecals. Er zijn wel fouten gemaakt. De blauwe kleur van de tricolore band op de staart en de roundels is te donker gekozen. Op de cover van het boek zie je al duidelijk dat de blauwe kleur lichter moet uitvallen dan de rode op zwartwitfoto's. Een ander opvallend detail is dat het roervlak van de vliegtuigjes niet afgerond is, waar de decals dat wel zijn. Ik vond in het boek geen voorbeeld van een rechte hoek. Er zat dus niets anders op dan met de kniptang en de schuurstick die hoek af te knippen.
Het blauw besloot ik te kwasten over het grijs, het is een mengsel van lichtblauw en transparantblauw.
De foute delen van de decal sneed ik dan weg.
Deze insigne zou op de vliegtuigen aanwezig moeten zijn, maar Hobbyboss heeft dit niet voorzien op zijn decalblad.
Dan maar wat scratchen, deze helikopterdecals gaven zes gelijke driehoeken. Daarmee kon ik drie van de vier vliegtuigen voorzien, en eentje zit toch in de hangar. Ik tekende het silhouet van het slagschip over met een fineliner. Bij mijn eerste poging om de decal los te maken, liep de tekening uit. Gelukkig had ik nog Microscale Decalfilm, daarmee kan je een extra laagje decalfilm aanbrengen en daardoor werden ze waterbestendig. Als de decals met behulp van Daco Sol allemaal vastzitten, kan ik de randen nog wat ontdoen van de resten van de decalfilm.
Bedankt voor de reactie. Een manier om te herkennen om welk van de twee schepen het gaat, is kijken naar de schoorsteen. Toen ze nog tot de zogenaamde "Force de Raid" behoorden en samen optraden, was de Dunkerque gekenmerkt door een enkele witte streep op de schoorsteen en de Strasbourg had een dubbele streep.
Deze maskering is voor Strasbourg. Een paar vruchteloze pogingen om overspray te vermijden, zijn uitgeprobeerd.
Ook de telemeters waren wit geschilderd, niet als herkenningsteken maar om ze te beschermen tegen thermische vervorming in het Mediterrane klimaat. Ik heb ze alle afzonderlijk afgeplakt en gespoten. Dat vind je niet op de instructies van Trumpeter maar in het boek van Jordan. Daar vind je op het kleurenbovenaanzicht dat ook de telemeters op het secundaire geschut achteraan het schip wit geweest zouden zijn. Neem ik de foto erbij waarop je de twee schepen van bovenaf ziet in Meirs El-Kébir, dan kan ik alleen de losse telemeters wit zien oplichten, die op de geschutskoepels niet. Daarom laat ik die dan ook ongeschilderd en ga ik ervan uit dat ze teveel de beschrijving gevolgd hebben.
Later zullen de stukken overspray makkelijk gecorrigeerd kunnen worden.
Ik heb de dark brown wash van Tamiya weer gebruikt op de vliegtuigjes, na een beurt met P+.
Dat loonde de moeite met die paneellijntjes waar iedereen Trumpeter om verwenst.
Nu de meeste kleuren aanwezig zijn, kan Dunkerque's bovenbouw er al op. Bij dit model zat de bovenbouw in een keer goed zonder naden. Ik zal wel de mottobordjes nog moeten schilderen.
Voor Strasbourg moesten de vliegtuigen eerst helemaal afgewerkt zijn tot en met de matte laklaag. Die is hier zonet uitgevoerd.
De masking van de cockpit is verwijderd.
De binnenkant van de vliegtuighangar is ook in de wash gezet.
Het enige dat nog toe te voegen is, zijn antennedraden, maar da's tijdens de rest van de rigging. Helaas had ik net de verkeerde opgeplooide Loire van een slagschipdecal voorzien, die heeft de propeller niet in de laagste stand. Ik heb dus ook nog de PE propeller moeten losbreken en draaien. Anders kan die net niet in de hangar.
De hangar is gedry-fit in de superstructuur zodat hij uitkomt op de dekrails. Dan is hij vastgelijmd en daarna is het vliegtuig er ingeschoven. Hij zit nog steeds met de neus buiten, waarschijnlijk zit hij met de prop tegen een van de vele PE dwarsbalkjes. Zo zie je het vliegtuig toch wat beter zitten. De superstructuur is ook bij Strasbourg vastgelijmd, maar alleen de achterkant zit momenteel naadloos vast. De voorkant zal wat neergedrukt moeten worden, het geheel kan wat buigen waar de onderdoorgang zit.
Maskering is aangebracht om de blastbags van het hoofdgeschut zwart te spuiten. Een van de volgende dagen lukt dat wel.
Ik had een portie scheepsketting bij een van de modellen gevonden. Dit is voldoende voor Strasbourg.
Die had ook PE om de ketting te zekeren, dat is hierbij aangebracht. Er zijn zelfs wat stukjes extra, die zal ik maar overnemen op Dunkerque.
Maar die had nog niet de gescratchte boldertjes die ik op Strasbourg gezet had. Nu dus wel, maar ik wil ze eerst spuiten vooraleer ik de ketting ertussendoor laveer. Die heb ik moeten aanvullen met identieke 40mm-ketting die ik overhad van de ABSD1. Het dek mag wel iets lichter blauw. De laatste foto's tonen het aanbrengen van de reling op Dunkerque, zoals eerder gezegd is dit ook afkomstig uit de Bigblueboy Strasbourg-set. Het past prima, al moet je uitvissen in welke richting elk stuk reling moet zitten door de gaten aan de panamakluizen. Ook zijn er twee secties aan de B-koepel waar de reling voor vijf centimeter afwijkt naar de beplanking. Daar kon ik ook bevestiging van vinden op een referentiefoto. Ik heb ook de vliegtuigkatapulten en het secundair geschut grotendeels vastgelijmd op beide schepen.
Deze maskering is voor Strasbourg. Een paar vruchteloze pogingen om overspray te vermijden, zijn uitgeprobeerd.
Ook de telemeters waren wit geschilderd, niet als herkenningsteken maar om ze te beschermen tegen thermische vervorming in het Mediterrane klimaat. Ik heb ze alle afzonderlijk afgeplakt en gespoten. Dat vind je niet op de instructies van Trumpeter maar in het boek van Jordan. Daar vind je op het kleurenbovenaanzicht dat ook de telemeters op het secundaire geschut achteraan het schip wit geweest zouden zijn. Neem ik de foto erbij waarop je de twee schepen van bovenaf ziet in Meirs El-Kébir, dan kan ik alleen de losse telemeters wit zien oplichten, die op de geschutskoepels niet. Daarom laat ik die dan ook ongeschilderd en ga ik ervan uit dat ze teveel de beschrijving gevolgd hebben.
Later zullen de stukken overspray makkelijk gecorrigeerd kunnen worden.
Ik heb de dark brown wash van Tamiya weer gebruikt op de vliegtuigjes, na een beurt met P+.
Dat loonde de moeite met die paneellijntjes waar iedereen Trumpeter om verwenst.
Nu de meeste kleuren aanwezig zijn, kan Dunkerque's bovenbouw er al op. Bij dit model zat de bovenbouw in een keer goed zonder naden. Ik zal wel de mottobordjes nog moeten schilderen.
Voor Strasbourg moesten de vliegtuigen eerst helemaal afgewerkt zijn tot en met de matte laklaag. Die is hier zonet uitgevoerd.
De masking van de cockpit is verwijderd.
De binnenkant van de vliegtuighangar is ook in de wash gezet.
Het enige dat nog toe te voegen is, zijn antennedraden, maar da's tijdens de rest van de rigging. Helaas had ik net de verkeerde opgeplooide Loire van een slagschipdecal voorzien, die heeft de propeller niet in de laagste stand. Ik heb dus ook nog de PE propeller moeten losbreken en draaien. Anders kan die net niet in de hangar.
De hangar is gedry-fit in de superstructuur zodat hij uitkomt op de dekrails. Dan is hij vastgelijmd en daarna is het vliegtuig er ingeschoven. Hij zit nog steeds met de neus buiten, waarschijnlijk zit hij met de prop tegen een van de vele PE dwarsbalkjes. Zo zie je het vliegtuig toch wat beter zitten. De superstructuur is ook bij Strasbourg vastgelijmd, maar alleen de achterkant zit momenteel naadloos vast. De voorkant zal wat neergedrukt moeten worden, het geheel kan wat buigen waar de onderdoorgang zit.
Maskering is aangebracht om de blastbags van het hoofdgeschut zwart te spuiten. Een van de volgende dagen lukt dat wel.
Ik had een portie scheepsketting bij een van de modellen gevonden. Dit is voldoende voor Strasbourg.
Die had ook PE om de ketting te zekeren, dat is hierbij aangebracht. Er zijn zelfs wat stukjes extra, die zal ik maar overnemen op Dunkerque.
Maar die had nog niet de gescratchte boldertjes die ik op Strasbourg gezet had. Nu dus wel, maar ik wil ze eerst spuiten vooraleer ik de ketting ertussendoor laveer. Die heb ik moeten aanvullen met identieke 40mm-ketting die ik overhad van de ABSD1. Het dek mag wel iets lichter blauw. De laatste foto's tonen het aanbrengen van de reling op Dunkerque, zoals eerder gezegd is dit ook afkomstig uit de Bigblueboy Strasbourg-set. Het past prima, al moet je uitvissen in welke richting elk stuk reling moet zitten door de gaten aan de panamakluizen. Ook zijn er twee secties aan de B-koepel waar de reling voor vijf centimeter afwijkt naar de beplanking. Daar kon ik ook bevestiging van vinden op een referentiefoto. Ik heb ook de vliegtuigkatapulten en het secundair geschut grotendeels vastgelijmd op beide schepen.