1/24 Krupp Titan [wip]
- Onderwerp starter Roy vd M.
- Startdatum
Schaal 1/24 - 1/25
Ja Marc zoals jij je how-to's met ons deelt en zoals we van iedereen die over modelbouw schrijft leren, zo is het voor mij niet meer dan netjes om de door mij gebruikte methodes te omschrijven in de hoop dat iemand anders er iets mee kan.
317. Op de laatste foto zag ik dat het grijs wat roodachtig is. Ik denk dat dat komt doordat de decal net voor bevestiging in wat pigment is gevallen. Gelukkig had ik hier nog 5 reserve-exemplaren liggen dus... even vervangen door een ander exemplaar. Deze keer kost het 10 minuten...
Totaal bestede tijd tot nu toe: 165 uur
317. Op de laatste foto zag ik dat het grijs wat roodachtig is. Ik denk dat dat komt doordat de decal net voor bevestiging in wat pigment is gevallen. Gelukkig had ik hier nog 5 reserve-exemplaren liggen dus... even vervangen door een ander exemplaar. Deze keer kost het 10 minuten...
Totaal bestede tijd tot nu toe: 165 uur
P
ParaDragon
Guest
hey roy,
was het niet beter geweest om de liquid decal film van micro scale te gebruiken voor op de dacals?
groeten, Joachim
was het niet beter geweest om de liquid decal film van micro scale te gebruiken voor op de dacals?
groeten, Joachim
P
ParaDragon
Guest
ow wist niet dat dat de zelfde werking had
Waww schitterende toevoeging en het zijn echt van die kleine details die een model een meerwaarde geven trouwens mooie uitleg en weeral wat bij geleerd van jou Roy. ..
!!
@Joachim: ik weet niet of het precies dezelfde werking heeft, maar wel dat je het een of het ander kunt gebruiken.
@Danny: dank voor de vriendelijke woorden, zoals altijd!
@Yves: merci...
318. Veel makkelijker dan de bovenomschreven methode, is het eenvoudig kopiëren van een stukje foto en daar een decal van maken. Dit kan het beste als de ondergrond vlak is en de foto recht vóór de afbeelding waar je een decal van wilt maken, is gemaakt. Ik doe het volgende op een Mac dus de toetsen zijn iets anders...
1. Open de foto op het scherm. Maak een afbeelding van de decal-afbeelding (op een Mac doe je dit met command-shift-4, dan krijg je op het scherm een rastertje te zien en wat je selecteert komt dan als een jpg-bestandje op je scherm te staan; niet alleen handig om decals te maken maar ook om selectieve schermafdrukken te maken in het algemeen. Volledige printscreens maak je trouwens met command-shift-3 maar dat is hier minder handig. Hoe dan ook, de gemaakte printscreens zijn terug te vinden op het bureaublad.
2. Klik in Photoshop op "open" en het zojuist gemaakte bestandje. Dit opent dan in een nieuw tabblad.
3. Selecteer opnieuw het onderwerp (de rest is zwart, maar moet weg) en kopieer het met command-c.
4. Plak het ding in je werkdocument waar ook je andere te printen decals staan (zo weet je waar je het, i.v.m. printen later, moet plaatsen).
5. Roteer het object, zo nodig, met image -> image rotation -> arbitrary en kies het aantal graden dat je wilt draaien (negatief of positief).
6. Klik met je rechtermuisknop op het object en kies "free transform". Voer nu linksboven de hoogte en breedte in millimeters in.
En de decal is al klaar om te printen; zie voor de do's en dont's het stappenplan in mijn vorige lange post.
Ik gebruik altijd de onderkant van het decalpapier om de decals af te drukken, zodat het papier nog vele malen opnieuw kan worden gebruikt.
319. Op de vorige foto zie je Krupp-logo's staan. Die waren oorspronkelijk in 0,1mm koperdraad gemaakt maar zoals bij de trouwe lezer bekend zijn die gesneuveld. Helaas bleek ook de tweede poging, met de decals, niet succesvol want ze waren te dun en vielen niet op. Helaas...
Dan de driehoek-decals. Ook die bleken niet erg op te vallen tussen het donkere 'aluminium' van de injectorpompen dus heb ik ook hier afscheid van genomen. Gelukkig kostte dit niet veel werk om te maken, ik heb deze decals overgeschilderd met een laagje AK interactive engine grime.
Het bewerken van de drie decals vanaf foto's naar een uiteindelijk decalformaat kostte in totaal hooguit 20 minuten. Echt de moeite voor de wat grotere exemplaren, dus.
Hier zie je de injectorpompen bevestigd met de donkerbruine driehoekjes als oorspronkelijke decals.
320. Tijd voor wat tussenstand-foto's na al deze harde arbeid. En dus wat uiterst noodzakelijke overdreven dryfit-acties weer
321. De dieseltoevoer en -retourleidingen, op de foto hieronder als messingstaven (dankzij een tip van Ron, anders waren dit makkelijker te buigen koperen draden geweest) te zien, zullen in een later stadium natuurlijk nog worden geschilderd, net als de drukregelaar en luchtdroger van het remsysteem, dat op de volgende foto zichtbaar met een stukje Tamiya tape aan het chassissteuntje rechts is bevestigd.
Trouwens, de chassisbalken nodigen ook tot verwering uit, moet ik zeggen bij het bekijken van de foto. Om alvast een indruk te krijgen: het hele chassis en de wielen worden rood van kleur.
Totaal bestede tijd tot nu toe: 166 uur
@Danny: dank voor de vriendelijke woorden, zoals altijd!
@Yves: merci...
318. Veel makkelijker dan de bovenomschreven methode, is het eenvoudig kopiëren van een stukje foto en daar een decal van maken. Dit kan het beste als de ondergrond vlak is en de foto recht vóór de afbeelding waar je een decal van wilt maken, is gemaakt. Ik doe het volgende op een Mac dus de toetsen zijn iets anders...
1. Open de foto op het scherm. Maak een afbeelding van de decal-afbeelding (op een Mac doe je dit met command-shift-4, dan krijg je op het scherm een rastertje te zien en wat je selecteert komt dan als een jpg-bestandje op je scherm te staan; niet alleen handig om decals te maken maar ook om selectieve schermafdrukken te maken in het algemeen. Volledige printscreens maak je trouwens met command-shift-3 maar dat is hier minder handig. Hoe dan ook, de gemaakte printscreens zijn terug te vinden op het bureaublad.
2. Klik in Photoshop op "open" en het zojuist gemaakte bestandje. Dit opent dan in een nieuw tabblad.
3. Selecteer opnieuw het onderwerp (de rest is zwart, maar moet weg) en kopieer het met command-c.
4. Plak het ding in je werkdocument waar ook je andere te printen decals staan (zo weet je waar je het, i.v.m. printen later, moet plaatsen).
5. Roteer het object, zo nodig, met image -> image rotation -> arbitrary en kies het aantal graden dat je wilt draaien (negatief of positief).
6. Klik met je rechtermuisknop op het object en kies "free transform". Voer nu linksboven de hoogte en breedte in millimeters in.
En de decal is al klaar om te printen; zie voor de do's en dont's het stappenplan in mijn vorige lange post.
Ik gebruik altijd de onderkant van het decalpapier om de decals af te drukken, zodat het papier nog vele malen opnieuw kan worden gebruikt.
319. Op de vorige foto zie je Krupp-logo's staan. Die waren oorspronkelijk in 0,1mm koperdraad gemaakt maar zoals bij de trouwe lezer bekend zijn die gesneuveld. Helaas bleek ook de tweede poging, met de decals, niet succesvol want ze waren te dun en vielen niet op. Helaas...
Dan de driehoek-decals. Ook die bleken niet erg op te vallen tussen het donkere 'aluminium' van de injectorpompen dus heb ik ook hier afscheid van genomen. Gelukkig kostte dit niet veel werk om te maken, ik heb deze decals overgeschilderd met een laagje AK interactive engine grime.
Het bewerken van de drie decals vanaf foto's naar een uiteindelijk decalformaat kostte in totaal hooguit 20 minuten. Echt de moeite voor de wat grotere exemplaren, dus.
Hier zie je de injectorpompen bevestigd met de donkerbruine driehoekjes als oorspronkelijke decals.
320. Tijd voor wat tussenstand-foto's na al deze harde arbeid. En dus wat uiterst noodzakelijke overdreven dryfit-acties weer
321. De dieseltoevoer en -retourleidingen, op de foto hieronder als messingstaven (dankzij een tip van Ron, anders waren dit makkelijker te buigen koperen draden geweest) te zien, zullen in een later stadium natuurlijk nog worden geschilderd, net als de drukregelaar en luchtdroger van het remsysteem, dat op de volgende foto zichtbaar met een stukje Tamiya tape aan het chassissteuntje rechts is bevestigd.
Trouwens, de chassisbalken nodigen ook tot verwering uit, moet ik zeggen bij het bekijken van de foto. Om alvast een indruk te krijgen: het hele chassis en de wielen worden rood van kleur.
Totaal bestede tijd tot nu toe: 166 uur
Hartelijk dank Marc en Bart!
322. Ultrakorte update voor de mensen die houden van ultrakorte updates. Ik heb de driehoekjes-decals een dun laagje Mig pigment fixer gegeven en er hier en daar wat Mig P022 (ashes white) op getikt met een mesje. Nu lijkt het net alsof er tekst op het plaatje staat. Op de foto zie je het linkerplaatje (blauwe pijl) behandeld en het rechterplaatje (rode pijl) nog onbehandeld.
322. Ultrakorte update voor de mensen die houden van ultrakorte updates. Ik heb de driehoekjes-decals een dun laagje Mig pigment fixer gegeven en er hier en daar wat Mig P022 (ashes white) op getikt met een mesje. Nu lijkt het net alsof er tekst op het plaatje staat. Op de foto zie je het linkerplaatje (blauwe pijl) behandeld en het rechterplaatje (rode pijl) nog onbehandeld.
323. Ik ben erachter gekomen dat de pigmenten door matvernis worden aangetast. Lees: verdwijnen. Ik ben niet de enige met dit probleem, op het internet is er het een en ander over te vinden. Hoe dan ook, ik wist het niet maar nu wel. Tijd voor wat herstelwerkzaamheden om de roest in ere te herstellen: met wat MIG pigment fixer, de pigmenten (nu met wat CMK Dark rust erbij). Voor de zekerheid heb ik de fixer vooraf én achteraf aangebracht. Met een penseeltje een druppel erop leggen werkt als een wash, het lijkt wel of deze vloeistof capillair de pigmenten opzoekt... erg leuk om te zien.
324. Het eindresultaat voor de rechterkant (op de felle plek links na, die werd hierna matter) is op de volgende foto te zien, naast het gebruik van Tamiya X-22 (clear) met wat Mr Color Thinner om een eerste laagje glanzende olielekkagesporen te verkrijgen. In het echte leven bouwen deze lekkagesporen zich over elkaar op en dat probeer ik ook te bereiken. Nu vond ik een goed moment om met de eerste te beginnen.
324a. Tijd voor een stukje weinig verheffend gezeur.
Ik ben vóór willekeur en afwisseling in een model, maar wel tot op zekere hoogte. Iedere modelbouwtank die de afgelopen 5 jaar is gebouwd heeft precies één andersgekleurd wiel (bijv. primerrood of groen bij een gele tank), bij elke tank ontbreekt ten minste één spatscherm, bij elk vliegtuig is minstens één staalplaat vervangen door eenzelfde soort plaat met andere kleuren etc. (dat was immers nog over van een ander vliegtuig). En zo heeft elke tank ook een andere koepel gekregen, want zo ging dat nu eenmaal in het heetst van de strijd in de Tweede Wereldoorlog. Met andere woorden, dit soort 'bijzonderheden' is eerder regel dan uitzondering geworden. Net zoals het eerder zeldzaam is dat je tegenwoordig een vliegtuig of tank op schaal recht op z'n wielen ziet staan in plaats van op z'n snuit neergestort (ja zelfs met tanks kan dat gebeuren blijkt uit verschillende diorama's die ik de laatste tijd zag). Zoals gezegd, willekeur en iets anders dan anders prima, maar wel binnen het geloofwaardige en liefst origineel. Een tank met een andersgekleurd wiel is niet origineel. Nu ik dit heb opgeschreven concludeer ik dat het niet zo handig is misschien, omdat elke bouwer van tanks en/of vliegtuigen zich rechtstreeks aangesproken voelt. Maar die lezen dit topic toch niet he.
324b. En wat was nu het punt? Ehm... het púnt is, dat het in mijn ogen niet onlogisch is dat bij twee aaneengeschakelde driecilindermotoren de ene wel olie lekt op een specifieke plaats en de andere niet.
325. De vliegwielbehuizing en de bevestigingspunten op het blok worden verfvrij gemaakt met een halfrond mesje, daarna vastgelijmd. Een roostertje voor de behuizing is overigens 'verroest'. Buiten beeld is een aantal andere onderdeeltjes aan het drogen van roestbehandeling, maar dat hoef ik niet meer te beschrijven omdat het volgens hetzelfde procédé gaat als eerder beschreven (met als verschil dat de pigmenten worden vastgezet met pigment fixer i.p.v. met matvernis, nu maar hopen dat de pigmenten deze keer wel de 'haarlakmethode' overleven).
Het verfvrij maken van de lijmpunten:
326. Omdat de kleppendeksels iets schuin staan ten opzichte van het blok (het is niet te controleren of dat klopt met de werkelijkheid of dat Revell hier fout zit; het maakt ook niet uit want het is later niet meer te zien) kunnen de hendelpinnen van het vliegwielhuis het beste worden uitgelijnd met het chassis. Dat doe ik zo:
327. Heren er moet mij iets van het hart waar ik al een tijdje mee zit. Ik ben nu al een maand of drie naar de shading van deze motor toe aan het werken en heb daar veel tijd in gestoken om het voor te bereiden, zoals het maken van de tekeningen. Maar hoe dichter het moment om de schaduwen te spuiten nadert, des te meer krijg ik last van drempelvrees. Ik denk dat dat komt doordat ik me langzaam aan dit motortje aan het hechten ben, vreemd maar waar. Dat is het merkwaardige als je zo lang met één onderdeel (in dit geval een motor) bezig bent... met andere woorden, ik twijfel of ik het wel moet doen. Alvorens de knoop door te hakken, ga ik denk ik een tweedaagsprojectje doen, een simpele auto of zo, waarbij ik de shadingmethode toepas en daarbij kijk hoe het bevalt.
Nog liefhebbers van een bepaald merk / type auto dat als proefkonijn kan fungeren?
Liefst iets van Tamiya, dat werkt lekker snel.
Hoe dan ook, dit is de huidige stand van zaken met, in dit licht, beter de lekkage te zien. Ik vind dat de foto's op deze plek veel beter tot hun recht komen dan direct onder de bureaulamp dus als ik tussenstand-resultaten wil laten zien dan doe ik dat voortaan op die plek of, als het dag is, buiten.
Totaal bestede tijd tot nu toe: 172 uur
324. Het eindresultaat voor de rechterkant (op de felle plek links na, die werd hierna matter) is op de volgende foto te zien, naast het gebruik van Tamiya X-22 (clear) met wat Mr Color Thinner om een eerste laagje glanzende olielekkagesporen te verkrijgen. In het echte leven bouwen deze lekkagesporen zich over elkaar op en dat probeer ik ook te bereiken. Nu vond ik een goed moment om met de eerste te beginnen.
324a. Tijd voor een stukje weinig verheffend gezeur.
Ik ben vóór willekeur en afwisseling in een model, maar wel tot op zekere hoogte. Iedere modelbouwtank die de afgelopen 5 jaar is gebouwd heeft precies één andersgekleurd wiel (bijv. primerrood of groen bij een gele tank), bij elke tank ontbreekt ten minste één spatscherm, bij elk vliegtuig is minstens één staalplaat vervangen door eenzelfde soort plaat met andere kleuren etc. (dat was immers nog over van een ander vliegtuig). En zo heeft elke tank ook een andere koepel gekregen, want zo ging dat nu eenmaal in het heetst van de strijd in de Tweede Wereldoorlog. Met andere woorden, dit soort 'bijzonderheden' is eerder regel dan uitzondering geworden. Net zoals het eerder zeldzaam is dat je tegenwoordig een vliegtuig of tank op schaal recht op z'n wielen ziet staan in plaats van op z'n snuit neergestort (ja zelfs met tanks kan dat gebeuren blijkt uit verschillende diorama's die ik de laatste tijd zag). Zoals gezegd, willekeur en iets anders dan anders prima, maar wel binnen het geloofwaardige en liefst origineel. Een tank met een andersgekleurd wiel is niet origineel. Nu ik dit heb opgeschreven concludeer ik dat het niet zo handig is misschien, omdat elke bouwer van tanks en/of vliegtuigen zich rechtstreeks aangesproken voelt. Maar die lezen dit topic toch niet he.
324b. En wat was nu het punt? Ehm... het púnt is, dat het in mijn ogen niet onlogisch is dat bij twee aaneengeschakelde driecilindermotoren de ene wel olie lekt op een specifieke plaats en de andere niet.
325. De vliegwielbehuizing en de bevestigingspunten op het blok worden verfvrij gemaakt met een halfrond mesje, daarna vastgelijmd. Een roostertje voor de behuizing is overigens 'verroest'. Buiten beeld is een aantal andere onderdeeltjes aan het drogen van roestbehandeling, maar dat hoef ik niet meer te beschrijven omdat het volgens hetzelfde procédé gaat als eerder beschreven (met als verschil dat de pigmenten worden vastgezet met pigment fixer i.p.v. met matvernis, nu maar hopen dat de pigmenten deze keer wel de 'haarlakmethode' overleven).
Het verfvrij maken van de lijmpunten:
326. Omdat de kleppendeksels iets schuin staan ten opzichte van het blok (het is niet te controleren of dat klopt met de werkelijkheid of dat Revell hier fout zit; het maakt ook niet uit want het is later niet meer te zien) kunnen de hendelpinnen van het vliegwielhuis het beste worden uitgelijnd met het chassis. Dat doe ik zo:
327. Heren er moet mij iets van het hart waar ik al een tijdje mee zit. Ik ben nu al een maand of drie naar de shading van deze motor toe aan het werken en heb daar veel tijd in gestoken om het voor te bereiden, zoals het maken van de tekeningen. Maar hoe dichter het moment om de schaduwen te spuiten nadert, des te meer krijg ik last van drempelvrees. Ik denk dat dat komt doordat ik me langzaam aan dit motortje aan het hechten ben, vreemd maar waar. Dat is het merkwaardige als je zo lang met één onderdeel (in dit geval een motor) bezig bent... met andere woorden, ik twijfel of ik het wel moet doen. Alvorens de knoop door te hakken, ga ik denk ik een tweedaagsprojectje doen, een simpele auto of zo, waarbij ik de shadingmethode toepas en daarbij kijk hoe het bevalt.
Nog liefhebbers van een bepaald merk / type auto dat als proefkonijn kan fungeren?
Liefst iets van Tamiya, dat werkt lekker snel.Hoe dan ook, dit is de huidige stand van zaken met, in dit licht, beter de lekkage te zien. Ik vind dat de foto's op deze plek veel beter tot hun recht komen dan direct onder de bureaulamp dus als ik tussenstand-resultaten wil laten zien dan doe ik dat voortaan op die plek of, als het dag is, buiten.
Totaal bestede tijd tot nu toe: 172 uur
Roy dat gevoel heb ik ook telkens ik met iets bezig ben wil het verweren of roest aan brengen en dan komt dat gevoel weer van wat is dat toch mooi zo of moet dat nu na al dat werk of nee liever zo zoals ie uit de show-room komt
In de verfwinkel "Artobi " bij Mechelen staat in een vitrine kastje ook een verweerde geroeste Samba bus onder een boom ( een mooi diotje ) Swa heeft hem ok gezien en telkens denk " toch zonde van zo een mooie kit zo te veranderen " en na een tijdje als ik er dan weer langs kom denk ik " verdekke ik wil dat ook " maar als ik dan thuis dat mooie blinkende zie krijg ik het toch weer niet over mijn hart
Ik beloof dat ik het ooit wel eens zal proberen als ik eens goedkoop op de kop kan tikken
Een beetje de motor verweren of een uitlaat zo wat roest ok dat wel
Ik zie wel ooit zal het eens gebeuren en ik heb nu de juiste info gekregen in pdf vorm van ene gast uit Nederland
waar ik zeer veel aan heb
marc
In de verfwinkel "Artobi " bij Mechelen staat in een vitrine kastje ook een verweerde geroeste Samba bus onder een boom ( een mooi diotje ) Swa heeft hem ok gezien en telkens denk " toch zonde van zo een mooie kit zo te veranderen " en na een tijdje als ik er dan weer langs kom denk ik " verdekke ik wil dat ook " maar als ik dan thuis dat mooie blinkende zie krijg ik het toch weer niet over mijn hart
Ik beloof dat ik het ooit wel eens zal proberen als ik eens goedkoop op de kop kan tikken
Een beetje de motor verweren of een uitlaat zo wat roest ok dat wel
Ik zie wel ooit zal het eens gebeuren en ik heb nu de juiste info gekregen in pdf vorm van ene gast uit Nederland
waar ik zeer veel aan heb marc
Roy nog 1 ding die laatste foto man dit is het echte hoor zo zie je een motor die duizenden km op de teller heeft
Tegenwoordig bij die nieuwe vrachtwagens zal dat al veel minder zijn dat zie je ook aan de moderne motoren in de auto's die blijven mooi ( het is te zeggen proper )
Maar deze foto zou een foto kunnen zijn van een echte motor
Marc
Tegenwoordig bij die nieuwe vrachtwagens zal dat al veel minder zijn dat zie je ook aan de moderne motoren in de auto's die blijven mooi ( het is te zeggen proper )
Maar deze foto zou een foto kunnen zijn van een echte motor
Marc
Inderdaad Marc je hebt verschillende wegen om tot een prachtig model te komen ...wat Roy nu aan het doen is ..is gewoon meesterwerk op gebied van een model er gewoon realistisch te doen lijken waar hij ongeloofelijk in slaagt en dan heb je zoals je zelf zegt de showroom modellen die op zich ook heel prachtig zijn en om van te smullen ik denk dat je gewoon moet zien in welke contex dat je,je model wil plaatsen.En inderdaad die Samba bus is prachtig en als je ziet op internet zie ik dagelijks zo een tientallen modellen paseren...het is allemaal prachtig
Roy man ik heb nog niet veel kunnen antwoorden ....maar dit is gewoon subliem zoals ook je beschrijvingen waar elke bouwer iets aan heeft...ik zou zeggen...KEEP ON THE GOOD WORK...
Roy man ik heb nog niet veel kunnen antwoorden ....maar dit is gewoon subliem zoals ook je beschrijvingen waar elke bouwer iets aan heeft...ik zou zeggen...KEEP ON THE GOOD WORK...
Dat had je gedacht...
Maar ik begrijp je volkomen, de dag van vandaag is het inderdaad eerder regel dan uitzondering dat er een tank of vliegtuig gemaakt wordt zonder een onderdeel van een ander, en dan liefst nog één dat een ander kleur of camo schema had...
Verder ben je al goed op weg om een perfect lijkende motor te maken, en wat die schaduwen betreft, zorgen dat je zelf overtuigd bent van je zaak, zodat je nadien niet beklaagd dat je het gedaan/niet gedaan hebt
Mannen wat ben ik toch blij met jullie aanhoudende ijver om in dit topic te reageren. Als ik op sommige fora (waar ik overigens geen lid van ben) soms de mooiste topics zie met nauwelijks drie of vier reacties in totaal, dan voel ik me toch wel bevoorrecht om op dit forum te zitten waar in dit topic, en in andere topics, altijd rekening wordt gehouden met de moeite die iemand neemt om dingen op te schrijven door zelf ook te reageren. Ik kan het niet genoeg blijven benadrukken, dat jullie reacties het drijvend vermogen voor meer activiteit vormen. Merci!
@Marc: hoewel je het wel kunt vergelijken met een totaal verweerde T1- of T2-bus, is wat ik op het punt sta al dan niet te doen toch iets echt heel anders. Het is ook geen verwering, wat ik elders foutief zag staan... het is het aanbrengen van schaduwen en dan wel op dusdanige wijze dat dat deel van de motor (en later, van de rest van het model) simpelweg zwart wordt of toch zware zwarttinten krijgt. Ongeveer de helft van de motor zal van gekleurd naar zwart worden. Daarnaast zal een flink stuk van de motor niet te zien zijn, maar dat loopt dan natuurlijk parallel met de schaduwstukken.
Stel je dus voor, dat je net 150 uur hebt gewerkt aan een model en dat te schilderen en verweren, en dat je daarna de helft weer zwart spuit. Dat is nog wel de beste vergelijking... in theorie zal het model er realistischer van worden, maar in de praktijk... misschien krijg ik er echt spijt van, vandaar het proefmodel.
Daarbij komt, dat ik van geen andere bouw weet waar dit eerder is gedaan. Het is dus pionieren.
Wat betreft het realisme van de motor, mee eens dat hij al tot leven begint te komen maar er zal nog een hoop verwering op worden losgelaten. Eigenlijk ben ik nog maar nauwelijks met de verwering begonnen. Daarnaast moeten er nog 40 onderdelen aan het blok bevestigd worden, waaronder een wirwar van leidingen.
@Swa: hartelijk dank voor de complimenten en je hebt gelijk, ook de echte blinkende modellen zijn, mits door echt goede bouwers, ontzettend de moeite waard. Het is denk ik veel lastiger om een realistisch zo-goed-als-niew model neer te zetten dan een verweerd exemplaar, zoals ik hier doe. Ik kan immers mijn foutjes makkelijk verhullen met wat pigmentpoeder en die optie hebben de bouwers van perfecte voertuigen niet. Bovendien lijken die sneller op stukken speelgoed. Maar als ik zie wat sommige bouwers kunnen bereiken met een 1/24-kitje.. dat grenst aan het ongelooflijke.
@Beyond: inderdaad, ik moet mezelf echt overtuigen voordat ik het ga doen. Ik ben nu aan het denken om een Tamiya 2CV Fourgonnette te snelbouwen, maar ben er nog niet helemaal over uit. Het wordt in elk geval een OOB-exemplaar met alleen de allerminste verwering en daarna dus de schaduwen-oefening.
@Marc: hoewel je het wel kunt vergelijken met een totaal verweerde T1- of T2-bus, is wat ik op het punt sta al dan niet te doen toch iets echt heel anders. Het is ook geen verwering, wat ik elders foutief zag staan... het is het aanbrengen van schaduwen en dan wel op dusdanige wijze dat dat deel van de motor (en later, van de rest van het model) simpelweg zwart wordt of toch zware zwarttinten krijgt. Ongeveer de helft van de motor zal van gekleurd naar zwart worden. Daarnaast zal een flink stuk van de motor niet te zien zijn, maar dat loopt dan natuurlijk parallel met de schaduwstukken.
Stel je dus voor, dat je net 150 uur hebt gewerkt aan een model en dat te schilderen en verweren, en dat je daarna de helft weer zwart spuit. Dat is nog wel de beste vergelijking... in theorie zal het model er realistischer van worden, maar in de praktijk... misschien krijg ik er echt spijt van, vandaar het proefmodel.
Daarbij komt, dat ik van geen andere bouw weet waar dit eerder is gedaan. Het is dus pionieren.
Wat betreft het realisme van de motor, mee eens dat hij al tot leven begint te komen maar er zal nog een hoop verwering op worden losgelaten. Eigenlijk ben ik nog maar nauwelijks met de verwering begonnen. Daarnaast moeten er nog 40 onderdelen aan het blok bevestigd worden, waaronder een wirwar van leidingen.
@Swa: hartelijk dank voor de complimenten en je hebt gelijk, ook de echte blinkende modellen zijn, mits door echt goede bouwers, ontzettend de moeite waard. Het is denk ik veel lastiger om een realistisch zo-goed-als-niew model neer te zetten dan een verweerd exemplaar, zoals ik hier doe. Ik kan immers mijn foutjes makkelijk verhullen met wat pigmentpoeder en die optie hebben de bouwers van perfecte voertuigen niet. Bovendien lijken die sneller op stukken speelgoed. Maar als ik zie wat sommige bouwers kunnen bereiken met een 1/24-kitje.. dat grenst aan het ongelooflijke.
@Beyond: inderdaad, ik moet mezelf echt overtuigen voordat ik het ga doen. Ik ben nu aan het denken om een Tamiya 2CV Fourgonnette te snelbouwen, maar ben er nog niet helemaal over uit. Het wordt in elk geval een OOB-exemplaar met alleen de allerminste verwering en daarna dus de schaduwen-oefening.
Roy zeker geen dank....en waarom ik weet van mij zelf...goed genoeg wat stimulatie is...en ik hoop dat ik dat ook zal krijgen in mijn komende topics en ik vind dat je nog niet zoveel van fouten verhult integendeel ....aan een "roestbak" kan je niet veel verhullen dit moet juist zijn want anders zie je dat...(te overdreven) of te (weinig) neen Roy je visie is vannaf de eerste dag right to the point....en dat waardeer ik in je manier van werken...maar toch nog is gezegt ik vind showroom modellen ook heeeeel prachtig
Beste Roy wij zijn bevoorrecht om iemand met zulke modelbouw skil op ons forum te mogen hebben...
@Swa: eerlijk gezegd verhul ik wel degelijk foutjes hoor, zoals die pigmenten bijvoorbeeld. Toen ik ze gisteren opnieuw aanbracht, vond ik ze niet mooi overkomen (ook al gebruikte ik een klein penseel), want te poederig. Daarover kon ik dan gewoon wat donkerder roestpigment aanbrengen, wat weer een mooi effect had (vind ik). En zo zijn er wel meer dingetjes
@Danny: erg dank voor het compliment, dat ik meteen moet nuanceren omdat er verschillende betere bouwers dan ik op het forum actief zijn (om geen namen te noemen).
328. Om sneller te kunnen werken, kunnen de pigmenten ook worden gemengd. Zo zijn er vier opties (eigenlijk: ontelbaar veel opties) om uit te kiezen.
329. De waterpompen: een kleur groen die een mengsel vormt tussen:
- 2 druppels Vallejo Air 71.006 Cam.Light Green;
- 3 druppels Vallejo Air 71.001 White;
- 3 druppels Vallejo Air 71.135 IJA Chrome Yellow;
- 4 druppels Vallejo Air thinner;
- 2 druppels Vallejo Flow improver.
De foto toont de waterpompen in gechipte toestand. De roest die onder het groen zichtbaar wordt, is gelukkig nog intact met pigmenten en al; daar ben ik erg blij mee. Ik heb overal een paar laagjes pigmenten aangebracht en telkens voor en na verzegeld met Mig pigment fixer. Dat spul werkt grandioos; vernis voor het aanbrengen van chipping medium was niet nodig. Het is voor mij de eerste keer dat ik een ondergrond van pigmenten combineer met de 'haarlakmethode' en ik heb er de wijze les uit geleerd dat je die pigmenten dus vast moet zetten met een fixer en dus niet moet proberen vast te zetten met vernis.
Afijn, op de foto is goed te zien hoe de groene kleur radicaal wordt veranderd door toevoeging van donkergekleurde roestpigmenten (rechts). Om een idee te geven: dat is een kwestie van 7 seconden werk. Om het met pigment fixer te verzegelen is een kwestie van nog eens 3 seconden extra. Wil je dubbel verzegelen, dan duurt het nog eens 3 seconden. Voor degenen die schrik hebben voor pigmenten: probeer het eens uit. Het kost in totaal 13 seconden van je tijd en als het niet bevalt, laat je het de volgende keer gewoon achterwege.
330. Het leek me opeens een leuk idee om de koppelstang tussen de waterpompen verroest te laten. Waarom niet? Leuke afwisseling, is de gedachte. Dus geen chipping hier. Het leek me een goed object om dit effect op uit te proberen, omdat deze stang continu aan het draaien is tijdens het werken van de motor, dus meer dan andere objecten onderhevig is aan slijtage.
Even tussendoor: het oefenproject voor de schaduwen is een nieuwe kit van Tamiya in samenwerking met Ebbro: een Renault 4 Fourgonnette. Door de vorm van dit guitige voertuigje kan ik de schaduwwerking goed uittesten. En omdat het Tamiya is, zal het zeker goed passen. Zoals gezegd: het wordt een out of box-project met minimale verwering, dus verwacht zeker geen modelbouw-hoogstandje.
331. Vandaag stonden veel onderdeeltjes op het programma om gespoten te worden. Ze kregen allemaal een donkerantraciete laag, waarbij een aantal gechipped werd en een aantal niet (op de foto: de grijze exemplaren). Het is maar een basislaag dus de uiteindelijke kleuren zullen van het hier verkregene afwijken.
332. Ook na gebruik van het chipping medium zijn de pigmenten nog op hun plek. Dit zou ook bij de chipping zo blijven.
333. Her en der wordt een onderdeeltje vastgelijmd en pas dan weet je zeker of de rest in dryfit goed past of niet. Een enkele keer niet, dus dan helpt alleen het mesje of schuurpapier. Hier moest een deel van een pin worden weggesneden.
334. Hier is een groot deel van de onderdelen van de rechterzijde bevestigd (steeds dryfit).
335. Ten slotte nog wat showfoto's van de rechterzijde. Het belangrijkste wat aan de rechterzijde nog ontbreekt zijn 6 injectorleidingen en 6 andere leidingen die kriskras langs van alles en nog wat heen lopen. Die moeten in staalkleur worden gespoten maar ik ben één van de leidingen helaas kwijt. Morgen eens opruimen en de vloer vegen, misschien ligt 'ie ertussen. En anders even opnieuw maken, het was gelukkig de makkelijkste van de vier moeilijke.
Daarnaast moet de leiding die je onderaan rechts ziet (nu nog met satijnen glans) bewerkt worden met de 'haarlakmethode' (rood tegen zwart), moet de radiateur afgewerkt worden (de wash en de 'haarlakmethode' ook weer) en ten slotte is het dan de beurt aan de oliefilters die midden bovenaan komen (tegen de steun waar die twee gaatjes zitten). Daar monden in totaal 4 leidingen in uit.
Als de rechterzijde is afgewerkt in de basis, moeten voor de linkerkant de uitlaatspruitstukken en de knalpijpen (leidend richting de uitlaat) worden gemaakt. Ik heb inmiddels goed kunnen oefenen met roestpigmenten dus die krijgen ongeveer hetzelfde uiterlijk als het onderdeel op foto 332, zij het dat ik op de uitlaten beduidend meer moeite ga doen omdat daar alle roest open en bloot zichtbaar is. Als laatste moeten de luchtfilters worden behandeld, die komen bovenop het geheel.
Daarna begint het detailwerk zoals het roestig maken van enkele boutjes, het rubberkleurig schilderen van rubbers et cetera. Daarna het grote werk van het verweren. En als dat af is ga ik aan de Renault werken om te bezien of de shadingmethode me bevalt, in welk geval ik het ook bij deze Krupp-motor ga toepassen.
Voorlopig even mijn laatste inhoudelijke post denk ik, er staat veel werk te verrichten op zakelijk vlak (moet ook gebeuren) en ik heb de laatste weken weer even genoeg gespeeld Ik probeer wel de motor vóór de shading af te krijgen (incl. verwering e.d.) om naar de forummeeting te kunnen meebrengen want ik ben benieuwd hoe jullie 'm in het echt vinden.
Dit is de huidige stand van zaken:
Totaal bestede tijd tot nu toe: 178 uur
@Danny: erg dank voor het compliment, dat ik meteen moet nuanceren omdat er verschillende betere bouwers dan ik op het forum actief zijn (om geen namen te noemen).
328. Om sneller te kunnen werken, kunnen de pigmenten ook worden gemengd. Zo zijn er vier opties (eigenlijk: ontelbaar veel opties) om uit te kiezen.
329. De waterpompen: een kleur groen die een mengsel vormt tussen:
- 2 druppels Vallejo Air 71.006 Cam.Light Green;
- 3 druppels Vallejo Air 71.001 White;
- 3 druppels Vallejo Air 71.135 IJA Chrome Yellow;
- 4 druppels Vallejo Air thinner;
- 2 druppels Vallejo Flow improver.
De foto toont de waterpompen in gechipte toestand. De roest die onder het groen zichtbaar wordt, is gelukkig nog intact met pigmenten en al; daar ben ik erg blij mee. Ik heb overal een paar laagjes pigmenten aangebracht en telkens voor en na verzegeld met Mig pigment fixer. Dat spul werkt grandioos; vernis voor het aanbrengen van chipping medium was niet nodig. Het is voor mij de eerste keer dat ik een ondergrond van pigmenten combineer met de 'haarlakmethode' en ik heb er de wijze les uit geleerd dat je die pigmenten dus vast moet zetten met een fixer en dus niet moet proberen vast te zetten met vernis.
Afijn, op de foto is goed te zien hoe de groene kleur radicaal wordt veranderd door toevoeging van donkergekleurde roestpigmenten (rechts). Om een idee te geven: dat is een kwestie van 7 seconden werk. Om het met pigment fixer te verzegelen is een kwestie van nog eens 3 seconden extra. Wil je dubbel verzegelen, dan duurt het nog eens 3 seconden. Voor degenen die schrik hebben voor pigmenten: probeer het eens uit. Het kost in totaal 13 seconden van je tijd en als het niet bevalt, laat je het de volgende keer gewoon achterwege.
330. Het leek me opeens een leuk idee om de koppelstang tussen de waterpompen verroest te laten. Waarom niet? Leuke afwisseling, is de gedachte. Dus geen chipping hier. Het leek me een goed object om dit effect op uit te proberen, omdat deze stang continu aan het draaien is tijdens het werken van de motor, dus meer dan andere objecten onderhevig is aan slijtage.
Even tussendoor: het oefenproject voor de schaduwen is een nieuwe kit van Tamiya in samenwerking met Ebbro: een Renault 4 Fourgonnette. Door de vorm van dit guitige voertuigje kan ik de schaduwwerking goed uittesten. En omdat het Tamiya is, zal het zeker goed passen. Zoals gezegd: het wordt een out of box-project met minimale verwering, dus verwacht zeker geen modelbouw-hoogstandje.
331. Vandaag stonden veel onderdeeltjes op het programma om gespoten te worden. Ze kregen allemaal een donkerantraciete laag, waarbij een aantal gechipped werd en een aantal niet (op de foto: de grijze exemplaren). Het is maar een basislaag dus de uiteindelijke kleuren zullen van het hier verkregene afwijken.
332. Ook na gebruik van het chipping medium zijn de pigmenten nog op hun plek. Dit zou ook bij de chipping zo blijven.
333. Her en der wordt een onderdeeltje vastgelijmd en pas dan weet je zeker of de rest in dryfit goed past of niet. Een enkele keer niet, dus dan helpt alleen het mesje of schuurpapier. Hier moest een deel van een pin worden weggesneden.
334. Hier is een groot deel van de onderdelen van de rechterzijde bevestigd (steeds dryfit).
335. Ten slotte nog wat showfoto's van de rechterzijde. Het belangrijkste wat aan de rechterzijde nog ontbreekt zijn 6 injectorleidingen en 6 andere leidingen die kriskras langs van alles en nog wat heen lopen. Die moeten in staalkleur worden gespoten maar ik ben één van de leidingen helaas kwijt. Morgen eens opruimen en de vloer vegen, misschien ligt 'ie ertussen. En anders even opnieuw maken, het was gelukkig de makkelijkste van de vier moeilijke.
Daarnaast moet de leiding die je onderaan rechts ziet (nu nog met satijnen glans) bewerkt worden met de 'haarlakmethode' (rood tegen zwart), moet de radiateur afgewerkt worden (de wash en de 'haarlakmethode' ook weer) en ten slotte is het dan de beurt aan de oliefilters die midden bovenaan komen (tegen de steun waar die twee gaatjes zitten). Daar monden in totaal 4 leidingen in uit.
Als de rechterzijde is afgewerkt in de basis, moeten voor de linkerkant de uitlaatspruitstukken en de knalpijpen (leidend richting de uitlaat) worden gemaakt. Ik heb inmiddels goed kunnen oefenen met roestpigmenten dus die krijgen ongeveer hetzelfde uiterlijk als het onderdeel op foto 332, zij het dat ik op de uitlaten beduidend meer moeite ga doen omdat daar alle roest open en bloot zichtbaar is. Als laatste moeten de luchtfilters worden behandeld, die komen bovenop het geheel.
Daarna begint het detailwerk zoals het roestig maken van enkele boutjes, het rubberkleurig schilderen van rubbers et cetera. Daarna het grote werk van het verweren. En als dat af is ga ik aan de Renault werken om te bezien of de shadingmethode me bevalt, in welk geval ik het ook bij deze Krupp-motor ga toepassen.
Voorlopig even mijn laatste inhoudelijke post denk ik, er staat veel werk te verrichten op zakelijk vlak (moet ook gebeuren) en ik heb de laatste weken weer even genoeg gespeeld
Ik probeer wel de motor vóór de shading af te krijgen (incl. verwering e.d.) om naar de forummeeting te kunnen meebrengen want ik ben benieuwd hoe jullie 'm in het echt vinden. Dit is de huidige stand van zaken:
Totaal bestede tijd tot nu toe: 178 uur