Er had nog ergens iemand dat voorgesteld maar ik ga natuurlijk geen kit van 80 cm ongeschilderd in huis zetten. Er komt vast gelegenheid op de beurzen in het najaar om hem eens als naked kit te laten meedoen.
Er waren vandaag voldoende elementen afgewerkt om eens een dryfit te doen van het kanon.
In de lengte past alles naar behoren.
In de hoogte is er teveel ruimte. Je kan op dit schema zien hoe groot de tandheugel moest zijn om tot bij de aandrijfas te komen. Als ik aan een bruikbare heugel wil komen, moet ik een tandwiel vinden dat een diameter van 9 cm heeft. De buis die je ziet is de koker waardoor de aandrijfas geleid wordt. Toevallig moest die buis ook weer dezelfde diameter hebben als voor de loop.
Een groter probleem was de passing in de breedte. Als je de gun cradle met de lagers op het affuit plaatste, stonden ze te ver naar binnen. Er mocht niet teveel ruimte zitten tussen de lagers en de cradle dus kon ik ze niet naar buiten verschuiven. Je merkt dat ik hier in de verleden tijd praat, er is ondertussen een mouw aan dit probleem gepast. Gevoelige kijkers slaan misschien best een tiental foto's over nu.
Eerst haalde ik de messingplaat achteraan weg. Die zat al niet zo goed vast. Je ziet ook dat er al aan een kant van het platform gezaagd is.
Het platform met de drukcilinders had te fragiele details om aan de bovenkant door te zagen, dit is dus helemaal langs de onderkant losgemaakt. De bedoeling was om aan beide kanten drie millimeter materiaal weg te halen.
Het affuit ligt hier terug in zijn samenstellende onderdelen. Een van de twee platforms moest niet helemaal losgemaakt worden wegens het ontbreken van details, het kon aan een zijde zes millimeter ingekort worden.
Nu ik deze stukken uit elkaar had, kon ik gemakkelijk aan de binnenzijde enkele wijzigingen aanbrengen. Eerst moest er een gat gefreesd worden waar de buis voor de aandrijfas moest komen. Die zat op de plek waar je aan de buitenkant een rond deksel ziet.
Hier staat het affuit op het plan, je ziet het bovenaanzicht van de buis. Er zal een rechthoekige opening in de buis geslepen moeten worden.
De buis past in het gat.
De opening voor de tandwielconnectie is hier uit de buis geslepen. Dit was een onzacht werkje, de slijpschijf was volens mij niet perfect rond meer. De buis werd nog bijgeplamuurd waar de uitlopers van de schijf zaten.
Hier is het affuit al terug gelijmd. De lagers staan er terug op en ze zitten niet meer te ver naar binnen. Als ik ze wat bijschuur komt het volgens mij mooi uit.
Hier kan je zien hoeveel afstand er blijft tussen de heugel en de buis.
De messingplaat is bijgesneden. Dit verliep niet helemaal zonder krassen, ook hier ga ik wat plamuren.
Het platform achteraan is terug vervolledigd. Hier moet ik later nog een paar wanden bijmaken. Al bij al heeft de volledige versmalling slechts een paar uur werk ingenomen, al moet ik wel nog de naden opnieuw bijplamuren. Er is een weinig schade aan de buitenzijde van het affuit maar je kan geen uraniumcake bakken zonder eieren te breken...