@Voorspanning: het lijkt me een riskante methode om de bladveren natuurlijk na te bootsen; ik zou ze zelf zeker vastsolderen of vastlijmen; nu loop je een wel heel groot risico (meen ik) dat de auto naar verloop van tijd onder zijn eigen gewicht gaat inzakken; dan zou je je moeten bedienen van de onfraaie oplossing die ik bij de Citroën 15 in bouwverslagen regelmatig langs zag komen: een stut. Zeer weinig elegant, meen ik. Waarschijnlijk ga ik bij de Delage proberen het metaal van de bladveren te harden en het buigbare gedeelte zo klein mogelijk te houden, zodat doorzakking tot een minimum beperkt zal blijven als het al zal gebeuren. Mijn auto zal nagenoeg uit metaal worden gemaakt, maar zo'n Pocher bestaat toch ook grotendeels uit metaal en is allerminst licht.
Maar misschien ben ik wel te voorzichtig, lukt het allemaal prima en blijft het resultaat mooi.
@Dikte veren: ik heb bovenstaande blauwdruk (wat een luxe... bestond zoiets nog maar voor de Delage..
) door de Gimp-scanner gehaald en het blijkt dat de bladveren-hamburger een gezamenlijke dikte heeft van zo'n 36,4 millimeter. Dat is haast onvoorstelbaar weinig... maar dit soort ontwerpen stond natuurlijk ook nog maar in de kinderschoenen. Als je jouw pakketje bladveren op z'n dikste punt opmeet en rond de 4,55 millimeter uitkomt, zit je goed. Anders kun je er natuurlijk altijd nog een wat dikker wikkel overheen doen.
Maar als ik de chassishoogte vergelijk met de dikte van de bladveren en een en ander naast de blauwdruk leg, denk ik -bij nader inzien- dat je goed zit.
@Gaatjes boren door middel van coördinaten: ik keek nog eens naar je foto's van de kleine gaatjes en moet zeggen dat ik minder enthousiast ben over het resultaat dan ik tevoren had gedacht. Deze methode zou voor mij geen vervanging van een verdeelschijf zijn. De gaatjes zitten te onregelmatig en niet op één cirkelvormige lijn. De oorzaak is niet, dat jij onnauwkeurig bezig bent geweest, maar waarschijnlijk de speling van je freesmachinebed. Wanneer je het stelwieltje tegen de klok in draait en het vervolgens met de klok mee terug haalt voor een volgend coördinaat, gaat het bed niet één op één mee.
Gelukkig valt het van een afstandje niet zo op. Toon je de foto echter op ware grootte, dan is het goed te zien. Nu ik het nog eens bekijk, merk ik dat hetzelfde speelt bij de grote gaatjes.
Dit doet niet af van de rest van je werk aan deze auto, dat van zeer hoog niveau is. Persoonlijk vind ik zelfs dat dit tandwiel het hoge niveau van dat andere werk niet kan dragen en er enigszins afbreuk aan doet. Dit is slechts één mening van velen en zelfs een mening die is opgeschreven nadat ik eerder al had geschreven dat ik het mooi werk vond. Nogmaals, pas bij het bekijken van de foto op ware grote (wat eigenlijk zelfs een uitvergroting is), gaat het -mij- opvallen. Dus: trek jezelf er niet teveel van aan, tenzij je het nu niet meer kunt 'unsee', in welk geval je je eigen conclusies kunt trekken.
Wel zou je me eens moeten uitleggen waarom jij, met zo'n fantastisch geëquipeerde werkplaats met zoveel apparaten waar menigeen (onder wie ik) van droomt, geen verdeelschijf hebt!