1/350 CV-9 Essex en CV-19 Hancock

[StevenVD]

Bedankt Pascal, nu weer over naar de airwing.

De kneedgom is hier weggehaald van de Avengers na het spuiten van het Sea Blue. Bij deze en de Helldivers waren de stabilisatoren ook gemaskeerd omdat je onder de staart moet spuiten.

De Helldivers, de Corsairs en een deel van de Hellcats zijn ook klaar voor de volgende maskering, maar ze gaan nog even terug in de doos.

Ik heb de vleugels van de Helldivers ontdaan van verf met nagellakremover in een Tamiyaflesje, want daar moest geen grijze verf op. Dat heb ik ook gedaan met de clearpart vliegtuigen omdat daar wit gebruikt was.

Nu de rest van de Hellcats en de vleugels van de Helldivers.

Met de gum verwijderd en een paar in reparatie. Ik raad toch aan om de zwarte plastic wieltjes van in het begin met secondelijm te kleven, de helft ervan kwam terug los met modelbouwlijm.

De vleugels van de Helldivers zijn aan beide kanten blauw gespoten, maar de bovenkant zal uiteindelijk in donkerblauw komen.

De wit gespikkelde gespoten vleugels van de Hellcats, Avengers en Corsairs zullen terug grijs overgespoten worden zonder nagellakremover, want dit tast soms het plastic aan. Ook de clearparts en opstijgende Helldivers krijgen deze kleur onderaan.

Ik ben er hier en daar eentje vergeten te spuiten, ik had ze beter in rijtjes gelegd.

De kisten uit de vorige foto kregen dan hun blauwe laag en zijn hier al terug uitgepakt.

Nog een foto van de props die gele tips gekregen hebben. Het moeilijkste puntje hier was om ze van elkaar weg te houden, verschillende stuks waren al na het spuiten van een zijde aan elkaar gaan hangen en zijn dan moeilijk te scheiden. Nu zal elke prop afzonderlijk twee keer in een masker gestoken moeten worden.

 

[StevenVD]

Nog een paar updates en we zitten door de airwing heen, want ze zijn nu al bijna allemaal geschilderd.

De vleugels worden bovenaan Gunze Midnight Blue geschilderd, zoals de vier die over waren van Princeton bovenaan.

Enkele hadden orange peel, die werden terug geschuurd en herschilderd.

De staartvlakken zijn nu donkerblauw gespoten met een stukje gum als maskering op de staart.

Om de vleugelaanzet te spuiten, wordt dit maskeringssysteem gebruikt. Een blokje dekt de wielpoot af en het potje voorkomt dat de kist weggeblazen wordt. Het karton dekt de romp af.

Een hoop werk die eigenlijk niet overal nodig was, want soms moet de romp ook tot tegen de vleugel in donkerblauw.

Maskering van de romp zodat de bovenkant gespoten kan worden.

Bij de Helldivers sluiten de vleugels dus wel aan.

Nu alleen nog de Avengers achteraan afplakken, maar dit zal met tape moeten om het staartvlak af te dekken. Ik wacht ook nog op de cockpits van WEM, die zouden spoedig moeten komen om op schema te blijven...

 

[StevenVD]

Er is weer een stukje geschilderd.

De liften zijn afgeplakt voor het spuiten van de externe camo, een tip die ik kreeg op The Ship's Forum. Bij Hancock zal het wel Sea Blue geweest zijn, maar bij Essex heb ik alleen de keuze tussen zwart of lichtgrijs. Aangezien de bovenste band al zwart moet, besloot ik om het helemaal zwart te maken.

De Avengers staan klaar om de staart Midnight Blue te schilderen. Er moest overal een stukje tape bij om het volledige staartvlak af te dekken. De vleugels van de Corsairs moesten dan weer in Sea Blue. Omdat ik merkte dat een klein stukje gum underspray opleverde op de vorige vleugelspuitbeurt, zijn deze vleugels volledig in de gum gedrukt.

De camo is nu klaar en dat betekent dat de decals er straks op kunnen.

Ik moest nog een zeer afstompend werkje doen. Een tachtigtal geel gespoten propellers lag me op te wachten. Ik had geen zin om elk daarvan te voorzien van een stukje rond uitgeknipte tape. Ik probeerde deze zelfbedachte methode uit. Een kleine metalen roundel wordt tussen stukjes kneedgom gelegd en daar wordt de propeller centraal op uitgelijnd. Dan wordt er een roundel gezocht met een opening die net een millimeter kleiner is dan de diameter van de propeller. Die wordt gecentreerd op de propeller en vastgedrukt in de gum. Als dit een mooie crosshair vormt, dan weet ik dat de puntjes gelijk bedekt zijn en spuit ik de rest van de prop Tamiya zwart. De bovenste roundel moet er dan af en de prop gaat even opzij voor de volgende. Na een viertal beurten wordt de onderste roundel schoongemaakt. Als de props allemaal gedaan zijn, begint het spelletje opnieuw voor de achterzijde, en zo voor elk van de vier types.

De Helldivers en de Avengers zijn al achter de rug, die hebben samen toch wel twee a drie uur serieproductie gekost. Het lastige is dat alles perfect gecentreerd moet liggen, of een van de drie gele strepen is weg.

De Hancock heeft de blauwe en zwarte band gekregen. Ik besloot dit ook bij de achterste lift te doen waar die vlak naast de muur loopt. Er is ook te zien hoe onvermijdelijk de overspray in de hangarruimte is, hij gaat over anderhalve centimeter tape heen.

Na de camo heb ik ook de witte wand behandeld tegen de overspray van de blauwe vloer, maar dit gaf weer overspray op die vloer. Alles dat niet perfect afgeplakt wordt, zelfs al hou je er karton voor, is onmogelijk te spuiten door de tunneleffecten. Daarom heb ik de vloer zelf met een kwast Deck Blue terug afgelijnd.

Hoera, de twee maand geleden bestelde cockpitset is gearriveerd!

Dat betekent dus nog zes Helldiver-cockpits.

En zeven Hellcats, waar ook nog makkelijk iets van buiten af in geplaatst kon worden.

Maar de drie Dragon Avengers moesten eerst bewerkt worden met een bovenfrees voor een kleinere wanddikte.

Het windscherm heb ik met een bolle frees uitgehaald zodat het achteraan geen blokje is. Met een puntvormige frees worden de hoekjes er nog uitgehaald om het instrumentenbord er in te krijgen. Het is dan een vijl- en paswerkje om het iets te brede PE er in te krijgen, waarbij het wel op de meeste plooilijnen afbreekt. Uiteindelijk zitten alle stukjes er in. Ik heb nog vier cockpits over, maar de Trumpeter Avengers kunnen helaas niet uitgefreesd worden, ze zijn te rond. Ik zou die al moeten openbreken om ze er in te krijgen. Ik heb ook nog zes Corsair-cockpits die erg lijken op Hellcats, maar een stuk breder zijn. Misschien kan ik die nog versmallen.

 

[Erwin]

War een werk alweer! Wel een goed idee om te werken met die roundels voor de props.

 

[airbus56]

Alleen al het geduld dat je nodig hebt om de verschillende stadia van deze bouw tot een goed einde te brengen. Een titanenwerk.

 

[Pascal]

Wederom niet gewoon wat je daar uitsteekt.

 

[StevenVD]

Bedankt voor de aanmoedigingen, we zijn ondertussen weer een stapje verder. De interieurtjes van de airwing zijn allemaal in Vallejo Interior Green gezet. Daarvoor werd de volgende masking gebruikt en steeds naar de volgende kist overgezet:

Er waren wel exemplaren bij die nog ongeprimerd PE hadden, dus er kan wat kleurverschil in het groen opduiken.

Ook de propellers zijn haast allemaal gespoten, behalve degene die uit samengeplakte stukjes PE bestonden.

Nu konden de decals opgekleefd worden. Het blijkt dat ik me voor de vliegtuigdecals volledig op de twee Pontos sets kan beroepen. Het zijn beide generische decalsets, bedoeld voor in elk van de drie Pontos Essex sets, met de herkenningstekens voor de eerste elf schepen. Er is ook rekening gehouden met eventuele toegevoegde vliegtuigpakketjes. De volgende instructies moesten gevolgd worden:

Zo waren er 198 vleugelroundels van 50 inch voorzien, waarvan ik er momenteel 196 gebruikt heb. Eén vleugel bleek fout geschilderd, dus die moet nog even overgedaan worden. Een Hellcatvleugel is vermist.

De roundels op de staart werden daarna geplaatst, maar deze hebben hetzelfde probleem dat ik ook bij de Princeton opmerkte. De romp van de grotere types is zo rond dat de roundels onderaan niet goed meeplooien, ook met grote hoeveelheden Daco Sol.

Nu volgden de herkenningstekens, waarbij ook meteen nagedacht moest worden welke kisten op welk schip moesten terechtkomen. Alle Corsairs gingen naar Essex, dus die werden eerst gedaan.

De andere types werden ongeveer gelijk verdeeld. Een horizontaal streepje op het staartroer betekent Essex, een hoefijzer staat voor Hancock.

Bij de airwing van de Essex moesten de streepjes telkens met een schaartje getrimd worden.

Nu moeten er nog nummers op de staart komen, dit zal het ingewikkelde stuk worden. Hoeveel nummers krijg je op het blad, welke vind ik terug op de foto's en hoe vul ik de rest verder aan?

 

[Erwin]

Al die kleine decals, om gek te worden…

 

[Pascal]

Knap.
Zelf zou ik het geduld niet hebben vrees ik.

 

[StevenVD]

Het was even in de handen wrijven om de volgende stap te doen, de canopies plakken. Voor het merendeel van de grote vliegtuigen moest de canopy in stukjes gesneden worden en de binnenkant van het cockpitdak uitgeslepen worden. Om dit keurig te snijden moest de cirkelzaag gebruikt worden. Daarbij is toch een tiental keer iets de huiskamer in gekatapulteerd, maar ik ben ondertussen specialist geworden om die stukjes terug te vinden. De glaasjes moesten dunner geslepen worden om de stukken PE van WEM te kunnen bevatten, dat PE is vast niet ontworpen om te gebruiken met clearpart canopies. De Trumpeter canopies zijn wel hol, maar de wand is te dik om genoeg ruimte te bieden.

Je kan ze met een halfrond vijltje dun genoeg slijpen om zeker twee keer zo veel ruimte te krijgen. Met Tamiya Extra Thin kan je daarna de binnenkant terug doorschijnend maken. Bij de Helldivers zijn de meeste van de stukken cockpit-PE gekortwiekt met een tangetje zodat het glas er nog over kon. Alle stukjes glaswerk die gemaakt zijn, werden met CA-lijm vastgezet.

De kleinere vliegtuigen volgen nu, die met een gesloten cockpit zijn al voorzien van een canopy.

Maar de open canopies zijn hier een probleem. Bij de Hellcat schuift de canopy over de staart, maar het is onmogelijk om dunner te schuren dan ik op de volgende foto gedaan heb, en toch lijkt het nog helemaal niet op de referentie. Misschien moet ik hier met stukjes cellofaan werken, maar die zijn slecht bestand tegen de tijd.

Ofwel haal ik een deel van de staart om het glas er in te laten verzinken, volgens mij is dit bij de Princeton zo opgelost.

 

[Erwin]

Ongelooflijk hoeveel werk jij jezelf op de hals haalt.

 

[Pascal]

Secuur werkje op die schaal.

 

[airbus56]

Voor de gevorderde modelbouwer met veel tijd... . Mooi.

 

[Bitweiser]

Ik kan met hier alleen maar aan vergapen... Ik had die dingen al lang door de kamer geflikkerd van frustratie... Mooi om te zien en te volgen..

 

[StevenVD]

Bedankt voor de reacties, ik heb de oplossing gevonden voor de canopies van de Hellcats.

Als ik die eens goed bekeek, was er een vorm in te herkennen die ik in schaal 1/700 nog had liggen van de Yorktown. De 2-bar reling van de WEM PE-set namelijk.

Knip je die in stukjes met vier stanchions en snij je daaruit de middelste bar weg, dan heb je net wat je nodig hebt om de canopy van te plooien.

Dat plooien kan over een halfrond vijltje.

Het was wel het makkelijkste om dit PE al te spuiten voor het geplakt werd.

Het voordeel van deze onderbroken structuur is dat de canopy over de rand van de cockpit gekanteld kan worden en daardoor in zijn geheel recht hangt. Er hoeft nu alleen lijm in de gaatjes gedruppeld te worden en je hebt het glas.

Alle Trumpeter Hellcats zijn op deze manier afgewerkt, die van Dragon hadden hun eigen canopy nog. Ook die moest omwille van het PE uitgehold worden.

Bij de Corsairs ging dit niet, die hebben geen stijlen door het glas. Maar daar stoorde het ook minder om het clearpart te gebruiken. Dat heb ik dun geschuurd en platgeduwd over de staart. Daarmee hebben alle toestellen uit het project hun glas.

Nu ben ik begonnen aan het plaatsen van alle nummerdecals. Ik besloot om te beginnen bij de Helldivers en ik zag daarbij dat de aanduiding voor de Hancock fout opgegeven was door Pontos. Ze plaatsten het nummer boven het teken op het staartvlak, maar op alle foto's staat de omega bovenaan. Gelukkig kon ik al die decals nog losmaken.

Ik heb alle nummers die ik kon vinden op oude foto's al gebruikt, nu gaan we naar de Avengers.

 

[Erwin]

The PE wizard strikes again, prima opgelost met die cockpits.

 

[Pascal]

Dat noem ik nog eens plan trekken met wat je heeft.
Goed bedacht en uitgevoerd.

Ik besloot om te beginnen bij de Helldivers en ik zag daarbij dat de aanduiding voor de Hancock fout opgegeven was door Pontos.
Als jij dit kan zien begrijp ik niet dat Pontos dat niet heeft opgemerkt.
Wanneer alles klaar is en je krijgt dan pas die opmerking is dit toch voor omver te vallen.

 

[StevenVD]

@Erwin: bedankt.
@Pascal: zo'n dingen maak je geregeld mee bij zo'n uitgebreid topic als de Essexen, die haast elk verschillend waren. In dit geval hadden ze voor elk van de vier types vliegtuig voor elk van de 11-tal schepen die ze voorzien hadden moeten checken of er een afwijking was, en die was er voor de Helldiver van de CV-19 maar bijvoorbeeld niet voor CV-9 waar de streep altijd bovenaan staat. Ik veronderstel dat ze het zo veralgemeend hebben.

De toestellen zijn nu bijna afgewerkt. Na het plaatsen van de nummers werden alle vliegtuigen en vleugels in de P+ gezet. Dan moesten alle propellers vastgezet worden. Voor de Hellcats had ik in de aangepaste cowlings al een stukje buis voorzien waar die moest komen. De propnaaf wilde ik maken met een stukje messingbuis waar een draad door loopt.

Die heb ik dan aluminium geschilderd. Uiteindelijk heb ik de propellers uit de WEM Corsair set ook voor de Hellcats gebruikt, want ik kan toch geen Corsairs inzetten. De Corsairs kwamen er pas wanneer de overgang naar de nieuwe herkenningstekens al gemaakt was en waren ook volledig donkerblauw. Ik ontdekte te laat dat er wel degelijk eerder al Corsairs op de Essex geweest waren. In 1943 bij de aanval op Rabaul hebben er op land gestationeerde eenheden van VF-17 bijgetankt op de Essex. Op het moment dat ik het eiland van de Essex omgezet heb naar april 1944, kon ik deze datum niet meer aanpassen. Had ik van in het begin Rabaul gekozen, dan had ik alle Helldivers op Essex overgezet naar Hancock en vervangen door Dauntless, dan had ik nog 8 kisten meer in het project gehad. Nu zal het hierbij blijven.

Voor de Avengers heb ik dezelfde methode gebruikt, maar er was nog geen voorziening in de cowling. Ik heb een stukje Evergreenstaaf over de te grote opening geplakt en daar een gaatje in geboord. Bij deze propellers moest er wel goed op de draairichting gelet worden.

Dan waren er nog de Helldivers. Die hadden op de Essex een prop spinner op de foto's uit de boeken. Die was er niet in de Trumpeter set, dus moest ik die ergens gaan scratchen.

De gietnodes uit bepaalde kits hebben een bolle kant die gebruikt kan worden voor een spinner. Ik heb daarna Vallejo Grey Blue gebruikt als camo.

Hierbij twee foto's van alle geïnstalleerde props. Er zijn nog steeds een paar kisten zonder, waarvan ik er misschien in de hangar kan verstoppen. De meeste heb ik voorzien van de juiste pitch, maar de kortere bladen van de Helldivers heb ik maar plat gelaten.

 

[airbus56]

Mooie vorderingen alweer en een indrukwekkende vloot vliegtuigen. Enig idee hoeveel vliegtuigen je ondertussen voor dit project in mekaar hebt gestoken?

 

[StevenVD]

Bedankt, ik telde er 100, maar er blijven er nu 94 van over.

Deze update gaat over de grijze wash die over de donkerblauwe verf van de airwing gedaan is. De Tamiya Panel Line Accent Color Gray zorgt voor een meer verweerd uiterlijk.

Het heeft me wel drie dagen gekost om alles in te lijnen en terug wat af te zwakken. Deze wash bezinkt snel en je moet dus soms wat van het spul opdiepen om de gewenste helderheid te bereiken.

Een opmerking die je vaak hoort bij Trumpeter is de overdreven diepte van de paneellijnen, die je zou kunnen weglaten. Maar dan zou je bij elk van de kisten deze detaillering systematisch zelf moeten uitzetten.

Nu moet ik de lichtere onderzijde nog doen, maar daarvoor ga ik een donkere kleur moeten kiezen. Mogelijk moet ik deze grijze wash mengen met de zwarte of bruine.